dDD ro Op weg naar hef eind der spellingkwestie SCHUDT UW LEVER WAKKER MAANDAG 2 MEI 1938 DERDE BLAD PAG. g Dn? W. J. H. C a r 0 n, leeraar aan het Gereformeerd Gymnasium en aan de Chris telijko Hoogere Burgerschool te Amsterdam schrijft ons: Aangaande 't gevolgde beleid in de spel lingkwestie, welke nog steeds niet is opge lost, zegt de Minister, dat 't Kabinet-1937 niet gebonden is door hetgeen het Kabinot-1933 [heeft gedaan. Blijkbaar desavoueert de Minister hier de daden van zijn ambtsvoor ganger. Dit vermoeden wint aan stelligheid, als men verder leest, dat de Minister „reeds onmiddellijk na zijn optreden in 1935 zeer duidelijk heeft doen blijken, dat hij met be trekking tot geslacht en voornaamwoorde lijke aanduiding de verantwoordelijkheid ivoor hetgeen in 1934 is geschied, niet zou kunnen dragen." Dit werpt een bijzonder licht op de stel lige verzekeringen van Mr. Marchant inder tijd, dat het hecle Kabinet achter hem stond. Ook deze verzekering blijkt dus te passen in den stijl van de- machtsspreuken ivan '34: Belgic doet mee! „De" deskundigen zijn het er mee eens! Nog een laatste ronde! enz. Wat blijkt er van waar te zijn? Intpsschcn hebben velen dit voor goede munt aangenomen en was de overrompe ling der school al spoedig oen feit. Daarna zat men met het geval! Bezwaren vorifzen ;van alle kanten en de maatschappij liet zich piet dwingen door de school! Dat de Minister zich losmaakt van de [vóórgeschiedenis is waarlijk geen wonder. Prof. Woltjer, A.R. senator, heeft in de Eerste Kamer (13 Jan. 193S) een scherp re quisitoir uitgesproken over het onjuiste beleid van 1934. En Dr. Colijn erkende (Z.E. sprak zelfs van een biecht in het openbaar), dat hij Prof Woltjers bezwaren niet kon weerleggen. Dat do Regeering recht wil Lim-U" •/til vpIpti vftrheuzen! ÜOPii inzake „1031", zal velen ver-heugen De nieuwe regeling zal de regels 1 tot o Va- 934, 1936 (aangaande e, o en sch) aan vaarden, behoudens wellicht een technische Wijziging. Met betrekking tot woordge slacht en vnw. aanduiding keert zij terug tot Do Vries en Te Winkel. Een commissie zal de vraag onder het het oog zien, „in hoeverre in oe toekomst op het stuk van geslacht en vnw. aanduiding wijziging wen- scheliik zal blijken." Het moet erkend worden, dat de Minister er in geslaagd is met deze nieuwe regeling een flink eind nader te zijn gekomen tot een Uiteindelijke oplossing. De geheele toestand is thans breeder overzien. Niet vanuit eng schoolstandpunt. gelijk Mr. -tar- chant deed, die oaardoor wel falen moest. Of echter de huidige Minister gelukkiger zal zijn met zijn plannen t.a.v. de aanvaarding 'door de maatschappij, is een open vraag. Er is nog steeds sterke tegenstand „De Zaken wereld" van 23 April j.l. bevat de resultaten [van een merkwaardige enquête. Enkele hon derden werkgevers geven hun oordeel over 1de spelling-1934. Uit de antwoorden blijkt, 'dat 19 pet. het met de spelling-Marchant leens is; 56 pet wil De Vr. en Te W. be- ihouden en 25 pet kiest geen partij, maar ivelen protesteeren tegen den spellingcnaos deu- laatste tijden. Het m e e re nd e el der geuite bezwaren geldt de buigings-n! Mot instemming vermeldt het weekblad, dat déze bezwaren zullen ver vallen door de nieuwe plannen der Regee ring De enquête getuigt duidelijk, gelijk ver schillende vroegere, dat de maatschappij nag niet hard achter de nieuwe loopt. Wel maakt de regeling-1938 betere kansen, omdat de Regeering eerlang zelf tot de (al of niet gewijzigde) regeling-1938 zal overgaan in de van haar uitgaande stukken. Mr. 