llirutve friïtsdjr (tfoitrant Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken materieele oorlogsschade Ingwersen Co =^nementsprijs >er 8 maanden In Leiden en In plaatsen fit»- een agentschap gevestigd Is 2 36 Per week 18 ot Losse nummers 5 et Mie» WJ vooruitbetaling. ïn-Ra hSrtentieprijien 22% ct per regel Ingezonden Mede- C- ®deellngen 46 el per regel Minimum pee regels Bewijsnummer 5 ot BIJ coo> ARLEtract belangrijke korting „Sch de - DONDERDAG 5 DECEMBER 1940 Bur. Redactie en Administratie: BREESTRAAT 12». LEIDEN. Telefoon 22710. (Na 6 uur 23166). Postbox 20. Postreb. 66936. Bijdragen van medewerker*. Ingezon den stukken aan de Red. Abonnementen, Advertenties, ene. aan 21e Jaargang Ween ietal Ame en 0 neg* L tag toelichting op net 7- besluit L. VI n >ersconferentie heeft mr. Ph. van t cbskundige van het departement van in, een toelichting gegeven op het be- p ie materieele oorlogsschade. lesluit zijn neergelegd de beginselen, cverheidswege aan de vergoeding en van hetSeen door het oorlogs- •erloren ging, ten grondslag zullen eg IS jelegd. Tot nu toe werden voor het del voorloopige voorzieningen getrof- Arch,, de definitieve maatregelen moest 3telliruvkeUrige verkenning voorafgaan van is ge>t den herstelarbeid samenhangende ie lechippelijke, financieele, technische en vordeie problemen. Het besluit geeft dan n me!ir dan alleen de maatstaven, waarnaar geleden schade van van ge zal worden tegemoet gekomen. Het doo\>r afbakening van de aanspraken en der daarbij betrokkenen de grond- boVast, waarop thans, met inzet van alle en- <m, de herstelarbeid tot een goed einde gen Vden gebracht, mits allen hun mede- daartoe verleenen en de noodige aarvoor worden gebracht ;n hebesiujt huldigt het beginsel, dat door t. th^eje gemeenschap in de oorlogslasten n beb worden bijgedragen en dat deze niet ide v blijven drukken alleen op hem, dien G- (eluk trof. Hiermede is niet gezegd, dat aad verleenen vergoedingen ook zoodanig S te L de getroffenen geheel in den vroe- te R'toestand worden teruggebracht. Voor 'hagejn trouwens de omstandigheden van vab na 15 Mei nog gelijk? Helvhassale omvang van de ontstane schade ertoe het gemeenschapsbelang bij den in te opbouw op den voorgrond te stellen. ldhov»ijds moet ervoor worden gezorgd, dat raard leggen lasten ter financiering van er> db het algemeen belang gerichten weder- tort w een zoo hoog mogelijk nuttig effect •iren. Anderzijds mag door te hooge op- I g van deze lasten het oeconomisch fun- ng' il, waarop de wederopbouw van het huiteraard moet steunen, niet worden «icht. Vorenstaande beginselen heboen doch tot een zekere begrenzing van de uit te rraaCj vergoedingen en voorts tot het stellen )eo.OIjén eisch, dat de uit te keeren gelden, 'eS ume voor zoover zij zijn bedoeld als kunri2dinS voor onroerend goed, voor weder- aanw moeten worden besteed. zulleanciering geschiedt uit de algemeen» djniddelen, welke belangrijk moeten an s worden versterkt ip de vraag hoe het rijk de middelen ged vinden voor de aan de oorlogs- ihtoffers te verstrekken uitkeeringen, het besluit geen antwoord. Een ehre^eem van bijzondere bestemmings- werfingen is daarvoor niet doelmatig ge iten. De financiering zal derhalve op RDI9 duur de algemeene middelen, die belangrijke versterking behoeven, oen te geschieden. het opstellen van de regeling heeft het Pro"tement van financiën een ruim en dank- Ont%ebruik kunnen maken van de adviezen eeninommissie-oorlogsschade; het besluit is samenwerking met den algemeen- schtigde voor den wederopbouw tot stand ,cht. Voorts is voordeel getrokken uit de lere ingen van de schade-enquête-commis- die inmiddels voor een goed deel met Proigistratie van de oorlogsschade zijn ge- irzoefeekomen. »en c n^aiTV Nadere regeling voor schade van ont publiekrechterlijke lichamen con? besluit vindt zijn grondslag in de para- n 2 en 3 