chten en vragen over luchtbescherming
AKKERTJE
MIJNEN
GEVAAR
■UDAG 13 NOVEMBER 1939
TWEEDE BLAD PAG. 5
fabricage van gasmaskers ge
remd zou zijn, terwijl de communist
Roestam Eifendi te velde trok tegen
den C.D.U.-man van Houten, die ver
scheidene sceptische klanken had doen
hooren inzake het nut van luchtbescher
ming wij noteerden o.a. uit zijn mond,
dat Godsvertrouwen beter is dan het gra-
van holen, alsof men de zaak zoo zui-
zou stellenal wilde de heer van
Houten de getroffen maatregelen wel weer
als noodzakelijk aanvaarden.
Toch ontbrak niet een woord van lof aan
het adres van den Minister. Het werd ge
sproken door Dr Vos (Lib.), die opmerkte,
dat gedaan was, wat materieel mogelijk
was. Genoemde afgevaardigde stelde voorts
nog de vraag, of vrijwilligers in geval van
een calamiteit schadeloosstelling krijgen.
Deze spreker uit Amsterdam mocht even
later uit den mond van den Minister
vernemen, dat in de hoofdstad de lucht
bescherming ook volgens deskundigen zeer
goed geregeld is.
DE MINISTER AAN HET WOORD
Bij de luchtbescherming, aldus de be
windsman, gaat het om de vraag: centra
lisatie of decentralisatie. Ook de Minister
is ervan overtuigd, dat een gemengd stelsel
noodig is, al levert dat moeilijkheden op.
Een van de vragen, die zich voordoen, is
of de Regeering zich definitief móet
uitspreken over gasmaskers. Men begrijpt,
dat zulk een uitlating vérstrekkende gevol
gen moet hebben.
Defensie is van oordeel, dat we waar
schijnlijk niet met gas van doen zullen krij
gen. Waarschijnlijk zal dit slechts beperkt
blijven, eventueel tot de militaire strijd
krachten. En overigens heeft de Regeering
nu in zooverre haar standpunt bepaald, dat
zij n i e t een advies wil verstrekken om
gasmaskers aan te schaffen
Naar aanleiding van de uitgesproken
klachten over bestaande verdeeldheid bij
de luchtbescherming, merkte de Ministei
op, dat hü nog eens de eenheid wat meer
zal zien te bevorderen. Maar al krijgt men
een centrale leiding, dat wil nog niet-zeg
gen, dat men nu ook dadelijk een krachtig
uniform beeld heeft.
Wat de materieele uitrusting betreft, deze
kan volgens den bewindsman, gelet op de
omstandigheden, bevredigend worden ge
noemd. Overigens het hij, naar we meenen
met reden, nadrukkelijk uitkomen, dat de
kwestie van de financieelc afhankelijkheid
van gemeenten geen reden mag zijn om ten
aanzien van de luchtbescherming nalatig
té blijven en niet het redelijke te doen.
Vooral in 1939 heeft de Regeering zeer veel
tot stand gebracht. Aan de voorschriften
van de wet is volledig uitvoering gegeven,
behalve op het punt van de schuilkelders.
Iptusschen zijn aan de gemeenten voor
schriften verstrekt over de vervangings
middelen dienaangaande.
Was hiermede ook deze afdceling afge
handeld, nog even werd gesproken over de
volgende, die betreffende het krankzinni
genwezen. Mevrouw de V r i e s-B r u
(s.d.) bleek bezorgd te zijn over de verhou
ding tusschen particuliere, nader confession
neele krankzinnigeninrichtingen en open
bare. De plaatsing in de eerstgenoemde ge-
stichfen zou toenemen ten nadeele van de
laatste, die daardoór teveel vrije bedden
hebben, hetgeen weer van invloed is op de
kosten. De Minister deed uitkomen,
dat, zoo bijzondere inrichtingen uitbreiding
wenschen,'eerst een onderzoek wordt inge
steld of dat wel noodig is, en eerst daarna
krijgt men toestemming. De reserve aan
leege bedden is voor het geheele land ge
ring. Intusschen kon de Minister tegen het
einde van het jaar een verslag van Je in
spectie toezeggen.
