In /.-Amerika rijkdommen voor 't opscheppen Houtrust wordt einde Maart een Paradijs Mark gedaald-tot waarde van sigarettenpeuk 't Verklaarde NIEUWE LEIDSCHE COURANT 3 WOENSDAG 22 JANUARI 1M7 BEHOEFTE AAN MILLIOENEN MENSCHEL BUENOS Ai «ja, 46. Moet geconstateerd worden, dat de geeste lijke duisternis ki geheel Zuid-Amerika nog ontstellend groot is, dan mag en moet ook gewezen worden op het zoo droevig feit, dat men in Nederland nog zoo weinig afweet van, en schier geen belangstelling heeft Voor de worsteling der kerken eei den gang van het Evangelie in dit werelddeel. Daarom is het bemoedigend te lezen, dat er in de kerken lm Nederland een ontwa king komt van het oecumenisch be sef. Dat beteekent, zooals ik in een onzer kerkelijke bladen las: er zich van bewust zijn, dat er kerken over de heele wereld zijn, waar Christus als Koning en Heere erkend wordt. Niet alleen dus belangstel ling hebben voor eigen kerkelijk leven, maar ook contact zoeken met mede-Christe nen uit andere ker^°- '-1 voor hun strijd. In verband hiermecie v*.. ctj.- voudïge artikelen iets mededeelen over: Het Evangelie in Zuid-Amerika. E'en bekend Argentijnsch schrijver, Dr* Ricardo Rojas, poneert de stelling: de ge schiedenis der beschaving is de historie van de continenten of werelddeelen. Toen in het jaar 1492 Amerika werd ont dekt, richtte die beschaving zich naar het Westen en het is niet uitgesloten, dat juist in dit westelijk halfrond die beschaving een groote toekomst heeft. Een Cubaansch schrijver verstout zich zelfs te vragen: ligt in Amerika niet de toekomst der wereld? Dit moge ons iets overdreven toeschijnen, ontkend kan niet worden, dat de Nieuwe Wereld ongetwijfeld nog een grootsche en belangrijke roeping- heeft te vervullen. En dit, pas in de vijftiende eeuw, ontdekte werelddeel, heeft zeker ook in het plan Gods een plaats en beteekenis. Alle Amerikaansche republieken hebbén dit gemeen, dat zij zich op het einde der 18de en in het begin der 19de eeuw hebben vrijgevochten. Zuid-Amerika (en we mogen hierbij ook denken aan Miidden-Amerika en Mexico) was eeuwen lang kolonie van Spanje, ze hadden het als zoodanig niet te best. Ten slotte ontwaakte ook in al deze republieken het verlangen naar vrijheid en onafhankelijkheid; het is dus geen wonder, dat in Zud-Amerika een sterke vrijheidszin wordt gevonden en dat dit uitkomt in al hun nationale liederen. De nationale helden, nog steeds diep vereerd, zijn zij, die deze vrijheid en onafhankelijkheid hebben be vochten. Allerlei omstandigheden waren en zijn oorzaak, dat, ondanks de politieke on afhankelijkheid, niet altijd de vrijheid ten volle werd genoten. De dictatuur in Mexico en Venezuela is nog niet vergeten, en het geslacht der dictators is helaas in Zuid- Amerika nog niet uitgestorven Het is te begrijpen, dat men in Zuid- Amerika langen tijd eenigszins bevreesd was dat men ten opzichte van Noord-Amerika die onafhankelijkheid, althans op econo- msch gebied, =*ou verliezen. Die vrees is misschien nog niet geheel overwonnen, maar ontegenzeggelijk is er in de verhou ding tot den kolos in he+ Noorden verbete ring gekomen. Men wil profiteeren ue tennis en er varing der Noord-Amerikanen, terwijl de politiek der laatste jaren, de politiek van „goede buurschap door Noord-Amerika ge proclameerd en in praktijk gebracht veel wantrouwen heeft weggenomen. Het bewijs daarvan werd geleverd, toen Noord-Amerika door Japan verraderlijk werd aangevallen. Enkele Zuid-Amerikaansche republieken ver klaarden