radm
t Defensiedebaf in de Kamer
Een leelijk staartje van het
„Plan-Deterding"
VRIJDAG 18 FEBRUARI 1938
DF.RDE BEAD PAG. 9
Eerste Kamer-camera
EEN GELADEN ATMOSFEER
Prof. van Embden op een
eenzame post
Gister had den geheelen dag de De-
fensiéhegrooting de aandacht van de
Eerste Kamer en heden gaan we niet de
behandeling ervan door, totdat ze den
hamer zal zijn gepasseerd. Dat wil wel
iets zeggen, want al hebben reeds vele
sprekers hel woord gevoerd, nog is liet
einde niet in het zicht, temeer wanneer
men in aanmerking neemt, dat alle
sprekers nog van antwoord moeten wor
den gediend.
Prof. Dr. de Savornin Lo liman
'j (c.h.) heeft gister de besprekingen aange
vangen met -Ie
j pla
defensie toe te
I juichen. De ipoli-
I tick van de re
i geering is volgens
hem op cLe vol
gende
drie stellingen
gebaseerd: In de
I eerste plaats
wenscht zij lerug
I te keeren tot het
beginsel van de
j neutraliteit, in
al ha
ïit-
gangspunt kiest
L.ETd in het leerstuk
ronlcd van de collectieve
)A?Ï*! veiligheid. Daarnaast zijn de internationale
|^*l verhoudingen en toestanden thans gevaar-
l'Jker dan ooit. Men denke slechts aan de
door Ruslanti gevoerde buitenlandsche poli
tiek. hetzij voor, hetzij achter de schennen.
'n ,le t,enie plaats overweegt de regee
rin?> ('at het belang \an een goede lgnds-
leine, .verdediging nu meer dan' ooit primair is.
De lieer Wiardi Beekman (s.d.) had een
d» sombere schi'dering gegeven van den motier-
t»erg^ nen oorlog. Welnu, aan het adres van 'dezen
sPr6ker kon c'e heer de Savornin Lobman
Joseu opmerken, dat hij in afschuw voor den kr-jg
issel5 in onze dagen niet wil onderdoen. Maar er
lansj kian nu eenmaal niet anders woixlen gehan
deld dan door de i-egeering wordt gehandeld.
Wat de regeering daarbij tot stand wen sein
te brengen, is een eenheid, het is een shii-
tend systeem. Meent men zich dan ook met
het een niet te kunnen verdedigen, dan late
sa men ook het andere varen.
BieH Ernstige, gefundeerde critlek
werd door den heer de Savornin Lobman
irikBï uitgeoefend op de houding der socialis-
raüt* {en die nog steeds volhouden, dat zij
gelijk hadden, toen zij eenzijdige ontwa-
Pen'n8 in het verleden predikten. Ge-
lijk hadden zij bjj het bepalen van dit
standpunt niet, want er bestond niet de
minste zekerheid, dat de overige landen
ons land in deze eenzijdige ontwapening
zouden \olgcn. De socialisten hebben niet
het minste recht, thans hoog te paard
te gaan zitten.
Smid;
DHTJ
'tjtera
!4l 'fc
-acht.
Tot den heer Wiardi Beekman, die voorts
betoogd had. dat zelfs de huidige minister
IJcfcnsie vroeger zou hebben meegedaan
aan het afbreken van de weermlacht zeide
de heer de Savornin Lohiman ook, dat deze
meening onjuist is. Veeleer heeft de lieer
van Dijk in vroeger jaren trachten te reJ-
den wat er maar eenigszins te redden viel.
,t ni Spr. was van meening, dat de regeering niet
PEL», overvraagt, eerder vraagt zij b.v. voor de
imarine te weinig. Maar vereisehte is, dat
eemiaclit voldoet aan den eersion
den vijand voor
3 korten tijd. totdat hulp komt opdagen. En
v; dat het buitenland over de huidige plannen
St. yan de regcerine gunstig oordeelt, is reeds
Ujt onderscheidene persstemmen gebleken.
3 3,
Mr Briët
Vervolgens leverde de heer de Savornin
I.olinvan critiek Ou den heep van Embden, de
vrijzinnig-democraat* die van zijn voorliefde
tot eenzijdige ontwapening nog in het gc
lieel niet is genezen.
