llirutve friïtsdjr (tfoitrant
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
materieele oorlogsschade
Ingwersen Co
=^nementsprijs
>er 8 maanden In Leiden en In plaatsen
fit»- een agentschap gevestigd Is 2 36
Per week 18 ot Losse nummers 5 et
Mie» WJ vooruitbetaling.
ïn-Ra
hSrtentieprijien
22% ct per regel Ingezonden Mede-
C- ®deellngen 46 el per regel Minimum
pee regels Bewijsnummer 5 ot BIJ coo>
ARLEtract belangrijke korting
„Sch
de -
DONDERDAG 5 DECEMBER 1940
Bur. Redactie en Administratie:
BREESTRAAT 12». LEIDEN.
Telefoon 22710.
(Na 6 uur 23166).
Postbox 20. Postreb. 66936.
Bijdragen van medewerker*. Ingezon
den stukken aan de Red.
Abonnementen, Advertenties, ene. aan
21e Jaargang
Ween
ietal
Ame
en 0
neg* L
tag toelichting op net
7- besluit
L. VI
n >ersconferentie heeft mr. Ph. van
t cbskundige van het departement van
in, een toelichting gegeven op het be-
p ie materieele oorlogsschade.
lesluit zijn neergelegd de beginselen,
cverheidswege aan de vergoeding en
van hetSeen door het oorlogs-
•erloren ging, ten grondslag zullen
eg IS jelegd. Tot nu toe werden voor het
del voorloopige voorzieningen getrof-
Arch,, de definitieve maatregelen moest
3telliruvkeUrige verkenning voorafgaan van
is ge>t den herstelarbeid samenhangende
ie lechippelijke, financieele, technische en
vordeie problemen. Het besluit geeft dan
n me!ir dan alleen de maatstaven, waarnaar
geleden schade van
van ge zal worden tegemoet gekomen. Het
doo\>r afbakening van de aanspraken en
der daarbij betrokkenen de grond-
boVast, waarop thans, met inzet van alle
en- <m, de herstelarbeid tot een goed einde
gen Vden gebracht, mits allen hun mede-
daartoe verleenen en de noodige
aarvoor worden gebracht
;n hebesiujt huldigt het beginsel, dat door
t. th^eje gemeenschap in de oorlogslasten
n beb worden bijgedragen en dat deze niet
ide v blijven drukken alleen op hem, dien
G- (eluk trof. Hiermede is niet gezegd, dat
aad verleenen vergoedingen ook zoodanig
S te L de getroffenen geheel in den vroe-
te R'toestand worden teruggebracht. Voor
'hagejn trouwens de omstandigheden van
vab na 15 Mei nog gelijk?
Helvhassale omvang van de ontstane schade
ertoe het gemeenschapsbelang bij den
in te opbouw op den voorgrond te stellen.
ldhov»ijds moet ervoor worden gezorgd, dat
raard leggen lasten ter financiering van
er> db het algemeen belang gerichten weder-
tort w een zoo hoog mogelijk nuttig effect
•iren. Anderzijds mag door te hooge op-
I g van deze lasten het oeconomisch fun-
ng' il, waarop de wederopbouw van het
huiteraard moet steunen, niet worden
«icht. Vorenstaande beginselen heboen
doch tot een zekere begrenzing van de uit te
rraaCj vergoedingen en voorts tot het stellen
)eo.OIjén eisch, dat de uit te keeren gelden,
'eS ume voor zoover zij zijn bedoeld als
kunri2dinS voor onroerend goed, voor weder-
aanw moeten worden besteed.
zulleanciering geschiedt uit de algemeen»
djniddelen, welke belangrijk moeten
an s worden versterkt
ip de vraag hoe het rijk de middelen
ged vinden voor de aan de oorlogs-
ihtoffers te verstrekken uitkeeringen,
het besluit geen antwoord. Een
ehre^eem van bijzondere bestemmings-
werfingen is daarvoor niet doelmatig ge
iten. De financiering zal derhalve op
RDI9 duur de algemeene middelen, die
belangrijke versterking behoeven,
oen te geschieden.
het opstellen van de regeling heeft het
Pro"tement van financiën een ruim en dank-
Ont%ebruik kunnen maken van de adviezen
eeninommissie-oorlogsschade; het besluit is
samenwerking met den algemeen-
schtigde voor den wederopbouw tot stand
,cht. Voorts is voordeel getrokken uit de
lere ingen van de schade-enquête-commis-
die inmiddels voor een goed deel met
Proigistratie van de oorlogsschade zijn ge-
irzoefeekomen.
