BLOEMEN Stekeligheden EES WECK ANKEMEU op de Persilreis „VAN EN VOOR DE VROUW" UITGAVE VAN DE VIJF SAMENWERKENDF CHRISTELIJKE DAGBLADEN ai—26 AUGUSTUS 1939 in den nazomer Dahlia's IN het Vondelpark te Amsterdam is de bloemententoonstelling „Kleurenpracht 3" geopend en deze biedt den bezoekers.... enkel dahlia's. Het feit, dat een beduidend gedeelte van het Vondelpark, niet minder dan 10 ha, de vijvers inbegrepen, alleen voor één bloe- mensoort in 135 variaties met in totaal 13000 planten, is gereserveerd, en dat men voor deze groote en grootsche bloemenshow veel belangstelling verwacht, zegt wel, dat de daar getoonde bloem in zijn vele variëteiten bij het publiek geliefd is. Ook de bloemen tentoonstelling, die over enkele weken in Wassenaar zal gehouden worden, krijgt, naar de plannen luiden, een aparte dahlia- tuin. Er moet dus wel belangstelling voor dit soort bloemen bestaan. Die bestaat er ook. Wie komt niet ondeT de bekoring van de rijke kleurenmengeling en vormenversdheidenheid van deze uit Ame rika afkomstige tuinplant? De feitelijke bakermat van de dahlia als kweekplant ligt in Mexico. Daar was reeds vier eeuwen terug, in de zestiende eeuw, deze plant in vele kweekvormen bekend. Maar het duurde lang, veel langer dan met andere gekweekte planten, voor ze naar Europa overgebraoht werd. Maar toen ze hier ook eenmaal aangeland was, werd door de kweekkunst van onze bekende kweekers binnen enkele jaren een sortiment verkre gen, waarvan men versteld moet staan. Over MadTid, waar de directeur van den botanischen tuin, de heer Canavilles, een vriend uit Mexioo zaad van deze plant toegezonden kreeg, heeft de dahlia heel gauw haar veroveringstocht door bloemen- ïievend Europa gemaakt. Naar een leerling van Linnaeus, den plantkundige Andreas Dahl, kreeg ze van Canavilles den na Dahlia en ze bleef dezen naam houden. In ons land moet het de Leidsche kweeker Arentz geweest zijn, die in het begin der vorige eeui*1, omstreeks 1810, voor het eerst deze plant li ons land brachf en heel spoedig veredelde en er verschillende va riëteiten van wist te verkrijgen. Maar ook andere kweekers hebben in later jaren veel gedaan om het aantal bruikbare soorten in belangrijke mate te vergrooten. We noe men b.v. de andere Leidsche firma J. G. Ballego, we noemen J. T. van den Berg te Jutfaas en G. Woutes te Nijkerk. We wij zen op H. Hornsveld te Baarn, op J. K. Dominicus te Schiedam en op D. G. Ver- voorn van den plantsoendienst te Rotterdam. Deze en nog vele anderen hebben er toe medegewerkt, dat het aantal variëteiten thans tot over de 2000 is geklommen, welke te splitsen zijn in een vijftal klassen, ieder weer in groepen verdeeld. Men heeft o.a, de volgende dahlia-soorten: decoratieve, cactus (met geheel opgerolde bloembladen) scmi-cuctus (met ten deele opgerolde bla den), pioenbloemigeduplex (zinniabloemige e.u.) pompon, rosette, simplex, mignon en ster (alle drie enkelbloemig) halskraag en nog enkele andere. We achten het houden van dahlia' en hun verzorging wel bekend bij onze lezeressen mocht men met moeilijkheden zitten, dan vr .ge men gerust en willen daarom nog op een enkele zaak wijzen, die niet zoo algemeen bekend is, nl. dat men ook dahlia's uit zaad kan kweeken. Dit is voor liefhebbers een zeer leuke bezigheid, vooral omdat men allerlei verrassingen meemaakt, daar men niet dezelfde soort terugkrijgt, maar een mengeling van allerlei soms heel verschillende soorten, die men nog niet kent en waaruit wel eens heel nieuwe variëteiten kunnen ontstaan. Men moet in het begin van Maart het zaad in zg. zaaipannen uitzaaien en op een temperatuur van tegen de 70 graden hou den. dus vrij warm. Men verplant als de jonge plantjes twee stel bladeren hebben en zet ze dan ieder afzonderlijk in potjes of een aantal in een kistje, die mén in de koude bak