Een wandeling door Brugge
Reist door Vlaanderen
Dwars door Vlaanderen
naar de kust
Nederlanders die in
Belgie wonen
DE Noord-Nederlander heeft doorgaans
weinig belangstelling voor Vlaande
ren als toeristenland. En inderdaad, men
zou er tevergeefs hemelhooge bergen en
diepe rotskloven, romantische stroomen of
antieke schoonheid gaan zoeken.
En toch zeggen wij tot de Nederlanders:
reist door Vlaanderen!
Waarom dan wel?
Er is vooreerst-dit weldoend aanvoelen van
de kultureele eenheid tusschen Noord en
Zuid. De taal van den Nederlander is- ook
deze van den Vlaming, evenals in Noord-
Nederland, rijk aan lokale dialecten, doch
volstrekt één wat het algemeen beschaafd
betreft.
Er is de Vlaamsche folklore met kleeder
drachten en volksspelen, die heel wat aan-
knoopingspunten vindt met de volksgebrui
ken van over den Moerdijk.
Er is het Vlaamsche landschap, als de logi
sche voortzetting van het Nederlandsche.
De Antwerpsche en de Limburgsche Kem
pen vormen onder alle opzichten een geheel
met de Noord-Brabantsche Kempen. Wij
kennen hier ook de rijk bewolkte luchten,
dfe duinen langs de Noordzee die als het
ware van uit Noord-Holland en Zeeland
langs onze' kust voorthuppelen. Vlaanderen
heeft zijn Betuwe in Zuid-Limburg. Kort
om, Vlaanderen en Nederland vormen sa
men het typische landschap der Lage Lan
den aan de Zee.
Maar behoudens dit alles biedt het Vlaam
sche landschap den Noord-Nederlandschen
toerist enkele verrassingen, die beter dien
den gekend te zijn.
Laat me U leiden door het Payottenland;
dit is een heuvelachtige streek tusschen
Brussel en Geeraardsbergen, dicht gestof
feerd met boomen en groen en met talrijke
dorpjes waar middeleeuwsche kasteelen, go
tische retabels en schilderachtige oude ker
ken te vinden zijn.
Gaat met mij over de heuvelkammen van
het Hageland, de grens tusschen „de ma
gere Kempen en het spekbuikige Brabant',
zooals Timmermans zegt: in de plooien dezer
heuvelrij liggen als paarlen de barokke
abdijgebouwen van Averbode, de koepel
kerk van Scherpenheuvel, het jjzersteenen
bedehuis van Zichem, enz.
Wandelt door de hoogten in het Zuidelijke
deel onzer Provincies Oost- en West-Vlaan
deren, genaamd de „Vlaamsche Ardennen"
en de „West-Vlaamsche Bergen", de streek
van schilders en dichters, waar de blik reikt
tot aan de kust, de torens van Gent en de
steden van Noord-Frankrijk.
Door de groote officieele toeristische
eeniging voor Vlaanderen, de „Vlaamsche
Toeristenbond", het zijn ruim 100.000 leden,
werd sedert enkele jaren een begin ge
maakt met het afbakenen van wandelpaden
door de meest schilderachtige Vlaamsche
landschappen. Op dit oogenblik kan de toe
rist reeds, afgaande op de afbakening en
aan de hand van verschenen gidsjes deze
paden volgen door de Kempen, langs do
Schelde, door Limburg, langs de kust, langs
de Leie, enz. Het zal niet lang méér aan-
loopen of men zal, de aanwijzingen van den
.Vlaamschen Toeristenbond volgend, kunnen
wandelen over ongekende binnenwegen van
<3e Maas tot aan het Noordzeestrand.
De intellektueel uit het Noorden zal echter
met voorliefde Vlaanderen bezoeken om
kennis te maken met dit oude kultuurland.
