Bedrijfsleven in oorlogstijd
„Münhardtjes
Mr A. J. L. van Beeck Calkoen
verlaat het departement
B%SDAG 31 OCTOBER 1939
TWEEDE BLAD PAG. 5
ivelke bovc
Slapte bij de reparatie-afdeeling
De^werven werken voor defensie laat van een voorzorg,
normale peil uitgaat.
Het is b.v. nie's ongewoons, dat een gas-
of electriciteilsfabriek voor bijna een klein
jaar kolen in voorraad heeft. Want die
vormen zoo ongeveer de eenige grondstof,
welke men noodig heeft. Bij scheepsbouw
en machine-industrie zijn ook wol courante,
Wij hebben, gelijk reeds uit enkele be- genormaliseerde maten en daarvan heeft
beleefd herziening en opheldering. 3Ci10UWjngen bleek, aan. verschillende lei-men uiteraard een flinke hoeveelheid in
turning betreft do uitspraak, welke d ^1 ijke bodrij d,v voorraad
id lotrt dat „het de Anders staat het echter met de tallooze
;„d voorgelegd, welke gevolgen mobilisatie en s00r|cn ün staa|. wie daarin vecl
>°'prs internationale beroering hebben op de geld steekt, haalt bij terugloopende prijzen
1 zijn geweest om d?zc persoonlijk-
docn verdwijnen". Dit heb en wij
B onze nieening ten beste gegeven.
herziening en ophelde
ring verzocht
jachten er niet aan en wij dunken er J
in maandenlang discussie te voeren
Kabinetsformatie en wat er mee in
d staat: we hebben slechts naar een
aanlig oordeel gezocht.
juist daarom moeten we twee din-
gjr,.ii over een artikel in de bladen
kNeerland ia-pers, d'ie ons laatste
over deze kwestie becritiseert. Wij
werkgelegenheid. In bijna alle gevallen
werd op die vraag een openhartig antwoord
ïiet" tegendeel" menignmoi" be" ««««ven, doch dan op voorwaarde, dat uit
tod, dc Memorie van Antwoord' ont- artikelen niet tou blijken, welke firma
gLgd! dat vólgens den heer De °"s voorgelicht had. Dl. laatste strookte
oppositie slechts in het negatieve «eheel met onze bedoeling. Het komt wel
„strceMe en dat de Minister-Presi- j««n« voor. dot één, bijna allesbeheerschend
ieis minder deftig en plechtig bedrijf, afzonderlijk beschreven wordt, maar
had kunnen schrijven: „het motief in dit geval is daarvoor niet de minste
hts: Colijn moest weg; eon ander reden- Het gaat thans om een algemeen
mocht hetzelfde doen en wordt
jgejuicht".
Uarom kon de Minister zóó schrij
dt ligt in de zaak, waarover we toch
opheldering zouden hebben. In het
e artikel hebben we datzelfde al aan
c>e r 1 a n d e r gevraagd. Dit blad
cp 23 September, dat het kabinet-
r „zich een werklooeheidspolitiek
ogen stelde, welke naar ons oordeel
heel anders was georiënteerd dan die
>t huidige Kabinet".
beweert ook de Necrlandia-pers,
hr de Geer d'e uitvoering van open
r de werkloosheidsbestrij-
ieel anders bekijkt dan dr Colijn dat
doen".
tiet bewijs van deze 6telling wachten
>g steeds; tc meer, omdat wij, daags
de Millioenennota verscheen, er na-
elijk op gewezen hebben, dat zelfs de
rdingen, waarmee de heer De Geer
dc bestrijding van de werkloosheid
ef, overgenomen waren uit redevoerin-
relke Dr Colijn in Ce Kamer had ge-
iridcring is dus waarlijk niet over-
het kwaad der wilde
staking
...jj een paar persorganen in ons land,
Amen gelegenheid voorbij laten gaan om
MAe dingen te zeggen van de leiders der
Êffilers b e weging, vooral wanneer het vrij
zijn Men maakt zich over zoo
druk meer, maar men krijgt toch
pens begeerte om zulke menschen te
,en of ze soms wilde stakingen verkie-
•boven georganiseerd overleg met be-
die zich van hun verantwoordelijk-
iekei bewust zijn.
orapc'" aan laatste ontbreken, dan
fitiek daarover natuurlijk volkomen op
v0[plaats, maar deze richt zich dan tegen
een taktische of principieele
S Yivan bepaalüe leiders, niet tegen het
r rttuut als zoodanig.
