TURKENBURG's
SCHILTE
De groote dag op „Huize Doorn"
ZADEN BODEGRAVEN
De levenswijze van den ex-keizer
Zijn liefde voor ons land en volk
Geestelijk en lichamelijk
nog gezond en Jrisch
SCHUDT UW LEVER
WAKKER
t
vuU de l,
VRIJDAG 20 JANUARI 1939
f (Van onzen Duitschen correspondent)
herhaaldelijk „zwaar ziek" en eenmaal zelfs
„overleden". Ook kregen wij „interviews"
te lezen, welke in werkelijkheid nooit heb
ben plaatsgevonden en die bevatten dan
vaak allerlei negatieve uitlatingen van den
keizer over het huidige bewind in Duitsch-
land. Dat was bijzonder pijnlijk, omdat de
Nederlandsche regeering hem gastvrijheid
verleent onder de nadrukkelijke voorwaar
de, dat hij zich in het openbaar niet op po
litiek terrein beweegt! En aan dezen eisch
heeft de keizer zich steeds met voorbeeldige
nauwkeurigheid gehouden, ook al speelde
zich in die twintig jaar speciaal in zijn
land heel wat af, dat zijn volle belangstel
ling genoot."
Op onze informatie naar 's keizers
gezondheid krijgen we het volgende ten
antwoord: „Het feit, dat de keizer op
tachtig jarig en leeftijd zoowel geestelijk
als lichamelijk nog frisch en gezond is,
mag wel in de eerste plaats worden
toegeschreven aan zijn eenvoudige en
A MERONGEN en Doorn zijn wereldver-
m maarde plaatsen geworden. In de kou-
do Novembermaand van het rampzalige
jaar 1918 zocht en vond Duitschlands laat
ste keizer op Slot Amerongen bij Graaf van
Aldenburg Bentinck een tijdelijk verblijf als
vluchteling en aan de doortastendheid van
onze toenmalige regeering heeft de Duitsche
geschiedenis het te danken, dat de monarch,
op wiens schouders men de geheele söhuld
.van den wereldoorlog wilde schuiven, toen
niet aan zijn vijanden werd uitgeleverd.
Enkele iaren later betrok keizer Wil
helm II het door hem aangekochte Huis
Doorn en zijn al zwakker en zwakker wor
dende gemalin, keizerin Auguste Victoria
mocht nog eenigen tijd genieten van haar
rozentuin in klein formaat, om dan onder
opmerkelijk groote belangstelling in 't tpark
van Sanssouci te Potsdam haar laatste rust
plaats te vinden.
„Beloof mij, dat je, wanneer ik niet meer
bij je kan zijn, niet alleen blijft!" Aldus
sprak wijlen keizerin Auguste Victoria kort
voor haar overlijden, want zij wist. hoe
zwaar het leven voor hem zou worden, wan
neer hij niemand meer zou hebben, aan wie
hij zijn volle vertrouwen kon schenken.
Achttien maanden later waren wij aanwezig
bij de huwelijks-inzegening van den voor-
maligen keizer met prinses Hermiine von
SchöneichCarolath door den sedertdien
overleden hofprediker D. Vogel uit Potsdaim.
Met voorbeeldige trouw heeft deze vrouw
sedertdien haar veeleischende taak vervuld
en wie het voorrecht had, op Huize Doorn
te gast te zijn, die weet, hoe het sterfvertrek
.van 's keizers eerste gemalin als een waar
devolle herinnering wordt geëerd.
En nu in dit stille landhuis keizer
Wilhelm II, die rond dertig jaar het
Duitsche volk met voorbeeldige trouw
en toewijding naar zijn beste kunnen
regeerde, op 27 Januari 1939 het zeld
zame voorrecht zal hebben, bij volle
lichamelijke gezondheid en geestelijke
klaarheid zijn 80sten geboortedag te
mogen vieren, hielden wij het voor
'juist, met eenige menschen uit zijn
naaste omgeving eens van gedachten
te gaan wisselen over de wijze, waarop
dit intieme familiefeest gevierd zal
worden.
Persoonlijk hadden wij in de afgeloopen
twintig jaar eenige malen de gelegenheid,
aan den keizer voorgesteld te worden en al
was men het met onze publicaties later wel
eens niet in ieder opzicht eens. zoo meenen
wij toch, er naar gestreefd te hebben, „den
keizer te geven, wat des keizers is".
Tijdens ons bezoek berustte de leiding te
Doorn in handen van kolonel von Dommes,
die al vele jaren als hofmaarschalk fungeert.
