Halifax over Engelands oorlogs
doeleinden
a. bfrghC
WOENSDAG 8 NOVEMBER 1939
EERSTE BLAD ^EN,
„Wij vechten voor
den vrede"
„Wij hebben geen voor
stelling van het beeld der
wereld na den oorlog
Geestelijke waarden
mogen niet aan vernieti
ging worden prijs gegeven
De Britsche minister van buitenlandsche
zaken Halifax, heeft gisteravond een
radiorede uitgesproken over het Engelsche
oorlogsdoel, waarbij hij allereerst herinnerde
aan Chamberlains woorden, dat Enge
land vecht tegen bruut geweld, kwade trouw,
onrechtvaardigheid, onderdrukking en ver-
valsching. Het komt mij voor, aldus de mi
nister, dat deze woorden sindsdien meer en
meer een antwoord geven op twee vragen.
De eerste vraag daarvan is: wat is net
werkelijke doel van onzen strijd?
Dat vele menschen een antwoord op deze
vraag wenschen, blijkt uit het feit, dat men
in zoo menigen kring verlangt, dat de geal
lieerde landen met groote nauwkeurigheid
een definitie geven van wat soms de „oor
logsdoeleinden" worden genoemd. Het ant
woord is in algemeene termen gegeven.
Wij strijden voor de verdediging van
de vrijheid, wij vechten voor den wede
wij bieden het hoofd aan een uitdaging
ten aanzien van onze veiligheid en die
van anderen, wij verdedigen het recht
van alle volken op het leiden van een
eigen leven. Wij vechten tegen de ver
vanging van het recht door het brute ge
weld als scheidsrechter tusschen de vol
ken, tegen schending van de heiligheid
der verdragen en tegen verzaking van
het plechtig gegeven woord.
Wij hebben ervaren, dat in Europa geen
plaats kan zijn voor beschaving, kunst en
vrede, zoolang Duitschland niet gedwongen
is in te zien. dat nieuwe daden van agressie
niet geduld zullen worden. Dienovereenkom
stig moet het ons vaste besluit zijn, niet al
leen de toekomst te vrijwaren voor een her
haling van de onreentvaardigheden, die de
Duitsche agressie gedurende de laatste jaren
in Europa heeft veroorzaakt, maar ook zoo
veel mogelijk de schade te herstellen, die
Duitschland zijn zwakkeren buren heeft be
rokkend. Wij worden in dit voornemen ge
sterkt door de wetenschap van de wreede
vervolging van beginselen en personen door
meedoogenlooze menschen in Duitschland.
In het algemeen is het niet de zaak van
volk, 7-ioh te mengen in het binnenland-
sche bestuur van een ander land. Doch wan
neer de uitdaging in de :eer der interna
tionale betrekkingen verscherpt wordt, zooals
Duitschland thans doet, doordat het den
menschen de elementaire menschenrechten
ontzegt, dan raakt die uitdaging .onmiddellijk
iets instinctiefs diep in het universeele gewe
ten der menschheid. Wij strijden dan ook
voor de handhaving var. het recht en de
barmhartigheid in den erngang tusschen de
mensdien en in de grooie gemeenschaD der
beschaafde staten.
Als men tegenover kwade dingen geplaatst
is. staan, zooals de minister-president heeft
gezegd, slechts twee wegen open. Men moet
ze trotseeren of toegeven. En dat laatste be-
teekent oneer.
Wanneer ik terugdenk aan de dagen, waar
in wij een beslissing moesten nemen, staat
het voor mij vast, dat wij inderdaad slechts
ten koste van de grootste oneer een oorlog
hadden kunnen afwenden. Thans rusten de
grootste oneer en de grootste dwaasheid od
den aanvaller. De groote dwaasheid der
Duitsche regeering staat voor de wereld te
kijk. Wij en onze bondgenocten, wij zijn
allen één in den wil en het vertrouwen, dat
wij in staat zijn ok de groote dwaasheid
aan te toon en. waarmede de Duitsche regee
ring haar eigen vernietiging bewerkstelligde.
