n MARIA THERESIA VOILE Engelsche Bruidsmode „ONDER DE 18" Zelf maken van Yoghurt EEN SNOEZIG JURKJE Wolhuis de Wending MELLONA 6n ADELSHOEVE HONING GRATIS „VAN EN VOOR DE VROUW" UITGAVE VAN DE VIJF SAMENWERKENDE CHRIST ELIJKE DAGBLADEN i—6 MEI 1939 S te Londen een van de vooraanstaande Lagerhuis- trok intusschen het sierlijke toilet van de bruid de aandacht. Uit de wereld van het kind Belevenissen van auteur en teekenaar Zij dachten, dal het zijn nut kon hebben zich nu eens niet te verdiepen in „problemen" en „conflicten", maar op een geheel ongedwongen wijze een onderzoek in te stellen naar deze wereld van „Onder de 18", zooals zij als een troost en als een verwach ting, maar ook als een dreigement en als een beschuldiging in de wereld der volwassenen ligt ingebed. Daartoe zijn beiden, teekenaar en schrijver, ieder op eigen gelegenheid op reis gegaan en hebben, elk naar eigen aard en gezichtspunt, datgene genoteerd wat hun voorkwam van belang te zijn". Spier buitengewoon aardig. Niet alleen weet hij bijna steeds pakkende momenten te tref fen, maar deze momenten kan hij bijzonder goed illustreeren. Overigens volgt reeds uit de omstandigheid, dat auteur en feekenaar zelfstandig en af zonderlijk op pad gingen, dat men tusschen de vruchten van pen en teekenstift niet al te veel band moet zoeken. Op zichzelf ware het alleszins mogelijk geweest, zoo zoowel Houwink als Spier hun geestesproducten apart hadden uitgegeven. De combinatie ver hoogt echter de aantrekkelijkheid van het geheel. Waar het hier een boek geldt, dat todh in elk geval met de paedagogie in min of meer nauwe relatie staat, willen we er volledig heidshalve nog op wijzen, dat we laten nu rusten een enkel voor ons besef min ge lukkig gekozen woord een zeer luttel aantal drukfoutj es werd aangetroffen. Eens zagen we geschreven: „Ik zijwaar kennelijk bedoeld was: „Ik zei.(biz. 109). Wij vernamen nog, dat er wel vraag naar dit boek bestaat De eerste druk was spoedig uitverkocht, zoodat men tot een tweede dien de over te gaan. Uitg. G. F. Callenbadh N.V., Nijkerk. ZOO lezen we in de Inleiding, de auteur Mr Roel Houwink en de teekenaar J o Spier hun boek „Onder de 18" aanvingen. Beiden zijn zij kijkjes gaan nemen in de wereld van het kind. De teekenaar heeft het kind daarbij meestal, terstond tot object van zijn beschouwingen gemaakt, doch de schrijver heeft zich ge wend tot personen, van wie aangenomen mag worden, dat zij dagelijks veelvuldig met kinderen in aanraking komen, en vertelt daarna van hun ervaringen. Het wil ons voorkomen, dat de auteur Roel Houwink hierbij meer erkentelijkheid verdient voor de vaak oorspronkelijke keuze van men- schen, tot wie hij zich gericht heeft, dan om de opmerkingen en wetenswaardigheden, welke hij bij hen heeft opgedaan. Oorspronkelijk is de keus dikwijls zeer zeker. Zoo zien we in het boek verschijnen een grootvader, een concierge van een H.B.S., een kinderarts, een conducteur van een schooltram een directrice van een jeugdbi bliotheek, een directrice van een kinderhuis, een juffrouw van een speelgoedafdeeling in een groot warenhuis, een onderwijzeres aan een blindeninstituut en een vader van een jeugdherberg. Met deze menschen, die ove rigens slechts als specimen worden aange voerd en geheel anoniem blijven, heeft Roel Houwink gesprekken aangeknoopt en ver volgens in zijn geschrift vrij verhaald van wat hij uit hun mond had opgeteekend. Het wil ons toeschijnen, dat het resultaat meermalen wat poovertjes