aan Japan den oorlog, en anderen verbraken de diplomatieke betrekkingen met de as-mogendheden; de Pan-Ameri kaansche Conferentie, gehouden te Rio de Janeiro in het jaar 1942 openbaarde vrijwel de éénheid van geheel Amerika tegenover het gevaor van nazisme en fascisme. We zullen later zien, dat wij, protestanten in Zuid-Amerika, onze bezwaren hebben tegen de politiek van Noord-Amerika, maar het spreekt vaei zelf, dat een goede en vriend schappelijke verhouding tusschen al de lan den en volken van Amerika zonder eenige reserve moet toegejuicht worden. Het spijt ons dan ook, dat momenteel de verhoudin gen tusschen Argentinië en Noord-Amerika niet zijn, zooals ze wezeti moesten. Er zijn natuurlijk verschalen tusschen het Noorden en Zuiden van Amerika, en die verschillen wortelen in het ras en in de historie beide. In het ras: de Anglo- Sakser is praktisch, de Zuid-Amerikaan is een idealist. In de historie: de kolonisten van Noord-Amerika voerden een harden strijd en werden in dien strijd gehard en bekwaamd; de kolonisten van Zuid-Amerika kwamen om de rijkdommen der oorspron kelijke bewoners te veroveren en daarvan een gemakkelijk leven te leiden. Zuid- Amerika is rijk, maar het ontbreekt aan kapitaal, aan energie en ook aan voldoende bevolking, om die rijkdommen te exploi teer en. Kenners van Zuid-Amerika beweren, dat dit continent de heele wereld van grondstoffen kan voorzien; de Volken bond heeft indertijd zelfs berekend, dat Brazilië niet minder dan 900.000.000 menschen kan voeden, dat is zeven maal zooveel als er nu in geheel Latijnsch Amerika wonen. Dat brengt dus tot de conclusie, dat Zuid- Amerika de hulp zal noodig hebben van het practische Noord-Amerika en van an dere landen; ook, dat hier de behoefte blijft aan immigratie, aan de komst van millioenen menschen, die willen werken. Dit alles geldt dan voornamelijk de mate- rieele en, wil men, de cultureele ontwikke ling van de Zuid-Amerikaansche volken. Hier wenkt ongetwijfeld een schoone toe komst. Maar dan toch alleen, indien ook in de geestelijke behoeften dier volken wordt voorzien. Grooter dan de stoffelijke nood, is de behoefte aan het Evangelie van Gods genade in Christus. En dat Evangelie moet de Kerk des Heeren blangen. Zuid-Amerika wil heden zeggen: de velden zijn wit om te oogsten, maarde arbeiders zijn weinig. Zij er dan ook in Nederland veel gebed, dat de Heere arbeiders uitstoote ook in dit deel van Zijn wijngaard. Ds A. C. Sonneveldt. i^Spaak over diplomatie^ ON7E GEDACHTEN GAAN VOL MEDELEVEN, NAAR HEN) DIE 5TEED5 'WEER ACHTERBLIJVEN BLOEMENCENTRA ZETTEN BESTE BEENTJE VOOR (Van een onzer verslaggevers) Een groot bloemenfestijn, zooals de Residentie dat voor den oorlog heeft beleefd, zal van 27 Maart tot en met 7 Aipril tienduizenden Hagenaars en land- genooten weer veel vreugde versohaffen. Het bestuur van „De Hofstadbloem", dat met zijn tentoonstelling in 1937 en 1939 zooveel succes boekte, is opnieuw in actie gekomen. De voorzitter, ir J. M. Riemens, en de voorzitter van hetuitvoerend comité de heer S. G. A. Doorenbos, hebben ons hun plannen ont vouwd. De beide hallen van Houtrust, teza men 9000 m2, zullen in tooveraOhtige bloe mentuinen, met fonteinen en beelden ter opluistering worden herschapen. Wat de in- WASHINGTON EN LONDEN WILLEN GAAN SANEEREN Men verwacht te Berlijn, dat de Britscne en Amerikaansche autoriteiten spoedig zullen overgaan tot een saneering van den geld- omloop, vooral nu in de laatste maanden de vlucht in goederen sterk is