SPA Voor en tegen van de Kinderbijslag- verzekering Behandeling van HARTAANDOENINGEN Drama te Koedijk misdaad of ongeluk? VRIJDAG 16 JUNI 1939 DERDE BLAD PAG 5 Tweede Kamer Verschillende Kamerleden uiten bedenkingen Uitbreiding tot kleine zelf standigen gevraagd Overzicht Dc Kanier is uit de militaire in de sociale sfeer overgegaan De Kinderbijslagrogeling zal haar n.l, en kele dagen bezighouden: vandaag en daar na Dinsdag weer. Heden komt eerst de interpellatie-Wijnkoop aan de orde. Kinderbijslag is voor den vanouds chris- telijk-sociaal geschoolden anti-revolutionair niets nieuws. Het onderwerp is in onze lite ratuur eèn oude en goede bekende. Reeds meer dan 25 jaar geleden hadden we het er druk over, op menig congres is er over ge sproken en tal -van geschriften in onder scheiden vorm zijn er over versohenen. Zelfs dissertaties hebben er zich mee bezig ge houden. Wc herinneren ons. dat het onderwerp speciaal aan de orde kwam omstreeks 1912, toen dc Regeering voornemens was voor de onderwijzers kinderbijslag in tc voeren. In het toenmalige socialistisch jargon weri smadelijk van een „fokpremie" gesproken. De vrees voor loondruk werd breed uitge sponnen en het verbreken van het verband tusschcn loon en prestatie was een derde grief, die opgeld deed. Fr waren er meei. Deze contra-argumenten zijn heden ten dage nog allerminst uitgestorven, al worden ze soms in anderen vorm gekleed. Toah heeft liet denkbeeld'van den kinder toeslag geleidelijk veld gewonnen. De over heid van land, provincie en gemeente is met de toepassing er van begonnen voor onderwijzers, ambtenaren en werklieden, het bedrijfsleven is gevolgd. In verschillende collectieve contracten komt een regeling voor. Men telde er voor kort ruim 140 met over de 62.000 arbeiders. Aangenomen wordt voorts, dat nog 65.000 andere arbeiders in 't particuliere bed rij i's leiven kinderbijslag ontvangen. De toestand is dan zoo, dat van de omstreeks 2 millioen arbeiders er 6 pet recht heeft op kinder bijslag. Het personeel in overheidsdienst, dat kinderbijslag geniet, zagen we gesteld In ons land is, meencn we, Hilversum de haanhreckster geweest. Op 24 Nov. 1911 nam dc gemeenteraad er een motie van mr V. II. Rutgers aan, uitsprekende, dat het kinder tal invloed heeft op het loon. Sindsdien zijn 300 gemeentebesturen gevolgd. Het buitenland is ons edhter op dit ge bied voor geweest. Hongarije kent den kin dertoeslag sinds 1912. Duitsdhe gemeentebe sturen voerden den maatregel eveneens in, welk voorbeeld door de Fransohe spoor wegen werd gevolgd. Uit. de latere jaren .vallen te noemen Belgié (1930), Frankrijk (1932), Italië (1936) en Zweden. Altemaal landen met eon niet zeer hoogien loon- stamdaard. De pogingen om in ons land tot een wet- 'lelijike regeling te komen, dateeren uit 1922. Er is toen een ontwerp van wet samenge-, steld, dat het echter niet verder dan tot ontwerp heeft gebracht. In 1934 werd getraciht tc komten tot het toepassen van het beginsel der verbindend verklaring op kindertoeslagregelingen, waar deze bestonden. Hoewel deze mogelijkheid sindsdien is ontstaan, is 'hetgeen thans de aandadht .vraagt van ruimer strekking. Het in behan deling zijnde wetsontwerp gaat uit van de opvatting, dat de weg van de verbindend verklaring te lang duurt en daarom een algemeene wettelijke regeling voor alle loonttrekken den noodig is. De groote moei lijkheid om ook voor zelfstandigen een voorziening to treffen, heeft er toe geleid om deze thans ter zijde te laten. Het beginsel van het ontwerp is door Minister Romime in de Memorie van Toe lichting als volgt omschreven: Rij de vaststelling van den inhoud dezer algemeen geldende regeling, is uitgegaan van de omstandigheid, dat de feitelijke loonbepaling ten onzent voor het grootste dee-1 der loontrekkendon geen rekening houdt met verschillen in den omvang van het