m
KERKORGELFABRIEK
PAG. 3
\LE SYNODE DER GEREF. KERKEN
^rije Evaiig. Gemeente
men: naar Rotterdam (2de pre-
D. Visser, cand. en hulppred. al-
bedankte voor Franeker.
AFSCHEID EN INTREDE
i 18 Aug. hoopt cand. C. R. d e J o n g,
ïuli zijn taak als hulpprediker der
Gem. te Eindhoven heeft neerge-
predikambt te aanvaarden te
J na bevestiging door Ds. H. J. F.
Ik.
■J. C. van Dongen Jr. te Oegst-
lopt Aug. '40 zijn intrede te doen
p t e nV o orde, na bevestigd te zijn
E. Jansen Schoonhoven van
an Dijk, die als hulpprediker
'l Herv. Gem. van Eindhoven heeft
zal Zondag 8 Sept. als predikant der
rv. Gem. te Zaltbommel zijn intrede
Ds. D. OZINGA Min.
ga Mzn., emeritus-predikant
ld. Herv. Kerk, thans woonachtig te
jviert op 10 dezer zijn 50-jarig ambts-
Hij was predikant te Wijckel en te
verkreeg op 1 Mei 1929 eervol
HULPPREDIKER.
|L. Blij dorp heeft de benoeming
■prediker voor den Evangelisatie-
iedam aanvaard. Hij blijft
in de gelegenheid de kerken
lags te dienen en zal een eventueel
erstond in overweging nemen. Zijn
Nassaulaan 51b, Schiedam. Telefo-
ereiken via nummer 68165.
Ds. W. H. KELDER
H. Kelder, Ned. Herv. predikant
5 2o Augustus veertig jaar in het
in 1900 te Beinenoord predikant
waarna hij te Warmond en sinds
I 1908 te Charlois heeft gestaan. In
kte gemeente is ds. Kelder dus reeds
pertig jaar werkzaam.
Ds. A. A. WILDSCHUT
PA. Wildschut, Ned. Herv. predi-
Itotterdam, die wegens ziekte in ruim
nden niet voor zijn gemeente is op-
L heeft Zondagmorgen in de Noorder
de Jacob Catsstraat aldaar weder
eerst een dienst geleid.
j HERV. KERK TE GINNEKEN
4 j-1. had in de Ned. Hervormde kerk
v.ïken de overdracht plaats van het
Jding van ir. v. d. Steur gerestau-
«rkgebouw. De voorzitter der kerk-
j de heer Tutein Nolthenius,
jA\ welkomstrede uit, waarna de pre-
®8s. Ter Haar Romeny, de over-
H9 bijzonderen dank aanvaardde.
^Hanist, de" heer J. Carstanje,
HBikele werken van Bach en Franck
[)re2cfenksteen voor wijlen
r. J. H. Gunning J.Hzn.
,a ^|t zich een commissie gevormd, be-
9 _e!iti prof. dr. M. S. A. de V r ij e r te
dr. J. Riemens te Leiden, A.
jn te Utrecht, J. J. Groen te Leiden
ntliej. mevr. Voor ham-Hel le te Am-
la^ie gelden bijeen buengen wil om op
cht 'an wijlen dr. J. H. Gunning J. Hzn.,
gheikant der Ned. Herv. kerk, oprichter
i \#nde bijna 49 jaar redacteur van het
;erde „Pniël" een gedenksteen te plaatsen.
an ^meester van deze commissie is Ir.
ham. Brouwersgracht 47 te Amster-
camj! 2014711.
wedr5 van cant*- van den Berg.
predikant te Scharendijke (Z.) is
a er Steynweg 34 Oosterbeek.
ipak vorige jaren zal in het Oolgaardt-
v'3,ttmhem een conferentie voor muziek
P-worden gehouden op 30, 31 Augus-
dez?September. onder leiding van proL
in der Leeuw. Uitgevoerd zullen
'ar>erken van Buxtehude, Bach, Handel,
erriioeiUet, Pierné, Palestrina, Debussy,
en anderen. Opgaven en aanvragen
rvlafending van conferentieprogramma's
de z» aan het secretariaat der conferentie,
enicht 104 te Amsterdam, waar ook
van re inlichtingen worden verstrekt,
cts-a
k lof—
ei^DMAKING
VAN REEWIJK's
riappij voor Woninginrichting
ROCHUSSENSTRAAT 169.
er te Utrecht
evongen
ide der Gereformeerde
l j.l. 'haar verdaagde zit-
!d, heeft dezehedenmor-
Oosterkerk weer voort
van de nog resteerende
rzitter, ds. J. L. Schou-
(1 Mei j.l. is overleden,
-eiu qï zuung ncaepmorgen om 10 uur door
den assessor, d s. F. C. Meyster van Rot
terdam, geopend. I
Hij deed zingen Ps. 74 2 en 15, ging voox
in gebed en hield vervolgens appèl nominaal.
