Wat doen we met onze wolresten
MOLENAAR's
KINDERMEEL
Stekeligheden
„VAN EN VOOR DE VROUW"
UITGAVE DER VIJF SAME VWERKENDE CHRISTELIJKE DAGBLADEN
3—8 APRIL 1939
Herzliebster )esu,
was hast Du verbrochen
Noem de overtreding mij. die Gij begaan hebt.
Het kwaad, gekruisigd God. dat Gij gedaan hebt.
Waaraan Uw volk U schuldig heeft bevonden.
Noem mij Uw zonden.
Gij wordt gegeeseld en gekroond met doornen.
Geminacht als de minste der vertoornen.
En als een booswicht, die zijn straf moet dragen.
Aan 't kruis geslagen.
Zeg mij. waarom men U aldus gehoond heeft.
U dus. mijn Vorst, gescepterd en gekroond heeft.
Om voor mijn schuld verzoening te verwerven.
Moest Gij dus sterven?
Hoe vreemd, dat voor de schapen zijner weide.
De herder zelf ter slachtbank zich liet leiden.
De heer zich voor de schulden zijner knechten
Aan 't Kruis liet hechten!
O wonderbare Liefde, die ons denken
Teboven gaat, wat kan mijn liefde U schenken.
Wat ooit bereiken met den arbeid mijner dagen.
Dat U behage?
O Liefde, voor dit offer van Uw leven.
Wat kan ik dan mijzelf ten offer geven.
Opdat ik nooit, hetzij ik leve of sterve.
Uw liefde derve.
JACQUELINE E. VAN DER WAALS
In verband met den Goeden Vrijdag
verschijnt deze week ons Vrouwen
blad slechts éénmaal.
flVPRPPIM7IMnPN.
Vlklll kill 1 klllULIl
van een huisdokter
VERANDEREN VAN DOKTER
EEN gevaarlijk onderwerp voor een dok
ter om te behandelen!
Want dat het niet pleizierig voor hem is,
dat hij klantjes verliest, behoeft niet nader
betoogd.
Oogenschijnlijk mist hij daarom een juisten,
objectieven kyk op deze materie.
Hij is party in het geding. Zijn belangen
zijn daarin gemoeid.
En zoo kan men zijn spreken over boven
staande kwestie beschouwen als een pree-
ken voor eigen parochie.
Met als gevolg, dat men met een zekere
achterdocht naar hem zou luisteren.
Toch zou dit jammer zijn!
Toegegeven moet worden, dat het verlies
van een patiënt den dokter ook persoonlijk
treft.
Ook hij is een mensch, die evenals zijn an
dere medeschepselen gevoelig is voor lof en
blaam, voor waardeering en miskenning.
En dat te meer, waar zijn arbeid niet slechts
de volle persoonlijkheid' vraagt, maar ook
het offer van veel, dat aan het leven glans
geeft.
Van zijn nachtrust is de man nooit zeker.
Zondagen zijn vaak werkdagen.
Afspraken zijn geregeld in gevaar.
Het huiselijk leven verkeert in een gestage
onrust en spanning.
Voor een gezonde ontspanning blijft maar
greinig tijd beschikbaar.
j.Naboodschappen", telefoon en bel verhin
deren soms dagenlang de mogelijkheid tot
geestelijke concentratie en tot studie te
komen.
Moe of niet moe, de dokter heeft geen keus,
wanneer hij ten tijde of ten ontijde aan het
ziekbed van een ernstigen zieke geroepen
wordt.
En daarom laat het zich verstaan, hoe nu
niet bepaald prettige gevoelens zich van
hem meester maken, wanneer hij bemerkt,
dat zijn vroegere patiënt, voor wien hij de
hitte des daags en de koude van den nacht
heeft verdragen, zich van hem afwendt,
zonder dat hij ook maar eenigszins bevroe
den kan, waarin de oorzaak, van dit opzeg
gen van vertrouwen gelegen is.
Het is merkwaardig, hoe spoedig sommige
menschen den geestelijken en moreelen
steun vergeten, dien zij in dagen van groo-
ten lichamelijken nood ook van hun dokter
hebben ontvangen.
