llieuwr jCciïtsdjf (ütmriutt FOTO KOlSS A°1807 ementsprijs 3 maanden in Leiden en in plaatsen yj. ar een agentschap gevestigd is 2.35 4 week 18 ct. Losse nummers 5 ct f bij vooruitbetaling. Je mjen tie prijzen 5e bij el ct per regel, Ingezonden Mede- bonds\|[ngen 45 ct_ per regeL Minimum rak de#S«ls- Bewijsnummer 6 ot By oon- liijyt belangryke korting Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken VRIJDAG 23 AUGUSTUS 1940 21e Jaargang Bur. Redactie en Administratie: BREESTRAAT 123, LEIDEN. Telefoon 22710. (Na 6 uur 23166). Postbox 20. Postrèk. 58934 No. 6207 Persschouw «Dp kem'lut strieëi erheii in> ffen lijk* politiek IJlen de ve: itflad" Int maag mo jrypentf" wordt d de afbnzen lezers wellicht belang inboe- ebb?n e in bepaalde kringen over een rrf hl^r word* geoordeeld. Welnu, in kunne^dblad" te Den Haag verschiJnend aderingC' lezen we dit fraais en dat nog dient Tartikel ten gunste van de Neder- 'ing, qnie, die zich ten doel stelt „ver- rajn den Christelijken geest in de zalg- (jTe lang hebben de onver- "oleerenden en gereformeerden taandpü een kleine minderheid vormden hieron?en derde deel den vooruitgang gedaan^s weer hebben zij hun strenge prekinfopvattingen anderen opgedrongen, onverschillig van welke ge- doclvolstrekt buiten de politiek had moeite hebben, twee zinnen bij 'es^! Aoeken, waarin van meer verwar- t vooJ hlijk gegeven, dan in deze twee. circu|n iets- De schrijver spreekt van en gereformeerden". Wat is het na? Zijn de „doleerenden" ook geen d wor4rden? De „doleerenden en gerefor- vormen, zegt de schrijver, geen ieer Neen, dat weten zij ook wel, en breeds het ook nooit beweerd- ke za^ heeft „Het Ochtendblad" de uit- daar»,een derde deel" opgediept uit de rede van Dr. Colijn. Maar P. J de schrijver toch wel heel slecht bed. voordat hij schreef. Want Dr. -ak noch over de gereformeerden, de anti-revolutionairen, doch over tantsch-Christelijk volksdeel. En ilks op een massa-vergadering van llutiionairen en Christelijk-Histori- "sjens: we vragen den schrijver te be en tat de „doleerenden en gereformeer- vooruitgang hebben geremd, dat zij uurSuifge kerkelijke opvattingen" anderen eneveljopgedrongen", en dat „de kerk" ceramijling door den schrijver heel rtfim rnemii, njet buiten de politiek is ge ver w®'-' de Protestantsch-Christelijken frk en godsdienst onderscheiden. estaat zijn twee; godsdienst en staat- n huif politiek kunnen we niet scheiden. io verwarde zinsneden uit „Het dat men zooiets op zijn moet lezen! nu laten voor •tin. Dat er, onder kerkelijk Hervorm- "Jr kerkelijk Gereformeerden anders bleek ons wederom uit het lorseled Weekblad „De Gereformeerde seleiD Waarin Dr. J. Ch. Kromsigt een talui#rd artikel schreef over Dr. Kuyper. Tisigt heeft groote bezwaren, maar len zoi veel waardeering. Hij zegt o.m. van „Zijn energie prikkelde en sterk- tot daadkracht en offervaardig- a 't geen tast- en zichtbaar werd be- hfckfcdBrbield en bezielde telkens opnieuw [dentijn volgelingen die daadkracht en of- d zieligheid. Hoewel het ontstaan der taide kerk ons wellicht meer doleeren taat lu-en doet dan de doleerenden noeten wij toch ook hierin erkennen ens waar dig voorbeeld van concentratie op kerkelijk terrein, jst hoe organisatie en tucht voor itoon onmisbaar zijn, terwijl in onze al te duidelijk blijkt, hoezeer beide verzwakt". En dan merkt .igt op". Dat in het parlement de axelijke overmacht van het libera- lAtJJbroken werd, dat het kwam tot een I -<fcjke regeering, dat mannen uit de Smeerde Kerken, in wie ook werkte rX. ;gie van den leider, tot invloedrijke doet ook duidelijk uitko- it vrucht kan zijn van krachtige [atie". iet, hoe hier een geheel andere toon Zoo behoort het ook te zijn. Christe- alle