Een oppervlakkige kijk op de kunsthistorie
doet ons weer die wisselwerking, neen, die
eenheid tusschen Noord en Zuid sterk aan
voelen. Denken wij maar even aan het feit
dat kunstenaars als een Hugo van der Goes,
een Geeraard David, een Klaas Sluter, in
Noord-Nederland geboren, tot volle ont
plooiing hunner krachten kwamen in de
Zuidelijke provinciën, dat onze Van Eyck
op zijn meest beroemde schilderij „de Aan
bidding van het Lam Gods", de torens van
Noord-Nederlandsche steden schilderde, dat
langs de rijzige gothiek van den Dom van
Utrecht deze architektuur in Brabant is ge
propageerd en niet vreemd is geweest aan
het ontstaan van de kerken van St. Jan te
's-Hertogenbosch, O. L. Vrouw te Antwer
pen, St. Pieter te Leuven, St. Martinus te
Halle en dat de architektenfamilie Kelder
mans uit Mechelen werkte in Zeeland en
Noord-Brabant. De pikturale vernederland-
sching van de Renaissance, waarvan de
Antwerpenaar Cornells Floris de Vriendt
de promotor was, samen met den Fries
Hans Vredeman de Vries, heeft nergens
meer gebloeid dan in Holland, waar ook de
Gentenaar Lieven de Key werkzaam was.
Na de scheiding tuSschen Noord en Zuid
aarzelde de grootmeester .van de contra
reformatie, Pieter. Pauwel Rubens niet de
verheerlijking van Willem van Oranje te
schilderen. De grootste Vlaamsche beeld
houwer uit den baroktijd, Artus Quellien,
was jarenlang de medewerker van Jacob
van Cam'pén en bezorgde o.m. het beeld
houwwerk van het paleis op den Dam te
Amsterdam. Tijdens de 1 hereeniging van
1814 tot 1830 werd door de regeering van
den Haag veel meer gebouwd in Vlaande
ren dan in het Noorden, daarvan getuigen
nog talrijke interessante produkten van
klassicistische architektuur, o.m. de Rijks
universiteit te Gent, door Willem I gesticht.
De laatste jaren was deze wisselwerking op
kultureel gebied tusschen onze beide landen
even ntens. Laat my maar even herinneren
aan de figuur van den Noord-Nederlander
Jacob Smits, die de meest gevoelige schil
der is geworden onzer Vlaamsche Kempen.
Vlaanderen is een schatkamer waarin al de
overblijfsels uit zijn glorieus verleden angst
vallig worden bewaard. Uit de monumen
taliteit van zijn stadsbeelden straalt de
grootheid van het verleden. De produkten
van zijn moderne schilderschool, zijn beeld
houwers en zijn architekten leveren het be
wijs van zijn huidige kracht.
Stamverwante broeders uit het Noorden,
komt naar Vlaanderen ter kennismaking
met dit volk en dit land waarin ge voor een
groot deel U zelf zult herkennen en waar U
zich volledig zult thuisvoelen. En handelt
Markt mét Belfort te Brugge
dan ook net alsof ge thuis waart: spreekt
Uw taal, die ook de onze is en nadert de
Vlamingen niet als vreemden maar als
volksgenooten, verbonden met elkaar thans
zoowel als in het verleden,
LODE DE BRUYNE.
Antwerpen, Mei 1939.
Wie Vlaanderen bezoekt kan veel
zien en veel verhalen
INSTAPPEN!" riep de treingeleider met
zijn typische luifelpet, terwijl hij toe
zag of alle portieren van den „expresse"
Brussel—Gent werden gesloten of gesloten
waren. En temidden van de gezellige druk
te op het station, die zich eenerzijds ken
merkte door een Fransche opvliegendheid
en anderzijds door Vlaamsche gemoedelijk
heid, haastte zich een bejaard man naar den
trein, die voor vertrekken gereed stond en
waarin wij inmiddels een rustig plaatsje ge
zocht hadden.
Wij rekenden er niet op de rust in deze
coupé te kunnen Jiandhaven. Nauwelijks
flitste ons deze gedachte door het brein, of
de puffende man van hierboven opende ons
portier en wierp nonchalant twee groote
pakken in de coupé.
„Derzei de man, en' terwijl hij binnen-
steeg, mompelde hij een half verstaanbaar
„goe middag".
De trein zette zich in beweging en wij gin
gen Vlaanderen in. Wij, Hollanders, zijn nu
eenmaal een beetje gereserveerd en vooral
wanneer men de grens heeft overschreden,
wil het aanknoopen van een treingesprek
meestal niet zoo vlotten.
