DE BRUIDSJAPON
PUROL
ZOET ROGGEBROOD
EU
VRIJDAG 3 JANUARI 194?
Het Duitsche weermachts
bericht
De successen in den Stillen Oceaan
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht maakt bekend:
Een in den Stillen Oceaan opereerend
Duitsch oorlogsschip meldt als gedeelte
lijk resultaat van zijn successen het tot
zinken brengen van tien vijandelijke or
in dienst van den vijand varende koop
vaarders met een gezameniijken inhoud
van 64,155 brt De bemanningen van de
tot zinken gebrachte schepen zijn door
het Duitsche oorlogsschip op een eiland
in de Stille Zuidzee in veiligheid gebracht
Bij de gewapende verkenning op 1 Januari
werd in de nabijheid van Aldebourgh een
Engelsch patrouillevaartuig in brand ge
schoten en een ander dergelijk vaartuig ten
oosten van Ramsgate door voltreffers' van
bommen zwaar beschadigd.
In den afgeloopen nacht hebben Duitsche
gevechtsvliegtuigen talrijke voor den oorlog
belangrijke doelen In Midden- en Zuid-Oost
Engeland succesrijk met bommen bestookt.
Britsche vliegtuigen hebben in den afge-
loopen nacht in Noord-West Duitschland op
drie plaatsen bommen laten vallen, dieeenige
schade aangericht hebben. Vijf personen wer
den gedood, verscheidene gewond. Een vijan
delijk vliegtuig van het type Vickers Wel
lington werd bij een luchtgevecht neerge
schoten.
Het Italiaansche weermachts-
bericht
Voornamelijk actie in de lucht
Het Italiaansche hoofdkwartier publiceert
weermachtsbericht no. 209. Het luidt als volgt:
In het grensgebied van Cyrenaica bedrijvig
heid van de artillerie en patrouilles aan het
front van Bardia. 'In het gebied van Giara-
bub, het terrein, waar het gevecht is ge
leverd, waarvan melding is gemaakt in het
weermachtsbericht van gisteren, hebben wij
wapenmateriaal, munitie en door den vijand
achtergelaten vrachtwagens verzameld.
Vijandelijke luchtaanvallen op onze vlieg
velden in Cyrenaica hebben lichte schade
doen ontstaan en geen slachtoffers gemaakt.
Het ingrijpen van jachtvliegtuigen en het
vuren van het afweergeschut was doeltref
fend een vijandelijk vliegtuig werd neer
geschoten. Onze formaties jacht- en aanvals-
vliegtuigen hebben talrijke gemechaniseerde
detachementen en een vijandelijke verschan
sing gebombardeerd en met mitrailleurvuur
bestookt. Al onze vliegtuigen zijn terug
gekeerd.
Aan het Grieksche front operaties van
plaatselijk karakter. Ondanks de ongunstige
weersomstandigheden hebben onze luchtfor-
maties met succes bommen van klein kaliber
geworpen op vijandelijke installaties.
In Oost-Afrika plaatselijke acties van
patrouilles en artillerie. Vijandelijke vlieg
tuigen hebben plaatsen in Abessinië gebom
bardeerd zonder schade te veroorzaken.
Weer versche Italiaansche troepen
in Albanië aangekomen
De Zuid-Slavische Politika publiceert een
bericht uit Saloniki, waarin gezegd wordt,
dat de Italianen voortdurend nieuwe verster
kingen en versche troepen krijgen. Er zijn
ook zekere fascistische formaties, die bij
zonder goed uitgerust zijn, aan het front aan
gekomen.
Ook van Grieksche zijde wordt erkend, dat
de Italianen in het Albaansche gebergte
buitengewoon groote vermoeienissen moeten
doorstaan en groote vasthoudendheid heb
ben getoond.
De verdediging van Chimara tot Argyro-
castro strekt het Italiaansche. leger tot eer.
De koude is niet minder geworden en aan
beide kanten zijn de troepen van nieuwe,
warme kieedingstukken voorzien.
Resultaten van het Italiaansche
duikbootwapen
Stefani meldt uit Rome:
In de eerst* zes maanden van den oorlog
hebben de Italiaansche duikbooten 14 vijande-
9 lijke bovenwater-oorlogsschepen benevens 5
duikbooten tot zinken gebracht en 3 Britsche
vier-motorige vliegtuigen neergehaald. Voorts
hebben zij, voornamelijk op den Atlantischen
Oceaan,'31 koopvaardijschepen, die de Brit
sche vlag voerden, in totaal 150,000 ton, tot
zinken gebracht. Hierbij komen nog de door
de duikbooten beschadigde oorlogs- en
koopvaardijschepen.
De overlevenden van de tien Engelsche of
voor Engelsche rekening varende schepen,
die in den Stillen Oceaan door een Duitschen
kaper tot zinken werden gebracht, zijn vol
gens berichten uit Melbourne reeds van het
eiland Emerau naar Australië overgebracht.
Zij verklaarden, dat hun behandeling door de
Duitschers goed is geweest. (D.N.B.).