Wat komt na de overwinning?
Dit brengt mij, aldus Halifax, tot mijn
tweede vraag.
Kunnen wij er werkelijk zeker van
zijn, dat wij, door een overwinning in dit
conflict tusschen physieke krachten ons
doel zullen bereiken?
Met andere woorden: wanneer wij de
overwinning behaald zullen hebben, wat
dan?
Wat zal de betere toekomst zijn,
waarvoor wij offers kunnen brengen en
niet op de kosten zien?
De minister-president heeft verklaard, dat
wij geen vrede van wraak willen, dat wij
geen territoriale eischen voor onszelf hebben
en moeten inzien, dat de toekomst weinig
hoop biedt, tenzij langs den weg van onder
handelingen en overeenstemming een nieu
we vredesregeling verkregen zou worden.
Maar wij zijn vastbesloten, er zooveel als
menschelijkerwijze mogelijk is voor te
gen, dat Europa niet het slachtoffer van een
herhaling van deae tragedie zal zijn. Met dil
doel voor oogen zullen wij, wanneer de tijd
komt, al onzen invloed aanwenden voor den
opbouw van een nieuwe wereld, waarin de
volken niet zullen toelaten, dat hun hoop
op een voller leven de bodem wordt inge
slagen door een krankzinnige gewapende ri
valiteit en dat het vertrouwen op de toe
komst zal worden overschaduwd door een
sombere onheilsverwachting.
In de nieuwe wereld, waarnaar wij stre
ven, zal plaats zijn voor samenwerking van
alle volken op den grondslag van mensche-
lijke gelijkheid, zelfrespect en wederzijdscn
vertrouwen. Wy zullen vele dingen, die aan
het internationale contact ten grondslag lig
gen, sociale, politieke en economische
vraagstukken hebben te overdenken en
middelen moeten vinden om de noodzakelijk
heid van verandering in een voortdurend
veranderende wereld te verzoenen met be
veiliging tegen verstoring van ^en vrede door
wapengeweld. Alle landen zullen hun bij
drage tot de nieuwe orde. waarnaar wij zoe
ken. moeten leveren en op ons volk zal een
groote verantwoordelijkheid ten aanzien van
de gedachte zoowel als van de daad, komen
te rusten.
Niet minder dan anderen moeten wij lee
ring trekken uit de mislukkingen en teleur
stellingen van het verleden.
Wij hebben geen voorstelling van het
beeld der wereld van na den oorlog, wij
weten niet, onder welke omstandigheden
de vijandelijkheden zullen eindige
over welke bouwstoffen wij de beschik
king zullen hebben bij het oprichten
het vredesgebouw. Sommigen gelooven,
dat een nieuwe orde slechts kan worden
verkregen, wanneer de volken hun
vereine rechten in zekere mate opgeven
om den weg voor een meer organische
eenheid te effenen. Doch indien men zoo
hoopt, uit onafhankelijke staten te komen
tot een hechter internationaal systeem
moeten wij dat vernemen uit den wil der
volken, want alleen die kunnen het denk
beeld leven geven.
Na den oorlog zullen wij er zorg voor heb
ben te dragen, dat wijsheid en goede wil
samenwerken in de onmetelijke taak, die ons
wacht. Niemand kan zeggen, wanneer er
wij tot de overtuiging zullen komen, dat
doeleinden bereikt zijn. Doch wanneer
het vaste geloof hebben, dat ons besluit en
onze algemeene koers juist zijn, dan behoe
ven wij ons over den afloop niet bezorgd te
maken. Ik vertrouw, dat het Britsche volk,
indien het zijn eigen normen van doel en ge
drag gedurende den geheelen oorlog kan
handhaven, naar den geest beter uitgerust
zal zijn voor zijn aandeel in de ordening van
een gelukkige toekomst".
