kk
Mietjes
losgekomen. Men mag veronderstellen dat Roe
menië, door al deze aarzelingen en overwegingen
eenigszins mismoedig geworden, toen maar beslo
ten heeft, zich door het sluiten van een verdrag
met Duitschland op eigen houtje veilig te stellen.
Tenslotte bood deze overeenkomst ook voor dezen
staat zelf belangrijke uitzichten op intensieve
werk- en welvaartsverruiming, die men niet wilde
verwaarloozen.
Het Fransoh-Italiaansohe vraagstuk werd intus-
schen door Mussolini aangesneden, toen hij te
Rome, in verband met het twintig-jarig bestaan
van de fasces di combattamente zijn squadristi,
diat wil zegigen zijn mannen van het oude fascis
tische kader, in het Foro Mussolini toesprak. Zijn
rede was allereerst een verheerlijking van Italië's
kracht en aanzien in de wereld, gelijk deze onder
den invloed van het fascisme zijn aangewassen.
Hij wees erop, dat dit nieuwe Italië van Frankrijk
tot voor zeer kort door een barrière was geschei
den, namelijk door het venschil van inzicht aan
gaande de gebeurtenissen in Spanje. Francos
overwining over het bolsjewisme, zoo zeide hij,
had deze barrière echter radicaal uit den weg
geruimd, en nu restte tusschen beide landen nog
alleen het vinden voor een opl<xsing van de ge-
cchillen. welke door de woorden Tunis, Dzjiboeti
en Suezkanaal konden worden aangeduid. In 1935
heeft Laval met den Duce de oude koloniale
aanspraken, welke Italië krachtens zijn deelnemen
aan den wereldoorlog kon laten gelden, door een
overeenkomst trachten te regelen. Deze overeen
komst zou, door het deelnemen van Frankrijk aan
de volkenbondssancties, en ook uit anderen hoofde,
niet zijn nageleefd, zoodat Rome nu den eisch
moest indienen tot een nieuwe vereffening van
zaken. In Parijs moest men zich er goed reken
schap van geven, dat alleen een in vriendschap
door Frankrijk ondernomen initiatief Italië en
Frankrijk nader tot elkander zou kunnen bren
gen; het alternatief zou wezen het ontstaan van
een onherstelbare kloof.
Op deze rede heeft de Fransche premier Daladier
met een tegenbetoog door middel van de micro
foon geantwoord. De quintessence daarvan was,
dat Frankrijk zich bewust was van zyn recht en
Van zijn kracht, en dat het zich niets zou laten
afdreigen. Aan den anderen kant was het bereid,
de Italiaansche verlangens, zoo deze ter plaatse
waar zulkis behoorde werden kenbaar gemaakt,
nader te bestudeeren. Daladiers rede was waardig
van toon en werd gedragen door het besef, dat
men momenteel in een zeer onzekere wereld leeft,
waarin overeenkomsten slechts van waarde blij
ken, zoo zij door nationale kracht worden ge-
ruggesteund. Van dien wil, zich door recht en
macht te handhaven, legde hij namens Frank
rijk een rustig getuigenis af.
De overgaaf van Madrid aan de troepen van
Franco, gelijk deze in de afgeloopen week ge
schiedde, kwam allerminst als een verrassing. De
loop der gebeurtenissen was door geen bespre
kingen over vredesvoorwaarden langer te weer
houden. Het republikeinsche bewind was, sinds het
wegvallen van Catalonië, tot krachteloosheid
gedoemd. Overal brak het besef zich baan, dat
verder tegenstand bieden nutteloos en redeloos
was. In snel tempo volgt thans de capitulatie van
het laatste linksche territoir; de verdedigingsraad,
die zich te Valencia bevond, werd door de man
nen der Phalanx gevangen genomen. Slechts
Miaja, de onverschrokken verdediger van Madrid,
wist aan arrestatie te ontkomen. De „Caudillo"
komt nu zoo langzamerhand voor de problemen
van Spanje's opbouw, en voor het vestigen van
een zelfstandige buitenlandsche politiek te staan,
waarbij de groote vraag zich voordoet, hoe hij
zyn land tusschen Londen en Rome in evenwicht
zal kunnen houden.
