fERDAG 15 FEBRUARI 1941 PAG. 7 -HELSCHE EN HEMELSCHE MACHTEN leringen van het Zendings- st terrein .04 het dorp is op de been. Van heinde komen de feestgangers om aan den ians deel te nemen. De dans begint, e (rdoovend beukt men op de meters- nfl trommen, waarvan de hertenvellen 1 gespannen zijn om het geluid krach- 'te maken. Groote en kleine bekkens en daar tusschen door. Tot ver in den weerkaatst dit helsche geluid. Een- e violen drenzen zoetelijke tonen. I die den djini «geest' moeten lokken, ^nfessen smeren hun lijven in met ge- kokosolie. l«jpólo, de tienjarige scholiere, die een "p* gekregen heeft van den helschen wordt door vader gedwongen mee te dr.„Hier Saripólo", roept een der vrou- smeert het tengere lichaampje in soven tot beneden. Olie toch maakt 5 jematen soepel en den dans sierlijker! Jideroogen worden ingedruppeld met isap en aftreksel van Spaansche peper, urï voor de „helderziendheid"! Tranen en langs Saripólo's wangen. Maar toch niet. Ze zet de tanden op elkaar! Jrommen razen in wilder terrtpo. De ^ïs klinken al luider. De violen klagen linen. Kom herwaarts, o djini! Vaar in Jen hooge! Schenk ons uw heil!" uwt men aan alle kanten, jrond dreunt van de op maat stampcn- 1 Eiseressen. De mannen klappen daarbij .„.handen. Slaan de maat met de voeten fikken met de tong. „Vooruit Saripólo. dans mijn kind! Dans dan toch" roept En Saripólo danst. Tusschen de vrouwen in. Hand in hand met moe- let zweet parelt op haar gezicht. Ze met gesloten oogen. Het helsche vocht s jar oogen kapot. Maar ze houdt vol, dat I ding. Onder het dansen verliest ze jarong. Moeder bindt die, al dansend, 5 tast onder de oksels. Öanst voort. Ze moet immers dansen. toch schreeuwt als een bezetene: i zoo Saripólo. Hou vol! Beschaam ons iaat de djini maar in je varen!" Hij In de handen. Stampt met de breed-uit- en voeten. De danseressen trillen en [en. Slap bungelen nu de armen langs ,'insende lijf. Ze weten niet meer dat ze r fi. De duivelsche maat der trommen Itkens zweept ze voort, tot bezwijkens valt een bejaarde vrouw uit den kring irdt bezwijmd weggedragen. Ze lacht JTonkemans-lach. Maar harder beuken rnmen en feller rinklinken de bekkens, fdoovend geraas en getier: de hel is roken! Is. bólo wankelt. Ploft op den bamboe- en blijft voor dood liggen. Vader uur toe. Draagt z n kind weg. Der duive rs gaat ononderbroken door. 4 dagen lang ligt Saripólo buiten be- |n. De meester en z'n vrouw waken dr.urten, dag en nacht. Moeder heeft zich rlanst. Vader is uit balloorigheid ai die op jacht gegaan. Den zesden nacht ,IP ,ikt Saripólo. w hoorbaar fluistert ze: „Ik ga op im. In heele groote reis". ..w«r heen vraagt de meester. En dan is t alsof placht: ,,'k Ga mee.... met de her om het Kindje in de kribbe te [diepe zucht enSaripólo is op weg n. 4 iet Kindeke. haar vader weet van niets! ge jaren daarna zoo vervolgt J. Sld^s dit schetsje in het „Nederl. Zendings- dicht bij Saripólo's graf was er een Dat zag er nu zoo feestelijk ings de bruine wanden hingen slingers n. ilmbladeren en bloemen. Werk van de ren, die bij 't krieken van den dag het HerJij versierd hadden. Nog feestelijker nB had het gekregen door de overvloe- o pest ga ven die opgestapeld lagen voor Ij van het spreekgestoelte. Kokosnoten, Q bananen in soorten, in nog versche in gewikkelde pakken sagomeel, baal- nontbolsterde rijst, manden citroenen LoOpelmoezen, vruchten in soorten zonder iten knorden een paar varkens en mek_ ds. iten; dat alles was een vrijwillige Ide voor de Evangelieprediking onder O Btamgenooten! r. die de kerk binnenkwam bracht een uurliee. En met die gave trad de groote hap de kerk binnen, want