Tijdens het familiefeest zal hij worden op
gevolgd door baron von Grancy en met de
naaste familieleden van den keizer en diens
gemalin zullen dan talrijke vroegere vorsten
naar Nederland komen, oip hun vroegeren
keizer te huldigen.
Toen de keizer in 1934 zijn 75sten geboor
tedag mocht herdenken, verscheen er te
Berlijn onder den titel „De keizer, wat hij
en wat hij is" een boek, waaraan door
vele vooraanstaande mannen was meege
werkt om een duidelijk beeld te geven van
's keizers veelzijdige begaafdheid. Niemand
minder dan generaal-veldmaarschalk Von
Mackensen hield bij deze gelegenheid een
urig pleidooi voor zijn vroegeren „Obersten
Kriegsherrn": „Is het niet hoog tijd. dat het
Duitsche volk zich zijn plicht ten opzichte
van zijn vroegeren heerscher bewust wordt?
Het buitenland zou het waardeeren, wan
neer het zijn zoo zwaar bezochten voormali-
gen keizer naar Duitschland zou terug
roepen. Velen wachten op het herstel der
Hohenzollern-monarchie en zien in deze
wedergeboorte het herstel van Duitschlands
eer!"
Wij bewonderen deze openhartigheid van
;n 89-jarigen generaal-veldmaarschalk,
die zijn trouw aan de kerk en zijn liefde
'oor het voormalige vorstenhuis nooit on
der stoelen of banken gestoken heeft, doch
gelooven nauwelijks, dat hij de vervul
ling van dezen wensch nog zal beleven. In
hetzelfde boek lezen wij namelijk een veel
zeggende uitlating van Adolf Stein: „Wij
praten en zingen zoo vaak van Duitsche
trouw. Men spreekt altijd over eigenschap
pen, welke men niet heeft, zeide Lessing".
Met dit citaat van den niet zuiver-arischen
Duitschen dichter, wiens parabel van de
drie ringen bij monde van „Nathan
Wijze" in het Derde Rijk geen waardeering
meer vindt, slaat de auteur den spijker op
den kop. Een half jaartje geleden, 15 Juni
was het een halve eeuw gele
de jeugdige kroonprins Wilhelm als keizer
van Duitschland en koning van Pruisen
het bewind kwam, doch wij herinneren
ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN
en D zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen,
lederen dag moet Uw lever minstens een liter gal
in Uw Ingewanden doen stroomen. Wanneer deze
stroom van gal onvoldoende is, verteert Uw voedsel
niet, het bederft. U voelt U opgeblazen, U raakt
verstopt. Uw lichaam is vergiftigd en U bent
humeurig, voelt U ellendig en ziet alles somber in.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen.
U moet CARTER'S LEVERPILLETJES nemen om
een liter gal vrij te doen atroomen en U zult weer
geheel fit zijn. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on
overtroffen om de gal te doen stroomen.
Elscht Carter's Leverpilletjes bij apothekers en
drogisten. L 0.75.
niet, dat van dit historisch feit in
Duitschland gewag is gemaakt! Zoo ligt het
dan ook voor de hand, dat men 's keizers
tachtigsten verjaardag als een particuliere
'genheid zal opvatten en i„.„
geercn.
„Toen de keizer ruim twintig jaar
geleden naar Nederland kwam, was hij
een ongaarne geziene gast. De hetze
der buitenlandsche pers stempelde hem
tot den alleen-schuldige aan de gevol
gen van den oorlog. Doch in den loop
der jaren is de waarheid aan het licht
gekomen, begon men ook in Duitsch
land in te zien, dat al deze verdacht
makingen op onwaarheid berusten.
Sedertdien zijn er door vooraanstaande
persoonlijkheden boeken en geschriften
uitgegeven, welke op alleszins betrouw
bare wijze den historischen gang van
zaken hebben beschreven en ook de kei
zer heeft in zijn memoires ernaar ge
streefd, zoo nauwkurig mogelijk de
waarheid te dienen".
Herhaaldelijk en zeer nadrukkelijk wordt
ons door 's keizers naaste omgeving
zekerd, dat de voormalige keizer ons land,
ons volk en onze Vorstin ten zeerste dank
baar is voor de verleende gastvrijheid aan
hem en zijn naaste omgeving. In den loop
der jaren is ons land hem lief geworden en
als de keizer Duitsche gasten heeft, dan
maakt hij graag een autotochtje, om hun
de veelzijdige schoonheid van het typisch
Hollandsche landschap te laten bewonde
ren. Vooral het natuurschoon in de omge
ving van Doorn geniet 's keizers bewonde
ring en als het jaargetijde geen verre toch
ten toelaat, dan kan men den keizer toch
vrijwel eiken dag in het park van Huize
Doorn zien wandelen.
