De Ridders van den Bok MAANDAG 24 OCTOBER 1938 EERSTE BIJAD PAG. a RONDBLIK DE FRANSCHE SENAATSVERKIEZING I11 Frankryk heeft gisteren de eerste etappe van de Senaatsverkiezingen plaats gehad, dat wil zeggen, dat in 31 van d departementen de zoogenaamde senatoriale gelegeerden hun meening hebben moeten te kennen geven over de algemeene richtlijnen, welke het nieuwe derde deel van dit ver tegenwoordigend lichaam in de toekomst zal moeten volgen. De Senaat immers wordt nimmer in zyn geheel naar huis gezonden; steeds wordt slechts een derde gedeelte van zyn leden vernieuwd, terwijl de mandataris sen een zittingsduur van negen jaren hebben. De verkiezing voor den Senaat geschiedt niets rechtstreeks, doch trapsgewijze, het geen zeggen wil dat niet de gewone, alge meene kiezers, dodh slechts hun vertegen woordigers in de departementale raden, gemeenteraden e.d. het recht hebben, om zich door middel van de stembus over den Senaat uit te spreken. De Senaat, welke thans vernieuwd moet worden, verkreeg zijn huidige samenstelling in het jaar 1929, met andere woorden in een politieke periode, toen de algemeene koers veel minder naar links overhelde, dan sedertdien in Frank rijk de laatste jaren het gebruik is geweest. Vandaar dat de verschillende volksfront- kabinetten, die op een linksche kamermeer derheid steunden, zoo dikwijls in conflict geraakten met deze eerwaardige vergade ring der „oudsten", die aan een bezadigder temperament meer evenwicht en politieke kalmte paarden. In het bijzonder de heer Léon Blum heeft in zijn presentieele dagen het zwaar met de heeren van het Luxem burg te verantwoorden gehad. Meermalen heerschte in de vergaderzaal een ijzige at mosfeer, als Blum daar voor het forum moest verschijnen, en het conflict tusschen de regeering en dit lichaam liep meermalen zoo hoog, dat het volksfront meende, niets beters te kunnen doen dan de „roode massa" op de straat te brengen, teneinde door onge regeldheden en bedreigingen af te persen wat door welsprekendheid van dubieus al •looi niet in de wacht te sleepen viel. Al deze dreigmethoden stieten overigens af op de vastberadenheid der Senaatslieden, die zich van hun verantwoordelijkheid tegen over de Fransche natie prijzenswaardig be wust waren. Thans zou het eigenlijk voor het volks front de groote gelegenheid moeten geweest zijn, om door een verrassende verkiezings uitslag aan te toonen, dat de Fransche „eerste kamer" inderdaad reactionair opvattingen is geweest, en dat haar samen stelling niet in overeenstemming was met wat er leefde in de breede lagen van het volk. Doch helaas, het politiek getij is in middels voor de heeren Blum c.s. deerlijk verloopen. De Fransahman, die op zijn tijd wel van eenige opwinding houdt, doch als het erop aankomt voor een voorzichtige financieele politiek is, welke aan de tal- looze kleine spaarders ten goede komt, heeft tijdens de merkwaardige fiancieele en ciale evoluties van de volksfronts-experts leeren inzien, dat men met deze leiders toch niet op den rechten weg was. Zoo heeft zich reeds nu, op den eersten verkiezings-Zon- dag, het verheugende verschijnsel voorge daan, dat een verschuiving naar links waardoor de Senaat meer in overeenstem ming zou zijn geraakt met de samenstelling van de Kamer van Afgevaardigden, is uit gebleven. In hoofdzaak heeft de Senaat zijn oud* politieke kleur gehandhaafd, en ver wacht mag worden, dat als de tweede ver kiezingétappe, Zondags a.s., achter den rug is, d.w.z. als ook de herstemmingen hebben plaats gehad, de Senaat nog vrijwel het zelfde „reactionaire" beeld zal vertoonen, waaraan de volksfrontheeren zich zoolang en zoo geducht hebben geërgerd. Met dit vooruitzicht mag