mtóm
If
i
I
m
A
fH
A
fjf
0
*K'
.1
A
W'
K
A
A
m
a
e
m
is
m
m
9
m
wÊ
TE?.DAG 15 FEBRUARI 1941.
PAG. 5
Kerk en Zending
>IO KTRKDIENST BLOEDEND AAL
fcadlo kerkdienst van de Geref. kerk te
fcndaal (golflengte 245,9 m) zal Zondag
>r. vfrrdon uitgezonden in belde dienster.
110 uur v m. en 3 uur n.m. Ds. J. C.
iard zei bo> le keeren voorgaan.
GEREF KERKEN
eet al: Te Eest (Geld.): cand. J. Z.
te Wi' - "'ten en cand. J. J. van Wa
rt jen te Heen se.
DS. W. REUS
Dinsdag erdenkt ds. W. Reus. pre-
it bi.i f N'ed. Herv. gemeente te West-
oen dag waarop hij voor 35 jaar
reoikambt anvaardde.
Reus we 1 Dec. 1881 te Amsterdam
on Hij sb. eerde aan de Rijksumversi-
e Utrecht heologie. In 1905 candidaat
- rd n in Geiderland werd ds. Reus 18
1906 te Eikerzee in zijn eerste gemeente
itigd. In zijn eerste gemeente stichtte ds.
een fdeelmg van den Chr. Nat. Werk
hond en v. n het Groene Kruis, waar-
iij nog eere voorzitter is. Sedert 9 Maart
lij in zija tegenwoordige gemeente.
R'i.is is in ie prov. Zeeland een bekend
aanstaan-' figuur. Hij is scriba quaes-
ran het classicaal bestuur van Zeeland
ïriba-quaest-or van den ring Vlissingen,
ede kerk visitator in Zeeland,
t zyn woonplaats is de jubilaris voorzit-
nn de vere-f liging tot stichting van Evan-
itie. idem van den Zondagsschoolcursus,
1de Zei og vereeniging en van de ver-
De Macht van het kleine", idem
de "lantki-'svereeniging „Het Molen-
li an de afdeeling van het Nat. Chr.
Onth. Ver., van de plaatselijke afdee-
- van di Vereeniging tot Chr. verzorging
krankzinnigen in Zeeland „Vrederust",
-e afdeel r. van het Groene Kruis, van
r Jon: lingsvereeniging en van de
rsvereemging te Westkapelle.
Re> is >k penningmeester van de
riging tot Chr. wijkverpleging op Wal-
n's N 7' deel en voorzitter van de af-
ïg Domburg van het Ned. Bijbelgenoot-
i Voorts is hij bestuurslid van het dis-
Zee' id van de Nat. Chr. Geh. Ont. Ver
in;comr. ;aris van de Coöp, Spaar-en
liotbank Vlissingen en correspondent
iet Zend ngsbureau te Oegstgeest.
hetgeen ds. Reus tijdens de vorige
tie heeft gedaan voor de militairen
hem het witte mobilisatiekruis aange-
Ook voo:- de werklieden, die bij de
Mij. „De Schelde" te Vlissingen werk-
zijn heeft dr. Reus zich beijverd en
izijn bemiddeling kregen de belangheb-
in een workmanstram naar Vlissingen.
■rdere geschriften zagen van de hand
jljjls Reus het licht. We noemen daarvan
IU,I niet schamen", dat hij schreef in op-
van het Ned. Jongelingsverbond en
gewoonten en nieuwe idealen in Zee-
waarin hij een pleidooi hield voor het
der drankbestrijding. Bijdragen op het
In der drankbestrijding verschenen van
land in de blauwe periodieken Enkrateia,
'ereidstrijd en De Lichtboei, terwijl stich-
e bi mager, van zijn hand verschenen in
i ïwe Zondagsbode. Tengevolge van de
tb ting door den jubilaris van de Kant-
v.-lfe-eer.igir- leerden reeds meer dan 60
u"v s de kunst van het kantvervaardigen,
'Van sommigen eigen patronen ontwier-
IDoor het optreden van dezen sociaal-
nd- pastor nam o.m. het drankmis-
'ei-r af en werden betere maatschap-
~>den verkregen. Ds. Reus, die
Is ,i v rblijf in Westkapelle negen
ei. .>een beroep naar elders afsloeg, staat bij
f ilking in hoog aanzien.
