ALLES VOOR! NIETS TEGEN
De Lichte Brigade aan den Nederrijn
Samenwerking blijft gewenscht
"AKKERTJE"
VRIJDAG 23 SEPTEMBER 1938
DERDE BLAD PAG. 9
Rood forceert den
Rijnovergang
Stoot naar het Noorden
Omtrekking en doorbraak
der Blauwe stellingen
Arnhem, 22 September.
Klop, klop, klop. 5 uur! Slaap. Half
zes. Ontbijt. Nog slaap. Zes uur. De bus
rijdt af. Weer slaap.
Men zou het zich zoo kunnen denken.
Maar zoo erg was het toch niet met het
dozijn „oorlogscorrespondenten", dat van
morgen omstreeks zes uur over den beton
weg Arnhem-Ede-Woudenberg snorde op
weg naar het terrein, waar Rood en Blauw
elkaar zouden ontmoeten.
De oogen waren goed open. Maar over
bosch en heide deinde nog de door een och
tendbriesje bewogen witte wade van den
morgendamp. Veel uitzicht was er dus niet.
Maar de sterrenlucht boven ons deed een
mooien dag verwachten. Het is stralend
weer geworden.
Toen we Ede passeerden waren de bij
Blauw ingedeelde troepen van de Lichte
Brigade reeds volop in actie. De mannen
van het lie Bat. 34 R.I. met 10 R.I
die in de richting Renswoude-Veenendaal
een opname-stelling zouden bezetten, om
eventueel in den loop van den dag de ge-
vechtsgreep van Blauw, die het in de om
geving van Leereum en Amerongen tegen
Rood zou hebben op te nemen, te kunnen
opvangen en steunen, was op marsch.
De gevechtsgroep van Blauw was al en
kele uren te voren opgerukt. Ritmeester
Hasselman met zijn eskadron motor
rijders zat bij de Klomp reeds in stelling.
Om half 5 was hij gealarmeerd. De
tegenpartij was er in den nacht in ge
slaagd bij Wijk bij Duurstede en Eek
en Wiel over de rivier te komen en
trachtte langs twee wegen op te ruk
ken in de richting Leersum-Amerongen.
We hebben deze mogelijkheid gisteren
reeds uitgesproken. Deze Roode op-
marsch moest worden gestuit.
Met het front naar het zuiden gekeerd
wachtten de motorrijders met hun mitrail
leurs, die keurig verdekt en gecamoufleerd
door takken, dreigend waren opgesteld, de
komende dingen af. Ze werden gesteund
door het nieuwe 4.7 afweergeschut tegen
pantser- en gevechtswagens. Men was op de
komst van deze hinderlijke strijdmiddelen
dus voorbereid.
Deze nieuwe afweerkanonnen zijn een
prachtig materiaal met een dracht van 46
K.M. Meestal hebben ze echter binnen
korter afstand langs den weg hun werk te
doen. Binnen een minuut zagen we ze in
stelling komen en, van de wielen ontdaan,
schietvaardig op den „vijand" gericht.
Al ras kwamen berichten binnen, dat
het eskadron wielrijders, dat de voorste
j linie van Blauw uitmaakte, noordelijk
i van den Rijn in gevechtsaanraking met
j de Rooden was. Ook kwam een rood
1 vliegtuig eens poolshoogte nemen boven
j de Blauwe stellingen.
f Het werd opletten.
IET eens even op,
heeren! Waar-
om zoudt U
nog langer het genoe
gen missen van prettig
ondergoed? Draagt
Novana! Even sterk,
als licht en soepeL
Keus uit elk ge
wenscht model!
vvang)
G£EN COED ZOO COED
NOVANA - ONDESCOEO
TneotCtrtiek To So*ie Verkenneren N.V. Attn CN3J
Dat begreep ook overste Math on, de
commandant, van Blauw. Hij begon dan
ook eerst zijn wielrijders en daarna zijn
huzaren vooruit te brengen met een afdee-
ling 6 Veld (infanteriegeschut) van hei
Korps Rijdende Artillerie. Alles wordt in
de richting Amersfoort gedirigeerd.
Als reserve sluiten ten slotte de motor
rijders in snelle vaart aan.
