CHIEF WHIP Gemengd Bloed Frankrijk vierf zijn Nationalen Feestdag JéwiF ZATERDAG 15 JULI 1939 EERSTE BEAD PAG. s Ongeëvenaarde troe penparade langs de Champs Elysées Symbolische bezegeling der Franse h'Brilsche waoenbroederschap Met uitzonderlijken luister heeft Parijs, ondanks de gedrukte politieke omstandig heden, den veertienden Juli gevierd, den grooten nationalen feestdag van de bestor ming van de Bastille. Aanleiding, oan dit maal aan dezen dag extra zwier te ■verlce- nen, werd gevonden in het feit, dat de verwoesting van den „tyrannenburcht" juist hondervijftig jaar geleden heeft plaats gehad. Doch zeker heeft ook de behoefte aan een machtige manifestatie van Fransdh- Britsche politieke en militaire eenheid het hare ertoe bijgedragen, van de Fransche metropool één feestperk te maken, versierd met de vlaggen van de beide natie6. wier land- en luchtmacht in volle glorie een gezamenlijke, urenlange parade hebben ge houden. Een menigte, wier getal niet te schatten was, is van deze grootsche wapenschouw getuige geweest, welke zich ontrolde langs de Champs Elysées, een van 'de schoonste wegen der wereld. Door de lucht ronkten de modernste Fransch-Brit- sche luchteskaders, groep na groep, om in de richting van de Seine te verdwijnen. In- tusschen paradeerden de eindelooze rijen der troepen voorbij, opgesteld over een zeer groote frontbreedte, om het schouwspel, dat toch reeds enkele uren vergde, niet einde loos te laten voortduren. Men zag er o.a. de Engelsche garderegimenten, de cadetten van de beroemde krijgsschool van S.t Cyr, de renublikeinsche garde, de Fransche zouaven, de Algerijnsche, Tunesische, Marokkaan- sche, Indo-Qhineesche en Senegaleesche De Engelsche Guardsdie deel- namen aan de traditioneele militaire revue ter gelegenheid van Frankrijks nationalen feestdag, verheugden zich in de bijzondere belangstelling van de tienduizenden toeschouwers. De Britsche gasten tijdens het défilé. Hore Belisha, de Engelsche minister van Oorlog, werd bij zijn aankomst op Le Bourget ter bijwoning der nationale feesten officieel begroet namens de Fran' sche regeering. troepencontingenten, een bonte praal van de meest verscheiden uniformen, en ten slotte ook een keurtroep van het Fransche Vreemdelingenlegioen, stram marcheerend in 25 man breed, onberispelijk gelid. Het publiek kreeg bovendien iets te aan schouwen van wat de moderne wapenfabri- cage als allernieuwste producten heeft afge leverd, kolossale oorlogstanks, monsterge- schut, mitrailleurs, alles mechanisch voort bewogen met hetzelfde gemak, waarmee een limousine over den weg snort. Er is ont zaglijk veel gejuicht, en de kreet: Leve Engeland! was schier niet van de lucht. Wel zelden heeft de Fransche hoofdstad, die toch ook het groote ovcrwinningsdefilé der geallieerden heeft mee gemaakt, -een mili tair schouwspel genoten, zóó overweldigend als gisteren op den Quatorze Juillet, toen naar schatting twee millioen toeschouwers, waarvan een aanzienlijk deel zich reeds bij het aanbreken van den dag op weg had begeven, om zich een behoorlijk plaatsje te veroveren, de eenheid des lands en zijn herwonnen defensiekracht in dit eindeloos lijkend leger-defilé heeft kunnen gadeslaan. Rede van Daladier op wees, dat 14 Juli 17S9 het symbool was geworden van de bevrijding van den menseh. De vrijgeworden Fran sche n ontdekten, dat zij door onbreekbare banden met elkander verbonden zijn. De verjaardag van hun be vrijding wordt op deze wijze de eerste feest dag van lnin broederschap. Na 14 Juli 1789 hebben de Franschen de noodzaak ondervonden zich te vereenigen en te wapenen. Reeds aan het einde van dat jaar begonnen de verschillende landsdeelen zich mét elkander te verstaan. All? deelen des lands gingen afzien van hun plaatselijke en bijzondere belangen ten