Cfe iet op de ramp, welke de wilde sta-
QCf van aanvankelijk 500 bouwarbeiders
1 Amsterdam brengt en misschien nog
gen zal, betreurt het, dat de vakorgani-
nog te zwak zijn om dit kwaad te
ant een kwaad is het en naar alle kan-
gelijk alles, wat onorganisatorisoh ge
rit een gevaarlijk ondernemen is. En
is eigenaardig, dat zij, die zoo iets op-
n, dit aanstonds zelf gevoelen en dus
iddellijk een comité oprichten, dat
ng geven zal.
eruit blijkt dus direct, dat men de
zakelijkheid van georganiseerd optre-
erkent, doch een Andere leiding be-
i dan die er reeds is. Het gevaarlijke
kter van een wilde staking is daarmee
lijkertijd aangegeven. Noch de stakers
loch de patroons, noch de maatschappij
:en eenige garantie, dat eeoig nuttig
en, lement verkregen kan worden, want
en tjrom zou een geïmproviseerd bestuur
ik inzicht en gezag hebben dan één met
ervarine-
akfoe in feite iedereen gedupeerd wordt, de
>or ipieenschap" niet in de laatste plaats,
r een wilde staking, toont De Opbouw
Christelijk georganiseerde bouw-
Pers *n een uitvoerig artikel aan.
zijnen weerstandskas heeft het kers\iersche
Ien, inité" natuurlijk niet; men gaat dus
spreien of stuurt de stakers naar het Bur-
b
jk Armbestuur, al heet dat, iets defti-
kunt Maatschappelijk Hulpbetoon. Men
it dene echter niet, dat deze onaangename
he' fen een anarchistisch avontuur spoedig
'°dit 'et zanc* loopen. De weerstand is
k grooter dan men denkt. Dat bleek
'u 1333; toen men 700 arbeiders op
pat kreeg:
Terrpur en dreigementen waren de mid-
ikfle]Pn> waardoor degenen, die het met de
ooröêctip n.'et eens waren, doch er deson-
drieGaT11is -n waren betrokken, bewogen wer-
zauen om in hun houding van niet-werken
al q'°lharden.
niPvv"riathie voor de beweging bestond
(-'e meeste deelnemers maar zeer wei-
^°oral niet toen het conflict van
cecftnp0 c'l,Ur werd. Doch in gelijke mate
ier.R M 'let -anatisme van enkele drijvers,
fiotdat eerst na 10 weken dezen hun be-
riwaiipr over jiun volgelingen verloren en
et conflict verloren werd gegeven.
te Dat is de gewone gang van zaken; des
rj.,e meer is 't te betreuren, dat „De Opbouw"
toe moet voegen:
van! «Zulke bewegingen zouden echter niet
logeijjk zijn, indien n'et bij een belangrijke
'n het Amsierdnmsche bouwbedrijf
!3iJfn mentaliteit bestond, die voor dergelijke
d. Fnfeni°tiveerde, door en.door verwerpelijke
„pflptatie, ©en kans biedt", j
overzicht.