»en c
n^aiTV Nadere regeling voor schade van
ont publiekrechterlijke lichamen
con? besluit vindt zijn grondslag in de para-
n 2 en 3 van de Verordening van den
tommissaris voor het bezette Nederland-
gebied, no. 21/1940, betreffende de in-
He Dg van een fonds voor den wederop-
In overeenstemming met het bepaalde
ië iragraaf 3, lid 2, regelt het besluit alleen
Dor particuliere personen en rechtsper-
geleden oorlogsschade. Overeenkomstig
autaragrafen 2, lid 2 en 3, lid 2, zullen Dij
awa r besluit regelen worden gesteld voor
Batairgoeding van de door publiekrechtelijke
uit, men geleden schade,
ont
b^HLOGSSCHADE OP BINNEN
ST SCHEPEN
regelen inzake de bijdragen
van het Rijk
secretaris-generaal van financiën heeft
irolgende regelen vastgesteld inzake de
agen van het Rijk in de door oorlogs-
ld veroorzaakte schaden aan huisraad,
inbegrip van lijfgoederen en verbruiks-
iep raden, op binnenschepen.
(tikel 1. (1) De schade aan huisraad, met
irs" grip van lijfgoederen en verbruiksvoor-
de n, wordt in geval van algeheel verlies,
in het schip op het tijdstip van de toe
ging van de schade door een gezin werd
bond, vastgesteld op het bedrag, bepaald
ens het hierna volgende schema:
Rijnschepen met meer dan 2000 m'
Tiaatsing 1800.
Rijn-Herne- en Dortmund-Emskanaal-
pen van 9002000 m3; motor- en stoom-
htschepen van 500 m3 en grooter 1600.
Kempenaars, Hagenaars en andere sleep-
pen van 500 m3 tot 900 m3; motor- en
stoomvrachtsohepen van 350 m" tot 500 m3;
eepbooten van 1000 P.K. en meer f 1200.
d. itleepschepen van 300 tot 500 m3; motor-
stoomvrachtschepen van 200 tot 350 m3;
sleepbooten van 500 tot 1000 P.K. 1000.
e. «leepschepen en zeilschepen van 150 tot
300 m3; motor- en stoomvrachtschepen van
100 tot 200 m3; sleepbooten van 300 tot
500 P.K. 800.
f. sleepschepen en zeilschepen van 75 tot
150 m3; motor- en stoomvrachtschepen van
50 tot 100 m3; sleepbooten van 80 tot 300 P.K.
575.
g. sleep- en zeilschepen beneden 75 nr;
motorvrachtschepen beneden 50 m3; sleep
booten van minder dan 80 P.K. f 375.
(2) De volgens het bovenstaande vastge
stelde schade wordt voor ieder op het tijdstip
van de toebrenging van de schade tot het
gezin behoorend en aan boord inwonend kind
van 6 jaar en jonger verhoogd met 50 en
voor ieder op dat tijdstip tot het gezin be
hoorend inwonend kind, dat ouder is dan
6 jaar, doch den leeftijd van 21 jaar nog niet
heeft bereikt, met 75.
Artikel 2. Boven de sohade, vastgesteld
volgens het voorgaande artikel, worden voor
andere aan boord van het schip wonende
leden der bemanning de navolgende bijdragen
verleend:
voor personen beneden 21 jaar een bijdrage
van 75 per persoon;
personen boven 21 jaar een bijdrage
van 100 per persoon.
Artikel 3. Indien het schip niet door het
gezin van een der opvarenden wordt be
woond, worden de navolgende bijdragen
verleend:
voor den schipper of kapitein een bijdrage
van 125;
voor meerderjarige leden der bemanning
een bijdrage van 100 per persoon;
voor minderjarige leden der bemanning
een bijdrage van 75 per persoon.
Artikel 4. (1) Indien het schip door een
tweede gezin wordt bewoond, worden voor
een zoodanig gezin de navolgende bijdragen
verleend:
voor gezinnen, die wonen op een schip, als
bedoeld in artikel 1, lid 1, sub a en b, 575;
voor gezinnen, die wonen op een schip, als
bedoeld in artikel 1, lid 1, sub c en volgende,
f 375.
(2) De volgens het voorgaande lid te
leenen bijdragen worden voor ieder op het
tijdstip van de toebrenging van de schade tot
dat gezin behoorend en aan boord inwonend
kind van 6 jaar en jonger verhoogd met 50
en voor ieder op dat tijdstip tot dat gezin be
hoorend inwonend kind, dat ouder is dan 6
jaar, doch den leeftijd van 21 jaar nog niet
heeft bereikt, met 75.
Artikel 5. (1) Voor woonschepen wordt de
te verleenen bijdrage voor een gezin bepaald
naar verhouding van de oppervlakte van de
bewoonde vertrekken tot de bewoonde opper
vlakte van sleepschepen, overeenkomstig de
tabel van artikel 1, lid 1.