van de Verordening van den tommissaris voor het bezette Nederland- gebied, no. 21/1940, betreffende de in- He Dg van een fonds voor den wederop- In overeenstemming met het bepaalde ië iragraaf 3, lid 2, regelt het besluit alleen Dor particuliere personen en rechtsper- geleden oorlogsschade. Overeenkomstig autaragrafen 2, lid 2 en 3, lid 2, zullen Dij awa r besluit regelen worden gesteld voor Batairgoeding van de door publiekrechtelijke uit, men geleden schade, ont b^HLOGSSCHADE OP BINNEN ST SCHEPEN regelen inzake de bijdragen van het Rijk secretaris-generaal van financiën heeft irolgende regelen vastgesteld inzake de agen van het Rijk in de door oorlogs- ld veroorzaakte schaden aan huisraad, inbegrip van lijfgoederen en verbruiks- iep raden, op binnenschepen. (tikel 1. (1) De schade aan huisraad, met irs" grip van lijfgoederen en verbruiksvoor- de n, wordt in geval van algeheel verlies, in het schip op het tijdstip van de toe ging van de schade door een gezin werd bond, vastgesteld op het bedrag, bepaald ens het hierna volgende schema: Rijnschepen met meer dan 2000 m' Tiaatsing 1800. Rijn-Herne- en Dortmund-Emskanaal- pen van 9002000 m3; motor- en stoom- htschepen van 500 m3 en grooter 1600. Kempenaars, Hagenaars en andere sleep- pen van 500 m3 tot 900 m3; motor- en stoomvrachtsohepen van 350 m" tot 500 m3; eepbooten van 1000 P.K. en meer f 1200. d. itleepschepen van 300 tot 500 m3; motor- stoomvrachtschepen van 200 tot 350 m3; sleepbooten van 500 tot 1000 P.K. 1000. e. «leepschepen en zeilschepen van 150 tot 300 m3; motor- en stoomvrachtschepen van 100 tot 200 m3; sleepbooten van 300 tot 500 P.K. 800. f. sleepschepen en zeilschepen van 75 tot 150 m3; motor- en stoomvrachtschepen van 50 tot 100 m3; sleepbooten van 80 tot 300 P.K. 575. g. sleep- en zeilschepen beneden 75 nr; motorvrachtschepen beneden 50 m3; sleep booten van minder dan 80 P.K. f 375. (2) De volgens het bovenstaande vastge stelde schade wordt voor ieder op het tijdstip van de toebrenging van de schade tot het gezin behoorend en aan boord inwonend kind van 6 jaar en jonger verhoogd met 50 en voor ieder op dat tijdstip tot het gezin be hoorend inwonend kind, dat ouder is dan 6 jaar, doch den leeftijd van 21 jaar nog niet heeft bereikt, met 75. Artikel 2. Boven de sohade, vastgesteld volgens het voorgaande artikel, worden voor andere aan boord van het schip wonende leden der bemanning de navolgende bijdragen verleend: voor personen beneden 21 jaar een bijdrage van 75 per persoon; personen boven 21 jaar een bijdrage van 100 per persoon. Artikel 3. Indien het schip niet door het gezin van een der opvarenden wordt be woond, worden de navolgende bijdragen verleend: voor den schipper of kapitein een bijdrage van 125; voor meerderjarige leden der bemanning een bijdrage van 100 per persoon; voor minderjarige leden der bemanning een bijdrage van 75 per persoon. Artikel 4. (1) Indien het schip door een tweede gezin wordt bewoond, worden voor een zoodanig gezin de navolgende bijdragen verleend: voor gezinnen, die wonen op een schip, als bedoeld in artikel 1, lid 1, sub a en b, 575; voor gezinnen, die wonen op een schip, als bedoeld in artikel 1, lid 1, sub c en volgende, f 375. (2) De volgens het voorgaande lid te leenen bijdragen worden voor ieder op het tijdstip van de toebrenging van de schade tot dat gezin behoorend en aan boord inwonend kind van 6 jaar en jonger verhoogd met 50 en voor ieder op dat tijdstip tot dat gezin be hoorend inwonend kind, dat ouder is dan 6 jaar, doch den leeftijd van 21 jaar nog niet heeft bereikt, met 75. Artikel 5. (1) Voor woonschepen wordt de te verleenen bijdrage voor een gezin bepaald naar verhouding van de oppervlakte van de bewoonde vertrekken tot de bewoonde opper vlakte van sleepschepen, overeenkomstig de tabel van artikel 1, lid 1. (2) De voorgaande artikelen vinden