kerkformaties behooren vooral dagen .dicht bij elkaar te staan en :amen dicht bij hun Heer. Wat zij Irachtig geloof op onderscheiden ter- :hten bereiken, legt, niet minder dan ichillenden tot hooge posten werden groote verantwoordelijkheid oote taak op. dit moet onze zorg zijn. Men veel over de toekomst, maar er is twijfel, of ons land nog een toe- >u hebben zonder de Belijdenis van 'oord. En hier betaamt een nauwe luiting van heel „het derde deel", en za-dt gevormd door de Protestantsch- -ijslijken. Foto kan ons verbazen, zoo er onder de rijn, die zulke lectuur, waarvan de irs slecht op de hoogte zijn der toe- i in het Christelijk kamp, op hun tafel Neen, we zeggen dit niet als een oi voor eigen huis". Ook wat dit aan- ieder voor eigen geweten verzekerd, nen zich hier soms van die schijnbaar jllende kleinigheden voordoen. Zoo ligt foor ons de „Geref. Kerkbode voor •Brabant en Limburg". Ds. B. Telder, noemt daarin de Amsterdamsche rede Colijn. In „De Telegraaf" vond hij 'oerig verslag. Waarom moet juist dit 'orden gekozen en genoemd? Had de (lijke pers soms geen „uitvoerig ver- Het was geen letter korter. Nu laten ften, dat Ds. Telder in werkelijkheid lissing in het geheel niet de rede van maar die van Prof. Slotemaker femt. (kelijk, ook in zaken betreffende de Toeten we „de wacht houden bij het 4. BOEREN. EN TUINDERSBOND Afd. Overijssel. ifdeeling Overijssel van den Chr. Boe- n Tuindersbond zal haar algemeene ering houden op Donderdag 5 Sept. a.s. gebouw Odeon te Zwolle. Na afdoening ,k huishoudelijke zaken zal als spreker en de vice-voorzitter van den bond, het I merlid, de heer Chr. v. d. Heuvel van L? -ïaag, met het onderwerp: „Landbouw andbouworganisatie onder gewijzigde ndigheden". Dr. H. Berkhof, Ned. Herv. ant te Lemele, zal ten besluite een reetkend woord spreken over: „Onze taak »woDe vergadering zal om 11 uur aan- tof' De Christelijk Sociale Beweging Haar beteekenis voor het Nederlandsche volk Het convent der Prot. Chr. Patroonscentrales in Nederland en het Chr. Nat. Vakverbond in Nederland, waarin de Chr. Boeren- en Tuin dersbond, de Chr. Middenstandsbond, het Chr. Werkgeversverbond, en het Chr. Nat. Vakver bond reeds gedurende verscheidene jaren onderling contact onderhouden, is voornemens op Donderdag 29 Augustus a.s. in het Gebouw van Kunsten en Wetenschappen te Utrecht een vergadering te be1 eggen van het kader der aangesloten leden. De vergadering vangt aan om half drie. Als sprekers zullen optreden de heer A. Sta pelkamp, voorzitter van het C.N.V., tevens ge durende 1940 voorzitter van het bovengenoemde convent, de heer H. W. Tilanus te 's-Graven- hage, prof. dr. J. R. Slotemaker de Bruine te Wassenaar en prof. dr. K. Dijk. Het doel der bijeenkomst is, om in dezen tijd als convent, gezamenlijk met alle andere chr sociale organisaties in Nederland, te getuigen van de noodzakelijkheid en de beteekenis van de chr. sociale beweging voor het geheele Nederlandsche volk. Vervroeging beursuren Wellicht 12 uur inplaats van 1.30—2.45 De Vereeniging voor den Effectenhan del te Amsterdam overweegt volgens het Hbd. de wenschelijkheid, de beursuren te vervroegen, in dier voege, dat de beurs van 12 uur in plaats van 1.302.45 uur wordt gehouden. Deze maatregel, welke voor de winter maanden zal gelden, zal er ongetwijfeld toe bijdragen om aan de moeilijkheden, welke door de verduisteringsmaatregelen zullen ontstaan, tegemoet te komen en de werkzaamheden op de effectenkantoren zoo mogelijk voor het invallen der duis ternis te beëindigen. Teraardebestelling van wijlen den heer A. R. van Nes Czn. Onder zeer groote belangstelling heeft Don derdagmiddag op de Alg. Begraafplaats te Ridderkerk de teraardebestelling plaats gehad van het