men de Fran sche natiè van harte gelukwenschen. Het beteekent, dat zy een deel van haar rust en haar inzicht heeft herwonnen, en dat zy bezig is zich zelf te hervinden, na den kort- stondigen roes die de Confédération du Tra vail, onder leiding van den heer Jouhaux, en met duidelijken communistischen invloed, over haar had gebracht. De Senaatsverkiezingen beteekenen ook leen aanmoediging voor het kabinet van •Daladier, die niet slechts zijn vredesarbeid op deze wijze ziet gesanctionneerd, dooh dat tevens nu rustig kan doorgaan, met het na tionale leven in een gezonder economisch- politieke sfeer te leiden. Het kan verder den «rbeid der internationale pacificatie slechts ten goede komen, zoo Parys in buitenlandsch poltiek opzicht niet opnieuw aan het wan kelen geraakt, dooh een positie blijft in nemen, welke duidelijk is bepaald. Dr Benesj thans in Engeland „Rust en nog eens rust heb ik noodig" Van Engeland scheep naar Amerika Dr. Eduard Benesj, de oud-pres:dont der Tsjechoslowaaksche republiek, is Zaledagmiddag, per vliegtuig uit Praag komende op het vliegveld Croydon ge rand, cn vandaar met een auto naar Londen vertrokken. Tegenover een verslaggever van de „Sunday Chronicle" verklaarde hij: „Ik ben uiterst vermoeid en heb vrede en rust noodig. Het is voor mij thans zaak. het verleden te vergeten, en slechts aan mijn eigen toekomst te denken. Men dient mij van nu af aan als particu lier te beschouwen. Daarom is het mij on mogelijk politieke gebeurtenissen te bespre ken, die nog too versch in het geheugen liggen. De toekomst van Tsjecho-Slowakije het lot van dit land zijn in handen ge legd van een zeer bekwame regeering". Dr. Benesj zeide voorts, dat hij het hem aangebeden professoraat aan de universiteit te Chicago, waar de grondlegger der Tsjecho- Slowaaksche republike, Prof. Masaryk, vóór den wereldoorlog onderricht gaf, had aan vaard. „Ik ben physiek zeer, zeer vermoeid aldus de oud-prosident. Rust en nog eens rust heb ik noodig. Of ik lang in Engeland zal vertoeven? Het kunnen één, twee of drie weken zijn. Zoodra ik mij weer fit genoeg gevoel, zal ik naar de Vereenigde Staten vertrekken en er mijn functie te Chicagr aanvaarden. Van hier uit zal ik direct scheep gaan naar Amerika, in gezelschap van mijn vrouw. Ik heb mijn particuliere aangelegen heden zoodanig geregeld, dat ik zoolang zal kunnen wegblijven als mij noodzakelijk schijnt. Mijn bezoek aan Engeland is strikt partl culier en hoe meer rust ik hier zal kunnen genieten, des te aangenamer zal 't mij zijn". De oud-president en mevrouw Benesj rus ten thans uit bij enkele vrienden. Hongaarsche voorstellen aan Praag De Hongaarsche regeering heeft de nieuwe Tsjechoslowaaksche grensvoorsetellen bestu deerd en verklaard, dat deze in hun huidi gen vorm geen grondslag voor een accoord vormen. De Hongaarsche minister van bui- tenlandsche zaken Von Kanya heeft in middels een tegenvoorstel doen opstellen, hetwelk terstond aan Praag zal worden overhandigd. Een nieuw Duitsch-Poolsch verdrag op komst De „Illustrovany Kurjer Codzienny" ver neemt van wei-ingelichte Poolsche zijde, dat spoedig tusschen Duitschland en Polen een nieuw non-agressie-accoord zal worden isloten. Dit bericht houdt verband met hardnek kige geruchten, die in politieke kringen de ronde doen, volgens welke de non-agressie- overeenkomst, die 26 Januari 1931 voor een tijdvak van tien jaan werd gesloten, spoe dig met tien jaar verlengd zou worden of dat deze overeenkomst in een anderen vorm zou worden gegoten en aangevuld met accoorden inzake bepaalde kwesties, die voor beide landen van belang zijn. Men acht het in deze kringen niet uitgesloten, dat het nieuwe accoord betrekking zou