is. Zeker, er zijn vele belangrijke en tevens behartigenswaar dige opmerkingen. We denken aan hetgeen gezegd wordt over de tempo-versnelling, waarin wij in onze dagen plegen te leven. Van rust, juist voor de opvoeding zoo ge- wenscht, is niet veel meer overgebleven. En dan de werkloosheid, waardoor de jeugd voor de toekomst van niet te onderschatten perspectieven beroofd dreigt te worden. En voorts de ellende, welke over vele gezinnen komt, doordat het huwelijk van de ouders ontbonden is, en de gevolgen, welke de tal rijke echtscheidingen hebben, ook voor het wereldje van het kind. Bij het laatste komt de jongen of het meisje er gauwer toe, steun te zoeken bij een onderwijzeres, een onder wijzer. In dit besef zijn we na het lezen van dit boek wel zeer versterkt. Maar overigens bevat deze publicatie feite lijk weinig meer dan een reeks korte schet sen, blikken in het leven van de jeugd, te fragmentarisch gehouden dan dat op eenige volledigheid aanspraak gemaakt kan worden. Wellicht hebben de schrijver en teekenaar zulks ook niet bedoeld. In hun inleiding merken zij op, zich terdege bewust te zijn van him subjectieve werkmethode, en bij voorbaat waarschuwen zij dan ook hen, die van zins moohten zijn, conclusies te trekken uit hetgeen hier te aanschouwen en te lezen wordt gegeven. We kunnen dit boek der halve meer dan om zijn paedagogische waar de bewonderen om de serie vlotte schetsen, die het biedt. Hier valt buiten kijf veel te genieten. De ongedwongen wijze, waarop Roel Houwink met zijn „slachtoffers" ge sproken heeft, heeft daartoe niet weinig bij gedragen. Het is goed, op deze manier de menschen, die voortdurend met de kinder wereld in contact staan, aan het praten te krijgen, ook al, omdat zij zoodoende ge dwongen worden zich op de schoonheid van hun taak bij voortduur te bezinnen. Zooals altijd, zijn ook nu de teekeningen van BREI MET NEVEDA-WOL NAAR NEVEDAPATRONEN Na Inzonding van deze bon ont vangt O graüa patroonsbeschrij ving voor een: Damcsblouso, Denx-Pièces. Heerenslipover of Melsjesjurlcjo en opgave van den dichtstbijzijndenNeveda-winkelior glIfBOHj n. v. °NtrT w^rspnraEiui mMA is niet aan te bevelen De „ontdekking" van de yoghurt heeft nog niet zoo lang geleden plaats gevonden. De Russische bacterioloog en physioloog Metchenikoff betrok dit zure melkproduct zijn theorie, dat het leven van menschen dieren in hooge mate beheerscht wordt door de processen, welke optreden bij de spijsver tering. Dieren met een zeer kort darmka naal, zooals de papegaai, bereiken een hoo- ger ouderdom; de mensch daarentegen zou de nadeelen van een lang darmkanaal onder vinden in den vorm van een soort vergifti- gig, welke het leven zou verkorten. Met één uitzondering: de Bulgaren zouden door het gebruik van een merkwaardig gerecht deze schadelijke invloeden kunnen neutraliseeren en daaraan schreef Metchnikoff het feit toe, dat dit volk een hoogen ouderdom bereikt De daar te lande gebruikte spijs heette „Yoghurt", en de microben, welke den heil- zamen invloed uitoefenen, werden door de zen geleerde met den naam baoillus bulgari- cus aangeduid. De leer van Metchnikoff is in het licht van latere ontdekkingen op den achtergrond ge raakt wat niet behoeft mee te brengen dat daarom de Yoghurt die sedertdien ook in West-Europa bekend werd, uit de aandacht mag verdwijnen. Integendeel, evenals andere - sch-zure melkproducten men denke aan de van ouds bekende karnemelk oefent zij een weldadige werking uit op de spijs