SCHILTE TRIUMPH VIM NIETS SMAAKT U ZOO GOED ALS 1 CENT VIRGINIA -•N TRIOMF VAN SMAAK! VRIJDAG 9 DECEMBER 1938 EERSTE BEAD PAG. a Zweden wenscht vrij te blijven van het buitenland Sandler protesteert tegen vreemde inmenging Sandler, de Zweedsche minister van buitenlandsche zaken, heeft te Gothenburg een rede gehouden, waarin hij verschillende vraagstukken van de buitenlandsche politiek besprak. Hij zeide o.a., dat de kleine Euro- peesche mogendheden haar onafhankelijk heid beslist willen behouden. Zij willen, al dus Sandler, haar zaken zelf regelen, zonder rich te plaatsen onder de economische of politieke hegemonie van een of anderen groo- Iten staat. De staten van de Balkan-entente en de Oostaee-staten hebben verklaard een neutraliteitspolitiek te willen volgen, die analoog is aan die der Noordsche staten. Al deze landen, met inbegrip van Neder land, België en Zwitserland, zien zich ge noodzaakt steeds meer aandacht te wijden aan het verzet tegen de neiging der groote mogendheden, die een ongepasten invloed op hen willen uitoefenen. Tegelijkertijd streven zij er naar, normale en vriendschappelijke betrekkingen met alle groote mogendheden te onderhouden. On partijdigheid en gematigdheid zijn daarbij noodig. Sandler keerde zich tegen inmengingen en pogingen tot beïnvloeding van buitenaf van de meening in een vrij land en sprak uit voerig over .zekere pogingen der Duitsche a-.w...ü.en, om Duiten de Duitsche grenzen ee" ariseering tot stand te brengen". Zweedsche firma's, die zaken doen met Duitschland, hebben de mededeeling ont vangen, dat het haar niet past, niet-arisch personeel in dienst te hebben. Zekere in Zweden gevestigde filialen van in Duitsch land ingeschreven maatschappijen zijn uitge- noodigd, inlichtingen te geven over het ras van hun personeel. „Hier, aldus Sandler, heeft men de grens van het toelaatbare overschreden". Sprekend over het besluit van de Zweed sche regeering, om een vertegenwoordiger naar Burgos te zenden, wees Sandler erop, dat de regeering zich hier uitsluitend heeft laten leiden door haar zorg voor de Zweed sche belangen en dat die benoeming geen andere erkenning inhoudt, dan de erkenning van het feit, dat Franco meester is van meer dan de helft van Spanje. Dat Zweden zijn vertegenwoordiger terug trok uit de non-interventie-commissie betee- kent slechts, dat Zweden niet ge mengd wenscht te worden ln een belangen-regeling der groote mogendheden. .Winkler uit de N.S.D.A.P. yerwijderd Franz Winkler, de vroegere Oostenrijk- ische vice-kanselier in het eerste kabinet- Dollfuss, is op last van gouwleider Buerckel uit de nationaal-socialistische partij ver wijderd. Winkler is leider geweest van de onwet tige nationaal-socialistische partij en is in 1934 naar Duitschland uitgeweken. Hij werd door Berlijn erkend als deskundige voor de Oost-Eurcpeesche politiek. Een Duitsch vliegtuigmoederschip Te Kiel is gisteren in tegenwoordigheid van Adolf Hitler en Hermann G o e r i n g het eerste Duitsche vliegtuigmoederschip .van stapel geloopen. De naamgeving geschiedde door gravin Hella von Brandenstein-Zeppelin, de doch ter van den uitvinder Zeppelin, die aan het schip den naam „Graf Zeppelin" ver leende. reinigt alles De Fransch-Duitsche verklaring Het officieuse Italiaansche blad „Infor- mazione Diplomatica" publiceert de vol gende nota: In de verantwoordelijke Romeinsche kringen is de Fransch-Duitsche verklaring ontvangQn met volledig begrip voor de oor zaken, welke daartoe hebben geleid, en met instemming tevens, aangezien zij een aanzienlijke opheldering brengt in de be trekkingen tusschen beide betrokken mo gendheden. Aan Italiaansche zijde was men in het geheel niet verrast, want de tekst van deze verklaring is door von Ribbentrop aan den duce eind-October voorgelegd en de duce was van meening, dat de verkla ring zooals zij in Parijs