Hitier handhaaft zijn memorandum
Sudetenland, laatste Duitsche
territoriale eisch
„Mijn geduld is thans ten einde!"
KRUSCHENSALTS
DINSDAG 27 SEPTEMBER 1938
EERSTE BLAD PAG. s
De termijn van 1 October blij ft gehandhaafd
Volksstemming op gelijken voet als in
het Saargebied
In het Sportpaleis te Berlijn heeft de Duitsche Rijkskanselier en „Führer"
gisteravond een exposé gegeven van den stand van de Sudeten-Duitsche
kwestie en daarbij verklaard, dat het Rijk zijn memorandum aan Praag en
de daarin vervatte uiterste termijn vanl October handhaaft.
Hitier herinnerde allereerst aan zijn rede
voering op 22 Februari en die te Neurenberg,
waarin hij zijn eischen stelde. Op het oogcn-
blik echter spreekt geen leider of man, doch
hot geheele Duitsche volk.
Het vraagstuk, dat op het oogenblik le
heele wereld bezig houdt, aldus spr., is niet
.Tsjecho-Slowakije, doch de heer Benesj,
Een practische vredes-politiek
Vervolgens wees Hitler op de Duitsche
liefde tot den vrede. Nauwelijks was de
Fi?hrer begonnen met de actie voor de ge
lijkberechtiging van Duitschland, of hij
heeft een reeks voorstellen gedaan tot het
beperken van de bewapening. Indien de an
deren dit ook zouden doen, wilde Duitsch
land geheel ontwapenen. Men heeft hierover
zelfs niet gesproken.
Alle verdere voorstellen tot ontwapening
werden afgewezen en na twee jaar steeds
afgewezen te zijn, gaf spreker het bevel de
Duitsche weermacht op te bouwen. Thans is
leen leger gereed zooals de wereld nog niet
heeft gezien. Milliarden zijn hiervoor uitgc-
gegeven. Het leger is met de meest moderne
wapenen uitgerust.
Spreker zeide vervolgens, dat hij een prac
tische vredes-politiek heeft gevoerd.
Ik heb. aldus spreker, al die schijnbaar on
oplosbare problemen ter hand genomen met
den vasten wil, ze, indien ©enigszins moge
lijk. op te lossen, zelfs op gevaar af van
meer of minder ernstige Duitsche conces
sies. Ik ben zelf oudstrijder en weet hoe
zwaar de oorlog is. Ik wilde het Duitsche
[volk hiervoor sparen,
Verhouding lot de
Europeesche Staten
Het moeilijkste probleem; was dé Verhou
ding met Polen, doch binnen een jaar ge
lukte het een overeenkomst te sluiten, die
ten duurzamen vrede tengevolge zal hebben,
«voorloopig echter voor tien jaar,
Engeland werd de hand geboden, door
voor te stellen vrijwillig de bewapening tot
85 pCt. te beperken, doch zulk een overeen
komst is slechts mogelijk indien beide par
tijen beloven nooit meer oorlog met elkaar
ite voeren. s
Duitschland heeft dezen wil. Wij willen
hopen, dat in het Engelsche volk diegenen
de overhand krijgen, die van denzelfden wil
«rijn.
Ik ben verder gegaan, aldus spr., ik heb
Frankrijk direct na de teruggave van 't
'Saargebied aan Duitschland verklaard, dat
er thans in het geheel geen geschillen tus-
schen Frankrijk en ons bestaan. Hier zrjn
twee groote volken, die willen arbeiden cn
zij willen beide leven, en zij zullen het beste
leven als zij samenwerken.
Ik heb mij hierna op een nieuw probleem
geworpen, dat gemakkelijker op te lossen
Was dan de andere, de verhouding van
Duitschland tot Italië. Deze verhouding
is over verdragen en verbonden heen tot een
werkelijk krachtig hartsverbond geworden.
Een precedent
Twee problemen waren overgebleven. Hier
"moest ik een voorbehoud maken. Tien mil
lioen Duitschers bevonden zich buiten de
rijksgrens. Dit getal van tien millioen is
geen kleinigheid, het gaat om een vierde
,van het aantal dat Frankrijk als inwoners
'telt en wanneer Frankrijk veertig jaar lang
zijn aanspraken op de paar millioen
F rans chen in Elzas-Lotharingen nooit opge-
jgeven heeft, dan hebben wij het recht onze
hanspraken op deze tien millioen Duit-
isers te handhaven*
Ergens !s er een grens, een grens,
waar de toegeeflijkheid moet op
houden, daar zij anders tot een ver
derfelijke zwakte zou worden. Hier
was de grens, die ik niet voorbij
kon.