Halifax zeide toe te geven, dat de physieke
kracht alleen niet in staat is het kwaad, dat
aan den oorlog ten grondslag ligt, uit te
roeien. „Doch de erkenning van deze
heid aldus zeide hij mag ons nooit
blind maken voor het feit, dat wij, wanneer
wij uit vrees voor de oorlogstragedie
loos blijven tegenover het optreden dat wij
een kwaad achten, de uiting van geestelijke
waarden, die allen menschelijken vooruit
gang hebben bezield en geleid, ter vernieti
ging overgeven.
De weg, dien wij ons voornemen af te leg
gen, kan lang zijn. Wij hebben de tijd om
over onze grieven te denken en ons voor te
stellen, hoeveel beter wij den arbeid va
ander zouden hebben gedaan. Het recht om
te mopperen is bijna een traditie va
Britsche ras. dat die kunst buitengewoon
goed verstaat. Het is teeken van vrijheid, als
ge ziet naar Duitschland, waar het moppe
ren u waarschijnlijk in een concentratiekamp
zou brengen. Laat ons onze vrijheid behou
den, doch haar gebruiken voor de verster
king van ons doel".
Halifax waarschuwde zijn hoorders, dat de
vijand van ieder teeken van oneenigheid ge
bruik zou maken en besloot met de woorden:
„Het is onze plicht eensgezind en sterk van
geest en hart te zijn. Daarvan zal zeker
kracht in den strijd afhankelijk zijn, en,
wanneer die strijd voorbij is, ook het vermo
gen den oproep tot waardigen arbeid vc
toekomst der menschheid te beantwoorden",
Het Bazelsche blad „National Zeitung"
verneemt uit Berlijn, dat de rijksminister
van economische zaken, Dr Funk, een con
ferentie wil met Roemenië, Joego-Slavië en
Bulgarije ter bespreking van handelsaan
gelegenheden.
De conferentie zal vooral ten doel hebben
de moeilijkheden uit den weg te rui
waaronder de buitenlanusche handel van
Duitschland op het oogenblik te lijden heeft.
Elke Lepel
helpt
n lepel Abdijsiroop hebt
loskomt, dat Uw hoest minder scherp
en minder veelvuldig wordt. Ge zult
U prettiger voelen, minder afgemat.
Binnen enkele dagen zal Abdijsiroop
dien naren hoest verdreven hebben.
Deze werking dankt AKKER's Ab
dijsiroop aan haar samenstelling
uit oude beproefde geneeskruiden,
waaraan nu nog Is toegevoegd de pQ
krachtig hoestsllllende stof codeïne. ucr y
Terecht zegt men thans dan ookgeneeskr.
.."•-Werelds beste Hoestsiroop" Is kruiden
AKKER S vetstètAte
NVv.h. J. GILTAY k/T
BOEKBINDERIJ
DORDRECHT
TELE!-en
gnat
po
Finland is paraat. Officieren vt 1
Finsche leger bestudeeren de
kaart tijdens oefeningen in het liee
gebied
DE FINSCH-RUSSISCHE
BESPREKINGEN
EEN NIEUWE BASIS GEVONDEN?
Tanner, de Finsche minister van
financiën, heeft gisteren uit Moskou een
langdurig telefoongesprek gevoerd met
Helsinki.
Naar verluidt heeft Tanner de Finsche
regeering er van in kennis gesteld, dat een
nieuwe grondslag is ontdekt voor de
voortzetting der Russisch-Finsche be
sprekingen.
Naar de Finsche regeeringspersdienst
mededealt, heeft de Finsche regeering
gistermorgen om elf uur in een plenaire
zitting, waaraan ook de partijleiders aeei-
namea, het rapport behandeld van haar
Mo6kousche onderhandelaars. Hierbij
den nieuwe instructies voor d-2 onderhande
laars opgesteld, welke reeds naar Moskou
onderweg zijn.