BINNENLAND
DEZE rubriek leent zich er zich nog wel eens
toe om iets te vertellen, dat men op een
andere plaats niet kwijt kan. De schrijver doet
dan zijn best om het schijnbaar ongemerkt in
het verhaal in te vlechten en aan niets kan de
argelooze lezer vermoeden, dat er opzet in het
spel was. Ditmaal vermijd ik alle omwegen, juist
omdat er niets achter steekt en de eenige be
doeling is myn medewerkers aan 't Zondagsblad
iets aangenaams te zeggen.
Enkele dagen geleden kreeg ik een brief van een
HoUandsbhe vrouw uit Lynden, staat Washington,
U.S.A. Zij schreef o.m. over ontevreden dominé's,
die het vervelend vinden, dat nog zooveel ge
meenteleden prijs stellen op de Nederlandsche
taal. Wat daarvan waar is, weet ik natuurlijk niet.
Het wordt hier slechts gereleveerd in verband met
het feit, dat zulks zelfs op de vrouwenvereeni-
gingen zou blijken. Op die bijeenkomsten worden
n.L vaak artikelen uitons Zondagsblad voor
gelezen: eerst in 't Hollandsch en dan, zoo noodig
en zoo goed mogelijk vertaald in 't Engelsch.
„Soms, zoo schrijft „mijn correspondente", moeten
we voor die plechtigheid een artikel wel eens
een jaar bewaren, doch dat gebeurt toch; maar
d tmaal kon ik nu reeds een der mooie schetsen
uit het laatste prachtige Kerstnummer voorlezen.
En wees er van verzekerd, dat deze band aan
't Heitelan gewaardeerd wordt."
Welk artikel het ditmaal was blijve onbesproken;
maar ik kon het bericht niet onder mij houden.
Zulke mededeelingen uit verre gewesten, uit West
nu, uit Oost soms ook, doen ons immers nóg meer
goed dan wanneer ze van dichtbij komen. Mijn
medewerkers zullen het zeker op prijs stellen;
het moest even in de krant. Niet natuurlijk voor
de reclame. De altijd onzichtbare redactie, voor
zoover ze althans geen kunstknotobel voor letter
kunde of muziek heeft, is op dat terrein Welt-
fremd. Daar is een andere af deeling voor. Want
zonder reclame kan geen enkele zaak, zelfs geen
partij, zelfs geen beweging leven. Vooral niet, nu
het tegen de verkiezingen loopt.
Een kroniekschrijver, die altijd achteraan komt,
heeft daarvan natuurlijk zoo geen verstand; maar
't is dunkt mij duidelijk, dat de N.S.B. in dit
opzicht het klappen van de zweep, of, beter gezegd,
his masters voice, made in Germany, kent. De
leiders van deze, nu niet bepaald welvarende
partij, grijpen elke kans aan om reclame te maken.
Dagelijks bijna wordt een klacht wegens smaad
schrift of beleediging ingediend. De heeren zijn
op dit punt zeer fijngevoelig. Zelf gebruiken ze
alleen gekuischte taal. Nu ja, de hoofdopsteller
van het dagblad werd thans ook in hooger beroep
veroordeeld wegens smaadschrift („de beruchte
zedenschandalen te Oss"), maar dat is ongetwij
feld een justitieele vergissing. De man schreef
de waarheid en niets dan dat. Telegramadres!
Natuurlijk is er ook niets waar van het gerucht,
dat de N.S.B. te Ridderkerk met handteekeningen
voor de candidaatstelling geknoeid zou hebben.
Hoe durft men het veronderstellen van een partij,
die stichtelijke meditaties laat schrijven over
basaliskuseieren, welke zelfs in Gereformeerde
Kerkbodes worden uitgebroed?