behoeve van dé geheele eenheid: Frankrijk. Dezelfde liefde voor het vaderland heeft venochtend de harten van alle Franschen doen kloppen, toen hun prachtige leger voor hen defileerde. Oud-strijders uit. den grooten oorlog! Uw zonen hebben gedefileerd achter de vaandels, waarop gij de namen van uw groote slagen hebt geschreven. Gij, met uw kalmte en koelbloedigheid,/welke Joffre aan de Marne deed triomfeeren, die de hardnek kigheid van Pétain onder Verdun deed weer stand bieden, die- de energie van Foch tot de overwinning bracht, zijt gij niet trotsch op deze jonge soldaten, die na U voor de onaf hankelijkheid van het vaderland waken? Daladier herinnerde vervolgens aan de op offeringen, welke de Franschen zich hebben getroost, daar alles ondergeschikt moest worden gemaakt aan de behoeften der land»1 verdediging. Wij hebben ons een geweldige inspanning getroost om het .welzijn, den vrede en de vrijheid te verzekeren. Wij zul len daarmede voortgaan, met de volharding i'elke onze groot - voorgangers heeft, bezield. Vandaag ontvangt gij de eerste belooning. Het leger, dat gij vanochtend hebt toege juicht, is de behoeder van uw vrijheden. Gij hebt begrepen, dat het in staat is alle aan vallen te breken, welke ons land in gevaar zouden kunnen brengen. Iedereen heeft de geoefendheid en discipline, der infanteristen, legioensoldateu, gemotoriseerde troepen, ma riniers en luchtmacht gezien, die in de lucht vereenigd is met de luchtmacht V3n een groot bevriend volk, dat onzen bodem zal verdedigen, zooals wij den zijne indien weer stand zou moeten worden geboden aan ge welddadige aanvallen. Frankrijk bedreigt niemand en droomt van geen enkele verovering. Daar het den rede wenscht tusschen alle volken en den asten wil heeft zijn inspanning te wijden aan de bescherming van den vrede, daar alleen deze getrouwheid en geest van men- schelijke samenwerking het welzijn der be schaving kunnen verzekeren. Iedere bedreiging, iedere poging tot ovcr- heersehing zou ons vastberaden vinden in de verdediging der Fransche vrijheden en zou zien, dat wij onze inspanning voegen bij die van alle volken, die vastbesloten zijn hun onafhankelijkheid te beschermen. President Lebrun spreekt President Lebrun heeft een radio-rede voering gericht tot alle Franschen, in cn buiten het land, waarin hij er aan herinner de, dat „onze voorouders 150 jaar geleden voor ons de vrijheid en gelijkheid van rech ten in vrijheid veroverden. Laten wij ons als erfgenamen van hun burgerdeugden den eed van den 14den Juli 1790 herinneren. Moge deze groote gedachte ons den hechten wil geven het vaderland te verdedigen met onze krachten, de vrijheid en gelijkheid, de onaantastbare rechten van mensch en burger te handhaven en over te dragen aan onze kinderen, en ten slotte nauw en broederlijk vereend te blijven in éen groote. vrije, edelmoedige en sterke ge meenschap". Ten slotte richtte Lebrun bet woord tot de bewoners van het Fransche rijk. waarhij bij er aan herinnerde, dat Frankrijk voor alle menscben het recht erkent op vrijheid Korte inhoud van het feuilleton Toen de oude Don Carlos, hoofdman van de Indianenstam der Mesquorito's, nog een jongeling was en Yusito heette, waren de eerste blanke kloosterlingen in California aan land gekomen. Sindsdien was er veei veranderd. Eerst hadden de blanken een gunetigen invloed op de Indianen gehad en er was welvaart gekomen; doch later kwa men er soldaten, andere blanken en Mexi canen zich vestigen. Zij vermengden zich met de inheemsche bevolking en nu ont stond een grootendeels minderwaardig ras, wat nog verergerd werd door den invoer van sterken drank. Oorlogen waren aan de orde van den dag en ook in het binnenland was er strijd tusschen de liberalen en clericalen. De liberalen kregen de overhand en nu wer den