K RKJE punten in de Oude Wereldzee; Duitschland zond naar deze wateren een „oefen-eskader", hetwelk door de maritieme deskundigen reeds op zijn waarde als aanvulling van de Italiaansche vloot werd getaxeerd. Bovendien trok Franco in het zuiden van zijn gebied, tegenover Gibraltar, aan zienlijke troepencontingenten samen, en achtte de Britsche bevelhebber, die de gefaamde Rots moest veftiedigen, het een eisch van voorzorg, aan de landzijde van deze strategische positie extra-versterkingen aan te leggen. Overal in het Middellandsche Zeegebied was als het ware de lont reeds naast het kruit gelegd. Gode zij dank is het echter niet tot het supreme moment geko men. Wij mogen zulks mede toeschrijven aan de voortreffelijke manier, waarop Chamberlain en Bonnet overal elders in ons werelddeel de posi ties hebben verkend en voor het behoud van rust en vrede hebben dienstbaar gemaakt. De ver wachting is gewettigd, dat men aan Quai d'Orsay en in Downingstreet nu ook in voldoende mate het oog geopend zal houden voor de bezwaren, welke verbonden kunnen zijn aan een toenemen- den invloed van het bolsjewistische Rusland bij de regeling van de belangen van Oost- en Zuid- Oost Europa. Verheugend is de hartelijke ontvangst, welke aan Koningin Wilhelmina ten deel is gevallen bij het officieele bezoek hetwelk zij aan Koning Leopold van België, en aan zijn schoone land heeft ge bracht. De beide Nederlanden mogen in enkele opzichten elkanders concurrenten zijn, een belan genstrijd welke wel eens tot onverzettelijkheid, en eveneens tot onverkwikkelijke uitingen heeft ge leid, zij beseffen tevens, dat zij door goede na buurschap zeer veel aan elkander kunnen hebben. Kwamen deze gevoelens reeds tot uiting tijdens het bezoek, hetwelk de Koning der Belgen een half jaar geleden aan Nederland heeft gebracht, zij zijn door de maanden van internationale span ningen, welke wij inmiddels door moesten, zeker nog verdiept en versterkt. Nederland en België liggen beide op een neutraal tusschenterrein tus- schen groote mogendheden, welke over hun hoof den heen zich in meermaals heftige debatten heb ben begeven. Hun taak is het, deze neutrale zóne tusschen deze kampen open te houden; hun taak, welke tevens hun voorrecht is en hun zelfbehoud. Het besef van deze dingen brengt Belgen en Ne derlanders dichter bij elkander; het moge voort duren, ook in tijden, waarin de conflictenstoffen aan weerszijden van beider landsgrenzen minder gevaarlijk liggen opgehoopt. Van de mogelijkheid tot samenwerking tusschen volken van verschillende taal en zeden heeft ook Koning George van Engeland getuigenis afgelegd, toen hij in Winnipeg het woord tot zijn Canadee- sche, Engelsch en Fransch sprekende onderdanen richtte. Gelijk in Canada de animositeit tusschen de beide groote samenstellende deelen van het dominion is verstild, zoo moge ook de oude we reld, naar. zijn wensch, een gelijksoortige overeen stemming vinden. Er is geen vraag of probleem, waaruit geen uitweg leidt; het hangt er slechts vanaf, of de wil er is, dezen te helpen vinden. BINNENLAND WAT een weer, wat een weer! Wandelaars, week-end-gangers, tuin- en land-lieden, schoonmakende huisvrouwen en spelende kinde ren, zij allen juichen: wat een weer! En zij zouden het wel willen vasthouden, althans tot de Pinksterdagen; want, kennende ons wispelturig klimaat, zeggen de pessimisten: zooveel dagen achtereen blijft het niet mooi. Het voorspellende weerbericht vertelt echter: „De gordel van hooge luchtdruk, die ons het fraaie weer der laatste da gen brengt, blijkt duurzaam te zijn"; al volgt er onmiddellijk op: „voorzoover er althans op weer- gebied van duurzame zaken sprake kan zijn. De rug van hooge druk breidt zich zelfs krachtig uit en wordt van steeds meer beteekenis. Het is geen dun en wankel ruggetje