Nu, er zit een mooi stukje propaganda in voor
de beweging. Maar de mooiste reclame is wel,
dat er nog menschen zijn, die de fascisten met
fascistische wapens bestrijden. Het is onbehoor
lijk, maar ook dom om de auto van den marte
laar-leider van Zwart-Front te vernielen en het
is in Nederland strafbaar terecht om hetzelf
de te doen met de statiewagen van den nog
grooteren leider der N.S.B. Ze zullen er echter
blij mee zijn.
Een vijftal jongens in den Haag kon ook niet
van een auto afblijven. Ze gingen er Zondag
avond mee op stap, maar vernielden zoowel de
auto als zich zelf. Een duur grapje.
Het aantal ongevallen op dit en ander terrein was
deze week overigens niet zeer groot. De aandacht
trok slechts het auto-ongeluk bij Venxay, waar
een wagen uitweek voor een fietsend meisje, met
het noodlottig gevolg, dat de vier inzittenden
ernstig of zeer ernstig gewond werden. Dan deed
zich in Sambeek (N.B.) een vergiftjgingsgeval
voor bij drie kinderen. Eén stierf, één was er
ernstig aan toe, één kon thuis verpleegd worden.
Vermoedelijk hadden ze iets gegeten, waarin
rattenvergift was gemengd.
Een vreeselijk drama speelde zich af in Hempens,
waar een dertigjarige zoon zijn bejaarde vader
met messteken doodde; terwijl by Gouderak een
werkput instortte, waarbij drie mannen bedolven
wenden. Eén werd levenloos opgehaald. Een vrouw
en vier kinderen blijven treurend achter.
Op het terein der misdadigheid was deze week
heel wat te doen. De melkrijder uit Bergen, die
er van werd verdacht op 2 Januari 1937 opzettelijk
zijn vrouw en kinderen met de door hem gehuurde
en bestuurde auto in het water te hebben gereden
en tegen wien levenslang was geëischt, werd
vrijgesproken. Dit was; er op of er onder. De
rechtbank had een moeilijke beslissing te nemen,
maar heeft wegens voldoende gebrek aan bewijs
dan man in vrijheid gesteld. Wij oordeelen niet,
maar kunnen er best inkomen, dat de rechters
huiverig waren op het getuigenis van één persoon
iemands leven nog erger te verwoesten dan reeds
het geval is. (De officier gaat echter in hooger
beroep.) Het levensgedrag der getuige was
ook verre van vlekkeloos.
Dit gold ook voor de sluwe, bejaarde leenvrouw
in Amsterdam, die er zóó de wind onder had, dat
haar slachtoffers zelfs vóór den rechter haar in
bescherming namen, 't Was toch zoo'n goed
mensch: ze nam maar 10 pet rente per week, be
halve de 10 pet, die ze bij het sluiten der leening
ingehouden had. Reken dat maar eens even na.
Iemand leende 30.ontving f 27.en be
taalde gedurende tien weken 3.30 terug. Een
zeer hooge boete achtte de officier noodig om
deze vrouw in haar geldzucht te treffen: twee
duizend gulden boete, subsidiair vier maanden
hechtenis plus een voorwaardelijke gevangenis
straf met een proeftijd van drie jaar.
Er zijn oplichters in soorten. In Voorburg diende
zich by menschen, die in geldnood verkeerden,
een „heer" als vertrouwensman van een goed-
geefsche dame aan en leefde van de ontvangen
„informatiekosten". De gemeente-ontvanger te
Doornspijk verduisterde 90.000.van de Boe
renleenbank. De spaarders zullen hiervan echter
geen nadeel ondervinden, daar zy tegen fraude
verzekerd zyn.
Dat laatste zal wel niet het geval zyn met de
slachtoffers van den landbouwexpert W. J. B. te
Haren. Deze heeft schromelijk misbruik van ver
trouwen gemaakt en enkele slachtoffers groote
verliezen toegebracht Aan deze oplichting zou
nog een tweede ingezetene van Haren schuldig
zyn. Het edele tweetal werkte onder kleine lui
den met waardelooze obligaties. De politie was
echter nog slimmer dan hij.