De inschrijvingen op de nationale defen-
sialeening van Finland bereikten gisteren
een bedrag van twee millioen Finsche mark
De bevolking, die uit Helsinki was geëva
cueerd, begint naar haar haardsteden terug
te keeren en vele scholen worden Maandag
weer geopBnd. Helsinki herkrijgt een nor
maal uiterlijk. De zandzakken, de bescherm
de ruiten en de verduisterde straten
blijven er eohter aan herinneren, dat
regeling nog niet tot stand gekomen is.
Heeft Von Papen handels
opdrachten
Von Papen, de Duitsche amba
deur te Ankara, die gisteren te Istanboel
is aangekomen, heeft tijdens zijn verblijf
aldaar een onderhoud gehad met den Roe-
meenschen gezant in Ankara, die zich op
weg naar Boekarest bevond.
Turksche politieke kringen weigeren,
volgens Reuter, een besliste meening uit te
spreken over de nieuwe missie van von
Papen in Turkije, of over de redenen van
zijn korte bezoeken aan Belgrado en Sofia
Men gelooft echter, dat Duitschland eei
nieuwe actie inzet, teneinde zijn handels-
omzet met de Balkanstaten tot een maxi
mum op te voeren. Men denkt, dat door
versnelling der aflevering van de voor den
oorlog geplaatste orders van wapens en
andere goederen in ruil voor leveranties
van voedingsmiddelen en grondstoffen uit
de Balkanstaten, Duitschland hoopt tot ze
kere hoogte den druk van de Engelsch-
Fransche blokkade te neutraliseeren. Ook
zou compensatie gezocht worden voor het
gebrek aan werkelijken steun uit Rusland.
Volgens Duitsche kringen is de voor
naamste taak van von Papen in Turkije
pogingen in het werk te stellen om onder
handelingen te openen over de afsluiting
van een Turksch-Duitsch handelsverdrag
ter vervanging van het accoord, dat eind
Augustus is afgeloopen en dat Turkije ge
weigerd heeft te vrnieuwen.
DE OORLOG TER ZEE
Duitschers nemen drie schepen
Het Finsche s.s. „Otawa" is door een
Duitsch schip in de Botnische golf geno
men. Tengevolge van het slechte weer
moest de prijsbemanning eenigen tijd wij
ken naar de Zweedsche wateren, alvorens
te kunnen doorvaren. Volgens zekere be
richten hebben de vuurtorenwachters van
Aaland waargenomen, dat de Duitsche vlag
wapperde op het voorschip van de vracht
boot, die een lading cellulose aan boord
had en naar Sunderland in Engeland on
derweg was.
Het Zweedsche vrachtschip „Rira'groot
3000 ton, is door een Duitsch oorlogsschip
bij Falsterbo in de internationale wateren
genomen. Het vervoerde cellulose.
De Letlandsche zaakgelastigde heeft een
démarche ondernomen bij het ministerie
voor buitenlandsche zaken te Buenos Aires,
om Argentijnsche interventie te vragen in
verband met het feit. dat de Duitschers het
Letlandsche schip „Arisa" hebben genomen,
een lading hout en pootaardappelen
Argentinië vervoerde. De minister van
buitenlandsche zaken heeft den Argentijn-
schen ambassadeur te Berlijn inlichtingen
gevraagd.
„Plaatselijke activiteit"
aan het front
Het Fransche legerbericnt van gisteravond
luidt:
Plaatselijke activiteit van patrouilles en
artillerie op verschillende punten van het
front.
Naar Havas uit Bazel verneemt werd gis
termorgen omstreeks zes uur weer groote
activiteit in de lucht boven den Rijn waar
genomen. Er werd een Fransch vliegtuig ge
zien dat uit de richting van Schaffhausen
kwam. doch zich op Duitsch gebied bevond.
Duitsche machines achtervolgden den
Fransch an, doch deze wist ongedeerd de
Fransche grens te bereiken.