stoffelijk overschot van wijlen den heer A. R. van Nes Czn., die in de ge meente Ridderkerk, maar vooral in zijn woonplaatsRijsoord op verschillend gebied zulk een vooraanstaande positie heeft inge- Vooraf was te zijnen huize een rouwdienst gehouden, die geleid werd door ds. D. Pol, Geref. pred. te Rijsoord. Op de begraafplaats voerde allereerst het woord d s. D. P o 1, die getuigde van de innige samenwerking tusschen den ontslapene en hem. Hij roemde diens toewijding voor de kerk des Heeren en de trouwe zielszorg, die hij steeds betoonde tijdens zyn langdurig ouderlingschap. Voorts legde spreker de nadruk op de trouw van den overledene aan de Kerk, ook wanneer hij geen ouderling was. Wij zullen hem zeer missen, aldus spr, maar wij zijn Gode dankbaar de zekerheid te hebben, dat hij thans de eeuwige zaligheid genieten zal. Als schoonzoon van den overledene sprak ds. B. W e n t s e 1, Geref. pred. te Ridder kerk enkele woorden. Droefenis is in de harten van de familie, omdat wij een gelief den vader verloren hebben, maar tevens blijdschap omdat wij weten, dat hij thans in den Hemel is. Spreker schetste de beteekenis van den overledene voor den familiekring, waarin hij onder alle omstandigheden, blijk gaf van hartelijk medeleven. Als broeder voerde ds. J a c. van Nes van Den Haag het woord, die uiting gaf aan de droefheid, die ontstaan was door de breuk die geslagen was in de familie. Spr. getuigde van de dankbaarheid voor het medeleven en de vele hulp van den overledene, maar van de nog grootere dankbaarheid, dat de over ledene thans de eeuwige heerlijkheid genie- Met ontroerde stem getuigde de heer J. J. van Gameren, die namens het personeel sprak, van de bijzondere verhouding, die er steeds bestaan had tusschen den overledene en de arbeiders. De heer van Nes was niet in de eerste plaats werkgever, maar patroon, die meeleefde met zijn personeel, die deelde in hun blijdschap en die troost bracht in ge zinnen, waar droefheid heerschte. Dit laatste heeft hij nog gedaan op zijn sterfdag. Spr. wilde zich niet bezondigen aan menschver- heerlijking, maar toch gingen zijn fouten geheel schuil achter zijn goede eigenschappen. Inplaats van burgemeester Crezée, die door ziekte verhinderd was, sprak wethou der J. Groenenboom enke1 woorden Spr. noemde het plichtsbesef van den heer Van Nes tijdens zijn vijf en twintigjarig lid maatschap van den Gemeenteraad van Rid derkerk en zijn vasthouden aan zijn A.-R. beginselen. Namens de besturen van de Christelijke Scholen van Rijsoord sprak een der hoofden, de heer P. F a b e r, die de groote liefde van den overledene voor het Christelijk onderwijs schetste. Hij was zich bewust -van de bijzon dere beteekenis van het Christelijk onderwijs en zijn wensch, tot zijn dood het Christelijk onderwijs te mogen dienen, is in vervulling gegaan. Twee dagen vóór zijn sterven leidde de overledene nog een bestuursvergadering en men was onder den indruk gekomen van het innige gebed, dat hij toen nog voor het welzijn van het Christelijk onderwijs opge zonden had. De overledene moet voor allen een voorbeeld zijn om te werken tot het einde. Als voorzitter van de dr. A. Kuypersschool te Ridderkerk memoreerde de heer J. J. Fraanje de verbondenheid van die school met den thans overledene. Veel heeft de M. U.L.O. aan den heer Van Nes te danken. Het was de liefde voor zijn Heiland, die hem de kracht gaf voor zijn werk. De A.