Houtrust omgetooverd in 'n bloemenparadijs
't Verklaarde
1 uitzicht
Geeft het feestmenu een Paaschkarakter
Geen oorlogsmisdaad?
NIEUWE LEID8CHE COURANT
s
DONDERDAG. 3 APRIL IR)
ONGEKENDE BLOEMEN
WEELDE IN RESIDENTIE
(Van een onzer verslaggevers)
Een laaiende kleurengloed van duizen
den der edelste bloemen, het vlammend
l?ood van cyclamen en azalea's, het teere
kunstgewrochten van den gezamenlijken
Haagschen bloemhandel op het gebied
van bloemstukken; een compleet, in vol
len bloei staand, heideveld; een maquette
en eenige aquaria van het beoogde viva
rium in het Zuiderpark en tot slot e^n
complete winkelstraat langs een dubbele
boomenrij met stands van nevenbedrijven.
Vandaag opende minister Mansholt de bloemententoonstelling „Hofstadbloem" op Houtrust in
de Residentie, waar een bonte kleurenmengeling alle soorten bloemen het oog
onweerstaanbaar boeit.
Cose van kersversch uit Japan geïmpor
teerde rhododendrons of van den bloesem
der lieflijke prunusboompjes, het melkwit
van reusachtige Aronskelken en de
sneeuwballen van hortensia's, het geel
van Chineesche klokjes en veredelde
brem, het paars van zoo uit Tirol aange
voerde heide, de veelkleurigheid van onze
echt Hollandsohe bolbloemen, de exoti
sche schoonheid van cacteeën van krui
perige vetplantjes tot naar den hemel
strevende cactusboomen de subtiele
pracht van kwistig neergeplante orchi
deeën, en al deze bloemenpracht temidden
van het groen van varens, majestueuze
sparren, Japansche eschdoorns, honderden
hoogopgaande dennen en van witte berk
jes, afgewisseld met spuitende fonteinen
in artistiek aangelegde tuinen, ziedaar in
korte trekken de overweldigende schoon
heid van het bloemenparadijs, waarin mo
menteel de Houtrusthallen in Den Haag
ter gelegenheid van de derde „Hofstad-
bloem" zijn herschapen.
Tien dagen nadat de vrije natuur nog
zat ingeklemd in den ijzigen greep van
den winter en terwijl buiten het eerste
groen nog maar schuchter te voorschijn
spruit, is hier een rijke bloemenweelde
getooverd, welke een grootsche manifes
tatie is van de kweekerstalenten van
bloemisten uit het geheele land, maar ook
van onze Zuiderburen, die met een aantal
groote stands op deze bloemententoon
stelling zijn vertegenwoordigd.
Men ziet er tulpen, waarvan de bollen
Uit den bevroren grond moesten worden
uitgehakt om hier hun kleuren te kunnen
uitstralen. Nu staan zij in een zomersche
temperatuur op denzelfden grond, waar
luttele weken voorheen de schaats-
cerypheeën op de kunstijsbaan hun
triomphen vierden. Doch niets wijst meer
op deze vluchtige wisseling van winter-
aiaar zomerdécor. Het grastapijt ligt er
alsof de groene sprietjes zoo uit het zaad
zijn voortgekomen en de massieve boo-
men schijnen er tientallen jaren geleden
reeds wortel te hebben geschoten. De
stadstuinenen zelfs een Japansche tuin
compleet met borders en rotsplateaux,
verraden evenmin iets van den kortstou-
digen duur, waarvoor ze zijn aangelegd.
Wij zagen er de pers mocht gister
avond reeds een kijkje nemen, om
slechts een kleinen greep te doen, Indi
sche azalea's als heesters gelijk; een in
zending tropische planten van Diergaarde
Blij dorp, welke als levende stoffeering
eenige papegaaien en een aapje zal krij
gen, de laatste wellicht vergezeld van zijn
min en opvoedstereen hondje; een
Westlandsche collectie snijbloemen en va
rens, die duidelijk illustreert, dat deze
streek niet alleen voortbrengster van
groente en fruit is; een zeldzame collectie
tulpen uit Rijnsburg; een suggestief over
zicht van het moeizame kweeken van or
chideeën, welke ontwikkeling van zaad
tot bloem vijf lange jaren vereischt; de
welk prozaïsch deel van het overige is
afgeschermd.
Ook de tbc-bestrijding ontbreekt hier
niet om haar prijzenswaardig doel te
propageeren.
