SPA
Voor en tegen van de Kinderbijslag-
verzekering
Behandeling van HARTAANDOENINGEN
Drama te Koedijk misdaad
of ongeluk?
VRIJDAG 16 JUNI 1939
DERDE BLAD PAG 5
Tweede Kamer
Verschillende Kamerleden
uiten bedenkingen
Uitbreiding tot kleine zelf
standigen gevraagd
Overzicht
Dc Kanier is uit de militaire in de sociale
sfeer overgegaan
De Kinderbijslagrogeling zal haar n.l, en
kele dagen bezighouden: vandaag en daar
na Dinsdag weer. Heden komt eerst de
interpellatie-Wijnkoop aan de orde.
Kinderbijslag is voor den vanouds chris-
telijk-sociaal geschoolden anti-revolutionair
niets nieuws. Het onderwerp is in onze lite
ratuur eèn oude en goede bekende. Reeds
meer dan 25 jaar geleden hadden we het er
druk over, op menig congres is er over ge
sproken en tal -van geschriften in onder
scheiden vorm zijn er over versohenen. Zelfs
dissertaties hebben er zich mee bezig ge
houden.
Wc herinneren ons. dat het onderwerp
speciaal aan de orde kwam omstreeks 1912,
toen dc Regeering voornemens was voor de
onderwijzers kinderbijslag in tc voeren. In
het toenmalige socialistisch jargon weri
smadelijk van een „fokpremie" gesproken.
De vrees voor loondruk werd breed uitge
sponnen en het verbreken van het verband
tusschcn loon en prestatie was een derde
grief, die opgeld deed. Fr waren er meei.
Deze contra-argumenten zijn heden ten
dage nog allerminst uitgestorven, al worden
ze soms in anderen vorm gekleed.
Toah heeft liet denkbeeld'van den kinder
toeslag geleidelijk veld gewonnen. De over
heid van land, provincie en gemeente is
met de toepassing er van begonnen voor
onderwijzers, ambtenaren en werklieden,
het bedrijfsleven is gevolgd.
In verschillende collectieve contracten
komt een regeling voor. Men telde er voor
kort ruim 140 met over de 62.000 arbeiders.
Aangenomen wordt voorts, dat nog 65.000
andere arbeiders in 't particuliere bed rij i's
leiven kinderbijslag ontvangen. De toestand
is dan zoo, dat van de omstreeks 2 millioen
arbeiders er 6 pet recht heeft op kinder
bijslag. Het personeel in overheidsdienst,
dat kinderbijslag geniet, zagen we gesteld
In ons land is, meencn we, Hilversum de
haanhreckster geweest. Op 24 Nov. 1911 nam
dc gemeenteraad er een motie van mr V. II.
Rutgers aan, uitsprekende, dat het kinder
tal invloed heeft op het loon. Sindsdien zijn
300 gemeentebesturen gevolgd.
Het buitenland is ons edhter op dit ge
bied voor geweest. Hongarije kent den kin
dertoeslag sinds 1912. Duitsdhe gemeentebe
sturen voerden den maatregel eveneens in,
welk voorbeeld door de Fransohe spoor
wegen werd gevolgd. Uit. de latere jaren
.vallen te noemen Belgié (1930), Frankrijk
(1932), Italië (1936) en Zweden. Altemaal
landen met eon niet zeer hoogien loon-
stamdaard.
De pogingen om in ons land tot een wet-
'lelijike regeling te komen, dateeren uit 1922.
Er is toen een ontwerp van wet samenge-,
steld, dat het echter niet verder dan tot
ontwerp heeft gebracht.
In 1934 werd getraciht tc komten tot het
toepassen van het beginsel der verbindend
verklaring op kindertoeslagregelingen, waar
deze bestonden.
Hoewel deze mogelijkheid sindsdien is
ontstaan, is 'hetgeen thans de aandadht
.vraagt van ruimer strekking. Het in behan
deling zijnde wetsontwerp gaat uit van de
opvatting, dat de weg van de verbindend
verklaring te lang duurt en daarom een
algemeene wettelijke regeling voor alle
loonttrekken den noodig is. De groote moei
lijkheid om ook voor zelfstandigen een
voorziening to treffen, heeft er toe geleid
om deze thans ter zijde te laten.