De middag gleed al aardig voorbij, maar
niettemin gingen we over naar de volgende
afdecling, die van het armwezen. Ds v a n
der Zaal bepleitte daarbij warm de be
langen van de behoeftige Nederlanders in
het buitenland, de heer Donker (s.d.)
besprak het vluchtelingenvraagstuk hij
wilde de onderscheiding tusschen legale en
illegale vluchtelingen opheffen en voorts
komt het kamp te Westerbork volgens hem
te dicht hij de Duitsche grens evenals
de heer B ij 1 s m a, die oordeelde, dat de
bouw van het kamp te lang duurde.
De heeren Kievit (s.d.) en v. d. B r u 1 e
(r.k.) namen het op voor de kleine zelf
standigen, en hierbij sloot de heer D e-
penhorst (a.r.) zich aan. Hij waardeerde
hetgeen particuliere instellingen ten deze
reeds gedaan hadden, maar vroeg zich af,
of alle organisaties wel voldoende geoutil
leerd waren. Intusschen moet het de bedoe
ling blijven, dat de steun inderdaad een
bijzonder karakter draagt.
Als tweede punt hesprak de heer Diepen
horst de schoolvoeding en kleeding. Deze
geschiedt vaak tot buiten de grenzen van
de Leerplichtwet en krijgt dus meer het
karakter van een aanvullende armenzorg.
Toch mag. ze slechts dienen met het oog op
het schoolbezoek
Tot slot hoorden we den heer Pos-
thuma (C.D.U.), die de armlastigheid in
nauw verband bracht met „het heerschende
systeem", en daarop was de Minister
aan het woord, die echter eerst heden spre
ken zal.
Lusteloos
Neem
Veiligheids
maatregelen,
die niet altijd
effect hebben
Paravane
Hoewel er verschillende typen van zee-
uiijnen zijn, komen ze bijna alle op één
principe neer, nl. dat ze bij aanvaring con
tact maken, waardoor de explosie volgt.
Daartoe zijn aan de mijnen „voelhorens"
in dit geval stoothorens genoemd, aange
bracht. Bij aanvaring buigt zoo'n stoothoorn
om, waardoor een glazen buisje met chroom-
zuur, dat zich in de hoorn bevindt, breekt,
het chroomzuur vloeit uit over een kcol-
zinkcylinder, zoodat een electrisch element
(te vergelijken met onze vroegere natte
elementen voor belgeleidingen enz.) ont
staat. Langs een kabeltje, die door de mijn
naar het benedenste gedeelte loopt, gaat nu
een electrische stroom, die een gloeiingspa-
troon doet ontbranden, waardoor de explo
sie ontstaat.
Nu heeft men verschillende methoden uit
gedacht om de mijnen ongevaarlijk te doen
worden als ze van het anker losraken.
Een daarvan is het gebruik maken van de
kracht waarmede de mijnbol aan den anker
kabel trekt. Hierbij wordt, met behulp van
een veer, een bout gedeeltelijk naar buiten
getrokken en tevens in de mijn een centra
le stroomsluiter bewogen. Wanneer de
mijn niet te lang te water ligt en de reer
niet te lang is gespannen geweest, zal i
stang inderdaad bij het breken van den a
kerkabel naar binnen worden getrokken en
de mijn ongevaarlijk zijn.
Maar als de mijn lang in het water ligt
groeien de veer en de stang aan met allerlei
zeevoortbrengselen, zeewier, schelpjes, enz.
en werkt de veiligheidsinrichting niet meer
of veel te stroef. De stroomkring blijft intact
"n de explosie volgt als de stoothoorn ge
lakt wordt.
Ter eigen beveiliging kunnen bij zeesche
oen thans inrichtingen aangebracht wol
den. die de mijnen zooveel mogelijk onscha
delijk maken. Dat zijn de ze. para vanen
waarmede een groot aantal Nederlandsche
schepen reeds is uitgerust. (De „Simon
Bolivar" had ze helaas nog niet, hoewel ze
reeds besteld waren).