meer, waarvan men zich in angst en beven afvraagt, of het weldra door boord zal worden door een Oceaandepressie, een gebied van lage luchtdruk met regen en storm, zooals er een heele diepe op het oogenblik bij IJs land ligt. De depressie krijgt in deze streken niet veel in te brengen." Van harte hoop ik voor vrien den, bekenden èn onbekenden, dat dit weer bericht waar zal worden. Dan zouden voor de derde maal in dit voorjaar de feestdagen een weelde zijn voor hen, die vrijaf hebben. Het is maar zoo jammer, dat menigeen de ware beteeke nis van deze dagen verwaarloost en miskent; ja, dat men zelfs van Gods heerlijke natuur niet ge niet, zooals dat kan en behoorlijk is. 't Is een versleten uitdrukking, doch er ligt een droevige waarheid in, dat zulke Zondagen vaak dagen vol zonde worden. Met al de gevolgen daaraan ver bonden. Eén der vreeselijkste gevolgen zijn de verkeers ongelukken en de vreeselijkste daarvan zijn weer die, welke aan drankmisbruik toe te schrijven zijn. Wekenlang konden we zonder al te onvol ledig te zijn, dit onderdeel dezer rubriek zoo goed als verwaarloozen. Vorige week deed de ramp te Enschede een schok door het land gaan; deze week moeten we de treurige kroniek voortzetten, want iedereen wordt er door aangegrepen. Voor de voet weg rijgen we enkele der voornaam ste dingen aaneen; dat zij in één adem genoemd worden beteekent natuurlijk geenszins, dat overal de drank in het spel is. Ongetwijfeld was dat wél het geval met het auto-ongeluk, dat Woensdag avond geschiedde bij Horst (L.)Een groote zeven- persoonswagen, geheel bezet met bruiloftsgasten, die in Meerlo naar de kennis waren geweest, reed op de terugtocht naar Horst, ter hoogte van de boerderij „Helpenij", waar de weg een flauwe bócht maakt, met volle vaart tegen een boom. De gevolgen waren verschrikkelijk, alle inzittenden werden uit de wagen geslingerd. Drie van hen waren op slag dood. Vier overigen werden zwaar gewond! drie van hen verkeeren in levensgevaar. Onvoorzichtigheid was waarschijnlijk de oorzaak van het verkeersongeval bij Terheyden op den Rijksstraatweg Moerdijk-Breda-Antwerpen, waar bij vijf personen, man, vrouw en drie kinderen, de familie van Pelt uit Tilburg, zeer ernstig wer den gewond. De man en twee kinderen verkeeren in direct levensgevaar, terwijl van de vrouw en één kind de toestand redelijk is. De heer van Pelt reed met een kalm gangetje, maar achter hem kwamen twee Belgische touringcars, die hem tel kens poogden te passeeren. Even over de brug over het Wilhelminakanaal meende de chauffeur van de eerste touringcar zijn kans schoon te zien om, niettegenstaande er weer tegenliggers naderden, de personenauto te passeeren. Blijkbaar heeft hij echter den afstand en de snelheid van de tegenliggers verkeerd ge schat, althans op het laatste moment werd hij genoodzaakt de personenauto scherp te snijden, waarbij deze laatste in den berm van den weg werd geduwd, om vervolgens in de naast den weg liggende sloot te rijden. Ongelukkigerwijze kwam de auto daarbij juist tegen een betonnen stuwdam in die sloot terecht, zoodat de wagen totaal ver nield, halverwege boven het water bleef steken. De Belgische wagens zijn eenvoudig doorgereden en de schuldige is nog niet gevonden. Van de kleinere ongevallen vermelden we de volgende. Bij Schijndel wilde een oude man plot seling de straat oversteken; een militaire motor rijder, die uit alle macht zijn best deed om hem te sparen, sloeg tegen een boom en was op slag dood. Bij Oploo (N.B.) kwam een chauffeur met vier militairen van de kermis. Hij reed met groote snelheid en ter hoogte van het café Halfweg on der St. Anthonis vloog de wagen in volle vaart tegen een boom. De militair P. uit Geldrop, vader van vijf kinderen, werd op slag gedood, terwijl een der andere inzittenden, S. uit