Het zich zien ontplooien van deze bewe
ging, maakt het duidelijk, dat de snelheid
van actie grooter zou kunnen zijn bij min
der paarden en meer wielrijders en motor-
ders.
De gevreesde overgang over den Rijn
was gelukt en Blauw was er niet in ge
slaagd tijdig de pontveren bij Ameron
gen, Wijk bij Duurstede en Beusichcm
onbruikbaar te maken.
Toch zou Jiet voor Rood verder geen vroo-
lijke wandeling worden. Een krachtige po
ging zou in ieder geval worden gedaan om
hem terug te werpen. Hoe zeiden we
reeds. Slaagde deze onderneming niet, dan
zou de vijand in ieder geval door vertra
gende gevechten zoo lang mogelijk worden
opgehouden. Mocht de overmacht te groot
blijken, dan wachtte gelijk gezegd ir
de lijn Renswoude-Veenendaal een beschut
tende sterke stelling.
Rood stoot door
Rood wilde natuurlijk doorstooten,
toen het eenmaal den Utrechtschen
oever van de rivier bereikt had.
Het had de heimelijke bedoeling, dat zoo
krachtig te doen van Amerongen uit, opdat
de weg naar Ede vrij zou komen. De lin
kervleugel van Rood trachtte dit doel te be
reiken door een aanval op en een omtrek
king van den Blauwen rechtervleugel.
Lukte dat, dan zouden ze de tegenpartij in
den rug komen en was de victorie van den
dag behaald. Ter meerdere zekerheid werd
ook een colonne gedirigeerd over Wagenin-
gen in de richting Veenendaal. Duidelijk
was dus de opzet om Blauw tusschen twee
tangen samen te knijpen.
Verdediging door aanval
Blauw bleef van deze bedoeling niet ge
heel onkundig.
De beste verdediging den aanval ach
tende, werd deze spoedig opgezet, ko
mende zooals we reeds hebben uit
eengezet uit de richting de Klomp,
dus in Z.W. richting.
We wilden graag de ontplooiing van de
zen aanval, die echter ten slotte niet al te
gunstig verliep, gadeslaan.
Dat was niet zoo moeilijk.
Onze chauffeur bracht ons snel via het
dorp van de Ritmeester-sigaren even tijd
om er een op te steken was er niet
Eist met zijn steenfabrieken naar den ten
noorden van den straatweg naar Rhenen
gelegen Araerongschen berg.
Het schilderachtig gelegen Berghuis werd
ons tijdelijk kwartier.
Successievelijk kwam de hoofdmacht van
Blauw: wielrijders, huzaren en artillerie,
langs de boschpaden oprukken, terwijl in
het voorterrein hier en daar de mitrailleurs
reeds hun woordje begonnen mee te spre
ken. Het was toen omstreeks half 10.
Majoor de Marees v n Swinderen
haastte zich zijn bevelen uit te geven en
spoedig daarna was de troep vanuit het
bosch den aanval in de richting Ameron
gen begonnen.
De vijand bleek echter te machtig.
Wel hadden blauwe wielrijders zich eenl-
gen tijd in Amerongen en Leersum kunnen
handhaven. Rood ontweek echter een direc-
ten aanval en gaf de voorkeur aan
een omtrekking
westelijke richting. Deze opzet gelukte.
En toen bovendien Roode huzaren de zwak
bezette lijn Leersum-Amerongen wisten te
doorbreken, was het pleit in principe vrij
wel beslist.
De wielrijders van Blauw moesten Leer
sum ontruimen en ook Amerongen moest
haastig worden verlaten en aan Bood wor
den overgelaten. Dat maakte er zich dade
lijk extra-sterk door nog een belangrijk
aantal wielrijders er heen te zenden.
De aanval der Huzaren van Blauw
vanuit het Amerongsche bosch moest
onder deze omstandigheden wel mis
lukken. Van alle kanten drong de vij
and op, in het front en op de flank,
Dit groote gevaar is blijkbaar te laat on
derkend, zoodat eigenlijk te lang stand
werd gehouden. -
De gevolgen bleven niet uit.
Luchtafweer-mitrailleur op den patronen-
wagen in stelling gebracht bij de Klomp.
