„'t Is mij een raadsel", zegt de heer Plesman
Joego-SIavische consul met attaché vermoord
Mr Van Vessem's vermogen groeide als kool
Op zijn sterfdag nog naar z'n uitgever toe
NIEUWE LEEDSCHE COURANI
MAANDAG 27 JANUARI 191*
VAN OVERBELASTING WAS
GEEN SPRAKE
Het ong-elruk met de Dakota op Kastrup
brengt een Zweedsah voorschrift in herin
nering, dat vorige week afkwem om nl. de
vliegtuigen, die op Zweden vliegen, niet te
belasten boven de, door de fabrikanten toe
gestane veiïigiheidsgrensOpnieuw uit men
in Zweden dergelijke beschuldiging aan het
adres van de K. L. M.
De heer Plesman, directeur van de K.L.M.
noemde gisteravond dergelijke praatjes on-
zinnig. De K. L. M. denkt er niet aan haar
toestellen boven de belastinggrens te be
laden. Een dergelijk risico is even misdadig
als de praatjes daarover.
Drie feiten ontzenuwen bovendien die
bewering. Ten eerste is heit vliegtuig na den
start vrijwel rechtstandig omhoog gegaan.
In memoriam Hugo Hoek
Éen onzer redacteuren, d>ie Hugo Hoek
vanaf de schoolbanken heeft gekend,
schrijft het volgende:
Toen het A. N. P. gisteren melding
maakte van het vliegongeluk te Kopen
hagen, was "onder de namen van de
slachtoffers ook die van Hugo Hoek uit
Noordwijk aan Zee. Als je zooiets hoort,
dan vermenigvuldigen zich de gedachten
in j.e. Je herinnert je nog levendig Huug
toen hij jong was in zijn doen en laten,
't Was een fijne, eerlijke en sportieve
kerel, altijd opgeruimd en gereid de
zwakken bij te staan. Hij leerde vlug en
\fras ook een uitstekend voetballer.
Al jong zat de zucht naar avontuur in
zijn bloed. Hoorde men een motor door
de straten van Noordiwijk jagen, tien
tegen een, dat het Huug Hoek was.
Daar hij eenigen zoon was van Hugo
Hoek, den bekenden pension- en hotel
houder te Noordwijk, bekwaamde hij
zich later voor het hotelvak, bezocht
de hotelvakschool en was in verschillen
de hotels in binnen- en buitenland werk
zaam.
Juist op tijd was hij voor de bezetting
weer uit Engeland in Noordwijk terug.
Toen het hotelbedrijf van zijn vader
door de Duitsdhers werd gesloten, lag het
niet in zijn aard om stil te gaan zitten.
Bij de distributiediensten te Noordwijk
en daarna te Lisse was hij een belang
rijke schakel in de verzetsorganisatie.
In het afgeloopen seizoen werd hij
medo-directeur in de N. V. Pension Hoek.
Of zijn bloed ook daarna weer onrustig
werd, we weten het niet. In ieder geval
aanvaardde hij op 1 November 1946 de
aanstelling als steward bij de K.L.M. en
vloog op Engeland en Zweden. Lang
heeft dit dus niet mogen duren, maar
toch lang genoeg, om zich onder zijn col
lega's zeer bemind te maken.
Wij, die hem hebben gekend, weten,
dat dit geen phrase is. Huug had een
prettig karakter, gaf zich zooals hij was
en maakte vrienden.
Zijn heengaan heeft in Noordwijk
groote deernis verwekt. Deernis met zijn
vrouw en drie kinderen, maar vooral
met zijn vader, die nog treurde over het
heengaan van zijn vrouw.
Moge God Huug in genade hebben aan
genomen en zijn vrouw, kinderen en
vader tot een Trooster zijn.
„MERDEKA" OP CELEBES VERBODEN
In verband met het karakter van eenige
publicaties is die verspreiding van het van
Java ingevoerde republikeinsche dagblad
„Merdeka" op Celebes tot nader order ver
boden.
Hoe dat mogeGdjk was is een raadsel, maar
het bewijst, dat van overbelasting geen
sprake was. Ten tweede onthoudt een er
varen piloot als Geij sendorffer met 26.000
vlieguren zich uiteraard van elk waagstuk,
terwijl de aanwezigheid van een belangrijk
passagier als Prins Gustaaf Adolf in het
vliegtuig ten overvloede het nemen van ri
sico uitsluit.
