SK kdÖJö smm. DE KERSTBOOM GOALPARA-THEE SWEERS HANDEL MAATSCHAPPIJ Ontvang hem waardig! TUNGSRAM VRIJDAG 16 DECEMBER 1938 DERDE BLAD PAG. 9 Verslag Tweede Kamer Uitbreiding van hef bedriifsraden- sysfeem Verschillende sprekers voeren daarvoor een pleidooi Beroepsarbeid voor vrouwen 1 15 December 1938 Aan de orde zl)n enkele wetsontwerpen die orntrentKde°be g r o o 11 n g van het werk- ubsidlefonds 1939 zegt de heer WEN- JELAAR (Lib.) di --- het .rkloosheldsaubsldlefonda alltelt ls, en er gevoeglijk c gezwegen. B01 kunnen vuiuvu e> L". o -*•J R0- reerlng de werkloosheldazorg elgenlük als een enteliJke aangelegenheid. Spr. ontwikkelt :hlllende bezwaren, o.m. betreffende de op vatting van de regeering over de werkloosheid van kleine zelfstandigen. ZU vestige hierop bü de toekomstige belastingplannen haar aandacht De heer DREES (S.D.) oefent crltlek op het feit. dat de regeering nieuwe uitgaven aan het toevoegt, zonder dat er dekking voor la, ictijk ls dat dit het meest drukt op de beerd, den afzet ln Londen tt stuit af op de kosten; getrai elders ln Engeland te vergroi Spr. heeft het vraagstuk ln ■Ufelt voorlooplg of voor de bü de handelspolitiek te handha' zitten tal van'gegevens "over de bedrüven zelf ln. Het groote probleem ligt in het bed leven zelf; het overleg wordt bespoedigd. "vil de heer HILGENGA 1 fabrleksturf verh ran de lage loonen onjuiste ver; aan tot die der landarbeiders. Spr. z loging van beider loonpeil niet willen ruden. maar er moet rekening gehoudi in met de economische verhoudingen. Het perspectief voor de fabrleksti gunstig. De beer SMEENK (ar.) zeide Veluwe bezwaren tegen de pluii te heoben gehoord. Velen NORT (v.d.) op, dat eenlgen tüd geleden ons werd opgeschrikt door vorhalen omtrent jdelüke roestanden ln fabrieken. In ver band hiermede bepleit spreekster uitbreiding al worden gedacht Uken voordat collectieve ar- enkomsten verbindend worden vei> klaard. Uitbreiding dient te worden gegeven aan het stelsel van pensionneering van arbeiders op ""-jarigen leeftüd, zooals daarvoor ln het gra- ach bedrüf een regeling is getroffen. Ten slotte bepleit Spr. wettelijke invoering in vacantleregelingen ln het bedrüfsleven. De heer VAN HOUTEN (chr. dem.) bepleit de toekenning van verordenende bevoegdheid bedrlifsrtden. Hü betreurt, dat nog slechts 300.000 arbeiders zün betrokken bü het bedrüfssysteem. Het wetsontwerp ls zonder h.st (tegen de n.s.b., staatk. ger. en de hi Sroeenk). Ook de andere wetsontwerpen worden aangenomen. Sociale Zaken Aan de orde ls hoofdstuk XI (Departement van^ Sociale Zaken) der Rüksbegrootlng De heer KUIPER (r.k.) noemt veel crltiek op het beleid van den minister onredelijk. Het begin ervan is zelfs veelbelovend, da eenige reeds jaren hangende problemen aangepakt. De heer KROL (c.h.) heeft lof voor werklust van dezen minister, die eigen lUnen volgt. Spr. ziet echter niet. hoe de ml nistor zich den uitbouw der Sociale verzeki ring denkt De Minister van Sociale Zaken, de heer ROM- ME, merkt op, dat het kabinet de Defensie e Sociale Zaken, Inzonderheid werkloosheid; lorzienlng, als primaire volksbelangen bi BAKKER. :ombinatle bereid, nieuw kapitaal in de ilaatschappü te steken. Doch ze wil den :oestand dpr Maatschappö begrüpelükerwüu De desbetreffende onderhandelingen voert Spr. uiteraard