'Marchant heeft in '34 „verzekerd", dat de Regeering volgen zal! Zal het thans andei's gaan? En zal het niet van belang geacht worden, hoe oe maatschappij re ageert? De soepeler houding zal bij zeer velen instemming vinden, maar het is te betreuren, dat de regels betreffende e, o en sch onveranderd overgenomen zijn. Niet in de eerete plaats om de onbeholpen formu- leering van regel 1 en 2, maar omdat in geen opzicht tegemoet gekomen is a,an de bezwaren dergenen, die de regels onprac- 'tisoh vinden. Daar is het groote bezwaar, dat men litteratuur in verouderde spelling on gaarne ter hand neemt. Er is de laatste halve eeuw enorm veel gepubliceerd. Door die geschriften is er geestelijk contact met vroegere schrijvers. Daar men onmogelijk tot herdrukken op groote schaal in nieuwe spelling kan overgaan, zal deze lectuur veel minder gelezen worden. Gevolg: groote geestelijke schade. Een tweede bezwaar ligt in bet eentonige en ongemarkeerde woorcl- beehl der nieuwe spelling. Dit schaadt het sneKe herkennen, belemmert het lezen, dat reeds zoo'n moeilijke kunst is. Men weet, hoe overtuigend Prof. Huizenga hierover ge schreven heeft. Proefondervindelijk onder zoek van Prof. Waterink bevestigt dit. En uit argument klemt to meer. als men be denkt, dat het aantal lezers (honderddui zenden ieoeren dag!) veel grooter is dan dat der schrijvers. De Minister stelt een technische wijziging uitzicht. Het is zeer gewenscht, dat i deze bezwaren tegemoet gekomen wordt, de eerste plaats door de bepaling, dat -eele(n) en -ceren niet met enkel teeken geschreven zal worden en dat de ch i jectiva, afgeleid van aaróiïjkskundige behouden blijft. Dit laatste mede met het oog op de vele instellingen, zaken, ereenigingdi, welker namen (en Koninklijk goedgekeurde statuten) dergelijke adjectiva bevatten: „Nederlandsche„Rotterdam- 6cheenz. Dat de Minister inzake de kwestie van woordgeslacht en vnw. aanduiding niet toe gegeven heeft aan vcreenvoudigingseiscben zal velen in den lande, bijzonder in onze kringen, verheugen. Dit punt is cardo omdat hier kwesties van louter t a a d i g c n aard zijn, die met spelling niets van doen hebben. Kwesties ook, zooals Prof. Woltjer het in de Eerste Kamer uitdrukte, „niet zonder principieelen ondergrond". In dit verband herinner ik aan de funaamen- tecle en principieele behandeling van den gansehen strijd der laatste decenniën in de rectorale rede van Prof. Dr. J. Wille, hoog leeraar aan de Vrije Universiteit („Taalbe derf door de School van Kollewijn", Amster dam 1935) en aan het adres, dat de Senaat der Vrije Universiteit reeds op 24 Mei 1934 aan Mr. Marchant zond, om zijn bezwaren kenbaar te maken tegen de voorgenomen weglating van de buigings-n, die wel leiden moet tot taalverarming, en waaraan een principieel onjuiste taalbe schouwing van een uiterst radicale rich ting ten grondslag ligt. Het is dan ook veel zeggend, dat de A.R. en C.H, Kamerleden van den aanvang af tot. op heden toe een sterke steun geweest zijn in den strijd tegen de nieuwe „spelling". De Regeering zal nu de vraag onder het oog zien, „in hoeverre op het stuk van ge slacht en vnw. aanduiding wijziging wen- schelijk zal blijken". Wordt hier gedoeld op de