-R. partij was vertegenwoordigd door den heer H. van Dijk, die er den nadruk op legde dat de overledene zijn God diende op elk terrein en daarom ook op dat van het politieke leven. Ook sprak de heer v. Dijk namens den heer Van Vliet, die zulk een trouw vriend van den overledene was. De heer A. L. M o 1 e n d ij k sprak namens de Ned. mij. ter bevordering van vlasindustrie. De overledene had zich in den kring zijner vakgenooten vele vrienden verworven onder jong en oud. Dit was te danken, omdat hij als secretaris van de mij. zoovele jaren op uitnemende wijze de belangen van zijn vak en vakgenooten had gediend. Zijn deugden, eenvoud en dienstbaarheid, maakten hem ge liefd in ruimen kring. Thans worden de vruchten van zijn arbeid geplukt. Namens de vereeniging van vlasexporteurs sprak de heer Heusdens een kort woord, waarin hij zijn waardeering uitsprak voor de nobelheid van karakter van den overledene, waarmede hij steeds zijn medemenschen te gemoet trad. De heer B. Jongeling uit Den Bommel, sprak namens de commissionnairs. Hij memo reerde, dat, wat velen voor een onmogelijk heid houden, bij den heer Van Nes werkelijk heid was, om tegelijk christen en koopman te zijn. De heer S w e e r e van Standaarbuiten sprak een kort woord namens de vlassers uit Noord-Brabant. Hierna voerde de heer A. R. v a n N e s j r. als oudste aanwezige zoon het woord en bracht dank aan de vele belangstellenden en in het bijzonder aan de sprekers van dezen middag en aan het personeel, dat den over ledene naar zijn laatste rustplaats gebracht heeft. Maar grooter is de dank aan hen, die den overledene tijdens zijn leven steunden en vriendschap betoonden, zooals de leden van de kerk, de besturen van de scholen en van de a r. partij, het personeel van het bedrijf en de vele vlassers. Maar de grootste dank kwam toe aan God voor de genade, die hij in den ontslapene geschonken had. Geheel in overeenstemming met de levens wijze van den overledene droeg de plechtig heid een sober maar indrukwekkend karakter. SCHAAP Co. AMSTERDAM - ROKIN 106 MOOIERE AFDRUKKEN 6x94 ets. Hartelooze moeder te Dordt aangehouden Eenige dagen geleden hebben we melding gemaakt van een Haagsche weduwe, die haar inboedel had verkocht en haar tien kinderen, varieerend van 6 maanden tot 15 jaar, in den steek liet. Deze kinderen werden zwer vende te Scheveningen en in de binnenstad aangetroffen, terwijl de politie er voorts achter kwam, dat de hartelooze vrouw er met een gehuwden man vandoor was ge gaan. Na lang zoeken is de recherche er in geslaagd haar te Dordrecht aan te houden. Zij heeft bekend zich van haar kinderen te hebben willen ontdoen. Dientengevolge is zij uit de ouderlijke macht ontzet, terwijl de kinderen, hangende de beslissing van de justitie, door de Voogdijraad aan de Anna- stichting zijn toevertrouwd. De moeder zal gerechtelijk worden vervolgd. DE VERDUISTERING In het belang van de naleving van de be palingen ten aanzien van de verduistering: Zonsondergang 23 Aug. 8 u. 49 m. Zonsopgang 24 Aug. 6 u. 37 m. Overzicht aan de groeve. (Foto Meijer Den Haag) TWEE KINDEREN TE GELDROP VERMOORD Het stoffelijke overschot in de bosschen gevonden Twee kinderen uit het groote gezin van de familie van Hout uit de Dwarsstraat te Geldrop, waren Zondag 11 dezer j.l. des namiddags om drie uur per fiets van huis gegaan. Het waren de twaalfjarige Jan en de zevenjarige Johanna. Samen op een fiets gezeten waren zij het laatst ge zien bij het Eindhovensche kanaal. Gis termiddag zijn hun lijken gevonden. Reeds langer dan een week was de Gel- dropsche politie in actie geweest en het on derzoek strekte zich in alle richtingen uit. Daar verondersteld werd, dat de kinderen in het kanaal konden zijn gereden, werd dit af- gedregd, doch zonder resultaat. Ten slotte werd onder persoonlijke leiding van burge meester van der Putt overgegaan tot afspeu ren van den geheelen omtrek met een politie hond en een groote schare zoekers, want in dividueel zoeken in de bosschen was steeds vruchteloos gebleven. Gistermiddag