(2) De voorgaande artikelen vinden daar
bij voor zooveel mogelijk overeenkomstige
toepassing.
Artikel 6. (1) In geval van gedeeltelijk ver
lies van het huisraad wordt de schade vast
gesteld op een bedrag, dat zich tot het schade
bedrag, hetwelk bij algeheel verlies zou zijn
vastgesteld, verhoudt als de waarde van het
verloren gedeelte tot die van het geheele
huisraad.
Artikel 7. Met afwijking van de voorgaande
artikelen worden voor schaden aan huisraad,
met inbegrip van lijfgoederen en verbruiks-
voorraden, op schepen, de bijdragen niet
hooger vastgesteld dan het in het expertise
rapport getaxeerde bedrag dier schaden.
Nu de „Nieuwe Leidsche
Courantlezen
Een Christelijk dagblad geeft vastheid aan Uw
gezinsleven. H steunt de elementen van het
leven, die alleen blijvend zijn.
Wie zich nu als kwartaal-abonné voor den tijd
van één jaar opgeeft, ontvangt de nummers die
vóór 1 Januari 1941 verschijnen gratis.
De tijd is gunstig! Doe het nu!
De vaststelling van schaden aan
voorraden
Het besluit op de materieele oorlogsschaden
bepaalt in art. 5:
„1. Voor bedrijfs- en handelsvoorraden
wordt de waarde voor de beschadiging gesteld
op den inkoopsprijs.
2. In geval de ten tijde van de beschadiging
aangehouden voorraad een grooter omvang
had dan die, welke met inachtneming van
goed koopmansgebruik en van de destijds be
staande omstandigheden voor het getroffen
bedrijf als redelijk kon worden aangemerkt,
wordt dat meerdere buiten beschouwing ge
laten."
Naar de beteekenis van het 2e lid van dit
artikel heeft het A.N.P. bij het departement
van financiën geïnformeerd. Geantwoord
werd, dat het 2e lid slechts bij hooge uitzon
dering zal worden toegepast.
Men weet te bevoegaer plaatse zeer wel,
dat in het begin van dit jaar de bedrijfs- en
handelsvoorraden in vele gevallen hoog wa
ren, mede in verband met de defensiebelan-
gen en met het oog op de voedselvoorziening
in oorlogstijd. Alleen het feit, dat een voor
raad veel grooter is dan normaal, brengt het
2e lid nog niet in toepassing. Slechts indien
de voorraad ook voor de destijds bestaande
omstandigheden onredelijk groot is geweest,
zoodat zij duidelijk van speculatieven aard
was, zal gebruik worden gemaakt van de in
het 2e lid gegeven mogelijkheid om een ge
deelte buiten beschouwing te laten.
Hel verkoopen en slachten van
paarden
Bij besluit van den secretaris-generaal,
wnd. hoofd van het departement van land
bouw en visscherij, is het slachten van
paarden verboden. Dit verbod geldt niet,
dien en voor zoover door of vanwege de
centrale een slachtvergunning is verleend.
Voorts is het verkoopen, koopen, afleveren
en ontvangen van paarden verboden, tenzij
hiervoor schriftelijke vergunning is
kregen van de landbouw-crisis-organisatie
(St.ct.) of de Nederl. veehouderijcentrale.
Teraardebestelling mr. dr.
A. baron Röell
Groote belangstelling op het
kerkhof te Heemstede
Gistermiddag is het stoffelijk overschot
van mr. dr. A. baron Röell, commissaris der
provincie, naar zijn laatste rustplaats ge
bracht
Bij het Heemsteedsche raadhuis en op. de
begraafplaats hadden talloozen zich verza
meld om den overledene de laatste eer te
bewijzen.
In het sterfhuis aan de Nieuwe Gracht
te Haarlem, waren de familieleden en eenige
genoodigden bijeengekomen en onder leiding
van ds. H. E. Beker, predikant bij de Ned.
Herv. Gemeente te Haarlem, werd een korte
rouwdienst gehouden.
Bij het raadhuis te Heemstede sloten zeer
vele burgemeesters uit de provincie en de
ambtenaren van de griffie, die met den com
missaris hadden samengewerkt, zich bij den
stoet aan.
De belangstelling op de begraafplaats was
buitengewoon groot.
In de aula speelde de organist de heer H.