Daarna hield hij de
Openingsrede,
waarin hij er op wees, dat het moderamen
krachtens opdracht van Sneek de Synode
samengeroepen heeft voor een vergadering
waarin de rapporten zullen worden uitge
bracht van de commissies aan welke bijzon
dere opdrachten werden gegeven en waarin
voorts moet beraadslaagd en beslist worden
over den e.v. verderen arbeid. De tijdsom
standigheden hebben de samenroeping der
synode vertraagd. Allen werden sterk aan
gegrepen door de schokkende gebeurtenissen
op internationaal en nationaal gebied; de ge
weldigste feiten stuwden met titanenkracht
achter elkaar op, als kruiend ijs; een nieuwe
historie werd geschreven met bloed en vuur
en scheen het niet, of niet alleen de boven
bouw maar zelfs ook de fundamenten van
ons nationale huis zouden worden omge-
stooten? Het laat zich verstaan dat wij, aldus
spr., als Christenmenschen leden aan wat de
psychologen noemen, vernauwend bewustzijn,
zelfs bewustzijnskramp; hoofd en hart lieten
geen hoogere spanningen toe en deze sterke
geestelijke voltages konden zich slechts op
weinige contactpunten ontladen. Zoo werden
ook kerkelijke en synodale belangen naar den
achtergrond gedrongen. Wat er evenwel ge
wijzigd, geweken of bezweken is, niet het
wezen van de kerk van Jezus Christus, die
pilaar en vastigheid der waarheid is. Haar
zijn toevertrouwd de woorden Gods, waar
mede zij bedroefden en rouwdragenden ge
troost, moedeloozen heeft gesterkt, inzicht-
loozen onderwezen, armen liefdevol verkwikt
en aan velen gepredikt het Evangelie der
vrije genade Gods in Christus. Het licht dei-
kerk scheen ook ver in de duistere wereld
en haar handen waren naar velen uitgebreid
in liefde, geloofs- en gebedsgemeenschap.
Want de Kerk van Christus omspant in een
heilige eenheid alle volken, zij is internatio
naal en oecumenisch, zij voelt zich innig ver
bonden aan allen die den Heere Jezus Chris
tus liefhebben in onverderfelijkheid, zoowel
binnen als buiten de grenzen; zij begeert niets
liever dan met die allen één te zijn in belij
den en beleven. Maar zij is tegelijk nationaal-
territoriaal onderscheiden en de Geref. Ker
ken erkennen met dankbaarheid Gods pro
videntieel bestel waarmede Hij den hof zijner
kerk hier in Nederland heeft geplant op een
bodem die het bloed der martelaren om het
geloof heeft ingedronken. Wij rusten, aldus
spr., er met onze geheele ziel in, dat er geen
ding in de wereld geschiedt dan 't hoog be
vel van 's-Heeren mond. Maar toch,, wij bui
gen ook in verootmóediging en belijdenis
onzer zonden onder de oordeelen Gods die
rechtvaardig zijn. En zoo hebben wij altijd
goeden moed want de heilige weg der kerk
is ook altijd de veilige weg. Met die groot-
sche toekomst staat de behartiging van
schijnbaar kleine en begrensde kerkelijke be
langen in het allerinnigst verband. Dit te
weten, geeft hoop, moed en kracht en dóet
volharden bij het gebed: Heere, bewaar en
vermeerder uw Kerk!
Ds. Schouten herdacht.
Zoo wil de Synode ook haar dooden ge
denken. Allereeerst denkt zij met diep rouw
gevoel en innige piëteit terug aan den wijzen
en waardigen praeses-synodi, wijlen ds. J L.
Schouten. De rouwklacht over zijn dood
is nog niet verstomd. En als wij, aldus spr.,
ooit gevoeld hebben wat het gemis van dezen
éénen man voor de Geref. kerken beteeken t,
dan is het vandaag, Het deed de Synode leed
dat in de spannende oorlogsdagen niemand bij
zijn begrafenis kon tegenwoordig zijn. Aan
gezien deze doode afkeerig was van het bran
den van wierook, wil spr. de uiterste sober
heid betrachten in het prijzen van hem en
liever den Heere danken die hem gaf als een
oprecht dienaar van Christus, welke het heil
der Geref. kerken zeer ter harte ging en. die
voor het synodaal presidium, de leiding en
regeering der kerk, zulke bijzondere gaven
ontvangen had, die meer dan een -voorzitter,
maar ook een geestelijk vader was. Zelfs zij
die lang niet in alles zijn inzichten deelden,
moeten erkennen dat zijn leiding rechtvaar
dig, wijs was en zijn karakter van een on
kreukbare eerlijkheid. Hij voelde zich. de ver
antwoordelijke loods op het groote synodale
mailschip, ziin scherpe blik zag de gevaren,
hij liet peilen, gaf den koers aan en hield de
haven in zicht en dulde geen onbevoegden bij
zich op de commandobrug. Zijn intieme vrien
den wisten dat deze man van sterk karakter
klein kon zijn voor God en ootmoedig om
kracht en wijsheid bad. Ds. Schouten heeft
zijn gaven en krachten verteerd in dienst van
Zijn Koning. Zijn herinnering blijft ons ge
zegend, Gods vertroostingen bad spr. toe aan
de rouwdragende betrekkingen en aan de kerk
van Amsterdam, die een bemind voorganger
missen moest. Zijn laatste publieke arbeid
voor de synode was toen hij in ditzelfde kerk
gebouw dr. H. Kaajan herdacht. Zijn woord
bevatte toen een dieperen, schier profetischen
klank als van iemand, die losser wordt van
het aardsche en wiens ziel reeds meer naar
het hemelsche is toegekeerd. Zijn heimwee
naar het eeuwig vaderland is nu gestild; God
nam hem weg vóór den dag des
ds. Breukelaar.
Nog een doode herdacht spr. met dank
baarheid, den Geref. zendingsman, ds. W
Breukelaar jaren lang in den kring der depu-
taten facile princeps, zoowel om zijn kennis
en wijsheid als om zijn innig medeleven met
en zijn geheiligden hartstocht voor de missie
der Geref. kerken. Als deputaat en adviseur
in zendingszaken was hy schier onmisbaar;
altijd dienstbaar met heel den inzet van zijn
persoon aan den arbeid in Gods koninkrijk,
onvermoeid en onvervaard. Zijn kennis op
zendingsgebied had een bijna encyclopedi-
schen omvang, maar het geheim van zijn
kracht lag meer nog in zijn warme hart en
zijn groote liefde voor de zaak des Heeren.