ELECTRISCHE KLOKKEN
Keuze uit meer dan 100
verschillende modellen.
N.V. Couzy, le Middellandstr. 72
Rotterdam.
De Fransche staats-
begrooting aangenomen
Orde op zaken gesteld
De Staatscourant te Vichy heeft met een in
de derde republiek schier onbekende prompt
heid de staatsbegrooting voor het ingegane
jaar afgekondigd. Om technische redenen be
perkt ze. zich tot het eerste kwartaal van
1941, zé loopt over ongeveer 40 milliard
francs. De uitgaven voor de bezetting zijn er
niet in begrepen.
Zoo iéts, dan bewijst dit, dat het het nieuwe
bewind ernst is met orde op zaken te stellen.
De zwakke stee van de Fransche democratie
was het" financieele beleid. De krasse verande
ringen van meerderheid of richting kwamen
in hoofdzaak uit ontevredenheid over dit be
leid in de laatste wetgevende periode voort.
In elk geval drukte de koersverandering zich
het beheer van de openbare penningen
het duidelijkst uit.
De 2aak was, dat de sociale politiek van de
linkerpartijen, voor een groot deel gedrdagen
door den aandrang de andere partijen te over
troeven, in de jaren, waarin ze aan het bestuur
~l, het budgetaire evenwicht dermate in
ir stuurde, dat daarna weer een behou
dend kabinet van noode was om het in net
reine te brengen. Want de afgevaardigden, die
het luidst voorgaven voor de belangen van
de arbeiders op te komen, meenden dien
ijver het best te laten blijken door, gelijk
Renaudel in 1924 uitriep, „het geld te nemen
waar het zit" zonder zich er rekenschap van
te geven, dat dit het beste middel was om
het terstond onvindbaar te maken. In die"
kringen verkoos men niet in te zien, dat men
er niet met dreigementen'!of drastische straf
fen komt, zoo min als zij erin slaagden de
„speculatie" in de tijden, waarin de franc
wegslonk, haar „verderfelijke actie" te laten
staken!
Het heeft lang geduurd, voordat de massa
begreep wat hierbij in het spel was, al werden
velen uit die lagen van de bevolking in de
jaren, die op den wereldoorlogvolgden, tót
spelen op de beurs verleid. De afhankelijk
heid, waarin de opvolgende regeeringen zich
ten aanzien van dë Kamer" bevonden, kwam
in de financieele wetten het schrilst
dag. Men is het gescharrel met voorschriften
aangaande aandeelen op naam of toonder,
coupon-borderel, couponbelastingen, aahloo-
pen to+ deviezencontróle tot keering van
kapitaal vlucht enz. niet vergeten.
Twee mannen slechts bleken tusschen beide
oorlogen op "de hoogte van deze taak, Poin-
caré en Reynaud, dë etrste bij de bereddering
den faillieten boedel, door het
gaan van radicalen en socialisten gelaten, de
tweede ter klaring van de verwarring, door
het volksfront ontstaan. En het wonderlijke
den eenvoud waar te nemen, waarmee
de een en de ander de vereischte - operaties
verrichtten. Dit kwam, ómdat zij boven de
partijen stonden, zonder groote woorden hun
gezhg lieten gelden en di* steunde op kennis
begrip. Toen was het ook ineens uit met
het eindelooze gehar w :r in openbare en
commissie-vergadering van de Kamer met
inkomsten, en uitg£f\en. Tevoren gingen
weken, ja maanden daaraan heen.
De warboel van vroeger
Met alle middelen werd toen gepoogd al
thans den schijn te redden. Het gemakkelijk
ste middel, dat zich aanbood, om de wet te
omzeilen, die voorschreef, dat Kamer en
Senaat het budget voor middernacht van den
31sten December moesten aangenomen heb
ben, was de klokken in do vergaderzalen stil
te zetten. Als men zulke foefjes te baat neemt
van kwaad tot erger. Weldra werd
dit zelfs overbodig geacht. De uurwerken
en zelfs .2 of 3 Januari aan, maar de
volksvertegenwoordiging had er dit op ge
vonden, de zitting niet te sluiten. Ze behoef
de dan slechts geschorst te worden, om de
andere vergadering gelegenheid te geven iets
haar eischen te laten vallen, waarna het
ontwerp de reis terug ondernam. Deze beurt
vaart, een aanfluiting van het parlementaire
9telsel, ging door totdat de laatste twistpun-
en weer door lichamelijke en gees
telijke vermoeidheid van de leden waren weg
gewerkt
duidelijk, dat men reeds lang zon
op middelen om aan deze onhoudbare mis
standen een einde te maken. Hervormingen
stuitten echter op des te taaier verzet, daar
zelfs in de kabinetten personen zaten, die in
zake de verhouding tusschen begrooting en
schatkist onvoldoende Inzicht hadden. Her
haaldelijk is de Britsche methode den Fran-
schen voorgehouden. Waartoe, vroegen velen,
het begrootingsontwerp. met zorg door het
ministerie opgesteld, draad ua draad door
politici te laten uitrafelen, voor een groot
deel eer op electoraal dan op het nationale
belang bedacht? Waarom na dit overleg in
besloten kring waaruit terstond alles uitlekte
het openbaar over te doen? Waarom
den afgevaardigden het initiatief gelaten, de
uitgaven op te zetten? Sommige ministers
voorzagen in deze leemte door elk amende
ment af te wijzen, dat een verruiming van
de credieten niet door een evenredige verhoo-
ging van de middelen liet opwegen.