zaaknamen? Dit is de eenige cate gorie, waar men met eenig recht zou kunnen overwegen, „in hoeverreenz." Merkwaardig zijn de mededeelingen over België. Het lijkt er voorshands nog niet veel op.'dat het zal meegaan, daar het zich in zake het woordbeeld „een volledige vrijheid" heeft voorbehouden. In de M. v. A. luidt het: „Het strekt der Nederlandsche Regee ring evenwel tot groote voldoening, dat de Belgische Regeering met betrekking tot de punten, waaromtrent overeen stemming bestaat, tot samenwerking of parallelle, werking volkomen bereid is." Dat is ook niet moeilijk, zou men zeggen. Maar die andere puntenHier is een vacuum. Eigenlijk heeft de heele regeling dit ka rakter nog ondanks de overweging, dat het noodzakelijk was, „onmiddellijk zekerheid te verschaffen en een vacuum te vermijden". Maar er komen nog wijzigingen wellicht en commissies. Het bijzondere van deze laatste moge zijn, dat zij minder eenzijdig samen gesteld zijn. De positie van het onderwijs is een zeer moeilijk punt. De misvatting, dat de nieuwe spelling, die slechts voor examens gold, ook voorgeschreven was aan het on der- ij s, heeft mede bij het Christelijk onder wijs op vele plaatsen tot overhaaste invoe- Een dubbel feest bij onzen P.C.B. Voorzitter Augusteyn en hoofd bestuurder Schipp jubileerden Tal van blijken van belangstelling en waardeering Zaterdag hebben twee voormannen van den P. C. B. hun zilveren feest ge vierd, de voorzitter, de heer J. Augus teyn, en het hoofdbestuurslid, de heer J. S c h i p p. En beiden hebben op over tuigende wijze kunnen bemerken hoe zeer hun werk voor de Christen-spoor- mannen in het bijzonder en voor de geheele Christelijke Vakbeweging in het algemeen, gewaardeerd wordt. Beiden hielden receptie in hun woning te J t r e c h t. En het was bij beiden een komen n gaan van hen, die gelukwenschen kwa men aanbieden. De heer Augusteyn kreeg bezoek van het voltallige hoofdbestuur van den P. C .B., uitgenomen zijn mede-jubilaris, die echter des avonds kwam complimentee ren. De tweede voorzitter, de heer A. Mey- n e s hie'.d een waardeerende toespraak en bood het geschenk aan, dat inmiddels reeds geplaatst was, een fraaie haard. Mr. D a m- brink Sr. en Mr. Dambrink Jr, de rechtskundige adviseurs van den bond kwa men complimenteeren. De eere-voorzitter van het C. N. V., de he.er K. Kruithof kwam gelukwenschen aanbieden en een de putatie van den Personéelraad, bestaande uit de heeren P. Moltmaker, Timmer mans en van Rossum. Voorts kwam een vertegenwoordiger van den R.K. Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel Sint Ra- faël. Bloemstukken waren gezonden door de afdeeling Utrecht van den P. C. B., den Ned. Chr. Bouwarbeidersbond, den Personeelraad, het Comité van Actie uit de Christelijk So ciale Organisaties. Namens de Int. Chr. Vak beweging werd een zilveren potlood geschon ke-- Er kwamen vele schriftelijke en tele- grr..