Het beginsel van het ontwerp is door
Minister Romime in de Memorie van Toe
lichting als volgt omschreven:
Rij de vaststelling van den inhoud
dezer algemeen geldende regeling, is
uitgegaan van de omstandigheid, dat de
feitelijke loonbepaling ten onzent voor
het grootste dee-1 der loontrekkendon
geen rekening houdt met verschillen in
den omvang van het gezin, hetwelk voor
het levensonderhoud op het loon van den
kostwinner is aangewezen. Zooals dit
loon wordt bepaald, moet t derhalve ge
acht worden berekend te zijn op de basis
van de bestaansmogelijkheid van een
gezin van feitelijk-gemiddelde grootte.
Bij dif gegeven van het economisch-
socialc leven aansluitend, beoogt 't wets
ontwerp een grondslag te leegen vooreen
meer rechtvaardige verdeeling van het
totale bedrag, dat wordt verloond, door
met name verplichtend te stellen, dat
hij de loonbepaling van hen, wier gezin
den feitelijk-gemiddelden omvang over
treft, met de daarmee samenhangende
grootere lasten wordt rekening gefhou-
De gemiddelde gezinssterkte is in Neder
land 2.1S en daarom begint de regeling te
werken hij het derde kind; zij blijft gelden
tot aan liet 15e jaar en geldt voor alle
loontrekkende». Er is geen loongrens ge
steld, maar wel wordt rekening gehouden
mei de hoogte van het loon.
Vooral ten behoeve van een eenvoudige
administratie is afgezien van een procent-
systeem, doch zijn gekozen vaste bedragen,
n.l. f0.10, f0.15, 10.20 of f 0.25 per arbeids
dag en naar gelang van de hoogte van het
loon van den arbeider. (De loongrenzen per
maand bedragen resp. f 100, f150. .1200 en
hooger dun f 200).
Dc middelen tot dekking der toe tc ken
nen kinderbijslagen en der administratie
kosten moeten door dc werkgevers, naar
een premiestelsel, worden opgebracht, Dc
premie zal worden berekend over het totale
loonbedrag, dat de onderneming aan haar
arbeiders uitkeert en zal, volgens een voor-
loopige kostenraming, vermoedelijk kunnen
worden bepaald op 1 pet van het loon.
Het ontwerp kent geen premieveihaal op
de arbeiders.
In de uitvoering van de verzekering
wordt, volgens het wetsontwerp, voorzien
a. kinderliijslagfondsen van bedrijfsraden;
b. kinderliijslagfondsen van erkende be-
drij fsveree n i gi ngen
c. een Rijkskinderhijslagfonds.
Het wetsontwerp genoot in de Kamer een
goede ontvangst.
Als tegenstanders ontpopten zich tot nu
toe de X.S.B. de C.H. heer Weitkamp en
conditioneel de liberaal Vos. De bezwaren
van laatstgenoemde golden ïntusschen meer
de gekozen methode van uitvoering, dan het
beginsel der wet
De heer Woudenberg daarentegen
sprak in echte N.S.B.-taal van een kinder
bijslag fooi de heeren zijn gewend alles
in liet groot te doen waarvan de in
voering in dezen tijd .praematuur werd ge
acht. Beter is het om bij de belastinghef
fing met het groote gezin te rekenen.
De vrees, dat de plattelandsarbeiders met
hun perioden van werkloosheid van de
regeling minder zullen profiloeren dan de
vaste loon-arbeiders, was den heer W e i t-
kamp reden om van een onaanvaardbaar
voelde gelet op de ervaring met de Ziek
tewet wel voor dit bezwaar, maar sprak
zich toch niet. zoo afwijzend uit. Deze had
ook nog andere wensehen.