geteekend is, slechts den vrede zou kunnen dienen. Men was te Rome ook daarom in het ge heel niet verrast, wijl de Führer verschei den malen heeft verklaard, het tijdperk van territoriale geschillen tusschen Duitsch land en Frankrijk gesloten te achten en de bestaande grenzen als definitief te be schouwen. Juist omdat de as Rome-Berlijn geen tus- schenschot beteekent, heeft de duce met sympathie de reis van von Ribbentrop naar Parijs gevolgd als het begin van betere be trekkingen tusschen Frankrijk en Duitsch land. evenals Duitschland de overeenkom sten begroet heeft, welke de betrekkingen van goede nabuurschap herstellen tusschen Italië en Engeland in de Middellandsche Zee. Men weet dat, hoewel Italië niet aan den eeuwigen vrede gelooft, het hartelijk in stemt met alles, dat kan leiden tot de toe nadering der volkeren. Betreurd wordt evenwel, dat de politiek van Bonnet op te groote vijandigheid stuit in die Fran- sche kringen, welke zich niet kunnen los maken van den geest van Versailles en op de geschiedenis willen terugloopen. Wel licht, dat sommige Fransche kringen zich de illusie maakten, dat de verklaring van Parijs een breuk in de as zou teweeg bren gen. maar die illusie is waarlijk bedroe vend en kan alleen ontstaan in de hoofden van hen, die nog niet de ontwikkeling ken nen van de „as-politiek", welke twee staten, twee volken en twee revoluties omvat. De Fransche Kamer of Daladiers beleid „Een eider en een programma" De Fransche Kamer is gistermiddag bij eengekomen voor de bespreking van de al- gemeene politiek der regeering-D a I a d i e r. De eerste interpellant. Fernand Lau- ent, van de rcpublikeinsehe federatie, constateerde, dat hef volksfront failliet ts. hoewel het faillissement nog niet is uitge sproken. De federatie kan slechts een regeering steunen, die tot het uiterste besloten is de productie van de oorlogsindustrie en de zware industrie tp herstellen. Zij wil niet tornen aan de wetten van maat-sehappeiii- ken vooruitgang, doch is tegen wetten, zoo als bijvoorbeeld die inzake de 40-urige werk week, die voor alle klassen onhe'i mede brengen. De wetsdecreten kunnen slechts als inlei ding beschouwd worden. I^urent zeide zich er over te verheugen, dat Daladier het gezag der regeering heart terug gevonden. De 30ste November is de verwinning van het gezonde verstand ge- •eest. De betreurenswaardige incidenten in Italië leveren een bewijs voor de noodzake lijkheid. dat alle Franschen. die van orde honden zich vereenigcn. De republikeinsche federatie zal zich daarbij aansluiten, indien men verzekerd kan zijn van een »eider en •n programma. Het proeramnia moet bevatten de afschaf fing van alle oarasiteerende staatsorganen, het ondergeschikt maken van al het andere aan de nationale verdediging en he.rvorming van het kiesrecht- De federatie zal Daladier volgen op den eg, die recht vooruit leidt Na Fernand Laurent voerde de onafhanke lijke radicaal Chateau het woord, die de buitenlandsche politiek der regeering goed keurde doch haar financieele maatregelen beeritiseerde en zich voorstander verklaarde an een edelmoedige sociale politiek en den binnenlandschen vrede, terwijl hij amnestie vroeg voor de stakers. Dommange. onafhankelijke van rechts erklaarde vervolgens, dat hij bereid is de regeering te volgen, indien zij niet op den door haar ingeslagen weg blijft stilstaan Spreker eischte de ontbinding van de com munistische partij en besloot zijn rede fldi Staking in Mexicaansche zilvermijn Zal het bedrijf worden onteigend? Ondanks de moeite, welke de Mexicaan- die regeering zich heeft gegeven, om sta king in de grootste zilvermijn ter wereld, de „Real del Monte" te voorkomen is deze toch uitgebroken, nadat de directie van do maatschappij de looneischen had verwor- pen. De mijn behoort toe aan de „United Sta tes Smelting, refining and mining Com