ONS FEUILLETON
i Kort* Inhoud voor nieuwe lezers
I -jV Schrader. afdeelingschef bij de N V Van
en Co crootc ijzerh—
(belast mei de leiding vai
hij beslooi
totterdai
IsleliiKe dm-en zou voorbij zien.
rdag^rniddnps arriveerde Heino aan 't sta-
lbar| Gronjnce" Zijn moeder gevoelde z.ich niet
1 i Martha verzocht haar zoon van
>in te ha en. Liever had 't meisje dit niet
bij intuïtie voelde ze dat Heino voor
- ontmoeting wa
desr' <OMlJgfp*
\"rlj koud en koel. En Mai
Begrafenis Ds. Jac. Barbas
Op het rustieke kerkhof van Schaarsbergen
is Vrijdagmiddag het stoffelijk overschot 1
Ds. Jac. Barbas, emeritus-predikant der
Herv. Gemeente aldaar, onder groote belang
stelling ter ruste gelegd.
Behalve talrijke vrienden en familieleden
van den overledene, waren zeer velen vai
Sohaarsbergensohe gemeente, welke de o
ledene meer dan veertig jaar heeft mogen die
nen, bij deze eenvoudige plechtigheid aan
wezig.
Aan de geopende groeve heeft allereerst
Ds. J. Groeneweg, emeritus-predikant te Hil
versum, als vriend van de familie Barbas, het
woord gevoerd. Na zich meer in het bijzonder
tot de nabestaanden te hebben gewend, schet
ste spr. den overledene als een persoon, van
i iets uitging. We wisten aldus spr. wat
ian hem hadden. We konden staat op hem
maken. Met dezen pastor is de laatste van het
stoere-Barbas-geslacht heengegaan. Een nieuw
geslacht wordt geroepen zijn taak over te
nemen. Het is veelzeggend, vervolgde spr., dat
Ds. Barbas 42 jaar dezelfde gemeente heeft
gediend. Hoewel man van groote gaven was
het zijn wensch om in deze ééne gemeente
te arbeiden. Hij deed dat met groote trouw
en toewijding. Spr. dacht aan de woorden van
Kingsley, die eveneens zijn gansche leven aan
één gemeente verbonden bleef, „om tenminste
één stukje heilig land aan God te brengen".
Dat is Kingsley noch Ds. Barbas gelukt. Dat
lukt niemand in deze daemonische wereld.
Maar vaststaat dal de overledene velen ten
zegen heeft mogen zijn. Nu is deze figuur
heengegaan.
Maar aan dn dood zal niet het laatste
woord zijn. De hoogste realiteit, ook op dezen
doodenakker, is: we zijn aangelegd op de
eeuwigheid. Over dit graf zien we een open
hemel. Ik kan, zeide spr. niet bewijzen, doch
wel vést getuigen dat we déér thuis hooren,
dank zij Hem die den dood overwon. Daarvan
heeft ook Ds. Barbas getuid. Thans mocht
hij ingaan in de vreugde zijns Heeren.
Het leven van Ds. Barbas was de laatste
jaren eenzamer geworden. De ouden vielen
weg. Het was nog een heele slag voor hem,
dat z'n oude vriend, Ds. Weiter heenging. Nu
is ook Ds. Barbas heengegaan. Maar staande
bü dit graf mogen we zeggen: „Dood waar
is uw prikkel
Vervolgens trad Ds. J. H. W e s s e 1, Ned.
voren om, overeenkomstig den wensch van
den overledene, een sober woord te spreken.
Allereerst sprak spr. een kort persoonlijk
woord van nagedachtenis aan zyn voorgan
ger die hij slechts eenigen tijd mocht leeren
kennen. Vervolgens maakte hij zich tot tolk
van de Gemeente, van de versohillende kerke-
lyke colleges, van de Kerkvoogdy, waar
van de overledene President en Secretaris
was en van de collega's .uit den Ring
Arnhem. Ds. Barbas, aldus spr., was niet
alleen in kerkelijk Schaarsbergen een geziene
figuur, doch ook maatschappelijk. In de eerste
en allervoornaamste plaats was de over
ledene Dienaar des Woords. Hy heeft het
Evangelie gedragen als een lichtende kaars,
waarvan het schijnsel op den drager afscheen
Gode alleen de eer.
Nadat de kist, gedekt door kransen, in de
groeve was neergelaten, las Ds. Groeneweg
het formulier, om met het „Onze Vader" te
besluiten.
Een zoon van den overledene, Mr. Dr. S. J.