toegenomen. Het is uiteraard niet aan twijfel onderhevig, dat er orde moet worden geschapen in den finan- cieelen chaos, waarin Duitschland momen teel verkeert. In de Oostelijke zone werden terstond na de capitulatie de bankrekeningen geblokkeerd, doch in het Westen zijn de mil- liarden in circulatie gebleven in de aders van de zwarte markt. De Mark, die in den normalen handel, in het gezelschap van bon nen, een goed deel van zijn koopkracht be hield, daalde op de vrije markt tot het peil van een sigarettenpeuk. Het weekloon van een arbeider bedroeg in tegenwaarde niet meer dan enkele sigaret ten, hetgeen uiteraard niet den arbeidslust bevorderde. Een geldsaneering heeft echter pas zin, wanneer een gegarandeerde verzorging met levensmiddelen en noodzakelijke verbruiks- goederen mogelijk is. Hierdoor zou een so lide basis gevormd kunnen worden voor een nieuwe Duitsche Mark. Het geldprobleem is dus in feite terug te brengen op het kolen- probleem, want zonder kolen geen levens middelen. Het probleem der geldsaneering wordt echter nog beïnvloed door de verdee ling in zones, de verplichtingen tegenover de oorlogsslachtoffers en door de aanpassing, van het Duitsche prijspeil aan de wereldmarkt, zoodat dit probleem niet zonder meer op te lossen valt. De Rus zet zijn masker weer eens af Tijdens Lenin-herdenking te Moskou. In het Bolsjoi-tiheater in Mtoskou, waar een bijeenkomst werd gehouden ter gelegen heid van den 23sten verjaardag van Lenin's sterfdag, die bijgewoond werd door Stalin en Molotof, verklaarde Georga Alexandrof, hoofd van de propaganda -af dvan het centr. comité der Comm. Partij, dat „de reactie momenteel haar krachten overschat en dat het niet zoo makkelijk is voor de huidige o o rlo gsoph i tsarszooaJs Churchill en zijn vrienden in Engeland en Amerika, een nieu wen oorlog te veroorzaken." Ook in Bratislava en Praag is d<e sterfdag va a Lenin herdacht. zendingen betreft kan reeds nu geconsta teerd worden, dat deze eerste na-oorlogsche groote bloemenshow een buitengewone op gang zal maken. Aalsmeer, Berkel, Bever wijk, Boskoop, Honselersdijk, Nijmegen, Rodenrijs, Rijnsburg, Utrecht en andere bloemencentra hebben reeds hun volle mede werking toegezegd. Zij zullen allen collectief inzenden, hetgeen waarborgt dat de "fraaiste en beste producten uit deze wereldvermaarde cultuurcentra vertegenwoordigd zullen zijn. Ook uit het buitenland is deelneming toege zegd, oa. bijzondere soorten Azalea's van 2 m hoogte en 2 m breedte. Als men weet welke moeilijkheden de kweekers thans heb' ben te overwinnen, o.a. met het brandstof- femprableem, dan krijgt men respect voor hun energie om economisch ons land weer op de been te helpen. Het zijn hun produc ten die door de belangrijke export de zoo begeerde deviezen brengen en thans reeds op de 2e plaats in den export staan. Van de Sportlaan naar de Houtrusthallen zullen lichtzuilen en op 100 plaatsen in de stad aantrekkelijke richtingswijzers worden opgesteld OPBRENGST ACTIE „SCHELDEMONDEN" Zooals gemeld, werd de opbrengst van f 300.000.- der vanwege de hulpactie „Schelde- mondien" gehouden collectes overgedragen aan de Stichting Herstel Zeeland 1945 te Mid delburg. Na rijp beraad besloot deze stich ting genoemd bedirag als volgt te verdeelen voor agrarische doeleinden f 130.000.-; voor medisch-hygiënische f 75.000.-; jeugdcentrum West-Zeeuwsch-Vlaanderen f £7.500.-; bui ten- ge w. lager onderwijs f 37.500.- en voor ver schillende doeleinden f 20.000.