Wet Autovervoer Personen aangenomen Ds C. J. HOEKENDIJK VRIJDAG 28 APRIL 1939 TWEEDE BLAD PAG. 5 Tweede Kamer De MINISTER VAN WATERSTAAT acht hei injuist den nonn zoo imperatief ln de wet t< tellen. Het grewötljrde amendement-Diepen- Na een stroom van amendementen Heffing ten laste van electriciteits- ibedrijven verworpen Ged. Staten zullen ook een woordje meespreken baar moeten maken. I De h. Overgenomen werd voorts een amende aanzien6 ment Bongaerts om niet alleen bij intrek-betoost king maar ook bij wijziging van een vergun aannerm ni-mg schadevergoeding te kunnen toekennen worden n in is ter verklaarde, dat bij wer kelijke schade een redelijke vergoeding zal behooren te worden betaald. We laten enkele detail-amendementen ver der rusten om nog meloing te maken van door den ministero vergenomen amendement van den heer Amelink van dezen inlhoud: Overzicht Minister van Buuren kan tevreden zijn. Zijn W.A.P., Wetsontwerp Autover voer Personen, is zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Alleen de N.S.B. en de beer Zandt van de SGP combi natie, welke in de Kamer vrij veelvul dig voorkomt waren er tegen. Dat bij een zoo moeilijke materie een zoo Eenstemmig resultaat kon worden verkre gen, getuigt wel van den goeden geest tot overleg tussohen Regeering en Staten-Gene- raal, al heeft hij dat overleg de Minister van Waterstaat wel enkele veeren moeten laten. U -O t->„ Waren daar principieele „veeren bij i ue minister verzekerde herhaaldelijk van niet en dus nemen we dat ook aan. Toch waren de concessies, welke hij had te doen, geens zins van geringe beteekenis. De belangrijk ste der verkregen verbeteringen staan ten iname van Mr. Diepenhorst We mogen dezen anti.rev. afgevaardigde, die met zijn korte en bondige redevoeringen en de daar in vervatte (heldere en sterke argumentatie, toonde het onderwerp, volkomen meester te zijn met zijn succes wel gelukwenschen. Hij is jong-Kamerlid, maar man van veel be- stUiurservaring. Daarvan heeft de Kamer bij de®e gelegenheid geprofiteerd, evenals in dertijd met het noodwetje voor de wilde bussen. Het amendement-Diepenhorst heeft dn December 1938 een langen strijd beslist •Het vertrouwen der Kamer steunde ditmaal den heer Diepenhorst in bijzondere mate bij het verdedigen en realiseeren van zijn amen dementen, die ook in formuleering kwali teiten toonden te (hebben. We gaan nu enkele van de veeren, die 'uit het wetsontwerp verwijderd en door an- 'dere vervangen werden, plukken, zonder in- tusschen den weelderigen haartooi van Mr. Diepenhorst daar verder mee te willen sie ren: een sierlijke kroon al6 tv>i de zijne mag noemen behoeft verder geen krans. De eerste -wijziging die werd aange bracht, gold ihet inschakelen in de com missie van advies van Gedeputeerde Staten met (beslissende stem; alleen wan neer ze als beroepsinstantie optreden onthouden ze zidh. De minister achtte een adviseerende stem voldoende, terwijl de heer v. Braam beek, die ziah voortdurend als dulbbel- overgehaald epoonman ontpopte, niets wilde (iveten van (het amendement, waaraan even- Eens de heer v. Lidth de J eude en K r ij g e r hun steun gaven. Met 50 tegen 30 stemmen werd het aan genomen, ondanks het tegenstemmen van zeven R.K/6. De tweede veer. De heer Diep en- Korst wensdhte men zal het zich herinneren in de wet een norm, die richting gevend zou zijn bij het verlee- nen van vergunningen. t Dit is in het belang der rechtszekerheid fen Ibeter dan alleen een vermelding in de Considerans van de wet. Dit laatste was aanvankelijk 's ministers concessie. De heer v. Braambeek ging in zijn Ijver zoover, dat hij (het amendement: de (vergunning wordt verleend, tenzij een duur zame en redelijke voorziening in de ver voersbehoefte er door wordt geschaad, een destructief" amendement noemde. Dat raakte kant noch wal. Mr v. D ij k e n wdesch den soc.