4 CHIEF W^HIP e
ONZE KRANT TOT 10CT. GRATIS VOOR NIEUWE VASTE LEZER!
Gemengd Bloed
Genot bovenal Dan moet U werkelijk overgaan o
Het terreinkarakter van het
westelijk front
Doeltreffende blokkade ter iZ
SATERDAG 9 SEPTEMBER 1939
EERSTE BEAD ftïW
V\
B E L G i j
andean
ZO -30 40 50
;/.;MAYENi
[.'44%
V k
/G.H.DV ÜJBURS5^
SKOBLENZ
WIESBADEf
BERNCASTEL ii
.r^
0 DU II
LUXEMBG jgTTRlER
.^vi
>C(f)L.D
oj^
L SAARBRÜi
l^ZWEIBRÜCKEN
07^. LANÓAU;
'SAR'RËGUEMINES
5ITCHE V 'r/<?V5
WISSEMB.G/
F
(3961)
Hoe Maginot- en Siegfriedlinie
tegenover elkander liggen
Tusschen beide bevindt zich een
ruim Niemandsland
V-Hoe is diet mogelijk, dat er aan wat men
gemakshalve als het westelijk front pleegt
aan te duiden, dus in het Fransch-Duitsche
grensgebied, gevochten wordt, en dat er van
vorderingen en troepenbewegingen sprake is,
terwijl de beide tegenóver elkander liggende
f.OEtificatie-linies toch intact blijven?
De Maginot- en Siegfriedlinie, die aan
weerskanten van den Rijn liggen, loopen
aanvankelijk parallel, doch gaan vervolgens
uit elkaar ter hoogte van de uitvloeiing van
de Lautcr aan dm linker-Rijnoever.
De Maginot-linie blijft de Fransche gren3
Volgen, terwijl de Siegfried-linie zich ervan
verwijderd, zonder daarom den loop van den
Rijn te volgen, die een natuurlijke grens en
een natuurlijke verdediging vormt. De Magi
not-linie maakt een rechten hoek, terwijl de
Siegfriedl-linie eenigszins een stompen hoek
vormt. Derhalve kunnen de tegenover elkaar
liggende verdedigings-linies en aanvalsbases
in twee deelen verdeeld worden. In de eerste
plaat3 het Rijndal in het algemeen loopende
in de richting Zuid-Noord over een afstand
aan ruim 170 K.M. van het Zwitsersöhe
Bazel tot de samenvloeiing van de Lauter en
Rijn, en in de tweede plaats het gebied tus-
sdhen Rijn en Moezel, genoemd in het vorige
communiqué, waar de staatkundige grens
over ruim ISO K.M. dwars door een afwisse
lend terrein loopt in de richting Oost-West.
Ten Westen van de Moezel begint het
neutrale Luxemburg. De eerste oorlogsope
ratios spelen ziöh dus af binnen een drie
hoek, waarvan de zijden een lengte hebben
van 350 km en waarvan de top gevormd
wordt door de samenvloeiing van Rijn en
Lauter op 15 km afstand van de groots
Duitsche stad Karlsruhe.
Het Rijnfi-ont wordt aan een kant be
grensd door Elzas-Lotharingen over een
breedte van ongeveer 60 km en beheerscht
door de glooiende helling en door de be
boschte bergen van de Vogezen, bergen met
afgeronde tappen. Aan den anderen kant
stijgt het Ringdal naar het bergmassiet van
het Zwarte Woud. Aan beide kanten liggen
de steden, met uitzondering van Straats
burg, niet direct aan de oevers van de
rivier.
Talrijke boschjcs en bosschen benemen
vooral aan Fransche zijde 't uitzicht. Brug
gen zijn zeldzaam en de rivier is breed,
terwijl overigens bij den oorlogstoestand
eventueele bruggen toch vernield' zouden
zijn.
Temidden van de rijke en vruchtbare
Elzas en in Lotharingen liggen vele ge
huchten, dorpjes en stadjes. De stad Mul
house ligt op een afstand van 15 km van
den Rijn, Colmar nog verder weg en voorts
ligt er Straatsburg, welks Rijnhaven tegen
over de Duitsche stad Kehl ligt. Lotharin
gen is over de Vogezen heen verbonden
met het overige Frankrijk door een uit
muntend' wegennet en door spoorwegen,die
door diepe tunnels loopen. De bevolking
werd geëvacueerd bij het begin van de
crisis.