De oorlog, nederlaag en alles, wat daarmee
samenging, heeft met één slag verder ge-
beuzei verhinderd. Hierbij moge men in ge
dachten houden, dat de voornaamste schuld
de radicalen treft, die naar men placht te
smalen het hart links, maar de portefeuille
rechts droegen of gelijk de radijs rood van
buiten en wit van binnen waren. Dit hadden
trouwens mee vele socialisten gemeen, voor
e bet behooren tot en vertegenwoordigen
n de partij eer een zaak van traditie en eer
zucht dan van overtuiging was. Ten slotte zij
herhaald, dat deze partijen zich terecht heb
ben ingespannen tot het verhelpen van
Frankrijks socialen achterstand, o.a. verge
leken met de totalitaire landen, al deugden
de 'middelen niet, waarvan ze zich bedienden, i
Winterhanden
Wintervoeten
Winterteenen
Doos 30 cent.
Bij Apoth. en Drogist.
(RecL 7)
De Fransch-Duitsche
betrekkingen ongewijziad
Een verklaring van d'
WilheJmstrasse
De door een zeker deel van de buiten-
landsche pers verspreide geruchten, als
zouden de „diplomatieke betrekkingen"
tusschen Duitschland en Frankrijk ver
broken zijn, zijn gisteren in de Wilhelm-
strasse als onzinnig bestempeld, in ant
woord op vragen van persvertegenwoor
digers. Zuiver juridisch beschouwd, kun
nen de betrekkingen tusschen Duitschland
en Frankrijk in de huidige omstandigheden
niet als „diplomatiek" aangeduid worden,
ofschoon ze zich niet tot de taak van de
wapenstilstandscommissie beperken, doch
bovendien door de buitengewone ambas
sadeurs Abetz en de Brinon geleid wor
den. Voor het overige zijn in de relaties
tusschen Duitschland en Frankrijk,
sedert de ontmoeting van den Führer
met maarschalk Pétain in groote trekken
bekend is, geenerlei wijzigingen inge
treden.
Nieuwjaarsrede van Pétain
Frankrijk heeft Vertrouwen in de
toekomst
Naar het D.N.B. uit Vlchy verneemt, heeft
maarschalk Pétain een radiorede tot het
Fransche volk gehouden, waarin hij ö.a. zeide,
dat het nieuwe jaar zonder, twijfel moeilijk
zou zijn, daarde oorlog, en de blokkadr.de
levensmiddelenvoorziening des lands ernstig
geïnfluenceerd hebben. Daarom, zeide Pétain,
moet vooral de boer uit den grond halen, wat.
maar eenigszins mogelijk is. Ook alle andere
deelen van de arbeidende bevolking moeten
hun inspanning verdubbelen. De nationale
wederopstanding, die de. regeering zich ten
doel heeft gesteld, beoogt,^ naar de maarschalk
verder zeide, ook dë bevrijding vaii het land
van het vreemde kapitalisme.
In Frankrijk, zoo vervolgde Pétain, mogen
geen partijen of klassen meer zijn. De rede
werd met een aansporing tot eenheid be
sloten.
In aanwezigheid van Flandin, den minis
ter van buitenlandsche zaken, heeft Pétain
gisteren te Vichy het diplomatieke corps ont
vangen, dat de nieuwjaarswenschen aanbood.
Op een toespraak van den pauselijken nun
tius antwoordde Pétain, dat Frankrijk ver
trouwen heeft in de toekomst en in de nieuwe
wereld, aan de vorming .waar.vaD het bereid
is, mede te werken. Frarïkrijk, zoo zeide hij,
zal zijn ware traditie en zijn werkelijke roe
ping hervinden en zoo weder de plaats onder
de naties innemen, die het toekomt. Deze
taak heeft de regeering op zich genomen.
Het defensie-program van de
Ver. Staten
Een officieele raming van
35 milliard in vijf jaar
Het Wallstreet Journal meldt, dat naar
de meening van oeconomische deskundigen
van het departement van landbouw der
Ver. Staten), genoemd in epn rapport over
„den invloed van den oorlog én het defensie
program op den landbouw", het program,
zooals het thans is ontworpen, naar schatting
35 milliard dollar in de komende vijf jaar zal
eischen tot een jaarlijksch maximum van
negen milliard dollar in 1942.
Wellicht zullen nog grooterr uitgaven noodig
zijn, indien „de politieke situatie zich nog
ongunstiger zou ontwikkelen". Aan den
anderen kant zou de openbare meening in
gevai van vrede kunnen aandringen op meer
zuinigheid bij het doen van militaire uitgaven
Het blad zegt dat het bedrag van 35 milliard
dollar de eerste raming uit officieele bron is.