kerken en kloosters verwoest en de geestelijken verjaagd. Ook Don Carlos en de zijnen vluchtten in de bosschen, doch toen het gevaar eenigszins geweken was keerden zij terug en onderhielden de ver woeste heiligdommen zoo goed zij konden. Don Mariano de Veja, een machtig heer van de stad Monterey, ging te ipaard uit. Hij was een man, die in de oorlogen steeds de zijde gekozen had van het land, dat hem het voordeeligst uitkwam. Dat waren nu de Ver, Staten. Zie vervolg hieronder. gezonde sport....gezonde ontspan ning als toppunt van genot de beste sigaret voor Uw gezondheid en gelijkheid, dat Frankrijk ben uitnoodigt zich dat recht waardig te toonen door arbeid en spaarzaamheid, orde en tucht, onderricht verstand en dat het hun hulp en raad biedt. Laten wij ons heden verecnigen, zoo besloot bij, om een gelukkige toekomst te wenschen aan alle menschcn van s noden Groet aan Koning George Lebrun heeft een telegram gezonden aan den Engelschen koning, waarin hij uit drukking geeft aan zijn trouwe vriendschap en aan de gevoelens van dankbaarheid van de geheele Fransche natie. „De prachtige houding der Britsche troepen heeft de be wondering van allen gewekt. Mot ontroering begroet ik,-. 25 jaar na hun marsch onder den Are de Triomphe, opnieuw deze metgezellen ran den roem, wier tegenwoordigheid het symbool vormt voor de solidariteit en ge meenschappelijkheid van ideaal onzer beide Gelukwensch van Roosevelt President. Roosevelt heeft een telegram gezonden aan president Lebrun, waarin hij ter gelegenheid van „den grooten herden kingsdag", dien het Fransahe volk heden •iert", uit naam van het Amerikaansche volk n uit eigen naam „oprechte gelukwenschen zendt en de beste wenschen voor duurzamen e en voorspoed voor de Fransche repu bliek". IE BIJVERDIENSTE te verwerven, met kans op levenspositie. Inlichtingen worden gaarne verstrekt op schriftelijke aanvraag onder No. 29349 Bur. De Rotterdammer, G. Singel 105, R'dam. (Ree!.) HUIZE „WEST EINDE TE 'S-GRAVENHAGE biedt aan Dames en Meisjes een aangenaam Tehuis voor korten of langeren tijd. Zeer matige prijzen 1.50 J 3— p. d.) voor logies met voll. pension; desgew. alleen kam. m. ontb. Certr. verwarming, stroomend w. WESTEINDE 31 - TELEFOON 113932 (Reel.) Engeland zorgt voor burgerbevolking In een Engelsch witboek, waarin uiteen gezet wordt, hoever de uitvoering der plan nen van de Regeering is gevorderd, wordt medegedeeld, dat in den tijd van nood voor de slachtoffers onder de burgerbevolking 300.000 bedden noodig zullen zijn, en dat maatregelen worden overwogen om de be schikking te hebben over een groot aantal „basishospitalen" buiten de steden, naast de bestaande ziekenhuizen in de steden, om aan de slachtoffers de eerste hulp te verlee- nen. Tot dit doel worden 181 gestichten voor geesteszieken, gebouwen van liefdadige instel lingen en sanatoria gereorganiseerd als ba sishospitalen. Voorts moeten 1.200 bestel auto's binen 24 uur kunnen worden veran derd in ziekenauto's. Er zijn groote bestellin gen geplaatst, o.a. 226.000 brancards, waar van de meeste reeds gedistribueerd zijn, ge nees- en verbandmiddelen en chirurgische instrumenten. CHAMBERLAIN NAAR CHEQUERS Chamberlain is Vrijdag naar Che quers vertrokken, waar hij het weekeinde zal doorbrengen. BOOM'S AAMBEIENZALF In- en uitwendige, zoowel bloedende als blinde aam beien worden krachtig be streden door BOOM'S AAMBEIENZALF. Het jeuken bedaart spoedig Alleen echt 80< irjóakking is f 0.93 per potje. Nederlandsch fabrikaat. Engelands exportgaranties 6o millioen voor hulp aan de bondgenooten Hudson, de Britsche minister van han del, heeft in het lagerhuis het wetsontwerp op de exportgaranties voor de tweede lezing ingediend met een redevoering, waarin hij verklaarde, dat het in de bedoeling van de regcering