WANDELINGEN DOOR HET
OUDE TESTAMENT
't Is on* een genoegen onzen lezers te
kunnen meedeelen, dat wij na Paschen in
ons Zondagsblad zul
len aanvangen met
een artikelenreeks
„Wandelingen door
het Oude Testament''
van de hand van
Prof. Dr A.
N oordtzij.
De auteur is op dit
terrein een gezag
hebbend man. Zijn
vertalingen en com-
nentaren zijn bekend
en gezocht. Degenen,
die van de Schrift p™f- Dr ANoardtzV
ernstige studie ma
ken en dat zijn er gelukkig velen in onzen
tijd zullen dan ook ongetwijfeld met
blijdschap van deze mededeeling kennis
Na eenige inleidende artikelen zal Prof.
Noorditzij o.m. handelen over de schepping
van hemel en aarde, de schepping van den
mensch, Ur der Chaldeeën en Haran en den
kring waaraan Abraham onttrokken werd
In het Zondagsblad van 15 April a.s. hopen
toy 't eerste artikel op te nemen.
Ook de Amsterdamsche recherche sloeg deze week
raak. Ze ontdekte een combinatie van morfine-
dicfstallen en de eene arrestatie volgde op de
andere. Bovendien kon zij wederom de hand
leggen ap eenige passenvervalschers, die onweten
de emigranten voor grof geld zoogenaamde „visa"
voor Zuid-Amerikaansche staten verkoopen. Ver
schillende vluchtelingen zijn door deze geweten-
looze vervalschers gedupeerd.
Een ander Amsterdammer had weer een nieuw
middel van bestaan uitgevonden. Hij vestigde
zich als „leeraar in doofheid". Zoo had hij het klaar
gespeeld een dokter er toe te brengen, dat deze
ten onrechte maar te goeder trouw een
schriftelijke geneeskundige verklaring opmaakte
over de doofheid, waaraan iemand heette te
lyden, met het oogmerk om de keuringsraad voor
de als dienstplichtigen ingeschreven personen te
misleiden. De leeraar kreeg 3 jaar, de leerling 1
jaar gevangenisstraf. Wie niet hooren wil, moet
zitten en zwijgen.
De Raad van Arbeid in den Haag is op de haast
zonderlinge gedachte gekomen om eens na te
pluizen of sommige verzekerden misschien meer
rechten hebben zij dachten. Het gevolg is ge
weest, dat een onverwachte goudregen in de
residentie aan tientallen behoeftige weduwen en
bejaarde menschen een aangename verrassing
heeft bereid. In enkele gevallen zijn zelfs bedra
gen van eenige duizenden guldens en vaak som
men van ettelijke honderden guldens uitbetaald,
zonder dat de gelukkigen er zelf eenig vermoeden
van hadden, dat zij in den gouden regen zouden
komen te staan.
Een gelukkige oplossing vond ook het conflict in
de metaalindustrie te Rotterdam. Daar is over
eenstemming bereikt. Vastgesteld zijn bepalingen
voor de ploegenregeling, de vacantie, de betaling
van overuren en algemeene loonregelingen voor
de jongere arbeiders. Besloten is tot een bespre
king omtrent de werkwijze van het register. Be
sloten werd een scheidsrechterlijke uitspraak uit
te lokken omtrent de andere geschilpunten.
Thans zou stagnatie in het werk dubbel nood
lottig zyn. Niet alleen heeft nog pas de Hollamd-
Amerika Lijn bij de N.V. Wilton Fyenoord te
Schiedam een order geplaatst voor den bouw van
een tweetal dubbelschroefmotorschepen voor haar
Noord-Pacific kustdienst; maar deze werf is zoo
wel als de Droogdok Mij overladen met werk
voor de Marine: schepen en geschut.
In enkele plaatsen Is door buitengewone om
standigheden de werkloosheid weer iets toegeno
men, over 't geheel loopt ze langzaam maar zeker
terug. Het percentage liep, met inbegrip van de
landarbeiders, terug van 23.8 tot 21.9. En zelfs de
roode pers liet onder de laatste opgave de merk
waardige opmerking staan: Men zou tot 1931
terug moeten gaan om in deze tyd van het jaar
een lager werkloosheidspercentage aan te treffen
dan het thans bereikte.