-. Hierbij is er naar gestreefd zooveel mogelijk „aanwijsbare' objecten tot stand te brengen. „Tasman' tobt in Australië Het Nederl. s.s. „Tasman" dat te Mei* bourne arriveerde en door de Australische vakvereen. besmet werd verklaard en daar om niet door sleepbooten geholpen mocht worden, heeft enkele hopelooze pogingen ge daan om de Princes Pier op eigen kracht te verlaten. Hierbij werd het' schip tegen de pier geslagen, waardoor de tros in de schroe ven verward raakte. Men neemt aan, dat de tros niet kan worden losgemaakt zonder de hulp van beroepsduikers die echter wegens den boycot weigeren om te helpen. huidige wereldpolitiek herinnert ons aan Janus, den mythologiseren god van het begin en het einde, en daarom met twee aangezichten voorgesteld. Eenerzijds het in ternationale streven naar begrip, waardee ring, collectiviteit, ontwapening, anderzijds de isolatie, wantrouwen, nationalisme, agres sie, bewapening, der groote mogendheden. Het is de Belgische, socialistische minister van buitenlandsche zaken, de heer Spaak, die ons tot het vaststellen v«n dit Janus beeld verleidt. Omdat de heer Spaak, die zoo juist nog zijr. beklag gedaan heeft, dat de kleine staten ter conferentie te Londen niet dezelfde rechten he o ben als de groote mogendheden, "lie nu eenmaal over de macht beschikken, in een rede over de buitenland sche politiek en diplomatie, interessante din gen gezegd heeft. Interessante, maar niet geheel nieuwe. De niet-socialistische ex- kroonprins Wilhelm, die van zijn vader een prima militaire opleiding kreeg, heeft vol gens zijn „memoires" zijn Pruisischen neus ook mogen steken in de ministeries van binnenlandsche zaken, financiën en marine. En hij wijst dan op dezelfde dingen als de heer Spaak. De buitenlandsche politiek, merkt de ex-kroonprins op, werd voor mij bij voorkeur geheimzinnig behandeld, als een soort van geheime kunst en zoo kwam hij dan tot een diepgaande studie over de binnen- en buitenlandsche pers. Hij becriti- seert de politiek van den rijkskanselier Von Bethmann Hollweg en uit zich dan op bijna lyrische wijze: „Ha, politiek, óók groote politiek, is geen geheime wetenschap. De tijden, dat politiek gevoerd kon worden met kuststukj es la Metternich, zijn voor goed voorbij. Ze kan het thans best stellen bui-x ten het jabot van het Weensche congres of demonocle van een jonger ontwikke lingstijdperk!" Eerst de lectuur van de ver schillende blauw-, rood- en witboeken der diverse landen, heeft hem wijzer gemaakt inzake de politiek en diplomatie, die tot den eersten wereldoorlog leidden. Tot hij con cludeert; „dank zij een ongelooflijk blinde leiding van onze (Duitschlands) buitenland sche politiek zijn wij zoo den wereldoorlog ingesukkeld". Laten wij dit „insukkelen" voor wat het is, maar merkwaardig is zeker, dat heel de wereld ook den tweeden wereldoorlog is ingesukkeld en keeren wij terug tot den Belgischen minister Spaak. Ook hij erkent, dat de internationale poli tiek voor het groote publiek een Tnysterie was, beredderd in de kanselarijen, een wer ken met nota's, welke men vaak eerst leer de kennen, nadat haar noodlottige gevolgen zich hadden doen gelden. Volgens minister Spaak is er sinds den jongsten oorlog, een ware revolutie gevolgd in de diplomatieke methoden en kan men thans spreken van het tijdperk van „openbare diplomatie, die den vrede dan ook beter kan dienen. Door de openbare diplomatie hebben de interna tionale vraagstukken het mysterieuse van hun karakter verloren. De diplomatie moet hierbij kunnen „rekenen" op een eerlijke pers, want daar hangt het succes of het fiasco van af. En de volken kunnen door hun kennis van de internationale vraagstuk ken de zaak van den vrede steunen. Tus schen de ontboezemingen van ex-kroonprins Wilhelm en het betoog van minister Spaak, ligt precies een kwart eeuw, waarin de schimmen van Hitler en Mussolini nog rond dansen. En voor den heer Spaak wil ik de vraag stellen: „in hoeverre de pers er toe heeft medegewerkt, de belangenverschillen der Europeesche staten te verhevigen en zelfs kunstmatig op te voeren, waardoor de oorlog als een strijd van de „hersenen" reeds lang werd voorbereid?" Anderzijds zou, indien er een betrouwbaarder diplo matiek apparaat ware geweest en de wereld- journalistiek een zuiverder reportage had gegeven, van wat er in verschillende landen technisch militair werd voorbereid, het groote onheil voorkomen zijn? Maar kijken wij liever recht vooruit! Het is mij nog niet geheel duidelijk, wie in de politieke arena, waar de kamp gaat tusschen Amerika en Rusland, de rol van stier en wie die van toreador vervult. In ieder geval, die tegen stelling beheerscht volkomen de wereldpoli tiek en tegenover de almacht van den dollar valt te constateeren, dat geheel Oost-Europa en gedeeltelijk ook midden-Europa, onder Russisch gezag of invloed staan en zich geen aangelegenheid van kleiner of grootör belang kan voordoen, of de schaduw der Amerikaansch-Russische tegenstelling ligt daar over gespreid. Ik noem nu maar even de veto-kwestie op de conferentie der Ver. Naties, Duitsch-, land, Oostenrijk, Grjeksch geschil, Poolsch geschil, het „ontwaakte Oosten" etc., overal doet zich de Russische invloed gelden en accentueert zich de tegenstelling Amerika Rusland. Minister Spaak erkent, dat de we reld verdeeld is in twee tegenover elkaar staandé' beschavingen, want de politieke, juridische, wijsgeerige en moreele opvattin gen van Rusland zegt hij zijn niet de onze. Toch moet er, volgens Spaak, interna tionale toenadering komen, objectieve beoor deeling, opheffing van het Russische ijzeren gordijn; men moet Rusland trachten te be wegen zijn poorten open te zetten; er moet verkeer komen van mensch tot mensch. Hier ligt, aldus Spaak, een taak voor pers en diplomatie. „Leer het gevaar maar kennen" meent hij dan verdwijnt de angst. De Belgische socialistische minister geloqft blijk baar niet in de mogelijkheid, dat door het samenvloeien der twee verschillende stroo men, het water in West-Europa wel eens wat brak kan worden. Hij gelooft blijkbaar niet meer aan den export van het commu nisme, noch aan dei^ cellen-bouw, waarvan wij in ons land via een anti-militairisme (waar Stalin zelf geen trek in heeft) en défaitisme, de beruchte „Indië-los van-Hol- land-politiek, de gevolgen reeds hebben ondervonden. En waarvan machtiger mo gendheden straks de bananen plukken! Zoo lang aan dén eenen kant Amerika en Rus land streven naar internationale ontwape ning en elkaar inzake de atoom energie trachten te vinden, maar aan den anderen kant hun strategische posities steeds weer versterken, belooft die „openbare diplo matie" nog niet veel. DE BRITSCH-NEDERL. HANDELS BESPREKINGEN. Aan de op 29 Jan. in Den Haag te houden handelsbesprekingen zullen van de Nederl. Ambassade in Londen deelnemen de heeren C. C, L. Eygenraaim, dr D. J. Bakker en D. M. de Wit. Van Engelsche zijde zullen o.m. deelnemen de heeren C. W. Sanders en Ellis-Rees.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1947 | | pagina 3