-dem. spoor- fwegpaladijn toen stevig de ooren met een beroep op de jarenlange praotijk, gedurende iwelke de voorgestelde norm reeds heeft ge golden. Zeker behoort de richtlijn niet door het uitvoerend gezag te worden bepaald. Zoo dacht ook de heer Krijger er over, terwijl de Keer EbeJs meer aan den kant Van den m i ni s t e r stond. Laatstgenoemde begreep echter, dat de Kamer het amendement-Diepenhorst wilde in zijn strekking. Echter zou hij aan dere formuleering de voorkeur geven en -wel deze: .Vergunning wordt niet geweigerd dan in het belang van een duurzame en re delijke voorziening in de vervoersbe hoefte. De heer Diepenhorst is de kwaadste hiet en wa6 den minister ter wille. Immers t— de heer v. Braambeek constateerde Ihet ten allen overvloede het zijn andere woorden, maar de zaak is dezelfde. Een poging van dezen afgevaardigde om vergunning en bevorderen van vervoersbe hoefte aaneen te koppelen, werd met 6521 stemmen afgewezen. Het gewijzigd amendementDiepen, horst ging er met dezelfde stemmen verhouding door. 'Aan den heer van Dijken wend nog de toe zegging gedaan, dat als na 10 jaar de gunningen \ervallen, de oudste vergunning houders bij nieuwere aanvragen zullen (voorgaan, indien omstandigheden niet nood zaken om anders te beslissen. Bij ditzelfde artikel werd ook z.h.s. stem ming aangenomen 'n amendement S w eens om aan de betrokken gemeentebesturen me dedeel ing te doen van.de aanvragen en van de beslissingen der commissie van advies. In de vergunningen zullen de te vol gen wegen positief worden aangegeven. Over begin- on eindpunt, te volgen we gen en halteplaatsen zullen de gemeen tebesturen wofdep. gehoord, maar ze zul- ien. H|j geeft De heer BÓNGAERTS (R.K.) licht IR.) bestrijdt de iclden het begin. R.A.P., Ged. Stal iat de Minister n t de/e praktlik ni tI De heer SWEENS (R.K.) licht de door dei Bij algemeenen maatregel van bestuur kan worden bepaald, dat de regeling van de rechten en verplichtingen van personen in dienst van de vergunning houders, aan de goedkeuring van den minister is onderworpen, behalve ia het geval, dat deze rechten en verplichtin gen zijn geregeld bij een collectieve ar beidsovereenkomst, In deze bepaling schuilt een stimulans voor behoorlijke arbeidsvoorwaarden en daardoor voor de veiligheid van het ver- Tenslotte verhoogde de heer Diepen horst de rechtszekerheid door een amen dement, dat na eenige wijziging werd aange nomen, om beroep open te stellen tegen het bewaring stellen door de politie van mo torrijtuigen. Dat was tevens het einde der beraadsla ging, waarvan we 't 6lot reeds hebben ver meld. Minder fortuinlijk was de Minister met een wijziging van de Electriciteits- wet. Voor de uitvoering van deze wet wide hij aan zijn departement een tech- nischen dienst instellen, maar de noo- dige gelden verkrijgen door een speciale heffing van aanvankelijk 0.2 pCt. op de opbrengst van de stroomlevering der electriciteitsbedrijven. Bij Kon. besluit aou hot percentage ver der naar behoefte worden bepaald: Al wa ren de behoeften voor 't eerste jaar ge schat op f 40.000, de minister vroeg een hef fing. die ongeveer 5 a 6 maal zooveel zou opbrengen. De Kamer wilde van deze bestemmings heffing niet weten. De heer Van deci l v e 1 formuleerde de bezwaren: on juist is het om de kosteü van een in het al gemeen belang getroffen maatregel op een deel der belanghebbenden te verhalen en voorts is het gevorderde bedrag veel te hoog. Deze geld ruimte vergroot het gevaar voor perfectionisme. De anti-rev. fractie was in groote meerderheid dan ook tegen het ontwerp. Op de Katholieken en een paar soc.