„Wij betreuren het bijzonder aldus de
hofmaarschalk dat er nog altijd zoo nu
en dan onjuiste berichten in de buitenland
sche pers de ronde doen, bij voorbeeld be
weringen omtrent 's keizers gezondheid.
Volgens deze beweringen was de keizer
De dagindeeling is nog steeds dezelfde:
de keizer staat vroeg op, gaat vroeg slapen.
Het eten is eenvoudig, om niet te zeggen
sober en slechts als er gasten zijn, wordt
aan tafel een glas wijn geschonken. Ook in
het rooken is de keizer matig. Er wordt
reel gelezen en gestudeerd. Op het oogen-
blik is „Kultur-Morphologie" 's keizers
stokpaardje. Hij staat in geregelde corres
pondentie met geleerden in vrijwel alle lan-
De ex-keizec (rechts) in de Hollandsche tulpenvelden
den ter wereld en vooral in de winter-f van 's keizers wisselvallig leven. Door vasf
maanden komen zoo nu en dan oude vrien-1 te houden aan het geloof in Gods liefde en
den op Huize Doorn een voordracht houden I rechtvaardigheid werd het den bewoner
over een bepaald thema, hetwelk den keizer I van Huize Doorn op den duur mogelijk, om
belang inboezemt." I zijn hard lot met groote waardigheid tot op
Ten slotte laten wij ons door den heerl den huidigen dag te dragen,
von Dommes nog verzekeren, dat een oml J
wrikbaar sterk geloof de diepere basis is 1 Berlijn, Januari 1939. (Nadruk verboden!
d
GEMENGD NIEUWS
HET LOT VAN Ir. DE WIT
Onderzoekingen nog steeds
voortgezet
VGRAVENHAGE, 20 Januari. In en
kele Nederlandsche bladen zijn eenigen tijd
geleden berichten versohenen waarin sprake
was van een of meer rapporten, aan het Mi
nisterie van Ruitenlandsohe Zaken uitge
bracht, welke erop zouden wijzen, dat Ir. dc
Wit in 1936 te Moskou zou zijn gearresteerd
en naar Siberië verbannen, in verband met
verrichtingen, neerkomende op het doen
van werkzaamheden voor een buitenland
sche mogendheid.
Naar aanleiding hiervan vernemen wij
van bevoegde zijde, dat zulke rappor
ten niet zijn ontvangen. Immers, als zoo
danig kan niet worden aangemerkt
een tweetal uiterst vluchtige mededee-
lingen van een vroeger in Rusland ge
woond hebbenden Nederlander, volgens
welke Ir. de Wit in 1932 en 1933 enkele
zeer onschuldige inlichtingen van ziui-
ver toeristischen aard heeft verstrekt
aan den Kon. Ned. Toeristenbond A.N,
W.B.
Eenige aanwijzing, welke ook sledhts de
minste aanleiding zou kunnen geven tot de
veronderstelling, dat Ir. de Wit de moeilijk
heden waarin hij is geraakt, aan zichzelf
zou hebben te wijten, door gedragingen als
waarvan in den aanhef van deze mededee-
ling sprake was, is, naar ons bleek, aan het
Ministerie van Buitenlandsche Zaken niet
ontvangen.
Inmiddels worden de pogingen voortgezet
om zekerheid omtrent het lot van Ir. de Wit
te verkrijgen.
ZANDZUIGER TEGEN SPOORBRUG
GEVAREN
ZUTFEN, 20 Januari. Gistermiddag is
een zandzuiger uit Arnhem, kapitein K.
Broek, tegen de sipoorbrug over den IJsel te
Zutfen gevaren. De stuurhut werd vernield.
De schipper, die het ongeluk zag aankomen,
wist zich tijdig uit de stuurhut te verwijde
ren. De matroos Goosen, die op het dek
stond, kreeg lichte verwondingen. Nadat hij
door een dokter verbonden was, kon hij aan
boord terugkeeren.
De brug heeft geen schade gekregen,
DE OORZAAK VAN HET
SPOORWEGONGELUK TE MEPPEL
MEPPEL, 20 Januari. Uit bet onder
zoek is gebleken, dat het spoorwegongeval
alhier, veroorzaakt is door een verkeerden
wisselstand. Gistermorgen is het oprul-
mingswerk met behulp van een hijschkraan
uit Utrecht begonnen, waarbij verscheidene
Spoorwegautoriteiten aanwezig waren.