Tenminste, zoo meenen de meesten, maar
de inmiddels „uitgeputte" man tegenover
mij, had niets van die gei ;erveerdheid, het
geen, naar ons later blee... gevolg was van
het feit, dat hij een „zuvere Vlaming" was.
„Ehwel mijnheer, schoone weder vandage,
is 't niet", aldus opende onze medereiziger
de vreedzame discussie en wij antwoordden
onmiddellijk met een „inderdaad"
Of het nu kwam door de officieele termino
logie of door ons sigaartje, waaraan wij
stevig zaten te trekken, we weten het niet,
maar in ieder geval zei de man er prompt
bovenop „ge zijt zeker van Holland".
We konden nu toch weer geen „inderdaad"
zeggen en meenden toen al heel vrij te zyn
door op te merken, „dat hoort u zeker"
Het antwoord op deze vraag moeten we nóg
hebben, maar dat doet er niet toe. Een feit
is, dat Ave met den Vlaming gezellig verder
hébben geboomd en dat hij verteld heeft van
zijn Vlaanderen op een wijze, die een hoofd
onderwijzer in ons land hem niet had kun
nen verbeteren.
We kwamen in G e n t, de stad waar wel
licht nog het meest de trots van het ver-
De eeuwenoude
Rozenhoedkaai
te Brugge.
leden spreekt, in alle geval het treffendst in
het karakter van de burgers blijft bewaard.
Onze gemoedelijke medereiziger bleek „van"
Gent te zijn en pakte welgemoed zijn ba
gage op.
Van Brussel naar Gent hadden wij over
Vlaanderen hooren vertellen en met die
mededeelingen konden wij winst doen. Ver
der gingen wij, de hoogoprijzende torens van
St Baafs en St Niklaas achter ons latende,
met Brugge als doel.
Genietend van het schoone landschap was
de reis van Gent naar Brugge als een tocht
van een stief kwartiertje en voor wij er erg
in hadden, remde de machinist af om den
langen trein in het station tot stilstand te
brengen.
Daar was B ru g g e, de stad met het stand
beeld van Breydel en De Coninck, met de
Halletoren en Gruuthuse, de Rozenkaai en
de Kapel van het Heilig Bloed
Brugge is een kunststad en alles spreekt er
van het verleden in een onvergelijkelijke
schoonheid. Dezen zomer, wij willen er iets
van zeggen, zal in Brugge de Memlinck-
tentoonstelling worden gehouden en wie oog
heeft voor de oude kunst zal een bezoek
aan deze expositie niet mogen verzuimen.
Dagen in Brugge vertoevende, leert men
eerst recht al „dit oude" waardeeren en als
men dan op een stillen voorjaarsavond de
klokkeklanken van het zoet carillon in den
Halletoren hoort, men ziet de rijk versierde
gevels aan de Burgplaats en in de estami-
nets de mannen hun „demi" of Rodenbach
drinken, dan zou men denken, dat de tijd
hier stille stond.
En met S a b b e zingt men:
„Ik heb u lief, mijn Brugge, als werd ik
hier geboren,
En 'k voel me beter in uw stralend
schoonheidslicht;
Al acht ik het heden groot, het kan me
min bekoren
Als ik uw vroegre grootheid schouw in
't vergezicht.
Van Brugge spoorden wy naar de Kust en
wie dit woord noemt, denkt onmiddellijk
aan Oostende, Blankenberghe, Knocke.
Is Oostende de Koningin der badsteden,
Blankenberghe is de „parel", en Knocke de
Prinses der badsteden. Zoo worden deze
plaatsen getypeerd en terecht. Duizenden
Hollanders bezoeken altijd de gezellige
Groote Markt van Oostende en tijdens het
seizoen genieten zij van de muziek in de
tent tegenover het Stadhuis met het mooie
carillon. Evenzooveel landgenooten beluiste
ren ieder seizoen weer de concerten en or
gelrecitals in de Kurzaal, houden verblijf in
het kleiner, maar daarom nog gezelliger
Blankenberghe met zijn prachtige Casino en
ruim strand. Duizenden trekken ieder jaar
weer opnieuw naar het mooie Knocke-Zoute
waar men behalve de zee, de duinen en het
strand, ook de bosschen heeft.