De N S B. insinueert in haar pers, dat
de regeering een
geheim internationaal verdrag
zou hebben aangegaan. De heer de Sa
vornin Lobman tart de heeren van deze
partij, in deze Kamer bun besc.liuldigin
gen le herbalen. Hij hoopt inlusschen,
dat de minister van deze geruchten een
ondubbelzinnig démenti zal geven.
De regeeringspolitiek wil de heer de Sa
vornin Lobman gaarne steunen, ook al om
dat z'j een gevoel van veiligheid in den
lande doet wederkeeren.
De rede van den heer de Savornin Loh-
an werd niet aandacht gevolgd. Er zat wat
spanning in de lucht, vooral omdat enkele
groepen, zooals de socialisten, vergeleken
met vroeger, van standpunt zijn veranderd
en derhalve opmerkelijke verklaringen te
wachten waren.
Deze spanning was er ook onder de rede
van den heer B r i t (a.r.), die aanving met
namens zijn fractie zijn vreugde uit te spre
ken over het .>■)-
treden van dezen
kwaliteiten
yen
zijn voor een
juist beleid.
Een woord van
protest spilxk hij
tot den heer
Wiardi Beekman,
die in zijn rede
van den vorigen
dag den minister
van onridderlijk
heid had beschul
digd. ..Ik ken den
minister te goed
dan dat hem ooit
onridderlij'kheid kon worden verweten", riep
de heer Briët verontwaardigd uit.
Uitvoerig bezag de heer Briët vervolgens
het standpunt van de N.S.B., zooals dat ui
de Tweede Kanier was uiteengezet. Als de
spreker daarbij melding maakt van een re
devoering van den hccr Marchant ct d'An-
sembourg, roept de heer de Rijke (n.s.n.),
dat wel wat laat op deze rede wordt inge
gaan. We wisten echter niet, dat de woor
den van een N.S.B.-er zóó 6nel verouderden.
De rede was eerst voor twee maanden uit
gesproken.
De heer Briët geeft toe, dat ook Indië
dient te worden beschermd, maar bewape
ning van Nederland is, vooral met het oog
op West Europa, tlifans eerste vereisehte.
Het is onjuist, in deze bewapening een stre
ven te zien. Duitschland in te sluiten. Het
is echter merkwaardig, aldus de heer Briet,
dat in het Diiitsehe orgaan Völkisoher
Beobachter een artikel werd opgenomen, dat
zeer sterk gelijkt op het standpunt, door de
N.S.B. ten onzent verdedigd en waarin aan
gedrongen wordt op versterking ran Ijidië,
en niet in de eerste plaats op versterking
van het moederland.
Tot den heer van Embden. die in de stuk
ken had gepleit voor een tractaat tusschen
de democratische staten, zegt spr. dat zulk
een tractiaat veeleer het oorlogsgevaar ver
groot. In den breede wordt de houding van
de socialisten gedurende de laatste twintig
jaar nagegaan. Zij stemden tegen de begroo
ting van 1T>16. doch vóór de mobilisatiecre-
dieten. Na den oorlog stemdèn zij in 1923
tegen de \lootwct en in 1930 tegen de wet-
Deckers, terwijl ook bij het incident met de
Zeven Provinciën hun houding zeer afkeu
renswaardig dient te woxlen genoemd. Met
verschillende citaten loont spr. aan. dat de
houding der socialisten in dien tijd niet
slechts negatief, doch zelfs positief-afbre-
kend moet worden genoemd.
Dank zij vele socialistische onderwijzers
kon het voorkomen, dat een groot deel van
de jeugd is opgevoed in afkeer van het na
tionaal gevoelen. In Leiden waren er leer
lingen van een lagere school, die niets wis
ten van het ontzet van Leiden, van Prins
Willem van Oranje, en van vele gebeurte
nissen van anderen aard uit de Vaderland-
sche geschiedenis. Als spr. dit uiteenzet,
wordt hij van versohillende kanten geïnter
rumpeerd.