elkeen was 4 gd van hart om op dit „Feest der bgen" iets van zijn bezit te mogen aJ voor den arbeid des Heeren. Het was n 5l Pinksterfeest. Het feest van den Heili- ien. lest! 1 een der ramen speelt, de zon op het m- 5 'metaal van het doopbekken en spiegelt j het water Heel het witte tafelkleed UUIhellen schijn over de doopelingen, die 41: ïfarvoor gezeten zijn, in stille' afwach- ir groote plechtigheid, staan zij op. Een voor een vraagt de 2.30|iedienaar naar een woord uit hun hart. antwoorden met zelfgekozen woorden ,r j jjden, dat het oude leven voor hen jfgedaan en nieuw leven is begonnen. ikerUeens onze leeraar een valk, die in het ld verstrikt was door luchtwortels, de j hergaf, zóó heeft Jezus Christus mijn waarmee de satan mij gebonden orgespeden", belijdt er een. n keer heb ik 'n buideldier bevrijd uit ■n van een zes-meterlange slang, aldus e Heere Jezus mij gered uit de kaken ►sten en goden", verklaart een ander, er de velen, die op dien Pinkstermor gen werden toegebracht tot de Gemeente des Heeren, was ook een man, die, toen hij ge knield lag voor het doopbekken, met nauw- hoorbare stem sprak: „Ik, vader van Saripólo, verklaar voor de ooren van alle vergaderden hier in het Huis Gods, dat ik willens en wetens mijzelf, mijn vrouw en mijn kind had overgeleverd in de macht van den satan, doch de God der Christenen is mij te sterk gewor- en heeft mijn kind in Zijn Paradijs opge nomen, toen het op reis ging naar het Kin deke van Bethlehem Hier hield hij op en barstte in tranen uit. Na een oogenblik: „En omdat mijn Saripólo bij den Heere Jezus is, willen mijn vrouw en ik daar ook voor eeuwig zijn". Toen ontvingen beiden het teeken van den Heiligen Doop. „En als de dag van het Pinksterfeest ver vuld werd, waren zij allen eendrachtelijk Herr Organist.... In de Zondagsbode (Herv. Gem. Ring Schiedam) schrijft ds. M. Groenenberg te Vlaardingen zijn indrukken over den kerk organist en zijn werk. „Dat is een belangrijk man in de dienst der gemeente.Hij zit verborgen op zijn orgel, en de meeste menschen kennen hem niet eens van gezicht* Maar hij heeft een belangrijke taak in de dienst U weet wel, dat er vroeger geen orgels ln de kerken werden geduld. Het orgel was bij de Grieken en Romeinen het instrument voor luchtige muziek. Apollinaris Sidonius prijst b.v. Theodorick den Westgoth, omdat „men aan zijn hof geen orgel hoorde". In de Oostersche Kerk werd dan ook geen orgel toegelaten, omdat het alleen gebruikt werd voor wereld sche muziek. In de 16de eeuw nog verzocht het Concilie van Trente om de orgels in de kerken te verbieden. Ook uit de kerken, die onder invloed stonden van Calvijn, werden de orgels ver bannen. In ons land bestreed men dus ook hun aanwezigheid in de kerk. Maar de kerk gebouwen waren vaak van de burgerlijke ge meente, en men kon ze dus niet laten ver wijderen. We gebruikte men ze dan niet bij de dienst. Het orgel speelde dan alleen bij het aan en uitgaan der kerk. Maar het zingen gebeurde zonder orgel. Dat kwam natuurlijk ook, omdat de orga nist vaak wereldsche muziek ten beste gaf, en meer een concert gaf, dan meewerkte aan de dienst. Maar dit is alles anders geworden. Er zijn nog organisten, die wonderlijke muziek doen hooren, als de kerk aan- en uit gaat. In dorpen heb ik nog wel eens zeer wereldsche muziek van het orgel hooren klinken. Maar de goe-gemeente had er geen verstand van. Luisterde er ook niet naar. Het orgel is juist het instrument voor ge wijde muziek geworden, 't Kan dus verkeeren. Het hoort in de kerk en in de Christelijke gezinnen. Van het grootste belang is dus de organist. Het gaat er niet alleen om. dat