Deze paravanen zijn vischvormig en wor
den aan een kabel ter weerszijden van het
voorschip gesleept. Door een bepaalde in
richting blijven ze op een gelijke diepte drij
ven. De sleepkabels van de paravanes grij
pen de ankerkabels van de mijnen al- deze
in hun vaarlijn komen en deze laatste ka
bels worden door zware messen, boven de
para vanen aangebracht, doorgeknipt. Door
de veiligheidsinrichting bovengenoemd ont
ploft de mijn niet meer, als ze geraakt wordt
en een of meer horens verbogen worden. De
para vanen kunnen een kabel van 5 cm en
kettingen van y2 duim dikte doorsnijden.
Een bezwaar tegen de paravanen is, dat ze
niet werken in water dat minder dan 20 me
ter diep is en ook bezwaar opleveren bij va
ren tusschen zandbanken.
Maar nu zijn er ook weer mijnen, die zich
van een paravane niets aantrekken Dat zijn
de z.g. antenne-mijnen. Deze zijn voor
zien van koperdraden, welke zoowel boven
den mijnbol uitdrijven als onder den mijn-
bol hangen.
Onder den mijnbol is een koperen plaat
aangebracht. Raakt het (ijzeren) schip den
antennedraad; dan vormt dit ijzer met het
koper van den zich in zeewater bevinden
den mijnbol een gesloten ant-nnekring,
waar een zeer zwakke electrische stroom
door-loopt. Deze stroom doet een galvano
meter uitslaan en door een vernuftige in
richting wordt hierdoor de stroom gesioten
in een afvuurkring, waarvan de stroom ge
leverd wordt door een droge batterij. Het
verdere verloop van de ontsteking geschiedt
op dezelfde wijze als bij de gewone rontact-
miincn met stoothorens.
Een nog geraffineerder uitvinding moet
zijn de magnetische mijn, waarvan,
naar sommigen veronderstellen, de „Simon
Bolivar" het slachtoffer is geworden.
Deze mijnen komen niet door een of ander
contact, doch door een magnetische wer
king, veroorzaakt door nabijheid van ijzer,
tot explosie. Aanraking met het schip is dus
niet noodig. Reeds als het vaartuig in de
dichte nabijheid van de mijn komt, heeft de
ontploffing plaats, die nog sterk genoeg is
om groote schade aan te richten.
Voorbeelden van deze mijnen zijn nog
niet bekend. Maar wel vermoedtmen, dat ze
bestaan, doch nog geheim gehouden wor
den. Zoöals met veel oorlogstuig 't geval is.
Voor het opruimen van deze en andere
mijnen worden zg. mijnenvegers ge
bruikt. Deze zijn in verschillende landen
van verschillend type. Ook worden, ais nu
weer het geval is, wel trawlers voor di* mij
nenvegen ingericht. Het blijft altijd een zeer
riskant werk. Dat heeft in dezen kortei tijd
de ervaring wel geleerd.
De mijn is een zeer werkzaam, eenvoudig
en goedkoop oorlogswapen. Dat ze zeer
werkzaam is, blijkt wel uit den oorlog van
19111918, toen van alle verloren gegane
slagschepen en kruisers 23 van de jagers
en torpedobooten 57 van de onderzeeboo
ten 27 ten onder gingen en de totale ver
liezen van dé handelsvloot voor 10 op re
kening van de mijnen gesteld moet worden.
Twee zinrijke gedenk
ramen onthuld
Ter herinnering aan het 40-jarig
re ge eringsjubileum
AMSTERDAM, 23 Nov. In de Nieuwe
Kerk te Amsterdam, waar voor het Oranje
huis zoovele herinneren liggen en waar het
tst het 40-jarig regeeringsjubileum van
H.M. de Koningin op 6 September 1938 is
herdacht, zijn vanmorgen twee fraaie en
zinrijke symbolische gedenkramen onthuld.