Met het betalen van de rekening is niet
alles quitte gemaakt.
Goede medische hulp is meer dan koopwaar.
Ze gaat niet op in een zakelijke transactie
tusschen patiënt en geneesheer.
Integendeel, de verhouding tusschen deze
beide is die van mensch tot mensch, rijker
en dieper dan welke maatschappelijke over
eenkomst ook.
Er is hier bereidheid tot helpen met achter
stelling van eigen belangen en eigen wen-
schen.
Er wordt vertrouwen geschonken van beide
zijden, zoodat de zieke zich gerust kan over
geven aan wat hem voorgeschreven wordt,
terwijl de arts zich in zijn handelingen ge
sterkt gevoelt door den steeds sterker wor
denden band tusschen hem en den patiënt.
Want zoo min als deze laatste sympathie en
meeleven ontberen kan, is het ook voor den
WOL SPECIALIST
DE NIEUWE WOLBAAL
Jonker fransstra at 117
Tal. 51992, bijGoudschesIngel
Schiedamscheweg 65
Telei. 31774, naast Barvoets
A ROTTERDAM
dokter onmogelijk zijn medische gaven tot
volledige ontplooiing te brengen in een om
geving, waarin het contact met den lijden
den mensch gemist wordt.
Wie dan ook in deze zoo zeer subtiele ver
houding ruw ingrijpt, schaadt daardoor niet
alleen den patiënt, maar kwetst tevens ook
dengeen, die zich met hart en ziel aan hem
gaf.
Het behoeft daarom allerminst gekwetste
hoogmoed of geprikkeldheid om het verlies
van een „klantje" te zijn, wanneer een dok
ter zich gegriefd gevoelt over de lichtvaar
digheid, waarmee sommige menschen zich
telkens van andere geneeskundige hulp
voorzien.
Inderdaad heeft het vraagstuk van het ver
anderen van dokter voor deze een hoogst
onaangename zijde.
Maar wie daarin slechts een ontstemming
ziet over mogelijk financieel nadeel, doet
tekort aan de onbaatzuchtigheid van zooveel
artsen, die in hun zwaar beroep daarom nog
zooveel bevrediging kunnen vinden, omdat
zij zich gesteund weten door de sympathie
en het vertrouwen van het overgroote deel
hunner patiënten.
Zouden zij zich daarvan niet meer bewust
zijn, ik geloof, dat zy liever hun beroep
vaarwel zouden zeggen dan zich blind te
staren op een zekeren maatschappelijken
welstand.
De zieken hebben recht op de volle toe
wijding van hun dokter.
En een hoogstaande artsenstand is voor een
volk van de grootste beteekenis.
Maar men legge hier niet eenzijdig allen
nadruk op de plichten van den medicus.
Ook het volk zelf kan er toe meewerken,
dat de artsenstand op peil blijft.
En een van de middelen daartoe is: het
niet lichtvaardig veranderen van dokter.
Vanzelf sprekend is met het bovenstaande
nog ftiet alles gezegd over het vraagstuk,
dat wij aansneden. Wij bezagen nog slechts
ééri zijde van de medaille. Daarom een vol
gende maal over het veranderen van dok
ter en de directe beteekenis daarvan voor
den zieke zelf.
DOCEAM.
zei de dokier
KA'i'iE heejt een vriend. De vriendschap
ts weliswaar nog slechts in een aan
vangsstadium, maar zij schijnt een serieus
karakter te dragen, want de jongeman heeft
nog al wat voor over gehad. Wanneer ik
een opsomming zou moeten geven van het
geen hij al in den winkel gekocht heeft om
oogenblïk oog in oog te kunnon scaan
met het voorwerp zijner veneering, dan
zou ik komen tot een respectabele lijst. In
elk geval kan hij, wat betreft zijn voorraad
potlooden, enveloppen, briefpapier, gummi,
kantoorspelden, mkt, briefordners. bloc
notes, gluton enz. enz., enkele jaren vooruit.