pany" met hoofdkantoor te Boston (Mas- sachussets). In sommige kringen meent men te mogen aannemen, dat de mijn tengevolge van de staking onteigend zal worden. De arbeiders vroegen oorspronkelijk loonsverhooging tot een gezamenlijk bedrag van 5 millioen pesos per jaar, welk bedrag^ zij gedurende de onderhandelingen tot 3 millioen reduceerden. De maatschappij van haar kant bood een verhooging van 2 millioen pesos per jaar aan. Dit is het belangrijkste arbeidsdispuut sedert het vorige jaar. toen de arbeiders van de petroleummaatschappijen staakten, waarna het tot onteigening daarvan is ge komen. De wapening der Britsche koopvaarders Naar aanleiding van vragen in 't Engelsche lagerhuis heeft de parlementaire en finan cieele secretaris van het ministerie van marine medegeaeeld, dat voor de wapening van Britsche koopvaardijschepen in geval van nood reeds voldoende voorraden anti- du ikbootgeschut bestaan, terwijl ook met het luchtafweergeschut goede vorderingen gemaakt worden. De vraag, of in alle Britsche havens over al ter wereld geschut beschikbaar is, be antwoordde hij bevestigend. Het voorzien van de meeste Britsche sdhe- pen met geschut zal in geval van nood zon der noemenswaardige vertraging kunnen geschieden. De Fransch-Duitsche toenadering Von Ribbentrops afscheidsgroeten Von Ribbentrop, de Duitsche minis ter van buitenlandsche zaken, is van zijn bezoek aan Parijs in Duitschland terugge keerd. Hij heeft aan den Franschen minis ter-president Daladier bij deze gelegen heid het volgende telegram gezonden: Bij 't betreden van den Duitschen grond verzoek ik u. mijn oprechten dank voor de ons in Parijs bewezen hartelijke gastvrij heid te willen aanvaarden. Het is mij een genoegdoening, dat de door den heer Bon net en mij onderteekende verklaring tot stand gekomen is in den geest der over eenstemming, die met Uw medewerking te München bereikt is. Aan Bonnet heeft von Ribbentrop een telegram van den volgenden inhoud doen toekomen: Bij mijn terugkeer naar Duitschland ver zoek ik U nogmaals mijn oprechten dank voor de vriendelijke ontvangst en de harte lijke gastvrijheid, die wij in Frankrijk heb ben genoten, te willen aanvaarden. Ik denk met groote tevredenheid terug aan de „Wij zullen de regeering steunen zoolang de belangen van Frankrijk behartigt. Een regeering heeft altijd de meerderheid welke eij verdient". De socialist Marcel R^rls kwn-n hierop betoogeni dat dn wetsdecreten vooral de arbeiders treffen ten voordeele van het kapi taal en dat slechte gelijke offers voor allen door de meerderheid van het volksfront kunnen worden aanvaard. Jacques Due los, een der secretarissen van de communistische partij, nam dan het woord. Hij eischte de onmiddellijke intrek king van de wetsdecreten, die volgens hem onrechtvaardig zijn en niet in staat het eco nomisch herstel te bewerkstelligen. Het vervolg van de rede van den eommu nlst ontlokte de rechterzijde tal van uitroe pen en verscheiden afgevaardigden van d< rechterzijde interrumpeerden hem. Niettemin sprak Duclos voort en laakt< „de politiek van brutaliteit ten opzichte van •ie arbeidersklasse en de kruiperigheid ten aanzien van het fascisme". Toen Duclos uitriep: „Weg met de combi naties. die dienen om het volk te bedriegen, geef het woord aan het land", applaudiseer- den tal van afgevaardigden van de uiterste rechter- en linkerzijde en ook Daladier zelf betuigde zijn instemming. De Kamerzitting werd daarop verdaagd. Geniet Heerlijke KOFFFIE en vraagt Uw Winkelier: MOKKA MELANGE 45 cent EXTRA MELANGE 35 cent HUISHOUD MELANGE 25 cent GOEDKOOPE KOFFIE 18 cent garantie-standgko en garantie - stand bruin garantie-stand r o'o.d garantie-standzwart garantie.- standblauw ARCHITECTEN - HUISEIGENAREN Vraagt Uw schilder bij alle buitenverf- werken bovenstaande merken Worden 3 jaar gegarandeerd Wed. Boonstoppel Zn. Lak- en Vernislabriek WADDINXVEEN - TELEF. 