Mr L. J. A. Trip hield hbrbij, in tegen
woordigheid van H.M. de Koningin, een
rede, waarna de heer Mr J. C. W. N. de
Bruyn van Melis- en Mariekerke
als voorzitter van de commissie over de
1 kgebouwen, goederen, fonosen en
komsten der Ned. Herv. Gemeenten de ge
denkramen met een kort woord van dank
aanvaardde en overnam.
Het linker raam
In het linker raam is Koningin Wilhel-
mina gevierd als de Vorstin ons door God
geschonken. Een rozet stelt voor de vier
emblemen der Evangelisten: Mattheus, Mar-
1, Lucas en Johannes. In den Bijbel lig
gen de Goddelijke Openbaring en het God
delijk Recht verankerd, die voor Hare Majes
teit gelden als de levenswetten, waarop alle
aardsche gezag steunen moet. Daaronder
staat als een beeld van het koningschap zelf,
Koningin Wilhelmina met de teekenen van
Haar waardigheid bekleed, en naast Haar,
als herinnering aan Haar illusteren oor
sprong, de vrome Stammoeder der Oranjes,
de Moeder van den Vader des Vaderlands:
Juliana van Stolberg.
Ter linker en ter rechter zijde van deze
beide figuren zijn twee allegorieën aange
bracht: „Het Recht" en „De Vrede".
Dan volgen de wapens en zinnebeelden
der onderscheidene gewesten. Wij noemen 't
eerst Zuid-Holland, waar Den Haag de zetel
is van het wettelijk gezag, en Utrecht, als
het oudste geestelijke centrum van Neder
land. Dan de overige provinciën. Bij al!
wapens zijn in allegorieën gememoreerd de
bronnen van bestaan: veeteelt, landbouw,
visscherij, handel, scheepvaart, vruchten
teelt. tuinbouw, industrie en mijnbouw.
Tot slot zijn in de benedenste zijvakken
Oost- en West-Indië geplaatst, door de
wapens van Batavia en Suriname verbeeld.
Het rechter raam
Het tweede raam is gekroond door een
rozet, die den aartsengel .Michael voorstelt,
den draak van het kwaad bestrijdend.
Een oppervlakte van 70 H.A. wei
land werd overstroomd bij de dijk
doorbraak tengevolge van den hoo-
gen waterstand onder de gemeente
AbcoudeBaambrugge. Het in de
boezemkade van den watergang „De
Winkel" ontstane gat had een breed
te van zes meter.
Het raam herinnert dan ook aan de mo-
reele krachten en de deugden der Vorstin,
van Haar Huis, en Hare medewerkers. Wij
noemen de beelteniseen van Koningin
Emma, van Prinses Juliana, met Prinses
Beatrix op den arm. van Prins Hendrik en
van Prins Bernhard.
Lager in het raam zijn symbolische voor
stellingen, die herinneren aan de vastbe
radenheid van ons volk in gevaren en aan
hulpvaardige liefde, in nooden betoond.
Links de weermacht als schutse tegen be
dreigingen, rechts een zinvolle allegorie van
den wereldoorlog: draken, die elkander om
strengelen en bijten rondom den onbescha-
digden Oranjestam.
Vermelden wij verder de figuren van
Generaal Van Hputsz en van den Staatsman
Cort van der Linden.
Nog zijn in dit raam de eere-doctoraten,
aan onze Vorstin verleend door de Hooge-
scholen van Groningen in 1914. van Leiden
in 1925 en van Amsterdam in 1938, vermeld.
Boven in het raam staan de wapens van
Amsterdam en van de Koningin.
In beide ramen zijn, verdeeld over de
sfeenmazen, verschillende wapens aange
bracht van de steden en gewesten, die de
Oranjevorsten als heer erkenden en.den a^"
ouden band tusschen Oranje en ons land in
herinnering brengen.
Een blauw lint met gouden letters slingert
z'rh door de bekroning, met de jaartallen
1898 en 193S en de binding „Nederland en
Oranje".