Het bedraagt ongeveer het dubbele van de
defensiecredieten, die het Congres reeds in
'»n een of anderen vorm heeft goedgekeurd.
Het Journal of Commerce voegt hierbij, dat
de Amerikaansche fabrikanten van vliegtuig
materiaal reeds ruim 83 millioen dollar heb
ben uitgegeven voor fabrieksuitbreidingen ten
behoeve van de landsverdediging. Voorts zijn
contracten gesloten tot een totaal bedrag van
232 millioen dollar voor andere vergrootin
gen, die in Juni gereed zullen zijn. Deze cijfers
werden genoemd in een rede van kolonel
Jouett, president van de kamer van koophan
del voor de luchtvaart
De rede van Roosevelt
Zijn pleidooi voor meer hulp aan
Engeland
De Frankfurter Zeitung geeft thans het
volgende verslag van de rede, die president
Roosevelt Zondagavond gehouden heeft
De president begon met de verklaring, dat
dë Amerikaansche beschaving nog nooit zoo
bedreigd geweest was als op dit uur. „Twee
naties in Europa en één in Azië dreigen ge
meenschappelijk met optreden tegen de Ver-
eenigde Staten als deze zouden probeeren,
hun expansie-programma te doorkruisen, ot
te blokkeeren". Daarop zeide Roosevelt dat
de heeren in Europa duidelijk hun voorne
men te kennen hadden gegeven, behalve Eu
ropa ook de geheele andere wereld te beheer-
schen. Tot dit oogenblik werden hun, tegen
de vrijheid verbonden krachten, door Engei-
schen, Grieken en de, uit de overweldigde
landen, ontkomen soldaten ver van de Ame
rikaansche kust gehouden en zijn de Japan
ners nog in den' oorlog in China verwikkeld.
Amerika behoefde geen aanval te vreezen.
zoolang een vrij Engeland zijn machtige na
buur in den Atlantischen Oceaan zou zijn.
,Kan iemand echter ernstig gelooven, dat wij
iet rust zouden worden gelaten als de mo
gendheden van de spil onze buren op zee
werden?"
Op de basis van deze overtuiging hing pre
sident daarop een donker beeld op van wat
na een nederlaag van Engeland zou gebeuren.
De mogendheden van de spil zouden dan
namelijk Europa, Azië, Afrika, Australië, en
de oceanen beheerschen en deze oceanen zou
den dus geen veiligheid meer beteekenea
Men kon dit gevaar niet ontwijken door in
bad te gaan liggen en het laken over zijn
ooren te trekken, want het lot van de Euro-
peesche volken, die „onder een modernen-vorm
van slavernij" gebracht waren, bewees, wat
het beteekende onder de bedreiging met een
nationaal-socialistische revolver te leven. Op
pathetischen toon vroeg Roosevelt daarop, of
Duitschland soms aarzelde, aan le één of
andere Zuid-Amerikaansche republiek te zeg
gen: „Wij hebben u bezet, om u tegen de on
derdrukking van de Vereenigde Staten te be
schermen?"
Er waren menschen, die geloofden, dat de
mogendheden van de spil geenszins den
wensch koesterden het Westelijke halfrond
aan te vallen. Men moest echter bedenken,
dat juist deze houding de weerstandskracht
van vele der nu overwonnen landen onder
mijnd had. Roosevelt meende, dat men zijn
oogen niet langer voor het onDetwistbare feit
mocht sluiten, dat de „booze krachten" reeds
voor onze poorten stonden. HUn geheime
agenten waren „reeds in ons land en in dat
van onze buren aan hun werk. De rustver
stoorders hadden de uitsluitende bedoeling,
ons volk in vijandelijke groepen te splitsen,
onze eenheid te verstoren en onzen wil '.ot
afweer te verpletteren. Er zijn Amerikanen,
die deze agenten helpen door prtcies te doen
v/at de nationaal-socialisten willen".
Sommige Amerikanen gelooven, dat wij beter
zouden doen om bondgenooten van de mo
gendheden van de spil te worden en hun
methodes van dictatuur na te volgen. De
ondervinding had echter geleerd, dat niemand
ooit de nationaal-socialisten kon tevreden stel
len. Roosevelt illustreerde deze zienswijze
duidelijker, toen hij zeide „niemand kan een
tijger door vleierij bedwingen en zoo tam
maken als een jong katje. Er bestaat geen
vrede met wreedheid, evenmin als men met
brandbommen kan debatteeren". Zelfs het
Italiaansche volk was gedwongen geworden
om medeplichtige van de nationaal-socialis
ten te worden. Er waren Amerikanen, die
geloofden, dat hun land toch zijn invloed in
de weegschaal zou kunnen leggen, ook bij een
gedicteerden vrede, en uit zulk een vrede
de grootst mogelijke voordeelen trekken Het
was een domheid, om van vredesonderhande
lingen te spreken, want wanneer „een bende
van wetverachters onder bedreiging met uit
roeiing u een schatting oplegt om het veege
lijf te redden" dan kan men niet van onder
handelingen praten. Wat Duitschland als de
oprichting van zijn Nieuwe Orde opvatte, was
niets anders dan tirannie, waarbij men noch
aan herziening-, noch aan eenige andere hoop
kon denken.