Thans staan wij voor het laatste
probleem, dat opgelost worden moet
en opgelost worden zal. Het is de
laatste territoriale eisch, die ik aan
Europa te stellen heb, doch het is
de eisch, waarvan ik niet afwijk, en
die ik, zoo God wil, zal» vervullen.
Hitier schilderde vervolgens de gesdhiede-
his van de totstandkoming yan Tsjecihoslo-
Wakije,
De vader van de eerste leugen waarmee
'destijds begonnen werd, heette Benesj, zoo
zeide hij. Door hem hebben de Tsjechen
Slowakije geannexeerd. Daar deze staat niet
levensvatbaar scheen, nam men gewoonweg
tegen hun zelfbeschikkingsrecht en him zelf-
beschikkingswil drie en een half millioen
Duitschers. Daar ook dit niet voldoende was,
moesten er nog meer dan een millioen Hon
garen bijkomen, dan Karpaten-Russen en
eindelijk nog een paar honderd duizend Po
len.
Wanneer ik hier tot u spreek, doe ik dat
natuurlijk slechts voor het lot van mijn
Duitschers.
Hitier beschuldigde vervolgens Benesj er
van, zijn belofte den Tsjechoslowaakschen
staat naar het voorbeeld van Zwitserland in
kantons te verdeelen, niet te zijn nageko
men. In scherpe bewoordingen laakte hij de
„terreur" waaraan de Duitschers hebben
blootgestaan. De heer Benesj, aldus spreker,
was vastbesloten het Deutschtum eenvou-
'dig geMdelijk uit te roeien* Es bij heeft dit
ook tot op zekere hoogte bereikt.
Terzelfdertijd bleek, dat deze staat voor
bestemd was, zoo noodig tegen Duitschland
in het veld te worden gebracht. Deze staat
dwingt de nationaliteiten deel te nemen aan
een politiek, die haar eens er toe leidt, op de
eigen broeders te moeten schieten. In den
staat van den heer Benesj zijn de gevolgen
voor de nationaliteiten gruwelijk geweest.
Mussolini: een groot vriend
Ik spreek slechts voor de Duitschers. In
de geheele wereld van heden ten dage zien
wij slechts één groote mogendheid aan het
hoofd waarvan een man staat, die begrip
toont voor den nood van dit volk. Hij is een
groot vriend: Benito Mussolini. Wat hij in
dezen tijd gedaan heeft, en de houding, die
dit Italiaansche volk aanneemt, zullen wij
niet vergeten en wanneer eenmaal het uur
van eenzelfden nood voor Italië aanbreekt,
dan zal ik het Duitsche volk aansporen, de
zelfde houding aan te nemen. Ook dan zul
len niet twee staten zich verdedigen, doch
één blok.
Met betrekking tot de toestanden in Tsje
choslowakije, vervolgde spr.: ik heb op 22
Februari in den Rijksdag verklaard, dat dit
anders moest worden. Benesj heeft het ook
anders gedaan. Er begon nog grootere ter
reur. Benesj voelde zich gedekt door Frank
rijk en Engeland, en vooral: Sovjet-Rusland.
Zoo kwam tenslotte mijn eisch te Neuren
berg. Deze eisch was volkomen duidelijk. Ik
heb het toen voor de eerste maal gezegd, dat
thans het zelfbeschikkingsrecht voor deze
3Yo millioen Duitschers eindelijk bijna
twintig jaar na de verklaringen van Presi
dent Wilson van kracht moest worden.
Benesj heeft het antwoord gegeven: nieu
we dooden, nieuwe gevangenzettingen, nieu
we arrestaties.
En daarna kwam Engeland. Ik heb tegen
over den heer Chamberlain ondubbelzinnig
te kennen gegeven, wat wij thans als eenige
mogelijkheid eener oplossing beschouwen.