50 HET HOOGERHUIS EN DE PALESTIJNSCHE KWESTIE Lord Snell laakt bitter het Britsche beleid Palestina-vraagstuk staat los van het vluchtelingen-probleem ln het Britsche hoogerhuis heeft lord Snell, de leideu der labour- op positie, harde woorden gen proken over de Palestijnsche kwestie. Hij noemde het Britsohe beheer een be- leediiging van de Britsche historié en een onverdiende vernedering voor de wereld. De regeering moet vastberaden cn definitief vaststellen dal de ver- klaring van Balfour niet is Ingetrok ken en dat het mandaat Ten Joden een speciale positie geeft welke wij moeten erkennen en eerbiedigen, terwijl de Britsche politiek voorts niet alleen duidelijk en logisch moet zijn, doch ook moet worden versterkt zonder rekening te houden, mei wat de een of andere partij of groep ambtenaren denkt Snell juichte toe, dat een conferentie zal gen, waarop wij gemeenschappelijk te Pa rijs aan do toenadering tusschen onze beide volken konden werken. De uitvaart van Koningin Maud Een dak Ingestort Tijdens de uitvaartplechtigheden voor wijlen koningin Maud in de kathedraal van Oslo heeft bisschop Berggrav, primaat der Noorsche kerk, een lijkrede uitgespro ken. „Koningin Maud" zeide spreker, „leeft thans nog sterker en inniger te midden van ons dan ooit tevoren. De eenvoud van haar leven is ons dierbaar geworden. Wij dan ken haar voor de getrouwheid, die haar zoo eigen was. Noorwegen dankt Engeland, dat ons zijn dochter schonk. Nog inniger danken we haar, die wij eeren als de ko ningin van Noorwegen". De plechtigheid duurde drie kwartier. Daarna droegen tien vroegere adjudanten des konings de lijkkist naar buiten, en ter wijl zij op den rouwwagen geplaatst werd. weerklonken van het slot Akershus 12 schoten. In het geheele land werd twee mi nuten stilte in acht genomen. Voorafgegaan door een militair muziek corps trok de stoet weer naar kasteel Akershus. Voor de lijkbaar liep de bisschop van Oslo. en onmiddellijk daarachter volg den de koning en de vorstelijke personen. Eerbiedig bracht de bevolking een laatsten groet aan haar koningin. In de kapel van Akershus werd nog een particuliere rouwdienst gehouden, onder leiding van den bisschop. Alle klokken van Oslo luidden. De scho len en zaken waren gesloten. In alle Noor sche kerken zijn rouwdiensten gehouden. Uit alle deelen der wereld waren kransen ontvangen, o.a. van Koningin Wilhelmina. Enkele gewonden Kort voor 't begin van den uitvaartdienst in de kathedrale kerk ter gelegenheid van de begrafenis van koningin Maud, is het dak van een huisje, waarop vele jongelui geklauterd waren, ingestort. Een van de deels zwaar gewonde slachtoffers is kort na aankomst in het ziekenhuis bezweken, De a.s. Dingaan-herdenking Politieke godsvrede In Znid-Afrika Dr Mal an, de leider van de nationalis tische partij Ln de Zuid-Afrikaansche Unie. heeft een voorstel van minister-president Hertzog aanvaard, om in December een politieken godsvrede in acht te -nemen, ten einde alle deelen der Zuid-Afrikaansche be volking in staat te stellen, deel tenemen aan de feestelijkheden op 16 December (Din- gaansdag). Eén der ossewagens van de voortrekkers is te Ladysmith aangekomen en de inzit tenden hebben de gelofte herhaald, welke volgens dt regeonng echtei behoorlijk ter conferentie vertegenwoordigd te zijn. Het niet m de eerste plaats de bedoeling der regeering een rondetafelconferentie e lit-bben hoe-wel zij hoopt, dat <1* beraadsla gingen op die wijze zullen eindigen. De Britsche regeering Degini de be sprekingen in het volle bewustzijn van en gebonden door die verplichtingen van de verklaring van Balfour en het mandaat. Mocht de mei beide partijen bereikte overeenkomst op een basis zijn welke het noodig zou maken wijziging te brengen in het mandaat dan zou de regeering, naar de meening van den