hebben op de kwestie van Danzig. De eischen der Palestijnsche arabieren Bankoverval gepleegd te Jaffa Terreur neemt steeds scherper vormen aan Volgens Havas willen de Arabisch- Palestijnsehp nationalisten hun tegen stand tegen het mandaatsregiem voort zetten, totdat door Engeland ten behoeve van de Arabische zaak voldoende toe zeggingen zijn gedaan. Zij verklaren, terstond met de troebelen te zullen op houden, zoodra zij verkrijgen: le. dat wordt afgezien van net verdee- lingsplan; 2e. dat de immigratie wordt stopgezet; 3e dat transacties in grond vex'boden worden; 4e. dat een constitutioneele binnen landsche regeenng wordt gevormd; 5e. dat een alliantieverdrag met Enge land wordt gesloten. Van haar zijde heeft de Britsche re geering laten weten, dat zij de orde wil hei stellen airvorens de kwestie grondig te regelen. De Britsche troepen te Jèruzalem hebben thans de gebouwen bezet, welke de Omar moskee en omgevine beheerschen, zoodat de opstandelingen, di6 hier een toevlucht heb ben gezocht, geheel zijn geïsoleerd. De auto riteiten zijn verder begonnen met het om hakken van de sinaasappel-plantages van Arabieren langs den grooten weg van Jeru zalem naar Jaffa, aangezien deze plantages werden gebruikt om hinderlagen U leggen voor het verkeer over den weg. Voorts is weer een poging gedaao om de Ottomaaneche bank te Jaffa te plunderen Toen de bandieten er niet in slaugden ie safe te openen, hebben zij de meubels in brand gestoken. Ook in het station van Jafta is brand gesticht, doch deze kon gebluscht werden, voordat groote schade was aange richt. Te Nabloes zijn drie personen geai- resteerd. Te Haifa zijn cc Royal Dragoons aange komen. Zij vormen met de Royal Scot.» Greys, die al twee weken geleden in Pa lestina zijn gearriveerd, de eerste Britsche cavaleiie-afdeclingen in het Heilige Lanrl sedert 1917, toen Allenby's beroemde cavale- ri Gaza veroverde. Op de mededceling, dat alle mannelijke bewoners van Palestina boven de 16 jaar identiteitskaaren konden aanvragen, hebben de Arabische leiders met een tegenbevel ge antwoord. Iedereen, die een dergelijke kaart heeft aangevraagd, wordt met den dood door den kogel bedreigd. Het besluit der regee ring had ten doel, vast te stellen welke land bouwers loyaal zijn. De Arabische leider Abdoel Razek, voor wiens gevangenneming de regeering een be- loonifiig van 500 pond sterling heeft aitge loofd, heeft thans zijnereijds 1000 pond gezet op het hoofd van Fakry Bey, den eenigen Arabischen leider, die ri'h nog teA'en don groot-moefti verzet. Alle andere oppositie leiders hebbeai Palestina verlaten of zijn ge dood. De werktijd in de Fransche vliegtuig-industrie Met vijl uur verlengd De werknemers in de Fransche vliegtuig industrie hebben erin toegestemd, in plaats van 40 uur 45 uur per week te werken. De conferentie van gedelegeerden van arbei ders en technici heeft een motie aangeno men, waarin wordt gezegd, dat zij zich er mede vereenigen, dat het bestuur van de federatie van metaalbewerkers en het be stuur van het vakverbond met ingang van heden overal, waar dat noodzakelijk is, bij uitzondering een overschrijding van den werktijd met 5 uur goedkeuren. De toestand van Kemal Ataturk Volgens een te Ankara uitgegeven bulle tin, zijn thans de onrustbarende ver schijnselen inzake Kemal Ataturks gezondheidstoestand verdwenen. De ziekte neemt ten normaal verloop, en nieuwe bul letins zullen niet meer worden gepu oliceerd Eenige der vooraanstaande leiders der A rabische opstandelingen in Palestina. De derde van links is Fauzi Bey. de Syrische leider, de tweede van rechts is een lid der bekende familie Hussein. De Berlijnsche „Droschken- kutscher" sterft uit (Van onzen