Onze Amsterdamsche redacteur heeft na
etnige speurtochten zijn indruk over het
Amsterdam^ he I edrijfsleven weergegeven;
in dir, niiikel letten we meer op Rotterdam
en omgeving en dan speciaal op de metaal
industrie. Ilavenbelangcn en metaalin-
:e (zco ruim mogelijk genomen)
strijden in het Maasgebied om den voor
rang. Rotterdam drijft op deze pijlers en de
omgp.ving is «r voor geen gering deel van
afhankelijk.
t huvenbedrijf dat min of meer
een publiek karakter heeft, ook al, omdat
oortdurend met de overheid in contact
staat, deelt ten volle in de algemeene be
langstelling cn komt telkens, al of niet-
opzettelijk, in de pers ter sprake. Reeds om
div reden, kunnen \ye er in 'lit artikel bijna
geheel over zwijgen. Er valt oo' niet veel
er te zeggen, omdat het „plat ligt", zooa-^
n bedrijfsleider opmerkte.
Er is nog wat export van Duitsche kolen
naar Italië; er is nog wat werk met het
regeeringsgraanmaar daarmee houdl het
haast op. Het spreekt dus vanzelf, dat de
werkloosheid enorm Is toegenomen en het
zou nog erger zijn, indien geen aanzienlijk
perceutage van het personeel gemobiliseerd
was.
Geheel anders is de toestand in de fa
briekmatige bedrijven; al moet ook
daar opderscheid gemaakt worden tusschen
nieuwbouw en reparatie werk. Het is helaas
een feit, dat bij de laatste afdeeling de
werkgelegenheid snel en aanzienlijk inge
krompen is. Waar de scheepvaart afneemt,
komen er geen schepen meer in de dok
ken, valt er zeer weinig meer te repareeren.
Het kan natuurlijk gebeuren, dat een half
vernield schip wordt binnengesleept om
hersteld te worden, doch veel levert dat
niet op.
In 't algemeen lieerscht de opinie, dat
men zich van opleving in dit opzicht niet
al te veel moet voorstellen. Rotterdam is
vooral transito- (doorvoer- en omslag-)
haven; en wanneer men dat bedenkt, en op
de positie van het groote achterland let,
dan weet men het wel. Het is mogelijk, dat,
wanneer de toestand zich wat consolideert,
er eenige opleving komt, maar voor opti
misme achten de „captains of industry"
geen reden aanwezig. Wij zijn zoo sterk
internationaal georiënteerd, dat de zijde-
lingsche gevolgen van oorlog om ons heen,
bijna even. ernstig zijn alsof wij zelf oor
logvoerende partij wa:-en.
Dit laatste geldt ook voor nieuwbouw en
heeft daarbij dan dezelfde gevolgen. Want
die nieuwbouw heeft vooral betrekking op
onze maritieme weermacht en evenzeer als
de oorlogvoerende landen moeten wij ons
haasten om ons tekort aan marine-mate
rieel in te halen. Dat ervaart de bekende
maatschappij in Vlissingen, doch evenzeer
Rotterdam en omgeving.
Over 't geheel mag men dan ook zeggen,
dat de fabriekmatige bedrijven in dit genre
volop werk hebben. Zeker, aan dit werk
zitten twee bedenkelijke kanten. Het ware
/enschep, dat de schepen, welke ge
bouwd worden, later niet zouden dienen om
te torpedeeren of getorpedeerd te worden,
doch om de schatten van Oost en West aam
door te voeren, maar de nood is ons
opgelegd om verweermiddelen gereed te
hebben.
Ook zal men er rekening mee moeten
houden, dat dit werk een tijdelijk karakter
draagt- Het is wel een vreeselijk schrale
troost) maar voorloopig dreigt „dit gevaar"
niet. Reeds nu rekent men b.v. in Vlissin
gen met de mogelijkheid, dat daar één der
drie noodzakelijk geachte slagkruisers ge
bouwd zal worden en dit zal gedurende
eenige jaren werk geven. En anderzijds
leert de ervaring, dat in oorlogstijd de
tonnage van de handelsvloot dermate terug
loopt, dat de vrede nieuwe werkgelegen
heid schept.