Voorts word. vernomen, dat Duitsche ka
belballons pamfletten blijven uitwerpen,
welke voor de Fransche bevolking bestemd
zijn, doch di- overwaaien naar Zwitsersch
gebied.
VLIEGTUIGEN IN 'T NOORDZEEGEBIED
Reuter meldt, dat naby Ringkoeping, (De
nemarken) vers* heiden Duitsche bommen
werpers zouden zijn gezien, die door een
dozijn Engelsche gevechtsvliegtuigen achter
volgd werden. Tevens vermeldt dit bureau,
dat geen der machines kon worden geïden
tificeerd. zoodat deze mededeeling feitelyk
van zeer weinig belang is.
Verder zouden Duitsche vliegtuigen op
>er groote hoogte boven d^ Shetlands-
enlanden zijn gezien. Gisteravond is een
Duitsch vliegtuig, dat verdwaald was geraakt
en bij vergissing binnen het luchtdefensie-
gebied var! Hamburg was gekomen, terstond
e met weinige schoten van de luchtdoel-
artillerie omlaag gehaald
De beide inzittenden van het vliegtuig
konden zich dooi middel van hun va^cher-
men redder, en zijn ongedeerd gebleven.
WEK UW LEVER-GALOP
lnge\
u zult 's morgens uit bed springen,
gereed om bergen te verzetten.
aren dag moet uw lever een liter lever-gal in u
r-gal onv oldoende Is. verteert uw voedsel niet.
het bederft. U voelt u opgeblazen, u raakt verstopt.
Uw lichaam is vergiftigd, u voelt u beroerd en
ellendig, u ziet alles zwart.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmidde
len. U moet CARTER'S LEVER-PILLETJES nemen
om deze liter lever-gal vrij te doen vloeien en u
zult u een geheel ander mensch voelen. Onschade
lijk, plantaardig, zacht, onovertroffen om de lever-
gal te doen vloeien.
Elscht Carter's Lever-Pilletjes bU apothekers en
drogisten, f. 0.75.
Reel.)
Het heeft gesneeuwd aan het Weste
lijk front. Een afdeeling der Fransche
motorrijders bij aankomst op een
heuveltop.
GEMENGD NIEUWS
KIND VERDRONKEN
BLOKZIJL. 8 Nov. Het vijfjarig zoontje
van den landbouwer H. Oosterbrink uit de
buurtschap Nederland, is in een onbewaakt
oogenblik te water geraakt en verdronken
WOONHUIS UITGEBRAND
HAAKSBERGEN, 8 Nov. In het pand, be
woond door den heer Fr. Otte, eigenaar van
den bekenden windmolen „De Korenbloem
gelegen in de buurtschap Veldmaat, is brand
uitgebroken.
De brandweer was vrij spoedig ter plaatse,
doch het duurde eenigen tijd, voordat men
de aansluiting op de waterleiding tot stand
had gebracht. Met drie stralen bestreed zij
het vuur krachtig en door o.a. het naastgele
gen café van den heer Otte en den ouden
windmolen goed nat te houden, slaagde zij er
in, den brand te localiseeren tot het woon
huis en de schuur, die geheel uitbrandden.
Een gedeelte van den inboedel ging verlo
ren. Opstal en inboedel waren tegen brand
schade verzekerd. Oorzaak onbekend.
VAL VAN EEN SLOOPER
LENT, 8 Nov. Gistermiddag is de 50-jarige
gehuwde slooper W. uit Nijmegen bij het
sloopen van een schuur in de Vossenpels te
Lent (gom. Eist) van het dak gevallen. Het
stoffelijk overschot is naar 3e woning te
Nijmegen overgebracht.