\sche gelukwenschen binnen, o.a. van den heer Stapelkamp, den voorzitter an het Chr. Nat. Vakverbond. Een bijzonder bezoek was dat van een moeder van negen kinderen uit Moor drecht, de vrouw van een spoorweg beambte. Hij kon zelf niet weg, en had zijn vrouw afgevaardigd om de jubila rissen geluk te wenschen. Zij kweet zich met vreugde van die taak en bracht RUBRIEK^, Zaterdag werden alle toegangswegen naar Oss door de politie, geassisteerd door de rijksueldwacht. afgezet, in verband met eventueele onregelmatigheden. De papieren van alle automobilisten, op weg naar Oss. werden nagezien TIRION CARLIER LINNENWEVERIJ NU ENEN-STATION Telefoon No. 3 Uitsluitend levering rechtstreeks aan particulieren. ring geleid. Het was niet noodig geweest, maar de gedachtengang is begrijpelijk. Thans zit men met de gevolgen. Het leven liet zich niet dwingen door de school. De averechtsche methode is gevolgd. De school dient op te leiden voor het loven. Dat is haar normale functie. Het dient toe gegeven, dat onderwijzer en leeraar gemak kelijk er toe konden komen, het vraagstuk te bezien vanuit den schoolhoek. Maar de kwestie is ingewikkelder en dieper. Men zie slechts de verdeelde meeningen der deskundigen. En nu is het inder daad verschrikkelijk, dat men zoo geëxpe rimenteerd heeft met onze kinderen. Maar waar ligt de schuld? Er is een vitium origi- nis. Dat is 19341 De maatschappij heeft de examenspelling niet aanvaard. Ook België niet. Terugkeer der school was het eenige mogelijke. Dat zij dit loyaal dpe en moge ons Christelijk onderwijs hierbij voorgaan! zoowel een bezoek aan den voorzitter als aan den jubileerenden bestuurder. Een aardig blijk van den onderlingen band tusschen de P. C. B.-ers in heel het land. Het was in de Comelis Drebbelstraat een komen en gaan van drie tot zes en den heer Augusteyn bleek hoezeer zijn arbeid ten bate van den bond op prijs gesteld wordt. En hetzelfde was het geval bij den heer Schipp. Zijn woning aan de Amstelstraat te Utrecht was ook vol belangstellende vrien- Ook hier kwam het voltallige hoofd- bertuur van den bond, met uitzondering den jubileerenden voorzitter. Maar deze had een telegram van gelukwensch gezon den. De heer Meynes sprak ook hier een woord van gelukwensch en bood namens den bond aan een karpet, een tafelkleed en een divankleed. Er waren bloemstukken ge zonden namens de afdeeling Utrecht van den P. C. B., namens de Chr. Coöperatie Manna, namens de Woningbouwvereeniging van den Utr. Chr. Besturenbond. De heer Schipper kwam namens het C. N .V., de heer Kruit hof verscheen ook hier en de heer Heu- tink kwam compümenteeren namens de Woningbouwvereeniging van den U. C .B. De beide Mrs. Dambrink kwamen com plimenteeren en namens de Chr. Coöperatie Manna kwamen de heeren Smit en van Garderen hun felicitatie uitspreken. De heer W i 11 e m s e, dirigent van het P.C.B. koo-, kwam ter receptie, evenals een afge vaardigde van Sint Rafael. Van den heer Stapelkamp kwam een schriftelijke ge lukwensch in. Bij de beide jubilarissen kwamen veel te legrammen binnen van afdeelingen van den Bond. Deze dubbele feestdag voor den P. C. B. vormde een aardig moment in het leven van de beide trouwe hoofdbestuurders, die. ieder op zijn post, altijd ijverig bezig zijn voor de belangen der Christelijk Sociale Zaterdag werd te Wassenaar ter gelegenheid vart den verjaardag van H. K. H. Prinses Juliana een Prinses Beatrix-bank onthuldwelke namens het Comité „Blijvende herinnering heugelijke gebeurtenis Prinselijk Paar" aan het gemeente bestuur werd aangeboden Herziening van de Vleeschkeuringswet Wenschen van de middenstandsbonden De contactcentrale der drie middenstands bonden heeft zich met een adres gewend tot den Minister van Sociale Zaken in verband met de mcdedeeling, dat aan het departe ment van Minister Romme een ontwerp van de wet tot herziening der