vertering, en aangezien het tevens een zeer smakelijk product is, kan men nog heden den Russischen geleerde dankbaar zijn voor de bekendheid, door hem aan Yoghurt ge- Ook in ons land begon men gaandeweg aan dacht te schenken aan dit aromatische pro duct, dat vrij snel bij het publiek bekend is geraakt. Maar van het ontstaan en de speci fieke werking van yoghurt was men echter onvoldoende op de hoogte. In die periode is de meening verbreid, dat rnen yoghurt ge makkelijk zelf thuis zou kunnen bereiden door een z.g. yoghurtplantje enkele uren in ongekookte melk anderen zeggen juist gekookte melk te leggen en dat de allengs dik geworden massa, na te zijn gezeefd, het gevraagde Bulgaarsche product zou opleve- De „plantjes" die men dan gebruikt dragen echter ten onrechte den naam yoghurt; het zijn in werkelijkheid Kefirkorrels en men kan er dus niet anders dan Kefirmelk van maken: zuur, gistachtig en vaak licht alco holisch van smaak. In yoghurt daarentegen treedt geen gisting onder koolzuur- of alco holvorming op; ook de bereidings-tijd en temperatuur vertoornen groote verschillen. Voor het maken van yoghurt gaan goed in gerichte bedrijven uit van door reincultuur gekweekte bacteriën, waarbij men erop toe ziet, dat uitsluitend de gewenschte bacteriën zich goed kunnen ontwikkelen. Hiervoor is meer inzicht en apparatuur noodig dan waar over een huisvrouw kan beschikken. Wie dus dit licht verteerbare product, dat, zooals reeds gezegd werd, op de spijsvertering zulk een gunstigen invloed uitoefent, en dat b.v. in combinatie met vruchten zulke heerlijke gerechten oplevert, bij de gezins voeding wil inschakelen, doet verstandig af te zien van het zélf maken van Kefirmelk (waartegen trouwens ook uit bacteriologisch oogpunt bezwaren bestaan). Slechts bedrij ven, die daarvoor zijn ingericht, kunnen yoghurt leveren, welke alle goede eigen schappen bezit, en waarvan men onbevreesd het gezin, óók de kinderen, kan laten profi- Theresia behalve om enkele andere redenen ook hierom van belang, omdat haar heer schappij een merkwaardig voorbeeld is van de absolute macht, welke toen aan zoovele vorsten toekwam. In haar leven teekent zich af de lijn van de generaties. Zij moet het wel gevoeld hebben, hoe een nieuwe tijd de deur stond, een tijd, die wenschte te breken met veel koningsmacht, een tijd vol van gisting en verandering. Weliswaar is de keizerin voor veel, dat verbetering eischte, niet doof gebleven zoo voerde zij een rechtvaardiger rechtspleging in en schafte zij b.v. de pijnbank af anderszijds stond zij afwijzend tegenover veel, dat de „nieuw lichters" in hun program hadden geschreven. Hoe het zij, steeds heeft Maria Theresia blijk gegeven van streng plichtsbesef, van groote heerschersgaven, van een scherpen blik en genegenheid voor het volk, waarover zij den scepter voerde. Een strenge keizerin, een zorgzame moeder V° 'OOR velen onzer is keizerin Maria The resia zoo goed als geheel een onbekende. Haar naam moge ons vertrouwd voorkomen en men moge weten, dat zij het leven ge schonken heeft aan Maria-Anitoinette, die op het Parijsche schavot zulk een harden dood vond, meestal blijft het hierbij, en dus kan het goed zijn, eens aandacht te wijden aan deze vrouw, die met krachtige hand gedurende meer dan 40 jaren den Oosten- rijkschen staat heeft bestuurd en daarnaast nog gelegenheid vond, verschillende eigen schappen aan te kweeken, welke we bij een zorgzame moeder zoo gaarne aantref- Jong was Maria Theresia, toen zij op