Lasschuit uit Haarlem bij het binnendragen
van de kist. Daarna sprak jhr. J. H. Röell
broer van den overledene namens de familie
een afscheidswoord. Hij getuigde van de
groote erkentelijkheid die de heele familie
voor den overledene koesterde. Allen hadden
vöor hem in wiens woning zij de grootste
gastvrijheid genoten, de grootste bewonde
ring. Hij sprak verder woorden van troost
voor hen die thans achter zijn gebleven.
Namens vele vrienden sprak daarna m:
H. Vening Meines z, oud-griffier der
Staten, die o.m. het volgende zeide:
Het is vandaag juist zeven maanden ge
leden, dat ik Röell in zooveel gelukkiger om
standigheden in de algemeene vergadering der
Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen
in verband met zijn vijf en twintig jarig
jubileum als voorzitter dier Maatschappij
mocht toespreken en huldigen. Uit de harte
lijk gemeende woorden toen gesproken, bleek
de groote waardeering die men had voor zijn
kennis, ervaring en toewijding en die waar
deering heeft hij ook gevonden in de bestu
ren van de vele andere instellingen, waarin
hij zitting had. Ieder trouwens die hem in
kleinere vergaderingen in besloten kring kon
gade slaan, moest hem wel in die eigen
schappen waardeeren.
En nu is hij van ons heengegaan en zullen
zijn vrienden en goede bekenden niet meer
mogen genieten van den omgang met hem,
waarvan altijd iets viel te leeren, zij zullen
zijn stem en zijn jovialen lach niet meer hoo-
ren, noch zijn van welsprekendheid getui
gende en veelal geestige redevoeringen.
Hij heeft het voorrecht gehad te worden
weggenomen terwijl hij op hoogen leeftijd
nog in het volle genot was van. zijn lichame
lijke en geestelijke krachten, midden uit zijn
werk dat hem lief was, en daartegen nog
volkomen opgewassen, niettegenstaande de
vele moeilijkheden van den laatsten tijd.
Hij ruste in vrede na zijn werkzaam leven
Onder het spelen van het slotkoor uit de
Matthëus Passion werd de baar grafwaarts
gedragen.
Ds. H. E. Beker las eenige gedeelten uit
den bijbel, waarna hij met het bidden van
het Onze Vader de plechtigheid besloot
De Winterhulp Nederland
Voorloopige uitslag van de eerste
inzameling ongeveer 1#000#000
De heer C. Piek, directeur-generaal van de
Winterhulp-Nederland heeft gistermiddag
eenige voorloopige mededeelingen gedaan over
den uitslag van de eerste inzameling ten bate
van de winterhulp. Hij stelde op den voor
grond, dat het nog niet mogelijk geweest was
uit de meer dan 1000 gemeenten, waar zich de
inzameling heeft afgespeeld, nauwkeurige ge
gevens te verkrijgen, wat aan de soms ge
brekkige postverbindingen enz. moet worden
geweten.
Volgens zijn schatting is er in totaal
ongeveer 1 millioen gulden binnengeko
men, waarvan door middel van de huis-
en straatcollecte 5 6 ton.
Hij noemde dit een bemoedigend resultaat,
dat een aansporing geeft om het werk voort
te zetten, des te bemoedigender zoo zeide
hij omdat, naar iedert weet. de collecte
zeer is tegengewerkt en er allerlei praatjes
zijn uitgestrooid om haar te schaden. Hijzelf
had er, naar hij verklaarde, ondervinding van
opgedaan, terwijl hij op den Dam te Amster
dam met de collectebus op post stond. Het
verloop van de collecte is rustig geweest, in
cidenten hebben zich, op een enkele uitzon
dering na, niet voorgedaan en alle collectan
ten, onverschillig uit welke schakeering van
de bevolking zij afkomstig waren, hebben zich
op voorbeeldige wijze van hun taak geweten.
Ook van de burgemeesters als plaatselijke
directeuren van de winterhulp is ds grootste
medewerking ondervonden.
Voor dit alles toonde de heer Piek zich zeer
erkentelijk. Gebleken is, dat de prijs van de
molentjes (20 cents) geen bezwaar was. Ove
rigens was, zooals men weet, aan de collec
tanten instructie gegeven eventueel ook bij
een bijdrage beneden de 20 cents een speldje
af te geven, indien namelijk de gegronde
overtuiging kon bestaan, dat de schenker niet
meer kon missen, waarbij men er van uitge
gaan is, dat het te weinig van deze zijdje door
een des te ruimere bijdrags van andere zijds
zou worden goedgemaakt, wat dan ook klaar
blijkelijk is geschied.
Een tweede collecte
op 27 en 28 dezer
Aangemoedigd door het succes is aan
stonds besloten een tweede collecte te
houden, deze op 27 en 28 dezer, dus vlak
na Kerstmis.