TOEPASSING VAN EEN
MIDDELEEUWSCHE
METHODE
Wreede dierenmishaitdeling
te Zegveld
AMSTERDAM, 20 Januari. Een boer
uit Zegveld bad zich voor het Gerechts
hof te verantwoorden wegens een ernstig ge
val van dierenmishandeling, des te ernsti
ger omdat dergelijke mishandelingen, in de
streek waar verdachte woont herhaaldelijk
schijnen voor te komen.
De waakhond van den boer, een trouw en
„looi dier, bad één gebrek, hij toonde te
veel belangstelling voor de schapen. Hij
joeg achter de beesten aan en zoo nu en
dan pleegde hij thuis te komen met een bek
vol schapenwol. De man, die tlhans in het
verdachtenbankje zit, was bang, dat het
beest of zijn eigen schapen of die van zijn
buurman zou doodbijten.
Om aan deze liefhebberij een einde te
maken gebruikte hij een afschuwelijk
middel. Hij duwde een gloeiende kool,
gewikkeld in natte schapenwol in den
bek van het dier, wiens snuit hij dicht
hield. De vreeselijke pijn, de reuk en de
smaak van de schroeiende wol zouden
den hond volgens het in die streek heer-
schende volksgeloof afkeerig van scha
pen maken.
De boer vond het ipijnigen van den hond
blijkbaar niet zoo erg. Minder was hij te
spreken over het vonnis van den politie
rechter, die hem tot drie maanden gevange
nisstraf had veroordeeld, temeer daar dit
nog een maand hooger was dan den eisch
van den Officier van Justitie.
In hooger beroep vorderde de procureur-
generaal Mr. Dr. D. Reilingh een gevan
genisstraf van zes weken.
Arrest 2 Februari.
ZATERDAG, 20 JANUARI 1030.
f
HILVERSUM I. 1875 en 301,5 M. IVARA-lTItzcri*
ding. 10.00—10.20 v.ni. en 7.30—S.00 [VPROii
8.00 Gnaim.-muziek. (Oim 8.16 Berichten) 10.00 j
Morgeniwüding. 10.20 Voor arbeiders in d«
Continubedrijven. 12.00 Gtraan.imiEiek. .(Om C
12.15 Berichten). 1.00 VARA-Orkest, 2.Ó0 u,
Causerie „Stad en platteland in België",
2.202.55 Pianovoardraoht. 3.00 Reportage,
3.30 Residentieorkest en soliste (opn.) 4.3Q
Esperanto-Uitzending. 4.50 Vervolg concert, x
5.30 Filmland. 6.90 Orgelspel. 6.28 Berich- 3
ten. 6.30 De Ramblers. 7.00 VARA-Kalender,
7.05 Gram.muziek. 7.10 Politiek radiojour»c
naai. 7.30 Bijbelvertehlngen. 8.00 Herhaling
Tegen vernieling en
straatschenderij
Justitie zal streng optreden
AMSTERDAM. 20 Januari. Gelet óp de
talrijke klachten over vernielingen en bal
dadigheden, die den laatsten tijd bij de
justitie en politie binnenkomen, maakt de
Officier van Justitie bij de Rechtbank te
Amsterdam door middel van aanplakbiljet
ten bekend, dat tegen personen, die opzet
telijk en wederrechtelijk daden van geweld
plegen, tegen aan een ander toebehoorende
goederen of die zich schuldig maken aan
straatschenderij, de betrekkelijke artikelen
van het Wetboek van Strafrecht met de
grootste gestrengheid zullen wor
den toegepast.
VRAAGT ONZE GEÏLLUSTREERDE
WJÊ JBk PRIJSCOURANT
Ex-keizer Wilhelm met zijn gemalin en haar jongste dochter
S.O.S.-Berichten. 8.03 Berichten ANP, VARA
Varia. 8.15 Voor sohakers.S.16 Orgelspel 9
Korte toespraak, hierna Graim.muziek, 9.