Tn de ondernaneelen der beide ramen zün
cartouches aangebracht met opdracht: .Ter
herinnering aan het Veertig Jarig Rpgee-'
rings-Jubileum van Hare Majesteit de Ko
ningin Wilhelmina. Aangeboden door de
Burgers van Amsterdam, September 1939".
D JE .L.-ZAK AGENDA
De „D.E.L."-zakagenda voor 1940 is ver
schenen. Deze populaire uitgave, die door
duizenden C.N.V.-ers dagelijks met genoegen
wordt gebruikt, is weer met zorg samenge
steld. Naast een handige en practisch inge
richte agenda voor dagelijksche notities, be
vat het boekje de belangrijkste gegevens met
betrekking tot de Chr. vakbeweging. Een
verbetering is, dat thans de ingevoegde blad
wijzer van een linnen rug is voorzien en het
aantal blanco ,.aanteeken"-pagina's is uitge
breid. Wij twijfelen niet, of deze uitgave
van het t.b.c.-bestrijdingsfonds van het C. N.
V. zal weer in duizenden exemplaren wor
den geplaatst.
De twee gebrandschilderde gedenkramen in de Nieuwe Kerk te Amsterdam.
Hiermee - aren do algemeene beschou
wingen g loten, en de afdeeling binnen
land- -1 bestuur werd zonder stemming
goedgekeurd.
Terstond daarop was de
hut bescherming aan de orde.
Een elftal sprekers voerde bij deze afdee
ling het voord en als conclusie mag wel
gelden, Ja: feitelijk niemand tevreden was.
Geklaagd werd voornamelijk over gebrek
aan leiding, gebrek aan eenheid, gebrek
aan voorlichting.
ver gebrek aan eenheid had de heer
z (r.k.) het al dadelijk. Hij
iici niivrüG eraan, hoe de eene gemeente
.1!. LiS in series bouwt, terwijl de
/.o als „muizenvallen" beschouwt.
Ook Ds van der Zual (a.r.) was over
iet gebrek aan eenheid slecht te spreken.
Heen :i een top al bevinden zich zes or-
jp. - t.L-s. Reeds voor anderhalf jaar, dus
v "i iiö aciite internationale spanningen,
heen hij cc er de luchtbescherming gespro
ken, c.i acnteraf moet men zeggen, dat er
voer isimisme wel reden was. Noodig is
één t organisatie.
Hoe et at het eigenlijk met de Nederl.
Veret-niging voor Luchtbescherming, vroeg
t voorts. Er wordt nu gewerkt
ran ecu reorganisatie, waarbij het doel is
contact tusschen de Vereeniging en de
plaats hike autoriteiten. Uit die reorgani
se zou men kunnen afleiden, dat de Mi
nister v.n standpunt veranderd is. Eerst
immers was hij van oordeel, dat de Ver-
euiigir... tot zelfstandigheid moest worden
o e Maar dreigt nu weer niet het
ar, c?.* de Minister zich teveel inlaat
1. inwendige aangelegenheden? Ook moet
n; teveel worden gelegd op de schouders
van dc gemeenten. De Overheid heeft hier
eveneens en taak, b.v. het treffen van ze
kere maatregelen en het instellen van een
keuringsdienst voor gasmaskers. Deze moe
ien tegen .agen prijs cri desnoods tegen af
betaling niet gratis, ter beschikking wor-
dc 1 gesteld.
Andere sprekers hebben eveneens over de
gasmaskers het woord gevoerd, o.a. Ds
Zandt (S.G.P.), die het pleit voerde voor
goede voorlichting. Daarnaast heeft Ds
an d Zaal nog gehandeld over de
cv iic.: e is deze eveneens wel voldoende
geregeld? Is er voldoende voedsel b.v.? En
at het met de ziekenhuisverzorging?
Veel is er reeds gedaan ten aanzien van
de ich'bescherming, besloot deze afgevaar-
rnaar de Minister houde zich niet
cf met de reorganisatie van een ver-
ecniglng.