den troon geroepen werd. Geboren op 13 Mei 1717 zag zij zich in den herfst van 1740 bij den dood van haar vader, Karei VI, de heerschappij toegewezen. Gemakkelijk was de taak, haar opgelegd niet. Oostenrijk was in die dagen een staat van groot gewicht, omvangrijk, doch grenzend aan rijken, die er op uit schenen, het de jonge keizerin al dadelijk lastig te maken. Daarbij komt nog, dat de inwendige toestand van den staat veel te wenschen overliet. Het belasting stelsel was verre van volmaakt, het leger was veel te klein en niet voldoende geoe fend, en het behoeft dan ook niet te ver bazen, dat, toen inderdaad een oorlog uit brak, de eerste jaren geen gemakkelijke waren en de jonge keizerin alles werk moest stellen, om het land als maar eenigszins mogelijk was weerbaar te maken en het gehalte van het leger op te voeren. Doch haar groote geestkracht, haar vermo gen en wensch om zich aan de belangen van haar volk te wijden, haar taaie volhar ding en voorts de bekoring, welke van haar persoonlijkheid uitgimg, bereikten heel wat, en het mocht dan zijn, dat in den krijg aanvankelijk door Oostenrijk het onderspit gedolven werd, een latere oorlog maakte de geleden nederlaag voor een aanmerke lijk deel weer Zorg voor haar volk. Daarnaast lieten de binnenlandsche toe standen we wezen er reeds op haar weinig rust. Tegen velerlei ziekten moest een verbitterde strijd worden geleverd. Vooral de pokken eischten talrijke slacht- fers en het kostte niet weinig inspanning om ieder van de beteekenis van goede voor zorgsmaatregelen te ^overtuigen. Daarnaast vroeg het onderwijs volle aandacht, en ge heel in den stijl van den tijd en van haar omgeving gaf Maria Theresia aan het staats bestuur in het schoolwezen een beslissende stem. Voorts werden bijvoorbeeld de behoef ten van een goede hygiëne niet verwaarloosd De keizerin beschikte over respectabele werklust en wat evenzeer van groot belang is! over een sterk lichaam, dat zij voortdurend hardde. Koude scheen haar niet te kunnen deren en zonder veel kommer kon zij tot ver in den nacht aan allerlei staatszaken voortwerken. Want het mocht dan zijn, dat haar echtgenoot Frans Stefa- nus, groothertog van Toscane, haar mede regent was, zulks was feitelijk weinig meer dan een eeretitel en alle belangrijke functies kwamen haar toe, in alle moeilijke proble men had zij de beslissing te nemen, voor alle ingrijpende besluiten droeg zij en alleen de verantwoordelijkheid. In dezen toe stand kwam weinig verandering, toen bij den dood van Frans Stefanus in Augustus 1765 hun zoon Joseph onder den titel van keizer Joseph n zijn vader als mederegent opvolgde. De invloed van den zoon bleef dan ook voor- loopig beperkt tot aangelegenheden, di< direct het leger betroffen. Moeder van 16 kinderen. Men leide uit het bovenstaande echter niet af, dat de belangstelling van Maria Theresia uitsluitend gericht was op het landsbestuur. Hiernevens droeg zij met eere den moeder- naam. Aan niet minder dan 16 kinderen zij het levenslicht en de belangen van elk hunner zaten bij haar hoog. Nauwlettend zij acht op hun opvoeding en veel deed zij, om haar kinderen him bestemming te doen bereiken. Helaas stierven er drie reeds vrij spoedig na de geboorte, terwijl er twee op respectieve lijk 12- en 16-jarigen leeftijd overleden. Van de overblijvenden huwden er verschillenden met vorsten uit naburige rijken, zoodat het te begrijpen is, dat de belangstelling Maria Theresia om meer dan één reden njet tot de grenzen