Wig in het front
Het te laat zich losmaken van de
tegenpartij, die bovendien met kracht
7«ijn wig bleef drijven in het front Leer
sumAmerongen, leidde er toe, dat een
niet zoo onaanzienlijk deel der huzaren
bij Haspel, enkele kilometers noorde
lijker en West van Veenendaal, werd af
gesneden.
Ze waren aan alle zijden door Rooden om
ringd en er was geen mogelijkheid om bij
het dichthalen van het net nog te ontsnap
pen.
Inmiddels had de Roode kolonne, die
westelijk om Leersum heen was getrokken,
den stoot in noordelijke richting krachtig
voortgezet.
We ontmoetten haar na den middag hij
de brug over de spoorbaan bij Emmikhui-
zen. De reserve-ritmeester T i e 1 e n s, com
mandant van het Haagsche district der
Rijksveldwacht, had met zijn mannen dit^
punt bezet. Deze wielrijders waren den vori-
gen dag half acht uit den Bosch vertrokken
en daarna voortdurend in touw geweest
Manoeuvres houden is werkelijk geen sine
cure! „De krijgsmansstand is de stand d^r
ontbering".
Rood was zelfs nog meer naar het westen
omgebogen en had ook een bataillon ingezet
tegen Renswoude, waar de Blauwe infante
rie, het 2de Bat. van 34 R.T. dus, zich be
vond: een deel er van was ook in den strijd
geworpen bij de zoo even genoemde spoor
brug en bij Haspel tegen de Roode Huzaren.
Echter met niet al te guostigen uitslag:, eon
aantal „gevangenen" leverde het bewijjb.'
Dezen konden zich kennelijk goed in huil
lot schikken. Gretig ging de besrbH?hnfe
mondvoorraad naar binnen.
Toen de strijd zich zoover ontwikkeld har!
en de doelstelling van de leiding was be
naderd, draaide de klok reeds naar het uur
van tweeën: het automatisch einde der oefe
ning.
Met begrijpelijk genoegen zagen beide par
tijen dit oogenblik aanbreken.
Spoedig waren allen op weg naar de
Tweede Kamer
De Voorzitter aanvaardt
zijn ambt
In de Tweede Kamer-vergadering van
gisteren heeft de Voorzitter Mr. van
S c h a i k zijn ambt aanvaard met een
rede waarin hij o.m. zeidc:
Wel zelden hebben wij onze parlementaire
werkzaamheden hervat op een tijdstip waar
op de internationale omstandigheden zoo zor
gelijk waren als heden.
Sinds de spanning in Europa haar kook
punt heeft bereikt, is intusschen de hoop i
levendigd, dat wij gespaard zuilen blij
voor de verschrikkelijkste aller verschrikkin
gen. die de menschheid zichzelve kan aan
doen. Vertrouwen wij, dat de aigemeene af
schuw daarvan en de in de volkeren heer-
schende avil tot vrede langs wegen van recht
vaardigheid zullen leiden tot een vergelijk,
dat niet van stonde af aan de kiemen voor
nieuwe toekomstige botsingen in zich zal be
vatten.
Ook de binnenlandsche toestand is geens
zins rooskleurig. Voorzoover dit nog niet dui
delijk was, hebben de staatstukken, die ons
dezer dagen hebben bereikt, wel de koude
werkelijkheid in het licht gesteld.
Is dit nu voor ons als volksvertegenwoor
diging reden voor eenig gevoel van moede
loosheid of matheid tegenover de schier on
overwinnelijk schijnende moeilijkheden,
waarmede regeering en volk te kampen heb
ben? Het tegendeel. Het Nederlaaidsche volk
heeft ons gekozen als vertrouwensmannen,
van wie het verwacht, dat zij onder alle om
standigheden voor het algemeen welzijn op
de bres zullen staan.
Zoo hebben wij in een tijdsbestek, waarin
nieuwe kwartieren.
De rust en een stevig maal waren wel
verdiend.
Morgen wordt om elf uur begonnen tot
Zaterdagmiddag twaalf uur aan één stuk
door.