Barbas, dankte voor de betoonde belangstel
ling.
HET PREEKEN OP BEROEP IN ZEELAND
Het officieel weekblad van de Ned. Herv.
kerk deelt mede dat op verzoek van den
secretaris van de Algemeene Synode der Ned.
Hervormde kerk de waarnemend commissaris
in de prov. Zeeland met de Duitsche autori
teiten de kwestie van toelating van Candida-
ten en oud-predikanten in het afgesloten ge
bied van Zeeland als zy daar op beroep komen
preeken. De Deutsche Ordnungspolizei laat
candidaten en oud-predikanten die op beroep
komen preeken in vacante gemeenten toe. De
toestemming moet worden aangevraagd via de
burgerlijke gemeente waarin de betrokken
kerkelijke gemeente is gelegen. De burgemees
ter zendt dan een formulier ter invulling en
plaatst op het door hem terug ontvangen in
gevulde formulier zijn advies. Willen zij die
op beroep komen preeken zulks in meer dan
één gemeente doen dan moet de aanvrage niet
aan den betrokken burgemeester maar aan
den w.n. commissaris der provincie worden
gericht. De motiveering moet steeds iuidelijk
luiden dat het op beroep preeken in een
vacante gemeente betreft aangesien de
burgemeester in zijn advies verklaren moet.
Gegadigden moeten den burgemeester of w.n.
commissaris uitdrukkelijk vragen dit in hun
advies te willen vermelden.
BEROEPBAAR VERKLAARD
De classis Zwolle der Geref. kerken heeft
praeparatoir geëxamineerd en beroepbaar ver.
klaard de heeren H. M u n n i k te Zwolle en
J. Verlare te Kampen, resp. candidaat aan
de Vrije Universiteit te Amsterdam en de
Theol. Hoogeschool te Kampen.
AFSCHEID EN INTREDE
Ds. J. G. A d e m a, die naar Delfshaven
gaat, hoopt Zondag 9 Maart afscheid te nemen
vai de Geref. Kerk te Zuidhorn.
Neem direct 'n "AKKERTJE",
want "AKKERTJES" zijn dan
van groote waarde. Ze be
strijden koorts en infectie.
"AKKERTJES" verdrijven de
ziektekiemen, door hun af
leidende werking. Bovendien
bevorderen "AKKERTJES" het
transpireeren, onmisbaar bij
het doeltreffend bestrijden
]van kou, koorts en griep.
"AKKERTJES" stillen direct
alle pijnen en maken dat U
zich prettig gaat gevoelen.
SCHAAKRUBRIEK
Eventueele correspondentie over deze ru
briek te richten tot: H. J. J. Slavekoorde, Val-
kenboschkade 625, Den Haag.
Oplossingen moeten uiterlijk op 22 Februari
a.s. in het bezit van den redacteur zijn.
Psychologie en taktiek
Men kan rustig aannemen, dat meer dan de
helft der offers, welke in schaakpartijen wor
den gebracht, incorrect zijn. Als bewys van het
tegenovergestelde mag men niet aanvoeren,
dat het aantal gevallen, waarin een offer ook de
overwinning ten gevolge heeft misschien méé:
dan de helft uitmaakt. Dit wijst namelijk slechts
op den psychologischen kant van het offer,
waardoor de tegenpartij dikwijls in verwarring
wordt gebracht of althans veelal tot de overtui
ging komt. dat de tegenstander „het wel goed
uitgerekend zal hebben". Dit veelal misplaatste
vertrouwen bewijst de correctheid van het offer
echter nog niet Hoe dikwyls blijkt niet, bij
rustige analyse na het einde der partij, dat het
offer gemakkelijk te weerleggen ware geweest.
Maar ja. dan is het te laat!
Hieruit blijkt wel men kan het in eiken
wedstrijd waarnemen dat een offer op zyn
tijd goede kansen biedt, ongeacht of het geheel
correct is. Dit beteekent nu weer niet, dat men
op gezette tijden maar eens moet offeren, zoo
maar in het wilde weg Dit zou zeker rampen
ten gevolge hebben. Maar een plausibel offer
op het juiste moment kan soms wonderen doen.
In dit opzicht is leerzaam wat Richter in de
Deutsche Schachblatter vertelt over zyn partij
tegen Pelikan, gespeeld in het tournooi te Pode-
brad in 1936. Deze partij werd na de eerste zit
ting onderbroken in de volgende stelling.