gezin, hetwelk voor het levensonderhoud op het loon van den kostwinner is aangewezen. Zooals dit loon wordt bepaald, moet t derhalve ge acht worden berekend te zijn op de basis van de bestaansmogelijkheid van een gezin van feitelijk-gemiddelde grootte. Bij dif gegeven van het economisch- socialc leven aansluitend, beoogt 't wets ontwerp een grondslag te leegen vooreen meer rechtvaardige verdeeling van het totale bedrag, dat wordt verloond, door met name verplichtend te stellen, dat hij de loonbepaling van hen, wier gezin den feitelijk-gemiddelden omvang over treft, met de daarmee samenhangende grootere lasten wordt rekening gefhou- De gemiddelde gezinssterkte is in Neder land 2.1S en daarom begint de regeling te werken hij het derde kind; zij blijft gelden tot aan liet 15e jaar en geldt voor alle loontrekkende». Er is geen loongrens ge steld, maar wel wordt rekening gehouden mei de hoogte van het loon. Vooral ten behoeve van een eenvoudige administratie is afgezien van een procent- systeem, doch zijn gekozen vaste bedragen, n.l. f0.10, f0.15, 10.20 of f 0.25 per arbeids dag en naar gelang van de hoogte van het loon van den arbeider. (De loongrenzen per maand bedragen resp. f 100, f150. .1200 en hooger dun f 200). Dc middelen tot dekking der toe tc ken nen kinderbijslagen en der administratie kosten moeten door dc werkgevers, naar een premiestelsel, worden opgebracht, Dc premie zal worden berekend over het totale loonbedrag, dat de onderneming aan haar arbeiders uitkeert en zal, volgens een voor- loopige kostenraming, vermoedelijk kunnen worden bepaald op 1 pet van het loon. Het ontwerp kent geen premieveihaal op de arbeiders. In de uitvoering van de verzekering wordt, volgens het wetsontwerp, voorzien a. kinderliijslagfondsen van bedrijfsraden; b. kinderliijslagfondsen van erkende be- drij fsveree n i gi ngen c. een Rijkskinderhijslagfonds. Het wetsontwerp genoot in de Kamer een goede ontvangst. Als tegenstanders ontpopten zich tot nu toe de X.S.B. de C.H. heer Weitkamp en conditioneel de liberaal Vos. De bezwaren van laatstgenoemde golden ïntusschen meer de gekozen methode van uitvoering, dan het beginsel der wet De heer Woudenberg daarentegen sprak in echte N.S.B.-taal van een kinder bijslag fooi de heeren zijn gewend alles in liet groot te doen waarvan de in voering in dezen tijd .praematuur werd ge acht. Beter is het om bij de belastinghef fing met het groote gezin te rekenen. De vrees, dat de plattelandsarbeiders met hun perioden van werkloosheid van de regeling minder zullen profiloeren dan de vaste loon-arbeiders, was den heer W e i t- kamp reden om van een onaanvaardbaar voelde gelet op de ervaring met de Ziek tewet wel voor dit bezwaar, maar sprak zich toch niet. zoo afwijzend uit. Deze had ook nog andere wensehen. Hij bleek voorstander van een maximum- loongrens. had gaarne de mogelijkheid van premie-verhaal gezien en vvenschte bij de uitvoering de bedrijfsraden uit te schakelen. De kans op een eenigseins loondrukkend effect was hem echter geen reden om een afwijzende houding aan te nemen. „Noch geestdriftig, noch vijandig", was de conclusie van den heer Drees. Hij en de zijnen wachten af, wat er in het debat groeien zal. Eén van zijn wensehen- een regeling voor kleine zelfstandigen, wasech ter bij voorbaat uitgesloten vanwege de enorme practische moeilijkheden. De heer Sm een Ik, die met den lif.er Kuiper het ontwerp warm verdedigde, wees daar op. Deze bedde afgevaardigden waren het er oak over eens, dat van ingrij.pen in de loon regeling niet gesproken mag worden. Er wordt een behoeftecorreotie toegepast op 't loon naar prestatie. Loondruk werd niet gevreesd en omdat de premrie van invloed zal worden op het. loon, zullen nieuwe lasten op het bedrijf niet komen te drukken. Bij voorbaat nam de heer Smeenk het op tegen een vvenech van Dr