om twee uur bevond zich de rijksveldwachter Van de Vijver uit Heesch met zijn bekenden rijkspolitiehond op de plaats, waar de kinderen het laatst gezien waren. Na tien minuten zoeken had de hond de plaats van het rijwiel reeds aangewezen. Daarna werd de hond aan den band genomen om het geheele terrein af te zoeken. Tien mi nuten daarna stiet hij op de lijkjes der ver miste kinderen. Zij lagen enkele honderden meters voorbij de Heikrekelsche brug aan de Nuenensche zijde van het kanaal, vijftig me ter over de Geldropsche grens, onder de ge meente Mierlo. De lijkjes waren met hei en takken bedekt en lagen naast elkaar. Omstreeks half zes was het parket uit Roer mond, de officier van justitie uit 's Herto genbosch, de districtscommandant der mare chaussee uit Eindhoven en de burgemeesters van Geldrop en Mierlo ter plaatse De lijkjes werden in beslag genomen en naar het Sint Anna-ziekenhuis te Geldrop vervoerd, aange zien er teekenen van een gewelddadigen dood aanwezig zijn. Dr. Hulst uit Leiden zal Vrij dag de sectie verrichten. De deernis met de getroffen familie Is al gemeen. De burgemeester van Geldrop verzoekt dringend iedereen, die eenige aanwijzing, hoe gering ook, inzake dit drama, meent te kun nen geven, hiervan bij de politie te Geldrop of te Mierlo onmiddellijk persoonlijk aangifte te doen. GEMEENTE-SECRETARIS VAN KAMPEN. In de raadsvergadering van Kampen is tot secretaris der gemeente Kampen benoemd de heer H. Bakker, commies-redacteur dezer gemeente. De heer Bakker werd in 1897 te Giethoorn geboren en begon zijn gemeentelijke loopbaan te zelfder plaatse. In 1916 vertrok hy naar Zwolle, waar hij achtereenvolgens bij de afdeelingen burgerlijke stand, algemeene zaken en financiën gewerkt heeft. In 1920 kwam de heer Bakker naar Kampen, bij de afdeeling financiën. In 1926 werd hij commies-redacteur. Bovendien heeft hij tien jaar lang de verslagen van de handelingen van den raad verzorgd. TROTZKY'S WOELIGE LEVENSROMAN Zijn einde even trogisch als zijn arbeid Ver van eigen vaderland, hetwelk hem te klein was gebleken, in het woelige Mexico, is Leo Trotzky om het leven gekomen door de hand van een sluipmoordenaar; na een bestaan, dat vol van roerigheid was, samen zweringen, onafgebroken pogingen om door revolutionnair geweld een nieuwe maat schappelijke orde te vestigen, is tenslotte ook hijzelf als offer gevallen van een terreur- systeem, hetwelk voor niets terugdeinsde. Leo Trotzky placht hij zich te noemen, of- sohoon hij op deze namen geen recht kon doen gelden. Hij was een Jood van het wijde Russische platteland, die toen hij eenmaal door het extreme socialistische en Marxis tische ideaal was gegrepen, zulks geschiedde reeds op zeventienjarigen leeftijd, toen hij nog nauwelijks zijn middelbare schooloplei ding voltooid had, als zoovele van zijnras- genooten zijn al te Joods klinkenden voor naam Leib (Levi) in het meer kleurlooze Leo veranderde; Trotzky ging hij zich eerst noemen, toen hij, bij een ontsnapping uit Siberische ballingschap, zich een valsch pas poort moest verschaffen, teneinde beter uit de voeten te komen. Trotzky stamde gelijk wij reeds zeiden uit een Joodsch-agrarisch milieu; in Rusland en Polen kwam het onder het oude regiem vrij veelvuldig voor, dat Joden, die een zekeren voorspoed in allerlei zaken hadden verwor ven, hun kapitaal in landbezit verder ren dabel probeerden te maken. De vaak zeer achterlijke toestanden in deze afgelegen streken werkten het in de hand, dat men op deze manier spoediger en gemakkelijker ver der rijk werd. De jonge Leib heeft op zijns vaders land bezit reeds zeer jong kennis gemaakt met de ellende van arme en misdeelde menschen; met daglooners, mannen en vrouwen, die