Nijmegen, zeer ernstig gewond werd. Op de Goudsche Singel te Rotterdam is Maandagmorgen een tractor te gen een betonnen urinoir opgebotst en dit onge luk heeft aan den 68-jarigen A. D. van de Don ker, die aan de Gedempte Karnemelkshaven woonde, het leven gekost. Hij kwam onder het steenen gevaarte terecht. Zondagavond kwamen eenige motorrijders, die naar de races in Limburg waren geweest, door Vianen. Zij reden op de drukke straat dicht bij elkaar. Plotseling raakte één motor effect, een tweede viel door de botsing ^n een derde reed over de op den weg liggende duopassagiere van het tweede motorrijwiel. Dit meisje, de 21-jarige mej. Loos, afkomstig uit Badhoevedorp bij Am sterdam, kreeg den motor over zich jieen en was op slag dood. Ook de bestuurder was zwaar ge wond. De onbewaakte overweg bij Heilo eischte deze week één doode: een jeugdige chauf feur uit Bakkum werd gedood; het uitzicht is goed, maar hij heeft waarschijnlijk de trein niet gehoord. Ten sotte is door de onvoorzichtigheid van den bestuurder van een vrachtauto een 81- jarige man te Bodegraven aangereden en gedood. Van andere tragische ongevallen vermelden we, dat te Gulpen een 42-jarige moeder van tien kin deren gedood werd, terwijl ze de wasch ophing aan een drooglijn, welke blijkbaar onder stroom stond. Te 's-Hertogenbosch en te Delfzijl ver dronk een kind; in de laatste plaats zag de vader een klompje drijven en haalde na eenig zoeken zijn eigen lief dochtertje uit het water. Helaas, er zijn ook andere „vaders". Een dienstplichtige in Amsterdam, die thuis kwam en „last" van zijn kindje van 15 maanden had, duwde het zóó hard handig in het bedje, dat het stierf. Deze „vader" is 21, de moeder is 18 jaar.... In Scheveningen zijn twee bejaarde menschen tengevolge van kolendamp om het leven gekomen en op Marken is de 71-jarige G. S. onder ver dachte omstandigheden gestorven. Zondagmorgen arriveerde het parket op Marken, en dr Hulst uit Leiden verrichtte op last van de Justitie de sec tie. Er zijn geen arrestaties verricht; maar het geheimzinnige geval wordt op Marken druk be sproken. In Groningen is een poging tot moord gelukkig mislukt. Een vroegere kostgangster zond aan de familie een doos bonbons, welke blijkbaar vergiftigd waren. Zij en haar broeder zijn in arrest gesteld. In Haarlem doodde een man in waanzin zijn 26-jarige vrouw en 2-jarig kind. Het kan deze week zoo wel toe, dunkt ons. Maar we zyn nog niet aan het einde van ongelukken en booze stukken. Ter waarschuwing dient ver meld, dat blijkens mededeeling van de Neder- landsche Bank te Groningen en ook in een enkele andere plaats eenige valsche bankbiljetten van 10.van het laatste model zijn voorgekomen. De moskee el-Aqsa op de Tempelplaats te Jeruzalem Het beste is, wanneer men bedrog vreest, beta ling in goud te eischen. Wanneer men zich althans met het oog op het eind der maand, deze inter nationale allure veroorlooven kan. Want het is geoorloofd noch geraden om het voorbeeld te vol gen van de Amsterdamsche jonge dame, die 6000.van haar verloofde te Egmond meenam om er in Groot-Mokum meubilair voor te koopen, doch toen haar verliefdheid kwijt raakte en de verloofde zijn geld. Het is een nieuwe variatie op een oud thema. Defensie houdt beter de gegeven beloften tegen over hen, die opgeroepen worden om de „onmis bare" militairen te vervangen. De steun- en kost winners-regeling zal o.i. groote voldoening wek ken. Tegenover de visschers, die vrijwillig naar Duitschland en Polen gaan om te werken, houdt de regeering zich niet zoo royaal. Wie zegt, dat hij wel wil gaan, als men hem helpt, wordt ge holpen. De steun gaat nog twee weken door; voor reisgeld en uitrusting wordt gezorgd. Prachtig! Maar wanneer iemand, die vrijwillig naar Duitschland gaat en het daar niet kan