Ik heb er geen twijfel over laten bestaan,
dat het een eigenschap van onze Duitsche
mentaliteit is, lang en steeds weer geduldig
zich iets te laten welgevallen, doch dat eens
het oogenblik komt, waarop het daarmee uit
ls. En thans heeft Engeland, en Frankrijk
heeft zich daarbij aangesloten, aan Tsjecho-
slowakije den eenig mogelijken eisch ge
steld: het Duitsche gebied eindelijk vrij to
laten en aan Duitschland af te staan. Benesj
vond een uitweg. Hij gaf toe: deze gebieden
moeten worden afgestaan. Wat deed hij?,
Niet het gebied stond hij af, doch de
Duitschers drijft hij thans uit*
Geen uitstel van executie
En thans geloof ik, dat het tijdstip
gekomen is, om het eens goed te zeggen*
Wanneer iemand zooveel geduld toont,
als wij het hebben gedaan, kan men
niet zeggen, dat wij belust zijn op oor-
log. Dan tenslotte: Benesj* heeft zeven
millioen Tsjechen, doch hier staat een
yolk van 75 millioen*
Ik heb thans een memorandum
met een laatste en definitief Duitsch
voorstel aan de Britsche Regeering
ter beschikking gesteld. Dit voor
stel beoogt niets anders dan de ver
wezenlijking van wat Benesj reeds
beloofd heeft. De inhoud van dit
voorstel is zeer eenvoudig: elk ge
bied, dat naar het volk Duitsch is
en naar zijn wil tot Duitschland wil
behooren, komt thans aan Duitsch
land, weliswaar niet dan, wanneer
Benesj er in geslaagd is wellicht een
of twee millioen Duitschers verdre
ven te hebben, doch thans, en
wel direct.
Voorts zeide spr. 'de grens gekozen te heb-
ben* die op grond van de verdeeling der vol
ken en talen rechtvaardig is. Dit gebied
wordt onder Duftsche souvereiniteit gesteld,
terwijl d6 definitieve vaststelling der grens
door een volksstemming moet worden be
haald. Het Saarstatuut en het Saarplebisciet
zijn als basis voor deze volksstemming geko
zen. Spr. is bereid in geheel Tsjechoslowa-
kije te laten stemmen, doch daar maakteu
Benesj en zijn vrienden bezwaar tegen. Dit
heeft spreker willen toegeven. H,ij was be
reid slechts in eenige omstreden gebieden te
laten stemmen, deze stemming door interna
tionale commissies te laten controleeren, de
vaststelling van de grens over te laten aan
een Duitsch-Tsjechische of een internatio
nale commissie.
Ik was voorts bereid, aldus spr., tijdens
deze volksstemming zelfs de troepen terug
te trekken, en ik heb mij thans bereid ver
klaard voor dezen tijd het Britsche legioen
van oud-strijders uit te noodigen, dat mij
het aanbod heeft gedaan, zich naar deze ge
bieden te begeven en daar de orde en rust
te handhaven. En ik was bereid er in toe te
stemmen, dat dan een internationale com
missie de-definitieve grens vaststelt, en alle
modaliteiten over te laten aan een uit Duit
schers en Tsjechen bestaande commissie.
De grens van het geduld
Ik heb thans verlangd, dat nu, na 20 jaar,
Benesj eindelijk gedwongen wordt- zich aan
de waarheid te houden. Hij zal op den eer
sten October dit gebied aan ons moeten af
staan. Benesj denkt nog steeds zich aan dc
nakoming van dezen plicht te kunnen ont
trekken. doch thans komen wij tegenover
elkaar te staan.
Ik heb, zoo vervolgde Hitler, slechts wei
nig te verklaren. Ik ben Mr. Chamberlain
dankbaar voor al zijn bemoeiingen. Ik hob
hem verzekerd, dat het Duitsche volk niets
anders wil dan vrede alleen, dat ik niet de
grens van ons geduld kan overschrijden.
Ik heb verder de verzekering gegeven e
heiu-„. weze nier, uat, wanneer dit probleem
opgelost is voor Duitschland geen territori
aal probleem in Europa meer bestaat.
En ik heb hem verder verzekerd, dat op 't
oogenblik, waarop Tsjechoslowakije het
vraagstuk oplost, d.w.z., #de Tsjechen de ge
schillen met hun andere minderheden ge
regeld hebben en wel op vreedzame wijze en
niet door onderdrukking, ik in een Tsjechi-
schen staat geen belang meer stel. En dat
wordt hem gegarandeerd. Wij wenschcn
heelemaal geen Tsjechen.