ligt, voort te gaan met haar stre ven den export te helpen. Enkele weken na Februari, aldus vervolgde Hudson, deed zich een verandering voor in den politieleen toe stand, tengevolge waarvan Enigeland veel nader getrokken werd tot een aantal andere landen en nieuwe, zware vcrpliohtingen op zich nam. Met het oog op deze ontwikkeling bleek het noodzakelijk te overwegen of stap pen genomen moesten worden om de com- mercicele en economische 'betrekkingen tus schen ons land en vele andere bevriende na ties uit te breiden en te versterken. Sprekende over de overeenkomst met Roe menië deelde Hudson mede dat het crediet erhoogd is met een half millioen pond tot vijf en een half millioen, teneinde Roemenië in staat te stellen een aanzienlijke hoeveel heid garen in Lancashire te koopen. Deze transactie was niet voorzien toen het proto col werd onderteekend. Na aandacht, te heb ben gewijd aan de credieten tot een bedrag van L milldoen aan Griekenland, zeide Hud son dat ook onderhandelingen worden ge voerd met een Poolsche missie te Londen. Om aan al deze behoeften te voldoen is het onderhavige wetsontwerp inge diend, waarvan het eerste doel is de exportgaranties tot 60 millioen te ver- grooten. Hoe aroot dit bedraa ook is. wanneer de regeering voldaan had aan alle aan vragen der laatste maanden, zou het nog vele malen grooter zijn geweest. „Wij hebben dit bedrag van 60 millioen niet willekeurig vastgesteld. Het is een getal, dat tot stand is gekomen na zorgvuldig' overweging van de verschillende ons ge dane verzoeken. Het is een welover wogen evenwicht tusschen de wensche- lijkheid tegemoet te komen aan de ver schillende ons gestelde eischen en de behoeften van onze defensie." Vervólgens sprekende over de verzoeken om bijstand, die afgewezen werden, zeide Hudson: „Wanneer zij zien. dat het totaal 60 millioen bedraagt, zijn bepaalde landen wellicht verwonderd dat wij niet in staat zijn geweest een beetje meer aan hen te geven. Ik hoop echter dat, wanneer een dezer lan den dergelijke gevoelens heeft, hetgeen ik gezegd heb den twijfel aan onze oprecht heid zal wegnemen. Wij zijn tot de uiterste grens gegaan bij ons pogen om recht te doen wedei varen aan vitale behoeften". Het wetsontwerp werd in tweede lezing zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Vandaag de eerste Britsch-Japansche besprekingen Vandaag zullen te Tokio de eerste be sprekingen plaats hebben tusschen den Ja- pansohen minister van buitenlandsche zaken A r i t a en den Britschen ambassadeur, Sir Robert Craigie. Het doel daarvan is, de groote conferentie over de situatie te Tientsin voor te bereiden. Intusschen heeft, aan den vooravond van deze onderhande lingen, te Tokio een enorme anti-Britsche betooging plaats gehad, georganiseerd onder auspiciën van den gemeenteraad. Na een bijeenkomst in een theater, waar, naar Havas meldt, felle anti-Engelsche rede voeringen werden gehouden, trokken 50.000 demonstranten door de straten naar de Britsche ambassade. Hoewel een groote politiemacht d< menigte in toom hield, trachtten de b- too- gers toch het hek van de ambassade te forceeren. De volgende motie werd as e- nomen: Zeven millioen Japansche burgers, df be langen vertegenwoordigende der volk over. van Oost-Azië. hebben moties aangencj n, waarin zij hun afkeuring laten hooren ever den Britschen vijand van gerechtighei ./n; gemeenschap en waarin zij Engeland .n a raden zich terstond uit Oost-Azië terug U UIT MOSKOU GEEN NIEUWS Naar Havas uit Moskou meldt, hebben de ambassadeurs van Engeland en Frankrijk en Strang zich gister niet naar het Krem lin begeven. Het ls mogelijk, dat zij van daag een onderhoud met Molotow hebben. Te Moskou is niets nieuws te weten te komen over den gang der besprekingen. Ondertusschen vernam men, dat een ver