Zwart: Pelikan
EMERITAAT DS. J. SCHOONHOVEN
Naar wy vernemen, heeft ds. J. Schoonho
ven, predikant der Geref. Kerk van Rotter
damDelfshaven aan den kerkeraad eervol
emeritaat aangevraagd tegen September a s.
Ds. Schoonhoven, die 22 Mei a.s. 70 jaar
wordt, heeft dan ruim 40-jarigen ambtsdienst.
Sedert 6 Mei 1912 is hij te Delfshaven.
DS. SCHRIJVER t
Te Denekamp is plotseling overleden ds.
J. S chr y ver, die van 1903 tot 1926 predi
kant-directeur van de bekende wees inrichting
Neerbosch by Nijmegen was. Onder zijn
directoraat werd de reorganisatie der stich
ting ter hand genomen.
NIEUWS VAN HET ZENDINGSVELD
Gelijk we reeds kort bericht hebben, is uit
Solo (Java) een levenstecken van Dr. H. A.
van And el ontvangen. Ds. van Anker
drukt het telegram en het antwoord in de
Geref. Kerki?. van Delft af:
„Allen welvarend. Geen geldzendingen van
jullie. Sterke bezuiniging. Onze en buiten-
landsche Kerken verzorgen Zendingswerk
voldoende. Mijn emeritaat onbepaald uitge
steld. Wij blijven hier. Hoe gij allen?"
H. A. VAN ANDEL.
Solo, 21-1-'41.
Als antwoord werd voorgesteld:
Aan Dr. Van Andel te Solo.
„Dankbaar voor gunstige berichten. Zen
dingsactie gaat hier voort. Onze gezinnen allen
welvarend. Deputaat Roos overleden. Loven
Gods leiding voor uw in dienst blijven. Harte
lijke groeten."
In het vertrouwen, dat onze meelevende
menschen hierin de verhooring zullen zien
van hun gebeden, deel ik deze correspondentie
mede. God blijft zorgen, Hij houdt Zijn be
loften. Aldus voegt Ds. van A. aan de ver
heugende tijding toe.
CONFESSIONEELE VEREENIGING
Aangezien de jaarlyksche algemeene ver
gadering van de Prov. Commissie Zuid-Hol
land van de Confesioneele Vereeniging in Oct.
j.l. niet is kunnen doorgaan, zal deze nu ge
houden worden op Donderdag 6 Maart a.s. in
het gebouw De Samaritaan te Rotterdam on
der presidium van ds. T. Stigter, Ned.
Herv. predikant te Berkel.
De morgenvergadering is gewijd aan de
huishoudelijke zaken. In de middagvergade
ring zal ds. Stigter een referaat houden over:
„Eenheid en veelheid der kerk". Er zal ge
legenheid zijn met den spreker over diens
onderwerp van gedachten te wisselen.
VERJAARDAG IN EEN GESTICHT
Het orgaan van Ned. Mettray (Prot. Chr.
Opvoedingskolonie voor voogdijjongens)
schrijft: „Elke verwennerij op een verjaardag,
eLke verrassing en welgemeende hartelijkheid
mist het doel niet, maar de gedachten van
onze knapen büjven op zulke dagen niet ge
vangen tusschen d? vier muren van hun
zaal of tusschen de kapitale boomen op het
voorplein. Neen, daar ginds ver over die
weilanden en over dat water, nog verder,
heel ver weg, daar weten ze, dat hij jarig
is. Zouden ze er nog aan denken?
„Misschien denkt moeder er wel aan of
anders vader wel. Zou er nog een brief
komen? Maar eens aan mijnheer vragen.
Vanmiddag was er niets. Als er 's avonds bij
het naar boven gaan nog niets is, ja, dan is
er geen twijfel meer mogelijk. Niets? Met
hoeveel ongeduld is deze dag verbeid. Met
blijde hoop begonnen, op niets uitgeloopen.
„Wij hebben plm, 140 jongens in onze
inrichting Dat zijn 140 verjaardagen. Noteert
t' er één van op Uw verjaardagkalender?
-gt U ons den naam van een jongen, die
„_-liik met U jarig is. of tegelijk mei Uw
•udsten zoon, en verrast hem dan eens
„Een verjaardag in een blijkbaar gedérail-
?rd jongensleven kan onopgemerkt voorby-
- n. Kan van geen beteekenis zijn voor de
ruiter, wereld en voor zijn omgeving. Zoo
chijnt het. Op spontane blyken onzer liefde
can een zegen rusten, die verder reikt dan
.«en ber aalden datum in een bepaald jaar.