Hij bleek voorstander van een maximum-
loongrens. had gaarne de mogelijkheid van
premie-verhaal gezien en vvenschte bij de
uitvoering de bedrijfsraden uit te schakelen.
De kans op een eenigseins loondrukkend
effect was hem echter geen reden om een
afwijzende houding aan te nemen.
„Noch geestdriftig, noch vijandig", was de
conclusie van den heer Drees. Hij en de
zijnen wachten af, wat er in het debat
groeien zal. Eén van zijn wensehen- een
regeling voor kleine zelfstandigen, wasech
ter bij voorbaat uitgesloten vanwege de
enorme practische moeilijkheden.
De heer Sm een Ik, die met den lif.er
Kuiper het ontwerp warm verdedigde,
wees daar op.
Deze bedde afgevaardigden waren het er
oak over eens, dat van ingrij.pen in de loon
regeling niet gesproken mag worden. Er
wordt een behoeftecorreotie toegepast op 't
loon naar prestatie.
Loondruk werd niet gevreesd en omdat
de premrie van invloed zal worden op het.
loon, zullen nieuwe lasten op het bedrijf
niet komen te drukken.
Bij voorbaat nam de heer Smeenk het
op tegen een vvenech van Dr Vos, n.l. ver
laging van don leeftijdsgrens. Ook een loon
grens achtte li ij onjuist. Opgemerkt werd,
dat de Staat meer en langer uitkeert. Het
beginsel van de wet is algemeen en kan
dus bezwaarlijk op een gegeven punt bui
ten werking worden gesteld.
Van een Staatspremie voor kinderrijke
gezinnen spreke men niet. aldus de heer
Smeenk ten slotte. In de eerste plaats
zou er dan een vernederende bedeeling
plaats hebben en voorts leert de practijk
elders, dat kinderbijslag op het aantal kin
deren geen invloed heeft.. Men moet de.
regeling blijlven zien als element van het
De rede van Dr V o s deed even aan klan
ken uit het grijs verleden denken.
Men moet, zoo betoogde hij, anderen niet
laten betalen voor degenen, die een groot
gezin hebben en daarvoor zelf de verant
woordelijkheid behooron te dragen. Waarom
regelt, men deze materie niet geheel bij de
belastingwetgeving: door den kinderaf
trek of vorming van een Kin-derfonds door
een speciale heffing'
De heer Vos was voorstander van een be-
drijfsgewijze regeling van deze materie, om
dat de toestanden zoo sterk uiteenloopcn.
Hij beriep zich daarbij op een uitlating van
minister Romrme tegen sterk gecentraliseer
de wetgeving.
De kosten van de regeling op 18 a 25 mil
lioen berekenende, bepleitte hij ten slotte
enikele beperkingen, waarover we reeds
spraken: beginnen bij het 4e kind, eindigen
bij het bereiken van het 14e levensjaar en
een inkomensgrens.
Er zijn nog circa tien sprekers inge
schreven
Bij den aanvang der vergadering is be
handeld een wijziging van de Ongevallen
wet 1921 en van de Land- en Tuimbomv-
ongevallenwet 1922.
Daarbij werd in de eerste plaats het oor
logsrisico, uit deze wetten uitgeschakeld,
voorts een regeling voor de waardeering
van vrije kost en (of) inwoning getroffen;
de dagloonberekening nader geregeld (loon
vorig jaar gedeeld door het aantal gewerkte
dagen) en de verzekeringspliohtigheid vast
gesteld van hen, die voor een niet-verzeke-
i ingsplichtige instelling aangenomen werk
verrichten.
De uitschakeling van de „massale onge
vallen", het oorlogsrisico, stuitte ap verzet
bij de soc.dcm., de comm., de N.S.B. en den
heer v. Houten. De bepaling werd niette
min met 50 tegen 27 st. aangenomen.
De eenige, die bij deze ontwerpen een g
succes boekte, was Dr Vos. De Minister
nam n.l. een amendement van hem oVer,
dat niet zonder beteekenis was.