Ook dezen ouden, maar nog zoo vitalen wer
ker riep God weg van zijn post en wij, aldus
spr., zwijgen en aanbidden. Zijn genade ver
trooste de weduwe en de familie. Ook de
herinnering aan dezen rechtvaardige zal tot
zegening zijn.
De namen van Kaajan, Schouten en Breu
kelaar staan in het gulden boek der Geref.
kerken bijgeschreven, maar heerlijker is, dat
ze geschreven staan in het boek des levens
des Lams. Zoo zijn in een tijd dat naar men-
schelljke schatting de voormannen het meest
van noode waren de eerste gelederen gedund.
Het is geen wonder dat we soms klagen: Hoe
zijn de helden gevallen! Maar beter dan bit
tere klachten te uiten, is het te roemen in
de trouw van God, die tot Zijn kerk zegt:
Vrees niet, Ik ben met U. Daarom heffen wij
het hoofd omhoog en gaan moedig verder.
Mqt hartelijk medegevoel gedenken wij,
aldus spr., de door het oorlogsgeweld zoo
zwaar getroffen kerken en wij zijn dankbaar
dat de gemeenschap der heiligen op zoo
krachtige wijze drong tot hulpbetoon en de
synode dankt bijzonder hen, die tot een steu*-
actie, die op den kortst mogelijken tijd ge
schieden moest, het initiatief namen Spr.
dankte de kerk van Utrecht-voor haar ont
vangst en goede zorgen en verblijdde zich
dat niemand der synode-leden tengevolge van
den oorlog om het leven is gekomen. Vertrou
wend op de hulp des Heeren, die trouwe houdt
tot in eeuwigheid en het werk Zijner handen
nooit laat varen, verklaarde spr de generale
synode voor heropend.
De synode zette zich hierna allereerst tot
de verkiezing van een nieuwen voorzitter.
Haar zittingen worden geheel in comité-
generaal gehouden.
Naar aanleiding van het feit. dat op de jong
ste Generale Synode der Geref. kerken te
Sneek. van de afgevaardigde ouderlingen bij
herhaling zoowel de primi als de secundi ont
braken heeft het moderamen van deze synode
zich met een schrijven terzake gewend tot de
Particuliere Synode der Geref. kerken van
Noord-Brabant en Limburg. Deze Part. Svno-
de heeft nu in haar jongste vergadering be
sloten ter voorkoming daarvan maatregelen
te treffen en inmiddels ouderling J. de
N o o ij e r te Breda benoemd als ♦ertius-afge-
vaardigde.
„Kerkopbouw" en de Synode
Het Moderamen van de Verg. Kerkopbouw
heeft zich gewend tot de Alg. Synode der Ned.
Herv. Kerk in verband met de tijdsomstandig
heden en de positie der. Ned. Herv. Kerk.
Het adres bevat o.m. deze opmerkingen:
„De geheel nieuwe verhoudingen in ons
vaderland dringen ook de Kerk tot een zich
nieuw instellen op de haar toevertrouwde
taak.' Ons Moderamen zou het daarom van
beteekenis achten, als de Synode kon be
sluiten, uit de verschillende kerkelijke be
sturen, vereenigingen en groepen vooraan
staande personen (wij denken b.v. ook aan
onze kerkelijke hoogleeraren) te doen samen
komen om zich over de toestand te beraden.
IVTooie, charmante zon nebruin ing
en geen verbianoen en vervellen met Amilda-^onnebruin. Flacon 60, Tube 60, Doos 50 en 25 ct
r tij s
appe
daardoor tot een zooveel mogelijk gelijke hou
ding te geraken en uwe vergadering advies te
geven, om te komen tot een algeheele
vernieuwing van het kerkelijk
„Wij denken hierbij aan verschillende
mogelijkheden. Zooals de Synode nu reeds
deed ten aanzien van het liturgisch vraagstuk,
zou zij ook commissies, en dan in meer blij-
venden vorm, kunnen benoemen, om haar van
advies te dienen b.v. over Kerk en Zending,
Kerk en Diaconessenarbeid, Kerk en
School, Kerk en Jeugd, Kerk en Be
lijdenis en dergelijke belangrijke vraag;
stukken.
„De Synode zou ook een vaste gedragslijn
kunnen aangeven voor het geval een der predi
kanten onzer Kerk tengevolge van zijn Evan
gelieverkondiging of ander ambtelijk werk
moeilijkheden ondervindt Van groot
belang zou het kunnen zijn, als de betrokken
predikant in zulk een geval zich door de ge
heele Kerk gesteund wist
„Ook zou het overweging verdienen, dat de
Synode zich tot andere kerken
wendde, om door onderling overleg zooveel
mogelijk tot een gelijke gedragslijn te komen,
wie weet misschien ook de eenheid der Kerk
te herstellen."
DE RADIO-UITZENDINGEN
Gezien de vele daaraan verbonden bezwa
ren heeft de kerkeraad der Geref. Kerk van
Bloemendaal besloten gedurende de vacantie-
weken deze maand geen godsdienstoefeningen
over den, zender Bloemendaal uit te zenden.
RITSEMA STOFZUIGER
VIBRATOR EN VLOER LICHT
Bij prachtig weer te Arnhem
Er bleven niet veel plaatsen onbezet in het
Arnhemsche Openluchttheater, waar een
prachtiggeslaagde Zendingssamenkomst werd
gehouden. Rond .vijftienhonderd personen,
vanuit Arnhem en tal 'an omliggende per-
sonèn, waren op dit heerlijke plekje samen
gekomen.