Oie veel verder doorwerkt dan wy er mis-
chien ooit van gedacht zouden hebben, ja,
tog meer die zelfs een overschot jeeft
nderen
4
4
4
4
4
{ft-
Wit: Richter
De door wit afgegeven zet Td2g2 is reeds
in de diagramstelling verwerkt. Het is begrijpe
lijk, dat de witspeler in de meening verkeerde,
dat hij een redelijke kans op de overwinning
had, want zijn aanval, zoowel als zijn vrijpion
op e6, zyn zeer sterk. Er volgde:
1Dd6e5
2. De3—f2
en nu kwam de groote verrassing
2La4Xc2!?
Op een dergelijk offer was wit heelemaal nief
voorbereid. Hij moest wel aannemen, dat zwart
dit offer goed geanalyseerd had. Het werd im-
3. Lxc2 Txh3t 4. Th2 Txh2t 5. Dxh2
niet op d4 mag slaan wegens Dxc7! Het offer
was derhalve incorrect, maar en nu grijpen
wij even terug op hetgeen wij aan het begin
schreven het werd gebracht op het juiste
moment en het bood groote practische kansen,
omdat de verdediging wit zeer moeilijk valt.
Wit struikelt dan ook tenslotte, omdat hij. in de
meening dat het offer vrucht van „huisvlyt" is,
zeer veel tijd moest gebruiken.
De partij ging als volgt verder:
3. Ld3 x c2 Tc3xh3t
4. Tg2h2
en nu niet Txh2t (zwart zag zijn dwaling nog
juist bytijds) maar
4Tc7c3!
Nu dreigt wèl Txh2t en Dyd4. Indien het
witte paard speelt volgt dubbele ruil op h2
daarna Txc2. Derhalve blijft slechts over
(Vervolg van de derde kolom).
GELOOF EN WETENSCHAP
Het Alg. Weekblad noteert enkele uitspra
ken van Prof. Sauerbruch, een chirurg
van wereldvermaardheid, behoorende tot die
groote artsen dezer eeuw, die door ervaring
en denken tot de overtuiging van de werke
lijkheid en de werkzaamheid der mensehe-
lijke ziel zijn gekomen. Zoo gaf hij onlangs
in een voordracht voor het Duitsche Philoso-
phische Gezelschap, over „Wezen en betee
kenis van het leed", o. a. het volgende te
kennen: „Effectiever dan alle philosophische
kennis is een in de diepte der ziel verankerd
geloof. Eerst in het Christendom krijgt alle
leed en alle pijn, als mede-lyden met Christus,
een verlossend karakter. Het leed wordt in
het christelijk geloof beleden als Gods wyze
en heilige leiding ter beproeving; voor alles
echter als middel tot christelijke karakter
vorming en tot loutering."
Bij een andere gelegenheid uitte hij zich
aldus: „Er bestaat geen werkelijke genees
kunde zonder een wereldbeschouwing van
deemoedige gebondenheid aan God. Uit deze
deemoed ontstaat de geweldige kracht, die
wy noodig hebben om ons beroep te kunnen
uitoefenen in verantwoordelijkheidsbesef zoo
wel jegens den afzonderlijken patiënt als
jegens ons volk. En ik weet, dat ik dit in
naam van vele artsen aller tijden, die weten,
dat lichaam en ziel een eenheid vori
mag uitspreken
Sprekend over zielzorg aan het ziekbed zegt
Proi. Sauerbruch: „Ik ben van meening, dat
deze zielzorg mogelijk en noodig is. De ziel
zorger moet hier echter diep weten door te
dringen en het laétste kunnen geven. Het
resultaat van een zielzorg, die de laatste acte
vari een menschenleven niet op een hooger
plan vermag te brengen, is geen ware ziel
zorg. De laatste dienst aan den stervende
moet dusdanig tijn, dat he- sterven geen
kwelling s, naar bevrijding in verlossing;
want ie lood is liteindelijk -Jtijd sen ver
lossing
ILIJST No. 53!
DUUR j HOEVEELHEID
Un. 38 Febr.
rantsoen gebak of
35 gr. meel of bloem
50 gr. roggebrood of
50 gr ander brood
3ot*r of marg*rlo*
Bo. 2S (oude kaart)
Bo. 02
Ve. 28 (ouda kaart)
Bo. 03*
Ve. 03
Ve. 02
evt t.m. 10 Febr.
evt t-m. 18 Febr.
evt. tm. 28 Febr.
evt. tm. 28 Febr.