Wie het rustiger wil hebben, trekt naar De
Haan, de Panne of Westduine. Waar men
ook komt, het is er overal bekoorlijk. De
gele tram van Nieuwpoort naar Knocke ver
voert er dagelijks honderden van kustplaats
naar kustplaats, de treinen rijden af en aan
en nu de zomer nadert, is allerwege een op
leving te bespeuren in zaken, hotels en in
richtingen. De fritekramen komen voor den
dag, de rijstevla's worden in grooter hoeveel
heden gemaakt, de rijtuigjes worden opgeka
lefaterd en uit de groote steden trekken de
winkeliers met hun waren naar de kust, in
de hoop er goede „affaire" te doen.
En dan wachten allen maar weer op schoon
weder. Voor den vreemdeling kan minder
schoon weer vaak geen bezwaar zijn, wijl
hy Brugge bezoeken kan of Gent.
Van deze laatste stad gaat een fierheid uit,
waarvoor niemand onbewogen blijft. Het is
een fierheid der middeleeuwen, welke tot
uiting komt in de getorende en gekanteelde
glorie dier tijden. Wie waarlijk mensch is,
ontkomt niet aan de „zwier" van Belfort, St
Baafs of St Niklaaskerk, hy verheft mee het
hoofd en hij behoeft nog geen romanticus
te zijn om boven het oude kasteel in de stad
het z.g. Gravensteen, visioenen van macht
en stalen strijd te zien. Gent is een kloeke
Het is maar een weet. Wie Vlaanderen be
zoekt, kan veel zien en van veel verhalen.
„Tot later", zeide ons een Gentenaar. We
hopen het,
Het Holland Huis in Brussel bestaat
twintig jaar
ALS er één categorie der Belgische be
volking is, die zich bij het aanstaand
bezoek van Koningin Wilhelmina aan Brus
sel en Luik niet onbetuigd zal laten, dan
is het ongetwijfeld het groot aantal Neder
landers die in België woonachtig zijn. Want,
naast de Fransche, is de Nederlandsche
kolonie in België het sterkste. Het aantal
dit land wonende Nederlanders wordt
geschat op 60.000, waarvan de meesten ii
Brussel, Antwerpen en Gent wonen.
Men vindt er onder, handelsmenschen, tech
nici, arbeiders, en in de buitenwijken
Brussel vooral gepensiormeerden. Bij tal
gelegenheden is het tot uitdrukking geko
men, dat de Belgen de aanwezigheid der
Nederlanders op grooten prijs stellen. An
derzijds blijkt uit het bestaan van vele ver-
eenigingen, dat de Nederlanders zich ir
België uitstekend hebben weten te „acclima-
tiseeren". In het handelsleven b.v. neemt
de Nederlandsche Kamer van Koophandel
te Brussel een voorname plaats in, al
het alleen reeds tengevolge van het feit dat
deze Kamer veel heeft bijgedragen tot
betering van de betrekkingen tusschen Ne
derland en België.
Van de vereenigingen noemen wy o.m. de
afd. België van de Alg. Ver. van Nederl.
Reserve Officieren, de afd. België van
„Onze Vloot", de Ver. van Nederl. Vrouwen
de Hollandsche Club, Limburgia's Mannen
koor, hetwelk dikwijls bij officieele gele
genheden zich laat hooren in de- Ned. Her
vormde Kerk aan de Kathalyneplaats te
Brussel en de vereenigingen die een chari
tatief karakter dragen zooals de Vereeni-
ging van Weldadigheid, en Hulpbetoon.
In Brussel bevindt zich het Holla
Huis dat juist dezeï dagen twintig jaar
bestaat. Wie wel eens een gezelligen avond
heeft bijgewoond in dit Huis aan de Auder-
ghemschelaan, heeft kunnen zien, hoe uit
stekend de verhouding is tusschen de Brus
selaren en de Nederlanders en dikwijls heb
ben autoriteiten belangstelling voor het Hol
land Huis betoond. Ook nu weer, ter gele
genheid van het vierde lustrum, kwamen
tal van gelukwenscben binnen.