Vos, n.l. ver laging van don leeftijdsgrens. Ook een loon grens achtte li ij onjuist. Opgemerkt werd, dat de Staat meer en langer uitkeert. Het beginsel van de wet is algemeen en kan dus bezwaarlijk op een gegeven punt bui ten werking worden gesteld. Van een Staatspremie voor kinderrijke gezinnen spreke men niet. aldus de heer Smeenk ten slotte. In de eerste plaats zou er dan een vernederende bedeeling plaats hebben en voorts leert de practijk elders, dat kinderbijslag op het aantal kin deren geen invloed heeft.. Men moet de. regeling blijlven zien als element van het De rede van Dr V o s deed even aan klan ken uit het grijs verleden denken. Men moet, zoo betoogde hij, anderen niet laten betalen voor degenen, die een groot gezin hebben en daarvoor zelf de verant woordelijkheid behooron te dragen. Waarom regelt, men deze materie niet geheel bij de belastingwetgeving: door den kinderaf trek of vorming van een Kin-derfonds door een speciale heffing' De heer Vos was voorstander van een be- drijfsgewijze regeling van deze materie, om dat de toestanden zoo sterk uiteenloopcn. Hij beriep zich daarbij op een uitlating van minister Romrme tegen sterk gecentraliseer de wetgeving. De kosten van de regeling op 18 a 25 mil lioen berekenende, bepleitte hij ten slotte enikele beperkingen, waarover we reeds spraken: beginnen bij het 4e kind, eindigen bij het bereiken van het 14e levensjaar en een inkomensgrens. Er zijn nog circa tien sprekers inge schreven Bij den aanvang der vergadering is be handeld een wijziging van de Ongevallen wet 1921 en van de Land- en Tuimbomv- ongevallenwet 1922. Daarbij werd in de eerste plaats het oor logsrisico, uit deze wetten uitgeschakeld, voorts een regeling voor de waardeering van vrije kost en (of) inwoning getroffen; de dagloonberekening nader geregeld (loon vorig jaar gedeeld door het aantal gewerkte dagen) en de verzekeringspliohtigheid vast gesteld van hen, die voor een niet-verzeke- i ingsplichtige instelling aangenomen werk verrichten. De uitschakeling van de „massale onge vallen", het oorlogsrisico, stuitte ap verzet bij de soc.dcm., de comm., de N.S.B. en den heer v. Houten. De bepaling werd niette min met 50 tegen 27 st. aangenomen. De eenige, die bij deze ontwerpen een g succes boekte, was Dr Vos. De Minister nam n.l. een amendement van hem oVer, dat niet zonder beteekenis was. Bij ongevallen, welke ressorteeren onder een onderneming met een erkenden genees kundigen dier.st, bestaat nog voor den ver zekerde, noch oor den werkgever beroep ojx-n bij de Raden van Beroep, indien liet bestuur der Rijksverzekeringsbank haar be slissing in dezen krachtens art 80j heeft gegeven. Dit beroep op den administratieven rech ter zouden belanghebbenden wel gehad heb ben, indien de beslissing omtrent de genees kundige behandeling door de bank ware genomen. Het aangenomen amendement beoogt hier voor een voorziening te treffen en beroeo mogelijk te maken. Het was een verbetering. Z.h.st. gingen beide wetswijzigingen onder den hamer door. Verslag Gisteren werd te Rotterdam een loop kraan van 60 meter lengte van de Gemeentelijke terreinen aan de Maas haven naar die der Binnenhaven ge transporteerd met behulp van twee bokken. Een opname van 't transport in de Maashaven; de voet van de kraan ligt eenige meters onder het water. De Tweede Ka' heer DREES <s. Iet volstrekt kx gelijke mute b de voorgestelde iiitsch iwei voor deze gevall VAN PtA HEITEL NATUURLIJKE KOOLZUUR BA DEN MINERAALWATER SPA-MONOPOLE Vraagt Hotellijst M. aan het Bureau voor Vreemdelingenverkeer. J en tot een bepaalde loon jandig. Men dunt bü deze m Principieele bezwaren VEITKAMP (c.h.) is eeft prlncip! doch wen De h... lat hit, die h„ -- e onderhouden. Spr. heeft De heer SMEENK (a.r.) •an den kinderbijslag kan col- bedrijfstak worden getroffen spr. principieel de voorkeur eer Dr