Ook het typografenbedrijf kan over enkele dagen
eenige nieuwe arbeiders opnemen. De minister
van Sociale Zaken heeft een aantal bepalingen van
de collectieve arbeidsovereenkomst voor het boek
drukkers- en rasterdiepdrukbedryf algemeen
verbindend verklaard voor de werkgevers en
arbeiders in dat bedrijf. De verbindendverklaring
geldt voor het geheele land en voor alle bedrijven.
Dat is van groote beteekenis. Bovendien treedt
met 1 April de vervroegde pensionneering voor
ruim 60-jarige vakgenooten in werking en al met
al geeft dit het bedrijf vastheid en stevigheid.
Zóó gaat „de ontwikkeling tot bedrijfsorganisatie"
langzaam maar zeker door tot bevordering var.
den bedrijfsvrede en een goede verstandhouding
tusschen allen, die in dit mooie bedrijf, dat den
boeken- en dagblad-schrijver zoo na staat, arbeiden.
246
Een eigengemaakte barometer
Met weinig moeite kun je
zelf een barometer maken,
die heus het weer kan
voorspellen, al kun je er
misschien niet zóveel op
lezen als op de echte baro-
metéh Je vult een inmaak-
fles gedeeltelijk met wa
ter en daarboven op zet je
een omgekeerde fles met
een lange hals, zoals je op
het plaatje kunt zien. De
hals moet ongeveer twee
en een halve centimeter
onder water steken. Ter hoogte van het water
oppervlak zet je 'n streepje op de hals van de
fles. Als het nu mooi weer gaat worden, dan zal
het water in de fles een beetje sty gen, komt er
regen en slecht weer, dan daalt het water een
beetje. Als je nu telkens, wanneer het water weer
iets lager of hoger is geüomen, een tekentje maakt
op de hals van de fles, dan kun je dus aan de
stand van het water zien, wat voor weer je eigen
„barometer" voorspelt.
Seingeving bij de Spoorwegen
In de tyd, dat de spoorwegen pas ter wereld wa
ren gekomen, was de seingeving natuurlijk ook
zeer gebrekkig. De electrische klokken kwamen
natuurlijk pas veel later.
Laten we, vóór we iets vertellen van onze klok
ken, eens zien hoe onze voorvaderen zich wisten
te behelpen om het verkeer tot stand te brengen
tussen de stations en tevens het wegpersoneel te
laten weten dat de trein in aantocht was. Het
wegpersoneel, dat zyn de overweg-, baan- en
brugwachters en ook het op de spoorweg werken
de personeel.
Tussen de grote stations byv. AmsterdamHaar
lem, HaarlemLeiden en LeidenDen Haag, had
men een reeks wachtposten, die de door de sta
tions gegeven seinen doorgaven van wachter tot
wachter naar het eerstvolgende station.
Als bijv. te Amsterdam een trein op vertrekken
stond, werden in een hoge paal een of meer ronde
borden gehesen. De stand der palen was zo, dat
deze zichtbaar waren voor de naaste post. Bij
avond of nacht werden de borden vervangen door
lichten. De wachters, die allen een soortgelijke
inrichting hadden, gaven dit sein op dezelfde
wyze door, zodat men binnen enkele minuten op
het volgende station, in dit geval Haarlem, wist,
dat de trein in aantocht was. Men behoefde toen
tertijd met de bestaande snelheid niet te vrezen,
dat het sein niet tijdig zou worden overgebracht.
Dit was dus een zichtbaar sein, maar ér werd op
andere baanvakken ook gebruik gemaakt van ge-
luidsseinen, die dezelfde strekking hadden, n.l.
aankondiging der treinen aan het wegpersoneel.
De wachters op deze baanvakken waren uitgerust
met een grote hoorn. Enkele minuten voor ver
trek werd een hoornsein gegeven, dat van wachter
tot wachter werd doorgegeven of doorgeblazen.