vleeschkeurings- wet-1919 wordt voorbereid. .Aan de Vleeschkeuringswet-1919 is voor den middenstand meer dan één ernstig be zwaar verbonden. Eenerzijds ondervindt het grootbedrijf veelal een voordeeliger behande ling dan het kleinbe.drijf door het feit, dat op grond van art 20 der thans geldende wet aan de gemeenten de regeling van den keu ringsdienst wordt opgedragen. Daarbij komt. dat de tarieven van de gemeenten onderling vaak sterk uiteenloopen. De middenstandsbondfn zijn van meening, it in de nieuwe wet de vleeschkeuring zoodanig dient te worden geregeld, dat zij wordt een rijks-keuring mpt een uniforme uitvoering of althans een keuring met uni forme tarieven, die zoo veel mogelijk den kostprijs benaderen. LANGDURIGE HUWELIJKEN Op 14 Mei aa. hoopt het echtpaar J. Jas persLammers te Budel den dag te herden ken, waarop het zestig jaar geleden in den echt werd verbonden. Op 17 Mei zullen Johannes van Loenen en Aafien van Loenen—de Groot te Wester broek bij Hoogezand, 65 jaar getrouwd zijn. ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN en U zult 's morgens „kiplekker" uit bed springen, lederen dag moet Uw lever minstens een liter gal 'ro<^'vairpa" onvoldoende^^'verteer^Uv^ voedsel iet. het bederft. U voelt U opgeblazen. U raakt »rstopt. Uw lichaam is vergiftigd en U bent Ig, voélt U ellendig en ziet alles somber in. dechtslapmiddelen. drogisten, f. U.75. T LEVE R PIL L ETJ ES e doen stroomen el^u zult^weer Leverpilletjes bij apothekers en KRO-Orkee kest. 4.45 Grt 3.00 Knlples. 4.00 KRO-Or- ïuziek. 5.00 XRO-Melodisteo JS ..oliflL (5.45—6.05 Gelukwenschen). Ï.MO Berichten. 7.15 Causerie: Pygmeeën van W- Afrika. 7.35 Sportpraatje. 8.00 Berichten AN. Mededeelingen. 8.15 KRO-Symphonle-Orke-u. 9.00 Reportage. 9.30 Vervolg Gram.muziek. HILVERSUM II. 301.5 M. AVRO-Ultmendlng. 0.3O —7.0© RVt. 8.00 Gram.muziek. 10.00 Morgen- Wijding. 10.15 Gram.muziek. 10.30 Ensemble Jetty Cantor.ƒ-— 11.30 Vervolg 1.00 O Knlpl&i.. ----- koorzang. 5.00 Kinderuurtje. 5.39 Aeollan- Oikeet en soliste. 6.30 Causerie ..Afrlkaan- sche en Nederlandsche cultuur". 7.00 Voor de kinderen. 7.19 Medische wenken. 7.20 AVRO- DansorkesL 7.45 Z.Exc. Mr. C. M. J. F. Gose- ling: „De nationale reclasseerlngsd&g". 8.U0 Berichten ANP. Mededeelingen. Gram.muziek. 8 30 De Bonte Dinsdagavondtreln. (9.30—10.00 Gram.muziek). 10.45 Sportraportage. 11.00 Berioh.ten ANP. het AVRO-Danst I. 10.05 Reportage. 11.85 Actueele causerie. 12.50 Sextet. 3.20 Causerie. 3 50 Radio Romancers. 4.50 Orkest. 6.15 Strijkkwartet 6.20 Zigeunerorkest 7.00 LI- De hooge aardappelprijzen De voorraden nog voldoende Naar aanleiding van de hooge aardappel prijzen en de vrees, dat er binnenkort niet genoeg aardappelen meer zijn, heeft de Tel. een onderzoek naar dit aardappel vraagstuk ingesteld en deelt het blad mede, dat op grond van verkregen informaties bij dcri groothandel er thans geen enkele reden is om te vreezen voor een nijpend gebrek aan consumptie aardappelen. Er zijn nog voldoende voor raden om in de aardappelvoorziening van stad en land te voorzien tot den nieuwen oogst, al bestaan die voorraden dan ook niet uit do soorten, welke in ons land voor dagelijksch gebruik de meest gewilde zijn. De aardappelen, welke over het algemeen het meest in ons land gegoten worden, zijn de zoogenaamde Zeeuwsche „bonte" en „blauwe". De handelsvoorraden van deze soorten zijn