plaatst om ze, als de tijd daar gunstig voor is in begin Juni, soms gaat het eind Mei ook wel, in den vrijen grond uit te planten. Met veel belangstelling zal men dan wachten wat er van groeit. Juist dat span nend afwachten en eindelijk opmerken wat er van groeit is het interessante bij het kweeken van dahlia's uit zaad. Nog een raad: zorgt toch vooral voor een goed bemeste, grond, die matig vochtig is. De dahlia is dankbaar voor zooiets en. ook voor een zonniig plekje in den tuin. Mevrouw, Mejuffrouw, BESPAAR GELD door zeil Uw toiletten te vervaar digen. Volg de SNIJ- en NAAILEERGANGEN pei BRIEFWISSELING van het INSTITUUT FCMINA 5 Place des E ?.ilaitcnrs 5 BRUSSEL Schrijft ons om U in te Jchten. Vraagt ons kosteloos programma no. 20 Utrecht De Beste ZOO ben ik dan met den brigadier uit visschen geweestTerwijl mijn eenige taak der voorbereiding bestond in het lop een onmogelijk vroeg uur zetten van den wekker, heeft mijn schoonzoon urenlang doorgebracht met het in orde maken van onze uitrusting, zoodat hij des morgens te vijf Mur voor mijn woning verscheen met een fiets, die op niet onverdienstelijke wijze de rol speelde van een rijdenden winkel in hengelsport- en aanverwante artikelen. Ver scholen achter een overgordijn, zoodat al leen haar slaperig hoofd te zien was, heeft Daatje ons nagezwaaid en zoo zijn we door een grijzen morgen naar den waterkant ge trokken om een wat den brigadier betreft) welberaamden aanslag op het leven der zoetwatervisschen te doen. Nou, we hebben dien dag een flink dozijn in de boot ge haald en vast geen kleintjes. Er waren flinke knapen by. Het was heerlijk op het water. Een breede diepe vaart, met riet aan de kanten be groeid, midden in het HollandLsche polder land, door molens en koeien gestoffeerd en dan in een bootje aan de stokken te zitten, met een licht hengeltje in je hand en het roode puntje van je dobber net boven water, rust, rust en nog eens rust, zoo kun je 't wel een poosje uithouden. De brigadier had eerst een half uur werk gehad met zijn instrumentarium. Hij had uitvoerig gepeild uitvoerig gevoerd (een voertje, man, voert,je!), hij had nog eens met zijn dobber geschoven en nog eens, hij had nog eens een made (of is het een maai) aan zijn haak gedaan en nog eens, zoodat er tenslotte een heele dot maden (of maaien) <aan zat. maar eindelijk en ten langen leste, nadat hij ook nog een pijp had gestopt, was hij dan toch tot rust gekomen en zat ihij zielsver genoegd, het dunne riet over een knie ge vleid en vastgehouden door een grooten bruinen knuist, zijn fraaien langen en slan ken witten dobber te observeeren. Ik raakte na een uur al in heerlijke mijme ringen verzeild, toen mijn kameraad mij hevig deed opschrikken door de ontstellende mededeeling: Man! (hij vergat in de ver alteratie den vadernaam) je dobber drijft. Ik had eenigen tijd noodig om gewaar te worden wdar de dobber dreef, haalde daarna met de kalmte, die mij eigen is, óp, en bracht De beste voorraadvorming is het sterlliseeren Duurzaamheid onbeperkt. Weck-glazen zijn gecon troleerd op betrouwbaarheid. Men lette daarom vooral op het merk „WECK", ook voor de gummi- ringen. Prijzen opnieuw verlaagd Een charmante deux pièces (model Jacquez Heim). den eersten voorn boven water, een flinken knaap, den eerste van de kleine twintig, die we dien dag gevangen hebben. Ik werd er weer compleet wakker van, gooide een roeiriem over boord, trapte op een pakje boterhammen, gooide het doosje met maaien om, stootte met den achterkant van mijn hengel tegen de kiezen van mijn maat, bij mijn pogingen om de visch, die in het bootje van den haak viel, te pakken maar ik kreeg hem beet en zelfs in het net en nadat de ravage was opgeruimd zag de dag er nog een beetje vriendelijker uit dan hij reeds gedaan had, omdat hij thans het succes in