Verheffend en verheugend is het voor
uitzicht niet, vooral ook niet, wat de finan-
cieele gevolgen voor het nationaal inkomen
betreffen, maar als men alleen let op de
hoeveelheid arbeid, dan is hier nog wel
perspectief.
Natuurlijk zijn er wel moeilijkheden. De
aanvoer van grondstoffen en materialen is
schaarsch en onregelmatig. En wanneer
enkele of vele werven (dat weten wij niet)
thans een groote hoeveelheid materialen in
voorraad hebben, dan is dat misschien meer
geluk dfin wijsheid; het is althans resul-
strop en loopt, altijd risico. „Ik, aldus
do directeur van het middelmatig groot
bedrijf, zit dik in de materialen on kan
geruiinen tijd vooruit, maar wanneer men
mij deswege lof toezwaaide en mijn voor
uitziende blik prees, dan zou ik die eer
afwijzen."
Of de man hierin geheel gelijk heeft,
kunnen wij gevoeglijk in het midden laten,
wanneer iemand niet zoo ruim in de
spullen zit, wijte men dit niet aan zijn
onbekwaamheid. Een speculatief element
zit altijd in deze bedrijfsvoering.
Nu ligt de situatie ineens weer geheel
anders, wanneer men een regeeringsop-
drarht uitvoert of in samenwerking met de
regeering de voedselvoorziening bevordert.
Het is dan wel van beteckenis. als men iets
achter de hand heeft, maar overigens zorgt
<le regeering dan voor den aanvoer van
dstoffen. Dat geeft een groote gerust
heid en bevordert de stabiliteit in de werk
gelegenheid. Dit wil echter weer niet zeg-
dat de bedrijfsleiding dit nauwe
contact met de overheid als een ideaal
beschouwt. Vergissen we ons niet, dan is
eer het tegendeel het geval. Want aan die
amenwerking zijn ook bezwaren verbon-
len. Daan.ver spreken we thans echter
niet. Voor 't oogenblik constateeren. we, dat
oenig.bedrijf de regeeringsopdrachten met
reug-ie ontving, omdat daardoor stagnatie
in werkl josheid geheel of voor een deel
verden ongevangen
Radiorede van
Dr Frank Buchman
De wereld heeft een wonder
noodig
Geen haat, geen angst,
geen hebzucht
Dr. Frank Buchman heeft Zondag in
Boston (Ver. Staten) een radiorede gehou
den.
„Ik spreek^ vandaag", zoo zeide dr. Buch
man, „tot millioenen menschen over de ge-
heele wereld, die in dieze angstige dagen hoe
langer hoe meer in moreele herbewapening
de eeni'ge hoop voor de toekomst zien. Ter
wijl ik spreek, denk Ik vooral aan de mannen
in de loopgraven aan de fronten, de mannen,
die tegenover de harde werkelijkheid staan,
de mannen, die weten, wat oorlog is, maar
waar Liggen op het oogenblik de loopgraven?
In veLe Landen draagt iediere burger een gas
masker bij zioh, iedere tuin heeft een schuil
kelder. Het is een nieuwe oorlogsfase,
waarin iedereen verantwoordelijkheid draagt
en ieder huis een voorste loopgraaf is.
Onze bekwaamheid tot verzoenen heeft
geen gelijken tred gehouden met onze be
kwaamheid tot oo.'-"'voering. Onze ber
kwaamheid in het vernietigen begint het te
winnen van de bekwaamheid om te leven.
Bedenkt, wat de prijs is van haat, angst en
hebzucht. Millioenen mannen en vrouwen
moeten tegenwoordig gasmaskers bij zich
dragen, omdat zij jaren lang achter maskers
.geleefd hebben. Millioenen mannen en vrou
wen moeten tastend hun weg zoeken door
verduisterde steden, omdat de volkeren in
een geestelijke verduistering geleefd hebben.