Dit was wel primitief, maar toch doelmatiger dan
de zichtbare seinen, omdat men met de hoorn tal
rijke seinen kan geven, terwy'l dit by de borden
slechts tot enkele was beperkt. De hoorn was
nogal geliefd in die tijd, mogelijk nog een erfstuk
van de diligence. De hoofdconducteur was met
zo'n voorwerp uitgerust en de „bagagemeester"
deed voor hem niet onder. Ja zelfs kwamen in de
„Voorschriften voor de seinen" notenbalken voor,
waarin de te geven seinen op muziek gezet waren.
Het is werkelijk interessant de voorschriften uit
die tijd eens na te lezen. Het personeel werd bijv.
aangemaand een voorschrift op te volgenop
poene van10 cents boete. Doch dit alles te
beschrijven zou ons te ver voeren. Keren we terug
tot de klokken, waarmee in de tegenwoordige tijd
het wegpeitoneel kennis krijgt van de komst der
treinen.
Ieder heeft wel eens gehoord het welluidende ge-
tingtang van de electrische klokken. Deze zyn
niet alleen aangebracht bij de wachtposten onder
weg, maar ook op stationsemplacementen, by
bruggen, aansluitingen enz. en op stations en sein
huizen, al zijn ze hier in een andere vorm gego
ten. Zij vertellen niet alleen dat een trein in aan
tocht is, maar ook van welke richting hij kan
worden verwacht In de spoorwegwereld zijn n.L
de treinen onderscheiden in twee soorten, „op
gaande" en „afkomende" treinen. Het spoorweg
personeel weet voor zyn baanvak welke richting
hiermee bedoeld wordt.
Elk sein nu bestaat uit een aantal klokslagen (in
de regel driemaal twee). Hoort men nu éénmaal
dit aantal slagen, dan komt er een afkomende
trein en hoort men tweemaal dit sein, dan is er
een opgaande trein in aantocht. Het station van
waar de trein komt, geeft dit sein minstens drie
minuten voor vertrek.
Wordt viermaal het zelfde aantal klok.'lagen ge
geven, dan wil dit zeggen, dat het voorafgaande
sein wordt herroepen.
Laat men de klokken acht maal achtereen afslaan,
dan betekent dat „alarm" en moet een eventueel
onderweg zijnde trein worden opgehouden.
Ten slotte is er nog een kloksein, dat het spoor
wegpersoneel vermoedelijk het meest welluidend
in de oren za! klinken, nl. het rustsein, hetgeen
zeggen wil: „Er is geen trein meer te verwach
ten". Dit wordt gegeven bij afloop van de dienst
door driemaal hetzelfde aantal slagen.
I Dorp in Zuid-Holland
Op de kruisjes een dorp op het eiland Putten.
X
Raamscherm
X
Meisjesnaam
X
Achting, hulde
X
Opperlijn van een dak
X.
Slim roofdier
X
Strik, snoertje
X
Bewoner van Ierland
X
Telwoord
X
Bovenste uiteinde
II Letterraadsel
Tien letters stellen vrouwelijke watergeesten voor
met lange visstaart.
10 2 9 7 Bijwoord van ontkenning
1 6 3 4 Vliesvleugelig insect
5 6 9 8 Meisjesnaam
Q
-4
van
Oom c^ctn.
Jongens en Meisjes,
ALS dit krabbeltje jullie onder de ogen komt
is t 1 April.
Waarschijnlijk zal je dat vandaag al wel eerder
gemerkt hebben. Want waar je op 1 April ook
komt, in de grootste stad of in 't kleinste dorp,
overal proberen ze je er tussen te nemen.
Of ik dat heel erg vindHelemaal niet. hoor
Alleen zou 'k je willen raden oude er gebrekkige
mensen met rust te laten. Eerbied en medelijden
moeten we altijd bewijzen zelfs *p 1 April
Waar komen die Aprilgrappen toch vandaanDie.
vraag is al heel vaak gesteld en er zijn ook vele
antwoorden op gegeven.