zich verborgen bleek te houden. Vol verwachting staarde ik het haakje met een dikke made. (maai) na, totdat het ii de grondelooze diepte verdween. Floep. Mijn dobber schoot schuin weg en bij het ophalen boog mijn topeind veelbelovend Tegelijkertijd sleepte de brigadier een kan jer, net nog even onder water, naar boot om hem daar met zijn schepnet op te vangen. De verwoestingen, die ik thans aan richtte in de boot-inventaris waren al min- der dan den eersten keer, maar ik bewon derde mijn partner, die noch ging staan (zooals ik), noch een kreet slaakte (zooals ik), noch op andere wijze aan zijn emoties lucht gaf, maar alweer beet had, toen ik mijn slijmerige handen nog aan mijn oude winkelbroek zat af te vegen (hoewel mijn schoonzoon ook daarvoor een speciale doek ten gebruike gereed had gelegd). Enfin, dat waren er dan drie van de goeie twintig, die we dien dag gevangen hebben. Het ging gesmeerd en ik ging leeren mijn kalmte te bewaren als er weer een visch aan mijn haak verzeild raakte. Toen het tijd werd voor de middagboterham zaten er al een stuk of vijftien flinke voorns en blieken in het net, dus dat was al goed de VAN LIMBURG STIRUM SCHOOL Eusebiusbuitensingel ARNHEM CHR. MEISJESSCHOOL (met internaat). Opgericht Mei 1913 Vijfjarige Cursus aansluitend aan de Lagere School. Opleiding naar aard en aanleg in velerlei richting en voor onder scheiden werkkring. Eigen erkend diplo ma. Prospectus en inlichtingen te ver krijgen bij de Directrice: Mej. C. M. ARNTZEN. (Reel.) helft van de Kleine dertig, die we in 't ge heel gevangen hebben. Ik heb me aan de maaien gehouden, maar de brigadier heeft het ook met aardappel, met een wormpje en met een pluimpje wittebrood geprobeerd en de visschen beten overal in. Hij 'taalde ook een paar baarzen een brasem en op een gegeven moment zelfs een aaltje, 's Kijken, we hebben een twintig voorns gevangen, een stuk of tien tilieken, ja. dat komt uit, want met de baarzen mee hadden we er in 't geheel een goeie dertig. Zoo is er nog eens aardigheid aan om uit visschen te gaan. Je moet natuurlijk niet vies uitgevallen zijn, want je eet je boter ham onder 't visschen door en dan proef je daar wel eens een raar smaakje aan, evenals aan het peukje sigaar waar je op sabbelt, terwijl we de schoongewasschen pruimen, die Daatje ter versnapering had meege geven, uiteraard ook niet met een bonbon tang konden aanpakken. Je laat wel eens een halve boterham een poosje tusschen je tanden zweven omdat je net een visch vangt en dan eerst weer een nieuwe made (maai) aan moet slaan en daarna pak je dan de zwevende boterham weer beet, maar daar zal je niks van krijgen. Halverwege den middag hadden de visschen er genoeg van en begonnen wijzelf het teven- eens welletjes te vinden. Als je een heelen dag niks of weinig gevangen heb, dan knoop je er nog wel eens een uurtje vast of je probeert het telkens nog eens op een ander plekjemaar als je net als wij, er een kleine veertig in je net hebt zitten, dan wil je er ook wel weer bijtijds mee op houden. En zoodoende zaten we om een uur of vijf bij Daatje achter een lekker bakje thee. Je stinkt, zei Daatje. En 't was zoo. Op 't water ruik je dat niet, maar ii kamerenfin, ik ben me gaan verklee- den en intusschen heeft Daatje haar schoon zoon overreed om het heele zoodje visch maar mee naar huis te nemen, omdat je op een bovenhuis zoo moeilijk visch bakken kunt, terwijl Toos het achter op 't plaatsje kan doen. Ik denk niet dat Toos over onzen vangst in de wolken geweest zal zijn, want om 's avonds nog een goeie veertig visschen te bakken, dat is ook geen hapje. Zoo teeken ik dan MIJNHEER DE MAN. WOL SPECIALIST DE NIEUWE WOLBAAL Jonkerfransstraat 117 Tel. 51992,bljGoudscheslngel Schiedamscheweg 65 Telef. 