daar bij voor zooveel mogelijk overeenkomstige toepassing. Artikel 6. (1) In geval van gedeeltelijk ver lies van het huisraad wordt de schade vast gesteld op een bedrag, dat zich tot het schade bedrag, hetwelk bij algeheel verlies zou zijn vastgesteld, verhoudt als de waarde van het verloren gedeelte tot die van het geheele huisraad. Artikel 7. Met afwijking van de voorgaande artikelen worden voor schaden aan huisraad, met inbegrip van lijfgoederen en verbruiks- voorraden, op schepen, de bijdragen niet hooger vastgesteld dan het in het expertise rapport getaxeerde bedrag dier schaden. Nu de „Nieuwe Leidsche Courantlezen Een Christelijk dagblad geeft vastheid aan Uw gezinsleven. H steunt de elementen van het leven, die alleen blijvend zijn. Wie zich nu als kwartaal-abonné voor den tijd van één jaar opgeeft, ontvangt de nummers die vóór 1 Januari 1941 verschijnen gratis. De tijd is gunstig! Doe het nu! De vaststelling van schaden aan voorraden Het besluit op de materieele oorlogsschaden bepaalt in art. 5: „1. Voor bedrijfs- en handelsvoorraden wordt de waarde voor de beschadiging gesteld op den inkoopsprijs. 2. In geval de ten tijde van de beschadiging aangehouden voorraad een grooter omvang had dan die, welke met inachtneming van goed koopmansgebruik en van de destijds be staande omstandigheden voor het getroffen bedrijf als redelijk kon worden aangemerkt, wordt dat meerdere buiten beschouwing ge laten." Naar de beteekenis van het 2e lid van dit artikel heeft het A.N.P. bij het departement van financiën geïnformeerd. Geantwoord werd, dat het 2e lid slechts bij hooge uitzon dering zal worden toegepast. Men weet te bevoegaer plaatse zeer wel, dat in het begin van dit jaar de bedrijfs- en handelsvoorraden in vele gevallen hoog wa ren, mede in verband met de defensiebelan- gen en met het oog op de voedselvoorziening in oorlogstijd. Alleen het feit, dat een voor raad veel grooter is dan normaal, brengt het 2e lid nog niet in toepassing. Slechts indien de voorraad ook voor de destijds bestaande omstandigheden onredelijk groot is geweest, zoodat zij duidelijk van speculatieven aard was, zal gebruik worden gemaakt van de in het 2e lid gegeven mogelijkheid om een ge deelte buiten beschouwing te laten. Hel verkoopen en slachten van paarden Bij besluit van den secretaris-generaal, wnd. hoofd van het departement van land bouw en visscherij, is het slachten van paarden verboden. Dit verbod geldt niet, dien en voor zoover door of vanwege de centrale een slachtvergunning is verleend. Voorts is het verkoopen, koopen, afleveren en ontvangen van paarden verboden, tenzij hiervoor schriftelijke vergunning is kregen van de landbouw-crisis-organisatie (St.ct.) of de Nederl. veehouderijcentrale. Teraardebestelling mr. dr. A. baron Röell Groote belangstelling op het kerkhof te Heemstede Gistermiddag is het stoffelijk overschot van mr. dr. A. baron Röell, commissaris der provincie, naar zijn laatste rustplaats ge bracht Bij het Heemsteedsche raadhuis en op. de begraafplaats hadden talloozen zich verza meld om den overledene de laatste eer te bewijzen. In het sterfhuis aan de Nieuwe Gracht te Haarlem, waren de familieleden en eenige genoodigden bijeengekomen en onder leiding van ds. H. E. Beker, predikant bij de Ned. Herv. Gemeente te Haarlem, werd een korte rouwdienst gehouden. Bij het raadhuis te Heemstede sloten zeer vele burgemeesters uit de provincie en de ambtenaren van de griffie, die met den com missaris hadden samengewerkt, zich bij den stoet aan. De belangstelling op de begraafplaats was buitengewoon groot. In de aula speelde de organist de heer H. Lasschuit uit Haarlem bij het binnendragen van de kist. Daarna sprak jhr. J. H. Röell broer van den overledene namens de familie een afscheidswoord. Hij getuigde van de groote erkentelijkheid die de heele familie voor den overledene