De tribune is slechts voor een zeer klein
Een universiteit in
oorlogstijd
Met de publicatie bij Zcxmer en Kening
te Wagemogen van een aantal redevoe
ringen, tijdens en (kont na de bezetting uitge
sproken aan de Vrije UnUiversiteit, heeft
men goed werk verricht. Zij geven een over
zicht van het aan deze fooogesohool gepleegde
verzet. Zwaar geladen van inhoud reeds
moesten deze verslagen zijn, als men bedenkt
dat zij mede moesten handelen over den dood
van drie en twintig studenten aan een be
trekkelijk kleine UnUiversiteit, drie en twin
tig, van wie negen werden gefusilleerd, één
op andere wijze om het leven werd gebracht,
drie in Duitschland bij bombardementen om
kwamen, zeven in Duitsche gevangenkampen
stierven en drie vermist worden.
Daarnaast stierven de hoogleeraren Rut
gers en Oranje, de eerste tijdens, de laatste
direct na den oorlog.
Het opmerkelijke in dit boekwerk is, dat de
later gestorven Oranje door een bijzonder
woord van prof. Coops voor den geest ge
roepen werd.
Uit al deze in één bundel gepubliceerde le
vensberichten en verslagen kan men als con
clusie lezen, dat deze menschen hoog
leeraren en studenten tot -het einde heb
ben gestaan voor hun overtuiging. Zij hébben
deze veste van wetenschap ongerept willen
bewaren en den universitairen arbeid liever
lam gelegd dan dat hun arbeid aan den be
zetter dienstbaar zou worden. Daartoe was
geloofsmoed onmisbaar.
deel beschikbaar om vandaar af de ten
toonstelling rustig te overzien. Voor het
overige gaat zij schuil onder tientallen
dennen, die als roerlooze, doch decora
tieve getuigen temidden van een imitatie
duinlandschap op deze ongekende bloe
menweelde neerblikken.
De heden geopende tentoonstelling
duurt tot en met 13 April en is van 10 u.
's morgens tot 10 u 's avonds geopend.
In de voorafgaande ochtenduren mogen
de Haagsche scholen er een kijkje nemen,
eiken ochtend een half dozijn.
Wie zich enkele uren in een sprookjes
wereld wil vermeiden, zette in de eerst
volgende dagen koers naar Houtrust, waar
een met vlaggen versierde en 's avonds
verlichte, toegang langs crocusbedden
hem dit tooverland binnenleidt.
Franco: do vogelaar!
Boterkuikentjes, Paascliwei en
chocolade-eitjes
Eén ei is geen ei. twee ei is een half ei,
drie ei is een Paaschei. Zo dacht onae Over
heid er waarschijnlijk ook over, toen ze met
een nakomertje het eierdrietal voor ons
Paasdhmenu completeerde, al was het slechts
een kleine pleister op de illusie-wonde van
een Paaschfeest met volop eieren, zooals ons
in het afgeloopen najaar was voorgespiegeld.
In ieder geval behoeft dus het eitje niet
geheel bij ons Paasch-ontbijt te ontbreken
en daarmee zijn we meteen bij de culinaire
zijde van dit feest der wederopstanding en
van nieuw leven beland.
Wij geven u hierbij een paar tips om het
menu voor deze feestdagen met een paar
eenvoudige middelen een typisch Paasch
karakter te geven. Bij het ontbijt maken
van ieders partje boter een boterkuiken.tje,
die zoo feestelijk en gezellig op tafel staan.
We pakken twee klontjes boter of margarine
van verschillende grootte en draaien er in
een botorpapiertje balletjes van. Het groot
ste balletje zetten we op een half sneetje
roggebrood, het kleine plaatsen we een beetje
scheef op het groote. Als oogen doen koffie-
boonen of spliterwten dienst, als vleugeltjes
en als snavels een paar stukjes wortel. Bij
elk bord plaatsen we een kuikentje. U zult
zien, dat het een leuk effect geeft.
De Commissie inzake Huishoudelijke Voor
lichting adviseert om van eendeneieren ge
kleurde Paascheieren te maken, welke men
hier en daar kan verstoppen. Zoo'n commis
sie heeft gemakkelijk praten, maar waar
haal je de eendeneieren vandaan! Zoolang
als ze bonloos zijn, heb ik ze in den winkel
niet meer kunnen krijgen, maar voor dege
nen die wellicht handiger kunnen winkelen,
zij er aan herinnerd dat de eendeneieren
tenminste tien minuten moeten koken, nadat
het water met de eieren er in, weer aan de
kook is gekomen. Op deze wijze kunnen we
jong en oud met de vroolijk uitziende eieren
verrassen zonder bijgedachten aan para-
typhus.