De heer Briët dringt er bij den minister
Op aan, dat hij in overleg zal treden metzjjn
ambtgenoot \an Onderwijs, opdat voortaan
behoorlijk onderwijs zal worden gegeven in
de Vaderlandsche geschiedenis. Al wordt
met dankbaarheid kennis genomen van het
gewijzigde standpunt van de socialisten,
door den heer Wiardi Beekman vertolkt,
zulks mag niet veroorzaken, dat we het
verleden zouden vergeten.
Tijdens de middagvergadering heeft de
lieer v. Voorst tol Voorst het pleit ge
voerd voor een afzonderlijke w;e er belasting,
opdat het dragen van dc onkosten voor de
fensie zoo billijk mogchjk geschiede.
Daarna was het woord aan den heer
van Embden (v.d.), die in een zeer
uitvoerig betoog het standpunt
eenzijdige ontwapening ver
Juist de nationale defensie biedt vol
gens hem gevaren en de regeeringspo
litiek is in staat, een paniek te veroor
zaken.
Met verschillende uitspraken van staats
lieden uit dezen tijd tracht de heer van
Embden dan aan te toonen, dat de toestand
in Europa thans minder gespannen is. waar
uit volgens hem de conclusie dient te wor
den getrokken, dat bewapening nu niet ge
wcnscht is. Hij ontwikkelt in den breede
een plan van collectieve veiligheid en ver
dedigt den Volkenbond.
We zullen op het betoog van den heer
van Embden niet diep ingaan, omdat het in
wezen gelijk is aan het eenzijdige ontwapc
ningsstandpunt, dat reeds lang door hem
wordt gepropageerd en dat tot nu toe oek
door de socialisten werd aangehangen. On
getwijfeld is er iets tragisrh in, dat de heer
van Ërnbden langzamerhand als op een een
zame inost zoo dit hem ten minste niet:
te militaristisch in de ooren klinkt ;.js
achtergebleven met zijn verdediging van
eenzijdige, ontwapening. Bij dit onmisken
baar gevoel van tragiek, dat zijn houding in
dezen veroorzaakt, betaamt ons evenwel een
uiting van vreugde, dat dit standpunt voort
durend meer werd verlaten.
Aan het slot van den middag heeft de heer
Bruine man nog het woord gevoerd en
daarbij aandacht gevraagd voor enkele pun
ten, die de verdediging van Indië betreffen
en die volgens hem een nadere voorziening
behoeven.
Het beroemde schilderstuk van Johannes Vermeer: De Emmaüsgangers, dat door
bemiddeling van den kunsthandel D. A. Hoogendijk te Amsterdam aan Museum
Boy mans te Rotterdam in bruikleen werd afgegeven. Wij beelden het prachtige
werk hier af. De figuur rechts is in citroen -geel. Christus in diep blauw, de figuur
links in lichtgrijs, de maagd in grijs-zwart en bruinrood.
f 3000 verduisterd
De I-Iaarlemsche rechtbank behandelde
gistermiddag de za-ak tpgen den 28-jarigen
.T. de W:, die in' de jaren 1934, 1935. 1936 en
1937. toen hij als klerk in dienst was pii
den gemeentelijken ihcassódicnst, in totaal
ongeveer f 3000 heeft verduisterd. Hij was in
1937 getrouwd en had het geld gebruikt
voor de inrichting van zijn woning.
De officier van justitie, mr. A. R. Adrin
g a, vond dat verdachte de 'verduisteringen
op geraffineerde wijze gepleegd had. Boven
dien heeft hij-op schandelijke wijze misbruik
van het in hem gestelde vertrouwen ge
maakt. De officier eischte twee jaar gevan
genisstraf.
De rechtbank zal op 3 Maart uitspraak
doen.
Noodlanding van Duitsch vlieger
De koers kwijtgeraakt
Over de noodlanding bij Beek van hel
Duitsche schöolviiegtüig D—ENUZ, afkom
stig uit G 1 s e n-K i r c h n, kan nog wor
den gemeld, dat na een uitgebreid onderzoek
door de Kon. Marechaussee, in samenwer
king met de militaire overheid van Soestsr-
berg, is komen vast te staan, dat de Duit
sche militaire piloot, die nog in opleiding
was, inderdaad de koers is kwijtgeraakt en
zoodoende een noodlanding op Nederland
schen bodem heeft gemaakt.