Bij ongevallen, welke ressorteeren onder
een onderneming met een erkenden genees
kundigen dier.st, bestaat nog voor den ver
zekerde, noch oor den werkgever beroep
ojx-n bij de Raden van Beroep, indien liet
bestuur der Rijksverzekeringsbank haar be
slissing in dezen krachtens art 80j heeft
gegeven.
Dit beroep op den administratieven rech
ter zouden belanghebbenden wel gehad heb
ben, indien de beslissing omtrent de genees
kundige behandeling door de bank ware
genomen.
Het aangenomen amendement beoogt hier
voor een voorziening te treffen en beroeo
mogelijk te maken.
Het was een verbetering.
Z.h.st. gingen beide wetswijzigingen onder
den hamer door.
Verslag
Gisteren werd te Rotterdam een loop
kraan van 60 meter lengte van de
Gemeentelijke terreinen aan de Maas
haven naar die der Binnenhaven ge
transporteerd met behulp van twee
bokken. Een opname van 't transport
in de Maashaven; de voet van de
kraan ligt eenige meters onder het
water.
De Tweede Ka'
heer DREES <s.
Iet volstrekt kx
gelijke mute b
de voorgestelde iiitsch
iwei voor deze gevall
VAN PtA HEITEL
NATUURLIJKE KOOLZUUR BA DEN
MINERAALWATER SPA-MONOPOLE
Vraagt Hotellijst M. aan het Bureau voor Vreemdelingenverkeer.
J en tot een bepaalde loon
jandig. Men dunt bü deze m
Principieele bezwaren
VEITKAMP (c.h.) is
eeft prlncip!
doch wen
De h...
lat hit, die h„ --
e onderhouden. Spr. heeft
De heer SMEENK (a.r.)
•an den kinderbijslag kan col-
bedrijfstak worden getroffen
spr. principieel de voorkeur
eer Dr VOS (Lib.) kan
'oordeel, ^dat in dit stel,
rdelukheidógevoel bü dit
wettelijke bepalingen af
De hr-
r VAN POLL.
r de verzekering-
tchtvereenifringen
r LOERAKKER
1 mogen dragen. Hel
-- -leningen in
wachten, daar het mogelijk Is, dal
den rechten krijgen, die een groo
bedrijven leggen. Spreker zal er
De MINISTER
i^de leden der bur-
r dit artVkel! Het Artikel
De MINISTER kan zich met het am
waRjk vereenl-ren. Tegen den gedac
an Dr. VOS heeft spr geen bezwaar
cht het uitgangspunt onjuist. W
1 edits Aén uitvoeringsorgaan, n.l de
De heer Dr, VOS (Lib.) merkt op. niet
wensehen. dat de erkende geneeskundige dien
een uitvoeringsorgaan wordt. Hji wi] h*
slechts de gelegenheid geven zich tot den m
De MINISTER- acht her niet juist dat an
ie uitvoeringsorganen wordt getornd, al is d
r-iet de be loding. Bovendien bliift het hczw.-a
lelijkheid van b
idministratieven
in art. XV licht Dr. VOS
Kinderbijslag verzekering
inzake kinderblislagv
eer WOUDENBERG
hü
acht de
Met dc
;er KUIPER (r.k.) juicht dc- indiening
ontwerp van harte toe. niet alleen om
icipe, doch ook om de uitwerking daar-
•vattlng, dat groote gi
Dit -
,n kinderrtike
■oogt ook nlel
algcr
r de groo
30! kunstr
lakt. Dit
hönllik zullen
de uitvoering
Ie b.-drUfsraden
Spr. laat zijn stem afhai
behandeling.
De vergadering wordt or
tot morgenmiddag 1 uur.
Op het landgoed ..Beek en Roy en''
te Zeist had gisteren de feestelijke
herdenking plaats van het zilveren
bestaans jubileum der Vereen, van
Diaconieën tot oprichting en in
standhouding van een weeshuis voor
de weezen ver zorging der Chr. Gere/.