Het Engelsche volk streed tegen deze op
perheerschappij en de toekomstige veiligiheid
van Amerika hing in hooge mate van den
uitslag van dezen strijd af. Het vooruitzicht
op een verwikkeling van de Vereenigde Staten
zal veel geringer worden, wanneer men thans
al het mogelijke deed om de tegen de mo
gendheden van de spil vechtende landen te
helpen. Dit was beter dan met hun nederlaag
genoegen te nemen, de overwinning van die
mogendheden te aanvaarden en te wachten
tot me'- zelf aan de beurt kwam. Daarom
moesten aan Engeland oorlogsmaterLal,
vliegtuigen, pantserwagens, kanonnen en
schepen in voldoende aantal en spoedig ge
zonden worden. Groot-Britannië, dat Roose
velt als „het bastion van den weerstand tegen
de verovering der wereld" voorstelde, eischte
niet de zending van «en expeditiecorps en
geen enkel lid van de Amerikaansche regee
ring dacht er ook aan zr'k een leger te stu
ren. De Amerikaansche politiek was er in
tegendeel op gericht om den oorlog van haar
kusten ver te houden. De ondersteuning van
Engeland was geen gevoelskwestie maar „rea
listische militaire politiek, die steunde op
het inzicht van onze militaire deskundigen".
De President sprak daarna nog over bin-
nenlandsche aangelegenheden en deed een be
roep op de industrie >m haar werk zonder
takingen en onder bijlegging van geschillen
GEBR. TEN HOEVE
DEN HAAG
TELEF. 333298
ROTTERDAM
TELEF. 38427
door de rechtbanken, voort te zetten, opdat
de zoo noodige productie geen schade zou
lijden. „Wij moeten nog meer schepen, ka
nonnen en vliegtuigen hebben en eigenlijk
meer van alles. De Amerikanen mogen niet
langer denken, dat zij hun zaken zooals vroe-
>ger kunnen afwikkelen. Ik doe een be rp
op de eigenaars van industrieele instellingen,
op de directeuren van fabrieken en hun ar
beiders om alles te doen om het noodige ma
teriaal spoedig en onbeperkt te verschaffen."
De Vereenigde Staten moeten hun taak met
dezelfde vastberadenheid, ijver, patriotisme
en opofferingsgezindheid uitvoeren alsof „wij
zelf reeds in oorlog waren". Het besluit om
Engeland door de levering van al het oor
logsmateriaal te steunen was voor geen ver
andering vatbaar. „Geen dictator, geen com
binatie van dictators, zullen dit besluit door
dreigementen kunnen verzwakken."
Roosevelt, zoo besluit het verslag In de
Frankf. Ztg., meende zijn rede te kunnen be
sluiten met de overtuiging uit te spreken, dat
de mogendheden van de spil den oorlog zou
den verliezen. Hij was vast overtuigd, dat ook
het Amerikaansche volk vastbesloten zou
zijn, zijn inspanning te vermeerderen om de
productie van oorlogsmateriaal van iedere
soort te verhoogen teneinde „de tegen onze
democratische overtuiging gerichte bedreiging
af te weren". Als president mocht hij dit ver
langen en in dezen zin deed hy een beroep
op het Amerikaansche Volk.
Een geheimzinnig verhaal
Een in bewusleloozen staat gepleegde moord?
In 1889 werd een van België's knapste
defectieven, Cavaignac, opgedragen zes ge
heimzinnige moorden, te Antwerpen met het
mes gepleegd, op te helderen.
Voordat hij de zaak in handen kan nemen,
wordt in een lichten nacht de koopman Gou-
tier met een revolver doodgeschoten. Als dan
Cavaignac den volgenden ochtend voor nader
onderzoek hét projectiel overhandigd wordt
bemerkt'hij, dat het in zijn wapen past. Tot
overmaat van ramp is hieruit slechts één
schot gevallen en kan de politieman zich niet
herinneren, wanneer dit geschied is. Zijn ver
wondering stijgt, aldus meldt het Hamburger
Fremdenblatt, tot ontzetting, als uit den voet
afdruk van den dader, die op kousen moet ge-
loopen hebben, blijkt, dat een zijner voeten
slechts vier teenen telde, precies zooals bij
Cavaignac, wiens zoolafdruk geheel aan den
zijnen gelijk is. Hij ijlt naar huisi woelt in
zijn sokken en vindt een paar met korrels
zand of grint, welke gelijkenis vertoonen met
die van de laan, waar Goutier wandelde. In
zijn wanhoop schrijft Cavaignac zijn chef den
koopman doodgeschoten te hebben en ont
kennen hem niet zou baten. Hij stelt zich al
dus ter beschikking van het gerecht en voegt
erbij, de misdaad in bewusteloozen toestand
gepleegd te moeten hebben.