De koffiemaaltijd kunnen we garneeren
met een Paaschwei, een deftig woord voor
een Paaschslaatje. Op kleine bordjes leggen
we een rand van gesneden witlof, witte kool
en augurkjes vermengd met wat yoghurt of
slasaus. De holte vullen we op met smeer
baar gemaakte vischtouit en -hom en in het
midden hiervan komt een halve radijs te
staan met den bollen kan.t naar boven. De
rand van groenten zetten we af met fijnge
hakte sla.
Tenslotte doen wij u een recept aan de
hand voor choco lade-Paasch eitjes (25 stuks),
welke u bij de thee of koffie kunt presen
teeren.
Hiervoor zijn benoodigd: 50 gr (plim. 10)
err 'ers, 40 gr (2 afgestreken eetlepels) ho
ning, 20 gr (ruim 1 eetlepel) boter of marga
rine, theelepel zout, 20 gr. (3 eetlepels)
cacao. De araokers fijn rollen of malen. De
honing (eventueel bij de kachel zaaht laten
worden en) met de boter of margarine tot
room roeren, zoo noodig boven stoom. De
cacao en het zout toevoegen en alles dooreen
mengen. Het kommetje uit het water nemen,
de crackers-kruimels goed door het mengsel
kneden en de massa op laten stijven. Van de
stijve massa eitjes vormen.
Heeft men geen cacao, dan kan men de
eitjes ook maken van chocoladereepen in de
volgende verhouding: 30 gr chocolade, 30
crackers, 1 dessert oI 6 theelepels melk, iets
zout, 10 gr (bijna 1 eetlepel) suiker.
De chocolade eerst boven stoom smelten,
de boter of margarine, de melk en het zout
toevoegen en de crackers-kruimels er door
roeren. Uw huisgenooten zullen dit snoepje
zeker weten te waardeeren.
Let maar eens op hoe deze kleinigheden
de gezelligheid van het Paasch feest kunnen
verhoogen.
Een actieve fotograaf ontdekte tn Atlanta
(Amerika) een Nederlander met zijn echt-
genoote: dr. en mevr. J. K. W. Neuberger,
die gedurende den oorlog vele ontbeerin
gen moesten doorstaan in een Japansch
gevangenkamp.
W Het is wel een merkwaardige me-
d,edeeling, welke het persbureau
Associated Press" gisteren moest doen,
namelijk dat er bij de geallieerde autori
teiten bezwaar zou bestaan om de Duit-
schers, die verantwoordelijk zijn voor het
bombardement van Rotterdam op 14 Mei
1940, te berechten als oorlogsmisdadigers.
Deze mededeeling is d^s te merkwaar
diger, aangezien toch, den geheelen oor
log door, de geallieerde propaganda dit
inderdaad barbaarsche bombardement
heeft bestempeld als een der ergste en
een der meest typisch Duitsche misdaden.
Rotterdam werd steeds in één naam ge
noemd met Warschau en Coventry, en
zij, d-ie direct verband zagen tusschen de
Duitsche tyrannie en de Spaansche dicta
tuur, voegden daar dan nog den naam
van d,e Spaansche stad Guernica aan toe.
Wij achten het volkomen juist, dat men
van Nederlandsche zijde o<p berechting
van de voor dit bombardement verant
woordelijke elementen blijft aandringen.
Ons dunkt, dat men in het interna
tionale reoht, in het bijzonder in het
oorlogsrecht,, moet vasthouden aan
den stelregel, dat het bombardeenen van
open steden in principe als een oorlogs
misdaad is te beschouwen. Doet men dit
niet, dan speelt men diegenen in de kaart,
die het terrein van de oorlogvoering wil
len uitbreiden en eiken oorlog tot een
totalen oorlog willen maken. Dit zou uit
het oogpnnt van internationaal recht een
zeer betreurenswaardige achteruitgang
be teekenen.