Daaraan zal een verrassing verbonden zijn,
die, naar men veronderstelt speciaal tot het
kinderhart zal spreken. Als teeken, dat men
heeft bijgedragen, zal men namelijk zeer ver
schillende sprookjesfiguren kunnen krijgen,
die op zeer artistieke wijze zijn uitgevoerd en'
naar de vaste overtuiging van den heer Piek
zijn medewerkers dan ook stellig in den
smaak zullen vallen. De figuren stellen voor:
De gelaarsde kat, Sneeuwwitje, Asschepoester,
Hans en Grietje, Doornroosje en Klein
Duimpje.
ZON EN MAAN
DE VERGISSING VAN SINT NICOLAAS
Maar toch kwam 't in orde
2 December: 's avonds half elf.
„En wie heeft dat plan bedacht? Willy zelf?
Of sta je daar weer wat te fantaseeren? Daar
ben je nogal sterk in."
„Nee, werkelijk beste kerel, ik fantaseer dit
keer niet maar spreek blijde werkelijkheid"
(deze laatste twee woorden werden galmend
uitgesproken). „Willy heeft het zelf bedacht."
Dit gesprek werd gevoerd tusschen de twee
kamergenooten Bob Weisma en Wim v. d.
Maas.
Ze waren beiden onderwijzer, waren aan
dezelfde school, hadden hun intrek genomen
in hetzelfde pension, kortom ze deelden lief
en leed.
Nu moet eerst gezegd worden, dat het leed
in verhouding tot de liefde zeer gering van
omvang was.
Bob was sinds een jaar verloofd met Nelly
Groot, dochter van den eerzamen G. Groot,
bakker van professie, terwijl hij ook nog lid
was van het schoolbestuur.
Bij Bob zou dus moeilijk leed te vinden zijn,
daar was het alles liefde. Maar een beetje
zwarigheid was er wel in het hart van Wim.
Ook hij was Amor's pijlen niet ontkomen
en, hoewel niet doodelijk, tooh vrij zwaar
getroffen. Willy Groot, de 20-jarige zuster
Nelly, was de aangebedene.
Maar Wim had één bezwaar: hij was niet
doortastend genoeg. Eenige weken te voren
was hij op weg geweest om de toestemming
des heeren Groots te verkrijgen. Doch
de deur had Willy hem opgewacht en hem
gevraagd nu niet te komen, want vader was
schrikkelijk uit zijn humeur.
In de bakkerij had men namelijk sporen
van muizen gevonden en dit had den zinde-
lijken bakker er toe gébracht, aan 't adres
van Moeder, dochters en knechts een menigte
verwijten te doen over zindelijkheid en gebrek
aan gevoel voor hygiëne e. d., alsof zij de
schuldigen waren, dat een muizenechtpaar
zioh daar een woning verkoren had.
Op dat moment was Wim diep in zijn hart
een beetje dankbaar geweest, dat die muisjes
juist daar in die bakkerij huisden. Maar éen
oogenblik later speet het hem tooh, want de
tocht naar den heer Groot moest nog steeds
volbracht worden.
Nu was Bob thuis gekomen en had
plan ontvouwd. Willy had hem gevraagd of
Wim als St. Nicolaas kon fungeeren, als allen
dan in een prettige stemming bijeen waren,
zou Wim zeker een toestemmend antwoord
op zijn vraag krijgen. Vrouwen zijn listig
en Willy bezat deze eigenschap in bijzon
dere mate.
En wie heeft dat plan bedacht? Willy zelf?
Of sta je weer wat te fantaseeren? Daar ben
je nogal sterk in."
„Nee, werkelijk, beste kerel, ik fantaseer
dit keer niet, maar spreek blijde werkelijk
heid (uitspraak hiervan, reeds boven ver
meld). Willy zelf heeft het bedacht!"
„Zeg, en je doet het vast hoor!" zei Bob,
,/t kan een reuze avond worden, gezellig
voor ons allemaal en een happy end voor
jullie twee."
„Weet je wat je doen moet jö, je steekt
je actes in je zak".
„Ik hoor Groot al vragen met zijn diep bas-
geluid: En jongeman, kunt ge mijn dochter
behoorlijk bestaan aanbieden?" En dan
jij: „O ja, mijnheer Groot, ik heb hier (ziet u
maar) de afschriften van mijn actes: mijn
onderwijzersacte, mijn hoofdacte, mijn acte
Duitsch, meer zullen er hopelijk volgen!"
„Maak nou geen flauwiteiten", bromde
Wim, „help me nou maar liever om dat
zaakje voor elkaar te krijgen".