Aan den overkant ligt de Duitsche vlakte
veel meer ingeklemd tusschen het Zwarte
Woud en den Rijn met de steden LoiTach
tegenover Bazel, Freiburg tegenover Colmar
en verder Lahr, Offenburg, het bekende
kuuroord' Baden-Baden en Rastatt, 25 km
ten Zuiden van Karlsruhe, de hoofdstad
van Baden. Van Noord naar Zuid loopen
door deze streek wegen en een spoorbrug
die thans onder het vuur der Fransche
kanonnen liggen. Langs den Rijn zijn in de
onmiddelijke nabijheid van den oever ver
sterkingen gebouwd, die als vooruitgesoho
ven bastions der verdedigingslijn^ zijn .be
doeld.
Deze versterkingen liggpn nauwelijks
onder den grond om geologische redenen.
Het Rijnwater vloeit tusschen de keibed
dingen op nauwelijks zes meter uiepte.
Aan den Franschen kant vindt mi3n
betonnen kazematten, voorzien van vele
automatische vuurwapenen, waarvan het
flankvuur het oversteken van de rivier
met pontons of zelfs met gepantserde sloe
pen onmogelijk maakt. Aan Duitsche zijde
had men dezelfde bedoelingen, maar dooi
de haast waarmee men daar de verster-
kingen heeft gebouwd', is dat op vex-keerde
wijze geschied en heett men fouten ge
maakt, toen den vorigen winter de Rijn
plotseling begon te wassen. Verscheidene
blokhuizen liepen onder water, voordat het
heton was gedroogd en pioniers moesten
met dynamiet verschillende bouwsels weer
vernielen en vervangen door nieuwe con-
sti-ucties, waarvan de betonnen muren
ostentatief zichtbaar zijn van den Fran
schen oever. Bovendien is óe Duiteche
oever lager dan de Fransche.
Van de samenvloeiing van Rijn en Lau
ter af scheiden zich de Mqginot-linie en
Siegfried-linie. De eerste volgt nauwkeurig
de grens, docfh de tweede wijkt daai-van af,
zonder evenwel d enRijn te volgen. Er blijft
dus een groote i-uimte over, waarbinnen
de vijandelijkheden zijn begonnen. De Magi-
not-linie steunt op de lage bergkammen
de Vogezen, die zich in Duitsche rich
ting voortzetten. Tusschen beide lijnen ligt
een heuvelachtige streep, met hooge top-
De strijd
op het westelijk front
Franschen melden „plaatselijke
vorderingen"
„Voortzetting van onze plaatselijke
vorderingen. Op de punten, waar de vij
and terugwijkt ,past hij vernietiging van
constructies toe en wij ontmoeten mijn-
velden. Activiteit van onze luohtverken-
ning. Ter zee toonen onze patrouille-
strijdkraohten een zeer groote activiteit.
Een nauwe samenwerking met de Brit-
sche strijdkrachten ter verdediging van
de zeeverbindingen is verzekerd".
ZeLfs in zijn nuchterheid, aldus Havas,
geeft dit communiqué aan, dat noch de in
derhaast door Duitsóhand aangevoerde ver
sterkingen, noch de overvloed van automa
tische vuurwapenen, den voortgang der
Franschen tot voorbij de voorposten van
de Maginot-linie kunnen tegenhouden.
Deze voortgang was zelfs zóó aanzienlöjk,
dat de tegenstander er door werd genoopt
bruggen en tunnels te vernielen en mijnen
velden, die waarschijnlijk waren aangelegd
om aanvallen met vechtwagens tot stilstand
te brengen, bloot te geven. Het is onmoge
lijk nauwkeurig de plaatsen aan te geven,
waar dergelijke posities zijn veroverd. De
Fransch-Duitsche grens is uiterst bochtig
en volgt elke accidenteering van het terrein,
dat zoowel in het boschgebied, dat zioh uit
strekt van de uitvloeiing van den Lauter
in den Rijn, tot aan de Saar en de Blies
een duizendtal heuvels telt, evenals in de
richting van de Vogezen en in het Saar-
gebied.