Wanneer dan nu de Geallieerden tegen
berechting van deze lieden bezwaar heb
ben, omdat zij zelf ook open steden zou
den hebben gebombardeerd, dan moeten
ons toch enkele opmerkingen van het
hart. De eerste is wel, dat Hitier en zijn
mannen het zijn gewjeest, die de wereld
de totale oorlogvoering hebben opge
drongen. Zij waren het, die den oorlog
tot een algemeenen maakte, waarbij de
burgers, vrouwen en kinderen, in de
frontlinie kwamen te staan. Hitier vond
het werkwoord „Coventieren" uit en hij
was er nog trotsch op ook. In de tweede
plaats moet het zeer worden betwijfeld,
of die dusgenaamde open Duitsche ste
den wel werkelijk open steden waren.
Wij hebben in ons land iets van die
Duitsche oorlogvoering ervaren, welnu,
dan weten wij ook, hoe zij dekking zoch
ten tot midden onder de burgerij, hoe zij
verplaatsbare afvuurbases van hun niet
al te geheime wapenen opstelden tot in
onze steden. Maar, niet in de laatste,
dooh wel in de voornaamste plaats, dit:
blijkens de ondubbelzinnige rapporten
van Generaal Winkelman en anderen is
het bombardement van Rotterdam begon
nen op een oogenbLik, waarop de stad
reeds had gecapituleerd. Deze capitulatie
was officieel en tijdig ter kennis van de
Duitsche autoriteiten gebracht. En als het
bombardement van zulk een gecapituleer
de open stad nog geen oorlogsmisdaad
welnu, laten we dan heel het interr f
nale recht maar in de kast bergpa.
Terwijl Molotov, te Moskou, zijn gasten de
politieke koelkamer toont voor de Duitsche
problemen, begint Franco te Madrid warm
te loopen. Nadat de Ver. Naties hun leden
adviseerden, de diplomatieke vertegenwoor
digers bij dezen veelomstreden imitator van
Mussolini terug te roepen, gebeurde er feite
lijk nog niets. Immers, al gingen ambassa
deurs en gezanten een tijdje met vacantie,
de politieke en economische betrekkingen
met Spanje bleven gehandhaafd; de sinaas
appels kleurden zich nog even oranje tegen
den blauwen Spaanschen hemel! Wat de
„Ver. Naties" met deze internationale, poli
tieke geeste bereikten, kwam feitelijk neer op
een aanwakkering van nationale gevoelens,
het Franco-regime werd er niet zwakker
door en Franco begon trouwens bij velen
dusdanig in het vergeetboek te geraken, als
of hij reeds een aangenaam be wón er was van
het politiek panopticum. De heer Giral, toen
malig minister-president van de Spaansche
regeering in ballingschap, mocht zich al in
de handen wrijven met het te New York be
haalde succes, de monarchisten bleven rus
tig op hun Spaansche pepertje kauwen
en Franco zei: „wie doet me wat"!
De troonpretendent Don Juan, waarvan in
de telegrammen sprake is, verhuisde inder
tijd van Lausanne naar Portugal, om een
beetje dichter bij het vuur te zitten. Franco
ontving nog eens een resolutie van hem,
waarin de reöhtsohe groepeeringen in Spanje
zich reeds verklaarden vóór de monarchie
en aandrongen op het houden van een refe
rendum, opdat het Spaansche volk zich zou
kunnen uitspreken. Franco, de „caudillo".
voekle daar toén niets voor en gaf zijn ge
zant te Lissabon zelfs last, aan de Portugee-
sohe regeering te verzoeken, dezen Don Juan
als „ongewenschrten vreemdeling" over de
grens te zetten. Het behoeft geen betoog,
dat Franco dit advies van Don Juan niet
heeft ingewonnen, alvorens hij zich zelf tot
hoofd van de Spaansche monarchie procla
meerde. En of Spanje nog even streng dic
tatoriaal geregeerd zal blijven, is iets wat wij
moeten afwachten. Het is inderdaad moge
lijk, dat Franco het etiket van dezen Spaan
schen wijn slechts verwisseld heeft, maar
ook andere motieven, die inderdaad tot eeti
vermildering van het regime zouden nood
zaken, moet men, gezien de internationale
politieke atmosfeer, toch niet geheel uit
schakelen. Engeland bijv. reageert zeer voor
zichtig. Immers de Britsche regeering voelt
iets voor het decreet van Franco, mits het
huidige regime dan ook verdwijnt, al zal al
die poespas omtrent de opvolging in Spanje^
van geen directen invloed zijn op de relaties
tusschen Engeland en Spanje. Franco is tot
veel in staat.