Gistermiddag omstreeks twaalf uur is hei
vliegtuig vrijgelaten en door den instruc
teur. die inmiddels por auto was gearriveerd,
naar Duitschland teruggebracht. De piloot
keerde per auto naar Duitschland terug.
Drie ton teveel betaald
Komt er een eereraad?
Dr. Deterding
Zooals -we-enkele maanden terug reeds
hebben medegedeeld is het met de uitvoering
van het plan Deterding niet al te vlot ge-
loopen en is het einde van de geste var
Deterding een onverkwikkelijke geschiedenis
geworden.
Men herinnert zich waarschijnlijk nog het
geval. Door dr. Deterding was 10 millioen
gulden ter beschikking gesteld om van
overvloed producten aan te koopen, om daar
mede de tekorten dezer producten die ii
Duitschland bestonden eenigszins aan te
Bègin 1937 kwam dit plan en werd het
dadelijk uitgevoerd ook. De man, die in ons
land de zaken voor dr. Deterding behandelde
was de welbekende dr ir Dijt, die alles deed
om de op deze wijze ter beschikking komende
iÖ millioen aan vrije deviezen voor beide
partijen zoo economisch mogelijk te besteden.
Zoo was afgesproken met de Veehouderij-
centrale, dat dr. Deterding de varkens voor
den laagsten prijs die anderen betaalden, zou
krijgen. Wat niet meer dan een billijke af
spraak was, naar het ons voorkomt.
Maar, we herhalen even wat we enkele
maanden geleden reeds berichtten, door een
fout kwam'dr. Dijt er achter, dat de vee
houderijcentrale dr Deterding een vrij wat
hoogere prijs liet betalen dan een andere
firma die varkens naar Zwitserland zond.
Een bediende bij de Veehouderij centrale
deed in een enveloppe voor dr. Dijt bestemd
een factuur voor de firma Zilversmit en
Pinto, de leveranciers aan Zwitserland. En
uit deze factuur bleek, dat deze laatste firma
tegen vrij wat lager prijs de varkens van de
Veehouderij centrale kreeg.
Gevolg van deze vergissing van den jong-
sten bediende was, dat dr. Dijt en niet
minder dr Deterding op de ketting sprongen
en dat na hun protest de jongste bediende in
no time op de keien gezet werd, was zóó
zware straf wel noodig? Of was het een
minder hoogstaande wraak omdat door zijn
achteloosheid een geheim onrecht ontdekt
werd? De Veehouderij centrale ging er toe
over om aan dr. Dijt 112.000 terug te be
talen, doch eerst na vruchlelooze bespreking
en correspondentie met ministers en met den
regeeringscommissaris ir. Louwes. Later bleek
dat deze terugbetaling van 112.000 be
rustte op een verkeerde basis, terwijl ir
Louwes de werkelijke basis had verzwegen.
Daarom heeft dr. Dijt de zaak toen nogmaals,
doch tevergeefs, aanhangig gemaakt.
Toen hem geen recht gedaan werd
heeft hij op verzoek van dr. Deterding
op 2 Dec. 1937 aan dr. Colijn s c h r i f-
telijk voorgesteld de kwestie
aan een eereraad voor te leg
gen. Bevestiging van de ontvangst van
dit schrijven ontving hij, doch verder
werd niets vernomen. Totdat nu de zaak
weer aan 't rollen is gebracht. En nu
heeft dr. Colijn geschreven, dat „ir.
Louwes zióh thans: voor een nadere be
spreking schriftelijk tot den-heer Deter
ding heeft gewend".
Deze zeer onverkwikkelijke zaak zal dus
nu behandeld worden.
Gelukkig maar! Er moet een eind aan
komen. Want het blijkt hoe langer hoe meer,
dat niet alles loyaal en vlot is verloopen.
Niet alleen, dat er heel geen reden was
om de varkens voor een lager prijs naar
Zwitserland, waar toch geen schijn van
kans was noch is om een afzetgebied voor
varkens te veroveren, te leveren via
Zilversmit en Pinto, nog daargelaten de
niet nakoming van de belofte, dat aan dr.