17 tim. 28 Feb. (2 Mrt)
L7 tm. 28 Feb. (2 Mirt)
250 gr. boter of mar-
garine f
250 gr. boter of mar-
garine of 200 gr. vet
Br*ndtioff*n
Haarden *n kachel»
Voor centr. t*ht.
Ganeralor-anlhraclet
G«n*T«ior-turf
(Vierde periode))
K 11 12 13
K 25 t-m. 32
(Vierde periode))
(Eerste periode)
(Eerste periode)
tm. 28 Febr.
tm. 28 Febr.
tm. 28 Febr.
tm. 28 Febr. -
tm. 28 Febr.
tm. 28 Febr.
eenheid vaste brandst
1 hectoliter
50 stuks baggerturf i
Brood
BL 4
Br. 01
Br. 02
Br. 03*
tm. 23 Febr.
evt tm. 16 Febr.
evt. tm. 23 Febr.
17 tm. 28 Feb (2 Mrt)
50 gr. brood
100 gr. roggebrood of
100 gr. ander brood of
1 rantsoen gebak
El*r*a
A. 03
A. 04
A. 05*
evt tm. 10 Febr.
evt. tm. 28 Febr.
17 tm. 28 Feb. (2 Mrt)
1 ei
Gebak
BL 4
Br. 01
Br. 02*
Br. 03*
tm. 23 Febr.
evt t.m. 16 Febr.
evt. tm. 23 Febr.
17 tm. 28 Feb. (2 Mirt)
rantsoen
1 rantsoen
1 rantsoen
Gort, gorlmoul of
Grutten
A 44
tm. 21 Febr.
250 gram
Havermout, haver
vlokken. gort of -
grutten
A 57
tm. 21 Febr.
250 gram
Hondenbrood
H 15
tm. 28 Febr.
1 rantsoen
Kaa*
A 19 32
45 58
tm. 23 Febr.
100 gram
Kattenbrood
K 15
tm. 28 Febr.
1 rantsoen
Koffl*
A 2
tm. 16 Maart
125 gram
Marcaroni of vermi
celli o! ïpaghetti
A 31
tm. 21 Febr.
100 gram
Maizena of grie«meel
of puddingpoeder
A 87
tm. 21 Febr.
100 gram
Peulvruchten
(erwten, boonen en
capuciiners)
A 102
tm 16 Febr.
500 gram
Petroleum
Per. 8
Per. D
tm. 23 Febr.
tm. 23 Febr.
2 liter voor verlichting
voor de keuken
Rljit (-«meel. -grie».
-ebloem) of grutten-
A 92
tm. 21 Febr.
250 gram
Scheerzeep
A 117
t.m. 30 April
50 gr. scheerzeep, tube
Slaolie
nieuwe bon
nog niet bekend
afleveringstermyn
van oude bon 21 ver
lengd tm. 28 Febr.
Suiker
A. 06*
17 Febr. tm. 16 Mrt
1 kg.
Thee
A 02
tm. 16 Maart
50 gram
Vet
Bo. 03
Ve. 03
17 tm. 23 Feb. (2 Mrt)
200 gram
Vleetch
VI. 02*
VI. 01
17 tm. 20 Feb. (2 Mrt.)
evt tm. 19 Febr.
100 gram vleeech
Vleecchwaren
VI. 02*
VI. 01
17 tm. 26 Feb. (2 Mrt)
evt. tm 19 Febr.
1 rantsoen
Aangezien bet
dagelijks de bomr
(no. 58) uit te knip
Nieuwe boo
A 01
ans met het oog
enüjst te pubHceerer
jen en te bewaren, tot
tm 28 Febr.
op de plaatsruimte
verzoeken wij onz
de volgende, no. 54 ver
1 rantsoen
tiet mogelijk is om
en lezers, deze lijst
jchynt
5. Tgl—g2 Th3e3
6. Df2h4! h7—h6!
en niet Ph0 Txg7!
7. Tg2—gl
Foutief ware 7. Dg4? wegens Telt 8. Tgl
Tg3ü en zwart wint.
a7—
8. Dh4g4?
In tijdnood mist wit de goede voortzetting,
bestaande in 8. e6e7. Deze zou hem waar-
schynlijk wel winst opgeleverd hebben. Bijv 8.
Pxe7? 9 Dxh6 gevolgd door mat. Of, 8.