niet, wel tracht hü ze te bespoedigen. Nu gaan er weer klanken dp voor behoud der tram, maar jarenlang wilden belangrüke groepen op de eilan- de toestand der v< ndere wüze ming i niet zoo gemakkelük is, t stand voor het algemeen belang trachten op t lossen. Van de plannen der commlssie-vai Rückevorsel is niet veel gekomen en ze is fel teliik gedefungeerd. Er is een ongewenschte gang van zaken ge weest ten aanzien van het pensioenfonds de Ned. Buurtspoorweg MU- Spr.'s bevoegdheid li dezen is beperkt, maar Spr. zal in 't algemeor doen wat hü kan om dergelüke dingen komen. Spr za" - het personeel in het iand- nbouwbedrüf. Ongevi iders zün in dit bedrüf 'ettelüke beperking in den arbeidsduur. Arbeid; uren zün hier geer. zeldzaamheid. Het aantal bedrüfsraden, dat nog slechts 16 sdraagt, dient te worden uitgebreid. De heer AM. E LINK (a.r.) wenscht Invoering an een beperking van den arbeidsduur ln het •heep vaart bedrüf. Spr. hoopt, dat de arbelds- jjd van het verplegend personeel spoedig zal Het verrichten van beroepsarbeid door ge- uwde vrouwen dient te worden verboden, ter- ,/ül dat voor ongenuwde vrouwen niet eerder dan op 16-jarigcn leeftüd dient te worden toe- MU. Waterwegen bereik... jch-Vlaamsche Ti bezwaar tegen kostelooze Bü de afd. Waterwegen 1 de heer DUY- MASR VAN TWIST (a-r.) op de hooge scheep vaartrechten inzonderheid in het noorden der a" e3 minister wil aan het kanaal Gronlngen- isel, alleen maa venwüdig aan den XJssel. wa root Defenslebelang is betrokk' Spr. dringt aan op opheffing 1 vele deskundig' volle kunnen den S Gelderschen •rblnding naar de Twente- ROFFELR1JMEN WAAROM? De Duitsche dienstbode zoo lees ik in de krant, Gaat binnenkort terug naar eigen vaderland, En dat beduidt voor haar wellicht een groot festijn, Maar voor ons land zal het een noodvergrooting zijn. Er is reeds onder ons een dienstbodentekort, Zelfs een dienstbodennóód, die straks nog grooter wordt En aangroeit tot een ramp, met name voor de stad, Als deze koe niet vlug wordt bij de kop gevat. Het schijnt onmogelijk de Nederlandsche jeugd Te animeeren tot een „dienst?' in eer en deugd. De buitenlandsche maagd heeft blijkbaar meer verstand En sleept miljoenen 's jaars met vreugd naar 't buitenland. Dat is in déze tijd een dubbel droevig feit. Of moet bij ons de m&n tot dienstmaagd opgeleid En krijgen wij eerstdaags inplaats van onze Griet (Of Gretchen zoo je wilt) Jan-Hen als keuken-Piet? Wij spreken (al te Waar vind je bij 'dc boom GEVE U IETS GOEDS, IETS NUTTIGS, b.v.: 'N ORIGINEEL 3- of 5-PONDS ONDERNEMINGSKISTJE ZE ZULLEN EB U DAGELIJKS DANKBAAR OM GEDENKEN. DE BEROEMDE MELANGE 38 ct. ORANJE PECGO 34 ct. 3-ponds kistje 5.25 dus ca. 3-ponds kistje 5.— dus ca. 5-ponds kistje 8.50 34 ct. B-ponds kistje 8.32 ct. HEERENGRACHT 451 AMSTERDAM-C BINNENLAND Christelijke Bedienden- Internationale Inwendige versterking Dezer dagen kwamen te Amsterdam bijeen de leden van het uitvoerend bureau der Christelijke Bediendeninternationale, waarbij in Nederland de katholieke en pro- testantsoh-christelijke bedienden zijn aan gesloten. In verband met de ontwikkeling der poli tieke verhoudingen in Europa en het uit treden der D.H.V. in Tsjecho-Slowakije, werd de huidige situatie ernstig onder oogen zien. Besloten werd met kracht te blijven i 1 Zijn stem is een stem die bewonderaars van het bel canto in geest drift brengt. Hoor hem op z'n mooist I Ontvang hem dus met radiolampen URHK- 8.009.15 Gram.muziek. (Om 8.15 Be richten) 10.00 Gram.muziek. 