tegenwoordiger van de Skoda-fabrieken dezer dagen te Moskou is aangekomen, klaarblijkelijk met toestemming van Berlijn. Zijn komst dient voornamelijk tot regeling van handende zaken. DUBIEUSE VORDERINGEN PP FIDUCIfl-INCASSO'S - STAAT TOT UW DIENST zowel op als zonder contract VRAAGT BEZOEK PROSPECTUS (Reel.) SPROETEN P Gebruik dan Dreyers Sproeten crème. Bin nen 5 dagen zijn de sproeten verdwr r, Onschadelijk. Iedereen die het gebruik enthousiast over dit raiddel. Prijs per ,?o< 1.25. Franco toez. na ontvangst. Firma J, DREYER, Weimarstraat 77. DEN HAnC Giro 208105. (R*cU Amerika gaat een luchtschip bouwen President Roosevelt, die blijk teruggekomen is op het twee maande i leden doorhem genomen besluit,geen luc.it- schip voor de marine meer te doen bouwen heeft gisteren het congres machtiging ge vraagd voor een crediet van 300.000 dollar en voor het afsluiten van contracten tct o totaal bedrag van 1.700.000 dollar, voor cl bouw van een nieuw luchtschip. Engelands nieuwe gezant te Pari De koning van Engeland heeft de Ite ming bekrachtigd van Sir Ronald L Campbell, thans gezant te Belgrado, tr/J ambassadeur te Parijs, als opvolger van Sir Eric Phipps, die in het najaar zal af treden. PELMANISME ibevolen door trouwen van naam als Prlna Zweden. Lord Baden Powell. Hannay, prof. dr. A. Karei Ds. Norwood, C Marlque en die lestelijko en moreele herbewapening vordert. Indlvtdueele leiding, aangepast n Iedere trap van ontwikkeling. Deze training versterkt Uw Zelfvertrouwen, tncentrn tie vermogen. Geheugen, Conver- Ons boekje met volledige Inlichting* „De volwaardige mensch" zenden wü U op aanvraag grofU vrijblijvend toe P E L M A N INSTITUUT (Opgericht 1000) AMSTERDAM - TeL 41878 - Damrak 68 Londen ParUs New-York. Melbourne Durban Bandoeng een uerhaal uit het midden der vorige eeuw door DI.J.A.V155CHER. (6 Hij had nog een dochter, Benecïa, die ongeveer twintig jaar oud was. Zou ook zij misschien het voorbeeld van haar zuster volgen en haar hart aan een Engelschman schen ken? Hij hoorde nu namen in zijn huis als Lizzy, Grace en Katie en Daisy. Hij werd gemelijk. Het ging verkeerd op deze manier. Hij tobde en peinsde. Als de oorspronkelijke bevoljcing maar weer het bewind zou voeren, de Mestiezen, de afstammelingen der Mexica nen. Hun aantal was groot. Er waren meer rijke grondbe zitters die ontevreden waren. Zoo rijpten er plannen in den geest van don Mariano voor een nieuwen opstand. Hij had er slechts met een enkelen getrouwe over gespro ken. Landverraad zou zwaar worden gestraft. En toen hij daar te paard uitreed, zonder bediende, schijnbaar voor een plezierrit, toen wist men niet dat hij op weg was naar een geheime bijeenkomst waar hij één van de vurigste vijanden van het tegenwoordige régime zou ont moeten. Don Siberio de Vasquez vap Los Flores< III De dag was bijna ten einde. De zon was reeds weggezonken achter den horizon van den onmetelijken oceaan. Er gloeide nog wat geelachtig licht na, dat over de hooge bergen van Monte Toro en van Pinaz Grande steeds verder omlaag gleed, om gevolgd te worden door de avondschemering, de voorbode van den nacht. Ook over de ruïne van de oude kerk van San Carlos ging een laatste glans, die de wanhoop van het verwoeste gebouw met zijn ingevallen dak en afgebrokkelde muren des te scherper deed uitkomen. 't Werd stil overal. In den avondwind klepperde een hek dat nog op één scharnier hing, wat heen en weer. 