In dit verband verdient het aanbeveling te
melden, dat ter gelegenheid van het twin
tigjarig bestaan van het Holland Huis, deze
week het Huis is overgeplaatst naar de
Oude Kleerkooperstraat (Rue des Fripiers)
bij de Beurs, dus in het centrum van de
oude stad. De ligging is veel gunstiger
de inrichting van het gebouw doelmatiger.
Een bijzondere attractie is, dat er in 't nieu
we Holland Huis een permanente tentoon
stelling zal gehouden worden van Neder-
landsch Indische producten. Voorts kan
hier alle mogelijke inlichtingen verkrijgen.
Is er een feestelijke gebeurtenis in het
Oranje Huis, dan deelt het Holland Huis
mee in die feestvreugde en de Nederlanders
in Brussel weten de aanwezigheid var
Holland Huis op de juiste wijze te waardee
ren en steunen het met groot enthousiasme.
Niet alleen Brussel heeft Nederlandsche
vereenigingen met een groot ledental. Wij
vinden ze ook in een stad als Antwerpen,
Mechelen en Gent Brugge en Oostende,
Leuven en Hasselt.
Te Ukkel, bij Brussel, is een Hollandsche
kliniek en sen Hollandsche school. We
den ook een Hollandsche school in Meche
len en Antwerpen. En onze lezers weten
hoe eendrachtig de samenwerking is der in
België wonende Protestantsche Nederlan
ders, die samenkomen in de kleine kerkjes,
die den Evangelisatie-arbeid steunen en die
op verschillende wijzen samenwerken met
de Belgische huisgenooten des geloofs.
De Belgische bevolking is trotsch op de aan
wezigheid van een groot aantal Nederlan
ders in België en onze landgenooten hebben
zich immer bij de Belgische bevolking
bemind weten te maken. Vooral met de
Vlamingen bestaan sterke cultureele ban
den. Onze Koningin komt naar Brussel niet
alleen als de Vorstin van Nederlanders in
Nederland, maar als vertegenwoordigster
van een volk, da+ dezelfde taal spreekt -als
de Vlamingen en waarvan er duizenden ook
in België woonachtig zijn.
KONINKLIJK BEZOEK
TE BRUSSEL
In verband met het Koninklijk bezoek
van Hare Majesteit Koningin Wilhelmina,
te Brussel, op 23 en 24 Mei aanstaande,
brengen wij ter kennis van belangheb
benden. die plaatsen wenschen te reser
veeren, in verschillende gebouwen waar
de stoet langs komt. deze te bekomen zijn
tot 23 Mei aanstaande:
<0, BOULEVARD EMILE JACQMAIN, 40
(Bij Place de Rrouckère) BRUSSEL
Telefoon 17.25.47.
De stad, waar de eeuwen spreken
WIE eenmaal de schoone stad Brugge
heeft gezien, zal kunnen begrijpen
waarom wij aan deze stad een afzonderlijk
artikel wijden en wie er nog nimmer ge
weest is kan uit het onderstaande nagaan
wat hy mist wanneer hy deze „parel van
het Vlaamsche land" niet opneemt in zijn
reisplan.
Brugge is de stad, die zich verheft even
hoog als in de Middeleeuwen, even dicht bij
den kinkhoorn van de zee als toen hét Zwin
er met zijn galgoten wies. Het is een groot
Museum waarin atmosfeer en bekoorlijk
heid uniek zijn. De Brugsche Hallen zijn
.nog even ruim als in vroeger eeuwen, het
„bij ons in Vlaanderen" danst van torens
naar torens, trilt in het geheele Brugsche
stadsbeeld. Perk vond in het land van La-
roche niet alleen het kader voor zijn inspi
ratie, dit land is inspiratie. Hetzelfde kan
gezegd worden van Vlaanderen waar de bij
zonderheden, ook van Brugge, dienen als
symbool en inspiratie tegelijk.
„Brugge is een juweel van onschatbare
waarde", zeide Z. M. Koning Leopold II in
het jaar 1902 bij de opening van de tentoon
stelling der Vlaamsche Primitieven en er is
ongetwijfeld niemand die dit niet zou on
derschrijven. Veel namen zijn er reeds aan
Brugge gegeven. Sommigen noemen het
„Het Venetië van het Noorden", anderen
spreken van „Het Mystieke Brugge" en
weer anderen van „Brugge de Museum-
Stad".