hU goed speelt, maar ook, dat hij zijn taak verstaat. Het gaat er immers niet om, dat hij een concert geven zal in den dienst, maar dat hij meewerkt aan den dienst. Een voorspel mag niet te lang zijn. Vooral bij de slotzang moet het kort zijn. Maar hoe prachtig kan zoo'n voorspel het gezang in- groot# hoeveelheden bewaarkool den toevloed te regelen (Foto Pax-Holland) leiden. Het maakt de gemeente onmogelijk om het gedachteloos te gaan zingen. Het geeft de kleur van het lied aan en bereidt ons voor op de klacht, die komen zal in het lied, of op de jubel, die zal losbreken in het lied. Het getal van hen, die weten kerkorganist te zijn, groeit gelukkig. Het getal dergenen, die eigenmachtig bij de begeleiding van een lied optreden, neemt af. We kennen ze nog wel, de organisten, die plotseling de ge meentezang onderbreken en even een loopje maken. Hoe kan men zich daar dan aan ergeren. Heel dit tierelantijnige spel hoort in de kerk niet thuis, Ik heb het wel meege maakt dat een organist het bestond na iedere twee regels van een lied te onderbreken en even een tusschenspelletje in te voegen. En dan gingen we weer verder. Maar dit alles is bezig te verdwijnen. Het kerkorgel kunnen we niet meer mis sen. Dat beseft men, waar het niet is. Het geval Wemeldinge is bekend. Daar is nog steeds geen orgel in de kerk. Iemand wilde daar de kerk een orgel schenken. Maar 't was nog in den tijd, dat men vond, dat zoo'n wereldsch instrument in de kerk niet thuis hoorde. Dus werd het geweigerd. Deze schenkster voelde zich zeer gegriefd en ver maakte bij haar dood aan de kerk een groot bedrag op voorwaarde, dat er nooit een orgel zou komen. Als het er komt, dan vervalt dit bedrag Zoodoende zit men ln Wemel dinge zonder orgel. Neen we zouden onze orgels niet graag willen missen. Welk een prachtige instru menten zijn daarbij. Het mooiste orgel in Nederland was wel het orgel van de Groote Kerk in Rotterdam. Nu ook verwoest!" Het Arbeidscontract in de Oudheid Wie een getrouw lezer der Heilige Schrift is, dien zal het weieens zijn opgevallen, dat er in den Bijbel tal van belangrijke uitspra ken staan, die van groote beteekenis zijn voor het sociale leven, maar dat er toch maar op enkele plaatsen wordt gesproken over loon arbeiders. Dit behoeft niet te verwonderen, als men weet, dat in de antieke maatschappij de loonarbeid slechts een geringe plaats in nam. Het grootbedrijf was nog vrijwel onbe kenden bovendien werd de lichamelijke ar beid voor een zeer groot deel ged&an door de slaven. Op die enkele plaatsen, waar sprake is van den loonarbeid, vinden wij het arbeidscon tract in den vorm van een huurcontract ver meld. Zoo b.v. in de gelijkenis van de arbei ders in den wijngaard (Mattheus 20). Het koninkrijk der hemelen, aldus lezen wij, is gelijk aan een heer des huizes, die des morgens vroeg en ook nog eenige malen daarna arbeiders voor zijn wijngaard ging huren. En telkenmale als hij uitging, zag hij opnieuw werklooze arbeiders, zelfs nog om streeks de elfde ure en toen hij hun vroeg: „Waarom staat gij hier den geheelen dag werkloos?" antwoordden zij: „Omdat niemand ons gehuurd heeft". De verhouding van werkgever tot werk nemer was alzoo die van huurder tot ver huurder. De eerste huurde de arbeidskracht van den laatste- Deze opvatting van het arbeidscontract als een huurcontract is ook in overeenijsternming met het Romeinsche recht, zoo schreef on langs „Toenadering", het orgaan van den Ned. Bond van Chr. fabrieks- en transport arbeiders. Bananen van Hollandschen bodem. In de kass Haaaschen Dierentuin draagt de Chineesche b -naan (Foto Schim In het Romeinsohe recht onderscheidt