De heer Fbesman zegde een streng on
derzoek toe, zeide bij dit ongeluk, dat bij
prachtig zacht, met een machine, die door
een ervaren hand bestuurd werd, voor een
raadsel te staan en ontkende nogmaals, dat
overbelasting de oorzaak van het ongeluk
zou zijn.
De laatste kwam ook vast te staan bij het
onderzoek, dat vertegenwoordigers van de
K. L. M. reeds op Kastrup instelden aan de
hand van de ladingslijsten. Noch fouten,
noch overbelasting werden daarin aange
troffen. De machine was naar behooren na
gekeken, voor het startsein gegeven werd.
Nu de dag van de blijde gebeurtenis op Soestdijk snel nadert, moet er nog hard worden
aangepakt om voor onaangename verrassingen gespaard te blijven. Zoo worden aan de
bestaande telefoonlijnen op het Postkantoor een groot aantal nieuwe toegevoegd, teneinde
de nieuwsvoorziening zoo snel mogelijk te doen verloopen.
BIJ BEZOEK AAN EEN KAMP
TE NAPELS
De Joego-Slavisohe consiul te Napels, Vicko
Gloemic en zijn attaché Vincocdk Etngel, zijn
tijdens een bezoek aam. een kamp bij Napels,
dioor anti-Tito gezindte Joego-SIavische sol
daten" doodgeslagen.
De beidie heeren moestem, de repartrieerimg
vam Joego-SIavische vluchtelingen in Italië
oangamaseeren. Zij zouden daartoe een redis
maken langs die kampen in Italië, waamim
zich landgenoot en bevonden. Het eerste be
zoek gold „Kamp 38" bij Napels, dlart ondier
controle van de geallieerden staat. Voor het
verkrijgen van den machtiging tot bezoek
van dat kamp en van een geleide van die
geallieerde militaire politie, wendden, zij zdoh
tot het geallieerde hoofdkwartier te Caserta,
waar men hun dien raad gaf, zich recht
streeks tot den. geallieerden commandant van
kamp 38 te wenden.. Men verklaarde, dat er
geen reden was om bevreesd te zijn, want,
aldus zeidle men, het is waar, dat er Tsjetniks
ia het kamp zijn,doch zij zijn niiet gewa
pend.
Zaterdagmorgen begaven de consul en de
attaché zich per auto naar teert kamp. Bij
dien imgamig moedigde een sohnldiwaoht in de
uniform dier Geallieerden, doch zeer waar
schijnlijk van Joego-Slavische nationaliteit,
hen uit, uit te stappen. De twee bezoekers
voldeden aan die uiitnoodiging en deden
mededeeldmg van hun identiteit en van het
doel van hun bezoek.
Hlet staat niet precies vast, wat er daarop
IN 4 JAAR TIJD 5 MAAL
ZOO RIJK
Voor het Utrechtsche Tribunaal had zich
Zaterdag te verantwoorden de thans 60-jarige
ex-gemachtigde van Mussert, mr A. J. van
Vessem, destijds lid van de Eerste Kamer en
den Utrechtschen gemeenteraad, alsook ad
vocaat, die zijn bemiddeling zou hebben ver
leend bij den verkoop van Joodsche eigen
dommen.
Voorts zou hij den procureur-generaal Van
Genechten in kennis hebben gesteld van de
anti-Duitsche gezindheid van verschillende
goede Nederlanders en zou hij hebben ge
tracht de drukkerij Bosch te Utrecht voor
Mussert te koopen.
Bovendien zou van Viessem, die diestijds
opper-baljuw was, getracht hebben zijn bu
ren in het perceel Maliebaan 143, onder pres
sie te bewegen tot verkoop van hun huis,
waarin het Rechtsfront zou worden geves
tigd. Verdachte heeft destijds echter dit
huis bij het zijne getrokken.
Mr B. van Woelderen, de beheerder, ge
hoord over de financieele positie van ver
dachte, gaf een uiteenzetting, waaruit bleek,
dat na aftrek der schulden, er nog een saldo
was van f 74.000.-. Nadat hiervan de be
lasting zou zijn afgetrokken zou er niet veel
overblijven.