koesterde. Allen hadden vöor hem in wiens woning zij de grootste gastvrijheid genoten, de grootste bewonde ring. Hij sprak verder woorden van troost voor hen die thans achter zijn gebleven. Namens vele vrienden sprak daarna m: H. Vening Meines z, oud-griffier der Staten, die o.m. het volgende zeide: Het is vandaag juist zeven maanden ge leden, dat ik Röell in zooveel gelukkiger om standigheden in de algemeene vergadering der Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen in verband met zijn vijf en twintig jarig jubileum als voorzitter dier Maatschappij mocht toespreken en huldigen. Uit de harte lijk gemeende woorden toen gesproken, bleek de groote waardeering die men had voor zijn kennis, ervaring en toewijding en die waar deering heeft hij ook gevonden in de bestu ren van de vele andere instellingen, waarin hij zitting had. Ieder trouwens die hem in kleinere vergaderingen in besloten kring kon gade slaan, moest hem wel in die eigen schappen waardeeren. En nu is hij van ons heengegaan en zullen zijn vrienden en goede bekenden niet meer mogen genieten van den omgang met hem, waarvan altijd iets viel te leeren, zij zullen zijn stem en zijn jovialen lach niet meer hoo- ren, noch zijn van welsprekendheid getui gende en veelal geestige redevoeringen. Hij heeft het voorrecht gehad te worden weggenomen terwijl hij op hoogen leeftijd nog in het volle genot was van. zijn lichame lijke en geestelijke krachten, midden uit zijn werk dat hem lief was, en daartegen nog volkomen opgewassen, niettegenstaande de vele moeilijkheden van den laatsten tijd. Hij ruste in vrede na zijn werkzaam leven Onder het spelen van het slotkoor uit de Matthëus Passion werd de baar grafwaarts gedragen. Ds. H. E. Beker las eenige gedeelten uit den bijbel, waarna hij met het bidden van het Onze Vader de plechtigheid besloot De Winterhulp Nederland Voorloopige uitslag van de eerste inzameling ongeveer 1#000#000 De heer C. Piek, directeur-generaal van de Winterhulp-Nederland heeft gistermiddag eenige voorloopige mededeelingen gedaan over den uitslag van de eerste inzameling ten bate van de winterhulp. Hij stelde op den voor grond, dat het nog niet mogelijk geweest was uit de meer dan 1000 gemeenten, waar zich de inzameling heeft afgespeeld, nauwkeurige ge gevens te verkrijgen, wat aan de soms ge brekkige postverbindingen enz. moet worden geweten. Volgens zijn schatting is er in totaal ongeveer 1 millioen gulden binnengeko men, waarvan door middel van de huis- en straatcollecte 5 6 ton. Hij noemde dit een bemoedigend resultaat, dat een aansporing geeft om het werk voort te zetten, des te bemoedigender zoo zeide hij omdat, naar iedert weet. de collecte zeer is tegengewerkt en er allerlei praatjes zijn uitgestrooid om haar te schaden. Hijzelf had er, naar hij verklaarde, ondervinding van opgedaan, terwijl hij op den Dam te Amster dam met de collectebus op post stond. Het verloop van de collecte is rustig geweest, in cidenten hebben zich, op een enkele uitzon dering na, niet voorgedaan en alle collectan ten, onverschillig uit welke schakeering van de bevolking zij afkomstig waren, hebben zich op voorbeeldige wijze van hun taak geweten. Ook van de burgemeesters als plaatselijke directeuren van de winterhulp is ds grootste medewerking ondervonden. Voor dit alles toonde de heer Piek zich zeer erkentelijk. Gebleken is, dat de prijs van de molentjes (20 cents) geen bezwaar was. Ove rigens was, zooals men weet, aan de collec tanten instructie gegeven eventueel ook bij een bijdrage beneden de 20 cents een speldje af te geven, indien namelijk de gegronde overtuiging kon bestaan, dat de schenker niet meer kon missen, waarbij men er van uitge gaan is, dat het te weinig van deze zijdje door een des te ruimere bijdrags van andere zijds zou worden goedgemaakt, wat dan ook klaar blijkelijk is geschied. Een