onderstaatssecrlans niet aarzelen den passenden stap te nemen om deze wijziging te verkrijgen. De kwestie van tederatie kon be sproken worden en de regeering zou niet tegengaan, dat deze aan de orde zou komen, doch de regeering meent dat de kwestie van federatie een aan gelegenheid voor de Arabische staten zelf is en zij is niet bereid hun advies of loidiing te geven in deze zaak. Spr. gelooft dat een wijziging d«ir Immi gratiebepalingen de conferentie in ge vaar zou brengen. Ik vraag ai doge nen, die deze verschrikkelijke kwestie der Jodenvervolgingen ln Duitsch- ter sprake brachten, deze te zien als een zaak, welke voor het oogenblik buiten het Palestijnsohe vraagstuk omgaat Wanneer de conferentie mislukt, zal dat niet de schuld zijn der Britsche regeering worden gehouden. Hij noemde dit het eerste tastbare ding, dat gedaan wordt Verzoening heeft haar eigen tactiek en die moet in oeze aangelegenheid worden ingesohakeld. Snell acht het juist, dat ook Arabische lei ders van buiten Palestina zijn uitgenoodigd. doch hij zou ook gaarne de Vereenigde Staten ter conferentie vertegenwoordigd zien. Snell hield staande, dat Palestina, dat alle naties is, direct een oplossing van het vluchtelingenvraagstuk zou kunnen geven. Tienduizenden gekwelde wezens kloppen aan onze deur. die wij weigeren ie openen. Joodsche families in Palestina willen tienduizend Joodsche kinderen op oe-men en toch heeft de Britsche regeering, oor zoover spT bekend is. geen antwoord op dit beroep gegeven. De weg naar vrede leidt niet door een dal van besluiteloosheid, noch over bajonetten, doch vrede is door moed en overtuiging en vooral door wijs beleid te bereiken. Lord Samuel was van meaning, dat de uitnoodiging aan Arabische leiders uit omliggende landien een verstandige da-ad s. Het zijn ervaren staatslieden, die een matigenden invloed zullen uitoefenen. Bo vendien toont deze uitnooiiging aan, dat de reeering Palestina niet als een plaatselijke aangelegenheid beschouwt. Arab;eren Joden zijn volgens Samuel, vaak hardnek- afdingers. Toch hopen wij. dat beide martijen ter conferentie hun onverzettelijk heid niet te ver zullen voeren, omdat met een politieke regeling een snel economisch herstel zou intreden, en de welvaart epoe- is zou terugkeeren. Ten aanzien van den Moefti, zeide lord Harlech, dat deze niet ter conferentie behoorde te worden toegelaten, daar hij er overtuigd is, dat de moefti zijn eigen dynastiek spel speelt, dat ongetwijfeld be oogt, dat hij niet alleen aouverein van Pa lestine wenscht te wordien. dooh leider van Paiestina en Tranejordanië en geheel Syrië als zoodanig de Arabische wereld beheenschen. Hij is ook een felle vijand van Groot-Brittannië, terwijl andere Arabische Ieders onze vrienden zijn. De markies van Reading zeide te wen- sc.hen, dat de regeering een constructiev positieve rol zal spelen op de as. conferen tie. Hij zou dat beter vinden dan dat zij zou optreden als welwillende, doch getarte 'usschonpersoon. Het antwoord der regeering De onderstaatssecretaris voor de koloniën, de markies van Dufferin and A va. sprak namens de regeering. Hij zeide, dat de moefti ie uitgesloten van die conferentie van Londen. De partij van dien moefti dient. De gespannen toestand in Tunis Frankrijk zendt troepenversterkingen Gisteren zijn Fransche troepen uit Algiers te Tunis aangekomen ter ver sterking van de aanwezige militaire bezetting, met het oog op de gespannen situatie van de laatste dagen. In den loop van den namiddag werd het Italiaansch consulaat door 200 Fransche soldaten van de infanterie en 200 man cavalerie, samengesteld uit in boorlingen, bewaakt Verder werden alle strategisch be langrijke punten der stad door politie en troepen bezet, terwijl ook voor de Italiaansche zaken posten werden be trokken. Reeds gedurende den morgen was eeii troep demonstranten, die onder