31774. naast Bervoets WÊk ROTTERDAM Geeft uw tafel cachet Linnen kleeden, servetten, en theemutsen, die geen an dere versiering hebben dan open gewerkte randen geven cachet aan een gedekte tafel. Men kan fijn en grof lin nen, doch ook zijden linnen verwerken, dat de eigenschap heeft los geweven te zijn en tevens een mooien glans heeft. De draden laten zich heel gemakkelijk uithalen. Nadat men de draden, meestal 5 a 7 uitgehaald heeft, wordt de open zoom gewerkt, liefst met indan- thren naaigaren. De dikte moet ongeveer overeenkomen met de uitgehaalde draden. Meestal worden ook de te genovergestelde kanten om gewerkt, waarvoor men de zelfde draden met de naald omvat. Aan kruisingen worden de hokjes opgei met een spin. Zooals dit op de theemuts kan Open randen zijn br> dan de rand langs den doch dit houdt verband de grootte van het werkstij Linnen in allerlei klei handwerk kels verkrijgen, evenals materiaal, waarmede de 1 den worden omgewerkt. Onze schets geeft theekleeden met open randtl te zien, waarvan de uitvoj^1 ring eenigszins verschilt, thans wat het uithalen dt draden betreft. De theemui - komt over een gekleurde oaiei dergrond, die zich mooi afte^v kent door de èjour j randen. 0 ZOMERTIJD 0 RHABARBERTIJD 0 INMAAKTIJD 0 SUKRETTENTIJD Probeert eens een proefpakje van en U zult tevreden zyn. „Het zoetmiddel bij uitnemend! ,ei(i Prijs per onsbusje 0.35 Prijs per halfonsbusje m.ra« 0.20 (Naar verkiezing poeder of klontjes)] 50 SUKRETTEN-klontjes 0.05 DE BESTE RECEPTEN NECTAR ESSENCE zooals Sinaasappel, Citroen, Ananas, Fram bozen. Marasquin, Amandel, enz. Fr«s 0.25. Bloemenollën met recepten voor odeur, haar water, pommade, brillantine, crèmes, enz. Prils ƒ0.40.—. Vraagt steeds merk NECTAR. Bij apothekers en drogisten verkrijgbaar ANKEMEU heeft twee jaar lang leege zeep- doozen gespaard en nu heeft ze eindelijk voldoen de voor een reis. Ze stelt er zich veel van voor, want ze is nog nooit in Amsterdam geweest, heeft nog nooit een film gezien, heeft nog nooit de sensatie ondervonden van gemeen schappelijk eten in een groote zaal en bovendien is ze zeer nieuwsgierig naar hetgeen ze te hooren zal krijgen over moderne waschbehandeling. Was- schen is immers wasschen en een knap man. die Ankemeu op dat gebied nog wat leeren kan. Uitgezonderd op dit eene punt, zijn echter haar ver wachtingen hoog gespan nen. Op den morgen van den grooten dag staat ze voor dag en dauw op en brengt haar Flippus een "kopje thee met een be schuit op zijn bed. .flier oudje, 't is al arg genog, dat je mijn den hielen dag missen mot." Flippus zuigt verteederd dit ongewoon vroege ontbijt naar binnen en voelt zich den meest verlaten man van heel Slikdijk. 't Is maar geluk kig, dat z'n schoondochter met haar vier spruiten over een uurtje zal kómen om de huishouding waar te nemenNu kan Anke meu tenminste met een gerust hart op reis gaan. De vier spruiten zijn ge boren en getogen in de stad en zullen de tierig heid wel in huis brengen, 't Is nog frisch genoeg, als ze plaats neemt op den bok van den groentewa gen, naast den groente man, met toten ze mag meerijden naar de stad, waar de bussen haar wach ten. Wel een uur te vroeg Joomt ze zoodoende aan, maar dat is zoo 't is. Een gratis reis moet haar geen geld kosten, dat kan de bruineniet trekken. Moe van het heen en weer drentelen over het plein, tje, waar de bussen ein delijk aankomenm zakt ze behaaglijk in een gemak kelijk hoekplaatsje en ge durende de heenreis ge niet ze van mooie verge- ziohten, nieuwe bruggen, prachtige gebouwen en ze kijkt in Amsterdam haar oogen uit. De rondrit duurt haar veel te kort. Haar aandacht is zóó in beslag genomen door alles wat ze ziet. dat ze op haar tochtgenooten bijna nog geen acht heeft geslagen. Later, bij de waschdemon- straties smaakt ze de voldoening, te merken, dat ze het heusch nog niet zoo slecht doet op haar manier en bij de