Prins Bernhard heeft daadwerkelijk aan
de oefeningen deel genomen. Te kwart over
zes is h,ij, gpkleed in veldtenue, bij het sta
tion Maarsbergcn te paard gestegen. Hij
heeft deel uitgemaakt van een cavalerie-
patrouille onder luitenant Simons. Tot het
eind van de oefening is hij in liet terrein
gebleven en daarna vanuit de Klomp per
auto huiswaarts gegaan.
De nacht is de vriend van den oorlog.
Dat deze kernspreuk van kolonel Van
Voorst tot Voorst niet onjuist mag
heeten, is ons heden door den commandant
van het veldleger, generaal v. Voorst tot
Voorst, bevestigd.
Zooals men weet, geschieden de troepen
verplaatsingen zooveel mogelijk in de duis-
Welnu de kolonel v. Voorst heeft in den
nacht een uur lang boven het terrein ge
vlogen. Er was echter nagenoeg niets waar
te nemen, en doofden de auto's hun lichten,
dan heelemaal niets. Zelfs het afschieten
van parachutelichten, die men heeft het
onlangs in Scheveningen kunnen constatco-
ren toch een scherp licht in breeden cir
kel vyspeiden, kon niet in staat stellen ook
maar iets van de troepeif te ontdekken.
De donkerheid is dus. proefondervindelijk
bewezen, een vriend ook van deze oefenin
gen. voor zoover de bewegingen in de duis
ternis plaats hebben. Het terrein absorbeert
mannen en materieel volkomen, mits er
oor gezorgd wordt, dat de troep niet zelf
door lichtschijnsels zijn plaatsing en bewe
gingen verraadt
om zich bij de huidige, bewogen en onzekere tijdsomstandigheden
bij het bestellen van thee te realiseeren, dat de bekende
GOALPARA behalve een bijzonder smakelijke kop thee
U middels hare luchtdicht GESOLDEERDE LOODVERPAK-
KING gratis garantie biedt, ons heerlijk product zoo noodig
zeer langen tijd te bewaren.
MELANGE 38 CT. PER ONS
Gesel. Oranje Pecco 34 ct. p. ons
per 3 en 5 ponds kistje
ca. 10 a 20 cent per pond
voordeeliger.
Indien Uw winkelier geen echte GOALPARA Ioodverp. heeft,
schrijve U rechtstreeks aan de:
Imp. SWEEPS H. Mij., Heerengracht 451, A'dam
POSTGIRO 18738
zooveel van het dynamisch vermogen der be
volking wordt gevraagd, met meer inspan
ning dan ooit ons te wijden aan 's lands be
langen.
Hoe zou ons dat trouwens zwaar kunnen
vallen, wanneer wij gedenken de eerbiedaf-
dwingende wijze, waarop Habe Majesteit de
Koningin gedurende nu veertig, vaak uiterst
zorgvolle jaren als toonbeeld van Tiere
kracht en in geestelijke eenheid niet het
volk ons land heeft geregeerd?
Te minder zal het ons aan energie ontbre
ken als wij er ons rekenschap van geven, dat
hoezeer ook geteisterd, onze bevolking rijk
is gebleven aan godsdienstige, zedelijke en
cultureele waarden.
Ondanks de groote verscheidenheid in be
lijdenissen en beginselen, kenmerkt de Ne
derlander zich door een gezonden zin voor
verdraagzame en vruchtbare samenwerking
op haast elk levensterrein.
Laten wij, ons streven op dat doel richtend
bedenken, dat het niet kan worden bereikt,
als wij ons daarbij te zeer door belemmeren
de feiten en omstandigheden laten leiden, in
stede van te trachten deze met de uiterste
geestkracht te beheerschen ot ons daarvan
onafhankelijk te maken.
Wetende, dat ook 's lands regeering in
haar gestadige zorg voor het scheppen van
verhooging der volkswelvaart daarop be
dacht zal zijn, dienen wij haar in haar ver
antwoordelijken arbeid zooveel mogelijk bij
te staan. Wij doen dit niet door ons, in strijd
met onze beste tradities, uitsluitendd tot tolk
te maken van velerlei wenschen en verlan
gens, doch wel door op te komen voor het
geen naar ons inzicht door het belang van
het land wordt gevorderd. Geen debatten
waar die kunnen worden gemist, maar het
gewicht onzer overtuiging in de schaal ge
legd, indien daaraan, tot steun van en als 't
moet ook tegenover de regeering, behoefte
bestaat.