-dem. na bleken de beztvaren algemeen. De soc.- dem. voorstanders van het voorstel vonden het .eigenlijk wel principieel onjuist, maar terwille van het doel zouden ze het accep- De Minister mocht er niet in slagen den slag te keeren, ondank6 zijn verzeke ring dat het onmogelijk was ergens f 40.000 te bezuinigen en de verklaring, dat hij met het geld zuinig zou zijn. Eerst werd een amendementv. d. Heuvel om te heffing te Kalveeren met 45 tegen 26 stemmen aangenomen en daarna het wetsontwerp verwor pen met 39 tegen 32 stemmen. De bei de stemmingen waren nog hu Katholieken Slechts dan acht hü nden de S.D.. enkele De MINISTER VAN WATERSTAAT 1 De MINISTER VAN WATERSTAAT 1 Nog meer amendementen Een weiziging van de Onteigeningswet om de termijnen in de cassatieprocedure iets te verlengen en ook onteigeningen ten name van stichtingen mogelijk te maken, passseerde zJh.s. Een wijziging van de Onteigeningswet Heden is er afdeelingsonderzoek. Verslag Aan de orde Is voortzetting: t De heer DIEPENHORST (A.R.) licht ee ■mendement op art. 12 toe. dat beoogt een ver egenwoordiger van Gedop. Staten te doe leelnemen aan de zittingen en de stemmlnge nlssle, waarop omtrent een diens oordeel, dat dit i De heer KRIJGER (C.H.) ondersteunt het inendement eveneens. De Minister van Waterstaat, de heer VAN IUUREN. mnakt bezwaar tegen de zlnsn. ■orden behoed r gen. dat bepaalt, dai z(jn geregeld bij eollee licht beoogt in de lectieve arbeidsovereenkomst te doen verval- richtsnoer vast te leggen voor *t i len. weigeren van vergunningen. HU I De MINISTER VAN WATERSTAAT kan ir Lrtlkel opnemen, de bepaling, dat beginsel voor het voorstel voelen. Voor de 1899 11 MEI 1939 Gafenco wordt in z'n aviateurs- costuum" gehol pen voor de vlucht, die de Roemeensche minister van Buitenlandsche Zaken maakte tijdens zijn be zoek aan 't En- gelsch militair vliegveld te Hornchurch. de vergunning wordt ehoeften wor_. VAN BRAAMBEEK (S.D.) is voorstander van het principe, in het amenae- ment-.Srweens neergelegd, doch hü acht het niet noodzakelük, daar de voorgeschreven alge- baarheid waarborgt. Het amendement-Diepen horst acht spr. destructief. De heer VAN DIJKEN (A.R.) is i de C.A.O. voelt s De heer KIEVIT (S.D.) De heer DIEPENHORST (A.R.) licht telling, die de Minister maakt sporlngsambtei de busdiensten, ln de toekomst niet bestaan. In dit verband vraagt spr. lichtingen omtrent ..ondernemingen, kelilk van .de Spoorwegen, die met ha werken". Spr. vraagt, wat de bedoel werking is, als de subsidie van de b aan de Spoorwegen niet wordt bedoi De heer KRIJGER (C.H.) acht he EBELS (V.D m idement-Dlepenhoi M-sgelegenheid geven. ■ekkim stellen tegen het li motorrütuig door op dit niet. doch wèl t ndemenjt hp der Diepenhorst zegt juist erkent, doch dat de vervoerscoördina1 er niet door zou worden bereikt Spr. zal nagaan, of In art. 12 het begin kan worden tot uiting gebracht Het hegini --ischreven als volgt: „De ln het belai voorziening ln de door den Minister >rdt nlei geweigerd dan rsbehoeften". Spr. >r Van Düken z. sen, Indien zü es ndien daardoor de du- Electriciteitswet ikkelei werp. De MINISTER VAN WATERSTAA dedigt het ontwerp. De heer VAN DEN HEUVEL (A.R.) lie der Electriciteitswet in plaats van 0.2 p De MINISTER VAN WATERSTAAT ls te streven naar een zoo groot mo^oliike L 0.1 pet De vergadering i Stel u voor, dat ge in Bussum aankomt en niet weet waar „de dominee van 't Groene Blaadje" woont. En dat ge dan aan t goede adres belandt door aan een voor bijganger te vragen, waar ,,'t ouwe baasje" woont. Die laatste aanwijzing is voldoende, 'ischien was bet u ook wel gelukt met nog een derde: „de dominee van alle ker- Yoor den