uithouden, terugkomt, dan krijgt hij geen steun meer, want het heet, dat hij niet onvrijwillig werkloos is ge worden. Ons dunkt, dat dit te ver gaat. Wat overigens de werkloosheid betreft, gaan we in de goede lijn. We nemen om het vast te leg gen het laatste staatje nog eens op: In de week van 8 t/m. 13 Mei waren bij gesub sidieerde vereenigingen met werkloozenkas aan gesloten 585.185 personen, onder wie 77.143.1andarb. Van de 508.042 verzekerden buiten de landarbei ders was het werkloosheidspercentage 19.5 (in de vorige verslagweek, 24 t/m. 29 April 1939, was dit percentage 20.1). Voor het eerst sinds December 1931 is het per centage tot beneden 20 gedaald. In de overeenkomstige verslagweek van Mei was het werkloosheidspercentage in de laatste jaren als volgt (in het tijdvak Mei tot en met November worden bij de berekening van de per centages de landarbeiders buiten beschouwing gelaten): 1932: 24.2; 1933: 25.9; 1934: 25.1; 1935: 30.0; 1936: 31.6; 1937: 25.5; 1938: 24.2; 1939: 19.5. Binnenkort zal er wel weer eenige toename zijn tenzij deze door andere oorzaken opgeheven wordt want het einde der wilde bussen schijnt nu definitief te komen en dat kost 12 a 1300 men schen hun betrekking. De Hooge Raad acht het R.A.P. verbindend en tengevolge daarvan zijn reeds eenige diensten stop gezet. In de komende vacantie-madhden blijft er voor velen wellicht nog werk, maar straks wordt het anders. Het spreekt vanzelf, dat de spoorweg-autoriteiten in hun nopjes zijn, als deze concurrenten letterlijk uitgeschakeld worden. De propaganda, welke ge maakt wordt voor reizen per spoor, kan nu nog beter doel treffen. En laat ons eerlijk zijn: het is tegenwoordig een genot met de trein te gaan: vlug, veilig en op tijd; het woord „goedkoop" wil ons nog niet gemakkelijk uit de pen. Een enorme trein ging deze week naar Brussel. Meer dan 1200 Nederlanders gingen per extra- trein, wellicht de allergrootste, welke hier ooit geloopen heeft, naar België om de glorieuse tocht van de Koningin mee te maken. Dat bezoek aan het Zuiderbuurland is van groote beteekenis. Hoe vriendschappelijker de betrekkingen tusschen België en Nederland zijn, hoe beter het voor beide landen is. Daarom verheugen wij ons over de zeer hartelijke ontvangst, welke onze Koningin daar ten deel viel. Als broedervolken valt het ons niet moeilijk met elkaar in vrede te leven; hope lijk zullen we door innige samenwerking iets voor de vrede kunnen doen. 242 vecht 1 officier en 28 soldaten, bovendien werden nog 24 man gewond. De soldaten die Colijn aanvoerde waren voor 't grootste deel Ambonezen, 't Waren dappere kerels, die vochten als leeuwen. Eén van hen zijn naam was Terok Syaruna- meel waakte in 't bijzonder over 't leven van zijn dapperen luitenant. Tot vier maal lukte hem dit, maar de vijfde maal moest hij zijn dapperheid met de dood bekopen. Hij kreeg 't schot, dat voor Colijn bestemd was. Toen Terok, gewikkeld in de Nederlandse drie kleur, in de avond van deze vreselijke dag begra ven werd, stond luitenant Colijn wenend bij zijn graf. „Ik heb veel geleerd op Lombok", schreef hij aan zijn oom, „maar wat ik er vooral diep heb leren beseffen, is de overtuiging dat ook achter het bruine vel van den inlander zulke edele zie len zich openbaren". Dit was 't eerste gevecht, dat Colijn m Indië meemaakte. Zyn grote dapperheid was iedereen opgevallen; hy werd benoemd tot ridder in de Militaire Willemsorde. SCHADUWBEELDEN DE HAAN De linker benedenarm houdt men verticaal, de Vingers gesloten, de bovenzijde der hand naar de lamp. de gestrekte duim naar zich toe gekeerd. De palm der rechterhand plaatst men tegen de gesloten vingers der linkerhand; de duim zij on der de linkerduim geplaatst; de overige vier vin gers der rechterhand staan van elkander en zijn over de vier andere