men drieërlei huurcontract, n.l. huur van een zaak, van diensten en van werk. Huur van een zaak, dit is het huurcontract in den zin zooals wij het kennen, b.v. wan neer wij- een woning huren, of een stuk grond In het eerste geval spreken wij er van, dat wij huur, in het tweede geval dat wij pacht betalen, en dan hebben wij als tegenprestatie het gebruik van het huis of van den grond. Zoo nu zag men ook het arbeidscontract. De vrije daglooner verhuurde zijn arbeids kracht aan den heer en hieruit vloeiden beider rechten en verplichtingen voort. De heer had het recht op zorgvuldige -verrichting van den opgedragen arbeid volgens zijn aanwijzingen: de arbeider moest de betreffende diensten persoonlijk verrichten, mocht het werk dus niet door een ander laten doen en had recht op de betaling van het overeengekomen loon, ook wanneer van zijn diensten geen gebruik werd gemaakt- Dit was de huur en verhuur van diensten. Hieraan verwant is de derde vorm van huur contract, n.L verhuur en huur vau werk, in de taal van onzen tijd aanbesteding en aan neming van werk. Dit werk kan b.v zijn het vervaardigen of repareeren van kleeding, de bouw van een huis, het transport van een persoon of een zaak. Hier kwam het aan op het resultaat van den arbeid, terwijl het in het algemeen onverschillig was, door wie of met wier hulp het was uitgevoerd. In tegen stelling met het vorig contract (huur van diensten) was het de heer, die verhuurder was, hij verhuurde het werk aan den aan nemer. In het arbeidscontract daarentegen was de heer de huurder en de arbeider de verhuurder. Niet alle arbeid viel onder het huurcon tract. Bij de Grieken en Romeinen vond men lichamelijken arbeid den vrijen mensch on waardig; dezen liet men zijn 6laven doen of huurde daarvoor arbeiders Daarentegen vond men geestelijken arbeid eigenlijk te goed onder het arbeidscontract te doen vallen. Het werk van een leeraar, van een ambtenaar rekende men tot de artes liberales (vrije kunsten); zij moesten hun ar beid zonder betaling van loon verrichten, want dit zou dien arbeid naar beneden gehaald hebben. Het viel dan ook in het Romeinsche recht onder een anderen vorm van contract, n.l. het mandaat, de lastgeving. Bij het man daat werd geen betaling gegeven; dit zou in strijd zijn met dezen vorm van contract. Langzamerhand echter begon men er geen bezwaar in te vinden indien bovengenoemde beoefenaars der vrije beroepen een eeregeld aannamen, dat men dan honorarium noemde (honos beteekent „eer"). In den tijd der Ro meinsche letters werd het zelfs als een recht beschouwd, dat de hooge ambtenaren aan spraak konden doen gelden op een hono rarium; alleen werd een bijzondere wijze van precedeeren noodzakelijk geacht om deze aanspraken tot gelding te brengen. De be oefenaars der vrije beroepen hadden dus wel geen arbeidscontract in den zin der hand arbeiders, maar practisch werd het verschil steeds geringer. En dit is juist, zoo willen wij er aan toe voegen, want de aard der werkzaamheden is ten slotte een kwestie van ondergeschikte beteekenis .Elke arbeid is een roeping en elke arbeid is een zegen, al is het natuurlijk ge- wenscht. dat ieder den arbeid vindt, die bij zijn aanleg past. Doch ook al zou dit laatste niet zoo zijn, dan nog hebben zeker wij al? christenen den plicht, alle werk te zien al? een goddelijk beroep, dat wij derhalve zoo gewillig en getrouw hebben te verrichten als de engelen in den hemel- CHRISTENEN. BLIJVEN In „Belijden en Beleven" wijst ds. P. v a n D ij k (en gehoord de woordkeus van menig een, die zich naar Christus noemt, zeer van pas) een uitnemende aanmaning over de hou ding van den