Van de Fransche grens beheerscht
de fabrieken en mijnen van het Saargebied.
De eerste dagen der vijandelijkheden waren
gewijd aan het verminderen van deze voor
uitstekende punten en de berichten over de
vernieling door Duitsche troepen van pun
ten, die daarbij in het gedrang kwamen,
schijnen er op te wijzen, dat deze voorbe
reidende taak met succes is verricht.
Men moet niet vergeten dat de eigenlijke
Siegfried-ldnde, waar deze het Rijndal be
reikt, zich achter de Leuter van de grens
verwijdert en over de heuvels van het
Saargebied Loopt, waarvan de gemiddelde
hoogte varieert tusschen 300 en 350 meter,
terwij! daarachter twee steden met twee
bruggen, Saarbrucken en Saarlouis, gelegen
zijn voordat de Saar voor Trier in den
Moezel stroomt.
Op het front van den Elzas, waar slechts
de Rijn de versterkte stellingen scheidt,
vond geen bijzondere activiteit plaats.
Oostenrijkers deserteeren
Havas meldt uit Ljubljana: Sedert een
tiental dagen valt er aan de Duitsch-Joego-
slavische grens, vooi-al in het gebied van
Maribor, een doortocht van Oostenrijksclic
deserteurs naar Joego-Slaivië waar te nemen.
Uit Karint-hië komende reizigers verhalen,
dat de bevolking zeer gedemoraliseerd is en
dat soms het vertrek van gemoibiliseerden
zich afspeelt in een atmosfeer van latente
revolte van de zijde der burgerbevolking en
vooral van de zijde der vrouwen.
De gevolgen van den
duikbootenoorlog
Verscheiden schepen tot
zinken gebracht
Duitsche ertsaanvoer ernstig
belemmerd
pen en verscheidene steden, o.a. Fisch-
bach, Pirmasens en Zweibrucken. Meer
naar het Noordwesten begint het industrie
gebied van den Saar, doorsneden door
deze rivier en door de Blies, met een
bodem, die ondergraven i° door mijnen en
aarop groote industrieele ondernemingen
zijn gevestigd. Achter deze rivieren verheft
zich weer een bebo&cht b'ergmassief. De
Siegfried-linie loopt over deze beboschto
heuvels tot aan Trier en de samenvloeiing
van Saar en Moezel. De Maginot-linie profi
teert van een natuurlijke bodemgesteldheid
die zeer gunstig is voor verschansingen en
buigt zich om kleine steden, die een naam
in de geschiedenis hebben, zooal6 Weissen-
burg, Forbach en Bitsch. De stad Metz
dient daarbij als steunpunt.
Door Radio Marine Corporation is een
telegram opgevangen van den Belgischen
kruiser „Jean Jadot", waarin gemeld werd,
dat deze -12 man had opgenomen, opvaren-
den van het Engelsche vrachtschip „Rogent
Tiger", dat getorpedeerd is door een duik
boot.
De „Statendam" van de I-Iolland-Amerika
Lijn heeft per radio medegedeeld, dat 37
leden van de bemanning van het Britsche
schip „Winkleigh" opgepikt zijn. De „Wink-
leigh" bevond zich op een afstand van twee
dagen varen van Southampton. Wat cr met
dit schip gebeurd is, is nog niet bekend.
Verscheiden leden der bemanning van het
Britsche vrachtschip „Manaar" zouden ver
mist worden tengevolge van de torpedee
ring van dit schip, volgens verhalen van de
vier door een Portugeesch stoomschip aan
land gebrachte overlevenden.
De overlevenden verklaarden, dat de
„Manaar" zonder waarschuwing was getor
pedeerd. Andere leden der bemanning van
de „Manaar", benevens een doode en twee
gewonden zijn door het Nederlandsche
stoomschip „Mars" ontscheept.