Alles spreekt hier immers van schoonheid,
voornaamheid, gratie en bewondering. Heel
de stad is een kleinood en de vreemdeling
kan er zijn blikken over laten gaan zonder
verzadigd te geraken.
Het is hier niet de plaats en trouwens
hoe zouden wij het kunnen om in enkele
regels de geschiedenis van Brugge, het
grootsch verleden en zijn wereldberoemde
aantrekkelijkheden te beschrijven. Een be
zoek aan deze stad kan meer uitwerken dan
een boek over deze stad volgeschreven. Wie
deze stad bezoekt ontkomt niet aan de
schoonheid der oude gebouwen, de schilder
achtige reien, waarop blanke zwanen heen-
glijden en alles wekt den indruk dat veel
eeuwen hier hebben stilgestaan.
Bezienswaardigheden
Ten behoeve van onze lezers geven wij
hieronder een jummiere opsomming van de
bezienswaardigheden in Brugge. Het eerst
dient dan genoemd „De Halle" op de Groote
Markt welke gebouwd is in 1248. De statige
80 meter hooge toren bevat de schitterende
zegeklok die gegoten is in 1680 en 14.000
pond zwaar is. Het beiaardspel is beroemd.
Gedurende den zomer kan men regelmatig
tweemaal per week des avonds carillon
bespelingen beluisteren, vaak begeleid met
bazuingeschal Duizenden genieten ieder jaar
weer van dit schoone spel.
In de onmiddellijke nabijheid van de Markt,
op dén Burg, staan verscheiden oude ge
bouwen waaronder de Basiliek van het H.
Bloed, die dagteekent uit 1150. Onder de
merkwaardige kunststukken treft men er de
in goud gedreven en met schitterende edel-
steenen versierde relikwierijve aan van het
H. Bloed.
Mei is de schoone maand van Vlaanderen,
waarin het leven der menschen mee her
leeft met de natuur en als in geen ander
land heeft zich in Brugge de traditie vast
gezet. Dit komt dan vooral tot uiting op den
eersten Maandag volgend op den eersten
Zondag in de Meimaand. Het is op dezen dag
dat door Brugge's straten de Bloedprocessie
uittrekt, een even beroemde als oude stoet,
waarin de goude rijve wordt meegevoerd
waarvan wij hierboven spraken.
Naast de Basiliek van het H. Bloed ziet
het Stadhuis, opgericht in 1376 en waarvan
de voorgevel is versierd met vijftig beelden.
Het interieur is verbijsterend schoen. Naast
het Stadhuis bevindt zich de oude Griffie
met vergulden gevel en bronzen beelden.
Rechts van het Stadhuis staat het in witte
steen ópgetrokken Gerechtshof.
Terecht mag Brugge zich beroemen op de
aanwezigheid van een groot aantal statige
kerkgebouwen met slanke torens. Zoo noe
men wij o.m. de Hoofdkerk van St. Salva-
tor waarin een groot aantal schilderijen,
tapijten, handschriften, graven, kerkgewa
den en rariteiten te bewonderen zijn. Daar
naast willen we noemen de O.L. Vrouwe-
kerk, de St. Gilleskerk, de St. Jacobskerk,
de St. Annakerk en de schitterende Jeru-
zalemkerk, bijgenaamd de Kerk van het
H. Graf.
Treffend van schilderachtige schoonheid is
het Prinselijk Begijnhof uit de XlIIe eeuw
waar men vooral in den zomer zeer veel
schilders en fotografen aantreft die het
stemmige milieu in beeld zetten.
onze wandeling door Brugge doen wij
natuurlijk ook het Minnewater aan, de
Stadspoorten, de eeuwenoude Rozenhoed-
kaai, de Dyver, Gruuthuse en niet te ver
geten de Musea.
Brugge staat aan de spits voor wat betreft
de Musea van kunstschilderwerken. Deze
stad was immers de bakermat van de be
roemde Vlaamsche schildersschool. Hier
werkte Memling, van Eyck, Gerard David
e.a. Men kan dagen zoek brengen in de
stemmingsvolle museumzalen waar schilde
rijen te bewonderen zijn van de grootste
kunstenaars.