kleinen, levendigen man, in wiens biechtstoel ik nu zit, zijn die bena mingen volkomen typeerend. Och, we heb ben ons immers allen uit de radio ook al een voorstelling van hem gemaakt: een vriendelijke grijsaard, met een warm hart en tintelend oog, die leeft en spreekt en schrijft uit de bewogenheid der innerlijke ontferming, zooals de Heiland der wereld die had voor de schipbreukelingen van Z ij n tijd. Toch trof mij nog een andere trek in dit sprekend gelaat: het moeizaam torsen van een taak een levens taak! die soms in arren moede de handen doet heffen bij zóóveel menschenwee, bij zóó- onden van zondenMaar dan straat weer dat oog van overwinnings vreugd: „O meneer, God heeft mijn leven toch zóó rijk gemaakt! Zeker, je voelt soms den moed bezwijken, als de hopeloozen, de vast geloopenen je komen zeggen, dat ze 't maar opgeven, omdat voor zóóveel zonde tóch geen vergeving, voor zóóveel leed toch geen helper "is, maar de biechtstoel, waar u zit, is ook een b i d stoel, en dan kniel ik met ze neer en smeek om uitkomst, om dat ik die zelf óók niet meer zie Deze houding t.o.v. gebroken levens is bij Ds Hoekendijk niet het gevolg van een ja renlange ervaring, doch was reeds op jeug digen leeftijd aanwezig; denk u een jong- mensch van 18 a 20 jaar, wiens ideaal het i de melaatschenverpleging te Jeru zalem te gaan meewerken en als dat niet lukt, naar Meer en Bosch te Heemstede gaat, om tot diakoon opgeleid te worden, "k vroeg dan ook naar den achtergrond an dit merkwaardige leven: „Die moet u al zoeken in mijn geboorte plaats Kralingen. Ja niet, dat ik toen zoo n room jongetje was, want ik was een rak er van 't eerste water. Maar het sterven an mijn jongere broertje heeft op mij een diepen indruk gemaakt en vooral mag ik niet vergeten mijn vrome moeder, een moe der van goud! De kerkelijke strijd van die dagen (ik maakte als kind uit Geref. ouders de Doleantie mee en heb in Haar lem mijn belijdenis gedaan in A bij Ds Mulder) trok mij veel minder aan dan het niet te stillen verlangen, Jezus' liefde voor zondaren en lijdenden in praktijk te mogen brengen. Vandaar dan ook na de 4 jaren te Heemstede de opleiding tot Zendeling- leeraar, aangevuld met lessen in de genees-, heel- en verloskunde in 't Ziekenhuis aan den Coolsingel." „En in Rotterdam ligt, meen ik, ook het begin van de 40 jaren, welke u op 11 Mei a.s. te voltooien hoopt?" „Ja, in 1S99 werd ik op dien datum in de Groote Kerk ingezegend en daarbij hield mijn geestelijke vader de heer J. L. Zee- g e r s van Heemstede de feestrede. Ja, hem heb ik ontzaglijk veel te danken. Hij was het ook, die de 4000 gulden van een dame, die ik nooit gezien heb, bestemde voor mijn uitzending." „Uw terugkeer naar Holland in 1925 (ik wilde de Indische periode van mijn gast heer nu verder buiten gesprek laten, omdat die na 1925 onzen lezers beter ligt) laatste?" „Helaas ja. De ziekte van mijn vrouw bleek van dien aard, dat we in Holland moesten blijven." „Maar toen was u toch al 52 jaar!" „O laat ik u even zeggen, dat ik nóg op staanden voet naar Indië terug zou willen En als ik emeritaat kreeg, dan nóg wel! Maar begrijpt u mij goed: ik ben. met alle smartelijke ervaringen in mijn leven mijn vrouw is nu al 16 jaar patiënt gelukkig mensch!" „Met een drukbezet teven?" „O ja. Toen ik Zendeling werd, is mij al voorspeld: 24 uur per dag werken. En dat is, zooals u hegrijpen kunt, na 1925 niet anders geworden. Alleen de Zaterdagavond is voor mijn gezin. Ik preek 8 maal per weck: 4 keer hier in Bussum, 4 keer schillende plaatsen, zeer veel op Conferen ties. (Van mijn preeken zijn er 2000 in druk verschonen). Dan het schrijven van boeken (klein en groot 110 in totaal) en voor de Levensgids. een 