De leider van de afdeeling, door een zenuw
arts ondersteund, komt tot de slotsom, dat
zijn ondergeschikte plotseling krankzinnig ge
worden is en laat zijn gangen te Antwerpen
nagaan zonder dat Cavaignac dit bemerkt. In
zijn slaapkamer verwisselen zij de kogels in
zijn revolver tegen bijzondere patronen. Dan
bespeuren ze uit de aangrenzende kamer, dat
Cavaignac in het holst van den nacht opstaat
en naar de plek loopt, waar hij Goutier zou
hebben neergeschoten. Daar stelt zijn chef
zich tegenover hem, de slaapwandelaar vuurt
zonder te treffen en als hij den volgenden
ochtend-ontwaakt, weet hij niets van het ge
beurde, slechts klaagt hij over hoofdpijn en
een zware vermoeidheid.
De politie moet hem nu aan het gerecht
overdragen, maar geen- rechter heeft hem
wegens een in zoo ongewone omstandigheden
gepleegden moord willen of durven veroor-
deelen. De zaak gaat in den doofpot en de
man wordt afgezet. Een zenuwarts zorgt er
voor, dat hij geen wapen in handen krijgt.
Vijftig jaar sleepte Cavaignac nog zijn ver
woeste leven voort, nu heeft de dood hem
bevrijd, aldus het wonderlijke verhaal in het
Duitsche blad.
3JPAC
EEN WERKLOOZE KROONprf
United Press meldt uit Vichy: Igflc
Tengevolge van de verordening
volgens welke alle niet in Frank'
van ^ransche vaders geboren ikon j
ren üslagen moeten worden,
van ae pretendenten naar den Fr*
Charles Louis de Bourbon-Nam^ywbr
loos geworden. Naundorff bewe«
kend, dat hij de in Nederland gebw hebb
meling is van den Dauphin Lo< dig be
die volgens zijn zeggen niet in
te Parijs gestorven is, maar di
land .gevlucht zou zijn, waar b\ drifter
Delft is overleden. De Dauphin
Naundorff hebben aangenomen
lie, die hem verborgen had gel
Charles Louis moest reeds een
sche militaire medische academ
daar volgens de Fransche wettei
pretendenten in het leger mogen
slotte was hij als opzichter bij
werkzaam. Maar ook deze arbeii
thans op moeten geven.
:n}ngen zi
gelei
Dan t<
irachtig
mben i
deze
lewijs -
kstaats
grooti
waar z
Uit
Binnenlandsch N
Nieuwjaarsreceptie
rijkscommissaric volger
raatjon
Toespraak van dr. Seys:
Ter gelegenheid van de jaarwii
de rijkscommissaris voor de bejn
landsche gebieden, rijksminister S<
gistermorgen in het gebouw
commissariaat aan het Plein de
wenschen van zijn naaste medJzijnde,
kerk 1
a<rok na;
kanten
ontvangst genomen.
Tot hen, die den Rijkscomi PrediI
De Engelsche scheepvaart op den
Stillen Oceaan
Het D.N.B. meldt uit Washington:
Naar aanleiding van de berichten, volgens
welke Engeland voornemens is zijn koop
vaardijvloot uit den Stillen Oceaan terug te
trekken en Engelsche goederen daar door
Amerikaansche schepen te laten vervoeren,
heeft de minister van buitenlandsche zaken
Huil op zijn persconferentie verklaard, dat
de Engelsche regeering tot dusverre geen
desbetreffende stappen bij zijn departement
heeft gedaan. Zoolang hij de bijzonderheden
van het Engelsche plan niet kent, aldus zeide
Huil, kan hij er zich ook niet over uitlaten,
of een dergelijke regeling in strijd zou zijn
met de neutraliteitswet.
Naar aanleiding van een studie van de
Foreign, Policy Association, waarin gezegd
wordt, dat de toestand van Engeland buiten
gewoon ernstig is en dat de Vereenigde Staten
moeten ingrijpen en onder Amerikaansch
escorte goederen op Amerikaansche schepen
naar Engeland moeten laten brengen, ver
klaarde Huil zeer beslist, dat deze aangelegen
heid door de Amerikaansche regeering niet
wordt besproken.
In de Times Herald verklaren de commen
tatoren Pearson en Allen, die doorgaans goed
zijn ingelicht, dat zekere kringen in dezen
geest druk op Roosevelt oefenen, dat deze
echter tot dusverre heeft geweigerd, het plan
te overwegen, daar dat oorlogsgevaar mede
brengt en bovendien de neutraliteitswet ge
wijzigd zou moeten worden. Zooals bekend,
heeft Roosevelt zich onlangs formeel tegen
een dergelijke wijziging uitgesproken.
bedi<
het 1
gaf dit
geloof,
kunne
door
gelukwenschen kwamen aanbied
den in de eerste plaats de
generaal en verder verscheidene
onderafdeelingen van het rijkscoi'j
De officieele plechtigheid had j
ontvangzaal.
De commissaris-generaal voor
veiligheid, SS-brigade-Führer H.
tolkte de gevoelens van zijn me
sarissen-generaal en de andere
door den Rijkscommissaris uit naai ^yk-bij
een voorspoedig 1941 toe te v-
daarbij uitdrukking aan de ho
Rijkscommissaris er ook dit niet litdrukl
mag slagen de hem door den Fipe gew<
dragen taak te volbrengen.