Benoeming van Commissies
Daarna is aan de orde de samenstelling
van enkele commissies.
De Voorzitter benoemt in de commissie
voor Buitenlandsche Zaken de heeren D e
Geer, Albarda, Bongaerts, Schou
ten, Bierema en Joekes.
In de commissie voor Indische Zaken de
heeren Rutgers van Rozenburg,
Joekes. van Poll, Stokvis, van
Lidth de Jeude, Meyerink en Ba-
je 11 o.
Voorts wordt besloten tot het wederom, in
stellen van commissiën resp. voor a. Pri
vaat- en Strafrecht; b. Belastingen; c. Open
bare Werken, Verkeers- en Waterstaatsaan
gelegenheden; d. Overleg met de Regeering
inzake handelspolitieke aangelegenheden.
Vervolgens worden de vijf afdeelingen der
Kamer bij loting samengesteld.
Benoemd zijn in de commissie voor de
Rijksuitgaven: de heeren O u d, W jj n k o o p,
IJ ze r m a n, T ilanus, Teulings, Wen
de 1 a a r en Wagenaar;
in de vaste commissio voor Privaat- en
Strafrecht mevr. B a k k e r-N o r t, mevr.
M a c k a y-K a t z, de heeren T r u y e n.
Terpstra, Donker, v. d. Goes van
Nat er s, van Maarsevecn;
in de vaste commissie voor de Belastingen
de heeren D e G e e r, v. d. Tempel, S u-
r i n g, v. d. Heuvel. Teulings, Schil t-
huis en Wagena?n
in de vaste commissie voor Openbare .Wer
ken-, Verkeers- en Waterstaatsaangelegen
heden de heeren Bongaerts, v. d. Waer-
den, van Braambeek, Kr ij ge r,
Ebcls, Diepenhorst, de Marchant
et d'Ansembourg;
in de vaste commissie voor overleg met de
Regeering inzake handelspolietieke aange
legenheden de heeren Schouten, Bak
ker, Ebels, Bierema, Kortenhorst,
v. d. Putt, van Gelderen;
in de commissie voor de Verzoekschriften
de heer«n Drees, Terpstra, Schilt-
h u i s, K ro 1 en B a j e 11 o.
Bij stemming worden gekozen!
In de huishoudelijke commissie de heeren
Drees en Smeenk (beiden aftredend);
in de gemengde commissie voor de steno
grafie de haeren Tilanus, Bongaerts
en Joekes. allen aftredend:
in de commissie van Beroep voor de
Ambtenaren der Stenografische inrichting
de heeren v. d. Temipel. Terpstra en
Wen de laar, allen aftredend.
De Voorzitter stelt voor, op Dinsdag
18 October aa. in openbare vergadering een
aantal wetsontwerpen aan de orde te stel
len, waaronder die tot wijziging van de De-
fensiebegrooeting.
Zonder h.st. wordt aldus besloten.
A. P. Dekkei
Officieele Berichten
den luchtvaai
standplaats Haarlei
thans Inspecteur bjj den luchtvaartdienst i..
delliken dienst.
AUDIëNTIES
De gewone audiëntie van den Minister van
Sociale Zaken zal op Woensdag 28 Sept. 193S
niet plaats hebben. Ook zal de audiëntie van den
Minister van Waterstaat Vrjdag 7 Oct. a.s niet
plaats hebben.
Neem dadelijk
Stop die razende kiespijn!
"AKKERTJES" zijn onfeilbare pij'n-
siillers en |^evrijden U direct van
zenuwpijnefi, spierpijnen, hoofdpijn.
Onschadelijk. Lel op '1 AKKER-merk.
Per koker van 13 sluks -12 stuivers.
Per doos van 2 stuks - 2 stuivers.
ROFFELRIJMEN.
EEN VROME WENSCH
;vel
r-generaal
alle pieren hekken langs de
en verwijderd, daar het tJzeij
andere doeleinden noodig is. Zoo>
men in Berlijn, dat de ijzeren:
en welke de voortuintjes van da
Lt afsluiten, worden verwijderd,
door het geheele beeld van de
it verandert. Hetzelfde geschiedt
de hekken langs den Tiergarten
De Duitscher sloopt zijn ijzren hele
Op last van hoogerliand,
Omdat men 't ijzer noodig heeft
Tot heil van 't vaderland.