Deterding voor den laagsten prijs, die
anderen betaleji zouden, geleverd zou
worden, ook op andere wijze is niet
loyaal en eerlijk gehandeld zooals ach
teraf blijkt.
Zoo is het bij de kaaslevering ook niet
goed gegaan. En naar dr. Dijt tot zijn spijt
moet verklaren heeft hij bij het uitvoeren der
eiertransac'.ie v 9 n de zijde der betrefij
tende regeeringsinstanties .po
sitief tegenwerking ondervoni
Zoo werd b.v. de eerste zending groot 16
wagons eieren bij afzending opgehouden
afgekeurd. Toen dr. Dijt dreigde deze zaak te
zullen publiceeren, werd dezelfde zending
door dezelfdeambtenaren binnen een half
uur goedgekeurd en afgegeven.
En thans nog worden de leveranciers aan
het plan-Deterding getroffen en gedupeerd
door hun niet de consenten voor uitvoer van
eieren naar Duitschland te geven, die hun
toekomen.
Dit is alles ontleend aan wat dr. Dijt zelf
mededeelt in het H.bld.
Het wordt o.i. dringend tijd, dat de ge
vraagde eereraad benoemd wordt, welke
verwijld deze zaak onderzoekt en openlijk
uitspraak doet.
Qeen h&ciunatiic&e pijnen mee*., dank z# löcjal
Bij Apothekers en Drogisten
vanaf 80 ct. per flacon O.B.
ZATERDAG 19 FEBRUARI
1 dliwcv* ÏO.OO—-1 <K20 v.m. rn 7.30fi.00
s.f'0 Gram.muziek. 10.00 Morgenwijdir
Uitzending voor Arbeider.» in de Coi
drijven. 12 00 Gram.muziek. 12.30 VARA-Or»
1.151.45 Gi
te^verjaardag
2.00 ..Bij de
Henri Polak", causerie,
.rrarn,muziek. 2 45 Ama-
3.15 Schaakles. 3.45 Resi
dentie-orkest en soliste (gropn.). 4.30 Es-
peranto-uitaendlng. 4.50 Gram.muziek. 5.41
Boekbespreking. 6.00 Orgelspel en zang. 6 31»
De Wielewaal, en causerie. 7.00 Filmland.
7.30 Bijbellezing. 8.00 Herhaling SOS-Berieh-
ten. 8.03 Berichten ANP., VAKA-Varia. 8.13
Gram.muzie-k. declamatie, en het Noviteiten
orkest en solist. 9.15 „En nuOké!",
10.30 Berichten ANP. 10.40 Orgelspel. 11.0&
Gram.muziek. 11.15 C. Steyns accordeon-
orkest, m.m.v. solist. 11.45 Berichten. 11.50—»
Nacht'
nalistiek
uurtje. 4.05 KRO.-Orkest en g
lek. 5.30 Esperanto nieuws. 5.45 De 1
ltjes. 6.15 Gram.muziek. 6.20
omlijsting. 8.33
gramma. 10.30 Berichten ANP,
-zicht. 10.5512.00 Gram.muz,
'.20 Orkest. 3.05 Orgel. 4.05 Reportage5 5*21
Orkest. 7.05 Orkest. 7.50 Radiojournaal. 8.29
:ell?" 10.40 Zangers. li'.OO Declamatie. 11.15
Band. 11.50 Orgel.
DIO-PARIS 1648 M. 12.20 Piano. 12 35 Orkest,
3.20 Zang. 4 05 Piano. 6.05 Zang. 8.35 Duet-
jen. 8.50 Radiotooneel. 9.30 Gevar. program
ma. 10.25 Symphonie-concert 11.20 Orkest,
KEUREN 4.16 M. 7.50 Orkest. 8.50 Cembalo. 11.201
est. 1.35 Solisten. 3.20 Orkest, trio en
:et. 5.30 Piano. 6.39 Orkest. 7.20 Carna-
-programma. 9.50 Twee orkesten.
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.: 12.50 Orke3t.