uitleggin gen van de juffrouw knikt ze herhaaldelijk vol in stemming, zoodat haar gouden hoofdsierselen vroolijk meetrillen. Som mige grapjes, die de juf frouw maakt, vindt ze wel een beetje aardig, maar niet zoo bijzonder. Ze voelt heel geen neiging tot lachen, zooals de anderen om haar heen. Die zijn zeker niet zoo bot. door dat ze uit een stad komen. Maar als de juffrouw een banaal grapje maakt, dat betrekking heeft op de mannen, kent haar verba zing geen grenzen. Lachen al die vrouwen daarom? Ze durft het niet hardop te zeggen, want de juf frouw heeft verzocht niet te praten. Maar ze denkt verbaasd: „ik doch, as dat ze een dame was". Als de juffrouw wordt weggeroe pen, neemt een andere tij delijk haar plaats in en Ankemeu herademtMet die voelt ze zich beter thuis. Die bespreekt de zaken duidelijk en zonder flauwiteiten. ,Je bin toch geen kinders!" Dan gaan ze naar de eetzaal. Anke meu voelt een feestelijke stemming over zich komen bij het zien van de lange, keurige tafels. Ze krijgt een mooi plaatsje achter aan. Dat vindt ze fijn, want ze hebben haar gewaar schuwd, dat je by een film nooit vooraan moet gaan zitten, dan zie je al les lang zoo mooi niet. En als de juffrouw dan stilte verzoekt, om degenen die bidden willen, daartoe ge legenheid te geven, denkt Ankemeu: ,,'k bin hier tóch wel op m'n plaos", iets waar ze af en toe wel aan was beginnen te twijfelen. Na het bidden vailt echter een oorverdoovende mu ziek in, die gedurende den geheelen maaltijd aan houdt. Heel sterk van hoofd is Ankemeu nietZe heeft ook de vijf kruisjes al enkele jaren op den rug. Het schettert en toe tert in haar ooren, zoodat ze bijna niet proeft wat ze eet Lekker is het anders wel en goed klaargemaakt ook en volop. Honger hoeft ze niet te lijden en 't is een ongewone heerlijkheid doet ze graag. Als 't nou maar bekende unjsjes zijn. Stil, daar komt ail een versje. Wat is dit nu voor onzin? Nooit gehoord. Maar die anderen schijnen het te kennen. ,Jk zou zoo graag, zoo graag gaan trouwen". ,.Wie zingt nou zoo iets voor een verstandig mensch. 'k Doe niet mee hoor". Ankemeu sluit vast besloten haar lippen op el kaar. Maar dan wordt haar stemming wat mil der. Natuurlijk hebben ze dat versje er maar bijge plakt voor de jongelui. Straks komen er wel be tere, die zij ook kan mee zingen. Doch het repertoir gaat verder en de eene mop is al banaler en wan smakelijker, dan de an dere. Verbijsterd kijkt Ankemeu rond. Kennen ze bediend te worden en eens een keer te eten, wat je niet zelf allemaal eerst hebt klaargemaakt. Maar die afschuwelijke muziek. Ankemeu kijkt rond en ziet, hoe iedereen de mu ziek mooi schijnt te vin den. Sommigen tippen de maat met hun voeten, anderen neuriën mee tus schen de gerechten. Heb ben dan de stadsmenschen zoo'n slechte smaak? Of zij alleen? Plotseling zwijgt de mu ziek en Ankemeu her ademt. Het wordt donker in de zaal en op den film- wand komt een licht vïak te voorschijn. De juffrouw maakt bekend, dat ze zul len zingen. De versjes ko men op de film. Ankemeu trekt haar gezicht in een genoeglijke plooi. Zingen dan geen vaderlandsche liederen meer? Ze zijn toch in Nederland. Er is toch pas nog een prinsesje geboren. De Koningin is bijna jarigê Er zijn toch zooveel vroolijke, echt leu ke. echt mooie Holland- sche liedjes. Bah. die gek ke deunen allemaal. En de meeste vrouwen en meisjes schijnen ze nog met plezier te zingen. Nee hoor, ze heeft de leiders- en leidsters van de reis hooger aangeslagen. Ze voelt zich eigenlijk belee- digd. „Wat denken ze wel hier in Amsterdam. Dat wij i.i Slikdorp geen be schaving kennen, dat ze ons zulke dingen durven voorzetten? Wij praten wel boersch, maar daarom weten we toch wel, wat mooi is en welluidend"? Nee, dit deel van het pro gramma doet Ankemeu niet genieten. Het bederft haar dag. Ze vindt