Kerk in Nederland; (dit weeshuis is
thans gevestigd te Utrecht). De di
recteur van het weeshuis, genaamd
..Frederiksheerenkerkhof", de heer
K. van Dongen, veilt tijdens de bij
eenkomst ter versterking van de kas
een pop. met ,.Amerikaansch bieden."
De Indische millioenen-nota
Een greep oit |de cijfers
In aansluiting op de rede, uitgesproken
door den gouverneur-generaal bij de opening
van de zitting van den nieuwen Volksraad
(zie óns blad \an gister), kunnen nog de
olgende bijzonderheden worden gemeld uit
de Lnancieele nota:
Ten behoeve van de emigratie, waarvan'
de kosten tot dusverre werden vergoed uit
de wel vaartsbijdrage door Nederland .ver»
strekt, is f 2.500.000 opgebracht, waart» gen*
over een ontvangst staat van I S00.000 als
bijdrage uit het Rubberfonds.
De kosten voor onderwijs zijn mal
f2.900.000 gestegen, hetgeen, naast het nor
male bezoldigingsaccres, toe te schrijven is
aan de financieele consequenties van den
natuurlijken groei van de onderwijszorg.
Ten behoeve van een betere kazerneemig
voor de politie is wederom een crediet ten
bedrage van f 500.000 opgebracht.
De kosten voor een gedecentraliseerd be
stuur zijn gestegen. Dit betreft voor i 1.500.000
hoogere uitkeeringen in de aandeelen yari
de landsmiddelen aan autonome gemeen
schappen.
17.30 uur verdaagd'
Misdaad, zegt de officier en
hij eischt levenslang
Ongeluk, meent de verdediger
die vrijspraak pleit
AMSTERDAM, 16 Juni. Het gerechtshof
gepresideerd door Mr. Joh. M. Jolles, zette
gisteren de Dinsdag geschorste behandeling
voort van de strafzaak tegen den Bergen-
schcn melkrijder J. B., die er van wordt ver
dacht, op 2 Januari opzettelijk met de door
hem bestuurde auto bij Koedijk in 't Noord-
Hollanósch kanaal te zijn gereden, waar
door drie zijner kinderen, meisjes van drie,
vier en vijf jaar, verdronken. De vrouw van
verdachte, de baby en verdachte zelf wer
den gered.
Opnieuw wordt Maria D. aan een verhoor
onderworpen. Zij handhaaft haar verklarin
gen. Verdachte wordt eveneens voor het ge-
tuigenhekje geroepen. Hij vertelt opnieuw
dat het meisje en hij tot de conclusie waren
gekomen, dat „het zoo niet langer ging".
1-Iet meisje had toen gezegd (en dat gaf ver
dachte toe): „dan zou er iéts verschrikke
lijks moeten gebeuren".
Verdachte had daarop geantwoord: „dan
zou je ze (zijn gezin) moeten verdrin-
Presiaent: „Jc begrijpt toch wel, dat dat
heel bezwarend voor je is". Later zijn ze
immers verdronken".
Verdachte: ,,'tWas 'n absurde gedachte...
En toen, zegt de president, zou u gezegd
hebben volgens dit meisje: „ik rijd ze het
kanaal in".
Verdachte ontkent dit kalm, maar met
President: „En vlak voor het ongeluk zou
u nog een stapje verder zijn gegaan, toen
zou u haar gezegd hebben: op 2 Januari
zal het gebeuren, dan huur ik een auto....".
Verdachte: „Nooit gezegd".
President: „En na het gebeurde in het
zeikenihuis zoudt, u, verdachte, gezegd heb
ben, 't is mislukt
Verdachte: „Dat kan ik niet gezegd heb
ben, ik heb misschien gesproken over „on-
Dan behandelt de president weer het ge
sprek, dal verdaahte met den priester heeft
gehad. Volgens verdachte vergist deze zich
bij de weergave van het gesprek.
Nogmaals voelt raadsheer Mr. Canes het
meisje Maria D. aan den tand. Hij verwijt
haar, dat zij de plannen van verdachte
kennende gezwegen heeft
Dan komen de vader en de moeder, als
mede een oom van Maria D. getuigen, die
allen spreken over trouwplannen van Ma
ria met den journalist K.