Er gebrek aan uniformiteit, ook ten
ucnzu n van de alarmeering, klaagde de
heer M f s (R.K.), en ook mevr. Mackay-
Cats (c.h.) had graag meer eenheid ge
zien p.c. in de leiding en in de voorlichting.
Golije danken beluisterden wij uit den
mond n den heer Bijlsma (v.d.).
Een inverhouding tusschen de uitgaven
voor defensie en die voor luchtbescherming
meende de heer Drees (s.d.) te moeten
constateeren. De Regeering wil slechts
500.000 besteden, terwijl de gemeenten het
dan Ier moeten doen. Teveel wordt zoo-
ujuii... Dp de gemeenten afgewenteld.
Wat de extremisten aangaat, de heer
Mare bant et dAnsembourg (N.
S.B.) beperkte zich tot een drietal vragen,
1.1 of de Minister accoord zou gaan met
uii i uiting van N.S.B.-ers uit de luchtbe
scherming, waarom geen gratis gasmaskers
•'■orden uitgereikt aan groote gezinnen, en
ig van gemeen-
t zelfstandigheid
i steeds beseft
OP
ZEE
en moge oen bekwaam
die zijn zaken met nauw-
idelt wij hebben geen
ie twijfelen met zijn
bel niet volmaakt gesteld,
is zeer moeilijk te ver-
het nog niet moeilijk genoeg
spreken bovendien als regel
met vrij regelmatige tikken op
om aan het gesprokene
maar intusschen mei
vopr het goede verstaan.
zijn, dat de goede verstaan-
half woord noodig heeft, in
bij toezeggingen uj. bepaalde
het net op ecu zekere nuance
aankomen, en dan kan
wel eens even in een lastig
raken. Het was dus ook
dat.de voorzitter, onder al-
den Minister ver-
iéts luider te sproken,
over het uitwendige. De in-
rede zelf boo .ikele min of
e punten. D. h daaraan
nige afzonderlijke oproer
de Minister zeggen, dar de
klachten meer hebben be-
inrichting van de stemhokjes
wilde do bewindsman
handelen, aangezien deze
part aan de orde komt, wan-
liet betreffende wetsontwerp
met den Bioscoopbond heeft
dat een regeling kon wox-
die waarborgt, dat aan-
films terstond uil
genomen kunnen worden,
plotseling alsnog bezwaren
B)e politie blijft een lastige kwes-
Boor het tweeslachtige van het
[zij heeft te verrichten. Eenerzij ds
turend van aard, anderzijds die-
dat^)1 uïkt eeD °P-'f 'n8 t,,ans &au"
ilr komt een 01 d ?rz< ek door een
T O.» en deze moet uitgaan van de
rl-.jnctie.
burgemeestersbenoemingen kan
fifdcn' lat academisch gevormden
1 algemeen geen voorkeur hebben,
noodig geweest, voor er aantal
den weg te openen naar
ttieve functies.
C Spijtte ietwat belangrijke punt, dat
wil daarbij de algemeene
afgezien nog van het
e tegenwoordige oirstan-
spoadig over br
1 kan worden, hij weinig
voor eigtInitiatief ten
hij geheel op In den geest
et. Als regel moet C
welke voorstellen 1
Juist den laatsten tijd is
van Gedep Staten grooter
e grenswijziging Rotterdam-
zal onder het oog worden gezien,
die tusschen de beide Krimpens
van onderzoek uitmaakt,
kon ie Minister thans ingaan
van het havongetwest Rotter-
e vraag is, hoe in het haven-
\.\a belangen kan worden
initiatief van Rotterdam
al, zoo hoorden wij van
tot gevolg gehad, dat bet
nader s bezien. De gemeente
zoo zcide de Minister, heeft er
- wetei, hoe haar belangen defi-
vastgesteld. Maar zeker is,
igin? geen middel tot oplos-
vrafgs .uk is, hoogstens grens-
Minis er toezegde, dat inciden-
en onderzoek zal worden
dc scheepsvaartrechten, ten
de heer Duymaer van
1 woord voor de schippers
interrumpeerde de heer
vanTwist (ar.): Ze halen
bet vel over de ooren".