van haar eigen rijk beperkt bleef. Vooral de gebeurtenissen in Frankrijk, waar haar dochter Maria-Antoinette konin gin geworden was, volgde zij met intense aandacht. Intuschen blijft de regeering van Maria r) Wie e l boek wil lezen, dat figuur van Maria Theresia speelt, kunnen wij verwijzen naar „De Soldaten der Keizerin", geschreven door Juliana von Stockhausen en eenigen tijd geleden uitgegeven bij „Pax" te 's-Gravenhage. Het is een interessant werk, dat een goeden kijk geeft op het hofleven uit die dagen, op de plaats, welke Maria Theresia onder haar volk innam, op de groote conflicten ook, waarvoor zij als keizerin, echtgenoote en moeder soms te staan kwam. Overigens dient men bij het beschouwen van haar persoonlijkheid wel te bedenken, dat zij een trouw aanhangster was van de R.K. kerk en dat zij haar gevoelens in dezen niet onder stoelen of banken stak en andersden kenden niet steeds de gewenschte vrijheid toekende. Dat blijkt ook wel uit dit boek. De vertaling van Jacques van Eijk is over het algemeen goed, zij het een enkele maal wat houterig en niet altijd vrij van germa nismen. Ook ontbreken de drukfoutjes niet. Maar in elk geval is het een belangwek kend werk. voor onze jongste dochter Wat zegt U van dit allerliefst babyjurkje? Het is heel gemakkelijk zelf te vervaardigen zal voor koelere zomerdagen heel ge schikt zijn. Ons model is gemaakt in de nieuwe kleur de z.g. ananas-tint. Natuurlijk leenen zich de gewone baby-tinten, zooals wit, rose en lichtblauw, ook heel goed. De ananaskleur is echter weer eens geheel iets anders en zal donkerharige baby's heel lief staan. Ons patroon is gemaakt voor den leeftijd van l. 10 maanden. Men kan het echter heel l voor een wat ouder kindje passend maken, door het stuk recht breiwerk wat langer te laten vallen. Het pasje blijft ruim genoeg vallen doordat het rond is. Benoodïgd materiaal: 214 bol baby-wol, 4 draads naalden no. 3. Men begint bovenaan het halsje, 66 st. op zetten. Eerst breit men 4 naalden recht. 5e naald 2 st. r. .omslaan; vanaf her halen gedurende de geheele naald. 6e naald geheel recht, ook de omslagen (98 steken). 7e naald recht, 8e naald idem; 9e naald idem; 10e naald averecht; 11e naald recht; 12e naald averecht; 13e naald recht; 14 naald recht; 15e naald recht; 16e naald recht, 17e naald als 5e naald, 18e naald recht, ook de omslagen, (146 steken). 19e naald recht, 20ste naald recht, 21ste naald recht, 22ste naald averecht, 23ste naald recht; 24ste naald averecht. Daarna 4 naalden recht, 29ste naald als 5e naald. 30ste naald recht, ook de omsla gen (218 steken). 3 naalden recht, 34ste naald averecht, 35ste naald recht, 36ste naald ave recht, 4 naalden recht. 41ste naald, 2st. r., omslaan, 2 st samen, 1 st r., omslaan, 2 st. r., omslaan, 2 st. samen, 1 st. r., omslaan, vanaf her halen, eindigen met omslaan, 2 st. sa men, 2 st r. 42ste naald recht, ook de omslagen, 43ste naald recht, 44ste naald 4 st. afkanten voor onderschiet je, dan verder recht. 