Maria D. wordt weer voorgeroepen en de
president verwijt haar, dat zij Dinsdag niet
ronduit gezegd heeft, dat zij trouwplannen
met K. heeft.
Ook K. moet voor het hekje komen. Eerst
draait hij er om heen, dan geeft hij toe, dat
er trouwplannen zijn, mits moeilijkheden
uit den weg zijn geruimd en Maria een ra
dicaal andere levenswijze volgt.
Deskundigen aan het woord
Dan komen de deskundigen aan het
Ir. Zoetelief Norman schakelt, hoewel er
geen slipspoor is gevonden, de mogelijkheid
van slippen van de auto niet uit. De twee
de deskundige Ir. Schleurholts Tichelaar
komt tot dezelfde conclusie. Het wegdek
maakt aannemelijk, dat, wanneer de auto
geslipt is, toch niets meer van het slipspoor
te zien is, korten tijd na het ongeluk.
Desk. Zoetelief Norman is van oor
deel, dat verdachte vlak voor de auto
in het water reed, er uit is gespron
gen en aan den kant in het water te
recht kwam.
Hij acht het onmogelijk, dat verd. het
portier opengerukt heeft, toen de auto
al in het water lag. Om zich een hou
ding te geven zou verd. volgens dezen
deskundige verder-in het water zijn ge-
loopen.
De zitting wordt dan geschorst tot
Het requisitoir
Direct na de heropening der zitting geeft
de president het woord aan den procureur-
generaal Mr. Dr. D. R e i 1 i n g h voor het
uitspreken van zijn requisitoir. Spr. ont
veinst. zich niet, dat het hof voor een moei
lijke beslissing staat in deze hoogst ernstige
zaak, temeer, daar de rechtbank een vrij
sprekend vonnis wees. Moeilijk te bcoordee-
len blijven de psyche, van verdachte en het
meisje Maria D.
Uitvoerig besprak de proe.-gen. de kwes
tie van de betrouwbaarheid van de hoofd
getuige Maria D. Zoo is er bijv. de vraag
van liet zetten van de liannteekening onder
de volmacht door verd. in het ziekenhuis.
Maria zegt: de zuster bracht mij pen en
inkt en ik liet verd. teekenen. De pleegzus
ter ontkent dit Dit verschil in verklaring
kan heel goed een vergissing van de zijde
van de zuster zijn en behoeft niet te zijn
gelegen in het on waarhei dspreken van verd.
Dan bespreekt Mr. Reilingh de gesprek
ken tusschen verdachte en Maria gevoerd.
Zij heeft hem geruimen tijd voor het dra
ma gezegd: „zoo kan het niet doorgaan".
Verdachte heeft als antwoord daarop ge
sproken over verdrinken, al voegde hij er
dan ook direct bij, dat hij dit voor zijn ge
loof en geweten niet kon doen.
Toah wordt de verhouding voortgezet. In
middels leerde verdachte een auto besturen.
Het komt spreker voor, dat de verklarin
gen van Maria betrouwbaar z.ijn, temeer,
daar zij in hoofdzaak overeenkomen niet do
verklaringen van den pater, die een lang
gesprek met. verdachte heeft gehad.
Met honderd procent zekerheid kan dan
ook worden aangenomen, dat verd. het voor
nemen heeft gehad om zijn vrouw te doo-
Het meisje D. heeft zich nooit met kracht
tegen de plannen van verd. verzet. Integen
deel heeft zij de verhouding voortgezet.
Thans blijkt uit -niets, dat zij verd. onnoo-
oig wil bezwaren, iets dat zij zeer gemak-
gelijk zou kunnen doen. Zij heeft geen en
kele reden om onware beschuldigingen te
uiten, zij was immers geenszins zijn \ijan-
din. In de verklaring van Maria D. is geen
enkele zwakke plek te vinden.