Vrede of oorlog
Alleen wil ik nog voor het Duksche
volk verklaren, dat met betrekking
tot het Sudetenduitsche vraagstuk
mijn geduld thans ten einde is. Ik
heb Benesf een voorstel gedaan.
Het is niets anders dan de ver
wezenlijking van datgene wat hij
zelf beloofd heeft. Hij heeft het
thans in zijn hand: vrede of
oorlog. Hij zal öf dit aanbod
thans aanvaarden en den Duit
schers eindelijk de vrijheid geven,
öf wij zullen deze vrijheid zelf gaan
halen. Wij zijn vast besloten, aldus
besloot Hitier. Benesj mag thans
kiezen.
In Frankrijk blijven de
scholen gesloten
PARIJS, 27 Se-pt Met het oog op dJe hui-
döge gebeurtenissen zal de aanvang van het
nieuwe schooljaar worden uitgesteld.
Mussolini spreekt
nogmaals
,£lechts door hovenmenschelijke
inspanning kan een conflict
worden vermeden"
Mussolini heeft ophieuw 't woord
gevoerd over den internationalen toe
stand, ditmaal to Verona. Dit is de acht
ste rede, door hem in één week tijds ge
houden. Er zijn iniusschen geen offici-
eele aanwijzingen over speciale Italiaan
sche militaire maatregelen Het feit, dat
Zuid-Slavië en Roemenië toegezegd heb
ben, Praag te zullen steunen, zal onge
twijfeld te Rome in ernstige overweging
genomen worden.
De inspanning welke Chamberlain
zich heeft getroost voor de regeling van het
Tsjechoslowaaksche vraagstuk, zoo zeide do
Duce, moet men waardeeren. Duitschland
heeft blijk gegeven vap eenzelfde lankmoe
digheid. Het Duitsche memorandum ver
schilt niet zeer van de lijnen van het Lon-
dcnsche ontwerp. Het is duidelijk, dat
Tsjecho-Slowakije, indien men het in een toe
stand liet, dat het alleen op zichzelf kon
rekenen, zich wel tweemaal zou bedenken,
alvorens het eon strijd begon, waarvan de
uitslag niet twijfelachtig zou zijn.
De kwestie, aldus Mussolini, heeft
drie zijden: een Duitsche, een Poolsche en
een Hongaarsche. Zij moet in haar geheel
opgelost worden. De man, die zich in dc
eerste plaats rekenschaip heett te geven van
wat er gebeurd is, is de president der Tsje
choslowaaksche republiek, die een der hard
nekkigste ijvcraars voor de verminking var.
Oostenrijk-Hongarije geweest is, zoo niet de
hardnekkigste.
Er zijn nog eenige dagen voor het vinden
van een vreedzame oplossing. Slechts door
hovenmenschelijke krachtsinspanning kan
een conflict vermeden worden. De diploma
ten geven zich vergeefsche moeite, wanneer
zij het Verdrag van Versailles willen red
den, want het lot van dit verdrag wordt
thans beslist
Aan het slot zijner rede zeide Mussolini:
„De gebeurtenissen kunnen zich thans langs
de volgencje lijnen ontwikkelen: Er zijn nog
eenige respijtdagen voor het vinden van een
vreedzame oplossing. Indien die niet wordt
gevonden zou er een bijna hovenmensche
lijke inspanning noodig zijn om een conflict
te verhinderen.
Als een conflict uitbreekt, kan dat in den
eersten tijd nog gelocaliseerd worden. Ik
voor' mij geloof niet, dat Europa zich in
vuur en vlam zal willen zetten om „het
stinkende ei «van Praag te koken".
Europa heeft vele behoeften, maar het
heeft wel het minst behoefte aan het ver
meerderen van het aantal knekelhuizen, die
ROOSEVELT's OPROEP
Daladier heeft aan Roosevelt geseind, dat hij veel waarde hecht aan diens
oproep, om de Tsjechoslowaaksche problemen zonder bloedstorting op te
lossen, en dat hij zonder zich te laten ontmoedigen zal blijven zoeken naar een
formule voor een ontspanning, welke in overeenstemming is met de waardig
heid en de belangen van de betrokken partijen.
Chamberlain antwoordde, dat hij oprecht en zonder voorbehoud het vermaan
tot vredesgezindheid der Amerikaansche regeering onderschrijft.