Een der leden van de bemanning, die in
het ziekenhuis is opgenomen, vertelde Reu
ter, dat de kapitein, nadat de eerste torpedo
het schip in de flank getroffen had. bevel
had gegeven het schip te verlaten. Wij
brachten vier booten aan bakboord in zee.
maar het schip maakte een slag om, zoodat
wij recht tegenover den onderzeeër kwamen
te liggen en een hagel van kartetsen op ons
zagen neerkomen. Terzelfder tijd sloeg tor
pedo na torpedo in de „Manaar" in.
Onze boot zette koers naar Lissabon,
maar na enkele uren werden wij door het
Nederlandsche schip opgepikt.
Het Italiaansche s.s. „Castelblanco" heeft
23 geredden van de „Manaar" binnenge
bracht. De „Castelblanco" was 1 September
1.1. van Rotterdam vertrokken met bestem
ming Livorno.
De readers van het Britsche s.s. „Pukkas-
tan" dat, naar gemeld is, in den Atlanti-
schen Oceaan getorpedeerd is. hebben de
volgende boodschap ontvangen van den
kapitein: „Gezonken, alies wel".
De bemanning bestaat uit 36 koppen.
Britsche controle voor Noorsche kust
Uit Stockholm wordt aan de „Nouvelle
Gazette de Zurich" gemeld, dat de Britsche
vloot nauwkeurig de scheepvaart aan de
Atlantische kust van Noorwegen controleert
Het Duitsche schip „Von Molferbuh" is
roor de Noorsche kust door een Britsen
oorlogsschip tot zinken gebracht.
Van verscheiden zijden wordt medege
deeld, dat schepen geladen met ijzererts,
die uit de Noorsche haven Narvin naar
Duitschland vertrokken zijn, door Engel
sche oorlogsbodems zijn aangehouden en
opgebracht; andere spoeden zich naar Noor-
sche havens.
Aangezien tweederden van den Noor-
schen uitvoer van ijzererts door
Duitschland werd afgenomen, krygt de
Duitsche invoer hierdoor een zwaren
slag. De Noorsche maatschappij Sta-
vanger, die het grootste deel van haar
productie aan Duitschland heeft ver
kocht, heeft reeds 1500 man ontslagen.
Op de lijst van artikelen, welke de
Engelschen als contrabande beschou
wen staat ook ijzererts.
l-Oo
bos
In neutrale havens ligt de
Duitsche handelsvloot
Waar is de Bremen
PARIJS, 9 Sept. Ten aanzien van den
oorlogstoestand ter zee is medegedeeld: „op
alle zeeën zijn de Fransche en Engelsche
vloten actief". Dez'2 eenvoudige en korte zin
van het ecnige communique, dat gepubli
ceerd is over de operaties ter zee, is toch
voldoende, om de enorme taak voor oogen
te roepen, die ten deal valt aan c.e geallieer
de vloten, en die zij sedert bijna een week
Zonder ophef maar zeer doeltreffend ten uit.
voer leggen.
Door de vrijheid tar zee te verzekeren zul
len de geallieerde vloten het mogelijk maken
dat de industrieele grondstoffen en voe-
cingsproducten uit de geheele wereld toa-
vloeien naar de Fransche en Engelsche ha
vens. Zij zullen de veiligheid verzekeren
van de Engalsche troepen, die ontscheept
worden op het vasteland en de overtocht
dor koloniale troepen, die uit alle deelen
der beide Fransche en Britsche wereldrijken
komen.
Bij deze taak van essentieel belang komt
dan nog oc taak Dyitschland te beroovcn
van diezelfde industrieele en voedingsgrond
stoffen door de Duitsche havens streng te
blokkeeren. Deze dubbele taak der beid-a vlo
ten wordt vergemakkelijkt door de zeer on
gunstige aardrijkskundige ligging van
Duitschlano en door de neutraliteit van Ita
lië en Japan.
Zooals men weet zijn de geallieerde eska
ders, die de snelste schepen omvatten (do
Fransche torpedpboot jagers houden het we-
reldsnelheidsrecord voor oorlogsschepen) en
de linieschepen met de grootste tonnage en
met het zwaarste geschut bovendien nog
vóór de crisis versterkt door ae vorming van
z.g.n. reserve eskaders.