VOS (Lib.) kan 'oordeel, ^dat in dit stel, rdelukheidógevoel bü dit wettelijke bepalingen af De hr- r VAN POLL. r de verzekering- tchtvereenifringen r LOERAKKER 1 mogen dragen. Hel -- -leningen in wachten, daar het mogelijk Is, dal den rechten krijgen, die een groo bedrijven leggen. Spreker zal er De MINISTER i^de leden der bur- r dit artVkel! Het Artikel De MINISTER kan zich met het am waRjk vereenl-ren. Tegen den gedac an Dr. VOS heeft spr geen bezwaar cht het uitgangspunt onjuist. W 1 edits Aén uitvoeringsorgaan, n.l de De heer Dr, VOS (Lib.) merkt op. niet wensehen. dat de erkende geneeskundige dien een uitvoeringsorgaan wordt. Hji wi] h* slechts de gelegenheid geven zich tot den m De MINISTER- acht her niet juist dat an ie uitvoeringsorganen wordt getornd, al is d r-iet de be loding. Bovendien bliift het hczw.-a lelijkheid van b idministratieven in art. XV licht Dr. VOS Kinderbijslag verzekering inzake kinderblislagv eer WOUDENBERG hü acht de Met dc ;er KUIPER (r.k.) juicht dc- indiening ontwerp van harte toe. niet alleen om icipe, doch ook om de uitwerking daar- •vattlng, dat groote gi Dit - ,n kinderrtike ■oogt ook nlel algcr r de groo 30! kunstr lakt. Dit hönllik zullen de uitvoering Ie b.-drUfsraden Spr. laat zijn stem afhai behandeling. De vergadering wordt or tot morgenmiddag 1 uur. Op het landgoed ..Beek en Roy en'' te Zeist had gisteren de feestelijke herdenking plaats van het zilveren bestaans jubileum der Vereen, van Diaconieën tot oprichting en in standhouding van een weeshuis voor de weezen ver zorging der Chr. Gere/. Kerk in Nederland; (dit weeshuis is thans gevestigd te Utrecht). De di recteur van het weeshuis, genaamd ..Frederiksheerenkerkhof", de heer K. van Dongen, veilt tijdens de bij eenkomst ter versterking van de kas een pop. met ,.Amerikaansch bieden." De Indische millioenen-nota Een greep oit |de cijfers In aansluiting op de rede, uitgesproken door den gouverneur-generaal bij de opening van de zitting van den nieuwen Volksraad (zie óns blad \an gister), kunnen nog de olgende bijzonderheden worden gemeld uit de Lnancieele nota: Ten behoeve van de emigratie, waarvan' de kosten tot dusverre werden vergoed uit de wel vaartsbijdrage door Nederland .ver» strekt, is f 2.500.000 opgebracht, waart» gen* over een ontvangst staat van I S00.000 als bijdrage uit het Rubberfonds. De kosten voor onderwijs zijn mal f2.900.000 gestegen, hetgeen, naast het nor male bezoldigingsaccres, toe te schrijven is aan de financieele consequenties van den natuurlijken groei van de onderwijszorg. Ten behoeve van een betere kazerneemig voor de politie is wederom een crediet ten bedrage van f 500.000 opgebracht. De kosten voor een gedecentraliseerd be stuur zijn gestegen. Dit betreft voor i 1.500.000 hoogere uitkeeringen in de aandeelen yari de landsmiddelen aan autonome gemeen schappen. 17.30 uur verdaagd' Misdaad, zegt de officier en hij eischt levenslang Ongeluk, meent de verdediger die vrijspraak pleit AMSTERDAM, 16 Juni. Het gerechtshof gepresideerd door Mr. Joh. M. Jolles, zette gisteren de Dinsdag geschorste behandeling voort van de strafzaak tegen den Bergen- schcn melkrijder J. B., die er van wordt ver dacht, op 2 Januari opzettelijk met de door hem bestuurde auto bij Koedijk in 't Noord- Hollanósch kanaal te zijn gereden, waar door drie zijner kinderen, meisjes van drie, vier en vijf jaar, verdronken. De vrouw van verdachte, de baby en verdachte zelf wer den gered. Opnieuw wordt Maria D. aan een verhoor onderworpen. Zij handhaaft haar verklarin gen. Verdachte wordt eveneens voor het ge- tuigenhekje geroepen. Hij vertelt opnieuw dat het meisje en hij tot de conclusie waren gekomen, dat „het zoo niet langer ging". 