Benesj getuigt in zijn antwoord, dat hij zelfs nu nog gelooft in een regeling
zonder geweld.
Berlijn echter is van meening, dat Roosevelt zijn boodschap uitsluitend aan
het adres van Praag had behooren te richten.
In het Sudentengebied worden door leden van het vrijcorps en door de bewoners it
de omgeving van Asch maatregelen genomen om een eventueel oprukken dei
Tsjechische troepen tegen te gaan. Boven: Het vellen van boomen voor barricadei
en tankvallen. Beneden: een wagen wordt omvergeworpen, om een versperring tl
vormen.
reeds zoo talrijk zijn aan de staatsgrenzen.
Intusschen moet men nog een derde perio
de voorzien: die, waarin het conflict zich
zóó zal ontwikkelen, dat wij er direct bij
betrokken worden. Dan z u4 1 e n w ij geen
enkele aarzeling kennen en geen
enkele aarzeling toestaan. Deze
drie perioden kunnen uiterst
snel op elkaar volgen".
Het overleg tusschen Praag
en Warschau
Een persoonlijk schrijven van Benesj
Te Warsdhau is uit Praag eien bizondeve
boodschapper aangekomen met een per
soonlijken brief van president Benesj voor
president M o s c i c k i.
De gezant van Tsjechoslowakije heeft
dezen brief in een bijzondere audiëntie
aan den president van Polen overhandigd.
Onmiddellijk na dit onderhoud had presi
dent Moscicki een bespreking met den
Poolschen minister van buitenJandsche
zaken Beek.
De inhoud van den presidentieelien brief
wordt geheim gehouden. Ook omtrent het
antwoord, dat de Poolsohe president Benesj
zenden zal is niets bediend. De publicatie
wordt aan de zorgen der Poolsohe regee-
ring overgelaten.
„Zeven millioen Tsjechen staan
tegenover 75 millioen Duitschers"
Hitier spreekt als frontsoldaat
(Van onzen Duitschen correspondent),
Met fascineerend dikke letters staat
het op de voorpagina van elke krant:
De Führer spreekt! En dan nog
wel in het Sportpalast in de Potsdamer-
strasse, de zaal, waar voor 1933 de strijd
tusschen de gehate NSDAP en de vele
andere toenmalige partijen, dikwijls in
den vorm van een stevig handgemeen,
gevolgd door ontruiming door de toen
nog links georienteerde politie, is uit
gevochten! Hier, op het enorme podium,
omgeven door de élite der geüniformeer
de veteranen uit die dagen van strijd,
voelen Hitler, dr Goebbels, Hermann
Goering, Rudolf Hess, dr Lely en vele
andere vooraanstaande figuren uit de
partij zich het meest op hun gemak.
Want van hieruit is de zegetocht be-
gonnfen, die zich van Berlijn uitstrekte
over het gansche toenmalige Duitsch
land en deze historische avond wint
nog aan beteekenis door het feit, dat
ditmaal ook de verschillende partijfor
maties der Oostmark in uniform .ver
schenen zijn*
Voor de eerste maal zijn er ditmaal geen
kaarten uitgegeven en heeft men om vijf
uur de zaal r^pds geopend, zoodat een uur
later reeds het nek gesloten moest worden,
daar de enorme zaal dicht bezet was met
geduldig zingende partijgenooten, die voor
alle zekerheid hun belegde „Schrippen"
hadden meegebracht. Alleen voor de pers
had men een beperkt aantal plaatsen op
het podium vrijgehouden, want in zulke ge
vallen schijnt men er toch nog wel waarde
aan te hechten, dat ook het buitenland
verneemt, wat de Führer tot zijn volk en
de overige wereld te zeggen heeft!
■Langs allé muren bangej} jveer groote
doeken met propagandistische spreuken,
die zich ditmaal met het probleem der
Sudeten-Duitschers bezig houden: „De Su-
deten-Duitschers zijn noch weerloos, noch
verlaten!" „Ons heilig land heet Duitsch
land" „Führer, beveel, wij volgen!" Terwijl
er op de galerijen nog hard gewerkt wordt
aan de laatste versieringen, wandelen kran-
tenverkoopers met de eerste avondeditie
rond en op de voorpagina lezen we „Het
zestal Duitsche eischen"! ,De tekst van het
memorandum!" Deze eischen omvatten
niets nieuws, maar ze winnen aan beteeke
nis, nu de Führer ze persoonlijk komt
motiveeren.