Oké". 10.30 Berichten ANP.
en solist (1.001.20 Gram.muziek.) 2.00 n
Voor de rüpere Jeugd. 2.30 Gram.imuzleU c
2.45 Kinderuur. 4.00 ICRO-Orkest 4,30 KRO
Boys en solist. (4.505.10 Gram.muziek),c
5.30 Eeperantonieujwp TVT>r»_-\T.o^v,+.o^-ooi._
tjes. 6.15 Gram.muzi
weekoverzicht. 6.45
7.00 Berichten. 7.15 Boon-
7.35 Actueele aetherflitsen. 8.00 Berichte:
ANP, mededeel ingen. 8.15 Meditatie mé C
muzikale omlijsting. '8.35 Gram.muziek. 8.4i 'T
KRO-Orkest (9.159.35 Russisch koor e
Balalaika-orkest. 10.30 Berichten ANP. 10.4 s
Filmpraatje. 10.5512.00 Gram
ierlchten. gram.muziek, I
DROITWÏCH 1500 M. 11.20 Piano. 11.50 Orkest
12.35 Zang. 1.20 Orkest 4.35 Orkest 5.20 Ra
dlo-film. 6.50 Spo-rtpraatje. 7.05 Orkest. 8.2 J
Musdc-Hall-Programma. 9.45 Amerika;
BRUSSEL' 322 cri '484 Ml
Orkest. 2.25 Pianodiu-o t
kest. 6.20 Orkest 8.20 Orkest
Geniet
voortaan
van
Heerlijke -
KOFFFIE i
en vraagt Uw ji
Winkelier: j
MOKKA MELANGE 45 cent
EXTRA MELANGE 35 cent
HUISHOUD MELANGE 25 cent
GOEDKOOPE KOFFIE 18 cent"
„Daar zit natuurlijk wat achter", waagt een uit het gezel-
Schap op te merken.
„Vanzelvers zit daar wat achter", antwoordt Piet.
„Als de vent niet gek is tenminste", merkt een van de jonge
'snuiters met de queues op.
„Gèk? Wiechers gek?" schampert Piet, „die is wijzer dan
wij hier allemaal met mekaar. Laat die maar loopen! Weet je
wat er achter zit? Polletiek. Het onderste uit de kan wil hij
hebben. Ik weet precies, hoe het gegaan is: de Bank had een
aardige teekening, maar wat weinig ruimte. Die had er wel
wat voor over om De Bloeyende Amandelboom er bij te kun
nen trekken. Die twaalf duzend hebben ze d'r gauw genog
weer uit, Zoo'n bank maakt goeie zaken, geloof dat maar, die
zien niet op een paar rooie ruggen. En die lappieswinkel, nou
die sloot ook liever direct bij de Bank aan, dan bij dat antieke
gevalletje van Wiechers. Die groote bouwerijen loopen in de
tonnen. Allemaal uit een leening natuurlijk. Ze maken d'r
wat aandeelen bij en de zaak is voor mekaar. Het papier is
geduldig".
Het is wel zeker, dat Piet's gehoor het fijne er nog niet van
snapt, vooral niet dat middeltje om met wat geduldig papier,
een leening en aandeelen zoo'n twaalf duzend als uit den
grond te stampen, maar voor Piet zelf schijnt het één zoowel
als het ander kristalhelder te zijn. Het zal dus wel aan hun
botte hersenen liggen, dat ze het niet begrijpenen in
zoo'n geval is de beste houding die van de beaming en de in
stemming. Nogmaals heeft Berend ingeschonken. En Piet gaat
al weer voort met z'n onderricht.
„Maar toch houdt hij het op den duur niet tusschen die
twee", profeteert hij. „Hij ziet ze tegen mekaar uit te spelen,
wat ik je zeg. Twaalf duzend was hem nog niet genog. Het
onderste uit de kan, dat móst hij en de deksel, d i e krijgt ie".
Even onderbreekt het gegrinnik van de mannen rondom
Piet's betoog. Maar hij gaat al weer verder: ,,'t Zal hem toch
niet glad zitten, dit keer, dien ouwen duitendief. Die twee
naast hem, hebben den tijd. Op het oogenblik hebben ze hem
niet noodig, en z'n huis ook niet. Ze laten hem wachten, dood
gewoon. Tot Wiechers zelf ziet. dat het niet meer gaat en
met hangende pootjes bij den een of den ander te land komt.
En als ze hem dan zes of zeven duzend bieden, mag hij blij
wezen. Als ze 'm niet heelemaal op de steentjes laten staan
en zeggen: ja, zie je mannetje, nou doen w ij het niet".
Weer grinniken ze, de mannen rondom Piet. Goed is ie,
geweldig goed. Zóó zou Wiechers op de koffie komen, Eigen
schuld. Spikkeleeren noemen ze dat, wat Wiechers nu doet,
en daar kom je op het end altijd bedrogen mee uit.