1-Iet meisje had toen gezegd (en dat gaf ver dachte toe): „dan zou er iéts verschrikke lijks moeten gebeuren". Verdachte had daarop geantwoord: „dan zou je ze (zijn gezin) moeten verdrin- Presiaent: „Jc begrijpt toch wel, dat dat heel bezwarend voor je is". Later zijn ze immers verdronken". Verdachte: ,,'tWas 'n absurde gedachte... En toen, zegt de president, zou u gezegd hebben volgens dit meisje: „ik rijd ze het kanaal in". Verdachte ontkent dit kalm, maar met President: „En vlak voor het ongeluk zou u nog een stapje verder zijn gegaan, toen zou u haar gezegd hebben: op 2 Januari zal het gebeuren, dan huur ik een auto....". Verdachte: „Nooit gezegd". President: „En na het gebeurde in het zeikenihuis zoudt, u, verdachte, gezegd heb ben, 't is mislukt Verdachte: „Dat kan ik niet gezegd heb ben, ik heb misschien gesproken over „on- Dan behandelt de president weer het ge sprek, dal verdaahte met den priester heeft gehad. Volgens verdachte vergist deze zich bij de weergave van het gesprek. Nogmaals voelt raadsheer Mr. Canes het meisje Maria D. aan den tand. Hij verwijt haar, dat zij de plannen van verdachte kennende gezwegen heeft Dan komen de vader en de moeder, als mede een oom van Maria D. getuigen, die allen spreken over trouwplannen van Ma ria met den journalist K. Maria D. wordt weer voorgeroepen en de president verwijt haar, dat zij Dinsdag niet ronduit gezegd heeft, dat zij trouwplannen met K. heeft. Ook K. moet voor het hekje komen. Eerst draait hij er om heen, dan geeft hij toe, dat er trouwplannen zijn, mits moeilijkheden uit den weg zijn geruimd en Maria een ra dicaal andere levenswijze volgt. Deskundigen aan het woord Dan komen de deskundigen aan het Ir. Zoetelief Norman schakelt, hoewel er geen slipspoor is gevonden, de mogelijkheid van slippen van de auto niet uit. De twee de deskundige Ir. Schleurholts Tichelaar komt tot dezelfde conclusie. Het wegdek maakt aannemelijk, dat, wanneer de auto geslipt is, toch niets meer van het slipspoor te zien is, korten tijd na het ongeluk. Desk. Zoetelief Norman is van oor deel, dat verdachte vlak voor de auto in het water reed, er uit is gespron gen en aan den kant in het water te recht kwam. Hij acht het onmogelijk, dat verd. het portier opengerukt heeft, toen de auto al in het water lag. Om zich een hou ding te geven zou verd. volgens dezen deskundige verder-in het water zijn ge- loopen. De zitting wordt dan geschorst tot Het requisitoir Direct na de heropening der zitting geeft de president het woord aan den procureur- generaal Mr. Dr. D. R e i 1 i n g h voor het uitspreken van zijn requisitoir. Spr. ont veinst. zich niet, dat het hof voor een moei lijke beslissing staat in deze hoogst ernstige zaak, temeer, daar de rechtbank een vrij sprekend vonnis wees. Moeilijk te bcoordee- len blijven de psyche, van verdachte en het meisje Maria D. Uitvoerig besprak de proe.-gen. de kwes tie van de betrouwbaarheid van de hoofd getuige Maria D. Zoo is er bijv. de vraag van liet zetten van de liannteekening onder de volmacht door verd. in het ziekenhuis. Maria zegt: de zuster bracht mij pen en inkt en ik liet verd. teekenen. De pleegzus ter ontkent dit Dit verschil in verklaring kan heel goed een vergissing van de zijde van de zuster zijn en behoeft niet te zijn gelegen in het on waarhei dspreken van verd. Dan bespreekt Mr. Reilingh de gesprek ken tusschen verdachte en Maria gevoerd. Zij heeft hem geruimen tijd voor het dra ma gezegd: „zoo kan het niet doorgaan". Verdachte heeft als antwoord daarop ge sproken over verdrinken, al voegde hij er dan ook direct bij, dat hij dit voor zijn ge loof en geweten niet kon doen. Toah wordt de verhouding voortgezet. In middels leerde verdachte een auto besturen. Het komt spreker voor, dat de verklarin gen van Maria betrouwbaar z.ijn, temeer, daar zij in hoofdzaak overeenkomen niet do verklaringen van den pater, die een lang gesprek met. verdachte heeft gehad. Met honderd procent zekerheid kan dan ook worden