Kunst
EEN ROMANTISCHE AVOND
ONDER FURTWAENGLER
(Van onzeft Duitschen correspondent)
Sedert Wilhelm Furtwangler in de eerste
periode van hét nationaal-socialistisch be
wind door de publicatie van zijn pleidooi
ten gunste van Hindemith in ongenade viel
hij mocht toen een maand of negen niei
optreden schijnt hij aan populariteit eer
der gewonnen dan verloren te hebben. Want
nauwelijks vertoont hij zich op het podium
of de zaal davert van applaus en al bewaart
hij bij zulke voor ons begrip ongemotiveerde
ovaties zijn klassieke kalmte, toch leest men
hem van 't gelaat, dat hij ent directe contact
met zijn al grooter en grooter wordende mu-
ziekgemeente weet te waardeeren. Na elk
nummer neemt de stemming aan warmte
toe en houdt men niet op met applaudissee
ren. dan laat hij eenvoudig heel het orkest
in deze huldiging deelen, om althans een
deel van het behaalde succes van zich af te
schuiven.
TIel program van het tweede winterconceri
der Philharmoniker hield klaarblijkelijk
noga! rekening met den smaak van 't groote
publiek. Want bpgonnen werd met de Obe
ron-onverture van Weber en besloten werd
de avond met het voorspel nit Wagners
„Meistersinger von Nürnberg". En daartus-
sehpn lagen fésar Franeks Symphonic d-mol
en Brahms' concert voor klavier met orkest
onder medewerking van Waiter Gi.iseking
't Wil ons toeschijnen, dat César Franck In
Duitschland veel minder gespeeld wordt dan
in het buitenland en speciaal in Ncderi inri
vonden zijn kerkelijke composities waardee
ring Hij was een door en door geloovig man
en leefde met heiligen ijver voor de mu/iek
En al rekent men hem dan ook niet tot de
sterken, torh moet hij tot de voorname per
soonliikheden uit de muziekwereld der vo
rige eeuw gerekend worden. In zijn tijd
hij leefde van 1822 tot 1890 nam h-t groote
publick nauwelijks nota van zijn werk
maar zijn tallooze leerlingen hingen met
sroo'p cenegenheid aan hem. En Duitsch
land heeft eigenlijk reden genoeg om hen
te eeren. want Franek was er steeds op uit
om de idealen van Beethoven en Bach in
zijn eigen land weer te geven.
De symphonie d mol. waar we thans met
nanning naar luisterden, is de eenige sym
phonie. welke César Franck heeft uitgege-
en. Ze werd in het jaar 1889 voltooid, dus
en iaar voor zijn sterven. Of hij toen reeds
onder den invloed van het naderend einde
gewerkt heeft, durven wij niet zonder meeT
te zeggen, maar merkwaardig genoeg doet
het lieflijke allegretto, ondanks zijn tempo
het rhvthmisehe schema telkens aan een
treurmarsch denken: wie opmerkzaam lui;
tert. zal herhaaldelijk herinnerd worden aan
den tweeden satz van Brahms' „Deutsche)
Requiem". De groote toewijding, waarmee
FurtwSngler deze hooge eischen stellende
svmphonie ten gehoore bracht, vond bij de
stampvolle zaai in de Ben dierst rasse zulk
een gepassinnneerde waardeering. dat hij het
orkest in zijn succes liet deelen.