45ste naald: Men maakt uit elke st. 2 st ge durende de volgende 35 steken (rug» deel); dan voor het mouwtje 1 st. r., uit de volgende steek 2 steken maken en dit om en om uit de volgende 57 steken; dan van alle volgende 70 ste ken uit elke steek 2 steken maken (voorpand)nu voor het tweede mouwtje 1 st. r.; uit de volgende steek 2 steken maken en dit om en om ge durende de volgende 57 steken; dan voor het tweede rugdeel uit alle 35 steken 2 steken maken. Men gaat nu alle deeltjes apaxt afbreien. De steken van de mouwtjes op een naald rijgen alsmede ook den voorkant. De beide rugdeeltjes op een naald zetten en hierop in tricot breien tot een geheele lengte (het in tricot gebreide gedeelte dus zonder het pasje) van 22 c.m. Nu breit men 4 naalden recht, dus 2 ribbels. Dan volgt een gaatjesnaald van omslaan, 2 st. samen, 1 st. r., vanaf herhalen. Nu nog 5 naalden recht, dan afkanten. Dë voorkant wordt gelijk aan den rug gebreid. Dan gaat men de mouwtjes afbreien. Eerst 6 cM. in tricot. Dan breit men in de rechtQ naald steeds 2 steken samen; dan nog 3 naal den recht Nu een gaatjesnaald als volgt; waarin tevens nog wordt geminderd. Men breit alzoo: 2st. r., omslaan, 2 st. samen, 2 st samen, vanaf herhalen. Nog 8 naalden recht, dan afkanteö. IEDEREEN vindt het mooi van Derk Sleper, dat hij zijn ouderloos nichtje in huis neemt, om haar op te voeden, als een van zijn eigen kinde ren. Het heele dorp weet, dat het bij Derk vast geen vetpot zal zijn, daar hij met zijn bescheiden krui denierszaak je den kost moet verdienen voor zich zelf zijn vrouw en acht kinderen. Niemand zou het hem dus kwalijk ge nomen hebben, als hij An- nemie naar een weeshuis had laten gaan. Maar nu hij dit niet gedaan heeft, gevoelt het dorp toch een zekere voldoening. ,J£ijk, zoo zijn wij. Rietdorpers, nu, zoolang wij een boter ham hebbendeelen wij die, ook al moeten we de boter van de eene helft afschrappen.'' Onder den indruk van Derks nobele daad, bezochten de dorps vrouwen wat minder den anderen kruidenierswin kel, die kort geleden geopend is. Ze gunnen de klandizie nu toch liever aan Derk, ook al moet het haar dan wekelijks enkele centen meer kosten. Na verloop van tijd verklaart Derk dan ook in vertrou wen aan dezen en genen, dat het lijkt, of met Anne- mie's komst in zijn huis, de zegen is meegekomen. Er begint zelfs een zekere welvaart te heerschen in zijn gezin. De kinderen merken, dat vaders kas boek met steeds voordee- liger saldo's sluit. Die we tenschap geeft een zekere fierheid aan hun houding en het zijn vooral de meis jesj die het hoofdje hoog beginnen te dragen, Anne- mie net zoo goed als de anderen. Ze ontdekken ook plotseling, dat ze eigenlijk heel wat te kort komen aan kleeding en snuisterijen. Maar Derk is een verstandig vader. Hij leidt zijn kroost met vaste hand in het aloude be proefde spoor der beschei denheid. Waar het pas geeft, spreekt hij met hen over de leegheid van ijdele opschik en de verganke lijkheid van cl het aard- sche. En hij verzuimt niet hen te wijz<,,t op het echte sieraad, een ootmoedige en stille geest, die koste lijk ~s voor God. Voor een oogenblik maken zijn woorden dan wel in druk, maar na verloop van tijd vervaagt die indruk weer. De lokstem der ijdelheid klinkt zoo vleiend. En het jonge hart luistert zoo graag. Zoo on gemerkt verschijnt aan de jurken hier een strikje en daar een lintje, hier een strookje en daar een kantje en eer Derk er goed erg in heeft, zijn de meis- jes> zijn eenvoudige krui deniersdochtertjes, bijna stadsdametjes geworden. Het dorp schudt afkeurend het hoofd. Dat die Derk het toelaatOch, hij kan zeker niet tegen zijn doch ters op. Maar hij moet er toch rekening mee hou- dan ook een deel van het salaris houden als kleed geld. Tot nu toe heeft ze zich altijd eenvoudig ge kleed, zoodat het dorp ver klaart, dat Derk meer ple zier zal beleven van Anne mie. dan van zijn eigen dochters. Echter komt ze met één slag die goeie meening omver werpen. Want op zekeren