14-daagsch blad, dat bij tienduizenden onder de menschen komt.' „Welke menschen?" ...Ta. dat vraagt u terecht. Want mijn liefste en meeste werk geschiedt onder hen, die in de schaduw leven. Zieken vangenen, vrouwen van niet onbesproken gedrag, maatschappelijke en zedelijke schipbreukelingen, kortom degenen, onze liefde en ons gebed het meest noodig hebben." „Derhalve een drukke briefwisseling?" „Dat kunt u begrijpen. Er zijn weken van honderden brieven. En welke brieven! Ach wat een menschenwee. En wat een zonde last. Maar: wat i s het heerlijk, dan iets te kunnen doen. Daar komt dan zoo'n door het leven (ook door eigen leven) in wanhoop gedrevene: ..Mijnheer, ik ben verloren man". Ik antwoord: „Dat 's niet erg: Jezus Christus is gekomen om te ken en zalig te maken, dat verloren v En aan storten ze hun hart eens uit e: ga met ze op de knieën. O, ik kan u dagen lang vertellen „En dan is er nog de radio?" „Ja, dat doe ik daarom vooral zoo gTaag, omdat ik er dan roovelen tegelijk bereiken kan. Weet u. dat er in X., door middel een mijner helpsters gewaarschuwd, plm. 300 vrouwen van verdachte zeden dan de radio aanzetten en door niemand gestoord willen worden?" „Maar nu moet ik u toch eens vragen u is toch ook predikant van de Vrije Evang. Gemeente hier in Bussum?" „Zeker. En die vraagt terdege ook mijn zorgen. Maar weet u, het is een kleine meente. Veel grooter echter dan toen hier kwam. Toen (eerst ben ik nog 5 jaren in Rotterdam geweest, waar ik in de Een dracht, vlak bij uw krant, mijn intrede deen) waren hier 20 leden. Eenst vergader don we in de tuinzaal van Concordia, doch die brandde op een Zondagmorgen af. Ln ter heeft mijn gemeente een eigen kerk met 300 zitplaatsen gekregen. Juist, omdat zij mij veel vrijen tijd liet, zie ik haar als een rijk geschenk, van God gekregen. Als ik u zeg, dat ik in de straJts voltooide jaren, hui ten de gewone preekdiensten, 7725 samen komsten gehouden heb. dan kimt u zich wel indenken, dat zulk een gemeente voor mijn werk dubbel te waardeeren ie.' „U vertelde daar straks van lessen in het ziekenhuis aan den Coolsingel. Is u dan bo vendien óók nog medicus?" „Nu ja, practisch. Maar in Indië kwam Ket dan toch maar goed van pas, bijv. in de polikliniek te Garoet. Hier heb ik de moe deloosheid in haar zwaansten vorm gekend. Denk u in, na 7 jaren arbeid hield ik kerk met één meisje als hoorder! In deze be klemming werd ik op een Zendingsconfe rentie te Buitenzorg getroffen door deze woorden van een der sprekers: „Moest ik. gaan met leege handen?" Ik smeekte God uitkomst Toen werd mij als eenigen uitweg op het hart gebonden, wat steeds mijn uitgangspunt gebleven is: komen de menschen niet naar de kerk, dan moet de kerk tot de menschen gaan. In mijn spaar- as nog 25 gulden. Ik liet er een preek Joh. 3 16 voor drukken in óe Soen- daneesche taal en die was het eerste der „Soendanee6che vodjes", die op hun beurt den aanvang van het Lectuurfonds zijn geworden. Kijk, hier heb ik een paar stapels ervan neergezet." TorwijI ik met belangstelling de rijke son teering bekeek (twee klieke deelen „Aan voeten" vormden de jongste uitgave, tevens jubileum-geschenk in 10.000 exem plaren!) was mijn gastheer alweer in Indië „Ja, ik moet u tóch nog iets vertellen van Goqs wonderbare leiding. Toen mijn eerste Soendaneesche vodje gedrukt was, ontmoet te ik een kennis (iemand uit de wereld) en vertelde hem, hoe mijn laatste 25 gulden besteed waren. .Man, zei d'ie. jij bent geen zendeling, maar een lammeling. Enfin, hier nóg een vodje" (dat was een briefje van 25 gulden en ik liet gauw een tweede preek drukken). Even daarna kom ik den hotelier van Garoet tegen. „Ik heb 11 Amerikanen te logeeren, vertelde