tweede collecte op 27 en 28 dezer Aangemoedigd door het succes is aan stonds besloten een tweede collecte te houden, deze op 27 en 28 dezer, dus vlak na Kerstmis. Daaraan zal een verrassing verbonden zijn, die, naar men veronderstelt speciaal tot het kinderhart zal spreken. Als teeken, dat men heeft bijgedragen, zal men namelijk zeer ver schillende sprookjesfiguren kunnen krijgen, die op zeer artistieke wijze zijn uitgevoerd en' naar de vaste overtuiging van den heer Piek zijn medewerkers dan ook stellig in den smaak zullen vallen. De figuren stellen voor: De gelaarsde kat, Sneeuwwitje, Asschepoester, Hans en Grietje, Doornroosje en Klein Duimpje. ZON EN MAAN DE VERGISSING VAN SINT NICOLAAS Maar toch kwam 't in orde 2 December: 's avonds half elf. „En wie heeft dat plan bedacht? Willy zelf? Of sta je daar weer wat te fantaseeren? Daar ben je nogal sterk in." „Nee, werkelijk beste kerel, ik fantaseer dit keer niet maar spreek blijde werkelijkheid" (deze laatste twee woorden werden galmend uitgesproken). „Willy heeft het zelf bedacht." Dit gesprek werd gevoerd tusschen de twee kamergenooten Bob Weisma en Wim v. d. Maas. Ze waren beiden onderwijzer, waren aan dezelfde school, hadden hun intrek genomen in hetzelfde pension, kortom ze deelden lief en leed. Nu moet eerst gezegd worden, dat het leed in verhouding tot de liefde zeer gering van omvang was. Bob was sinds een jaar verloofd met Nelly Groot, dochter van den eerzamen G. Groot, bakker van professie, terwijl hij ook nog lid was van het schoolbestuur. Bij Bob zou dus moeilijk leed te vinden zijn, daar was het alles liefde. Maar een beetje zwarigheid was er wel in het hart van Wim. Ook hij was Amor's pijlen niet ontkomen en, hoewel niet doodelijk, tooh vrij zwaar getroffen. Willy Groot, de 20-jarige zuster Nelly, was de aangebedene. Maar Wim had één bezwaar: hij was niet doortastend genoeg. Eenige weken te voren was hij op weg geweest om de toestemming des heeren Groots te verkrijgen. Doch de deur had Willy hem opgewacht en hem gevraagd nu niet te komen, want vader was schrikkelijk uit zijn humeur. In de bakkerij had men namelijk sporen van muizen gevonden en dit had den zinde- lijken bakker er toe gébracht, aan 't adres van Moeder, dochters en knechts een menigte verwijten te doen over zindelijkheid en gebrek aan gevoel voor hygiëne e. d., alsof zij de schuldigen waren, dat een muizenechtpaar zioh daar een woning verkoren had. Op dat moment was Wim diep in zijn hart een beetje dankbaar geweest, dat die muisjes juist daar in die bakkerij huisden. Maar éen oogenblik later speet het hem tooh, want de tocht naar den heer Groot moest nog steeds volbracht worden. Nu was Bob thuis gekomen en had plan ontvouwd. Willy had hem gevraagd of Wim als St. Nicolaas kon fungeeren, als allen dan in een prettige stemming bijeen waren, zou Wim zeker een toestemmend antwoord op zijn vraag krijgen. Vrouwen zijn listig en Willy bezat deze eigenschap in bijzon dere mate. En wie heeft dat plan bedacht? Willy zelf? Of sta je weer wat te fantaseeren? Daar ben je nogal sterk in." „Nee, werkelijk, beste kerel, ik fantaseer dit keer niet, maar spreek blijde werkelijk heid (uitspraak hiervan, reeds boven ver meld). Willy zelf heeft het bedacht!" „Zeg, en je doet het vast hoor!" zei Bob, ,/t kan een reuze avond worden, gezellig voor ons allemaal en een happy end voor jullie twee." „Weet je wat je doen moet jö, je steekt je actes in je zak". „Ik hoor Groot al vragen met zijn diep bas- geluid: En jongeman, kunt ge mijn dochter behoorlijk bestaan aanbieden?" En dan jij: „O ja, mijnheer Groot, ik heb hier (ziet u maar) de afschriften van mijn actes: mijn onderwijzersacte, mijn hoofdacte, mijn acte Duitsch, meer zullen er hopelijk volgen!" „Maak nou geen flauwiteiten", bromde Wim, „help me nou maar liever om dat zaakje voor elkaar te krijgen". Nog