Duitschen correspondent) Met de modemiseering van Berlijn schijnt het laatste uur voor den eens zoo populairen huurkoetsier in den volks mond noemt men zijn bakkie spottend Ha- verniotor geslagen te zijn. Zoo hier en daar ziet men de afgetakelde vigilantes nog geduidig staan wachten op den al zeld zamer wordenden klant, die er zich aan waagt, van zulk een ouderwetsch geworden verkeersmiddel nog eens gebruik te maken- Overdag is dat dan meestal de bezoeker uit de provincie, die Berlijn op zijn gemak be kijken wil en 's avonds zijn het verliefde paartjes, die zoo'n srhommelritje door den Tiergarten uitermate geschikt achten voor een gedachtenwisseling, welke men het best als „Lieder ohne Worte" kan typeeren! Volgens de laatste statistiek van het „Polizeiprasidium" aan den Alexanderplatz zijn er thans in de Rijkshoofdstad nog rond veertig „Pferdedroschken" in omloop, twee jaar geleden telde men er nog 51, in 1924 waren er 1860 in gebruik en voor den oor log varieerde hun aantal tusschen 8000 en 10.000! Ziedaar dan ook weer eens een be wijs, hoc veranderlijk de tijd en wij nrm- schen zijn! Het best kunt ge dit gewaar worden door een dezer veteranen, die met het geduld, dat hun hooge ouderdom met zich mede brengt, uren achtereen met hun mageron knol op een vrachtje zitten te wachten. Het gaat hier om mannen tusschen de zeventig en tachtig en als ze bij de eerste kennis making hun zwart gelakte kachelpijp van 't hoofd nemen, dan gelooft ge dat nauwe lijks, want door de taaie volharding, waar mede ze dertig, veertig jaar lang dezen eens zoo gevierden dienst hebben verricht zijn ze bruin gebrand en slechts weinigen van hen hebben een „Glatze", een kalen kop. De dikke snor, die meestal er eenigs- zins vochtig uitziet, is pikzwart of donker grijs en hun onvervalscht Berlijnsch „jar gon" doet aan pikanterie voor dat van den van huis uit voornameren taxichauffeur in "een enkel opzicht onder. Daar wij voor Oud-Berlijn steeds belang stelling gekoesterd hebben, ligt het voor de hand, dat we deze apleskoetsiers in den loop der jaren nagenoeg allen persoonlijk ontmoet hebben en als de drukte van h-it politieke leven ons niet telkens opnieuw daarvan weerhouden had, dan zouden wij voor dit uitstervend geslacht al veel eerder de vriendelijke aandacht onzer lezers eens hebben opgeëischt! Want ieder van deze mannen representeert een stukje Berlijn- Rheumatiek, Rug- en Gewrichtspijn ondermijnen Uw gezondheid! Wanneer U lUdt aan Rheumatiek. Rugpijn. Gewrichtspijn, 's Nachts te moeten opsl Irrlteerende zuurafschelding, Zenuwachtigheid, Duizeligheid, Kringen onder de oc Branden op de maag, Gezwollen enkels en U zich uitgeput voelt, dan moet U CYSTEX gebruiken. CYSTEX. het nieuwe middel van een beroemden dokter, begint direct t werken, bestrijdt deze kwafen e arandeerd Uw geld t Iroglst. De garantie I medicijn, die U hebben n sche geschiedenis en als zij aan 't vertellen gaan, dan staat men paf over het vele en waardevolle, dat zij in de hoofdstad van het vroegere en het huidige Berlijn hebben meegemaakt. Tot. onze directe „vrienden" rekenen wij „Schnurrbart-Karl", zoo geheeten. omdat hij sprekend op wijlen Hindenburg lijkt en dus ook een dikken snor draagt. Hij is als „Wanderbunche" uit Silezië naar Berlijn gekomen: ,.fn 't jaar 1877 ben ik hierheen gekomen en ik klauterde toen op den ook, om achter de paarden mijn brood te ver dienen. Mijn eerste geld verdiende ik van «en jongedame, die ik van het Oranien burger Tor naar do Friedrirhstrasse moest brengen. Ik stapte van den bok en hielp haar bij het uitstappen en toen ze mij een flinken fooi gaf, nam ik mijn „Zylinder"' van 't hoofd en daar lachte ze om, want •'.ooveel heleefdheid scheen men toen nog niet te kennen! Twee beroemde mannen behoorden weldra tot mijn vaste klandizie, Adolf Men zei, de kleine man, die toen noc lang niet tot onze grootste kunstschil ders gerekend werd en de geschiedkundige, ,M>!