Maar de eigenlijke verrassing van 'dezer
avond' kwam pas na de pauze met Brahms'
concert voor piano met orkest. Na een pauze
van nagenoeg 25 jaar het eerste kla ier
concert d-mol verscheen in 1858 omstreek®
1881. gaf Brahms zijn volle talent aan dit
concert en reeds uit den titel „für Klavier
mit Orchester" kan worden afgeleid, dat den
solist daarbij de volle maat wordt toegeme
ten Trouwens, het had lang genoeg geduurd
voordat men zijn eerste concert voor pian<
naar waarde begon te schatten. Tusschen
beide composities liggen twee symphonieën
het vioolconcert, meerdere concerten voor
RADIO rh
DONDERDAG, O NOVEMBER dat
HILVERSUM I. 1875 en 414,4 M. S.OOniet C
NCRV. 11.00 KRO. 2.00—
ANP. 8.05—9.15 e
iwini
srbod
8.00 Berlchter
muziek. 10.15 Morgendlei
ziek. 11.80 Godsdienstig lu
Berichten. 12.15 KRO-Orke*
Berichten ANP, Gram.muzlek). 1
Handwerkuurtje. 3.00 Vlooi
irbeld voor de jeugd. 5.30
Orgelspel. 6.45 CNV-kwar
7.15 Boekbespreking. 7.45 I
bewerk'--"
SOS-be
lek. 9.00 i
ordei
het
ische
de Kei
All Round-sextet (10.00—10.30
ANP, actueel halfuur). 1L15
11.5012.00 Schriftlezing. in na:
I I.VEUSUM II. 301,5 M. AVRO^
8.00 Berichten ANP, Grai
enwUdlng. 10.15 Gra
Voor de vrouw. 11.15 Omroe]
list. 12.30 Gram.muzlek. (Om
ANP) 1.00 Het Puszta-orkesL
Bstem
3.45 Gram
en thuiszlttenden.
semble en soliste (o
kaleidoscoop. 5.25 Gi
AVRO-Ai
iuziek. 4.U0 T*
4.30 AVRO-j
nr*
•(halfuur. 7.00 Voor de klik
VrooltJk programma voor
Engelsche les. 8.00 Berichten
deellngen. 8.20 Het Concertgebot
solisten (ca. 9.10 Causerie
wij"). 10.40 Gram.muzlek. 1
piano en een groot aantal heerlijM
welke tot het allerbeste in de DLe'p(
mantiek gerekend kunnen wordeTpra
deze liederen schijnen van directs,
geweest te zijn op de melodielceinef!
tweede concert voor klavier en Ttocj
Furtwangler maakt er 'n n\uLn ar
ma van, weet de contrasten scILqj,^
werken en vooral in het allegroLaart
was het effect zoodoende spookLj.
wezenlijk. Tesamen met Walter!
die al bij zijn verschijnen dooi"Jctobe
opvallend hartelijk begroet werfl 1
gemusiceerd op een harmonisr
welke den componist in vollen oi™ Sl
bewijst. Gieseking geeft aan alle (ch ei
van het concert een gloed en eetjjeelc
die inr.t-'lijk ontroirt Het schijijjj.er
raffineerd doordacht, maar tensj!
men dat si echts een ervaren kurn 10
eer zoo volmaakte wijze de veiDe h
van Brahms kan vertolken. En hel
bliek schijnt dat te beseffen. geva;
het einde wordt den sotfist een ^jg,
bracht, welke niet wil ophouden.
Ier moet door Gieseking bij zijri 1
naar beneden gebracht worden me
huldiging te deelen en tenslottejelscl
het orkest meedoen. ct ]a.
En om nu van het goede niet
krijgen, laten we Wagners „Mef
maar schieten en begeven we ze'
door den duisteren nacht huisw
onder den indruk van een concë
althans voor een paar uren mi
dachten wist af to lelden van pas
men, die de schoonheid van het!
lig niet bevorderen. en e
ld
UW ADRES
Voor de behajsche
Uw BOEKHOUD!''?8.
BELASTINGZAK hepe:
Belastingconsulent Udjen
Kantoor Kerkstraat 3,Tel. no?en 1
BERKEL EN ROD ffer
ighei
i nie
De ramen van de hofkamer stonden wijd open, maar de
zomerwarmte van dezen schoonen trouwdag deed niemand
langer binnen blijven dan noodig was. Tegen half vijf gin
gen veel paren om het huis. Leen was bij de Demerumsche
verpleegster en Stijn zag het met milder gevoel dan dien
morgen.
Haar Tineke kón zich immers niet thuisvoelen in dezen
kring, als de boeren zich lieten zien van een kant. die on
miskenbaar anders was.