Zoo gingen er nog, kort geleden, hardneto-
kige geruchten, dat een vertegenwoordiger
der Spaansche regeering te Kaïro en Bag
dad besprekingen had gevoerd met vooraan
staande figuren der Mohammedaansohe bewe
ging, de Egyptische regeering en den regent
van Irak. Aibdoellah, waarbij o.a Franco
zich bereid zou hebben verklaard, Spaanscti
Marokko te ontruimen, met als inzet de vor
ming van een onafhankelijk Arabisch
koninkrijk, waarmede Franco dan een mili
tair en politiek bondgenootschap walde flui
ten. Franco zou daardoor het Arabische na
tionalisme bevorderen, hetgeen èn voor
Frankrijk èn voor Engeland, die genoeg met
de Mohammedanen te stellen hebben, een
reden zou kunnen zijn, zich tegen Franco
wat soepeler te toon en. Einde van 1946 wer
den die besprekingen gevoerd en de regeert
van Irak. de heer Abdoellah, himself, zou in
April een bezoek aan Madrid brengen. Fran-
sefhe bladen vestigden de aandacht op deze
mogelijkheid en men zal moeten afwachten,
of Abdoellah werkelijk te Madrid verschijnt.
Franco i s een man van verrassingen, dat
heeft hij, bij herhaling, bewezen. De Cortes
moet nu spoedig een beslissing nemen over
het ingediende wetsontwerp, waar omheen
de kleurige sfeer van politieke confetti 's.
Spanje moet een koninkrijk worden met als
staatshoofd Franco, maar.... eerst na den
dood van Franco zal het koningschap wor
den hersteld of eerder bijv. wanneer hfl
in het ongereede geraakt is na een van zijn
brallende redevoeringen en dus niet langer
staatshoofd kan zijn. Men moet Franco en zijn
aanhangers niet teveel au serieux ne
men. ook al verschijnt hij tot drie maal toe
op het ba loon van het voormalig koninklijk
paleis te Madrid, waar een opgewonde
menigte hem toejuicht. En als hij dan de
menigte antwoordt „dank voor uw enthou
siasme: uw vertrouwen m Spanje maakt het
onwankelbaar", duidt dit op een graad van
politieke kinkhoest, waaruit men bijna con-
cludeeren zou. dat het met zijn regime ten
einde loopt. Maar men moet toegeven, dat
de speculatie van Franco op het Spaansche
„nationalisme", dat door de actie der Vera
Naties, tengevolge van buitenlandsche in
vloeden. toch reeds, een zetje gekregen had,
handig wordt toegepast.
De z.g. .Scha duw-regeering", buiten Spanje
is vrijwel onmachtig gebleken tegen het
Spaansche „fascisme" iets te ondernemen, om
reden, deze republikeinen slechts groot zijn
door d.e uitleving hunner onderlinge geschil
len en de, deze .schaduw-regeering" steu
nende mogendheden, voor een tweeden bur
geroorlog in Spanje geen interesse hebben.
Rusland beeft op het oogenblik wel wat an
ders te doen, dan zich over Franco eng be
zorgd te maken. Hoewel, de door Rusland
gesteunde communistische guerilla's in
Spanje, geven het nog niet op en blijven ge
kant tegen het gehate Franco-regime, dat
volgens de republikeinen nog steeds de ge
vangenissen vult. In den strijd tusschen een
linksohe en een rechtsdhe diictatuur, heeft
de reohtsche het gewonnen, maar Franco
handig manoeuvreerende, begrijpt, dat er
thans iets gedaan moet worden, om de natio
nale en monarchistische elementen gunstiger
te stemmen. Ret is een feit, dat de kroon
pretendent Don Juan en zijn aanhangers zich
verscheidene malen vóór den constitutionee-
len staatsvorm hebben verklaard. Maar, af
gaande op de reacties uit monarchistische
kringen voelen zij niet voor een gecamou
fleerd totalitair regime, een Speansch „fas
cistisch" gebak met een feestelijk, koninklijk
vlaggetje er boven op! De monarchisten
noemen Franco's optreden „eigenmachtig" en
het bij de Cortes in te dienen wetsontwerp
wordt beschouwd als een aanval op de poli
tiek van Don Juan. Aan een oplossing van
het probleem-Franco zijn wij nog niet toe;
de Spaansche democratie staat nog niet over
eind, maar in nationalistische kmgen en
vooral dAèr. waar men vasthoudt aan tra
ditie, kan men misschien onder de bekoring
komen van Franco's vuurwer1'
Mevr. Marie Jeanne eerste
•jw haar intrede gedaan eraar
de kteraire faculteit te Parijs.