aangenomen, dat verd. het voor nemen heeft gehad om zijn vrouw te doo- Het meisje D. heeft zich nooit met kracht tegen de plannen van verd. verzet. Integen deel heeft zij de verhouding voortgezet. Thans blijkt uit -niets, dat zij verd. onnoo- oig wil bezwaren, iets dat zij zeer gemak- gelijk zou kunnen doen. Zij heeft geen en kele reden om onware beschuldigingen te uiten, zij was immers geenszins zijn \ijan- din. In de verklaring van Maria D. is geen enkele zwakke plek te vinden. Alles wijst er voorts op, dat verd. opzet telijk te water is gereden. Onder doodsche stilte in de zaal requireert spreker vernietiging van het vrijsprekend vonnis en verdach- te's vcroordeeling wegens poging tot moord e n moord, tot levens' lange gevangenisstraf „Ik ben mij", zegt de procureur-generaal onder don invloed van 'zijn zworen eisch, „volkomen van mijn verantwoordelijkheid bewust, maar ik meen, óat voor dit vreese- lijk misdrijf slechts levenslang kan worden gevorderd". i Het hof gaat, alvorens den verdediger het TABLETTEN lossen in water dc veiliqe kunstmest I vooralle potplanten. Vraaqt Uw winkelier de qratis (RedJ, woord te geven, in raadskamer. De verdach te spreekt een oogenblik met zijn verdedi ger cn gaat dan rustig zitten. Het O. heeft niet de onmiddellijke gevangenne ming gevorderd. Pleidooi Dan is het woord aan den verdediger Mr. C. H. de Groot uit Alkmaar, die onder doodsche stilte en onder groote spanning zijn pleidooi aanvangt. Het eenige wat het hof in deze zaak kan' doen, aldus spr., is het bevestigen van het .Tijsprekend vonnis, zonder de clausule over het voornemen \an verdachte om zijn w te dooden. Stuk voor stuk behandelde de verdediger dan de bewijsmiddelen door den procureur-generaal naar voren ge bracht Ik zie in deze getuige Maria D. een vrouw, oept pl. uit, die getracht heeft ongeluk te brengen over verdachte, zij heeft samenge spannen met den journalist K., met wien zij steeds overleg heeft gepleegd en zij ken de het rapport, dat K. heeft gestuurd naar den officier. Duidelijk is het, dat Maria onwaarheid heeft gesproken. Dan bespreekt pleiter de gebeurtenissen het ziekenhuis, waar het meisje D., verd. zoogenaamd een stuk zou hebben laten teekenen. Ook dat is gehoord de verkla ringen van de pleegzuster volkomen ge fantaseerd. Mag men dan aan deze getuige zooveel waarde hechten als de procureur- generaal heeft gedaan. Mag men daarop een veroordeeling vestigen? ..Neen en nog maals neen" roept pl. met klem uit. En aan de plaats waar het ongeluk ge beurde. Er zijn roept pleiter uit stuk ken, waar geen huis in de buurt staat. Daar had hij zijn gezin kunnen vermoorden en geen levende ziel zou in de buurt zijn ge weest om later voor het Hof te getuigen. De verklaringen van getuige K. noemde pleiter volkomen onbetrouwbaar. Dit is ter zitting ook wel overtuigend gebleken, im mers hij ontkende, dat hij, een man met elf kinderen, trouwplannen heeft met Maria D., en toch staat uit andere getuigenverkla ringen vast, dat dit wel zoo is. Ik ben er van overtuigd zegt Mr. dc Groot geroerd, dat deze man absoluut on- i huldig is. Verdachte heeft thans met zijn vrouw een gelukkig leven en ook zij is cr van overtuigd, dat baar man onschuldig is. Met klem dringt pleiter aan op vrijspraak, bevestiging van bet vonnis zonder echter de bezwarende clausule over hei bestaan van het plan. In verband met vcrd.'s werk vraagt pl. het hof het rijbewijs van verd., dat bij de 6tukkcn is, terug te geven. Na raadkamer wordt het rijbewijs terug gegeven. „Maar" zegt de president, „daar mag be treffende de uitspraak niets uit worden af geleid". „Meneer de president, zegt verd., ik wil alleen zeggen, dat ik volkamen onschuldig ben. Door een vreeselijk ongeluk verloor ik drie kinderen" Het hof zal 29 Juni arrest wijzen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1939 | | pagina 9