lang bleef er licht op in de kamer en zaten ze hun plannen te óverleggen en wéér- leggen, zoo, dat juffrouw Groen, de hospita, met angst en schrik aan de rekening van het electrisch licht dacht 5 December. Ten huize van den heer was dien avond de echte traditioneele Sinterklaas stemming. Vader en Moeder, Kees de oudste zoon met zijn vrouwtje Lies, Nelly en Bob, Willy (Wims uiwverKOiene), de 16-jarige H.B.S.er Annie, de 12-jarige Gerard en de 7-jarige Jopie vorm den het gezelschap in welks midden Sinter klaas dien avond zou vertoeven. De koekoek in de vestibule riep acht keer, vader sloot den winkel, stak zich in z'n „goede" pak en kwam de huiskamer in. Kwart over acht was Sint besteld. Willy had de regeling van de feestelijkheden op zich genomen. Alleen Bob was mede in het geheim betrokken. Het overige gezelschap verkeerde in een prettig-geheimzinnige onzekerheid. Precies kwart over acht arriveerde Sint per taxi. De chauffeur belde aan en hielp hem bij het uitstappen. „Sterkte, Heiligheid!" wenschte hij hem toe. De deur ging open en Sinterklaas stapte binnen. Willy, die hem binnen liet, gaf een bemoedigend kneepje in de haar toegestoken hand. Wat was die Wim veranderd. Zijn bisschoppelijke mantel golfde bevallig van zijn schouders omlaag. „Alleen zijn mijter moest ze toch eerst even recht zetten. Wat keek die Wim haar nou toch gek aan. Och kom, dat behoorde toch bij zijn waar digheid om afgemeten in 't rond te zien! „Zeg, wat zie je er prachtig uit, eenig ge woon. Ik herken je absoluut niet'. „Ja juffrouw", klonk het, „dat geloof ik graag, in mijn vak is goede grimeerkunst en stemverandering een eerste vereischte." In de kamer staakten de gesprekken. Gerard trachtte zijn beklemming te verber gen door Jopie toe te fluisteren: „Hij is al zoo in geen geval Wim!" oud die man, dat-ie mij toch nooit in den zak kan krijgen". De bisschop trad binnen, neeg vriendelijk en met een zwaar keelgeluid begroette hij de wachtenden. Hij nam plaats aan het hoofd van de tafel. Willy zette een kartonnen doos naast hem en keek vol bewondering naar Sint op, die zich zoo uitstekend wist voor te doen, ja zijn stem zelfs geheel veranderd had! „Ja, ja," zei Sint in gebroken „Spaansch": „Mijn portemonnaios is wel een weinig plat- tos, door de slechte tempos, maar toch wil ik nog zooveel mogelijk vreugde en blijdschap verspreiden in deze modderige, mistige lan den." Verder betoogde hij, dat alle wraakgevoe lens aan Holland, vanwege het verliezen van de 80-jarige oorlog, (die zooals zijne heilig heid critisch opmerkte, maar 68 jaar had ge duurd), dat al die wraakgevoelens bij zijn volk verdwenen waren. Hij sprak den heer Groot toe en haalde uit de groote kartonnen doos een blikje sigaren te voorschijn, dat hij met eenige toepasselijke woorden overhan digde. Vader meende te moeten opmerken: „Hebt u het koud, St. Nicolaas? Deze scheen echter de vraag niet te begrijpen. De beurt was aan Moeder, aan wie Sint eveneens een geschenkje overhandigde en haar prees om haar zindelijkheid en haar be roemde Hollandsche reinheid. Toen wendde hij zich tot Kees wien hij een paar zelfbin- ders ten geschenke gaf. Lies vereerde hij met een doos aardige zakdoekjes. Zoo ging hij het rijtje af. Nelly, een handwerkmandje, Willy een aardig armbandje, terwijl Bob, An nie, Gerard en Jopie ook een cadeautje in ontvangst hadden te nemen. Bob zat sprake loos Sint aan te staren. Die Wim was totaal veranderd! Willy keek bewonderend naar haar held op, die zoo meesterlijk zijn rol speelde. „Nu," zei Sint „het wordt tempos dat ik van u afscheid ga maken, ik moet nog enkele bezoeken bij andere menschen bijleggen. Ik hoop u te zien bij mijn volgende geboorte eh, bij de volgende herdenking van mijn ge boortedag. Ah, nu merk ik, dat ik toch nog iets vergeten ben, ëignorita Willy; dit briefje is nog voor u. Eigenlijk wilde ik het u al bij het begin geven, maar ik had daar niet zoo zeer aan gedacht. Nu is het dan toch nog goed." „Jö!" liet Bob zich ontvallen, waarop Ge rard onder de tafel Annie een veelbeteeke- nende .schop gaf. Met een hoogrood gezicht keek Willy Sint aan. Vader schrapte zijn keek. Moeder keek verbaasd toe en Kees zat zich geamuseerd in de handen te wrijven. Hulpeloos keek Willy rond en bijna- smee- kend zei ze- .Maar WimVerder kwam ze niet. „Wim, Wim." zei Zijne Heiligheid, „maar juffrouw 1 ga?' 