Nog lang bleef er licht op in de kamer en
zaten ze hun plannen te óverleggen en wéér-
leggen, zoo, dat juffrouw Groen, de hospita,
met angst en schrik aan de rekening van het
electrisch licht dacht
5 December.
Ten huize van den heer was dien
avond de echte traditioneele Sinterklaas
stemming.
Vader en Moeder, Kees de oudste zoon met
zijn vrouwtje Lies, Nelly en Bob, Willy (Wims
uiwverKOiene), de 16-jarige H.B.S.er Annie, de
12-jarige Gerard en de 7-jarige Jopie vorm
den het gezelschap in welks midden Sinter
klaas dien avond zou vertoeven.
De koekoek in de vestibule riep acht keer,
vader sloot den winkel, stak zich in z'n
„goede" pak en kwam de huiskamer in.
Kwart over acht was Sint besteld. Willy
had de regeling van de feestelijkheden op zich
genomen. Alleen Bob was mede in het geheim
betrokken. Het overige gezelschap verkeerde
in een prettig-geheimzinnige onzekerheid.
Precies kwart over acht arriveerde Sint per
taxi. De chauffeur belde aan en hielp hem
bij het uitstappen.
„Sterkte, Heiligheid!" wenschte hij hem toe.
De deur ging open en Sinterklaas stapte
binnen. Willy, die hem binnen liet, gaf een
bemoedigend kneepje in de haar toegestoken
hand. Wat was die Wim veranderd.
Zijn bisschoppelijke mantel golfde bevallig
van zijn schouders omlaag. „Alleen zijn mijter
moest ze toch eerst even recht zetten.
Wat keek die Wim haar nou toch gek aan.
Och kom, dat behoorde toch bij zijn waar
digheid om afgemeten in 't rond te zien!
„Zeg, wat zie je er prachtig uit, eenig ge
woon. Ik herken je absoluut niet'.
„Ja juffrouw", klonk het, „dat geloof ik
graag, in mijn vak is goede grimeerkunst en
stemverandering een eerste vereischte."
In de kamer staakten de gesprekken.
Gerard trachtte zijn beklemming te verber
gen door Jopie toe te fluisteren: „Hij is al zoo in geen geval Wim!"
oud die man, dat-ie mij toch nooit in den zak
kan krijgen".
De bisschop trad binnen, neeg vriendelijk
en met een zwaar keelgeluid begroette hij
de wachtenden. Hij nam plaats aan het hoofd
van de tafel.
Willy zette een kartonnen doos naast hem
en keek vol bewondering naar Sint op, die
zich zoo uitstekend wist voor te doen, ja zijn
stem zelfs geheel veranderd had!
„Ja, ja," zei Sint in gebroken „Spaansch":
„Mijn portemonnaios is wel een weinig plat-
tos, door de slechte tempos, maar toch wil ik
nog zooveel mogelijk vreugde en blijdschap
verspreiden in deze modderige, mistige lan
den."
Verder betoogde hij, dat alle wraakgevoe
lens aan Holland, vanwege het verliezen van
de 80-jarige oorlog, (die zooals zijne heilig
heid critisch opmerkte, maar 68 jaar had ge
duurd), dat al die wraakgevoelens bij zijn
volk verdwenen waren. Hij sprak den heer
Groot toe en haalde uit de groote kartonnen
doos een blikje sigaren te voorschijn, dat hij
met eenige toepasselijke woorden overhan
digde.
Vader meende te moeten opmerken: „Hebt
u het koud, St. Nicolaas? Deze scheen echter
de vraag niet te begrijpen.
De beurt was aan Moeder, aan wie Sint
eveneens een geschenkje overhandigde en
haar prees om haar zindelijkheid en haar be
roemde Hollandsche reinheid. Toen wendde
hij zich tot Kees wien hij een paar zelfbin-
ders ten geschenke gaf. Lies vereerde hij met
een doos aardige zakdoekjes. Zoo ging hij
het rijtje af. Nelly, een handwerkmandje,
Willy een aardig armbandje, terwijl Bob, An
nie, Gerard en Jopie ook een cadeautje in
ontvangst hadden te nemen. Bob zat sprake
loos Sint aan te staren. Die Wim was totaal
veranderd!
Willy keek bewonderend naar haar held
op, die zoo meesterlijk zijn rol speelde.
„Nu," zei Sint „het wordt tempos dat ik
van u afscheid ga maken, ik moet nog enkele
bezoeken bij andere menschen bijleggen. Ik
hoop u te zien bij mijn volgende geboorte
eh, bij de volgende herdenking van mijn ge
boortedag. Ah, nu merk ik, dat ik toch nog
iets vergeten ben, ëignorita Willy; dit briefje
is nog voor u. Eigenlijk wilde ik het u al bij
het begin geven, maar ik had daar niet zoo
zeer aan gedacht. Nu is het dan toch nog
goed."