Cchristen t.a.v. personen of za ken, welke hem tegenstaan. „Een Christen al staat hem het gedrag van zijn medemensch nog zoo weinig aan behoort in al zijn gedragingen Christen te blijven. Ook in zijn woorden. Het gebod van onzen Heere Jezus om onze vijanden lief te hebben laat geen uitzonde ring toe; en het geldt te allen tijde. He onrecht als we meenen dat iemand ons dat aandoet moet ons niet tot booze woorden hetzij in zijn aangezicht of achter zijn rug verleiden; het moet ons veeleer dringen tot gebed. Dat kost moeite. En velen lachen er je om uit, of ze vinden je zwak en laf. Maar toch blijft dit de taak van ieder, die zich volger van Christus noemt. Ten aanzien van onze persoonlijke en alle andere vijanden is de Christenhouding deze, dat we onrecht wel onrecht durven noemen, maar dat alle persoonlijke wrok uit ons hart blijve gebannen. Er zit een zekere zoetheid ln de wraak. En 't booze woord is een ventiel voor de sterke innerlijke spanning; maar geen van beide ia recht voor God. In een boozen tijd als iemand meent dat die boos is doet de verstandige er wel aan te zwijgen. Maar het schelden past den christen niet; zelfs als 't onrecht hem zeer bijzonder per soonlijk treft. De eer van onzen Meester en de eer der Kerk is met onze houding op het innigst verknocht. DE HAND VAN DEN OUDERLING. In het Luth. Maandbl. doet ds. Jaanus (Rot terdam) een poging, om de verwondering weg te nemen van sommigen, die zich afvragen: waar om geeft de ouderling den dominee een hand als deze den dienst aanvangt en waarom krijgt deze wederom een hand als de eeredienst is afgeloopen? „Wil de ouderling eigenlijk zeggen mét zijn handdruk voor den dienst: Nu, sterkte! en na den dienst: Welbedankt? Er zit gelukkig meer achter. En dat „meer" maakt, dat ik den handdruk zeer op prijs stel en het jammer vind, als hij achterwege blijft. Het is voor mij meer dan een nietszeggende formaliteit. Er zit iets in wat ver boven den predikant en zijn ouderling uitgaat: het vertrouwen van de gemeente in de verkondiging van den dienaar. De handdruk zegt: Wij vertrouwen, dal Uw prediking weder om verkondiging zal zijn van Gods Woord en ons in ons allerheiligst geloof zal sterken. Er zit ook in de medeverantwoordelijkheid van den ouderling. „Zoo wil de handdruk na den dienst evenmin een soort bedankje beduiden. Ook wanneer de preek niet gansch dat gaf, wat de ouderling voor zich persoonlijk noodig had dan geeft hij met zijn toegestoken hand te kennen: Het vertrouwen der gemeente is niet beschaamd. Onze belijdenis is niet aangetast. Het Woord is verkondigd. Want de ouderling is niet alleen aanwezig uit persoonlijke liefhebberij (trouwens evenmin mag de gemeente uit dit motief aan wezig zijn!), maar omdat wij samen (gemeente, predikant, kerkeraad, organist, koster, collec tanten, koor) in heiligen dienst door God wor den opeeroepen om Zijn naam groot te maken. Daarom verheug ik mij telkens in de hand, die ik van den ouderling krijg en hoop ik door deze zinnetjes hun vreugde aan dezen handdruk te vergrooten." BIJBELVERKLARING. In de reeks toelichtingen op den Bijbel voor het Nederlandsche volk, uitgegeven bij J. H. Kok N.V. t€ Kampen, is verschenen het Boek van de Handelingen der Heilige Apostelen, bewerkt door Dr. B. W i e 1 e n g a. Tekst en toelichtifig zijn met verschillende letter gedrukt, zoodat men het boek aan tafel zoowel als bijbel als in den vorm van bijbelverklaring kan lezen. De ver- deel-ing in pericopen komt het begrip van den samenhang der dingen ten goede. Overigens behoeft deze wijn geen krans; Dr. Wielenga heeft door zijn boeken over den Bijbel zich zelf reeds een weg