Heden moeten millioenen mannen en vrou
wen naar luchtalarm luisteren, omdat in het
verleden de volkeren niet naar de stem van
God geluisterd hebben. Toch kunnen duis
tere nachten van afwachting, een verholen
zeigen blijken te zijn, want leiding is eer
eerste levensbehoefte, die niet gerantsoe-
'neerd is.
Het verstand en de denkkracht van de we
reld moeten gedurende langen tijd gesabo
teerd en verspild zijn om tot een dergelijke
vernietiging van menschen en volken te lei
den. De oorlog had al lang uitgebannen moe
ten zijn. Een generaal zei onlangs tegen mij:
„Een van beide, of ik offer mijn zelfzucht op
terwille van mijn land, of ik offer mijn land
op terwille van mijn zelfzucht, of wij offeren
onze nationale zelfzucht op of
De voorbereiding tot een nieuw vredesver
drag moet inhouden, dat alle contracteerende
partijen van alle volken gaan leven op den
grondslag van: geen haat, geen angst,
geen hebzucht, en het noodzakelijk
voorspel tot dit betere verdrag is, dat ieder
individu, ieder volk nu begint met die nauwe
levenswijze en het niet uitstelt tot den toe-
komstigen wapenstilstand.
!De tijd is nu gekomen om dienst te nemen
voor den geheelen duur van dezen oorlog te
gen de zelfzucht. Ons programma moet lui
den: „Voor eeuwig strijden in den strijd voor
den vrede".
De werkloozen moeten de veiligheid en de
zekerheid hebben, die zij krijgen als zij we
ten. dat zij noodig zijn en dat er werk voor
hen is. God heeft een programma, dat het
geheele volk omvat en dat allen voorziet van
inspiratie en vrijheid en alle andere politieke
programma's voor is. Als arbeid, bedrijfslei
ding en kapitaal onder Gods leiding gaan sa
menwerken, dan neemt de industrie zijn
ware plaats in het nationale leven in.
Deze wereld heeft een wonder noo-
Ter hoogte van de gemeente Blitters-
wijk is het schip „Threcor" bij het
zandladen gezonken. Door de stijging
der rivier liep het sterk hellende schip
gevaar geheel onder water te ge
raken.
tegen Hoofdpijn, Kiespijn, Migraine*
Eervolle staat van dienst
afgesloten
DEN HAAG, 30 Oct. „Kijk, tfit is een
foto van het 40-jarig jubileum, van Prof.
Lorentz, en deze is van de opening van
het Sinologisch Instituut te Leiden."
We vertoeven ten huize van mr A. J. L.
van Beeck Calkoen, den ohef van de
afdeeling Hooger Onderwijs aan het Depar
tement van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen, die, zooals bekend, morgen zijn
arbeid' zal neerleggen. En aan dezen voor
avond van den laatsten dag, laten we een
blik glijden over de foto's, die een indruk
geven van het werk, dat morgen beëindigd
zal worden. Of liever, het kan toch ook
eigenlijk nog geen indruk worden genoemd',
want, zools de heer Van Beeck Calkoen op
merkt, de ambtenaar werkt feitelijk meestal
op den achtergrond, in de s'c h a d u w. En
de foto's laten, juist wijl ze foto's zijn, iets
zien van de openbaarheid. Zoo er dus
een indruk gexvekt is, kan deze slechts een
voorloopige zijn. Immers, we weten, dat
achter de oogenblikken, waarop de ambte
naar naar voren treedt, zich dat breede ter
rein uitstrekt, dat het leeuwendeel van zijn
arbeid omvat.
Toch laten we de kieken nog niet liggen.
De heer Van Beeck Calkoen licht toe: „Zie,
hier hebt U een foto vam het phonetisch
De herbouw van het Kasteel Berg te
's Heerenberg, dat onlangs door
brand verwoest werd, is in vollen
gang. Ondanks de moeilijke tijdsom
standigheden gaat het werk in vlot
tempo en men hoopt in anderhalf jaar
gereed te zijn.