Dat be-leefden wij op de minuut af om
acht uur, toen Hitler met Goebbels, Goering
en Hess de zaal binnenwandelde, waar de
partijgroepen met de historische vaandels
en vlaggen hem begroetten en een menigte
van honderdduizend Berlijnsche mannen
en vrouwen hem een ontvangst bereidden,
zooals we dat in dien omvang en met zulk
een fanatieke langdurigheid nog nooit
tevoren hebben beleefd. Hitier kwam onder
den indruk van deze geestdrift en dat
schijnt invloed uitgeoefend te hebben op
zijn aangeboren redenaarstalent: hij las niet
van het blad, maar improviseerde een
spraak, die als een aanklacht tegenover
dr Benesj op zijn luisteraars werkte. Men
weet niet, wat het meest op den voorgrond
treedt: de liefde voor het eigen volk of de
haat tegen den man, die president is van
een staat, dien Hitier als Duitschlands gc-
vaarlijksten vijand schijnt te beschouwen!
Deze aanvallen op dr Benesj droegen
een uitgesproken agressief karakter, zooals
dat onder de gegeven omstandigheden, nu
er nog altijd een kans bestaat op een vreed
zame regeling van het hangende conflict,
stellig niet werd verwacht.
„Indirecte oorlogsverklaring"
„Chamberlain ben ik weliswaar har
telijk dankbaar voor zijn vredelievende
bemoeiingen, maar er bestaan voor ons
bepaalde grenzen. En mijn geduld is
thans ten einde 1"
Deze indirecte oorlogsverklaring aan
Tsjecho-Slowakije had weliswaar een
spontaan applaus van meerdere minu
ten tengevolge, maar het groote publiek
voelde op dit moment van vaderland-
sche opgetogenheid niet, dat de alsnog
plaats vindende onderhandelingen er
allerminst door bevorderd worden. Of
zou het persoonlijk schrijven, dat Cham
berlain door zijn secretaris per vliegtuig
naar Berlijn heeft laten brengen, den
Führer ervan overtuigd hebben, dat en
kel en uitsluitend een oorlog tusschen
Duitschland en Tsjecho-Slowakije het
probleem der Sudeten-Duitschers zal
kunnen regelen, zooals hij dat verlangt?
Men kreeg dezen onprettigen indruk al
meer en meer, toen hij in het laatste ge
deelte van zijn rede eraan herinnerde, dat
hij thans als oud frontsoldaat tot het Duit
sche volk het woord voerde: „Ik ben nooit
laf geweest, dat mag wel van mijzelf
zeggen! Ik ga als eerste soldaat vooraan,
als de strijd noodig blijkt en ik verwacht
van mijn volk, dat het mij dan op dien weg
zal volgen!" Toen Hitier dat zeide, beseften
wij plotseling, dat vrijwel alle groote radio
zenders met Berlijn in verbinding stonden
en dat men deze woorden dus ook in Neder
land, in Japan, in Amerika, in Engeland en
Frankrijk en voor een deel wellicht ook in
het zoo fel aangevallen Tsjecho-Slowakije
zou vernemen!
Zijn oorspronkelijke vredelievendheid
trachtte Hitier te bewijzen, door de vele
voorstellen tot ontwapening en een beperk
te bewapening, welke hij herhaaldelijk aan
de mogendheden van Europa heeft gedaan.
Niemand is echter daarop ingegaan en zoo
doende zag Hitier zich als het ware ge
dwongen, ook de bewapening van Duitsch
land ter hand te nemen: „Die is thans zoo
geweldig, dat wij ons met alle andere lan
den der wereld kunnen meten!''
Van giftige gassen, van zware artillerie,
van bomaanvallen uit de lucht en nog veel
meer wilde Rij aanvankelijk niets weten,
maar toen de anderen op die voorstellen
niet ingingen, is ook Duitschland ervoor
gaan zorgen, dat het over alle moderne
verdedigingsmiddelen beschikt. Daar moe
ten zijn vijanden dan maar rekening mee
houden, of ze willen of niet!