nagenoeg op. Reeds in Jafiüari had de groothandel de Ned. Akkerbouw Centrale attent gemaakt op de groote schaarschte in de Zeeuwsche „bonte" en „blauwe", als gezegd, de besie Nederlandsche consumptieaardappelen. Er is toen, na 19 Januari, een inventari satie gehouden en deze wees uit, dat er nog zeer groote voorraden zoogenaamde Friesche „Bintjes" zijn, welke stellig het gebrek aan de „bonte" en „blauwe" zouden kunnen com penseeren. De bintjes" zijn Friesche klei-aardappelen, welke, zoo zeide men ons. uitstekend voor de consumptie zijn. Naast de „bintjes" zijn er nog de „Bevelanders" en de Friesche „Red Star", zoomede soort „Industrie", welke laatste evenwel niet bijzonder gewild is voor de consumptie Toch is, zoo gaat het blad voort, na ero, gewezen te hebben dat in de eerste week van Juni, als geen zware nachtvorsten komen, de eerste nieuwe aardappelen op d? markt zullen komen en er tot dien tijd genoeg voorraad aanwezig is. Echter is de toestand uiteraard toch niet volkomen normaal te noemen. Al is er daa niet bepaald van een aardappel-tekort te spreken. De gewilde consumptieaardappelen door het nagenoeg geheel uitputten voorraden Zeeuwsche „bonte" en „blauwe' zijn er niet in die mate, als wenschelijk De handel, zegt men ons, ls er volkomen van overtuigd, dat steun aan de boeren noodig was in tijden van overvloedige oogsten. Billijk werd het dan ook geacht, dat er een crisisheffing kwam op de Malta- uit Amerika. 1.05 Viool. 2.20 en 3.29 Zang. 3.35 Plano Orkest. 7.35 Trio. 8.50 Radlotocoeel. 2ULEN 456 M. 6.30 Orkest 1L*0 Orkest. 1.80 Populair concert 3.20 Concert 4.50 Solisten. 7.39 Cabaret 7.50 Gevar. concert. 484 M. 322 M.: 11.50 en 12.30 -kest 7.20 Cabaret 8.20 Sym- phonie-ur leest 484 M.: 11.50 en 12.30 Orkest. 7.20 Orkeat en koor. 8.35 Orkest EUTSCHLANDSENDER 1571 M. 6.30 Kinder koor. 7.20 Orkest 8.35 Syrophonleconcert 9.30 zang). Klarinet viola e aardappelen en andere buitenlandsche soor ten, als Italiaansche en Portugeesche. De heffing was tot dusver 3 per 100 K.G. De regeering maakte kort geleden melding van het voornemen deze heffing ingaande 15 Mei, te verhoogen tot 5 per 100 kg. Nu is juist, verzekerde men ons, d*. Malta-aardappel de meest geschikte om het tekort aan de gewilde Zeeuwsche „bonte" „blauwe" aardappelen aan te vullen. Reeds ongeveer veertien dagen geleden ver zocht de Ned. Bond van Handelaren in' Aardappelen te Amsterdam den minister Economische Zaken niet tot de ver hooging der crisis- of monopolieheffing ove7 te gaan maar daarentegen deze geheel af te schaffen, om grootere invoeren van Malta aardappelen mogelijk te maken. In groothandelskringen verzekerde men; dat er van speculatie geen sprake is. Geem enkele handelaar heeft thans buiten sporige voorraden. In de pakhuizen liggen alleen de voorraden voor dagelijksche af- levering aan den kleinhandel, er zijn g°- regeld voorraden van de boeren onderweg en slechts weinig is er in voorkoop om t« erschepen. De schaarschte aan de gewenschte con. sumptie-aardappelen doet zich niet alleen: Amsterdam, maar overal elders in het land voor. Indien, zoo luidt de meening in handelskringen, de minister de monopolie- heffing buiten werking stelt, zal het met de aardappelenvoorziening tot den nieuwen' oogst wel gaan. Maar ook zonder grootereri buitenlandschen Invoer is er geen groote vrees voor een tekort in de toekomst. Die vrees kan