om de seizoendrukte van den oogst te helpen aan den kant zetten, voor een matig loon en onder harde voorwaarden zich zwaar hadden af te sloven. In zijn zeer goed geschreven en verbijsterend bonte autobiografie verhaalt hij, hoe onder deze categorie van arbeiden den dikwijls tijdelijke gezichtsstoringen voor kwamen, tengevolge van het gebruik ondoelmatig en zeer eenzijdig samengesteld voedsel, dat de landeigenaars ,lnm voor zetten. Deze en dergelijke ergerlijke dingen openden de oogen van dezen jongen Jood voor veel, wat in de mensohelijke sar leving niet den toets der rechtvaardigheid of der menschelijkheid kon doorstaan. Hij was een begaafde jongen van scherp verstand, gelijk men er vele in de Oost-Joodsche krin gen, die met ingewikkelde Talmud-disputen elkanders intellect scherpen, pleegt aan te treffen. Dit herinnert aan het Bijbelwoord: ijzer scherpt men met ijzer, alzoo scherpt een man het aangezicht zijns naasten. Hoewel Trotzky later, door naamswijziging en verwerping van het Israelietische geloof, zijn afkomst heeft verloochend, heeft hij zijn levenlang de bijzondere kenteekenen van het Joodsche ras behouden, scherpzinnigheid die aan listigheid grensde, een onovertroffen arbeidslust en een taaiheid, die niet van los laten wist, zoodra eenmaal het einddoel in het oog was gevat en de weg daartoe was be paald. Deze kleine, levendige man, met de scherpe gelaatstrekken en den onmiskenbaren Joodschen oogopslag, heeft vanaf zijn jonge lingsjaren, met de ijver en de felheid van een fret zijn woelarbeid aangevat en voortgezet. Hij heeft wat maatschappelijk kwaad was in zijn oogen, en veelal niet alleen in de zijne, dooh ook in die van vele weldenkende menschen, bestreden met een haat, die nimmer afliet. Twee malen heeft hij de bit terheid der Siberische ballingsohap aan den lijve geproefd; hij was als het ware een habitué der gevangenissen, ook der afzichte lijke Russische, die met de meest primitieve eischen der hygiene op gespannen voet ston den. Hij heeft door heel Europa gezworven; in Weenen, Parijs en Londen, om maar een greep te doen uit zijn tallooze tijdelijke ver blijfplaatsen, was steeds zijn eerste zorg, zoo dra hij weder een dak boven het hoofd had, om het contact met zijn geestgenooten te her vatten, en dan vernieuwd, als een fanatisch apostel van een nieuwe wereldorde, zijn zelf opofferende taak weder aan te vatten. Verre is het van ons, dezen Trotzky, die zelf ontzaglijk veel heeft geleden, doch ook door bloed en tranen gegaan is, zonder zich om zijn ontelbare slaohtoffers te bekomme ren, te willen verheerlijken, of ook maar op een voetstuk te willen verheffen. Doch de eerlijkheid gebiedt ons, te erkennen, dat hij alles wat hij was en wat" hij bezat zonder restrictie heeft geofferd, tot zijn gezinsleven toe, voor iets wat hem in zijn jeugd reeds als een heilig ideaal voor oogen was verrezen: de verheffing van het leven der arbeidende massa, het scheppen van een nieuwen, socia- listischeri staat. Onder dit lioht bezien mag men hem gerust een martelaar noemen, doch dan van hetzelfde soort, als Robespierre in zijn tijd is geweest, een onwrikbaar mensch, die voor niets terugdeinsde, om de verwe zenlijking van een fanatiek nagestreefd denkbeeld aan zijn tijdgenooten te schenken, of desnoods met geweld op te dringen. In Londen, tijdens een zijner tallooze uit wijkingen, heeft hij met Lenin en Kroepskaja, diens vermaarde echtgenoote, kennis ge maakt en vriendschap gesloten. Na de mis lukte Octoberrevo mie, het bekende bloedige drama van 1905, was het de revolutie van 1917, die aan deze beide toekomstige groot meesters van den Russisohen opstand de ge legenheid heeft geboden, hun oude vader land opnieuw te betreden. De