2,20 Kamermuziek. 3.20 Zang en piano. 4.5(U
Orkest. 6.35 Orkest. 8.35 Orkest en koor,
11.05 Pop. concert
484 M.: 12.50 Orkest. 3.20 Zang. 3.35 Bra;
6.35
en dubbel-ma'nnenkwartet. 10.2U
i planoduo.
Ruwe
schrale huid:
UROL:
De „Pluto" naar Hamburg
Het gat in de voorsteven gedicht
Bij de directie van de K.N.S.M. is bericht!
ontvangen, dat het gat in de voorsteven van
de „Pluto" thans voorloopig is gedicht cn'
(iat het schip vanochtend vi-oeg van Sasnitz
naar Hamburg zou vertrekken, waa,r de ver
dere reparatie zal geschieden.
De lading van de „Pluto" is inmiddels
overgenomen door de „Königsau", oie gister-,
middag om twaalf uur naar Dantzig is ver
trokken.
Fraude bij de Posterijen
Adjunct-commies gearresteerd
Gisteravond is te D o k k u m de adjuncf-
commies bij de posterijen. S., gearresteerd,
verdacht van fraude bij het bedrijf.
Het onderzoek dateert reeds van enkele
maanden terug en is op het oogenbÜk nog
in vollen gang.
VAN DE RINGEN GEVALLEN
In het .gymnastieklokaal van de r.k. u.I.o»
te Amersfoort is tijdons een generale
repetitie voor een uitvoeiing van de r.k,
gymnastiekvereniging „St. Huhertus" do
dienstplichtige sergeant Vis uit Utrecht bij!
een oefening aan de ringen zoodanig komen
te vallen, dat hij naar het militair hospitaal
moest worden vervoerd.
In den nacht is het slachtoffer, dtt te
Amersfoort In garnizoen lag, aan de verwon
dingen overleden.
D E V E O
Steunkousen voor spataderen
Niet knellend, niet warm
Alleerr-verkoop:
Wester-Apotheek
Deveo-Depöt ,VA'7'
Fa. C. Roosen Zn.
318,
ilsevrnter 1
tn. TeL 375
Elders wende men zich tot de fabrlkante:
Fa. D. VAN PORT, te Baarn.
„Getrokken, wat jammer. Daar is ze nog
taal^Jon9 voor, zou ik denken."
tja> 2e schijnt een zwak gebit te hebben."
Nu begon het onderzoek.
emd „O. au!"
e; et, „Ja, dat is hij. Kalm nu maar. We zullen hopen, dat het bij
•elMnjdit eene au blijft. Ik trek hem niet hoor, We zullen hem
plombeeren".
"Och mevrouw, ik, ik ben zelf eens geplombeerd, maar ik
'Ma-:zei: dat nooit meer", kwam moeders gejaagde stem. „Trekken
P'jn doen, maar dan ben je er af".
v'ie- „Dacht u? De kies is volgens mijn idee nog te goed om te
teling?!trekken. Bovendien zou een opening op die plaats leelijk
waart!staan. Ze zou nooit meer durven lachen. Verbeeld u, een
Kvoto;]meisje, dat nooit lacht. En, mevrouw, in een van de tanden
heeft ze ook een gaatje",
iveen; „Maar die heeft nog nooit pijn gedaan", haastte Willy
zich te zeggen.
Risi- „Dat geloof ik graag. Maar hij gaat pijn doen en wat
dan? Ook trekken? Een kunsttand er in?"
„Als het zoo doorgaat zal ze toch al vroeg met een kunst
gebit loopen", zuchtte moeder.
„Het hoeft zoo niet door te gaan, mevrouw! U beweerde
daar even, dat de jonge dame een zwak gebit heeft, maar
dat ben ik niet met u eens. Alles, wat ik er aan te doen
heb. is: een* tand en een kies vullen, het tandsteen verwijde
ren en de jongedame een geduchte reprimande geven. Ver
tel me eens, hoe vaak borstel jij je gebit?"
„Nou, eh elke dag".