gebaand voor den hier verrichten arbeid, welke bovendien ook in den vorm zijn welversneden pen verraadt. Aan den voet van menige bladzijde vindt men nog verhelderende aanteekeningen in ver band met verschillende vertalingen (Staten vertaling, Nieuwe Vertaling N.T., Korte Ver klaring e.d.) Voor vier verdachten luidde de uitspraak twee jaar gevangenisstraf, voor drie anderen anderhalf jaar gevangenisstraf, voor twee jaar gevangenisstraf, de overige vonnissen varieerden tusschen negen maanden en weken gevangenisstraf. Ten aanzien van verdachten beval de rechtbank onmiddellijke gevangenneming. de aanwezige ee. Zij kwamen wen in de zaal r wie dit bevel Deze opdracht viel vo veldwachters echter niet handen te kort. Van de aanwezige verdachten, vc gold, konden zij er vijf vasthouden; de twee anderen wisten bij „gebrek aan veldwachters" via de publieke tribune snel te verdwijnen. Of hun vrijheid van langen duur zal zijn, valt zeer te be twijfelen. RECHTBANK TE ALMELO Een dochter van den burgemeester van Wier den. mej. Ca. v. d. B„ moest zich voor den Almeloschen politierechter, jhr. Mollerus, ver antwoorden wegens beleediging, omdat zij ovei een wethouder dier gemeente gezegd zou heb ben: „Ik laat me door dien vent niet de les lezen; hij heeft geen opvoeding gehad". De wethouder was door den burgemeester belast met de waarnemende leiding van het distributiebure-au, waar mej. v. d. B. werkzaam was gesteld, en als zoodanig was zij de onder geschikte van den wethouder. Zij wilde echter geen orders van hem aannemen fen het kw tot woordenwisselingen. Alles goed en wel, zei de politierechter verdachte, maar u mag op deze wijze niet spre ken over Iemand die boven u staat. Hij ls m'n baas niet, zei verdachte. Hij heeft niets op het distributiekantoor te maken. Voorts verklaarde zij nog, dat de heer W. haar vaak beleedigd heeft en haar e»r uit wilde werken. Ze vond haar opmerkingen aan het adres den wethouder over diens opvoeding heelemaal geen beleediging. Officier en politierechter dachten hier echter anders over. Zij vonden haar gedrag niet zooals het behoort en met name als burgemeesters dochter moest zij zich anders gedragen. Zij voelt zich echter nogal wat, zeide de officier, en wil niet naar anderen luisteren.. Hij eischte 30 gul den boete subs, 30 dagen. De politierechter was van meening, dat mej v. d. B als dochter van den burgemeester een bijzondere verantwoordelijkheid draagt Daar mede dient zij rekening te houden. Hij veroor deelde haar tot 25 gulden boete subs. 15 dagen hechtenis. Marktberichten VEE EN PAARDEN SVEEN. 13 Febi. Aanvoer 662 runderen. 85 5 schapen en geiten. Prijzen als volgt: 8 180—385. 42 neurende koeien 285—415 26 vaarzen 235—315 469 guste koeien 175— 385. 65 pinken 120—200 52 kalveren 48—85. 84 b*- ïen 1218, biggen per week 22.50. 4 Fr schapen 10—60. 1 geit 30. De handel in kali- en melkvee was tamelijk. PriJ- :en als vorige week. Stieren regeeringsprijs. In ongvee was de handel kalm. Prijzen ais vorige week In wolvee handel vlug. Prijzen vaat. Op de ■arkensmarkt aanvoer gering. prijzen ais vorige '.eek. B.ggen handel kalm Door de Nederlandsche tundvce Centrale zijn 400 stuks aangekocht LEEUWARDEN. 14 Febr Veemarkt Aanvoer: 84 st-.eren 318 vette koeien. 828 melk- en kali- koeien f 175425. 95 pinken f 90—220. - vette kal- vei en. 1049 nuchtere kalveren. 130 vette schapen. - ir-hou.