Overeenkomstig hét interkerkelijk karak
ter van deze samenkomst zag men er belang
stellenden, onder wie ook meerdere predi
kanten, van onderscheiden kerkelijke rich
ting. en hét .was een indrukwekkend
Oogenblik toen, rja .het korte begroetings
woord van den Commissaris in de Pro-
"Vihcie," mr. S. baron van Heemstra,
a'llén zich verhieven óm staande te luisteren
naar de, door ds. E.'J. H. vun Leeuwen
Uit Arnhem', gelezen Twaalf Artikelen des
Geloofs, gevolgd door het gezamenlijk zingen
van Psalm 79 4 en 7.
Nadat ds.. Van Leeuwen vervolgens eemge
"verzen uit Joh, 10 had gelezen, sprak mr. A.
JA. A. baron van Heemstra oud-göii-
vernéur van Suriname én oud-burgemeester
van Arnhem eeh openingsrede uit, wélke het
karakter van een persoonlijk woord droeg.
-Spr.-deed dit naar aanleiding van den dag
tekst-uit het Dagboek der Evangelische
Broedergemeente; ,,....lk wil, wordt gerei
nigd".
Gesteund door het muziekcorps dat dezen
middag medewerking verleende, werd hierna'
Gezang 93 (nieuwe bundel) gezongen. Daar
op was het woord aan ds. vV. M. Smit uit
Utrecht, om te spreken over „Ons volk heeft
Jezus nöodig". Als Jezus „de schare" zon
der verdere onderscheiding ziet, spreekt
Hij" niet -van hetgeen zij bezit, doc.i van het
geen zij mist: zij hebben een Herder noo
dig. Daarom heeft de kerk, met een klaar en
beslist geluid, temidden van het volk getui
gen van Jezus Christus, den Heer. Geen tijds
omstandigheden mogen naar daarvan af laten
brengen. Zij, die dit belijden, moeten dicht
bij elkander gaan staan. Niet omderwille van
de tijdsomstandigheden, maar immer.
Dat beteekent niet, dat er plots een
streep door de kerkgeschiedenis zou
moeten worden gehaald, doch wél, dat
het u i t moet zijn met klem gedce tus-
schen de kerken onderling. Moet er, zoo
vroeg, spr., beslist eerst levensgevaar
dreigen, gelijk in oorlogstijd, om met el
kander het Onze Vader te bidden
Spr. wees er tenslotte op, dat, waar ons
volk Jezus nóódig heeft, de prediking ic
waarheid, directheid en eenvoudigheid moge
geschieden.
Rede Prof. Bavinck.
Terwijl „Mijn schild ende betrouwen" ge
zongen werd, nam Prof. dr. J. H. Bavinck
achter het spreekgestoelte plaats. „De wereld
heeft Jezus noodig" was diens onderwerp.
De Bijbel, aldus ving deze spreker aan, z:et
altijd over de geheele wereld. „Gaat uit in
de geheele wereld...." Onze tijd laat ons
oqk wel gevoelen, dat bet leven van een
mènsch, een volk, niet los te denken is van
dat der geheele wereld. W'y kunnen niet
alleen rustig of gelukkig zijn, doch deinen
mede met de wereldgolven. Die wereld ls
het. welke Jezus noodig heeft. Hij alleen kan
haar -redden. Als het in Eurppa, zoo. - ver
volgde spr., ooit weer rustig -.zaT- worden,. zal
dat, zeker niet gebeuren door welke wapen-
overwinning ook..
Dan zullen de volken elkaar eerst weer m
de-jpogen moeten leeren zien en eigen schuld
léeren erkennen. Dan zal er eerst Eén Zijn
hand op onze schouders moeten leggen en die
schuld vergeven. Spr. dacht aan hetgeen er
in Rusland gebeurt, aan figuren als Kagawa
in ..Japan en als Gandhi in V-oor-Indië. Ook
daar is het besef dat er alleen-door Jezus
redding kan zijn.
Terwijl elk volk zijn eigen wezen en zijn
eigen egoisme kent, staat Jezus Christus als
Rechter over alle volkeren. Alleen door Zijn
liefde en Zijn kruis is er redding te vinden.
Daarin zijn geen rassen, daarin is geen Oost
noch West. De geschiedenis der Kerk zal
eens uitloopen in het eeuwig Koninkrijk en
ons, dóór Gods genade, de eenheid der her
boren menschheid brengen.
Als laatste spreker sprak, ha samenzang
van Psalm 68 16, Ds. A. T. W. de Kluis
uit Rotterdam, over „Jezus' toekomst". Spr.
zette uiteen dat de toekomst van Jezus Chris
tus allereerst gericht beteekenL Terwijl wij
soms fel en scherpen oordeelen, zegt de
Aartsengel Michaël tot den Satan: ,God
doe recht over U". Deze woorden gaven
spr. rust en zekerheid, ook als hij denkt aan
het vele dat den laatsten tijd over hem heen
gegaan is.
Voorts zag spr. de toekomst van Jezus als
een tijd van vrede, waarin van geen oorlog
of gerucht van oorlog meer gehoord zal
worden, en als een tijd van Het Laatste Rijk,
waarin de Stad zal verrijzen, waarin Christus
Koning is. Uit de zekerheid dat Jezus toe
komst. Oordeel, Vréde en Christus' over
winning zal brengen hebben de christenen
aller eeuwen geleefd en, aldus besloot spr.,
daaruit zullen ook wij leven.
Ds. H. L. Both sprak een van groote
dankbaarheid getuigend slotwoord, waarna
de samenkomst besloten werd met het ge
zamenlijk staande zingen van twee verzen
van „Een vaste burg" (Gezang 96 1 en 4).
CLASSICALE ZENDINGSDAG
Vanwege de zendingscommissie in de classis
Heusden der Ned. Herv. Kerk zal Donderdag
15 Augustus te Wijk-Aalburg een classicaie
zendingsdag worden gehouden. Als sprekers
zullen optreden, ds. J. Ba te laan te Stave-
nisse, ds. J. B a k k e r te Veenendaal. ds. J. H.