Hij kon er weliswaar lang over doen voor
hij tot den aankoop van een stukje gummi
besloot, maar dat was niet alleen zijn
schuld, want Katie toonde zich tegenover
hem allerminst een snelle verkoopster.
i er ruimschoots den tijd voor om hem
zeer persoonlijke bediening te geven en
hem over de kwaliteiten der verschillende
soorten gummi uitvoerig in te lichten. Het
was ook merkwaardig op te merken hoe zij
het steeds voor elkaar wist te dokteren, dat
zij en niet ik) dezen klant hielp. Ik heb
hem één keer geholpen, omdat Katie er
niet was. Hij wist toen in de gauwigheid
niet wat hij koopen zou en in zijn verbou
wereerdheid, wees hij me een doos post aan,
die één vijf-en-twintig kostte, welk bedrag
hij slechts met moeite uit zijn portemonnaie
bij elkaar kon sleepen Ik had een tikkeltje
medelijden met hem, maar ik heb er toch
ook om moeten grinniken, want zoo'n jon
gen doet je denken aan die jonge kalvers,
die op hooge pooten in de wei staan en aU
lerlei onbeholpen sprongen maken.
Enfin, dat is verleden tijd. Het is nu zoover,
dat hij binnen durft te komen zonder wat
te koopen, maar ik heb toch nog steeds niet
het genoegen gehad met hem kennis
maken, want hij houdt mij blijkbaar in de
gaten, zooals ik daar achter in het kantoor
met mijn rug naar hem toezit en als ik
aanstalten maak om naar den .winkel
gaan, dan zegt hij: „so long" tegen Katie
vertrekt. Hij schijnt nog een beetje huiverig
van den ouwen heer te zijn en ik voel
plezierig in de rol van iezegrim. Ik weet
bovendien wat ik aan de romantiek ver
schuldigd ben. Een gulle, joviale, tegemoet
komende schoonpapa is bij een ontluikende
liefde nog nooit een welkom personage ge
weest. Een ktLs met medeweten en onder
goedkeuring van de wederzijdsche ouders
smaakt niet zoo lekker als een zoentje dat
gegeven wordt in een toestand van onzeker
heid omtrent het oordeel van de papa's er
mama's. Een listige en stiekume afspraak
voor een plantsoen-wandelingetje geeft meer
voldoening, dam. een loopje dat gemaakt is
na de mededeeling thuis: „we gaan nog
effe".
Ik zal me dus aan Katie's langen slungel
niet opdringen. Over zijn antecedenten ben
ik gerust, want ik ken zijn familie van haver
tot gort en ik laat ze dus stiekum hun gang
gaan en genieten van heel de geheimzinnige
scharrelarij, waarin zich hun romantische
zieltjes verlustigen. Ik mag, eerlijk gezegd,
die kalverachtigheid wél. Als je twee-en-
twintig bént dan moet je nog gedichten
maken, die je dan niet durft verzenden, maar
in plaats waarvan je citaten stuurt als:
Mijn bleeke denken dwaalt tot u door diepe
nachten
Als moede schapen naar hun eindelijken stal.
Ik wacht het maar rustig af. De romantiek
duurt maar een korde stonde. En de jonge
ling zal een keer met vader moeten komen
spreken. Met vader en met Daatje. Ik ben
benieuwd. En Daatje is uitgesproken nieuws
gierig. Zij is al veel te lang naar haar zin
buiten haar dochters idylle gehouden. Ik zal
u t.z.t. op de hoogte houden.
Zoo teeken ik dan
MIJNHEER DE MAN.
MAANDAGMORGEN....
de schrik van vele huisvrouwen n.l.
WASCHDAG!
Onze SPECIALE TARIEVEN óók voor kleinere
wasschen zijn voor U EEN UITKOMSTI
&elt U even 50075 7 Wij geven alle Inlichtingen
J.C. ROOS ZONEN
Stoomwasscherij Ververij
SCHIEKADE 12-14 - TEL. 42195
Bovenstaand alleraardigst sjaaltje kunnen
wij van kleine wolrestjes fabriceeren. Ons
model is gemaakt van een driehoekig lapje
hand-geknoopt wol-filet, dat per meter te
krijgen is. De afmetingen zijn 50X50X60 cM.