In het Fransche hoofdkwartier achter
de Maginot-linie zijn de officieren van
den generalen staf dagelijks bijeen
ter bestudeering van de kaarten,
waarop de positie en beweging der
troepen wordt nagegaan.
dig. De wonderen der wetenschap hebben
deze eeuw vei-baasd doen staan maar al deze
wonderen hebben geen vrede en geen geluk
in onze gezinnen en aan onze volkeren ge
bracht. Een wonder van den geest
is hetgeen wij noodig hebben. Er moet een
geestelijke stuwkracht komen, die de men-
scheldjke natuur zal veranderen en menschen
en volkeren zal herscheppen. Er moet een
gezag van geestelijken aard komen, dat door
elkeen en overal aanvaard zal worden.
Slechts op deze manier zal uit den chaos orde
ontstaan in aangelegenheden van nationale-
en wareldbeteekenis.
Wil dit wonder in de wereld gebeuren, dan
moet een volk de leiding nemen. Het een of
andere volk moet Gods wil als zijn bestem
ming aanvaarden en door God geleide men
schen kiezen als zijn vertegenwoordigers
in binnen- en buitenlandsche zaken.
Wij hebben getracht te denken en te leven,
zooals wij dit wenschten. Tracht nu te den
ken en te leven, zooals gij wenscht, dat een
ander volk leeft, dan aal ons land de baan
breker zijn van de nieuwe wereldorde.
Het geheim ligt in het luisteren naar God.
Waar God de leiding heeft, ontstaat een
waarlijk eensgezind volk. De nensch alleen
kan geen vrede maken. Een volk. moet ge
oefend worden om vrede te maken en te
handhaven. Wij moeten beginnen de men
schen te vormen, die den rechtvaardigen |t
duurzamen vrede van de toekomst zullen
maken.
De klok staat op nul, wij staan op den
drempel van een nieuwe wereldorde. Het is
noodig, dat wij eendrachtig de wereld terug
winnen voor een programma van gezond ver
stand en zekerheid. De eenige normale men
schen in een waanzinnige wereld, zijn zij, die
door God geleid worden. Wij hebben de
groote SOheppexrctcT UroilTien 5«ct
nog niet aangeboord.
God heeft een philosophie en de vereenig-
de moreele en geestelijke krachten der vol
keren zullen deze philosophie vinden, die
opgewassen is tegen een wereldcrisis".
congres, en hier een van Minister De Visser
met zijn departementalen staf; hier een van
een bezoek met Minister Terpstra aan de
R.K. Universiteit in Nijmegen, en dan eeri
van de opening van de aula in Kampen.
Ook is er een van het 25-jarig jubileum der
Handelshoogeschool in Rotterdam".
En tusschen deze foto's uit den nieuweren
tijd laat de heer Van Beeck Calkoen er een
zien uit het jaar I860 of daaromtrent. De
vader van den scheidenden onderwijsman
6taat er op en behalve deze nog anderen,
die later evenzeer hun sporen hebben ver
diend in het leven.
„Ik denk, dat ik mijn liefde voor het
Hooger Onderwijs van mijn overgrootvader
heb", vertelt de heer Van Beeck Calkoen.
„Die was hoogleeraar in de sterrenkunde
aan de Universiteit te Leiden en Utrecht,
adviseur van Lodewijk Napoleon. Helaas is
hij op betrekkelijk jeugdigen leeftijd, 39
jaar oud, overleden".
„Hoe is Uzelf met de ambtenaarsloopbaan
begonnen?"
„Dat is eigenlijk vanzelf zoo gekomen.
Toen ik afgestudeerd was, kwam ik in 1902,
onder Kuyper, bij het Departement. In 1903,
onder Minister Rink, kwam ik bij dc afdee
ling Hooger Onderwijs, waarvan ik sedert
191S chef ben. Zoo ben ik langen tijd ge
regeld in aanraking geweest met het Uni
versiteitswezen en via dit eigenlijk met heel
het leven, al kon die aanraking natuurlijk
nu en dan weinig anders dan oppervlakkig
zijn.