Blokkade doeltreffend
Reeds in de eerste uren der vijandelijk
heden is de blokkade ter zee van Duitsch
land doeltreffend geweest. Inderdaad heeft
Duitschland slechts één enkelen uitgang
naar de open zee, de Duitsche bocht, een
soort venster van slachts 190 K.M. breedte,
tusschen het eiland Borkum aan de grens
der Nederlandsche territoriale, wateren en
het eiland Sylt dicht bij de Decnsche kust
Ln het noord-oosten. En dit venster opent
zelve op -aen soort nauw plein, de Noordzee,
welker sr.haarsche uitgangen als het ware
afgegrendeld worden door de enorme Engel
sche vlootstrijdkrachten.
Daar is in de eerste plaat6 in het zuid
westen het nauw van Calais, dat slechts 60
K.M. bread is en tusschen de Fransche en
Engelsche kust is gelegen. Geen enkel
Duitsch schip, zelfs geen onderzeeër kan
hopen door Het nauw van Calais heen te
komen.
In het noorden van het groote L-'tsche
eiland ligt da Firth van Pentland, en
nauwe doorgang, bezaaid met reusachtige
eilanden tusschen de Kaap Duncansby in
Schotland en de eilanden-groep der Orka
den.
Een tweede doorgang, 100 K.M. breed,
ligt noordelijker tusschen de Orkaden en de
Shetlandulanden. Beide doorgangen wor
den gemakkelijk bewaakt door patrouille-
schepen en lichte eenheden.
Een i*uimere poort staat nog noordelijker
open tusschen Unst, het laatste eiland van
de Shetlanagroep en de noorscba kust langs
een lijn, die uitkomt eenigszins ten noorden
van de groote Noorsche haven Bergen. Deze
poort echter is ronduit op het noorden ge
opend en de schepen die ar doorheen zouden
varen, zouden afdrijven naar de kusten van
IJsland ,die in alle seizoenen gevaarlijk zijn
tengevolge van mistbanken en drijvend ijs.
Toch was dit de weg, die ecnige Duitsche
kapers gedurende den laatsten oorlog na
men. Onmiddellijk daarop is da Britsche be
waking daar krachtig ingezet. Daarom ook
is sedert het begin van de weck de Noord
zee, een doode zee geworden.
Geen enkel Duitsch schip vaart de Duit
sche bocht uit binnen de blokkadeii^j:,
daarbuiten hebben da talrijke vit
en mailschepen van Duitschland, l Du
rast zijn door den oorlog, de hooi
opgegeven ooit nog weer de thuis
kunnen bei-eiken. ooli
Naar neutrale havens
ichts
In de geheele wereld nemen z{t'
naar neutrale havens. Alleen al in
Spaansche havens aan de Gallici^60
waarlangs in de verte de groote onz
3ove
plai
over een derde deel
vaart, liggen 5! vrachtbooten m«
kenkruisvlug en met in totaal ee^d
van 180.000 ton. In de Japanscha hvalle
schepen met een tonnage vaiystrï
"".000 ton .eveneens tot bewegirjjy^
De schepen, die nog neutrale, ha pai
hen kunnen bereiken, worden de s m
ander rloor Britsche kruisers opi
Sommige, zooals de „Inn" geven 'aren*
keur aan de watergangen te opedm
eeste schepen echter geven onmidtfe st:
volg aan het waarschuwingsschot .„e -
van meening, dat „voor hen de q
eindigd is" en laveren hun schip uoma
geval worden de schepen of wel in6 c
Engelsche haven geconvoyeerd of ch i
zinken gebracht, nadat de opvaret
overgenomben aan boord van het P.rL.
schip. Ecnige Duitsche eenheden, c
den Atlantischen Ocaaan zijn gesi|
stellen, nog pogingen in het werk Duit
te onttrekken aan de opsporing den
sers. Dat is o.m .het geval met hti de
transatlantische mailschip de „Brei de
eerst aan het eind van de voriga eper
New-York is vertrokken. Met alle uerg
doofd, zwijgende draadlooze ind, di
moet het schip op den Atlantisoheroevo
ronddwalen, trachtende zoo lang erdei
aan het fatale praaien te ontkomem,
•achter ook mogelijk, dat op voorbven 1
den Duitschen kruiser, die in 1914.oofd
nam in een verlaten en moerassitroa
aan de Afrikaansche kust, waar [n e<
maandenlang verborg, de „BrenDuit'
schiiilplats heeft gezocht in een oniitscl
fjord op IJsland of Groenland ft d>
en
ende
Wat
RUSLAND ROEPT"
RESERVISTEN OP
In Moskou is een aantal reservist»
roepen om zich aan te melden bij d
tepringshureaiix". zonder dat, volgens
het mogelijk is na te gaan, waar
precies gaat. Misschien betreft het
verband met de mobilisatie-omstandi
zekere categorieën reservisten, miisscli
betreft het toepassing van de milita!