<-ssor Ernst Curt lus. Die woonde in de Matthaikirchstraat en bij regenachtig weer mocht ik hem naar de universiteit rijden, maar bij mooi weer ging hij liever te voet. Ontelbaar vele malen liet hij zijn paraplu in den wagen liggen cn dat vond ik fijn, want voor de terugbezorging kreeg ik telkens een heele mark! Menzel stond bekend om zijn geslotenheid, maar voor ons had hij altijd een vriendelijk woord over en de meesten van ons zijn door hem in teekening gebracht, een onderscheiding, die we toen natuurlijk maar half begrepen hebbenl" Glansrol In den keizerstijd In den keizerlijken glanstijd speelden deze mannen een toonaangevende rol, want het was toen nog mode, met een bakkie door de stad te rijden, wanneer men niet over een eigen equipage beschikte. Men onderscheidde zelfs twee soorten vigilantes, lp nrrste on de tweede klasse, die der eer ste klasse beschikten over twee paarden •/.ooals we dat kortelings nog te Weenen mochten vaststellen en de koetsiers droe gen een witte cocarde, terwijl die der twee de klasse met één „Gaul" een gele cocarde op hun glimmenden hoed droegen. Döor den oorlog en mede door de moderniseering van het verkeer is dat alles thans anders geworden. Wij kennen slechts vijf bakkie- koetsiers, die over een eigen paard en wa gen baiclxikken, de meesten zijn in dienst Berlijns oudste aapjes-koetsier laat 't zich goed smaken. bij een stalhouder, die over twee, drie paar» den en een paar oudenvetsche en meestal niet zeer verzorgde coupétjes beschikt. Dat stemt ons eenigszins weemoedig( want wij bevinden ons aan den vooravond van een jubileum: in het jaar 1739 keurde de toenmalige koning van Pruisen de jn- voering van huurrijtuigen goed en hij schonk aan een groep jeugdige koetsiers zonder-kapitaal 15 rijtuigen ter waarde vaö 1350 daalders, een waarlijk vorstelijk ge schenk in dien tijd! Men volgde daarbij een mode, die in Frankrijk reeds succes had behaald en sprak dienovereenkomstig ovef een „Fiacre", een Fransch woord, hetwelk nog heden ten dage in Weenen gebezigd wordt. Herinnert gij u nog den „IJzeren Gus- taaf"? In het jaar 192S ondernam hij met zijn „Erasmus" van Berlijn uit een tochtje naar Parijs en toen hij tien jaar geleden weer gezond en wel met een zak vol francs retourneerde, hebben wij hem als den held van den dag gefêteerd! De meeste ridders van den bok hebben 't zóóver niet gebracht, maar niettemin verdienen zij het allen, door ons gevierd te worden als historische figuren, die twee eeuwen lang in de ge schiedenis van Berlijn een „hoogen" rol hebben gespeeld! De Senaatsverkiezingen in Frankrijk Verschuiving naar rechts merkbaar In Frankrijk heeft gisteren de eerste étappe plaats gehad van de senaateverklo- zingen. Een derde gedeelte van den Senaat moei n.l. ditmaal worden vernieuwd. In totaal is ditmaal gestemd in 31 departemen ten, voor het bezetten van 97 zetels. De uit slagen zijn nog slechts ten deele bekeiul; Zondag a.s. zal n.l. nog een groot aantal herstemmingen moeten plaats hebben. Tot op heden hebben de uitslagen nog geen op zienbarende positie-vcianderingen aan den dag gebracht. Wel echter kwam in de stem* n en verhoudingen duidelijk naar v>ren, dat de kiezersgunst zich van 't volksfront heeft afgewend, zoodat men van een verschuiving naar rechts mag gewagen. Fransch communist in Italië gearresteerd Het communistische lid van den Marseil- liaanschen arrondissementsraad David Léon, die reeds eenige dagen lang werd