't Aspect van straat en pleinen wordt
Heel anders, zegt de krant.
Veel béter wordt het zonder hek,
Zegt mijn gezond verstand
Ik vind een hek afschuwelijk
Vooral in een plantsoen.
Het tast je, vind ik, rechtstreeks in
Je burgerlijk fatsoen.
't Is of het zegt: 'k vertrouw je'niet,
Vertrapper van het groen!
Dat zegt het hek tot iederéén
Ddt's geen manier, van doen.
De Duitscher sloopt zijn hekken en
Misschien slaakt hij een zucht,
Maar toch: de Duitscher kan het doeiïl
Hij heeft gevoel voor tucht,
Hij kent de roede, en hij is
Daar vast niet voor beducht
Hij weet: gezonde opvoeding
Draagt kerngezonde vrucht
Ik wou dat in ons goede land
Geen hek hoefde bestaan.
Dat onze jeugd met ijzren wü
De rechte weg wou gaan.
Dan trof je niet in ieder park
De vagebonden aan
Die op hun weg door 't leven heen
Geen grasje laten staan.
(Nadruk verboden)
LEO LENS
s-GRAVENHAGE. 23 Sept. Naar wij veis
nemen ligt het in het voornemen der regee.
ring te 's-Gravenhage een vierden kan-»
tonrechter te benoemen.
Het gaat goed. Vleugje, zei De Wit. Misschien komen
we een dag of wat te laat om Kerstmis aan wal te vieren.
Maar in ieder geval gaat langzaam zeker. Eenmaal thuis,
zullen we onze schade wel inhalen, hè?
Ik hoop het met jou. Dwerg. Maar ik vertrouw het
niet. Er is mij te veel ijs.
Voorloopig zal ik met jou niet meer praten, antwoord
de De Wit, nu toch eenigszins ontstemd over de aanhou
dende neerslachtigheid van den pruimenden matroos. Hij
vertegenwoordigde daarmee het grootste deel van de be
manning. Ze waren in het algemeen wat kribbig over het
feit, dat ze de feestdagen aan wal zouden misloopen. Ver
der maakten ze zich niet meer zoo bezorgd over den toe
stand, waarin ze verkeerden. Zeker, voortdurend botste hun
schip op dikke ijsmassa's. Maar alles went tenslotte. En
toen dan ook op zekeren morgen weer een schok gevoeld
werd. dacht een ieder: Nog altijd dat ijs!
Maar even later volgde een tweede, heviger dan de
eerste. De Zeehond trilde van voor tot achter.
Men hoorde een kreet van ontzetting, direct daarop het
rinkelen van de telegraaf. Het schip schokte en stelde wan
hopige pogingen in het werk om volle kracht terug te
stoomen. Tevergeefs.
Er klonken verwarde vragen, men keek en beefde van
schrik door het onverwachte: De Zeehond was op een blin
de klip geloopen. Hij zat onwrikbaar.
De klip had zich nijdig vastgebeten in de kielplaten.
En de mist bleef hangen
Nadat de eerste schrik was weggeleden. werd er gecon
stateerd, dat er geen direct levensgevaar te duchten viel.
Radio was er niet aan boord, doch zoodra het zicht goed
werd, zou er zonder twijfel bepaald kunnen worden waar
het schip ongeveer uitstak. En de zee, of juister, het stukje
zee rondom, stroomde tamelijk kalm voorbij. Dat was een
troost, zij het ook een magere.
Tot één van de mannen een ontdekking deed en drie
woorden uitriep. Maar drie woorden, die ontstelling teweeg
brachten.
Hij riep: het ijs kruit!
Inderdaad! Het ijs begon te kruien. Langzaam eerst met
traag kraken schoven de glinsterende blokken over elkan
der en tegen de flanken van den Zeehond.
Steeds dichter naderde het dreigende gevaar.
De eerste stuurman gaf orders aan den bootsman, om de
reddingbooten gereed te maken. Misschien zouden ze spoe
dig gebruikt moeten worden. Hoewel geen der matrozen
begreep, hoe een houten scheepje hun levens zou kunnen
redden. Het ijs zou de notedopjes te pletter drukken.