De rijkscommissaris, de hartelij flt beg
van den commissaris-generaal Rarieven
woordende, dankte zijn medewe omst
hun gelukwenschen. In het vervo tlgemei
toespraak wees de rijkscommissari rukken
1941 een voor Duitschland besl icheidei
zal zijn. Het komt er vooral op
de toekomst, evenals tot nu toe,
in een kameraadschappelijken gen(* is
gemeenschappelijk doel steeds vocPad S®
houden. Dat is de kern van gehee
zoo zeide de x-ijkscommissaris
neer wij steeas daaraan denken,
wij ook in onze opdracht slagen.
Nadat hij zijn medewerkers da
bracht voor hun toegewijden arb
de rijkscommissaris zijn korte toes
te wijzen op de beteekenis, welke
jaar voor Duitschland heeft. Hij
bij, dat het onverschillig is hoe i
Duitschland overwinnen zal.
slechts om dat het Duitsche
Führer zal zegevieren.
Aan het einde van zijn toespr A,
rijkscommissaris den aanwezige! g"
waarmede de plechtigheid
SPOORWEGONGELUK
LIJN BREDA—ROOSE!
Het A. N. P. meldt:
Op Oudejaarsavond omstreeks
aoht is bij het passeeren
ten overweg op den z.g. Hoogedon^,
met trailer, bestuurd door den i
van Zundert uit Zegge, door eei
komenden goederentrein gegrepei I
werd van den oplegger afgerukt e
de sloot langs de spoorbaan tere<
legger bleef de tweede lijn stz
Een personentrein uit Roosendaal
tijd later, tegen den oplegger gebofojcieele r
motief ontspoorde, na het voertuii
afstand van circa veertig meter
medegesleurd. De oplegger werd
komen vernield, als het ware gem
schen den goederentrein, de locorr
personenwagons. Het mag derhalv
der heeten, dat de bestuurder
met trailer geen enkel letsel opli^AATSLI
Onder de treinpassagiers zijn g
offers te betreuren. Wel echter
ongeluk het leven gekost van d
den goederentrein, den heer
i uit 's-Hertogenbosch. Deze h
de botsing op de spoorbaan begeve
zich te vergewissen van de gevolg!
door den personentrein gegrepen,
slag dood.
Engelsche bomm
Drie personen zwaar c
Het Engelsche luchtwapen
wordt gemeld, in den nacht 1
nieuw een groot aantal brand
bommen geworpen. In verhouding
tal
de schade aan de eigende LWerk 3
burgers niet aanzienlijk. In een igrat.. 3
drie woonhuizen getroffen en uiti
eenige andere ernstig beschadigd,
een vrouw en een kind werden hi
gewond. In drie andere plaats i"
totaal drie woonhuizen getroffen,
in een slaapkamer, waar een bra
gevallen, is snel gebluscht.
het lij
genomi
'LIG,
Nede
1' 100
1' ƒ500
2' ƒ100
2* ƒ500
bil ƒ500
100 3
500 3
100 3
500 3
100 3
500 3
iederland
100 31
500 31
100 3
500 3
Aƒ100 3
Aƒ5003
3-4*.. 31
5*31
6«31
'KRÏSTMANN GUDMUNDSSON
13)
„We moetei uis.' zei ze luid er. trok haai hand terug.
„Ja," stame e xiij verstrooid.
Ze keerden terug naar de tent.
Gilse lag lui, languit op zijn bed. Hij was even dik en
vadzig geworden als zijn vrouw en altijd slordig en ongescho
ren. Klara stopte kousen en praatte. Kolfinna was moe en
slaperig; ze legde zich op een bed om wat te rusten. Finnur
las de courant. Björn en Ingebjorg waren er niet.
Na het koffie-uur had Björn een poosje geslapen. Hij had
den heelen dag als een paard gewerkt en voelde een behage-
lijke moeheid, 's Avonds werd hij wakker van Klara's
gepraat; hij stond op en ging de tent uit. Hij voelde zich zoo
verkwikt, dat hij Eljagrimur wilde gaan halen en een eind
gaan rijden, maar juist op dat oogenblik ontdekte hij Inge
bjorg Hallsdochter, die, vóór de andere tent op een steen, zat
te lezen.
Ze keek lachend op toen h'* schikte een eindje op
en legde haar boek weg.
„Lees je?" vroeg hij.
„Ja, je wil x^el eens wat anders hooren."
Ze had zoo'n eigenaardige manier van de dingen te zeggen.'
Hij bleef haar aanstaren; als zij sprak, wist hij nooit goed wat
hij zeggen moest.
„Ik dacht eens naar de steenen hut daar in de hoogte te
wandelen,"'ging Ingebjorg voort. Ze sprak de woorden behoed
zaam uit» Haar stem klonk even rustig al&rij=zel£ was.
Björn streek langs zijn baard en keek haar alleen maar aan.