Memling tentoonstelling
Van een der Vlaamsche kunstschilders uit
het verleden willen wij nog iets meer ver
tellen. Het is Hans 'Memling die in den
komenden zomer bijzonder de aandacht zal
trekken. Ter gelegenheid van den 500sten
verjaardag van de geboorte van Memling is
te Brugge een tentoonstelling georganiseerd
welke gehouden zal worden van 24 Juni tot
1 October.
Het initiatief der stad Brugge tot inrichting
van een Internationale Tentoonstelling der
werken van den genialen Vlaamschen
Meester Memling, zal in de kunstcentra van
de geheele wereld een levendige belangstel
ling wekken. Dit kunstgebeuren vergde
zooals onze lezers zullen begrijpen, lang
durig en zorgvuldig voorbereidingswerk.
Dit heeft echter o.m. ertoe bijgedragen om
het geheim over de geboorteplaats van
Memling, te ontsluieren. Zyn afkomst was
immers tot op heden voor de kunstcritici
der gansche wereld een veelomstreden
vraag gebleven. De verschillende onderzoe
kingen hebben uitgewezen dat Memling
herkomstig is uit Mainz en is begraven op
de St. Gillisparochie te Brugge.
Nergens beter dan te Brugge zal men de
mystieke geest die uit Memlings doeken
straalt, kunnen aanvoelen. Voor de eerste
maal zullen de meeste werken van Mem
ling, thans bewaard in de Musea over de
gansche wereld, terugkeeren naar de stad
waar zij werden vervaardigd.
De bevolking van Brugge zal de duizenden
vreemdelingen in den komenden zomer
ontvangen met de hartelijkheid en toegene
genheid, die haar eigen is.
Wy -kunnen onzen lezers aanraden de Mem-
ling-tentoonstelling te bezoeken. Hier is
werkelijk iets bijzonders te aanschouwen.
In Brugge wordt iederen zomer gezorgd voor,
de noodige attracties waardoor het vrëëm-
dèlingenbezoek aan deze stad, dat toch al
niet gering is, nog wordt vergroot. Ook dit
jaar zal het H. Bloedspel opgevoerd worden
op de Groote Markt. Dit is een openlucht
spel waaraan 2000 personen medewerken.
Den 23sten Juli zal m Brugge het Vlaamsch
Nationaal Zangfeest gehouden worden
waaraan duizenden :angers deelnemen.
Wie de vreugde wil smaken van aangrijpen
de stilte in een eeuwenoud milieu dat door
het zenuwachtige gedoe van het moderne
leven nog niet werd gestoord, bezoeke
„Brugge die schoone".
Ieder jaar keeren duizenden terug naar
deze stad om te genieten van het verleden
en de kunstschatten, van de bouwwerken
en de stadsbeelden. En als men op een
zomeravond luistert naar den beiaard die
vanuit den Halletoren de zoete klanken van
zijn onevenaarbare muziek door de ruimte
laat weergalmen, dan is het of men ter
kerke gaat. ernstig en ingetogen en men
slaat de oogen op naar den geheimzinnigen
Halletoren, die in een stroom van licnt als
een vuurzuil in den nacht, zijn doorzichti-
gen bouw in de ruimte verheft waaruit in
weergalooze harmonie, de ziel van Vlaan
deren zelf opstijgt.
Dat is Brugge en zoo blijft Brugge
K. H. M. VAN DEN BERG.
O BELFORT
O Belfort, uit den nacht van zooveel heldengraven
Verrijzend, beeld van trouw, in reine hemelgloor.
O Roeland, heilig brons, waarin de ziel der braven.
Tot reuzenpsalmen smelt en leeft de tijden door.
Verwek voor 't nageslacht het epos van ons lijden.
En houdt hun 't offer voor in vreugd of bangen nood.
Dat hun uw stemme leer te leven door te strijden.
Zoo blijve ons volk in eere, en Vlaanderen vrij en groot".
JULIUS SABBE
Uit ..Klokke Roeland"
Het ook in Hol
land goed beken
de Grand-hotel
Verriest en Res
taurant ..De Ab
dij" aan de Lan-
gestraat te Brug
ge. bondshotei
van de ANWB.
van de NRV en
van de KNAC.