het roepen van „leve Franscli Tunis!", „weg met het fascisme!" naar de Italiaansche zakenwijk trok door de bereden politie uiteen gedre- Later cirkelden 14 bommenwerpers boven de stad, doch niettegenstaande dit alle! kwam het tot botsingen tusschen Italiaan sche demonstranten en groepen voorbij gangers. De politie, die snel ingreep, heeft daarb verscheiden personen gearresteerd. d Naar verluidt zou de generaal-resldert d den Italiaanschen consul zijn leedwezen over de aanvallen op het Italiaansche con- sulaatsgebouw hebben betuigd. In Tripoli is gisteren een anti-Fransche demonstratie gehouden. "a [dj de voortrekkers 100 jaar geleden hebben af gelegd, alvorens zij tegen Dingaan ten strijde trokken, nl. dat zij den 16en Decem ber als een nationalen herdenkingsdag in eere zouden houden en een kerk ter plaatse zouden oprichten. Daarna werden 100 poetduiven losgelaten en werd hulde gebracht aan de nagedachte nis van hen, die in den Boerenoorlog ge vallen zijn. Op de graven der gesneuvelden zijn kransen gelegd. Onrustig Palestina Botsingen en aanslagen Op de lijn HaifaBeisan hebben opstan- delingen een goederentrein tot ontsporing gebracht, waardoor twee personen ernstig jj; gewond zijn. Er zijn schoten gelost op he station te Gaza en op een groep arbeiden in de Joodsche kolonie Misjmar Hajarden In Transjordanië zijn bij een botsing me opstandelingen een Britsch kapitein en i soldaten gesneuveld. |0J De Britsche troepen hebben Woensdag iaL het dorp Attil, ten N.O. van Toelkarem. eenL krijgsraad der rebellen verreist, welke juist'; zitting hield. Zij arresteerden twee rechten en twee boodschappers, alsmede een aantal inwoners der naburige dorpen. Voorts na- men zij wapens, munitie, schrijfmachines, G telefoons en gestolen politiedocumc.iten in islag. In het naburige dorp Illar werden 35 t Arabieren gearresteerd; zij werden herkend* als leden van gewapende benden. Bij de „zuivering van het dorp Salameh zijn gis teren drie minder belangrijke opstandelin genleiders gevangen genomen en zes ver- dachten gearresteerd. IV SOPHIE WOUDTS (11 Zonder ophouden wist juffrouw De Zwart echter nog meer staaltjes van den last, dien ze van de buren ondervond. Miep zat nu op de warande aardappelen te schillen. Haar gezichtje werd bleek, en er trok een nerveus rimpeltje om haar mond, toen ze de Inspectrice hoorde zeggen: „Ik heb ze op de eerste al flink de waarheid gezegd, ik zal dadelijk nog eens naar Van Dorssen gaan". Even later ging weer de bel. Miep vloog op. trok open. „Wéér de Inspectrice", riep ze naar voren, terwijl ze opentrok. „Juffrouw De Zwart heeft geklaagd" voegde ze er aan toe, voor ze opentrok. Vlugge stappen op de trap. „We zijn vóór bij moeder", zei Miep bedeesd. „Zoo, burenconferentie" vroeg de juffrouw, terwijl ze de voorkamer binnenstapte. „Kan ik je even alleen spreken. Van Dorssen" vroeg ze, met een nijdigen blik op buurvrouw Vrijenhoek. „Jawel juffrouw, gaat U maar mee naar achter Van Dorssen was blij, dat hij de juffrouw mee kon nemen, ;wég uit buurvrouws tartende tegenwoordigheid. ,,'k Heb eigenlijk niet achter noodig, 'k heb het daar straks pl gezien", antwoordde de Juffrouw, fitaaoblijvend in het smalle portaal. „Ik wou je alleen maar zeggen, dat er .ernstige klachten zijn, van Dorssen. Je gezin wordt te groot, véél te groot voor deze woning". „Juffrouw, U zult ons toch nü niet dwingen om te verhui zen" schrok van Dorssen. „Ik neem nog geen beslissing, neem het aan als een laatste waarschuwing". Van Dorssen knikte. Nog niet voldaan vervolgde ze: „En U hebt vreeselijke kinderen. Ze zijn tot last van de heele buurt". „Dat is niet waar" stoof vader op. „Ze zijn rumoerig en ook wel eens ondeugend. Maar klachten van de buren zijn er nóóit". „Juffrouw de Zwart had anders heel wat te klagen" merkte de juffrouw op. „O die" kon vader niet nalaten te