En Stijn in haar eenvoudigheid en door haar zedig leven
en afzondering wist weinig van den drang der zinnen,
waardoor bestaande afscheidingen worden omgeworpen.
Zij zou met Tineke praten als ze thuis kwam... maar...
wat beteekenden dan beloften en wat was dan liefde
Deze dingen overdacht Stijn, terwijl ze weer alleen in
haar huisje was.
Ze kon onder het groen van den boomgaard het drukke
bewegen der gasten zien, want veel stoelen waren naar
buiten gedragen en tafels bijgezet om de rest van den dag
in de schaduw der beladen appel- en pereboomen te pas-
seeren. Enkele ouderen bleven binnen, waar bezadigder
praat hen in gezelligheid saamhield.
Buiten begon het feest losser te worden.
Enkelen hadden nu de gelegenheid gevonden om hun
dramatische talenten te toonen in het voordragen van ver
zien en zelfs waagden drie jeugdige familieleden zich aan
een samenspraak: „De gestoorde bruiloft" of „De onver
wachte terugkeer".
Het was een luimig stuk en de drie hoofdpersonen,
bruid, bruidegom en de doodgewaande maar op den dag
der bruiloft uit verre streken teruggekeerde vroegere min
naar sloofden zich uit. Anderen, die in de gauwigheid we
ren ingelicht zouden als zwijgende personen figureeren.
Waren Liens gedachten bij het spel. waarvoor de gasten
zich ter harer eere zooveel uren van voorbereiding hadden
getroost?
En dacht Hein de Grauw niet met een lichten trots aan
de overwinning die hij zoo eerlijk had behaald op de an
dere twee, die mede gedongen hadden naar het bezit van
zoon vrouw?
Hij nam haar arm, wat vanzelf aan het opgewonden .pu
bliek" tal van opmerkingen ontlokte. Wisten de spelers
misschien iets van die vroegere verhoudingen af? De brui
degom-acteur scheen een soort overwinningsrijm op te
zeggen.
„Ik heb, o dierbre bruid,
om Uw bezit gestreden,
In menig langen nacht
verdriet en smart geleden.
Er was wel vaak een Kwant,
die mij Uw hart benijdde
En niet verdragen kon,
dat ik alléén U vrijde."
Waarna de bruid inviel, na een zwakke stem van onder
het ver overhangende tafelkleed om haar eenigszins op
dreef te helpen:
„Ja, bruidegom, dat hoef je niet
voor mijn oor te versteken.
Als deze boomen in dit bosch
nu maar eens konden spreken
Dan zouden ze voorzeker meer
nog kunnen gaan verhalen.
Want hier liep d'oudste van de twee
om 't huis te dwalen."
Dirk Driewegen, gewend aan nobeler spel, begon het
interessant te vinden en hoewel hij zijn nieuwen zwager
geen kwaad hart toedroeg, hij gunde hem toch op dezen
dag de onthullingen, die de spelers brachten.
der
Maar het liep best af, want het besluit sloeg h mi
den toestand van Lien en Hein en toen de doocebr,
op het luid gesproken vers en den als wenk !Kaa
armzwaai van de bruid opkwam van tusschen <l®?r;
en het bakhuis na de woorden:
„En als hij nu nog kwam
uit heele verre landen
Ik legde toch mijn lot
in allebei uw handen.
Je,
lot I
«te
was er even de lichte ontroering en de spanning-
vervolg van het drama.
Er terwijl de reiziger met z'n valies beladen. düejra
rechtaan naar hier gekomen was gehoorzamen!
drang van zijn hart zijn gezwollen lofzang uitsp8 ni
den echten bruidegom met èèn blik aandacht tAië
reed er een meisje op een fiets over den qrinhd 2
den boogerd. -ndgi
Niemand sloeg er acht op. dan Lien, die Tintel n
de en naar haar broer keek, die het meisje ooBen
kend en met vuurrood gezicht zijn zuster een kère
Varijpen. ollai
t pa
fonti
(Worden,
heid