Cirkel te Leerbroek en ds. H. Kraay te
Neder-Hardinxveld.
Vergaderingen van Jeugd
organisaties
In verband met de bepaling, dat van ver
gaderingen die door meer dan 20 leden worden
bezocht, mededeeJirig moet worden gedaan aan
den procureur-generaal, rees meermalen de
vraag of ook de christelijke jeugd-vereenigin-
gen met deze bepaling hebben te maken. Dr.
C. N. I m p e t a doet hierover eenige mede-
deelingen in het „Gereformeerde kerkblad voor
Drente en Overijssel", waaraan wij het vol
gende ontleenen:
Het bondsbestuur van onze jongelingsver-
eeniging heeft met de 5 procureurs-generaal
gecorrespondeerd. Het resultaat dezer corres
pondentie is, dat onze jongelingsvereeniging
«tan de procureurs-generaal meaeüeenng moe
ten doen namelijk indien zy meer aan 20
leden teilen. Zooals men zien
zijn geheel vrij vergaderingen
meer dan 20 personen deelnemen"; deze be-
noeven zelfs geen mededeeling te doen.
Nu zijn er, volgens dr. C. N. Impeia, op de
ruim liuU Gerelói meerae jongeiingsvereenigin-
gen ongeveer 800, die mina
ieiien. OeZe 800 behoeven dus in het geheel
niets te doen, en kunnen gewoon doorgaan met
vergaderen. De overige vereenigingen, die
méér dan 20 leden tellen, moeten mededee
ling dóen aan den procureur-generaal, waar
onder zij ressorteeren.
Dr. C. N. Impeta deelt hierby mede, dat de
procureurs-generaal met eenstemmig zijn ten
opzichte van het hoe dezer mededeeling. yan
één procureur-generaal kwam geen antwoord
in. Van de ovverige 4 vinden 2 het voldoende
als zij van de vereenigingssecretarissen in hun
ressort eenmaal mededeeling ontvangen voor
het verdere seizoen. De twee anderen willen
iedere week deze mededeeling ontvangen. Het
bondsbestuur zal ten spoedigste aan de vereeni
gingen „eenvoudige gedrukte kaarten gratis
doen toekomen" om daardoor de gevraagde
mededeeling te doen. Terwijl bovendien een
circulaire „deze aangelegenheid aan alle ver
eenigingen nog eens volkomen duidelijk zal
maken"
Hilversumsche Jongeren
Conferentie
Het doet goed, in dezen tijd waarin zoo
veel plannen moeten worden opgegeven te
vernemen, dat het Hilversumsch Geref. Comité
voor Conferenties (secretaris de heer C. A.
Monster, de Genestetlaan 16. Hilversum),
ook dit jaar weer, evenals in 1939. een Confe
rentie hoopt te houden voor Gereformeerde
jongeren van 18c.a. 30 jaar.
Ditmaal wordt vergaderd in „Lands Zegen"
te Doorn, op 15, 16 en 17 Aug. a.s.
Het programma vermeldt de behandeling
van een 4-tal onderwerpen, t.w.:
1. „Het algemeene priesterschap der geloo-
vigen", door Dr G. B. W u r t h van Katen-
drecht.
2. „Persoonlijk bijbellezen en Schriftonder
zoek", door Ds. W. A. Wiersinga van Loos
duinen.
t?, ;.Höj3 moeten we Onze plaats en."taak in de
maatschappij zien?", door den heer J. Schou
ten van Rotterdam.
4. „De verwachting van de Toekomst des
Heeren", door Ds. J. Overduin van Arnhem.
GEREF. KERK VAN BLOEMENDAAL
De tijdelijke hulpkerk van de Geref. Kerk
van Bloemendaal speciaal voor de leden der
gemeente die te Overveen wonen is door het
gemeentebestuur van Haarlem opgezegd. Een
eigen kerkgebouw is derhalve aldaar zeer ge-
wenscht. Een lid der gemeente Bloemendaal
heeft nu den kerkeraad het aanbod gedaan
een houten hulpkerk belangeloos te plaatsen
te Overveen. De kerkeraad heeft dit aanbod
dankbaar aanvaard. Over de plaats waar het
gebouw zal worden gezet alsmede over grond
aankoop daarvoor zullen nadere onderhande
lingen met het Haarlemsche gemeentebestuur
worden gevoerd.
DE WITTEVEENVEREENIGING
Naar wij vernemen hebben de dames v. d.
Kloot Meyburg die tal van jaren aan het
hoofd hebben gestaan van Huize Witteveen
te Ermelo waar op geregelde tijden de beken
de Witteveen-conferenties gehouden worden
tegen het einde van dit seizoen ontslag ge
vraagd uit de directie van dit Huis.
O. HARMSMA
De heer O. Harmsm-a, hoofd van de
Herv. school te Hasselt, heeft wegens he;
bereiken van den pensioengerechtigden leef
tijd het onderwijs verlaten.
De heer Harmsma ving zijn lc^ipbaan aan
als onderwijzer te Dokkum en arbeidde ver
volgens als zoodanig te Bloemendaal, Hilver
sum om als hoofd op te treden te Westerhaa?
(O.) Sinds 30 jaar was de heer Harmsma
werkzaam als hoofd te Hasselt.
Examens
's-Gravenhage. Sta;
s-Gravenhage. Boekhouder
L. M. F. Bechere
S. de Boer. Zev«
Haarlem; M H
Amsterdam: W I
"s-Gravenhage; H.
Grift. Rotterdai
D Hek. Berlikum, M de
Krüll. Heerlen.