vermist, blijkt naar Italië op reis te zijn gegaan en aldaar te zijn gearresteerd, en De „Messagero" verneemt, dat hij Don derdag j.l. op Italiaansch gebied door een patrouille carabinieri is gearresteerd, om dat hij niet in het bezit was van een pas poort. Hij is in het huis van bewaring te Coni opgesloten, totdat zal zijn vastgesteld, waarom hij naar Italië is gekomen. Geen Joden naar Zuid-West-Afrika Uit Windhoek wordt bericht, dat de Duit- sohe regeering aan een groep Duitsche Joden, welke naar de voormalige DuitsehQ kolonie Zuid-West-Afrika wenschte te emi- greeren, op het laatste oogenblik heeft ver boden, het Derda Rijk te verlaten. De Duit- sche regeering zou zich n.l. ertegen verzet ten, dat Joden zich in vroegere Duitsche koloniën zouden vestigen, zoolang de kolo niale kwestie niet definitief is geregeld. Van de zijde van het propaganda-minis- terie te Berlijn wordt dit gerucht echter krachtig tegengesproken. BOEKEN EN GESCHRIFTEN „KUN JE NOG ZINGEN Van onschatbare waarde voor de beoefe ning en propageering van de volkskunst in besten zin, is voor ons land geweest de lango reeks van drukken, waarin het terecht zoo zeer bekende „Kun je nog ringen, zing dan mee!" verschenen is. De heeren J. Veldkamp en K. de Boer verrichtten een uitnemend werk, toen zij met deze verzameling begon nen, en de Uitgevers Mij. P. Noordhoff N.V« te Groningen Batavia, verdient aller waar deering voor de goede zorgen, die zij aan elke nieuwe uitgave heeft besteed. Reeds eenigen tijd ligt nu op onze tafel Je 31ste druk op aankondiging te wachten. De tijd van wachten is echter niet bezwaarlijk geweest. Er zijn boeken, die uit de litera tuur verdwijnen, nauwelijks nadat rij in het licht gegeven werden. Andere publicaties zijn van steviger geestelijk makelij en kun nen uitstel ter dege velen, juist omdat ze zelf zoo geheel en al met haar tijd meegaem Zoo is het ook met dezen nieuwen druk van „Kun je nog ringen". De beste compo nisten op het gebied van den volkszang z'jn vertegenwoordigd in dezen 31 sten druk. Wij noemen Dina Appeldoorn, H. J. den Hertog, Arnold Spoel, J. P. J. Wierts, Richard Hob M. A Brandts Buys, Adr. P. Hamers, J. F, Tierie Jr, P. Kallenhach, Jos. Reekers, Catlu van Rennes, L. Adr. van Tetterode, Bernard Zweers. Philip Loots, Dan de Lange. Hen- druk C. van Oort, Hendr. van Tussenbroek, Jos. de Klerk, Sam Sohuijer, Henri Tijssen, Kor KuiLer, Theo van der Bijl, Emiel Hulle- broek en Cornelis Dopper. (37 De auto stopte. Achter de tram. Reizigers stapten uit. De tram reed. De taxi reed. Langzaam. Verkeer uit een zijstraat hinderde. Vlugger, chauffeur! Die dwaze vertooning moest nu tenminste doeltreffend zijn. Het zou onzinnig wezen de vriendschap af te breken, om- 'dat ze elkander hadden misverstaan. Wanneer ze rustig konden praten De taxi knarste. Dolf schokte naar voren tegen de tus- Schenruit De chauffeur schold een voetganger, die haastig beenen maakte. Nog een paar keer zoo, dacht Dolf ontstemd, dan is de kans verkeken. Aanbellen? Ging niet. Indien een ander opendeed Vlugger, chauffeur! Dat plein over, die breede straat door.., allright. Stoppen. Hij betaalde. De taxi plofte blauwe walm uit. Smerige lucht. Gaf hem maar de zee Waar was? Ahal Daar gleed de tram, Zij sprong eruit, zag hem schijnbaar niet. Joost mocht weten, wat er loos was. Doe nou niet zoo klein, Ina Hij hield haar bij een arm vast. Ze schrok, keek verbaasd. Tja, ik ben het. Kwiek gedaan, hé? Ze werd boos. Klein? Wie? Ik of jij? Kom, kom, spring nou niet uit je vel. Dat is heusch niet noodig. Wil je werkelijk geen betrekking aan wal.