Dit filet kan men eahter heel goed door
haakwerk imiteeren. Men zet daardoor een
aantal lossen op tot een lengte van 50 cM.
en haakt daar vierkantjes op (3 lossen, 1
stokje, enz.). Bij eiken toer wordt steeds aan
denzelfden kant geminderd, zoodat een drie
hoek gevormd wordt
Men TrtreTkt nu op gelijke afstanden blokjes
in van afstekende kleuren wol. Van ons
model is de grondstof wit, de ingewerkte
blokjes zijn rood, groan, oranje, hel blauw,
geel en donkerblauw.
Men kan de kleurverdeeling natuurlijk rege
len naar de japon waarbij men het sjaaltje
dragen wil. De blokjes worden opgewerkt
met heen- en teruggaand doorstopwerk (zie
teekening)
Aan de twee rechte kanten wordt franji
aangeknoopt in de kleur van de. grondstof
met weer op gelijke afstanden wat van de
andere wol (zie foto).
NUTTIGE WENKEN
Schoonmaken van gummimantels. Lang
durig gebruik maakt, dat gummimantels er
minder netjes uit gaan zien. Vele dames dra
gen deze moderne regenkleeding gaarne en
geen wonder, want behalve in wit en beige,
vindt men ze in verschillende kleuren. Men
kan deze mantels het best afsponsen met
een kleine (nieuwe) gummi-spons, gedrenkt
in gelijke deelen water en ammoniak. Het
gebruiken van een nieuw gummi-sponsje,
dat slechts weinig kost, wordt aangeraden,
omdat zich in een gebruikt zeepresten zou
den kunnen bevinden, hetgeen niet ge-
wenscht is.
Warm water mag evenmin gebruikt wor
den, aangezien de gummi hierdoor uitdroogt.
Om dezelfde reden mag men dit materiaal
ook nooit bij een kachel, een radiator of in
een verwarmde kamer laten drogen. Gummi
mantels worden steeds over een arm weg
gehangen in de koelste kast van het huis.
MELLON A en ADELSHOEVE
HONING
VLOEIBARE ZONNESCHIJN
GEZONDHEID met lepels
VRAAGT UW WINKELIER i
N.V. Bijenstand „MELLONA" Santpooit
Opvallende kazen
ander lezen over de groote wereldten-.
~jtf' I toonstelling, die in Amerika op handen is,
Zooals gebruikelijk is bij dergelijke onder
nemingen, trachten de inzenders elkaar in
de keuze van mooie en opvallende voorwer-
pen schier te overtreffen.
In dit verband is de mededeeling interes-
Sant, dat op een vroegere Amerikaansche
tentoonstelling, namelijk die te St. Louis in
1905, door de kaasfabrikanten uit New-York
een kaas werd ingezonden, die niet minder
woog dan2000 kg. Voor dit kolossale
zuivelproduct had men 22000 liter melk noo-
dig. Bij dezen reus vergeleken zouden onze
knusse Edammertjes niet dan grappige erw
ten zijn!
Nu we het toch over opvallende kazen heb
ben, in een nummer van het tijdschrift
„Neerlandia" uit 1904 werd de volgende grap
als historisch vermeld: „De heer J. Pierson,
gewezen consul-generaal van de Z.-A. Repu
bliek te Parijs, zag dezer dagen te Rijssel op
een spijslijst: from age Kruger. Hij
dacht aan een spelfout en vroeg den garcon
of dat niet „Gruyère" moest zijn. Neen, 't
was „Kruger".
„En waarom noem je die dan zoo?" werd ge
vraagd, en 't antwoord luidde: „Omdat hij
zoo sterk is"
Zoo vlak na de Zuid-Afrika-herdenkdngen
mocht deze aardige herinnering niet ontbre
ken, meenen we.
GUur -fumjckmn
■zyn olot of}
EINDELIJK UITKOMST!
Hebt U ontsierende haartjes op kin of bovenlip; moedervlekken of wratten? En
zijn ze nog steeds niet weg, niettegenstaande U reeds alles geprobeerd hebt? Dan
zult U verbaasd zijn over het resultaat van Dr. Landrae's Expilator. Dit electrisch
zwakstroom apparaat (zonder lichtnet) verwijdert gegarandeerd pijnloos en
ongevaarlijk permanent de leelijk staande haartjes, daar de haarwortels gedood
worden. Het eenige feillooze ontharingsapparaat voor zelfbehandeling, waarvan
het gebruik uiterst eenvoudig is. Zeer geschikt om op reis mede te nemen.