„Jö!" liet Bob zich ontvallen, waarop Ge
rard onder de tafel Annie een veelbeteeke-
nende .schop gaf.
Met een hoogrood gezicht keek Willy Sint
aan. Vader schrapte zijn keek. Moeder keek
verbaasd toe en Kees zat zich geamuseerd
in de handen te wrijven.
Hulpeloos keek Willy rond en bijna- smee-
kend zei ze- .Maar WimVerder kwam
ze niet.
„Wim, Wim." zei Zijne Heiligheid, „maar
juffrouw 1 ga?' 'e ver. Mijn naam is Nico-
Ambrosiu* als u wilt alleen Niek. maar
Het was duidelijk zichtbaar dat dit den
heiligen man aangreep. Hij zweeg vermoeid.
Zijn baard trilde nerveus.
Toen ging Bob een licht op! Het was Wim
niet. Het was Wim stellig niet.
„Och eh meneer St. Nicolaas eh," begon
hij, „de juffrouw vergist zich blijkbaar. Ze
meent u te kennen, hetgeen natuurlijk niet
waar is. Of eh, natuurlijk, ja ze kent u wel,
u bent St. Nicolaas, maar juffrouw Willy
denkt dat u eh.
„Nu, wat denkt juffrouw Willy dan?" riep
Vader ineens.
„Ik dacht," zei Willy, dat het Wim v. d.
Maas was, Bobs vriend („en de jouwe" fluis
terde Annie) maaf ik merk
„Ja, ja, je merkt dat het niet zoo is, hè?
Ja, ja, dat begrijp je niet, maar mij gaat nu
een licht op, ik begrijp het nu heel goed".
„Sinterklaas", vroeg vader, „ik verzoek u
beleefd onze verontschuldiging aan te hooren.
Gaat u nog even zitten".
Hij vervolgde: „Ik wist niet, Willy, dat die
Wim als Sint moest optreden. Maar van
middag heb ik hem gesproken. Een beste,
flinke jongen en hij vroeg me of je moeder
en ik het goedkeurden dat jullie je gingen
verloven. Ik heb gezegd dat ik er met je
moeder over spreken zou en dat hij
avond- maar eens aan moest komen loopen.
Toen ik dat zei, deed-ie zoo vreemd, maar
dat was natuurlijk al, omdat hij als Sinter
klaas zou fungeeren. Dat wist ik toen niet"
„Ringg" klonk opeens bescheiden de bel.
Willy werd weer vuurrood. Ze ging naa:
de deur. Ook Sint stond op, boog en mompel
de „Salutum" of iets dergelijks en slipte te
gelijk met Willy de gang in. Hij was weldra
aan zijn volgend adres.
„Ja", zei Wim, latér op de avond, toen
allen bij elkaar zaten en van de kostelijke
voortbrenselen van Pa's bakkerskunst zaten
te genieten, „mijn hqele plan is eigenlijk
't water gevallen. We hadden vanmiddag geen
school en Bob ging om twaalf uur al
Nedy. Dus was ik heelemaal alleen. Van
middag was ik nog even in school, toen ook
net je vader er was. Hij moest geloof ik over
bestuurszaken spreken met mijn patroon! Ik
heb hem toen maar aangesproken, want
lijk gezegd, beviel me jouw plannetje toch
niet heelemaal. Het was te.te riskant. Je
vader zei, dat ik vanavond dan maar eens
moest komen. Maar Sinterklaas. Die functie
kon ik niet meer vervullen! Ik heb toen het
bemiddelingsbureau van de Nederl. Bond i
Sinterklazen opgebeld en daar beloofden
mij een uitstekend iemand te zenden. Ik had
mijn remplacant een briefje gegeven, dat hij
jou bij het binnenkomen moest geven. Daar
stond in, wat er vanmiddag was voorgevallen,
dat ik dus geen Sint kon zijn, maar gewoon
in burger zou verschijnen. Maar kon ik weten,
dat Sinterklaas zóó vergeetachtig zou z
„Och Wim", zei het meisje lachend,
vergeet dat die goeie Sint iedere 5 December
e"" :aartje ouder wordt!"
Keizersgracht 382
Amsterdam
Belast zich met de uitvoering
ven Effectenorders, het incas-
seeren van Coupons en het
nazien van Lotingen.