-i, ere kah Irachtige :ggen aa i ioopers: dracht.ge 120—200. pers f 20-55, 93 kleine biggen en geiten Totaal aangevoerd 450 koi NV.C nam deze LEIDEN, 14 Fe runderen, 240 kal' pen f 30—42. I ing. Melk- en 'oer stationnair, nanoei vlug. prijzen aanvoer stat.onnair. handel redelijk, (lette kalveren graskalveren, nuch- en vette varkens geen noteering, ensp. magere varkens, loópers en kort. handel kalm. ongeveer prijs- Veehouder ij^Cen tft\e nam 'ongeveeer 1000 nuchtere kalveren over. De ze week 109 varkens over. e kalveren, 237 nuchtere 1 50—60, 270 weide scha- kens I 2040. 248 biggen Veemarkt. Aar ■underen. 110 18 schapen. Men betaalde koeien 375— 275—390, guste 12—16. 14-weeksche dito >rjaars-kal 'okkal inde koei indel ug. guste- indel indel chtlge varken», tiet duurder. WILD EN GEVOGELTE DELFT. 13 Febr Pluimveemarkt: oude kippen 140—4. hanen 2.50—4. konijnen 0.75—5. >.50—8, p. :onftn«n MELK. BOTER. KAAS EN EIEREN Rechtszaken RECHTBANK TE AMSTERDAM Fietsendieven veroordeeld Twee veroordeelden, wier onmid dellijke gevangenneming was gelast, ontsnapt Veertien dagen geleden behandelde de recht bank een zaak tegen ongeveer 15 fietsendieven en helers. De ontmaskering van dit complot had het resultaat gehad, dat niet minder dan 300 gestolen rijwielen opgespoord konden wor den De officier van justitie, mr. Bakhoven, wilde bij zijn eisch tegen de hoofd daders rekening houden met het be rouw en de ruiterlijke bekentenis door de verdachten, alsmede met de medewerking, die 7.ij politie en justitie bij het vooronderzoek heb ben verleend. Hij eischte een gevangenisstraf voor den tijd van een jaar. In alle andere gevallen was de eisch minder, veelal boven dien met aftrek van de preventieve hechtenis. De rechtbank dacht er anders over. RECHTBANK TE HAARLEM. EEN HARDHANDIGE ONDERWIJZER Een vijf-en-dertig jarige onderwijzer uit Hillegom had zich te verantwoorden wegens mishandeling van een leerling op een Haar- lemsche school. Volgens den leerling was de onderwijzer boos op hem geworden, omdat hij zijn sommen niet af bad. Daarna moest hij voor de klas komen, waarna de onderwijzer hem klappen tegen het cor gaf. De jongen is v/eggeloopen en later met zijn moeder terug gekeerd. Veertien dagen later is een aanklacht ingediend en de jongen heeft zich door een dokter laten onderzoeken. Deze constateerde een beschadiging aan de oorschelp. De onderwijzer verklaarde, dat de leerling vaak lastig was en oneerlijk. Op den bewusten dag heeft hij den jongen een klap gegeven, doch hij achtte deze een gewone kastijding, welke niet buiten de grenzen van het normale glHet waarnemend hoofd, als getuige gehoord, noemde den leerling lastig en stiekum. Over den onderwijzer had hij nooit klachten ge hoord. De officier van justitie meende, dat bewezen is het gewelddadig trekken aan het oor. Hij is voorstander van beperkt tuchtrecht, doch in dit geval is wel wat te hardhandig opgetreden. Spr. eischte een boete van 20 subs. 20 dagen. RUZIE OM DE WATERLEIDING In een woning te Haarlem wonen twee ge zinnen samen en in den loop der jaren Zijn ruzies ontstaan over de waterleiding. De be woner van het bovendeel meende, dat hij de baas is, omdat de waterleiding op zijn naam staat, en had 1 Januari de kraan afgesloten, omdat het vroor. De benedenbuur merkte dat te laat. Zijn vrouw had nog water noodig en de man begaf zich daarom naar de plaats, waar hij de waterleiding weer kon openen. Dit werd opgemerkt door den bovenbuur, die naar beneden kwam. De benedenbuur nam een mes en gaf den ander daarmee vijf steken in het gezicht, waardoor deze ernstig bloedde. Donderdag stond de benedenbuur, een 43-jarige nachtwaker wegens mishandeling terecht. Hij zeide, dat toen hij in gebukte houding stond, de bovenbuur hem weggeduwd had. Hij kwam bij de kamer, greep iets van de tafel, dat later bleek een broodmes te zijn en gaf daarmee ste ken. Ook wondde hij zich aan de