die pas is aangenomen. In de strato
men ecnige colonnes manschappen v
schillcnden leeftijd opgemerkt, di<
leiding stonden van militairen. Deze
evenals de omstandigheid, dat tot .Tan
dienstplichtigen onder de wapenen
gehoudie. die zouden afzwaaien in d
la ire districten van West-Rusland, be
dat Rusland op iedere gefceurlij'khei'
bereid" wil zijn.
Waar gaat U zit
vestigen?
IN AMSTERDAM P
Oan naar het kantoor van L. BOOM
Makelaar Bouwkundige E*i
Nassaukade 119 Telefoon 82521—
le Helmersstraat 137-11 38^'i
Frcd. Hcndrlkplantsoen 5-II 36
3e Kost verloren knflo 36hs ƒ37
Aalsnloerweg 82-11 34
Chassf-straat 9G-JII ƒ35'
WonlnglUst en Inlichtingen GRATI
een verhaal uit het midden der vorige eeuw
door DI.J.A.VI5SCHER.
(54
Daarna kwam 'de wagen, die Het lijk vervoerde, getrokken
door zes paarden en met zwart doek bekleed. De stoet werd
besloten door een aantal bedienden in marschtempo met het
geweer over den schouder.
Het graf was gedolven onder een paar zware eeuwenoude
eiken, van alle zijden van New Home af, te zien.
De predikant hield een indrukwekkende rede, die door de
honderden aanwezigen met stille aandacht werd aangehoord.
Hij had waarlijk geen moeite gehad om zijn stof te vinden voor
zijn toespraak. Gods Woord stond immers vol van beloften
voor wie trouw waren in hun dienst en kinderlijken eenvoud
betrachtten in hun geloof.
Diep onder den indruk keerden allen van de begrafenis
terug en toen later een sierlijk hek rondom het graf was ge
bouwd, werd er van New Home als om strijd gezorgd, dat
nimmer bloemen op het graf ontbraken.
Zoo werd de naam in eere gehouden van den doodarmen
ouden Indiaan, die nimmer een belooning gevraagd had voor
zijn daden, doch aan wien het vaderland meer te danken had
dan aan menig groot staatsman.
Het spreekt wel vanzelf, dat het huwelijk tusschen Viola
en Pietro, dat kort daarop plaats vond, in allen eenvoud werd
voltrokken.
Gedurende deze gebeurtenissen zat Don Tiburcio de
Vasquez als gevangene in een kamer, waarvan de ramen goed
gebarricadeerd waren met dag en nacht twee gewapende
schildwachten voor de deur.
Zijn stemming was meer dan ellendig. Uiterlijk nam hij een
houding aan van groote onverschilligheid, doch hij was de
wanhoop ten prooi.
Hij wist dat zijn rol uitgespeeld was en zijn lot beslist. Het
was een zaak van hoogstens een of twee maanden en dan zou
het doodvonnis aan hem voltrokken worden.
Hij werd goed verzorgd, doch men had hem die eerste week
met bepaalde bedoelingen alleen gelaten.
Toen Don Carlos begraven werd, had de Vasquez aan zijn
bewakers gevraagd, wat die drukte beteekende. Het wexd
hem verteld en hij had minachtend de schouders opgehaald
en gezegd:
„Wat een drukte voor zoo'n ouwe wilde!"
„Hij heeft jou overwonnen'', had de bewaker gezegd, waar
op de bandiet was gaan vloeken en geen woord meer had
willen zeggen.
Ook had hij het rumoer gehoord bij het huwelijk van Viola.
„Trouwt er weer een wilde?" vroeg hij schamper, „waar
jullie zooveel drukte voor maken?"