Tel. 32121 en 33879, onder Beurstijd 31207
Naar herbouw van de
St. Laurenskerk
STEENTJES BIJDRAGEN
Het stadsbeeld van het nieuwe Rotterdam
onder de Groote Kerk daarmede zou
geen Rotterdammer vrede hebben. Deze
overweging, en de thans vaststaande moge
lijkheid van herbouw, hebben het besluit
doen rijpen, om den herbouw ter hand te
nemen, zoodra daarvoor de noodige schik
kingen zijn getroffen. Natuurlijk is er geen
sprake van, dat de Ned. Herv. Gemeente, cue
door het verlies van de Zuider- en de Wester-
kerk, het Administratie- en het Catechisatie^
gebouw (om van haar inkomsten maar te
zwijgen) al zoo deerlijk getroffen is, uit eigen
middelen dit reusachtige werk zou kunnen
bekostigen; daar komt ook het Rijk aan te
en in dit verband worden de noodige
stappen gedaan. Maar er is zooveel meer! Het
irieur van deze prachtige kathedraal
(waarover 100 jaren gebouwd is) vraagt
evenzeer groote sommen; men denke slechts
het orgel, de betimmering, de kansel, ae
meubileering enz. Daar komt bij, dat de Herv.
gemeente van 19351940 pas een halve ton
kostende dakbedekking had verzorgd; in 1915
was een ingrijpende restauratie voltooid,
waarvan de schuld nog niet is afgelost Voorts
het orgel (geschat op een waarde van
een millioen gulden) in 1934 grondig schoon
gemaakt Kortom, de Herv. gemeente staat
voor uitgaven, welke ver haar financieel©
draagkracht overtreffen.
Rekening houdende met het feit, dat monu
mentale gebouwen als de St. Laurens een veel
meer dan locale beteekenis hebben, zoodat
belangstelling in den herbouw in het geheele
land verondersteld mag worden, hebben ge
committeerden gaarne aangegrepen de ge
legenheid, hun door den kunstfotograaf A. d.
n Agtmaal uit Baarn geboden, om door
uitgave van een map met 12 zeldzaam
mooie foto's van de kerk kleine steentjes voor
den herbouw te verzamelen. Deze kunst
zinnige fotograaf had kort voor de ramp van
14 Mei van het interieur met zorg eenige op
namen gemaakt en het wordt zeer gewaar
deerd, dat hij die thans voor dit doel afstond,
zoodat zebijvanLeer Co. te Amsterdam
vermenigvuldigd en in een map (met een eis
van Roeland Koning op den omslag) uitge
geven zijn.
Wie nu langs de étalage van het Reisbureau
indeman in de winkelgalerij van de
Nieuwe Noordblaak (bij het begin van den
Nieuwen Binnenweg) loopt, kan zich een
indruk vormen van den inhoud der map, aat
wil dus zeggen van den omvang der ramp,
die zóóveel schoons deed verloren gaan.
Daaraan een herinnering te bezitten, zal men
zich niet gaarne laten ontgaan, reden waar
om de .collectie schitterende vergrootingen
een reis door het geheele land zal maken; de
omvang is veel grooter dan één étalageraam
bevatten kan. Dat juist een reisbureau zien
hiertoe welwillend beschikbaar stelde, sym
boliseert de beteekenis der St Laurenskerk
als een monument, dat in de agenda van het
Nederlandsche toerisme niet ontbreken mag.
Wij hopen, dat deze poging, om ook door
kleine steentjes het groote en als Rotter-
damsch centrale monument niet te missen
bouwwerk te helpen herrijzen, met een groot
succes bekroond worde. Ze is het ten volle
waard!
Verbeurdverklaring van wapens,
munitie en ontplofbare stoffen
saris voor het bezette Nederlandsche gebied
betreffende de verbeurdverklaring van wapens,
munitie en ontplofbare stoffen. Hierin wordt
bepaald, dat wapenen, munitie en ontplofbare
stoffen, welke in verband met de oorlogs
gebeurtenissen of op bevel van de Duitsche
weermacht bij Duitsche of Nederlandsche
instanties of dienstbureaux afgegeven of door
een Duitsche of Nederlandsche instantie in
beslag genomen zijn en welke geen oorlogs
buit zijn, zonder vergoeding aan het Duitsche
rijk vervallen, voor zoover zij niet uiterlijk
op het tijdstip van het in werking treden van
deze verordening rechtmatig zijn teruggegeven.
Tot beschikking over de ingevolge deze
bepaling verbeurd verklaarde goederen is
gerechtigd de Rijkscommissaris voor het
bezette Nederlandsche gebied of de door hem
aangewezen instantie.
Deze verordening geldt niet voor wapenen,
welke voor de jacht zijn bestemd.
Bij twijfel, of het al dan niet een wapen,
als bovenbedoeld, betreft, beslist degene, die
krachtens het vorenstaande het beschikkings
recht heeft
Deze verordening treedt in werking op den
i dag harer afkondiging.