an belang was dat van de
aldus de Minister,
oplossing t« vinden,
is echter noodig. Het
vroeg genoeg komen
er voor de nieuwe be-
0 kunnen doen rekenen,
is zulks in antwoord op
fr|ptie va: den heer Wagenaar
"d ev.n overtuigd vun het be
er leiijke zelfstandigheid. Ten
e r odlijdende gemeenten be
en, nota voor 1940 evenmin
193) gedetailleerde plannen,
var de 2Qtj. millioen is over-
geneenten kunnen rekenen
193'. krachtens het Werkloos-
jsidii 1 werd vastgesteld. Overi-
8 de iin ster van oordeel, dat de
oor le noodlijdende gemeen-
ende zouden zijn.
11 oer algemeene punt was dat
M Vrijwillige burgerlijke diensten.
is men al even geleden
Lfn te pratn. Toracht was de Reger-
"n oori'-el dat men aan het vrijwil
[kter jo ang mogelijk moet blijven
pen. in dt verband was er redei
foening ovr het feit. dat ons land
ersch" ;i e vrijwillige organisatie
Kwar,: naast nor; een verplichte
[dan zou net gevolg kunnen zijn,
in el' ar in den w - ging loepen-
Breel is trouwens bij vrijwilligen
gebari
Jpemt nio( weg, dat er leiding moet
■4 tot samenwerking te geraken, en
Jördii aii ad cie Hageering zich als
iwdacii kon oen centrale com-
subsidies voor B VL. en
e. ildijs de Minister, wel
kunnen worden, zonder
deze instellingen word 1
De mijnenoorlog is een van de geniepigste
or ogen die gevoerd worden in den laatsten
inHet is een hinderlagenoorlog, die niei
1 u'on de strijdenden tot slachtoffers maakt,
doch zeer dikwijls ook hen treft, die totaal
onschuldig zijn. Men denke maar eens aan
I ot vreeselijk lot, dat een groot aantal opva-
- inden van het Nederlandsche pasuagiers-
1. ij „Simon Bolivar" trof.
Het feit, dat de verschillende oorlogvoe
renden over en weer elkander de schtyd
o\ ai van het deponeeren van do mijn die
bet ongeluk veroorzaakte, bewijst wel, dat
i.ier iets plaats vond, waarvoor zelfs oorlog
voerenden zich geneeren. Geneeren, omdat
k menschelijk gevoel in opstand komt
tcgcu deze middelen, die totaal onschuldi-
c kunnen treffen. Reeds in '10 hebben de
revieringen van een groot aantal landen
eea verdrag gesloten ten aanzien van het
gel uik van onderzeesche zelfwerkende con-
aijnen. Zoo is bepaald, dat het verboden
is te plaatsen: le. niet verankerde zelfwer
kende contactmijnen (de zoogenaamde
s.rooimijnen), tenzij zij zoodanig zijn ver-
a;i digd, dat zij uiterlijk een uur, nadat hij,
üt ze heeft geplaatst, er het toezicht op ver
loren heeft, ongevaarlijk worden;
verankerde zelfwerkende contactmij-
II welke niet ongevaarlijk worden, zoodra
losgeraakt zijn:
A. zelfwerkende contactmijnen voor de
ten of havens van den tegenstander met
et uitsluitend doel de koopvaardij te on
-scheppen.
Ook verbonden de staten zich. om zoodra
■Ie oischen voor den krijg het toelaten, de
gebieden waar mijnen zijn gelegd bekend te
maken.
Maar het gaat er mee als met vele verdra
die gesloten zijn. Leer en leven komen
ook hier niet altijd in harmonisch verbruid
met elkander voor.
De gevaren voor zecmijnen zijn bijzonder
root na stormen zooals de afgeloopen da-
gewoed hebben. De mijnen raken dan
ik los van de plaats waar ze verankerd'
i1 en drijven overal. We weten uit de be
lten hoe deze mijnen telkens ook in de
der grenswljziglagen.