het ver nederend. Bij het teekenfilmpje ver- geet ze haar ergernis, zoo smakelijk moet ze lachen om de potten en pannen, die levend geworden zijn. En de andere filmen vindt ze ook geestig en sommige, vooral de gezichten op de stad en het water, heel mooiBij de film van de fabriek zelf zit ze adem loos van bewondering. Dat menschen zoo iets kunnen. Wat heeft God aan velen toch verstand en gaven geschonken. Maar als bij de film „de oude manier van wasschen" weer een banale aardigheid te pas komt, bederft die weer veel van haar genoegen. Ze vond die film anders juist zoo geestig. De ba naliteit is totaal overbodig en storend. Als het licht aangaat krijgt ze thee en gebak. Voor 't eerst van haar leven smult ze van een uiregie. ,,'s Jonge, da's kost voor den burgemees ter. Ze doen toch al, wat ze kenne, om je plezier te geven," denkt ze dank baar. En die juffrouwen en die mijnheer, ze sloven zich voor haar uit. Maar plots is de mijnheer het voorwerp van haar stom me verwondering en gren- zelooze ergernis. Ze kan haar oogen niet gelooven, als ze ziet, dat hij sigaret ten uitdeelt en dat tal van jonge meisjes zitten te rooken. Ze is blij, dat de dag bijna om is. Nee, ze voelt zich hier toch niet thuis. Wie heeft er ooit zoo iets beleefdZelfs de waschstok en het lepeltje en het zakje bonbons, dat ze bij d.'n uitgang in ont vangst neemt, brengen haar niet meer in de stemming. De menschen zijn op den terugweg erg opgewonden. Ze gillen van den lach en stampen met de stokken en krijschen de zoutelooze wansmakelijke straatliede ren uit den treure. Ze tappen nare moppen en af en toe vloekt er een. Ankemeu heeft maar één verlangen: weer thuis te zijn. En ze verkeert in stage verwondering over het feit. dat de menschen dit nu pleizier noemen. De tocht gaat door een mooie streek vol bosschen en oude kasteelen. Maar ze kan er zóó niet van ge nieten. Bij aankomst in de stad wacht haar de groenteman weer op. Hij is moe van den langen dag en weinig spraakzaamDaardoor be komt Ankemeu wat. De avondwind waait verkoe lend om haar slapen. De weg is eenzaam en wijd en stil liggen de landen ter weerszijden. Een geluks stemming komt over haar. Hoe heerlijk is het in Gods vrije natuur. Wat is ze blij. dat ze weer gezond en wel naar huis kan gaan. En een groot medelijden met haar tochtgenooten van dien dag vervult haar hart. Ze zou hen willen helpen, hun een reddende hand willen toesteken, want ze reizen toch een eeuwigheid tege moet, evengoed als zij. Maar wat kan zij voor hen doen? Ze behoort niet tot de rijken en niet tot de geleerden. Ze kan haar oudje niet verlaten en naar de stad gaan, om hun te vertéllen, dat er duurza mer geluk is dan hun we- reldsch plezier. Ze kan al leen voor hen bidden. Bij den ingang van het dorp staat Flippus haar cp te wachtten, geleund op zijn stok, want de rheu- matiek plaagt hem weer erg. ,fln, Anke, hoe was het?" „O, de menschen deeén d'r best voor me maar 'k bin toch blied da 'k oe weer zie." „O zoo", knikt Flippus voldaan. „Da ha 'k wel edocht. Vur -fiünxJe/iert ■zyaolot op en bovendien een b bU kappers, parfum Lumlnn is een plantaardige kleurspoeliii! ei geen verf. liumlnex is een creatie van de „Lab ratolro Instanto Vite". Importeur voor Holland en Koloniën H. MESKER, Tasmanstraat 198 Den Haa1 Vaders! Ooit U staat waarschijnlijk "s morgens op met een sigaar ol pijp aan en gaat er 't avonds •nee naar bed....l Och nee. rooken zoo slecht... Maar die gordijnen en die klee den waar de .rook" In trekt, dat Is erger I Doe moeder een plezier, laat een Waldorp stroomlijn ventilotor In Uw kamer eanbre Prijs is slechts I 24 - Geen rook meer In Uv» kamer, nooit benauwde luchtjes. Zendt U daag nog onderstaande coupon in voor (older met nadere Inlichtingen I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1939 | | pagina 8