'e ver. Mijn naam is Nico- Ambrosiu* als u wilt alleen Niek. maar Het was duidelijk zichtbaar dat dit den heiligen man aangreep. Hij zweeg vermoeid. Zijn baard trilde nerveus. Toen ging Bob een licht op! Het was Wim niet. Het was Wim stellig niet. „Och eh meneer St. Nicolaas eh," begon hij, „de juffrouw vergist zich blijkbaar. Ze meent u te kennen, hetgeen natuurlijk niet waar is. Of eh, natuurlijk, ja ze kent u wel, u bent St. Nicolaas, maar juffrouw Willy denkt dat u eh. „Nu, wat denkt juffrouw Willy dan?" riep Vader ineens. „Ik dacht," zei Willy, dat het Wim v. d. Maas was, Bobs vriend („en de jouwe" fluis terde Annie) maaf ik merk „Ja, ja, je merkt dat het niet zoo is, hè? Ja, ja, dat begrijp je niet, maar mij gaat nu een licht op, ik begrijp het nu heel goed". „Sinterklaas", vroeg vader, „ik verzoek u beleefd onze verontschuldiging aan te hooren. Gaat u nog even zitten". Hij vervolgde: „Ik wist niet, Willy, dat die Wim als Sint moest optreden. Maar van middag heb ik hem gesproken. Een beste, flinke jongen en hij vroeg me of je moeder en ik het goedkeurden dat jullie je gingen verloven. Ik heb gezegd dat ik er met je moeder over spreken zou en dat hij avond- maar eens aan moest komen loopen. Toen ik dat zei, deed-ie zoo vreemd, maar dat was natuurlijk al, omdat hij als Sinter klaas zou fungeeren. Dat wist ik toen niet" „Ringg" klonk opeens bescheiden de bel. Willy werd weer vuurrood. Ze ging naa: de deur. Ook Sint stond op, boog en mompel de „Salutum" of iets dergelijks en slipte te gelijk met Willy de gang in. Hij was weldra aan zijn volgend adres. „Ja", zei Wim, latér op de avond, toen allen bij elkaar zaten en van de kostelijke voortbrenselen van Pa's bakkerskunst zaten te genieten, „mijn hqele plan is eigenlijk 't water gevallen. We hadden vanmiddag geen school en Bob ging om twaalf uur al Nedy. Dus was ik heelemaal alleen. Van middag was ik nog even in school, toen ook net je vader er was. Hij moest geloof ik over bestuurszaken spreken met mijn patroon! Ik heb hem toen maar aangesproken, want lijk gezegd, beviel me jouw plannetje toch niet heelemaal. Het was te.te riskant. Je vader zei, dat ik vanavond dan maar eens moest komen. Maar Sinterklaas. Die functie kon ik niet meer vervullen! Ik heb toen het bemiddelingsbureau van de Nederl. Bond i Sinterklazen opgebeld en daar beloofden mij een uitstekend iemand te zenden. Ik had mijn remplacant een briefje gegeven, dat hij jou bij het binnenkomen moest geven. Daar stond in, wat er vanmiddag was voorgevallen, dat ik dus geen Sint kon zijn, maar gewoon in burger zou verschijnen. Maar kon ik weten, dat Sinterklaas zóó vergeetachtig zou z „Och Wim", zei het meisje lachend, vergeet dat die goeie Sint iedere 5 December e"" :aartje ouder wordt!" Keizersgracht 382 Amsterdam Belast zich met de uitvoering ven Effectenorders, het incas- seeren van Coupons en het nazien van Lotingen. Tel. 32121 en 33879, onder Beurstijd 31207 Naar herbouw van de St. Laurenskerk STEENTJES BIJDRAGEN Het stadsbeeld van het nieuwe Rotterdam onder de Groote Kerk daarmede zou geen Rotterdammer vrede hebben. Deze overweging, en de thans vaststaande moge lijkheid van herbouw, hebben het besluit doen rijpen, om den herbouw ter hand te nemen, zoodra daarvoor de noodige schik kingen zijn getroffen. Natuurlijk is er geen sprake van, dat de Ned. Herv. Gemeente, cue