11.30 Gods dienstige causerie. 12.00 Berlchben. 12.15 Het KRO-Orkest (1.00—1.20 Gram.muziek), 2 00 Voor de rüpere jeugd. 2.302.40 Grar- muziek. 2.45 Kindei 4.00 Berichten, .„ozïek 4.15 De KRO-Melodlsten. m. v solist 5.00 Gram.muziek. 6.15 Vervolg ncert 5.45 De KRO-Nachtegaaltjes. 6.15 ■am muziek. 6.20 Journalistiek weekover- cht' 6.45 Berichten, gram.muziek. 7.00 Be- chten. 7.15 Causerie over Jaquee Maritaln KRO-Melodisten, m.m.v. solist. 9.30 Cause- lilïveirarS KKn.1£rsr&xx een passende verlichting. RADIO BAKKER KAASMARKT 8 ROTTERDAM ren voor het verwerkelijken der Christelijk sociale idealen onder handhaving van de democratische vrijheden zooals dezev steeds werden en worden voorgestaan door de In ternationale Christelijke Arbeiders- en Be diendenbeweging. Getracht zal worden de internationale samenwerking der organisaties krachtig te bevorderen door het zoeken naar nieuwe verbindingen en vooral ook door inwendige versterking van de bonden, die trouw aan het vaandel eener principieele vakbeweging bleven. s IV SOPHIE WOUDTS .07 Zij moést iets zeggen, Miep voelde, dat zij hier geroepen pas op deze plaats. Met een oprecht kinderlijk geloof had Öj Jezus lief, maar hoe moest ze dat hier zeggen. Oma ïoest Jezus vinden, maar hoe moest zij woorden vinden, )m Oma tot Hem te leiden. Sterven! En zij geroepen, om Oma te helpen. „O Heere, fat moet ik-doen", bad ze zachtjes. Plots herinnerde zij het versje, dat ze zooeven thuis gezongen hadden. Als slot *an den gezelligen Zaterdagavond. Zou ze dat zingen? Of Opzeggen voor Oma? Tante Geertrui werd steeds onrustiger, en ze keek Miep meekend aan. „Mag ik wat voor Oma opzeggen, tante ïeertrui?" Geertrui knikte. Met heldere stem zegde Miep, Oma's 'and in de hare: Jezus, Uw verzoenend sterven Blijft het rustpunt van mijn hart, Als w'j alle* èlles derven Blijft tin ilzlde ons bij in smart. Achg wanneer mijn oog eens breekt. 't Angstig doodzweet van mij leekt. Dat Uw bloed mijn hoop dan wekke En mijn schuld voor God bedekke. De zieke luisterde gespannen, een stem uit het ver ver leden, uit haar eigen kinderjaren, kwam tot haar, een stem waarnaar ze niet geluisterd had. Die stem had weer opge klonken in haar huwelijk met Van Dam, Greets vader. Ze had toen niet meer willen luisteren, en na zijn heengaan had ze elke gedachte aan die roepstem gebannen. „Ach, wanneer mijn oog eens breekt", stamelde zij. Toen zweeg ze weer. De bel ging. Geertrui liep de kamer uit, was opgelucht even weg te kunnen, 't Was de dokter. Vluchtig voelde hij de pols, was slechts even in de kamer. Toen wenkte hij Geertrui mee naar de gang. „Hier is niet veel meer te helpen, mevrouw. Eén, twee dagen hoogstens. De verpleging zal niet moeilijker worden, maar wilt U een zuster hebben voor den nacht? Ik zal wel iets geven, dat ze rustig blijft". „Dat graag, dokter, ja rustiger". Geertrui zei het zóó vreemd, dat dokter haar even aanzag. „Verg maar niet te veel van uzelf, ik kom morgenochtend wel even kijken, goedenavond". Weg was dokter en weer stond Geertrui alleen. Naar binnen gaan bij moeder' en Miep, ze durfde niet. Toch moest het. Ze wisselde