alleen reden van bestaan hebben, wanneer het een misoogst met de nieuwe aardappelen zou worden. EEUWFEEST FA. TJEENK WILLINK De uitgeversfirma N.V. W. E. J. T j e e n k Willink te Zwolle heeft onder groote belangstelling het 100-jarig bestaan gevierd. Het geheele personeel ontving een gedenk penning en een enveloppe met inhoud. Ook zal het geheele personeel met de dames een reis naar Schiphol worden aangeboden. II i! personeel bood een prachtig gebrandschiG derd raam aan. Een druk bezochte recept:e werd gehouden. Die Vrijdagavond Willy zag er tegen op en Hans Scheen er ook niet sterk naar te verlangen viel niet tegen. Ella's man was een goed causeur en Ella was in haar eigen huis ook anders dan Willy haar tot nu toe kende, niet zoo gewild grappig, niet zoo vol dubbelzinnigheden. Ze schold HU ook niet op het dorp, een gehucht feitelijk maar, dat toch ;wel erg onbeduidend leek, roemde mèt Willy het uitzicht over Üe wijde landen, zei, dat het hier best was uit te houden, als 'je tenminste, zooals zij. in het bezit was van een „goeie man", een „mooi huis" en een „eerste-klas-wagen". ,,'t Voornaamste vergeet ze natuurlijk weer", zei goedig- ïachend haar man. „Een goed gevulde portemonnaie". „Die heb je noodig, dat spreekt, maar het voornaamste Jiee Bertie, dat weet je wel beter". Ze keek den ouderen, ietwat vaderlijk-doenden man aan, zooals Willy haar vaker had zien kijken. Nu ergerde het haav echter niet. Die blik gold immers Ella's man? Ze was bepaald veel beter dan ze zich bij anderen voordeed. Gelukkig voor haar, dat ze zoo goed terecht was gekomen. Als dergelijke meisjes in een groote stad bleven, kregen ze meestal verkeer- 'de vrienden, 't Mocht een geluk heeten, dat Ella al jong met zoo n aardige, degelijke man in kennis was gekomen en het pleitte voor haar, dat ze hem genomen had. Nee, Willy had er nu niets meer op tegen, omgang met de Schoutens te hebben. Veel tijd had ze niet, maar zoo nu en dan een avondje bij elkaar, was toch wel gezellig. Op weg naar huis was ze vol lof over Ella en haar man. Hahs gaf niet veel antwoord. De avond scheen hem minder goed bevallen te zijn. Misschien ook piekerde hij. Dat over kwam hem meer. als hij geweest was bij iemand, die een drukke werkkring had. De heer Schouten had tamelijk breed uitgeweid over zijn werkzaamheden, zoowel wat betrof de fabriek, als op ander gebied. De heer Schouten had hèm ge vraagd, of hij een drukke practijk had. Dat knauwde. Hans kón het niet verdragen, dat zij hard moest werken en hij nog altijd niets te doen had. Dit ook was oorzaak van het feit, dat hem de bezoeken aan Woudewijk niet aangenaam waren. Vader en moeder lieten zelden een avond voorbij gaan, zon der te vragen of hij al iets had. Wel zeker, 't ging zóó maar. Als er eerst maar eens één proces van beteekenis was, dat hij won, dan was zijn toekomst verzekerd. Willy nam het haar man in 't minst niet kwalijk, toen hij enkele weken later het plan opperde, dat zij voortaan elke week een morgen naar haar ouders zou gaan. Als ze daar in 't vervolg de Woensdagmorgen eens voor hield? Ze kon best zorgen, dat ze dan heelemaal vrij was. Als ze den trein van half negen nam, kon ze al voor half tien thuis zijn en tot over half twaalf blijven. Met een beetje spoed kon ze dan toch wel om één uur beginnen, desnoods een minuut of wat er over. Zou het niet leuk zijn voor de oudjes, hun dochter