Mr dr S. Kruyff, voorzitter van het Tribu
naal, ontvouwde echter aan de hand van
rapporten der belasting een zonniger beeld:
het vermogen zou van f 46.000.- in 1940 ge
stegen zijn tot f 232.000.- in 1944. Het jaar-
lijk9che inkomen bleek ingevolge dezelfde
fiscale gevens in de oorlogsjaren bijna ver-
vijftienvouidigd te zijn.
Ter sprake kwam verder het uit Vught
vrijkrijgen van den heer I. J, Sloos, di
recteur van de N.V. Leidsche Hooger Onder
wij anstellingen door van V ess ems bemoei
ingen. Beklaagde had voor deze bemiddeling
niet minder dan f 75.000.- gerekend. Hij ver
weerde zich thans door er op te wijzen, dat
hij zooveel werk aan deze zaak had gehad,
vooral met het ongedaan maken van de con
fiscaties der bezittingen van den heer Sloos.
Na eenig onderhandelen in wat volgens van
Vessem een millioenenzaak was geworden,
was hij met Sloos overeengekomen, dat deze
een vergoeding van f 50.000.- zou geven, met
de bepaling dat hij nog 25 jaar deze instel
ling „van advies zou blijven dienen", waar
voor nog eens f 25.000.- zou moeten worden
betaald. Overwogen wordt daarom den heer
Sloos nog als getuige op te roepen,
Daarna werd de aankoop door verdachte's
bemiddeling van een tweetal huizen voor
de weduwe Mussert-van der Kaay, schoon
zuster van Mussert, behandeld. Na het dood
schieten van Musserts broer, overste Mussert,
in de Mei-dagen van 1940, was door den Staat
der Nederlanden aan diens weduwe een scha
deloosstelling toegekend van f 35.000.- voor
welk bedrag de huizen waren gekocht.
Ook in deze affaire overweegt het Tribu
naal nog het oproepen van getuigen.
Bij de behandeling van de pro-Duitscihe
gezindheid van verdachte ontkende deze een
voor hem compromitteerend interview met
een Duitscher. Daarbij zou hij hebben opge
merkt, dat hij vast geloofde in de onover
winnelijkheid van het Duitsche leger.
Wanneer door het hooren van 'nieuwe ge
tuigen de zaak niet zal worden aangehouden,
volgt de uitspraak over 14 dagen.
gebeurde. Volgens de eene lezing, greep .de
schildwacht terstond zijn gummiknuppel en
sloeg op de beide ambtenaren in, dde ter
stond met gekneusde schedels neerzegen.
Een ander bericht zegt, dart zij het kamp
binnen gingen en een toespraak hielden tot
de verzamelde kampbewonersNiettegen
staande hevige protesten van de Joego-
Sla-ven maakten zij propaganda voor het re
giem van Tito. De menigte kwam daarop in
beweging en sloeg de mannen neer.
De militaire politie bracht hun Mchanmen
naar een ziekenhuis. De consul was terstond
dood. Zijn metgezel verkeert in lievensge-
SOCIAAL-ECON. STUDIECONFERENTIE DER
CHR. BONDEN
Het Convent van Chr. Werkgeversorganisa
ties (Chr. Werkgeversverbond, Chr. Boeren-
en Tuindersbond en Chr. Middenstandsorg.) en
het Chr. Nat. Vakverbond beleggen,op 9 en 10
April een sociaal-econ. studieconferentie, waar
o.m. de bedrijfsorganisatie wordt behandeld.
Teleurstellend
Wat de laatste dagen reeds gevreesd
moest worden, is thans wel door het
geen nader bekend werd, bevestigd: de han
delsbesprekingen te Den Haag gevoerd met
vertegenwoordigers van de BritschAmeri
ka arische zone in Duitschland, hebben aan
vankelijk een teleurstellend resultaat opge
leverd. Op belangrijke punten werd geen
beslissing genomen, tenzij dan deze, dat die
punten zullen worden voorgelegd aan de ge
allieerde autoriteiten te Berlijn. Er schijnt
geen aanleiding te zijn om hiervan de con
clusie met groot vertrouwen tegemoet te
zien. Wij moeten blijven hopen, dat men te
Berlijn ook daadwerkelijk zal blijken te wil
len instemmen met den zin dat de herleving
van den handel en tusschen Nederland en
Duitschland onontbeerlijk is voor beide par
tijen en voorts van fundamenteel beteeke-
nis voor den wederopbouw van Duitschland.