Tallooze dankbetuigingen. Prijs 8.25, compleet, met gebruiksaanwijzing en
garantiebewijs. Vraagt Dr. Landrae's geïllustreerde brochure, welke U gaarne
wordt toegezonden door den Importeur voor Holland en Koloniën:
TECHNISCHE HANDELSVENNOOTSCHAP „PUNKTO",
Smidsplein 11, VOORTHUIZEN I (Gld.). Postrekening 123808
Prijs Nederl.-Indië en buitenland 9.50 (franco) bij vooruitbetaling.
TOEN de oude mijnheer
nog in de kracht van
zijn leven was, behoorde
Wim van Schroot al bij de
zaak. H\j kwam er als een
onwetend, kinderlijk kerel
tje, pas vam de schoolbank.
De eerste jaren sleet hij
met krullen bijvegen, bood
schappen doen, en al het
soort werkjes, die krullen
jongens zich gewoonlijk
zien opgedragen. Langza
merhand kreeg hij moei
lijker karweitjes op te
knappen en er bleek een
goed vakman in den jongen
te zitten. Ook toonde hij
hart voor de zaak te
hebben.
In den loop der ja/ren
groeide uit het kinderlijke
kereltje een breedgeschou
derde werkman, die zijn
loon waard was. En toen de
meesterknecht den hamer
er bij neerlei, stelde de
oude mijnheer Wim in zijn
plaats aan. Dat gebeurde
echter pas na jaren, toen
Wim al vrouw en kroost
bezat.
Er heerschte groote ver
trouwelijkheid tusschen
den ouden mijnheer en den
tioegewijden meesterknecht
die stil en bescheiden zijn
gang ging en de belangen
van de zaak behartigde,
alsof ze van hemzelf was.
Wims kinderen werden
volwassen en daaraan zag
hij, dat hij oudier werd.
Overigens voelde hij nog
niet veel van den naderen
den ouderdom Het werk,
waarmee hij vergroeid
was, deed hij nog met on
verflauwde toewijding. En
het leek, alsof dit leven
nog lange jaren zoo zou
kunnen doorgaan.
Toen stierf de oude mijn
heer en dat was een zwa
re slag voor Wim. Hij ver
loor een vriend en dat
verarmde zijn leven. Maar
voor zijn werk maakte het
weinig verschil. De oude
mijnheer had den laatsten
tijd toch zoo goed als alles
aan hem overgelaten. Al
leen miste hij nu de be
langstelling en waardee
ring, die hij bij den ouden
mijnheer gevoeld had, zelfs
al sprak deze ze niet uit.
De jonge mijnheer was
goed en best maar hij
stond toch anders tegen
over de zaak dam zijn va
der. Hij zette een geves
tigde zaak voort, maar de
vader had ze gebouwd,
had ze zién groeien, dat
was het verschil. Wim en
de oude mijnheer wisten
samen van tegenslagen en
van zegeningen. Ze hadden
samen bedachtzaam en
met overleg gewerkt aan
den bloei vam het bedrijf
en nooit een toren ge
bouwd, voor ze de kosten
hadden berekend. De jonge
mijnheer had wel de zatik
geërfd, maar niet zijn va
ders voorzichtigheid. „Wie
niet waagt, die niet wint,"
was :ijn richtlijn. Hij kocht
de nieuwste machines,
groeide hem boven het
hoofd. Hij had zooveel ja
ren trouwen dienst achter
den rug. Nu werd het tijd,
dat hij een rustigen, onbe-
zorgden ouden dag ging
genieten. De jonge patroon
had veel waardeering, zelfs
liefde voor den man op
wiens schouders hij als
kind had paard gereden en
die allerlei speelgoed voor
hem had geknutseld, toen
Met PASCHEN thuis
voerde nieuwe methoden
in en breidde het bedrijf
uit met zulk een vaart, dat
Wim niet mee kon komen.