Dxe7 9. Pe6 met veilige stelling en ster
ken aanval.
8Te3g3
9. Dg4—dl
Na 9. Txg3 Txg3 10 Ddl De3! heeft wit
niet beter dan met 11. Te2 Th3t 12. Th2 Tg3
in remise door herhaling van zetten te berusten
en dat had hij ook moeten doen Wit heeft
echter een stuk meer (al is het ook ten koste
van drie pionnen- en wie wil dan niet winnen?
9Tg3h3!
10. Tgl—g2 Tc3e3!
11. Pd4e2?
Hierdoor verliest wit het stuk. dat hy meer
had. Het beste was nog 11. Txh3 Telt (of:
Txh3t 12. Kgl De3t 13. Tf2 met remise) 12.
Dxel Dxelt 13. Tgl Df2! met een onduidelyke
stelling.
Er volgde nu nog:
11d5d4
12. Pe2—gl Th3xh2t
13. Tg2xh2 d4d3
14. Lc2xd3 De5—d5t
15. Th2—g2 Te3xd3
16. Ddl—g4 g7—g5
17. f5xg6 Kh8g7
18. Pgl—e2 h6h5
19 Dg4b4 Td3—dit
20 Khl—h2 Dd5xe6
21. Pe2—f4 De6—d6
22 Db4xd6 Tdlxd6
23. Pf4xh5t
en dit eindspel, dat den witspeler nog practi
sche remisekansen bood, ging na een nieuwe
fout na ongeveer 25 zetten voor wit verloren.
Het ging er ons in dit verband ook slechts
om de kansen van een offer nader te belichten.
PROBLEEMRUBRIEK.
Probleem ran J. Marqués.
Wit: Kb3, Tf4. pion a3; Zwart: Ka5, pionnen
a6, b6. b5.
Mat in 4 zetten.
Oplossing: 1. Tf4—a4t b5xa4 2. Kb3—c4
b6b5+. 3 Kc4c5 b5b4. 4. a3xb4 mat
EINDSPELRUBRIEK.
Eindspel van J. Fernhout.
Wit: Kd2, Ldl, Pg0; Zwart: Kg2, pionnen
e4, h2, h3.
Wit speelt en maakt remise.
Oplossing: 1. Ldlc2 Kg2f3 2. Pg0e5t
Kf3—f4 3. Lc2xe4! Kf4xe4 4. Pe5—g4 h2—hlD
5. Pg4f21 Ke4—f3 6. Pf2xhl Kf3—g2 7.
Kd2—e2 Kg2xhl 8. Kf2(fl) remise.
De zetten 1. Ph4t? Kf2 en 1. Pf4+? Kg3 bren
gen wit direct in een verloren stelling.
Na 2. Ph4t? volgt Kf4 3. Pg6+ Kf5 4. Pe7t
Ke5! en zwart wint, want op 5. Pc8t volgt Kf4,
en op 5. Pg0t volgt Kd4!
Ook 4Kf3 levert zwart niets op. Er
volgt: 5. Pxh2 Kg2 8. Pg4 Kg3 7. Pe3 enz. met
Hieronder opnieuw een eindspel van denzelf
den componist alweer met hetzelfde materiaal.
Wit heeft ditmaal twee pionnen meer dan in
het vorige eindspel, doch kan daarom nu ook
Eerste publicatie.
4
8
A
il
8
9
u;;>
4
4
Wit speelt en wint
Om het niet al te moeilyk te maken vermel
den wy er maar meteen by, dat het oplossings
verloop totaal verschilt va* de vorige studies
met hetzelfde materiaal. Men zoeke zyn kracht
nu in de cavalerie!
en besefte niet, of wilde niet beseffen,
ld had en Martha hevig wondde,
i in de stille straat, den brief van Heino
;te mevrouw Schrader tot Martha kwam
^e geruimen tijd.
toch keerde zij terug van haar kamer, een
d.
Rotterdam gearriveerd, tante?" vroeg zij
telling.
die nu wist, hoorde echter wel terdege,
e Martha deze woorden uitsprak,
earriveerd. Hij vond de dagen thans ontl
ook. Jy niet, is het wel, Martha?"
ir oogwimpers trilden, evenals toen Truus
vroeg. Nerveus bewoog zich haar slanke
vroeg *.ij toonloos, direct begrijpend, dat
lijk of in verwijderd verband stond met
en brief.
uk. dat jij en Heino niet hartelijk voor
jen geest in huis van. ik weet niet precies,
>et, van vijandigheid, zal ik maar zeggen,
er woorden. In één woord, ik vond het
Sb op he' iun1 gestaan, je er naar te vra-
er iets den weg. En later dacht ik' het
ils er iets '.s Bovendien heb ik in den trein
no er naai gevraagd, en hij zei dat er
iet ongerust behoefde te maken. Ik twij-
t er totaal niets was, Heino er. jij waren
elkaai dtn vroeger. Is er werkelijk iets,
no gelogd?"