Soms had hij een gevoel alsof hij hulp bij haar moest zoeken
voor iets, dat hem bedreigde, en een anderen keer was hij bang
voor haar.
„Oude Gudda heeft me eens verteld, dat ze vroeger met den
hooi-oogst in die steenen hut sliep," ging Ingebjorg voort. „Dai
herinner je je zeker nog wel? Ik zou graag eens weten hoe dat
vroeger allemaal ging".
„Dat kan," lachte Bjórn. „Zullen we naar boven gaan?"
Ze knikte. Langzaam gingen ze den heuvel op en praatte over
alles en nog wat. Ingebjorg had een eigenaardig wiegenden,
langzamen gang; ze scheen zich voor niets ter wereld te haasten
De steenen hut lag daar voor hen, zooals ze meer dan honderd
jaar gestaan had; alleen het dak was ingevallen Langs de wan'
groeiden heidestruiken en dwergberken.
•Ze zetten zich elk óp een steen..-Toen-begon Björn te vei
tellen. Eerst klonk zijn stem wat onzeker, als altijd als hij pa»
begon. Maar hoe meer hij vertelde van het dal en van hel ge
slacht, dat er eeuwen lang^de macht in handen gehad had. des
te vuriger en welsprekender werd hij. Zijn "grijze oogen schit
terden eiken këer als hij den naam van een van rijn voor
vaderen noemde, dt öüdt hoofdmannen van Laxa, Isleifui
Bjornszoon, Björn Isleifszoon en Isleifur Bjornszoon, zoo hadden
zij afwisselend geheeten vanaf den tijd, dat het land voor de
eerste maal door de pest geteisterd werd. Tot die dagen ging
zijn geslacht terug. Maar de sagen gingen nog verder terug.
Een Noorsche koningszoon was in het land gekomen in den tijd,
toen Harald Haarfager heel doorwegen aan zich onderworpen
had en zich vestigde in het dal. Hij vond het meer vol florellen
en de beken vol zalm en daarom noemde hy het dal Laxa-dal
en de beek Laxa.en daarnaar noemde hij zijn boerderij.
Uit Ierland, waar hij verblijf had gehouden op weg naar
IJsland, had hij een schóone jonkvrouw meegebracht van
Keltisch bloed, en haar had hij tot zijn vrouw gemaakt. Ze
kregen zonen en dochters en de oudste bleef altijd op de
boerderij wonen. De anderen bouwden nieuwe hoeven en
trouwden met rijke, voorname jongedochters. Maar hij, die op
Laxa woonde, was de hoofdman van het dal.
Björn Isleifszoon's oogen werden vochtig; hij kreeg het warm
van het praten
Ingebjorg hoorde hem rustig aan; nu en dan plooide haar
I mond zich tot een glimlach; haar oogen waren strak gericht op
den grooten, forschen man. Niettegenstaande zijn jaren en zijn
zware, blonde baard, leek hij een jongen. Hij was goed gebouwd,
jeugdig van uiterlijk en bewegingen. Zijn stem was forsch en
helder, nu en dan klonk ze wat plechtig.
Ten slotte vertelde hij van zijn grootvader, den ouden Björn
isleifszoon. die zijn jonge vrouw verloren had bij de geboorte
van hun eerste kind. Hij was dien slag zijn heele leven niet te
ooven gekomen. Hij had maar zitten peinzen over de beteekenis
en het doel van het leven. In het Laxadal, en ook in de verdere
-<ravenhag
631
streek, werden nog dikwijls gezegden aangehaald,
afkomstig. Hij was een stille man, maar zeer bemindKrëcht:
dertig jaar was hij schout geweest in het kerspel. 2®
Isleifur, had de boerderij van zijn vader overgen 2«'F
moest een ruwe kerel zijn geweest, maar hij wist dtferl."
vooruit te brengen. En voor zijn gezin was hij een
huisvader geweest en lief voor zijn kinderen. Hij liet
en dagbladen lezen. Zelf schreef hij in de courant ovi
Hoe ijverig hij ook'was, hij gunde zijn kinderen, votjtó
den tijd om te lezen en te spelen."
Björn zweeg en zij bleven een poos zit zitten. Ingebir
over het meer, er speelde een raadselachtig lachje^
mond.
„En nu over jezelf; de laatste hoofdman van La
eindelijk. „Van je zelf heb je nog niets verteld." Zac
gend vroeg ze het.
Toen hij opkeek, ontmoette hij haar blik.
„En je wilde van den ouden tijd hooren," klonk ijtó i|T„.
maar meteen ging hij rustiger voort:
„Over mezelf. Het is maar beter, dat ik je die
niet vertel, Ingebjorg; ik sta tusschen den ouden en d<
tijd in, en ik heb het zwaar te verantwoorden g
is voor mij verloren gegaan." j
Hij.staarde naar den grond en bleef zitten,
kni-:, het hoofd op de borst
Ingebjorg zag hem aan, rustig, met een lichten gleer.Loo3*
VNK-
2"!!" 3'
'214i
f>pel '37 3i
oil. '38 3
4^'37 3}