der linkerhand, die er vlak onder moet liggen, heengebogen. Om de bek open en dicht te laten gaan, beweegt men slechts de rechterduim op en neer. EEN MODERNE THEEMUTS gewone vaste steken. De terracotta stukjes met grijze wol, de grijze deeltjes met terracotta wol. Hecht daarna alle stukjes aan elkaar met zwarte, dikkere woldraden. De muts wordt gevoerd met satinet in een van de beide kleuren 9f zwart. Aan de bovenkant wordt nog een lusje gezet. OPLOSSING van de rebus in de vorige Kinderkrant Benijdenswaardig is de mensaie zijn leven be grijpt en die met zijn lot verzoend is. I. Op zoek Op de kruisjes De meeste knutselwerkjes zyn speciaal voor jon gens geschikt. Daarom deze week eens een werkje voor meisjes. De theewarmer, die wij hieronder afbeelden, kan heel gemakkelijk gemaakt worden van restjes wollen stof. Men moet hiervoor eerst een papieren patroon knippen in de vorm van een parallelogram met een basis van 35 oM. lengte en een hoogte van 24 cM. Knip dan dit patroon in vier delen, door de basis en de hoogte in tweeën te vouwen. Knip deze patroondeeltjes nu na van stof, in twee verschillende kleuren. Heel mooi voldoen b.v. liohtgrys en terracotta. Haak nu alle deeltjes om met dunne wol, met van Gom c3an. een stadje a stadje in de Vijf Heerenlanden: X Toverkol. X Echtgenoot. X Aarden pot in vaasvorm. X Tafelfles voor water X Dus, bijgevolg. X Weelde, pracht. X Eerste kellner. X Droge turfstof. II. Bekend spreekwoord Stel uit de volgende lettergrepen een bekend spreekwoord samen: al daar dan de der gaapt ge Het ruciht tijd wij. III. Letterraadsel Op de kruisjes een ander woord voor: scherts, vrolijkheid: 1. De helft van twee pond; 2. bovenbalk aan de kap van een gebouw; 3. rekeningen, schulden; 4. afreis; 5. zeker soort van biljartspel; 6. dwaas, on verstandig; 7. hooge dam langs een rivier; 8. Ro meins cijfer voor: 50. OPLOSSING van de raadsels ir de vorige Kinaerkrant I. De onderdelen zijn: boot, iris, laan, test, hiel, ober, vlijt, even, n«na. Het dorp is Bilthoven. H. Het bekende spreekwoord is: Ieder is een dief in zijn eigen nering. III. Erasmus was een humanist. De godin der tweedracht heet Eris. Eton is de beroemde»Engelse kostschool. De negerwijk van New-York heet Harlem. KUNSTJES EN SPELLETJES EEN MOEILIJK ZINNETJE Een zin, die niet veel kinderen zonder fouten schrijven, als je hen dicteert, en waarin ook heel veel grote mensen nog wel een paar foutjes zullen maken, is: Deze man, de volmaaktste van allen, werd nochtans onmiddellijk gevonnisd. Dicteer hem maar eens aan je ouders en je vriend jes. De meesten maken er vier fouten in, en wel volmaaktste zonder t, onmiddellijk met één 1, nochtans met een h, en gevonnisd met een t. EEN VREEMD WOORD Geef iemand op, 't volgende woord uit te spreken: HYENAVEL De meeste mensen zullen het voor een vreemd of onbestaanbaar woord- aanzien. En toch is 't goed ir: het vel van MIS! „Raden," zeg je tegen een vriend, „dat je niet eens drie eenvoudige Hollandse woorden achter elkaar kunt spellen? „Goed," zegt je vriend, en je begint: „Rood". „R-o-o-d", is het antwoord. „Ham," vervolg je. „H-a-m," spelt de ander. „Mis!" roep je. Je vriend, die denkt dat je meent, dat hij 't verkeerd deed. wil zich recht vaardigen. En dan zeg je: Zie je wel. bij 't derde woordje („mis") ben je blijven steken!" Je hebt hem dus beetgehad! Jongens en Meisjes, ER zijn heel veel Kerst- en Paasgebruiken, maar hebben jullie ook wel eens van Pinkster gebruiken gehoord? Toch zijn die er ook. 