deze, en die willen morgen (Zondag) een dienst in het hotel hebben. Ik geef je 100 gulden, als je komt preeken, dan houd ik ze nog een paar da- vaarop ik antwoordde: „Maar man. ik ken geen woord Engelsch". „Hindert niet, maar dienst is." Ik preekte in het Soenóaneesch en de collecte, bracht vele ponden op nieuwe bron voor lectuurver- spreiding!" En dat hebt u in Holland voortgezet?" „Dat wil zeggen, ten deele. In Indië had ik een veel ruimer afzetgebied. Tk heb te Garoet een boekendepot gesticht dat tien duizenden boeken over Java. later over den geheelen Archipel uitzond. Dan zijn we daar begonnen met „De papieren Zende ling" in diverse inlandsche talen. Verder een Malcische scheurkalender in 10.000 ex. Elke 14 dagen een preekje voor de Europea nen. Dan een Evangelisatie-blad „De Vrede- bode", dat elke week in 5000 gezinnen komt aarvan nu al 1250 nummers versche nen zijn." De lezer zal hebben bemerkt, dat men! mijn gastheer nu niet zoo heel gemakkelijk! los krijgt van z'n Indische jaren want daar heeft hij nu eenmaal zijn vleugels het breedst kunnen uitslaan. Maar welk een vi taliteit oin dan, terug in Holland, weer met volle energie den arbeid voor het Evangelie aan te pakken, zoodat er nauwelijks een uur overblijft. Ja, en dan nóg meer: „Kijk, daar in den tuin ziet u oen garage zonder auto. Dat is mijn exj>editielokaal. Een werklooze is daar regelmatig bezig met de verzending van boeken en bladen, die bij tienduizenden het land ingaan. Zon der wins t!" En ik dacht: met winst! Want al vergunt de Heer van dezen wij den wijngaard Zijn trouwen dienaar óók menigmaal vruchten te zien, wie zal schatten, hoeveel vruchten er nog rijpen en rijpen zullen lang nadat het zaad gestrooid i6 en de zaaier zelf reeds zijn Zender ont moet heeft. En nu nadert de dag van het 40-jarig ju bileum. Er is al een Comité en or zal na tuurlijk een herdenking zijn (op 18 Mei te Bussum). Dan zullen er velen komen, om den waardige» Evangelieverkondiger hun dank te brengen. Maar dan zullen er veel meer ontbreken, die wegsohuilen achter de feestpalmen: dat zijn zij, die in Indië en in ons land in hun donkere levens een lichtflits hebben opgevangen, of ook een brandende lamp voor hun voet ont stoken zagen, waarbij het mogelijk werd, getroost hun zwaren gang voort te zetten en ól duidelijker te onderscheidon oe ge stalte van den zegenenden Christus, in Wiens naam en dienst Ds. Hoekendijk nu weldra 40 jaren heeft mogen arl>eiden. Het was hem gegeven, meer dan een zegen te brengen immers: 'n zegen te zijn, want dit g a n s c h e, rijke leven is vol geweest van de kracht des Evangelies God geve dezen getrouwen dienstknecht nog menig jaar van blijmoedig getuigen, dat Christus" gezanten niet laten kunnen. Deze kaart geeft een beeld van het nieu we Europa, gelijk dit na de jongste gre nswijzigingen is ontstaan. Op den inzet links boven vindt men de bevolkingscijf ers van enkele der kleine staten aangea*^"1 fstocstnnd in de verschillende bedrijven evens cn wordt ecn overzicht gegeven van do J onderhandelingen in verschillend* plaatsen Verslag van de N.C.G.V.B. over 1937—1938 Verschenen is het verslag over 1937—1936 van den ^ed. Bond van Chr. arbeiders (sters) in de bedrijven van \oedings- on genotmiddelen. Waardeerende woorden worden gewijd aan den afgetreden voor zitter Kannogietcr. Het Bondsorgaan nam toe in omvang, het bondsjcugrtwerk moest helaas beëindigd worden Voorts wordt aandacht gewijd aan het vakonderwijs en aan de verbindingen met andere organi saties^ Het ledental steeg tot 3233, verdeeld over 76 afdeelingen en 7 correspondent schappen. Tenslotte wordt bezien de algcmeene be-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1939 | | pagina 5