wekelijks een morgen bij zich te hebben? De avondjes samen konden er even goed om doorgaan. Die konden er om doorgaan, maar ze deden het niet. Even wel al gauw kon Willy haar ouders vertellen, dat Hans het druk had. Hij had een verhandeling geschreven voor een wetenschappelijk blad. die zoo was ingeslagen, dat hem om meer bijdragen was gevraagd. Hij wou nu maar meteen een boek gaan schrijven over ja. dat wist ze niet precies maar het betrof natuurlijk het recht. Hij werkte hard en, ora toch eenige ontspanning te genieten, had hij ook de Woens dagmorgen vrij genomen. Wat je dan vrij noemde, want ge woonlijk ging hij naar de universiteitsbibliotheek in Utrecht. Dat Hans 's Woensdags steeds later begon thuis te komen, ook wel eens eerst tegen zessen verscheen, vertelde ze er niet bij. Dat zou misschien maar weer verkeerd uitgelegd worden. Natuurlijk had hij in de bibliotheek niet de geheele dag noodig. maar zoo'n man wou toch ook wel eens iets anders dan altijd thuis te zitten, waar weinig gezelligheid was. De practijk werd steeds drukker, in de huishouding kon ze ook niet alles aan de dienstbode overlaten, och, haar och tenden werden op den duur al even bezet als haar middagen, 's Avonds na het eten had ze eigenlijk pas tijd voor zich zelf en het was best te begrijpen, dat dit Hans verdroot. Hij was zoo prikkelbaar de laatste tijd, zoo vreemd druk soms en dan weer zoo akelig stil. Mogelijk werkte hij te hard, mogelijk piekerde hij te veel in elk geval uitstekend, dat hij er eens per week uittrok. Toen in Juli vader en moeder kwamen logeeren, werd Hans gelukkig weer, zooals hij vroeger was. Ze hadden niet willen komen, vonden, dat de jongelui den eersten verjaardag van hun huwelijk samen moesten vieren, maar Willy noch Hans wilden daarvan hooren. 't Zou geen feest zijn zonder hén. Ze móésten komen. Die feestdag, wat een dag werd dat! „Hans al op", dacht Willy bij het ontwaken. Was het dan al zóó laat? Nee, nog niet eens zeven uur. Hans was niet matineus. Er moest iets bijzonders zijn. Ze stond op, maar vond de kamerdeur gesloten. Nu begreep re. Hij wou haac met het een of ander verrassen. Nog maar doen, of ze sliep. Het duurde langer dan een halt uur, eer ze zachtjes de sleutel hoorde omdraaien. Behoedzaam kwam hij binnen. Zij deed, of ze net wakker werd. „Ben jij al op, Hans?" „Ja, ik kon niet meer slapen. De voorpret, hè? Altijd geo had die onrust, als het feest werd", „Hansjeman!" „Willeke!" „Onze één-jarige bruiloft". „Ben je gelukkig geweest dit jaar, kindje? Volkomen gelukkig?" „Gelukkig? Natuurlijk, want ik was bij jou", „De laatste tijd, o kind, ik vrees, dat ik niet was, zooals ik wezen moest Willeke. vergeef je me?" „Alsof er iets ls om te vergeven. Ik geloof, dat je wat overstuur was". „Dat geloof ik ook. Maar het is voorbij, heelemaal voorbij", Willy droomde weg in zijn armen. Zoo'n wondere toen trilde in zijn stem. Dit was o, dit was goed. „Zeg. ik wou je graag gauw beneden hebben, eer vader en moeder op zijn". ,,'k Zal me haasten". Sprakeloos stond ze. toen ze een minuut of tien later bene* den kwam. De suite scheen in een toovertuin herschapen. Hans dat dat „Dat heeft veel van een bloemententoonstelling, hè? Zullen we een kwartje entree heffen?" „Maar jongen toch. 't Is of ik pas weer de bruid ben ge-* worden", (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1938 | | pagina 9