een paar woorden met Miep. „Ga jij nu slapen, Miep, hiernaast in mijn bed. Zoodra ik je noodig heb, zal ik je roepen". Miep ging. Misschien wilde tante Geertrui graag alleen met Oma zijn. Ze had graag bij Oma gebleven. Dien nacht sliep er niemand. Oma tastte steeds zoekend met haar handen over de dekens, herhaalde dan angstig. dan smeekend de versregels. Geertrui zat naast haar, wan hopig, omdat ze geen antwoord wist. Tegen den morgen werd ze rustiger, zoodat Geertrui telkens voorzichtig luis terde, of moeder nog ademhaalde. In het vroege Zondagmorgenuur schrok Miep op. Uit de kamer naast haar een angstkreet. Oma's stem: „Help me, help me." Miep vloog het bed uit. Oma zat recht op, de oogen angstig glazig. „Zeg het nog eens, nog eens", smeekte Oma. Miep begreep. Opnieuw zegde ze het versje voor Oma op. Ze voelde nu, dat Oma méér verwachtte. Daarom her haalde ze nog eens den laatsten regel, en zachtjes voegde ze er aan toe: „Dat doet God Oma dat doet God zéker". Rustig ging Oma nu liggen. De angst was geweken, alle rimpels trokken weg in de strakheid van den dood. „En mijn schuld voor God bedekke", herhaalde Oma. De zoekende handen lagen nu stil, gevouwen. De oogen sloten zich, een lichte zucht, dan was het stil. Miep stond verslagen. „Moeder is dood", zei tante Geertrui, en trok het verschrikte kind weg van het bed. Om Miep te helpen, vergat zij een oogenblik haar eigen ver driet. Alsof het een vreemde gold, zoo rustig en bijna koel sprak ze een kwartier later met den dokter en de zuster. Terwijl Geertrui alles regelde dien Zondagmorgen, nam Miep haar mantel van den kapstok, en sloop stil het huis uit. Een onberedeneerde angst overviel haar plots voor tante Geertrui, die tegen haêr zoo lief was, en toch zoo vreemd deed. Ze had nog wat geld in haar zak, maar 't was Zondag morgen. Niet trammen dus, maar loopen, hard loopen naar huis, naar moeder. Vader en de jongens waren net uit de kerk. toen Miep binnenstormde en meteen snikkend aan tafel neerviel. „O moeder, Oma is dood. Het was zoo vreeselijk. Is Oma nu naar den hemel?" Moeder zweeg ontdaan. Al was het haar eigen moeder niet, er was toch 'n band tusschen haar en de vrouw, die zich toch. vooral tegenover Greet, jaren lang als een moeder had gedragen. Oma van Dam kon niet loopen, was na de ge boorte van Theo niet meer bij haar geweest en zij. Greet, had bijna geen gelegenheid naar haar pleegmoeder te gaan. Toch trof nu het heengaan van Oma van Dam haar pijnlijk, evenals de vraag van Miep. Had zij er zich wel ooit reken schap van gegeven, hoe Oma leefde, hoe Oma straks ster ven zou? Hoeveel maal had zij haar kinderen opgedragen beleefd te zijn, ook bij Oma netjes te bidden. Was dat vol doende geweest? Vaders vrouw, aan wie zij graag haar kinderen een daagje toevertrouwde, nu heengegaan, zonder dat zij den Heiland had aangenomen. Deze gedachten ont roerden Greet; zonder antwoord stond ze tegenover haar kind. Vader antwoordde vóór moeder. Hij liet haar wat drin ken, en trok toen zijn verschrikt dochtertje tusschen de knieën. Nu eerst eens uitpraten, uithuilen zou haar uoed doen. Wild snikte Miep nu. Kees en Huug en zelfs Corry zaten stil, ze vormden een kring om vader en hun zus. die zóó iets ergs had beleefd. Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1938 | | pagina 9