„... Maar m'n kind. dat heb ik je toch gezegd. Het gaat niet. Ze liep verder. Hij liep mee, de straat in. Later zal je zelf erkennen, dat zooiets enkel een gril1 Gril? Gril? Ze stampte met haar voet Wat het dan zijn mag, geef het een anderen naam, wat mij betreft. Maar Doe me een plezierZe haperde. Enlaat me voortaan met rust. Daar! Ze slikte, wendde zich om, zocht haar sleutel, opende de deur van haar woning, sloeg die dicht. Heel even kropte een woede in Dolf. Maar die verdween meteen. Een triestig, verlaten gevoel drong in hem. Daar! Dat hield in: kapot, uit, af. Hij stak een sigaret op. Die verdreef de flauwe smaak wat in je mond. Zou hij?Och wat! Bruusk draalde hij om, schoof zich tusschen de vele wan delaars. HOOFDSTUK III Van de Scheepvaart Maatschappij was een schip gechar terd naar West-Indië. De reis kon maanden duren. Want vanuit de West zou de boot waarschijnlijk lading innemen voor Amerika. En vandaar naarNiemand wist het. De boot was een tramp, één van de Wilde Vaart. Een zwerver, met onbepaalde eindbestemming. Hier lossen, daar laden. Trekken van Noord naar Zuid, van West naar Oost. Een vaart in het wilde weg. Een trip over een maand, een trip over een jaar. Dit was niet vooruit te bepalen. Zoolang er vracht voor haar ruimen was, bleef ze in de vaart, en bleef haar bemanning ver van het vaderland. Dat was het be zwaar van een tramp, dat was het aanlokkelijke van een tramp. Na de abrupte verbreking van de vriendschap tusschen hem en Ina Vreugd had Dolf nog een reis naar Bordeaux gedaan. Vanuit de Fransche havenstad waagde hij nog een poging om de „zaak" weer in het reine te brengen. Hij schreef een brief, zooals hij dat gewoon was. Maar bij zijn terugkomst in Amsterdam zag hij haar niet. Thuis wachtte hem een kort briefje. Van Ina Vreugd. Eer hij het gelezen had wist hij, dat het „uit" beteekende. Het was zoo. Toen dacht hij opeens wat hij in Amsterdam gehoord had. De reis naar West-Indië. De reis met ten tramp. De Wilde Vaart. Hierop zou hij in één slag zijn vaartijd kunnen halen. Een baantje aan wal zoeken? Hoe bestond het! Hij. Dolf de Jager, zijn plannen overboord gooien, de zee vaarwel zeg gen? Ha! Dan moest er heel wat gebeuren. Nü zou hij niet rusten, eer hij officier van de Groote Vaart was. Zijn moeder had al begrepen, dat er iets voorgevallen moest zijn tusschen haar zoon en de stadsche juffer. De brief, de verbeten trek op zijn gezicht, de gejaagdheid, ze zeiden haar voldoende. Eenigszins bevreesd wachtte ze af, hoe Dolf verder zou handelen. Ze wilde hem helpen. Kijk eens, Dolf, had ze gezegd. Er komen soms din gen in je leven, die je nooit voorzien hebt. En meestal doen ze pijn. Maar vergeet dit niet, we leven in Gods hand. Later erken je pas, dat alles beter uitgekomen is, dan Je in 't eerste oogenblik meende. Dolf had haar op den schouder geklopt. In orde, hoor moeder. De toon waarop hij dit zei, was haar niet ontgaan. - Laat het in geen geval koud in je hart worden, Dolf, had ze gewaarschuwd. Menschen met een brok ijs in hun binnenste zijn te betreuren. Toen was hij weggegaan. Zijn vader, ook bevreesd, had gezegd: Als hij zijn studie er maar niet angeeft. Als hij de zaak tegen de kribben gooit, is zijn toekomst kapot. Die vrouwen ook!Ze maken je kop op hol, en laten je dan zitten. Wat draaf je weer door, ouwetje, zei vrouw de Jager. Heb ik je laten zitten? Jij? Och, je begrijpt me wel. Toch is die studie niet het erge. Die opstandigheid, ja, je bemerkt er aan den buitenkant niet veel van, maai ze is er, die opstandigheid, kan veel meer kwaad berokkenen. Zoo spraken zijn moeder en zijn vader. En ze keken beide op. toen Dolf hun zei: Ik ga monsteren voor een reis naar de West. Wordt vervolgd J

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1938 | | pagina 2