Examens voor de Hoogduitsche
ren G J. v. d. Bos. Enschede, J. de
J. W. Schaafsma, Apétdoorn en J.
id-Scharwoude; de dames Th. W.
ij. A. W. Blom. Oss, éh E. tV Smul-
W. Th. Caritbn. Slttard.
Kool. Gouda en W. J.
s A J.- E. Helsloot; Amster-
Hoogdultsche taal MiO. Geëxamf-
huisakte 3 Candidaten. die allen
Schoolakte 2 candidaten.' toege-
den zijn afgewezen. De examens zijn hiermede
geloopen.
Utrecht. Engelsch m.o. A de dames: G. G. i
Graaft den Haag; H Segaar, -
Frai
isterdam: N.
den Haag; B. A.
de heer: J. H. Schipper.
Utrecht. Engelsch lo d
den Haag: H C. L. Leen
Némethy. Heemstede: C. G. Overweel. s-Graven-
deel: J. F. M. Pieper Delft: R. E. Pool. Amster
dam: A. G. Roos Amsterdam: A. de Ru. Leiden:
de heeren: H. Hoorweg, Rotterdam: R. Ross.
Zutphen. F H. C Schijvens. Utrecht, en G Kok.
sch l.o
G C. M .Rolevink.
Goud; C. G. Th. Kooyma
lofdskte Geëxamineerd v
kandidaten Geslaagd:
J H. Cornells
C J Romeyn. Eindhover
Offringen Am
gedeeltenTh N van Schaick. 's-Gravenhase; voor
gedeelte B: H Wanders. 's-Gravenhage: voor ee-
deelte A H G M Wubben. DelfL
Roermond. Hoofdacte. Geëx 8 candidaten. Ge.-
slaagd voor het geheele examen: dé danies M P.
Merkelbag. Heer: T J. Rimmerswaal- en G. M. J:
Schellekens. Koningsbosch-Echt. en de. heer G M.
H Schraven. Geldroo
Roermond Hooidacte Geëx 8 carid. Geslaagd
voor de geheele -'te: mej i. M. Brockhus, Echt;
Goldewijk, Veghel. GeslaaRd,
M Klelr
M. Giebels.
Jonknegt, Brunsum. Geslaap'
B: de
L. J. Kleverkamp Utrecht. F. J...D.
Oss; M W. Por
i; E. J Saijcrs. Amsterdam; -JL;Veltman, Ea-
le: A. H. Perpeet.
J. L. Starmans
Stuifzand, beide
in Arnhem; E. M.
C Goffin
Onderwijs
ONDERWIJS BENOEMINGEN
Fa. BERN. PELS ZOON
ALKMAAR
OPGER. 1903 - Tel. 3552
VRAAGT PRIJS
pi mL J. if.
ncnr en H W. Lengs. Heer (L.l.
Handelskennis "L.O. geëxamineerd
ndidater. Ges.aaed J Rotmans. Rotter-'
A. van Schelt. Waalwijk; J. C L. Tel-
Amersfoort en A van Zijl, Den Haag.
dam Nijverheidsonderwijs. Geslaagd oor
het examen Na. 2e gedeelte de dames: J. J, J. van
Ameisvoort Breda; W. C M. Bskx. Haarlem: J.
Boelens. Groningen: J M. Bol. Rotterdam: H Boom,
Lochem: H Bosman, den Haag: M E H Braun,
Maastricht; J. M. Coppoolse. de Bilt; M. A. D.
Dubois. Utrecht; J G Dijksterhuis. Groningen; F.
C M Geurts. "s-Hertogenbosch: J; J GroeneVeld.
Rotterdam; L. Helder Hoogkerk. J. Helderman.
Rotterdam; H. J. Heijtems. Utrecht: H A van
Hezewijk Nederasselt: G M Honlngs. Utrecht; E.
M van Kempen. Nümegen: M P Korfage, Breda;
M. E. Masjhemke. Haarlem: W P J. van Meel,
Breda; C J Meskers. Breda; A. Molenaar. Rotter
dam; E Peters*. Rotterdam; J E van der Pijl.
Zurlen. M C. Ruitenbeek Doorn; S. Schipper, gem.
Tenboer; M. M. C. A Schreuder. Breda; S. H E.
Schukking. den Haag; H. A M Schuttelaar. 's-Her
togenbosch; H M Sp:gt. Haarlem: B H T:eckeru
Hoogezand; S. Tijmstra. Oosterwolde; J C. H M.
V.r.kenburg "s-He-togenbosch; G Waaserval Hüle-
gersberg; G A. Mt. Weekers. 's-Hertogènbosch; A.
Wijsmuller Eindhoven: F Bstt-.nk. Heemstede. A.
M J Duykers. Kerkrade: L. M. A Ebber.r.k,
Enschede; C F A. A Marijnen. "s-Hettoger.bosch;
A A. C. A. Metz. den Haag: J. M. RSsch, "s-Her
togenbosch: F Scheltinga. den Haag; J. H. A. Sloot-
man. Rotterdam; J. H Spierenburg, Haarlem; J. C.
Stapel. Hillegersberg
Wetenschappen
Frederick Cook t
Stefani meldt uit New-York:
Frederick Cook, de Amerikaansche Pool
reiziger en geneeskundige, is op 75-jarigen
leeftijd overleden.
Cook hield vol, dat hij het eerst de Noord
pool bereikt heeft, hetgeen door Peary werd
betwist.
omakken op den Oceaan
vryS-De frêgatvogels loeren ook niet op de
pujóren, zei Ben. Er is iets anders aan de
id.
tnslofWat dan?