polsen. De officier van justitie merkte op. dat het steken nog goed ls afgeloopen. Het is echter ernstig met een broodmes te steken en eischte een gevangenisstraf van acht maanden. De verdediger, mr. Proper, ging de voor geschiedenis na. waaruit bleek, dat er ver schillende malen ruzie is gemaakt. De boven buur speelde de baas over de waterleiding en deze heeft de verdachte in weerlooze houding aangetroffen. Er is sprake van zelfverdediging en daarom verzocht pl. ontslag van rechtsver volging. De rechtbank zal 27 dezer uitspraak doen. Handelsberichten AMSTERDAM. 14 Febr. Not. per 100 kg: raap olie vliegend I 34 kleinh.; lijnolie vl. 25 tb grooth.. 28ti kleinh. Not, oer hl: raapolie vl. I 3114 kleinh.; lijnolie vL 27V* kleinh. METALEN LONDEN. 14 Febr. S l.o t Ie beurs). Koper zink ordinair alles door de regeering vastgestelde mlnl- prijzen. n stand, cash 263./- 264.-/-. 3 mnd. 262.10/- 3.-/- tin settlementsorijs 263.15/-. Straits 274.-/- 279.-/-. kg. Fabrlekska; p. 50 kg. Handel vlus 40 plus 67 50. Goi 67.50. broodkaas LEIDEN. 14 kippenei kg eende: Edammer 20 plus 44. ld. sche 20 plus 44. ld. 40 plus 67 50. Lcidsche 20 plus jartijen srtilen le soort AARDAPPELEN. GROENTEN EN FRUIT per kg; selderij f 5.30—8.40 per 100 bos; 38—40 ct. per kg; spruiten f 17—37. wi —26 per 100 kg. Aanvoer sla 20.700 stuks BROEK OP LANCBNDIJK. 14 Fehr dijker groen" 73,000 kg gelBWIHUHM kool 4.70. 9100 kg uien 5 50. grove uien 5.50. ling uien 5.50. alles p 100 kg MIDDELHARNIS, 13 Februari. Centrale V« voor Goeree en Overflakkee. Uicnveiling. Ge- 1.58. alles- per 10o kg. voer 128,000 kg. DELFT, 14 Feb Deutsche Groent —41, prei 1419 j p. 100 boe. NOORD-SCHARWOUDE14 Febr Noordermarkt- ,400 kg roode kool 6 50, 51,500. kg gele uari, Coöp. Warmoeziersver. „D< invelling" (G.A.). Andijvie 21 100 kg; spinazie 3.40—4.31 kg 520. -13. 13,600 kg der drieling i 14 Febrt ing „Utie ien 4, i 9—17 p. 10 bieten 2.50—3.10., dito gek 13—16 prei 6—23. rapen 2.2 17. dito (schoon) 16—46, ui- 3—9. witlof 9—27. cichhe 116—172. selderie 24—62 p -6.90 i 100 i uks. ZWOLLE. 14 Febr. H linkenvellen 14','a ct., •ellen 24 ct.. gasvellen luiden I 8.50 por stuk. n. Koehuiden 131& ct„ ivellen 9'i ct.. vette p. tb kg. paarden- Visscherij ROTTERDAM. 14 Februari. Heden -werden aan len vischafslag alhier van Scheveningen, Middel- larnls. Stellendam en elders aangevoerd 1500 pond •ersche schar, 1700 pond riviervlsch. 3110 pond .piering. 10 pond levende paling, tb en A vaatjes 2720 pond versche SCHEVENINGEN. 14 Fet t f 67: Sch 81. A. den Dul 14; Sch. 285. f 114: Sch 16. W. Rog met f 54; Sch 30. G. de Graaf met f 140; Sch 210. B. Rog met f 134; Sch 84, J. den Duik met f 155; Sch 23, A. Taal. met f 89: Sch 341. W. de 201 M. Taal met f 85: Kw 175. J. van Duin f 112; Kw 97. D. Kuil met f 113; Kw 166, v. d. Plas met f 118: Kw 144. P. Varkevisser f 116; Kw 89. H. Schaap met f 103: Kw 52, je Haas met f 90: Kw 151. T. v. d. Plas met f 57: Sch 12. G. den Hever met f 51: Hd 75. Koorn met f 39: Tx 33. .T. Drijver met f ^23; 14. A. Ellen met f 187: Tx 37. A. v. d. Vis f 183. Ro 2. WIF1RINGEN. 13 Febr. 213 pond voorn 20—21 tb :t p. pond; 198 kg spiering 4547tb ct. p. kg. IJ MUIDEN. 14 Febr. Schar 42—35. kL schar 15 -11 pufschar 9—8.50. alles p 50 kg. Besomming logger 29. blei 0.60—0 45. alles p. kg. 103 f 327. IJm. 201 266 Scheepvaart VRACHTENBERICHT. 14 Febr. Vaarwerk diverse par- Delfzljl. 100 ton kali naar Heeren- out naar Sliedrecht. alle» volgen» r ledige schepen. WATERSTANDEN Kampen Maastricht Belfeld Venlo 42.58 r 12.68 r 12.29 r i) geen opgave ontvangen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1941 | | pagina 7