„Misschien glijdt er elke morgen even een tandenborstel
door je mond, misschien ook vergeet je dat wel eens, juf
fertje! En borstelen, flink borstelen, dat doe je nooit. Die
morgenbehandeling mag desnoods zoo blijven, maar des
avonds, eer je gaat slapen, borstel je in het vervolg mins-
stens vijf minuten aan een stuk door, begrepen? En nu gaan
we eerst de tand opknappen. Als dat gebeurd is, mag je
zeggen, wat je met de kies wilt".
„Rrrrrrt rrrrrt'.', deed de boor, 't Was eng, maar deed
geen pijn.
Spoelen, nog eens boren, nog eens spoelen
„Zie zoo, dat is gebeurd", klonk het, toen Willy dacht,
dat het ergste nog moest komen.
„Gebeurd? Klaar?"
„Ja. En wat doen we nu met de kies? Trekken of ook
vullen?"
„Vullen, hè moeder?"
„O natuurlijk, als dat zoo gaat"
„De kies is verder heen, die vereischt zenuwbehandeling:
dat gaat niet zoo gauw, hoor!"
„Ja, ziet u mevrouw, dat is bij mij ook gebeurd. O, als
ik daar nog aan denk"
„Was dat zoo erg? Maar dan is het niet goed gedaan.
Ik zal wel zorgen, dat ik de zenuw niet raak. Pijn zal ze er
niet van hebben. Ze zal enkel nog ééns of tweemaal moeten
terugkomen".
„Dat is niet erg. 'k Ben toch elke dag in de stad. *k
Ga op het gym".
„Prachtig. Open dan maar weer den mond".
„Moeder, 'k heb geen seconde pijn gehad", jubelde Willy,
toen ze. huppelend haast, weer aan moeders arm over de
stille Oliegracht ging.
„Heerlijk kind, maar zeg, hier is nog meer publiek".
Ja, de menschen keken haar aan, merkte ze. O, maar
ze was zoo blij, zoo blij
„We kunnen best nog een trein overblijven, moeder,
hè ja, laten we een beetje gaan winkelen. U komt zoo zelden
in de stad".
„En vader dan?"
„Ja, vader zal in spanning zitten. Wie weet, wat de
arme man zich in zijn hoofd haalt, als we niet met de eerste
trein teruggaan. De stakker zag me in zijn verbeelding al
op apegapen liggen, minstens in een hospitaal. Hij zal óók
eventjes opkijken! Zeg. moesje, nou moesten jullie je bekje
ook laten opknappen. Nu het zoo makkelijk gaat"
„Zouden wij er ook afkomen met twee stuks vullen?"
„Nee. maar ze zei immers, dat ze absoluut pijnloos trekt?"
„We zullen er eens over denken. Ja ja, dan gaan we
naar mevrouw Wayboer, tandarts, uitsluitend voor dames
en kinderen. Ik zeg dan: mevrouw, eerst ben ik met mijn;
jongste geweest, nu kom ik met mijn oudste".
Willy schaterde het uit. Ja, dat was waar. Vader kon er
niet terecht. Ze zag het al gebeuren, de jonge mevrouw,
Wayboer in aandacht gebogen over papa's knekelhuis^
zooals hij zijn bouwvallig mondje noemde.
„Nee maar, moeder, hoor eens, ik weet wat".
„Ik ook „We hebben nog net tijd, om even bij Bruningf
in te loopen".
„O fijn, taartjes eten. Daar had ik een uur geleden geen;
ja op durven zeggen.
,,'k Zie me al met zoo'n holle kies in een gebakje bijten"*
„Had ik het dan een uur geleden maar aangeboden, da(J
was voordeelig geweest".
„Of had u maar doorgezet, dat ik getrokken moest wor-
den, dan had u me ook zoo'n aanbieding kunnen doen,'
zonder gevaar voor uw portemonnaie".
„Lief oud moedertje, toch maar goed, dat je niet vroeg,
wat ik bedoelde met mijn ik-weet-wat", dacht Willy, toen
ze tegenover elkaar in de lunchroom zaten. Moeder keek
zoo gelukkig, 't zou jammer zijn geweest, haar stemming tc
bederven.
„Ik weet wat, ik word tandarts, dan zal ik jullie eens
een goeie beurt geven", had ze willen zeggen.
Nee, nee, een uurtje als dit mocht niet bedorven worden*
(Wordt vervolgd)