„Ik heb er altijd naar gestreefd, dat dc
begrooting van" de Universiteiten zooveel
mogelijk één lijn zou houden en dat een en
ander niet te hoog zou worden opgezet. Dit
had tot gevolg, dat, toen over heel de linie
bezuiniging op de Stantsbe^rooting noodic
werd, de maatregelen ten aanzien van
het Hooger Onderwijs goeddeels kon
den worden opgevangen. Merkwaardig
is trouwens, dat deze inrichting van dc
Universiteiten feitelijk beantwoordde aan
J een rapport, reeds opgesteld in 1S76 onder
Minister Heemskerk Sr en aangevende de
eischen, waaraan een Universiteit moest
yoldoen".
Uit het vervolg van het gesprek blijkt,
dat de heer Van Beeck Calkoen niet voelt
voor opheffing van een der Universiteiten.
„Deze zijn alle natuurlijk gegroeid en in
het volksleven geworteld", zoo zegt hij ons,
„en bezuiniging is wel op andere wijze tc
vinden. Bij keuze tusschen één massale Uni
versiteit en verschillende Universiteiten
naast elkaar, moet ongetwijfeld de voor
keur worden toegekend aan iet laatste".
De heer Van Beeck Calkoen neemt af
scheid van het Departement Dat wil zeg
gen: zijn andere bezigheden hat hij niet
tevens rusten, integendeel, hij Irijgt er nu
temeer gelegenheid voor, deze te behartigen.
Dus is het. wat dat betreft, voor een terug
blik eigenlijk nog niet 't geschikte moment.
Maar we mogen toch wel iets noemen. Eu
dan staat de arbeid voor het diaconaat voor
op. Met dankbaarheid laat do heer Van
Beeck Calkoen ons 't jubileumboek zien, dat
juist verschenen is. Veel, we weten het,
mocht hij doen voor de zuiver-stelling van I
de ipositie der kerkelijke arm verzorgers. „Er
is op den duur geen andere keus dan tus
schen kerkelijke verzorging en verzorging
door de staatsgemeenschap'zoo merkte
hij op.
Voorts het contact met het Geref. leven
in de verschillende landen. Hiermee legde
d<e heer Van Beeck Calkoen eigenlijk reeds
in Jan. 1S96 de grondslagen, toen hij in
Liverpool een internationale Studenten-
Zendingsconferentie bijwoonde. En in het
jaar daarop volgde Amerika met een con
ferentie van de wereldfederatie.
Verschillende malen heeft de heer Van
Beeok Calkoen belangen van kerkstichting
in het buitenland mogen behartigen, zooals
in Parijs, in Mechelen, in Londen.
Echter, dit alles ligt weinig in de dopar
tementale sfeer en dus volstaan wc me
deze korte aanduidingen.
Van 1902 tot 1939, het is een breede reek
van jaren, ongetwijfeld vol van asnecte.
die onderling verschillen. De eene tijd
vol van deze onderwerpen, do ander wee
van andere.
En zoo komen we weer in gedachte
bij den omvangrijken, zij het oo
goeddeels in stilte verrichten arbeid in h<
belang van liet Hooger Onderwijs. De heo
Van Beeck Calkoen staat er op. dat het a
scheid zal plaats hebben zonder ruchthaan
heid. Ook onzerzijds wordt aan dezen
wensch gaarne gehoor gegeven. Maar wc
willen zulks niet doen rtnn na er kortelijks
op te hebben gewezen, hoe hier een ambte
lijke functie, integer vervuld, eervol wordt
neergelegd!
alfabetische lüst v
dankbetuitrim
uiting: van een
Rotterdam, de
anbevellng opgei
lingcn. Toegekend I.
.nje-Nassau verbondei
aan mej. G. B 1 e
nle, te Maastricl