nauwe samenwerking met Lenin is Trotzky's trots, doch tevens het begin van zijn verdere levenstragedie geworden. Stalin en hij waren de aangewezen erfgenamen van Lenin's politieke nalatenschap. Men weet, dat tusschen deze beide mannen al spoedig diepgaande beleidsverschillen aan den dag traden, die men kan kenmerken als een uit eenloopend inzicht over de naaste doeleinden der Russische revolutie. Moest eerst van Rusland het onneembare bolwerk van een nieuwe orde worden gemaakt, of was het consolideeren der inwendige verhoudingen in de Sovjet-Unie niet anders dan een om weg, en moest men onvervaard en onverdro ten rechtstreeks aansturen op de wereldrevo lutie, die al dien Russen, naar Lenins voor zegging, als de poort der toekomst voor oogen stond? Op dit Shibboleth is de samenwerking tus schen Trotzky en Stalin gestrand; laatstge noemde heeft, gelijk men weet, het terrein behouden, en successievelijk al zijn tegen strevers, den een na den ander, naar Siberië, naar het buitenland, of naar den dood ver wezen. Het woord Trotzkiïsme is voor Stalin's „rechtzinnige" aanhangers een verzamelbe grip voor al wat te verafschuwen was ge worden. Trotzky zelf heeft, nadat hij in Turkije zijn laatste ballingschap was begonnen, nimmer meer Russisch grondgebied betreden. Als een verontrust en geplaagd mensch werd hy nergens geduld, en waar men hem nog, ge lijk bijvoorbeeld in Noorwegen en Frankrijk, tijdelijk asyl verleende, daar maakte hijzelf, door nimmer zijn woelarbeid te laten varen, verlenging van dit voorrecht tot een onmoge lijkheid. Tenslotte was het de nieuwe wereld> was het Mexico, dat hem tot zich riep, omdat het in hem den grooten bolsjewistischen strij' der wensohte te eeren. Doch reeds bij zijn aankomst ginds werd hij door de Stalin- aanhangers fel naar het leven gestaan; in deze milieu's kent men geen middenweg. On danks het nauwe toezicht, waarmee hij was omringd, en de waakzaamheid van zijn privé lijfwaoht, heeft de partijhaat, waarin hij zelf zulk een sterk aandeel had, hem tenslotte toch weten te achterhalen. Zijn leven is even gewelddadig geëindigd, als het vanaf zyn jongelingsjaren geweest was. Ondanks de aanzienlijke persoonlijke offers, in dezen strijd zonder adempauze door dezen man ge- braoht, geldt ook voor hem het tragische woord, dat wie wind zaait storm zal oogsten. Toch zal de historie van het nieuwe Europa niet kunnen worden geschreven zonder dat men aandacht schenkt en recht doet weder varen aan dezen kleinen Jood van de verla ten Russisohe gr a an vlakten, die in vele din gen, helaas ook in het kwade, boven ontel- baren van zijn tijd- en strijdgenooten hoog was uitgerezen. Heerengrachi 475 Amsterdam C Vraagt tarieven voor LEVENSVERZEKERING LIJFRENTEN PENSIOENEN TRANSPORTBANDEN DRIJFWERKEN DRAAGROLLEN A I I 6R0NIN6EN A.U.ljoekholt Sd ERHARDT DEKKERS Reeders en Cargadoors ROTTERDAM De regeling inzake de kost winnersvergoeding T.a.v. verwanten van gesneuvelden en vermisten Het hoofd van het afwikkelingsbureau van het departement van defensie heeft aan de burgemeesters in den lande een circulaire gericht betreffende kostwin nersvergoeding, waaraan het volgende wordt ontleend: Den termijn, gedurende welken aan de verwanten van overleden of vermiste militairen kostwinnersvergoeding kan worden doorbetaald ingevolge de circu laires van den Opperbevelhebber van Land- en Zeemacht van 30 Mei en 19 Juni 1940, wordt verlengd tot en met 31 Augustus 1940. Heeft het overlijden plaats gehad na 17 Augustus, hetzij vóór of op 31 Augustus 1940, hetzy later, en acht de burgemeester redenen aanwezig de vergoeding nog eenigen tijd na 31 Augustus 1940 of na den datum van overlijden uit te keeren, dan dient de burgemeester daartoe een