'k Wil hier iets vertellen van een oud gebruik bij de Zigeuners, dat eigenaardig volkje, waar veel kwaad van verteld wordt. Dat ze toonbeelden van eerlijkheid zijn gelóóf ik niet, maar dat vele verhalen die over hen in omloop, zijn vreselijk overdreven zijn, geloof 'k wel. Het aantal Zigeuners wordt geschat op 900.000. In de 15e eeuw verschenen ze voor 't eerst in Europa. Lezen en schrijven kunnen ze meestal niet en van godsdienst moeten ze niets hebben. Ze zijn verzot op bonte kleuren en sieraden en hebben ook veel gevoel voor muziek. Hun kleding bestaat slechts uit lompen en aan geregelde arbeid hebben ze een broertje dood. Ze bezitten een onuitroeibare lust tot zwerven en worden dan ook over heel de wereld aangetroffen. Van toeken of maanden hebben de Zigeuners geen verstand, ze weten alleen maar van winter en zomer. En voor de rest zeggen ze: zoveel keer zal de maan vol worden en dan is 't dit of dat feest. Zo weten ze ook precies wanneer 't Pinksteren zijn zal. Naar de Zigeuners zeker geloven is de nacht voor de eerste Pinksterdag bijzonder geschikt voor het vervaardigen van allerlei geheimmiddelen, die tegen ziekte behoeden. Het meest bekende en aangewende middel om het hele jaar gezond te blijven, bestaat hierin: De betreffende persoon moet in de nacht voor Pinksteren een brooddeeg maken, waarin hij negen draden van ongelijke lengte en zo mogelijk van verschillende kleur kneedtdaarna legt hij dit deeg in een nieuwe aarden pot en werpt het dan in stromend water, onder het uitspreken der woorden: „Ja tu, ja tul Na ava tu kate! Tut the gal Nivashil" (Ga, gal Kom nooit terug! Nivashi moge je opeten!"). De Nivashi is een soort watergeest. In de Pinksternachten bloeit ook „de blauwe bloem", die als een van verre reeds zichtbare lauwe vlam over verborgen schatten licht. Men mag ze niet plukken, maar moet onbeweeglijk en zonder te spreken op dezelfde plaats blijven staan, totdat ze weer in de grond verdwijnt. Daarna kan men op die plek naar schatten graven. Ook kan men in deze nachten de „onzichtbaar heid" verwerven, als men om middernacht op 'n wegkruising gaat staan, met de linkerhand een kring op de grond om zich heen trekt en dan zegt „Zie niet als ik ziezie als ik niet zie! Dat drie Pguvushen me drie haren op mijn hoofd geven, opdat niemand me zien kan, als ik niet wil (Pguvushen zijn aardmensen, die volgens de over tuiging der Zigeuners in de grond leven). Daarna gaat de Zigeuner heen in de vaste over tuiging, dat op zijn hoofd de drie gewenste haren zullen groeien, die iedere Pguvush bezit, waardoor hij zich in maanlichte nachten onzichtbaar maken kan. Van de grote heerlijke betekenis van Pinksteren weet de Zigeuner niets. Maar hoevelen zijn er ook in onze eigen omgeving, die daarvan niets loeten? Die zingen soms nog wel een kerstliedje en vinden Pasen zo mooi omdat de natuur herleeft. Maar met Pinksteren weten ze geen raad. Hoe is 't met ons? W ij weten toch wel wat Pinksteren is. Christus, de verrezen Levensvorst, die dood en graf overwon en is opgevaren naar de hemel, heeft Zijn Geest uitgestort. Die Geest wil wonen in de harten van mannen en vrouwen, en ook van kinderen. Hij wü ons leiden in alle waarheid en zal eeuwig bij ons blijven. Een rijk gezegend Pinksterfeest, jongens en meisjes! Ook en vooral thuis, bij vader en moeder en broers en zusters. OOM JAN NARREN-WIJSHEID Op zekere dag vroeg Frans I aan zijn hoinar: „Zeg eens, Triboulet, hoe oud ben je toch? De hofnar antwoordde: „Minstens 150 jaar! De kon-.ng lachte en zei: „Leg me dat eens uit! Toen antwoordde Triboulet: „Wel, ik heb u driemaal de vrede zien tekenen met uw broer Karei V en telkens voor vijftig jaar. Elke keer ben ik er bij geweest, ik moet dus wel 150 jaar Frans, die telkens zijn woord had gebroken, zweeg, ZELFKENNIS Moeder geeft klein Droertje een bord vol bessen. Met zusje delen! vermaant ze. Besluiteloos kijkt de kleine baas haar aan. Dan trekt hij haar aan de rok en zegt: Mammie, deel ze maar liever zelf, anders krijgt zusje veel te weinig' 251

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1939 | | pagina 14