't Was vroeger een afsluiting geweest van den kloostertuin, maar er was toch niets meer te beschermen sedert de ambtenaren van President Alvaredo de monniken en tegelijk de bescha ving en de welvaart van de heele streek verdreven. Nu was die kloostertuin, zooals de velden opglooiend tegen de heuvelen, niets dan een armzalige woestenij, vol onkruid en distels. Geen menschelijke gedaante werd daar meer gezien, geen stem vernomen. De eenige geluiden waren die van de branding der zware rollers tegen de kust, welke op een afstand te hooren waren; verder het geschreeuw van een uil of het nijdige geblaf van een hond in een van de bouwvallige hutten der Indianen, waarvan er een enkele dien gewijden grond nooit had willen verlaten. t Ze hadden hun woningen gebouwd van de steenen van het ingestorte hospitaal en de school, waarvan niets meer over was, sedert de geweren der verlichte Mexicanen over de bloeiende nederzetting het vonnis hadden geveld. Binnen in het vergane kerkgebouw was alleen een groote ruimte. De bodem was van gewone aarde. Er stond nog een tafel met gebroken poot tegen een muur gewankeld. Er hingen nog eenige armzalige schilderijen in olieverf, zon der eenige kunstzinnigheid of oudheidkundige waarde. Ook was er nog een gehavend Christusbeeld blijven staan in een nis, en ergens een verschoten Madonna van de Carmelo, zonder armen en met een kapot Kind. Verder leefde er allerlei kruipend gedierte, hagedissen, padden, duizendpooten en spinnen en het rook er be dompt en vochtig. Toch was het nu alsof er in de eenzaamheid leven ging komen. Er naderde wat in de verte, een regelmatig ge dreun van paardenhoeven, dat steeds duidelijker werd, ook al bemerkte men dat de nadering met alle behoedzaamheid geschiedde. Ginds moest het zijn. Bij die heesters. Daar kwam plot seling de gedaante van een ruiter boven de struiken uit. Het was nog licht genoeg om zijn breedgeranden hoed te onderscheiden. Hij stond een wijle doodstil. Totdat er verderop weer paardenhoeven dreunden. Hij telde de stappen en was ge rust. Ton steeg hij voorzichtig af. bond zijn paard aan een boom en ging naar de ruïne. Hij was zwaargewapend. Een buks hing hem dwars over den schouder en aan zijn zijde had hij de breede machete. Hij scheen op dreigende gevaren te rekenen en was op alles voorbereid. Zijn kleeding was aanzienlijk. De avondglans wist nog even te spelen met glinsterend zilver op zijn gordel. Toen hij vlak bij de ruïne gekomen was, wachtte hij daar, verborgen in een donkeren hoek op den andere, die naderde. Het duurde slechts even, en daar kwam de verwachte naderbij. Ook hij had zijn paard ergens vastgebonden. Zij sporen rinkelden toen hij aankwam en zich naar de ruïr begaf. „Salve de Diosl" hoorde hij zeggen, en de verborgen gi daante trad tevoorschijn. „Goeden avond, senor don Mariano. Ge hebt u dus ai de afspraak willen houden, en dit acht ik een goed teek- voor ons land." „Zeker, don Vasquez", was het antwoord, terwijl hij den ander de hand schudde. „Het was toch immers zoo af gesproken? Al weet ik werkelijk niet wat gij te bespreken hebt. Want tot op heden was er niet veel verband tusschen u en mij. Wij kenden elkander ternauwernood." „Men kent ons anders wel in het land!" antwoordde don Vasquez. 4 De ander lachte spottend. „Met mij was de kennismaking niet altijd aangenaam, en ze werd meestal niet herhaalal" verklaarde hij. Don Mariano wist dat hij waarheid sprak. Eigenlijk was don Vasquez, al trad hij dan ook op onder den schijn van vaderlandsliefde, niet anders dan een bandiet. Hij was ongeveer dertig jaar, geboren in het graafschap Monterey, van geboorte dus Mexicaan, en daarom hoege naamd zonder eenige verplichting van trouw of onderwer ping aan de Vereenigde Staten. Zijn vader, een Mesties, zooals al zijn buren, woonde of een kleine boerderij. Los Flores geheeten. Daar werd Tibur- cio onderwezen door een luien monnik, op een armoedigs school. Die leerde hem wat lezen, een Credo opzeggen en verder de ketters vervloeken, de Engelsche en Ameri kaansche planters die zich in het land vestigden, (Wordt vervolgd)'i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1939 | | pagina 2