„Heino .leeft a voorgelogen, tante", mikte Martha opeens.
„Hij heeft schandelijk gehandeld."
,,'t Is heel goed, dat je eens spreekt, kind. Je hadt het al veel
eerder moeten doen. "Vaarom deed je het niet? Heb ik je ver
trouwen niet meer?"
„Ik mocht niet van Heino", zei Martha, ,,'t Moest voorloopig
tusschen ons beiden blijven."
„Voorloopig?" vroeg mevrouw Schrader. „Hoe lang is dat
„voorloopig" dan al?"
Zij begreep, dat zy nu de volle waarheid te weten zou komen.
Maar groot was haar droefheid en verbazing, toen zij van
Martha ten antwoord kreeg, dat de historie al een anderhalf
jaar oud was N u vatte zij eerst de minder vleiende kwalificatie
van Martha, dat Heino schandelijk gehandeld had. 't Was veel
en veel erger dan zij had vermoed.
„Kindje, Martha", zeide zij teeder, „ga nu eens rustig naast
mij zitten want Martha stond nog steeds en vertel mij dan
alles. Heino schrijft er iets over in dezen brief, maar hij is kort
en vaag. Ik kan met zijn mededeeling alleen geen oordeel
vellen."
En terwijl de moeder luisterde, met smart denkend aan de
ontrouwe handelwijze van haar zoon, vertelde Martha alles,
precies zooals zij Truus had ingelicht. Zij zeide trouwens ook, dat
Truus er haar naar gevraagd had en dat deze op de hoogte was.
„Dat Heino het nog eenigen tijd geheim wilde houden, was
niet zoo schrikkelijk, al was het niet noodig geweest. Maar dat
hij je zoo lang m het onzekere heeft gelaten, is meer dar erg.
Je hebt nu de hoop opgegeven, Martha?"
„Wat kon ik anders doen na deze schandelyke handelwijze
van Heino?" vroeg Martha heftig. „Hij heeft mij behandeld op
een wijze, waarvoor geen woorden te vinden zijn. Waarom zegt
hy niet, of, als hij dat niet durft, waarom schrijft hij mij niet,
dathij mij niet meer lief heeft? Hij heeft mij toen dan wel
wat wys gemaakt, maar hij zou in elk geval eerlijk hebben
gehandeld."
Martha was knap en fier in haar edele verontwaardiging.
„Dacht je, dat het dèt was, Martha? vroeg mevrouw Schrader,
die pijn voelde over de handelwijze van Heino.
„Is het iets anders?" was de gretige wedervraag, die, meer
dan duizend betuigingen vermochten, uitdrukte, hoe lief
Martha Heino nog steeds had, al sprak zij dan over hem in
heftige verontwaardiging.
De straal van hoop verdween....
„Neen, kind, het is niet anders. Heino schrijft er over. Het
beste is, dat ik je de passage voorlees."
De stem van de lezeres klonk mat en vol medelijden. En zij
durfde, na de lezing, Martha eerst niet aanzien.
Hoewel deze laatste op het ergste was voorbereid, grepen de
enkele woorden, die Heino geschreven had, haar toch ontzet
tend aan.
Maar onmiddellyk daarop kwamen de toorn en wrevel weer
boven. Had hij anderhalf jaar noodig gehad, om dèt te zeggen?
En hij schreef dat maar neer, alsof het niets beteekende!
„Martha?"
„Ja, tante."
„Kind, wat spijt het mij. Ik had het zoo gaarne anders gezien.
Ik dacht.... maar neen, het doet er niet toe, wat ik vroeger
dacht. Het is heel anders geloopen. Maar dat Heino zoo met je
heeft gespeeld, dat deert mij, dat doet me ontzaggelijk pijn. Hij
mocht het niemand aandoen, maar toch zeker jou niet. Martha,
kind, dat zooiets jou nu in mijn huis moet overkomen. En dat
door de schuld van mijn eigen jongen." (Wordt vervolgd).