Alles wijst er voorts op, dat verd. opzet
telijk te water is gereden.
Onder doodsche stilte in de zaal
requireert spreker vernietiging van
het vrijsprekend vonnis en verdach-
te's vcroordeeling wegens poging
tot moord e n moord, tot levens'
lange gevangenisstraf
„Ik ben mij", zegt de procureur-generaal
onder don invloed van 'zijn zworen eisch,
„volkomen van mijn verantwoordelijkheid
bewust, maar ik meen, óat voor dit vreese-
lijk misdrijf slechts levenslang kan worden
gevorderd".
i Het hof gaat, alvorens den verdediger het
TABLETTEN
lossen in water
dc veiliqe kunstmest
I vooralle potplanten.
Vraaqt Uw winkelier de qratis
(RedJ,
woord te geven, in raadskamer. De verdach
te spreekt een oogenblik met zijn verdedi
ger cn gaat dan rustig zitten. Het O.
heeft niet de onmiddellijke gevangenne
ming gevorderd.
Pleidooi
Dan is het woord aan den verdediger Mr.
C. H. de Groot uit Alkmaar, die onder
doodsche stilte en onder groote spanning
zijn pleidooi aanvangt.
Het eenige wat het hof in deze zaak kan'
doen, aldus spr., is het bevestigen van het
.Tijsprekend vonnis, zonder de clausule
over het voornemen \an verdachte om zijn
w te dooden. Stuk voor stuk behandelde
de verdediger dan de bewijsmiddelen door
den procureur-generaal naar voren ge
bracht
Ik zie in deze getuige Maria D. een vrouw,
oept pl. uit, die getracht heeft ongeluk te
brengen over verdachte, zij heeft samenge
spannen met den journalist K., met wien
zij steeds overleg heeft gepleegd en zij ken
de het rapport, dat K. heeft gestuurd naar
den officier.
Duidelijk is het, dat Maria onwaarheid
heeft gesproken.
Dan bespreekt pleiter de gebeurtenissen
het ziekenhuis, waar het meisje D., verd.
zoogenaamd een stuk zou hebben laten
teekenen. Ook dat is gehoord de verkla
ringen van de pleegzuster volkomen ge
fantaseerd. Mag men dan aan deze getuige
zooveel waarde hechten als de procureur-
generaal heeft gedaan. Mag men daarop
een veroordeeling vestigen? ..Neen en nog
maals neen" roept pl. met klem uit.
En aan de plaats waar het ongeluk ge
beurde. Er zijn roept pleiter uit stuk
ken, waar geen huis in de buurt staat. Daar
had hij zijn gezin kunnen vermoorden en
geen levende ziel zou in de buurt zijn ge
weest om later voor het Hof te getuigen.
De verklaringen van getuige K. noemde
pleiter volkomen onbetrouwbaar. Dit is ter
zitting ook wel overtuigend gebleken, im
mers hij ontkende, dat hij, een man met elf
kinderen, trouwplannen heeft met Maria
D., en toch staat uit andere getuigenverkla
ringen vast, dat dit wel zoo is.
Ik ben er van overtuigd zegt Mr. dc
Groot geroerd, dat deze man absoluut on-
i huldig is. Verdachte heeft thans met zijn
vrouw een gelukkig leven en ook zij is cr
van overtuigd, dat baar man onschuldig is.
Met klem dringt pleiter aan op vrijspraak,
bevestiging van bet vonnis zonder echter
de bezwarende clausule over hei bestaan
van het plan. In verband met vcrd.'s werk
vraagt pl. het hof het rijbewijs van verd.,
dat bij de 6tukkcn is, terug te geven.
Na raadkamer wordt het rijbewijs terug
gegeven.
„Maar" zegt de president, „daar mag be
treffende de uitspraak niets uit worden af
geleid".
„Meneer de president, zegt verd., ik wil
alleen zeggen, dat ik volkamen onschuldig
ben. Door een vreeselijk ongeluk verloor ik
drie kinderen"
Het hof zal 29 Juni arrest wijzen.