voorstel te doen. Gewonden Voor zoover gewonde en verminkte mili tairen zich niet meer in werkelijken dienst bevinden, zal de kostwinnersvergoeding slechts mogen worden doorbetaald, indien te hunnen aanzien een geneeskundige verkla ring wordt overgelegd, waaruit blijkt, dat zij als gevolg van hun verwonding nog niet in staat zijn loongevenden arbeid te verrich ten. Overlegging van zulk een verklaring be hoort telkens bij de eerste betaling in elke maand te geschieden; voor het eerst bij de eerste uitbetaling in September 1940. Zoo danige verklaring kan achterwege blijven, indien bij den burgemeester bekend is, dat de aard van de verwonding of verminking geen twijfel laat omtrent de arbeidsonge schiktheid van den militair. Militairen bij den Opbouwdienst Ten aanzien van de militairen, die op of na 1 Augustus 1940 bij den Opbouwdienst zijn opgekomen, wordt de kostwinnersvergoeding in het algemeen vastgesteld op het bedrag, hetwelk laatstelijk tijdens het verblijf in werkelijken dienst bij de gemobiliseerde weermacht werd genoten. Verhooging of verlaging van vergoeding mag slechts ge schieden, indien dit o.a. als gevolg van ver anderde gezinsomstandigheden, ook bij een onafgebroken verblijf in werkelijken dienst zou zijn geschied. Met de inkomsten, welke de militair mogelijk heeft gehad in het tijd vak, liggende tusschen zijn vertrek met groot verlof en zijn opkomst bij den Opbouwdienst, wordt geen rekening gehouden. Van de aan vragen om vergoeding worden nieuwe staten van inlichtingen opgemaakt, die met de be- taalstaten op de gewone wijze worden inge zonden. Aanvragen om vergoeding in de ge vallen, waarin tijdens het verblijf bij de ge demobiliseerde weermacht geen vergoeding werd genoten, moeten aan het Hoofd van het Afwikkelingsbureau door den burgemeester ter beslissing worden voorgelegd. Bijzondere gevallen Ten aanzien van hen, van wie bij de bur gemeesters bekend is, dat zij indertijd met groot verlof zijn gezonden op grond van een door hen overgelegde verklaring, dat zij niet ten laste van de gemeenschap zouden komen, kan in het algemeen ter zake van hun ver blijf bij den Opbouwdienst geen kostwinners vergoeding worden toegekend. Acht de bur gemeester in een bijzonder geval redenen aanwezig om van dezen regel af te wijken, dan doet deze daarvan met opgaaf van rede nen en onder overlegging van een staat van inlichtingen een voorstel aan genoemd hoofd van het Afwikkelingsbureau. Het komt wellicht voor, dat nog kostwin nersvergoeding wordt uitgetaald ten aanzien van een militair, die huiswaarts is gekeerd en niet valt onder één der hiervoor genoemde groepen. Dit geval zal zich b.v. kunnen voor doen indien de burgemeester geen opgaaf heeft ontvangen van vertrek met groot ver lof van den desbetreffenden militair. Daar om acht het hoofd van het afwikkelings bureau voornoemd het noodig dat door de burgemeesters wordt nagegaan of in de ge vallen, waarin vergoeding wordt uitgekeerd, nog wel aanspraak op vergoeding bestaat. Daarbij wordt o.a. gedacht aan de krijgsge vangenen, die vrijwillig in den vreemde zijn achtergebleven. Ook te hunnen aanzien is het recht op vergoeding vervallen. 9400 gestolen Brutale diefstal te Amsterdam In den nacht van Woensdag op Donderdag heeft een dief kans gezien zich in een café op den hoek van de Nassaukade en de Bosboom Toussaintstraat een geldbedrag van ongeveer 9400 toe te eigenen. De eigenaars, die reeds te bed lagen, hadden dit geld in een geldkistje geborgen, dat in hun slaapkamer geborgen was De dader heeft zich in het holst van den nacht door een tuimelraam toegang tot het perceel verschaf l en de slaapkamer binnengedrongen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1940 | | pagina 1