En toen duurde het niet
lang meer of de slag viel
O, er gebeurde eigenlijk
niets ergs. Weinig men
schen beseften, dat het
voor Wim een slag was
De jonge patroon handel
de toch heel menschelijk,
zelfs prachtig, oordeelde de
buitenwereld. Kijk eens,
Van Schroot werd toch
heusch te oud. Het werk
hij nog zoo'n dreumes was.
De jonge patroon was ook
dankbaar voor de manier,
waarop Van Schroot zijn
vader tot steun geweest
was en daarom.het was
hem een vreugde, den
ouden man een mooi ge
schenk en een redelijk
iaargeld te mogen aanbie
den. Hij zou hem altijd in
dankbaarheid gedenken.
Ook hoefde Wim nog niet
dadelijk weg. De jonge pa
troon zou het op prijs stel
len, als hij eerst zijn op
volger nog enkele maanden
zou willen inwerken. En
dan.... laten we zeggen
.met Paschen.
Het was alles heel mooi en
heel begrijpelijk en 's we
relds beloop. Zoo moeten
de ouden plaats maken
voor meer voortvarende
jongeren. Maar Wim voel
de zich geslagen. Al die
mooie woorden deden hem
niets. Zijn hart was vol
bitterheid. Nu was hij af
gedankt als een versleten
kleedingstuk. Nu had hij
geen doel meer in zijn
leven. Nu beteekende hij
niets meer.
Met Paschei- thuis.... met
Paschen thuis. Voor andere
gedachten was er geen
plaats meer.
„Het pakt vader harder
aan, dan we gedacht had
den," zeiden de kinderen.
„Dat wordt geen prettige
Paschen.''
„Zoo wordt het heelemaal
geen Paschen voor Wim,"
dacht zijn vrouw. Ze zocht
naar een woord, om hem
te troosten, maar ze kon er
geen vinden. Toen zei ze
op een avond eenvoudig:
„Wim, je moet het Paasch-
verhaal eens lezen. Ik ge
loofdat je het vergeten
bent. De Heiland leeft
nog."
„De Heiland leeft nog."
Dat woord zonk in Wims
hart. Neen, het Paaschver-
haal was hij niet vergeten,
maar zijn weerspannig
hart had geweigerd naar
het Paaschevangelie te
luisteren. De Heiland leeft
nog.... Er was nog een
opstandimgsevangelie.
Met Paschen thuis.... O,
neen, als hij bleef makken
en rondtasten in de duister
nis van. zijn opstandigheid,
zou hij met Paschen niet
thuis zijn, maar ver van
huis, als een afgedwaald
schaap. Thuis is alleen, wie
dicht bij den opgestanen
Heiland woont,Rust
mijn ziel, uw God is Ko
ning. Heel de wereld Zijn
gebied."
God had meer gebieden,
dan „de zaak" alleen. Er
zou voor hem ook nog wel
een doel in zijn leven ko
men, als hij maar géloovig
wilde afwachten. „Alles
wisselt op Zijn wenken.
Maar Hij zelf verandert
niet." Wim zag weer het
Paaschevangelie. „Met Pa
schen thuis" zong het in
zijn hart. Nu niet als een
klaagtoon, maar als een
gebed en een danklied.
Huile-Anti-Ride
oet do rimpels verdwUnen. Niemand ziet
iarne een gerimpeld gezicht, het geeft den
idruk ouder te zjn dan men is.
WiUft enkele
gerimpelde en
Iruppels lotion goed
rslapte plekken, voor
wordt.
ögbaar bö Kappers en schoonhelds-
k ƒ1.25—ƒ1.75.
niet te verkrijgen tegen inzending van
ECHTE ROZENOLIE IS DUÜR
maar door gebruik te maken van
NECTAR BLOEMEN-OLIëN
kon men de fijnste rozengeur, heliotrope, vlo-
lette, lilas en andere bloemengeuren verkrij
gen en ze gebruiken ter bereiding van
odeurs, haarwaters, pommade, brillantine,
vaporlsateurs, voor de lampe Beger enz. Prös
p. fleschje 0.40. VerkrUgb. btJ apothekers
en drogisten. .Vraag steeds merk NECTAR