Bij woorden zal het niet mogen blijven. Na
dat in de politiek van onze Regeering de ver
houding met Indië op losse schroeven is ge
zet, zijn wij nu hard bezig om ook in Europa
den oorlog te verliezen. En waar blijven zij,
die zich koesteren aan de illusie, dat de ge
allieerden ons althans in Europa eenige com
pensatie wilden schenken op economisch
gebied, nu, ook wat dit betreft, de toekomst
ten aanzien van Indië zoo onzeker is ge
worden?
Hinderlijk volgen
Een lezer of is het een lezeres?
doet ons in een schrijven zijn (of haar)
beklag over de hinderlijke belangstelling,
welke door velen aan den dag wordt gelegd
wanneer het het Koninklijk Huis betreft. In
het bijzonder moet de hinderlijke belang
stelling opvallen, nu zulk een blijde gebeur
tenis op komst is in het Prinselijk gezin. Het
wil ons voorkomen, dat de briefschrijver (of
briefschrijfster) het voor een belangrijk deel
bij het rechte eind heeft. Er is wel een
groote tegenstelling tusschen den stillen eer
bied, waarmede men in elk „gewoon" gezin
de komst van een nieuwen wereldburger
omgeeft (als het goed is tenminste) en de
vaak wel wat drukke aandacht, besteed aan
wat in het Prinselijk gezin komen gaat. Nu
weten wij wel, dat dit alles bedoeld is als
uiting Van aanhankelijkheid, welke aanhan
kelijkheid stellig ook waardeering zal vin
den. Maar de openbare belangstelling gaat,
dunkt ons, wat ver, wanneer men zooals
thans gebeurt in de omgeving van het
Paleis Soestdijk voor den nieuwen nationalen
feestdag een tocht langs het Paleis organi
seert, waaraan iedereen, met vrijwel alle
soorten van vervoermiddelen, kan deelnemen.
Men bedenke, dat de diepte van de blijdschap
gelukkig niet afhankelijk behoeft te zijn vaa
de luidruchtigheid, waarmede zij wordt geuit.
PROF. MR C. P. M. ROMME TE
MAKASSAR
Prof. mr C. P. M. Rom me is eind vorige
week per vliegtuig voor een vüerdaagscfii
verblijf te Makassar gearriveerd. Hij werdi
bij zijn aankomst verwelkomd orni. door het
afdeelingsbestuur van de Katholieke Partij
te Makassar.
„FELIX TIMMERMANS ZAL
BLIJVEN VOORTLEVEN"
Omtrent het verscheiden van Felix Tim
mermans wordt nog geméld:
Het is te half een, in den nacht van Don
derdag op Vrijdag, dat hij het tijdelijke met
het eeuwige verwisselde. Donderdagavond te
ongeveer 10 uur kreeg whij een hartaanval
Nadat de geneesheer hem een injectie had
gegeven trad een schijnbare verbetering in.
Te middernacht kwam de dood echter over
hem.
Den laatsten tijd hield Felix Timmermans
zich veel onledig met dichtwerken en ken
merkend voor zijn werklust is wel, dat luj
op den laatsten dag van zijn leven nog naar
zijn uitgever in Antwerpen is gegaan om de
uitgave van een nieuwe bundel verzen te be
spreken. Deze bundel bevat uitsluitend- ge
dichten met een sterk melancholisch karak
ter, die alle als hoofdthema den dood hebben.
Toevallig werd op den avond van zijn dood
te Bern de première gegeven van de opera
„Kerstmispater", waarvan het libretto geno
men is uit zijn werk „Het keerseken in den
lanteern".