:uimVermoedelijk is er ergens in de buurt
huischool vliegende visschen, en hebben de
cijfefc die boven al opgemerkt. Zij hebben
-leinfle albacoren gezien, en ze weten heel
193', dat de vliegende visschen geen erger
evinjen hebben.
1 in pvjjl Ben Brace nog aan het woord was
i d»en de albacoren langs het vlot zwemmen
.•eeuin onderduiken in het doorzichtige water.
Doin* oogenblik later sprongen de vliegende
vertoten boven het zeeoppervlak, maar toen
hu» fregatvogels opmerkten doken zij snel
weiuw onder. Reeds hadden de albacoren
verr een geduchte ravage onder die dieren
geehun groote* zilveren vinnen aangericht,
ïidender diegene, die hun toevlucht in de
is. haddeni gezoaht, werden er twee door
ch wpgatten buit gemaakt
lig n roofvogels beschreven wyde concentrl-
gemfaingen boven de vervolgers en de ver
aarden, om een'nieuwe gunstige gelegenheid
ïstar wachten; nog. een tweede maal stieten
ij dier-op de coliorte der vliegende visschen,
gaar11.ieder een slachtoffer en vlogen toen
;oed^aiX) heen, ;nét hun buit in den bek.
In dé mannetje^der beide roofvogels kreeg
V weldra nog een visch in het oog, die
;stel^ermoedeiÜk gemakkelijk zou laten van-
lat bwailt hij .was .bij de andere vliegende
rgj-jPen achtergebleven. Hij d-?d zijn best
de #"Q.;'1'ik' weer in te halen,
ikoa ■nc'rée'-
om hem te bemachtigen. Beide
zijn snelst, de eene om te ontkomen, en de
andere om dit te verhinderen. De schipbreu
kelingen zagen, dat de albacór den.vlregenden
visch begon in, te halen",- deze trilde van
schrik en de toeschouwers verwachtten
hem weldra uit het water te zien springen,
om op die manier zijn achtervolger te ver
schalken. Maar hij scheen reeds de schaduw
van de uitgebreide vleugels en den uitgestrek-
ten hals van den fregatvogel ontdekt te heb
ben, en dit nieuwe gevaar was groot genoeg,
om hem te dwingen in het water te blijven.
De arme visch bevond zich tusschen twee
vijanden; boven zag hij den schrikkelyken
rooden krop en achter zich wist hij de
gruwelijke kaken die zich openden om hem
op te slokken.
Het scheen dat hij aan den eenen vijand
niet zou kunnen ontsnappen, zonder aan den
ander toe te vallen. Op het punt om door
den visch verslonden te worden, maakte de
vliegende visch ten laatste zijn sprong uit het
water,, de fregat stortte zich op hem toe, maar
misschien was hij te zeker van zijn zaak ge
weest, want zijn greep faalde, en zijn prooi
ontsnapte hem op het uiterste oogenblik.
Hoofdstuk XL.
Aan boord van de „Catamaran" waren aller
blikken gekeerd naar den roofvogel, die zoo
onhandig was geweest om zyn prooi te laten
ontsnappen.
In plaats van zijn vlucht te hernemen, zag
men dat hij met uitgespreide vleugels op het
zeeoppervlak bleef rusten, terwijl hij met zulk
een kracht op het water sloeg, dat het schuim
een soort van wolk rondom het vormde.
Terzelfder tijd stiet hij geweldige schreeu-
wén van 'vrees uit,:alsof hij in kamp verkeerde
■et 'een tegenstander, 'die machtiger was
sloegen dit schouw
spel met verwondering gade.
Wat gebeurt daar toch. Sneeuwbal? vroeg
de matroos, je zou zeggen dat die vogel gaat
zinken!
Joost-mag het weten, antwoordde de
neger, die eveneens vol belangstelling was.
Wel, je zou zeggen dat de fregat bij zijn
poot wordt vastgehouden. Misschien is het een
haai, misschien ook wel de zwaardvisch
Sneeuwbal was nog niet uitgesproken toen
het vlot aan de zyde, waar de neger zich be
vond, een heftigen schqk kreeg; een plank
werd met kracht losgerukt, vloog in de lucht
en stiet zoo hevig tegen hem aan, dat hij met
het hoofd naar voren in het water geworpen
werd.
De plank viel op zijn oude plaats terug, werd
opnieuw omhoog gestuwd en dreunde.- weer
neer; het geheele vlot schudde op en neer, en
onderging zulke wilde stooten, dat de. drie
andere passagiers de grootste moeite onder
vonden om hun evenwicht te bewaren.
Bovendien zag men gelijktijdig een ontzet
tende draaikolk ontstaan, en met schuim be
kroonde golven omgaven het vlot.
Sneeuwbal, die weer aan de oppervlakte
was gekomen, probeerde niet, aan boor-d te
komen, maar terwijl hij rond het vlot zwom
stiet hij allerlei angstkreten uit Ook Ben* die
tooh by de marine had gediend, was aller
minst op zijn gemak.
Niets was er, dat aan de schipfc: sukelingen
een verklaring kon geven van de hevige
schommelingen, waaraan hun vaartuig onder
worpen was.
Wat bevindt zich in vredesnaam onder
ons?, riep Ben uit, zitten we op den rug van
een walvisch"
Bijna op hetzelfde oogenblik deed zieh.-_een
kraohtig gekraak vernemen, alsof ex een
plank in tweeën gebroken werd.
Een weini» later herkreeg het vlot geleide
lijk zijn horizontale houding, de golven be
daarden en de „Catamaran" dreef weder op
een rus lig zeeoppervlak.
Hoofdstuk XL1
Nauwlijks-had het vlot zijn evenwicht her
kregen, of Sneeuwbal haastte zich, weer aan
boord te komen.
Örmqodig te zeggen, dat hy zoo nat was als
een hond en geheel van de wijs was, maar
niemand die eraan dacht, hem uit te lachen.