Leek hun werk dus onzinnig, het leidde in elk geval de
sombere gedachten af. Voor een deel was dit ook de opzet
van den stuurman geweest.
Vleug zorgde er evenwel voor, dat zijn maats hun triest
heid niet geheel en al wegwerkten.
Op het sloependek bezig, mompelde hij: Tot nog toe ben
ik er altijd goed door gerold. De vorige winter hadden we
wel averij, maar toch een behouden reis.
Wat het nou wordt
Mismoedig schudde hij z'n beenigen kop.
Sombere gedachten dwaalden door de hoofden. Vleug
had gelijk, hoor! Het zag er beslist kwaad uit. Het liep fout.
Absoluut.
Toen sprak een oude matroos. Dat gebeurde zelden of
nooit. Kalme Kees sprak! Dan was er iets bijzonders aan de
hand. Kees was een der oudsten aan boord. Een grijze kroes
kop met ruig gerimpeld gezicht, waarover vaak een fijne
glimlach kón glijden. Zoon lach. waarin je een innerlijke
vreugde en rust opmerkte. Alleen op zeer bepaalde oogen-
blikken echter sprak Kalme Kees. Zooals nu, bij de aige
meene verslagenheid.
Waarom verliezen jullie de moed. jongens? Kop op!
We zitten wel in een moeilijk parket, maar God is er toch?
Monk alleen spotte: Ik zie anders weinig van hem.
Dat is niet noodig. Die klip, waar we nu op zitten,
zagen we ook niet. Maar ik geloof toch wel, dat-ie er was.
En goed.
Weet je nog meer van dat opwekkends?
Gelukkig wel, omdat God er is. Hij kan helpen.
Maar doet Hij het, viel De Wit uit.
Dat weet ik evenmin als jij. Dwerg. Maar dat weet ik,
zoowaar ik hier sta: op Hem kunnen we vertrouwen. Hij
wil helpenzelfs als we niet meer thuis komen
Hij zweeg even, wond een dunne lijn over zijn gebogen
arm. De anderen hadden geen lust om ruwweg te spotten*
L>e toestand was er niet naar. In normale momenten zouden
ze er niet mee gewacht hebben. Maar dan ook zou Kalme
Kees niet hebben gesproken. Het had geen nut gehad.
Dolf, die de schutzeilen van de sloepen loshaakte ver
langde er sterk naar, dat Kees zijn troostwoorden verder
sprak. Hij voelde opeens een verlatenheid, waarvan hij de
oorsprong niet kende. Met Vleug had hij het bijna nutte-
looze van hun werk ingezien. Zijn eerste reis zou mensche-
ïjkerwijs ook zijn laatste worden. TenzijJa. ook hij
kende een tenzij. Voortdurend speelden er eenige woord
beelden in zijn gedachten: Vreest niet. geloof alleenlijk.
Maar heelemaal sterk in dat geloof, zóó. dat hij er op durfde
bouwen, was hij niet. En daarom? Kees. zeg meer!
En alsof de oude matroos die stille kreet hoorde, sprak hif-
een lus om het touw leggend: Morgen is het Kerstmis. En
waarom denk je. dat we het feest mogen vieren? Toch niet.
omdat het winter is. en de aangekleede sparren of de roode
lichtjes in de Oceaan-bar dan zoo gezellig uitkomen. Dat is
maar het uiterlijke. Hoofdzaak is de blijdschap, omdat God
Zijn onbegrijpelijke liefde toonde. Er was een breuk in de
wereld gekomen. Daarom was de echte vreugde verdwenen*
Een deel van Hem kwam hier om die terug te brengen en
om het vertrouwen te herstellen. Als je inziet, dat je alles
verknoeid heb', en als je verstaat, dat er slechts één kan
zijn. die hooger en machtiger is dan wij. om de averij van je
leven te repareeren, dan zit je niet meer in de put of in de
knijpert. Dan is het: study je roer, recht zoo die gaat!
Precies of er een loods bij je op de brug is. Die weet beter
dan jij, hoe het schip koersen moet.
Wordt vervolgd