Zondag morgen staat ze gereed om OM EEN den, dat hij van alle men schen leven moet. Het gaat niet aan, dat zijn dochters de andere dorpsmeisjes de oogen uitsteken. Derk vangt het gemompel wel op en hij beseft, dat het zaak wordt zich schrap te zetten.. Is hij dan geen baas meer in eigen huis Annemie is nu achttien en ze verdient een aardig sa laris als winkeljuffrouw in de naburige stad. Met de fiets gaat ze er s mor gens heen en keert ze 's avonds terug. Derk be handelt haar nog steeds als een eigen kind. Ze mag naar de kerk te gaan met ....een voile om haar hoedje. Derk ziet het nog net bijtijds. Hij veegt zijn bril extra schoon, want hij denkt eerst nog, dat hij zich vergist. Maar als de gla zen helder zijn, golft daar zooveel te duidelijker het luchtige niemendalletje rond den rand van het overigens eenvoudige hoed je. Derk voelt zich rood en wit, heet en koud wor den. 't Staat keurig, 't is zonde, dat hij het denkt maar 't komt niet te pas, '1 komt in de verste verte niet te pas. Wat zal het dorp wel zeggenl En streng beveelt Derk zijn pleegdochter op staanden voet die flodders van de hel er af te halen. Smee- ken, gesnik, boosheid, har de woorden, brutale woor den, een bedorven Zon dag. Annemie verschijnt in de kerk met haar oude hoedje en roode oogen. Derk zit somber in zijn diakenbank en schaamt zich, hoewel niemand iets van het voor gevallene weten kan. Sinds dien dag is de vrede geweken uit Derks huis. De twistappelj het hoedje, met de voile van twintig cent ligt veilig opgebor gen in de kast. Maar de bitterheid die Derks op treden veroorzaakt heeft, komt ieder oogenblik elk genoegen vergallen. Er blijft een stille wrok tus schen hem en Annemie. De sfeer in huis lijkt voor goed bedorven. „En dat om een lapje van twintig cent", zucht moeder op een avond hoorbaar. Ze kan in zoo'n geladen at mosfeer niet leven. Daar moet een eind aan komen, 's Avonds, als ze samen zijn, neemt Ze haar man onderhanden. Wdarom mag Annemie eigenlijk dat floddertje niet dragen? Wil zij het eens zeggen? Omdat Derk bang is voor de menschen en nietom dat hij er echt kwaad in ziet. En nou moet hij dat zelf maar eens verder uit werken. 't Is zonde, om zoo de dagen te bederven uit menschenvrees. En den volgenden dag neemt ze Annemie apart en leest haar geducht de les. Moet zij vaders leven verbitteren om een vodje van twintig cent? Is het heele lapje waard, dat de goeierd er één kwaad uur door heeft? Annemie moet dat zelf maar eens verder uitwerken. t Is zonde, om zoo de dagen te bederven om een modedingetjedat niets om 't lijf heeft, 's Zaterdagsavonds tornt Annemie de voile van haar nieuwe hoedje af en ver schijnt 's Zondagsmorgens met een vroolijk gezicht en een kaal hoedje, dat haar overigens keurig staat. De voile heeft ze om Derks lakensche pet léhangen, tot groot ver maak van het gezin. Als Derk zijn pet zoo eindt, zegt hij wat ver bouwereerd: „en nou wou ik je juist zeggendat je het ding van mij gerust dragen mocht." Dan is de vrede terugge keerd in het kruideniers- MaterteaPvoor I model Is verkrijgbaar bijt NOORDEINDE128 - DEN HAAG TEL 11 25 57 tegenover de Oranjestraat VLOEIBARE ZONNESCHIJN GEZONDHEID met lepels VRAAGT UW WINKELIER N.V. Bijenstand „MELLONA" Santpoort ontvangt men bfl leder tleschje NECTAR ESSENCE bereiding receptei rstpla. Pr«s aal waters, odeurs, huldcrêmes enz. iCS<i '40, BÜ apothekers en i verkrjjgb. Vraagt steeds nectar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1939 | | pagina 8