De schrik, die allen hadden uitgestaan, was
nog niet uitgewerkt; de neger verbrak het
eerst het stilzwijgen.
Wat wat is er gebeurd? mompelde hij
met klapperende tanden. Heb jij er een idee
van, baassie Brace? Wie heeft er onder ons
vlot gezeten, en dat grapje uitgehaald? Ik
heb niks anders dan wat zwarts gezien.
Ben Brace was niet minder van streek,
dan do neger. Hij veronderstelde, dat een
enorme visch, een monster uit de diepten,
onder het vlot door gezwommen was. Maar
hij kon zich niet verklaren, en dat ver
bijsterde hem telkens opnieuw, hoe die her
haalde op en neer bewegende stooten ver
oorzaakt waren.
Bens eerste denkbeeld was geweest, dat een
walvis oh de „Catamaran" opgeheven had,
maar dat verwierp hij dadelyk. Immers, een
enkele klap van een walvischstaart zou vol
doende zijn geweest om het geheele vlot in
stukken te breken.
Waardoor was de schok dan veroorzaakt?
Door een haai? Evenmin. Hoewel er zeer
groote haaien bestaan, zou geen enkele haai
het vlot op zulk een manier hebben aan
gevallen;
Tevergeefs werd zoo naar een verklaring
gezocht, toen een uitroep van den neger aan
duidde, dat hij het raadsel had weten op te
Zoodra de neger zijn gemoedsrust her
kregen had was hij de plank gaan bekijken,
door welks wippende beweging hij overboord
gezonden was.
Een stuk been stak. dwars door die plank
heen, -1 ongeveer op de plek, wiar de
neger zich tijdens het mcident had bevonden.
Al het overige was toen eensklaps duidelijk!
Kijk hier maar eens, baassie Brace, de
zwaardvisch is aan den gang geweest! Wie
zou gedacht hebben dat dat leelijke gedierte
zoo'n kracht in zijn lichaam had!
De zwaardvisch, natuurlijk! Je hebt ge
lijk, Sneeuwbal, riep de matroos uit
Die zien we nooit weer terug, zei de
kok. Hij heeft zijn wapen verloren, en dan
is het tegelijk met hem gedaan. Die komt
niet meer kijken.
Eigenaardig, merkte Ben Brace op, dat
de oceaan zulke verrassingen met je weet
uit te halen.
Hoofdstuk XLII.
Ben Brace en de kok begrepen heel goed.
dat de zwaardvisch niet de bedoeling had ge
had, het vlot aan te vallen. Dat was louter
toeval. Hij had het op de albacoren voorzien
gehad, waarop hij zich vraatzuchtig had ge
stort, hetgeen tot gevolg had gehad, dat zijn
zwaard in een plank was vastgeloopen. Hij
had, bij zijn pogingen om hieruit weer los
te geraken, net zoolang geworsteld, tot dit
lange en beenachtige uitsteeksel afgebroken
was, hetgeen voor hem den dood had be-
teekend.
Intusschen was de fregatvogel nog steeds
bezig, de golven te slaan met zijn machtige
vleugels, in een vergeefsche poging om zich
daaruit op te heffen en zijn vluchit te her
nemen. Hij scheen inderdaad in gevecht met
een onzichtbaren tegenstander.
Na een langen vergeefschen kamp begon
de vogel thans teekenen van uit utting te
vertoonen; zijn vleugels begonnen te verslap
pen, en het schuim vertoonde zich niet langer
op de golven.
Toen konden de schipbreukelingen eindelijk
zien, dat een groote visch, vermoedelijk een
albacoor, den vogel by den poot vast hield,
'en dat de een 'den ander gevangen hield, wamt
de klauwen van den fregatvogel hadden zich
zoo diep in den kop van dén visch Ingegraven,
dat noch de een noch de ander kans zag, om
los te geraken.
De visch deed zijn best, om onder te duiken,
in de -hoop zich zoo van zijn vijand te kunnen
ontdoen, maar de groote vieugels van den
vogel hielden dien aan de oppervlakte.
Het vlot kwam intusschen steeds dichter
by het tooneel van den strijd. De opvarenden
begrepen toen dat de vliegende yisch de
onschuldige aanleiding tot dit drama in de
dierenwereld was geweest. Beide, vogel ei»
albacoor waren er op uit geweest, zich van
hem meester te maken, en de fregat had toen
onvoorziens, en tegen zijn bedoeling, den
albacoor met zijn klauwen getroffen, een buit
die voor hem te groot was, zoodat hij hem
niet overmeesteren kon.
Sneeuwbal maakte een kort en krachtig
einde aan het gevecht, door met een riem
slag den visch te dooden, en vervolgens den
vogel van het leven te berooven. Het was een
vlugge en snel uitgevoerde rechtspraak, die aan
het bestaan van twee roofridders van den
oceaan een plotseling einde maakte.
Hoofdstuk XLIII.
De komst van den zwaardvisch en de
achtervolging van de vliegende visschen had
den tot gevolg, dat de albacoren de nabijheid
van de „Catamaran" hadden verlaten. Er was
er geen een over gebleven, behalve dan het
exemplaar, waarvan men zich gelijktijdig met
den fregatvogel had meester gemaakt.
De schipbreukeli-igen onderzochten hun
vlot, om te zien of het door de ontmoeting
met den zwaardvisch ooit ge'eden had.
Niets ernstigo was daaruit vocjtgsvloeid,
en de geoefende handen van den neger en
den matroos korn.en spoedig de touwen, die
hier en daar deer he* rukken en Ixekken wat
losser warei teraa'rt, weer steviger aan»
trekken er. bevestigen.
ivvurdt vervolgd.)