De Gazet van Antwerpen schrijft over het
heengaan van Felix Timmermans „Wij ver
liezen in Felix Timmermans een van onze
grootste vertellers, een van onze meest ge
liefde en meest gelezen romanciers. Zijn fel
omstreden figuur had reeds lang. haar eigen
De bij de ramp van het K.L.M.-toestel
te Kopenhagen omgekomen Aimerikaansctoe
zangeres Grace Moore werd 5 Dec. 1901 te
Del Rio in Tennessee geboren. Zij stamt uit
een zeer conservatieve en Christelijke familie
en had oorspronkelijk het plan om zende
linge te worden. Zij ging zelfs naar het
Ward Belmont College te Nashville, waar zij
ook muziekonderricht ontving, doch reeds
het eerste jaar, nadat zij de wereldberoemde
Mary Garden had gehoord, veranderden
haar plannen en
en werd 't haar
verlangen opera
zangeres te wor
den. Reeds had
Grace Moore en
kele soli in de
kerk gezongen en
het kerkkoor ge
leid. Zij verhuis
de naar Washing
ton, waar ze het
conservatorium
afliep en reeds
eenige bekend
heid kreeg. Vol
hoop ging ze
naar New York,
doch haar finan
cieele toestand
was zoo zorg-
GRACE MOORE lijk, dat ze een
engagement in een kleine nachtclub moest
aanvaarden. Haar eigenlijke carrière begon
pas, toen ze prima-donna werd in Irving
Berlin's „Music Box Revue 1923" te Parijs.
Na nog in New York te zijn afgewezen als
opera-zangeres, ging ze verder studeeren in
Europa en in 1927 trad ze op in „La Bohème"
in Milaan. Deze voorstelling werd bijgewoond
door den directeur van de Metropolitan
Opera, die met haar een contract afsloot
voor „La Bohème" in New York in 1928.
Hiermede was haar roem gevestigd en
werd zij de meest gevierde zangeres in
Amerika, waar Hollywood natuurlijk ook
beslag op haar legdie.
Gedurende haar film-arbedd heeft Grace
Moore nog enkele toumée's door Europa
gemaakt en o.m. gezongen t.g.v. het zilver-
ren jubileum van koning George V van
Engeland, waarna zij voor den Deenschen
Koning in Kopenhagen optrad. Via Stock
holm ging ze naar Bulgarije, waar ze voor
koning Boris zong. Tijdens dit ontreden
voor de verschillende Europeesche concerten
heeft zij diverse hooge onderscheidingen
ontvangen. Haar woonplaats was Newton in
Connecticut.
In Nov. 1946 werd Grace Moore eere-bux-
geres van Cannes, waar zij van 1931 af met
onderbrekingen heeft gewoond. In Dec. jl.
werd haar optreden in de opera .Louise" te
Parijs, het Kruis van het Legioen van Da-
van Frankrijk verleend.
De verongelukte jeugdige Franschman Jean
Loup Peltier had Grace Moore aan den vleu
gel begeleid en oogstte nog Zaterdagavond
op een recital te Kopenhagen een groot suc-
plaats in onze letterkunde en, wat men hem
ook moge verwijten, zijn werk zal bij voort
during gelezen en genoten worden, lang
nadat de critiek vergeten zal zijn. Nu de
„schemeringen van den dood" over hem zijn
gekomen, past het slechts eerbiedig en dank
baar te zijn voor al het schoone, dat van dit
leven onsterfelijk overblijft."
De Brusselsche „Nieuwe Standaard" schrijft
over Timmermans: „Wat de critiek er ook
over gezegd mag hebben, Felix Timmermans
werd gelezen. Een boek van Timmermans had
altijd pro's of anti's, beiden even hartstoch
telijk. De twisten leidden evenwel tot niet&
anders, dan dat hij nog geestdriftiger werd
gelezen. Men kan Felix Timmermans als kun
stenaar vele tekorten aanwrijven, maar men
kan niet loochenen, dat hij onvervangbaar
is. Het is aan geen twijfel onderhevig, dat
het beste van Timmermans zal blijven voort
leven in het Vlaamsche volk".
Op het Centraal-Station te Amsterdam
arriveerde de Engelsche dirigent van
het B. B. C.-orkest, Sir Adrian
Boult, voor een tiendaagsch verblijf in
Nederland, om in het Concertgebouw te
Amsterdam vier concerten te dirigeeren.
SOEDAN-KWESTIE WORDT AAN V.N.
voorgelegd.
Het Egyptische kabinet besloot „de geheelo
kwestie van den Soedan en Egypte" aan die
Ver. Naties voor te leggen.
Enkele berichten maken melding van een
EngeJsch voorstel, om een commissie van
Etngelsch-, Egyptische- en Soedaneesche ver
tegenwoordigers te vormen, die den Soedan
binnen een periode van 20 jaar zelfbestuur
moet geven.