zeggen. „Juist diè! En daar heeft U toch het meeste mee te maken nietwaar? „En jullie gezin moet voor godsdienstig doorgaan, niet waar? Dan mag je toch zeker anderen niet ergeren, nietwaar?" Met deze laatste stekende opmerking beschouwde ze het gesprek als geëindigd, en met een korten groet liep ze weer naar beneden. De buurvrouw, die evenals Greet het heele gesprek gehoord had, wilde haar achterna. Van Dorssen hield haar tegen. „Heusch, je bereikt er niets mee". „Maar ik zoek volgende week een andere woning, daar kan ze op rekenen" vervolgde ze giftig. „Dan heeft juffrouw De Zwart haar zin, en wij krijgen misschien nog meer lastige buren", wierp vader tegen. „Daar heb je gelijk in, buurman. We zullen nog wel eens zien. Eet nou je soep, juffrouw Van Dorssen". 't Was haar gewoonte, dat ze Greet nooit met haar joviale „buurvrouw" aansprak. Juffrouw Van Dorssen was anders, vond ze altijd. „Ik ga nou maar" en al mopperend trok ze naar beneden. HOOFDSTUK VII Nog meer moeilijkheden Huug was een joch, aan wien niemand een hekel kon heb ben. Hij had altijd pret, lachte, en deed anderen lachen. Nu stond hij beneden, en probeerde zelfs door allerlei ge luiden de vriendelijke aandacht van juffrouw de Zwart te trekken. „Huug had de heerlijke, frissche sfeer van een lentewind om zich heen" had een onderwijzer van Huug eens tegen z'n collega's gezegd. 't Was Woensdag. Hij had met z'n vrienden in den polder gespeeld, en een stevig partijtje gevoetbald. Eerst had hij Corry, die met de tweeling en Jaapje moest wandelen, een fijn plekje gewezen vlak bij een boerderij. „Die vrouw zit Zondags achter ons in de kerk, en als je om water vraagt, krijg je het" had hij nog even uitgelegd, en toen was hij met z'n kornuiten verder den polder in getrokken. Bij zulke toch ten had Huug de leiding, en Kees >lgde z'n jonger broertje overal. Nu waren ze terug in de straat, 't was warm, en de jongens hadden nog geen lust naar binnen te gaan. Moeder zat in een gemakkelijke stoel voor het raam. Het kindje was acht dagen, en er was zooveel te herstellen, dat moeder haar middagje op-zijn benutte, om wat kousen te stopper Huug was in z'n schik, moeder voor het raam te zien. Nö^ uitbundiger floot hij, tot moeder hem wenkte, wat kalmer tta zijn. Miep bracht moeder een stukje pudding, nog van deny; vorigen dag overgebleven uit het mandje. Over het mandje n werd door niemand met een woord gerept. Zonder kibbelen^ wie er moest gaan, hadden ze het om beurten gehaald. „Toch wel fijn, dat U dat mandje hebt, hé moeder?" waagj^ de Miep op te merken. k „Ja kind, het eten is heerlijk". Toch vloog er een schadu^n; over haar gezicht. Ze had er gisteren weer erg over gepieJK kerd. Ze zat toen even voor het raam, en nét zag ze Kees dL straat inkomen met het „zichtbare" mandje. Zelfs al zou jL een linnen zak maken om het bekende mandje in te dragenjh dan nóg viel het op, want je moest er voorzichtig mee loopenjj Zouden de kinderen daar nu heelemaal geen hinder val hebben, had ze zichzelf afgevraagd. Moeder had den eerste^ dag willen aannemen, dat ook dit uit Gods hand haar toebep deeld werd, maar telkens bleven haar gedachten aan de onij aangename uiterliijke dingen hangen. Wat was haar gelooL juist in deze dagen van zooveel zegen aan 't wankelen ge-'i bracht. b Tot aller verbazing was tante Geertrui op bezoek geweest, Onfeilbaar zeker had moeder geveeld, dat dit bezoek niet wal uit belangstelling voor haar, maar dat het een andere bedoejï ling had. En ja, na matig belanggesteld te hebben in haar eL het kleine kindje, begon ze* „Zeg Greet, is er nu geen mogft c lijkheid dat je van Miep wat anders maakt dan zoo'n hui»* sloofje. Het is toch een veel te aardig kind, om straks hej: dienstmeisje van de broers en zusters te zijn". Ik Wordt vervolgd I I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1938 | | pagina 2