door het verlies van de Zuider- en de Wester- kerk, het Administratie- en het Catechisatie^ gebouw (om van haar inkomsten maar te zwijgen) al zoo deerlijk getroffen is, uit eigen middelen dit reusachtige werk zou kunnen bekostigen; daar komt ook het Rijk aan te en in dit verband worden de noodige stappen gedaan. Maar er is zooveel meer! Het irieur van deze prachtige kathedraal (waarover 100 jaren gebouwd is) vraagt evenzeer groote sommen; men denke slechts het orgel, de betimmering, de kansel, ae meubileering enz. Daar komt bij, dat de Herv. gemeente van 19351940 pas een halve ton kostende dakbedekking had verzorgd; in 1915 was een ingrijpende restauratie voltooid, waarvan de schuld nog niet is afgelost Voorts het orgel (geschat op een waarde van een millioen gulden) in 1934 grondig schoon gemaakt Kortom, de Herv. gemeente staat voor uitgaven, welke ver haar financieel© draagkracht overtreffen. Rekening houdende met het feit, dat monu mentale gebouwen als de St. Laurens een veel meer dan locale beteekenis hebben, zoodat belangstelling in den herbouw in het geheele land verondersteld mag worden, hebben ge committeerden gaarne aangegrepen de ge legenheid, hun door den kunstfotograaf A. d. n Agtmaal uit Baarn geboden, om door uitgave van een map met 12 zeldzaam mooie foto's van de kerk kleine steentjes voor den herbouw te verzamelen. Deze kunst zinnige fotograaf had kort voor de ramp van 14 Mei van het interieur met zorg eenige op namen gemaakt en het wordt zeer gewaar deerd, dat hij die thans voor dit doel afstond, zoodat zebijvanLeer Co. te Amsterdam vermenigvuldigd en in een map (met een eis van Roeland Koning op den omslag) uitge geven zijn. Wie nu langs de étalage van het Reisbureau indeman in de winkelgalerij van de Nieuwe Noordblaak (bij het begin van den Nieuwen Binnenweg) loopt, kan zich een indruk vormen van den inhoud der map, aat wil dus zeggen van den omvang der ramp, die zóóveel schoons deed verloren gaan. Daaraan een herinnering te bezitten, zal men zich niet gaarne laten ontgaan, reden waar om de .collectie schitterende vergrootingen een reis door het geheele land zal maken; de omvang is veel grooter dan één étalageraam bevatten kan. Dat juist een reisbureau zien hiertoe welwillend beschikbaar stelde, sym boliseert de beteekenis der St Laurenskerk als een monument, dat in de agenda van het Nederlandsche toerisme niet ontbreken mag. Wij hopen, dat deze poging, om ook door kleine steentjes het groote en als Rotter- damsch centrale monument niet te missen bouwwerk te helpen herrijzen, met een groot succes bekroond worde. Ze is het ten volle waard! Verbeurdverklaring van wapens, munitie en ontplofbare stoffen saris voor het bezette Nederlandsche gebied betreffende de verbeurdverklaring van wapens, munitie en ontplofbare stoffen. Hierin wordt bepaald, dat wapenen, munitie en ontplofbare stoffen, welke in verband met de oorlogs gebeurtenissen of op bevel van de Duitsche weermacht bij Duitsche of Nederlandsche instanties of dienstbureaux afgegeven of door een Duitsche of Nederlandsche instantie in beslag genomen zijn en welke geen oorlogs buit zijn, zonder vergoeding aan het Duitsche rijk vervallen, voor zoover zij niet uiterlijk op het tijdstip van het in werking treden van deze verordening rechtmatig zijn teruggegeven. Tot beschikking over de ingevolge deze bepaling verbeurd verklaarde goederen is gerechtigd de Rijkscommissaris voor het bezette Nederlandsche gebied of de door hem aangewezen instantie. Deze verordening geldt niet voor wapenen, welke voor de jacht zijn bestemd. Bij twijfel, of het al dan niet een wapen, als bovenbedoeld, betreft, beslist degene, die krachtens het vorenstaande het beschikkings recht heeft Deze verordening treedt in werking op den i dag harer afkondiging.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1940 | | pagina 1