„Mijn vriend Goering kreeg van mij op
dracht en onbeperkte volmacht en het volk
kan trotsch zijn op het resultaat van zijn
werk!" Tegenover 7 millioen Tsjechen
staan thans 75 millioen Duitschers en als 1
October aan de gestelde eischen door Praag
niet is voldaan, dan zal Berlijn een woord
spreken, hetwelk aan duidelijkheid niets
meer te wenschen overlaat! Ik kan dan
niet langer toezien, hoe 3.5 millioen Sude
ten-Duitschers mishandeld of verdreven
worden!"
Benesj weet dus, wat hem van Hitier le
wachten staat! Hoe zal zijn antwoord hier
op luiden?
Maak 'n spoedig einde
aan die kwellende
rheumatische pijnen.
De ze« minerale zouten ln Kruschen balts sporen
Uw Ingewanden, lever en nieren aan tot krach-
tlger werking, waardoor Uw bloed gezuiverd
wordt en de oorzaak van Uw rheumatische pijn
wordt weggenomen. De pijnen zullen spoedig
afnemen om tenslotte geheel te verdwijnen,
STRALENDE GEZONDHEID VOOR I CENT PER OAG
Boedapest gaat nadenken
De berichten, volgens welke Tsjecho-SJo»
wakije zich bereid verklaard heeft de eischen
van Polen te onderzoeken, houden, volgens!
Havas de aandacht van het Hongaarsche
publiek bezig. Hongarije, dat tot dusver geeq
twijfel mogelijk heeft gelaten over de houJ
ding, welke het in geval van een conflict!
zou aannemen, had in het Poolsche standi
punt een krachtige bemoediging g?vondc-ni
Het geloofde verder te kunnen rekenen op
de afzijdigheid van Roemenië en Zuid-SlavcJ
wanneer de groote westelijke mogendheden
geen verplichtingen op zich zouden nemen
en Polen en Italië invloed zouden oefenen op
deze twee 6taten der kleine entente.
Maar de mogelijkheid van een minne
lijke schikking tusschen Warschau en
Praag en de verzekeringen, die Roeme
nië en Zuid-Slavië Praag hebben gege
ven, zijn twee factoren, die de Hongaar
sche staatslieden tot nadenken stemmen, i
Die staatslieden zullen nu nieuwe oplos
singen voor het vraagstuk der Hongaarsche
minderheid moeten zoeken.
De bladen verularen, dat het gebaar der
Tsjecho-Slowaaksche regeering te Warschau
met zekere reserve is ontvangen en leggen
er den nadruk op, dat Polen waarborgen
zou vragen.
Het liberale blad „Reggeli Ujsog" schrijiftJ
„Wij weten, dat de overwinning niet altijd
de snelle verwezenlijking der verwachtingen
is. Het is mogelijk, dat een lange diploma
tieke strijd daaraan zal voorafgaan. Maar dei
Hongaarsche regeering kan dien strijd voe
ren met de overtuiging, dat het geheele Hon
gaarsche volk zich in tucht en kalmte achter
haar schaart"a
De defensie der Ver. Staten
Versnelde militaire voorbereidingen
In verband met den toestand bereidien
de commandanten van leger en marine
zich voor op het vragen van nieuwe ere-
dieten bij het congres te Washington ter
versnelling van de militaire voorbereiding
dier Vetreenigde Staten.
Volgens de „New York Times" zouden
die nieuwe credieten verscheiden mil-
lioenen dollars beloopen. Het leger heeft
behoefte aan nieuwe kanonnen, terwijl d&
gemotoriseerde eenheden verbeterd moetert
worden. Men wil verder veThooging van
het effectief met 8000 mian voor het geregel
de leger en de nationale garde en geldort
voor den aanleg van een ludhtvaartbasis,
waarschijnlijk in Alaska.
Er zijn bestellingen voor luchtdoelgeschut
•t een bedrag van ruim iyz millioen ge
plaatst. Het congres heeft 25 miliioen toe
gestaan voor de organisatie der luchtverde
diging. Daarvan is 5 millioen reeds ge
bruikt.
Volgens hetzelfde blad heeft men hef
congres aanbevolen: de verbetering van de
basis te Pearl Harbor op Hawaii, den bouw
van het grootste drijvende droogdok teï
wereld, de moderniiseering van vijf slag-
soheipen en zes diuiikbooten en de machti
ging tot het opeischen van koopvaardij
schepen en particuliere vliegtuigen reedd
Vóór mogelijke ydjandeüdjMiedJenij