Ze zijn er nu wel zoowat achter, meenen ze.
Daarom animeeren ze Piet niet meer tot nadere explicaties.
Wat net op het juiste oogenblik is, want deze is ook wel zoo
wat op het einde van z'n redenaties gekomen. Ook op het
einde van zijn dagelijksch aantal borreltjes. Daarom rekent
hij met Berend af en verdwijnt nog min of meer ongemerkt
uit de kroeg.
De biljartvrienden praten nog wat na over het geval, maar
wijzer maken ze mekaar niet.
Alleen één ouwe baas heeft zich niet in de gesprekken ge
mengd; maar hij heeft wel toegeluisterd, toen Piet zoo hoog
het woord voerde. Toen heeft hij z'n grijze hoofd maar eens
geschud over de jonge menschen van tegenswoordig. Hij weet
ook alles af van die affaire met Wiechers. Hoe kan het an
ders, heel Waterdam praat er over. Maar hij heeft zoo z'n
eigen gedachten over het geval. Hij heeft zelf ook een zaak
gehad, die nog van z'n grootvader geweest was. Verloopen,
al voor vele jaren. Men zegt, dat het zijn eigen schuld is ge
weest, en misschien heeft „men" daar geen ongelijk in. Het
zij zoo. Gedane zaken nemen geen keer. Maar h ij kan in elk
geval wel verstaan, dat Wiechers aan z'n familiebezit is ge
hecht. En met hem begrijpen vele van de oudere menschen
dat ook wel. Maar het jongvolk kan daar niet inkomen. En
Piet van Berckel snapt het ook nietZoo suft de oude
man nog wat door, achter zijn eerste en laatste biertje
Meer kan niet lijden, hij is een arme ouwe kerel, die niet meer
meetelt...
Maar hij is er zeker van, dat hij Wiechers beter begrijpt
dan al die jongkerels hier in de Witte Zwaan.
III
Niet alleen het manvolk, doch ook de vrouwkens houden
zich bezig met de vraag, wat Wiechers toch wel bewogen
mag hebben een aanbod van twaalf duizend gulden, in ruil
voor een door groote gebouwen ingekneld poppenhuis, van
de hand te wijzen. Nog meer dan voor het begripsvermogen
der mannen, vertegenwoordigt voor haar een bedrag van
twaalfduizend gulden een kapitaal; van leeningen en aandee
len hebben ze geen verstand. Daardoor gaat haar verbeel
ding in een geheel andere richting. Zij hebben hooren vei
luiden, dat in den grond, waarop het huis De Bloeyend1
Amandelboom is gebouwd, een schat moet zijn verborge('
wellicht wel een twintig of dertigduizend gulden, mogelif'
honderdduizendje kunt niet weten. Daarom is Wiecheti
niet van zins zijn bezit voor een klein beetje van de hand II
doen. En ook niet voor twaalf duizend gulden. Geef he:
ongelijk!
Er loopt ook een ander gerucht, minder voordeelig, mai{:
in hooge mate romantisch. Voor eenige jaren is Wiecheri:
vrouw gestorven. Om haar leven zijn indertijd ook al wat rc i
mans geweven, wijl ze een vreemde was. Geen wonder alzof
dat zich ook om haar dood gemakkelijk de sluier der gehein
zinnigheid spreiden kon. Met dure eeden zou Wiechers hai
gezworen hebben De Bloeyende Amandelboom nooit van d
hand te doen. Zij zou dat zoo gewild hebben. Waarom wd
niemand. Doch ook zonder aannemelijke reden, ja, zelfs g(
heel zónder reden, schijnt het gerucht acceptabel. Dure eede
bij een sterfbed! Is dit niet ruim voldoende om vrouwenhart*)
geheel en al week te maken?
Daarbij zwijgt de logicaen komt de nieuwsgierighei
om den hoek gluren.
En zoo heeft dan ook de vrouwtjes de zucht om het fijfl
van de zaak te weten, aangegrepen. Alleen, haar pogingen o!
achter de waarheid te komen, verschillen hemelsbreed bij d
methoden der mannen. En ze zijn vol goeden moed wat bi
treft haar kans van slagen. Het is immers meer gebeurd, da
waar mannelijk overleg faalde, vrouwelijke list den sleutel tt
verborgen kameren wist te bemachtigen? Zoo hebben zij hi
er dan, zonder overleg en zonder organisatie, geheel spontaaj
op gezet, Wiechers zijn geheim te ontfutselen.