„Neen, Senor", was het antwoord, „geen wilde. Maar
Viola trouwt. U weet wel wie dat is".
„Zit die ook al bij jullie?", lachtte hij en hij gebruikte de
gemeenste woorden, die hij bedenken kon.
„Jawel", zei de bewaker. „En jij zit hier ook. En niet naar
je zin. Ik verwacht dat ze je gauw zullen afhalen en naar
Monterey brengen".
Inderdaad verlangde iedereen dat het spoedig zou gebeuren
en men verwachtte eiken dag een sheriff met zijn mannen om
hem over te brengen naar de gevangenis.
De oude mevrouw Vancouver kon het echter niet over haar
hart verkrijgen om geen enkele poging te doen om ook deze
verstokte ziel te winnen.
Het zou wel niet veel baat geven, doch zij liet zich niet van
haar plan afbrengen.
Op zekeren middag trad zij de kamer binnen, waar de
bandiet was opgesloten.
Deze zag verstoord op. Hij was niet bijster op bezoek
gesteld.
Hij wilde op bitsen toon de oude dame verzoeken hem alleen
te laten, doch er was iets, dat hem weerhield in haar vriende
lijke verschijning en waardigheid.
Ze was een statige lady van Old England en had in goede
kringen verkeerd, doch nog meer waren het haar grijze haren
en haar vriendelijke zachte oogen, die het moederlijke in haar
voltooiden.
De bandiet hield zich in. Hij voelde zich onderworpen aan
deze verschijning en boog beleefd.
„Don Tiburcio de Vasquez!", zoo begon ze. Ik begrijp dat
mijn bezoek u niet welkom is ,doch ik kom u zeggen wat mijn
hart mij beveelt".
„Ik heb u niet geroepen!", zeide de bandiet, doch het
brutale was weer uit zijn toon.
„Dat weet ik! Maar wat ik U te zeggen heb, komt altijd
'onaangediend. U bent in een ongelukkigen toestand geraakt,
Don de Vasquez! Vastgeloopen in het leven. Voor U blijft
er niet veel van over.
„Alleen hangen!" viel de bandiet gemelijk uit.
„Iets heel anders'', was het antwoord. „Wat U wacht Is
vergeving, een nieuw leven* kansen.
„Waarom spot U met een gevangene?" riep de andejng<
„Ik spot niet Don de Vasquez. Ik kan U dit zeggen Mc
mijn oude bijbel zegt: al waren uwe zonden rooder dan s^re
laken, zoo zullen ze witter worden dan sneeuw".
De Vasquez keek op en begreep haar niet. Wat bazelt»Vei
vrouw: vergeving, nieuwe kansen! Dat waren woorder D«
op hem niet van toepassing konden zijn. Op hem pi?u<'
boeien, de cel. het vonnis, de strop. En danHij side"8.
inwendig. PO£
„Wat bedoelt U, Mevrouw?" vroeg hij beleefder. tele
„Is U tevreden over uw leven Don de Vasquez? lov,<
Hij haalde de schouders op. ^UK
„Is uw leven geslaagd of mislukt? Zal uw leven winstgE;,
U beteekenen of verlies? Wat houdt ge over als de rechC
U vonnist?"
De ander zweeg en keek voor zich.
„Uw antwoord is duidelijk", hervatte Mevrouw Vancdan
„Wat baat het een mensch als hij de geheele wereld ge
en schade lijdt aan de ziel? En hoe zal het straks zijn alP^
straks staat voor Gods rechterstoel?" f
„Wilt U mij bang maken?" vroeg de bandiet grimier
„Dat zal U toch werkelijk niet gelukken".
„Ik wil U zeggen, dat er voor U ook nog vergeving itf*6.-,
„Ik heb geen vergeving noodig! Waarom laat U mijg,^
alleen?" zee
„Omdat God zelf mij naar U zendtU is ongeluk. 3
Don de VasquezEenmaal was er een tijd dat U
lukkig waart", voegde zij er op teederen toon bij.
De bandiet sprong op.
„Praat daar niet over", riep hij. „Ik weet wat ge bedi
Ja, als ik haar had behouden. Zij was een engel".
Wordt vervolge np