In Frankrijk wordt er een leuk verhaaltje over,
verteld. Een vorst van Lotharingen zo gaat 't
verhaal wilde de kalender hervormen en stelde
het begin van het jaar op de le April. Zijn onder
danen waren het evenwel met deze hervorming
niet eens en staken de draak met de nieuwe
Nieuwjaarsdag. Zij verkleedden zich op die dag
als narren en gaven elkaar zotte geschenken. De
vorst zelf werd op die dag meestal in het ootje
genomen door zijn vrienden en schafte het daarop
volgend jaar zijn Nieuwjaarsdag maar af.
Neen, zeggen anderen, aan een andere gebeurtenis
heeft 1 April de betekenis te danken, die er thans
door velen aan wordt gegeven. En dan wordt dit
aardige verhaal verteld:
Op 1 April van 't jaar 1634 ging s morgens door
de poorten van de stad Luneville, waar de hertog
van Lotharingen met zijn echtgenote gevangen
zaten, een eenvoudig boeren-echtpaar met grota
korven op de rug, dat echter niemand andere
was dan de hertog en hertogin. De wacht liet de
schijnbaar eenvoudige mensen passeren, maar even
buiten de stad herkende een boerenmeisje, dat hen
tegenkwam, de vluchtelingen. Het meisje haastte
zich om dit aan haar minnaar, die soldaat was,
te vertellen, doch deze dacht, dat zij hem voor
de gek wilde houden en lachte om het verhaal.
Doch het meisje bleef aanhouden, dat het geen
grap was, zodat de militair besloot het verhaal aan
den luitenant te rapporteren, hoewel hij het zelf
niet kon geloven. De luitenant hield het ook voor
een mop en vertelde het op zijn beurt aan d-
vestingcommandant, die er eveneens om 'achte.
Helemaal gerust was da commandant er toch niet
over en hij liet den officier, die de wacht ha,-7
voor de hertogelijke kamers, naar zijn heer vragen
doch kreeg het antwoord, dat de hertog nog sliep
Eerst enige uren later bleek het, dat de vogels
waren gevlogen en dat het garnizoen dus lelijk
voor de mal was gehouden.
Al zulke verhaaltjes zijn heel aardig maar ge
leerde mannen in dikke boeken verzekeren, dat
ze niets te betekenen hebben. Want lang vóór
1634 werden er al Aprilgrappen verkocht Ja, al
lang vóór 1572.
Dus ook wat op 1 April van dat jaar gebeurde
heeft met 't ontriaam der Aprilgrappen niets te
maken.
Wat er dan op 1 April 1572 gebeurdeMaar welke
Hollandse jongen of meisje zou dat vragen
Den eersten April
verloor Alva zijn bril.
Laten we daar vandaag in ieder geval wèl aan
denken'. Dat is een van de grootste dagen uit onze
heerlijke vaderlandse geschiedenis. Toen t zo
heel donker was, toen alles bukte en kermde onder
de knoet van Alva. toen viel als een heldere
zonnestraal de tijding van de onverschrokken
daad der Watergeuzen in de huizen en harten van
ons moegestreden volk.
„Den eersten April verloor Alva zyn bril" neen,
dat was gelukkig géén Aprilgrap'.
OOM JAN,
Hl Bekend spreekwoord
Stel uit onderstaande letters een bekend spreek
woord samen:
Ddddd eeeee f gg h i mm nnnnn oooo t
s tt u
OPLOSSING
van de raadsels in de vorige Kinderkrant
1 Een paddestoel
2 Zout
3 2 en 6 (een half dozijn) 8
4 Plank, plaat
5 Tafel
6 Bitterkoekjes
7 Kokosnoot
OPLOSSING
van de rebus in de vori& Kinderkrant
Gebrek aan zelfbeheersching kan de schoonst^
toekomst bederven.
155
Rotterdamse jotngens aan 't boomplatiten op de speelweide achter het Zuider-ziekenhuis.
