Ve«°o°*°men' feAYEm
H
DE ONBEWAAKTE OVERWEG
MAANDAG 14 FEBRUARI 1938
EERSTE BLAD PAG. a
Is U reeds gebruiker van
Lunchkaas
„DRIE TULPEN"
Ze munt uil door fijne smaak,
RONDBLIK
ontmoeting
te berchtesgaden
Het weekeinde heeft ditmaal een verras
sing gebracht in den vorm van een myste-
rieuse ontmoeting, welke op Berghof, Hitiers
buiten te Berchtesgaden plaats had. De
Führer ontving hier voor een persoonlijke
samenspreking den heer Von Schuschnigg,
die vergezeld van zijn minister van buiten-
landsche zaken Guido Schmidt, gevolg had
gegeven aan een uitnoodiging van Duitsch-
lands grooten man, om elkander in dit
milieu te ontmoeten. Bij het zeer langdurige
onderhoud waren bovendien aanwezig
Duitschlands nieuwe minister van buiten-
landsche zaken Joachim von Ribbentrop
en Von Papen, de Duitsche gezant te Wee-
nen, die den laatsten tijd wederom een ver
hoogde activiteit heeft aan den dag gelegd.
Zoo plotseling als dit gebeuren plaats
jgreep, er was van tevoren In de wereld
pers daaromtrent niets uitgelekt. zoo ge
heimzinnig is het ook gebleven. Men ver
diept zich allerwegen in gissingen, wat wel
de onderwerpen van bespreking mogen zijn
geweest, en waarom men zoo uren aaneen
in beraad is gebleven.
Het is overigens een merkwaardig feit,
dat het juist anderhalf jaar geleden is
11 Juli 1936 dat tusschen Duitschland en
Oostenrijk een soort van politieke wapen
stilstand werd gesloten. Dit accoord be
doelde, een einde te maken aan de zeer
scherpe verhoudingen tusschen beide lan
den, die zoowel in economisch als in politiek
opzicht tot desastreuze gevolgen leidden.
Toenmaals werd bepaald, dat Duitschland
de volledige souvereiniteit van Oostenrijk
erkende. Daaraan werd toegevoegd, dat
Duitschland het nationaal-socialisme in
Oostenrijk beschouwde als een Oostenrijk-
sche binnenlandsche aangelegenheid, en hier
tegenover stond, dat Oostenrijk in zijn bui-
tenlandsche politiek zou toonen, een Duit
sche staat te zijn. Met andere woorden,
Berlijn en Weenen zouden zooveel mogelijk
een parallel loopende buitenlandsche politiek
yoeren.
Men tast vermoedelijk niet ver mis in de
Veronderstelling, dat het deze verschillende
punten zijn, die opnieuw te Berchtesgaden
aan een beschouwing zijn onderworpen. Het
is slechts de vraag, in welken geest de dis
cussies hebben plaats gehad. Oostenrijk is
ook sedert dien Julimaand van 1936 een
probleem tusschen Rome en Berlijn blijven
vormen, al had het voorloopig niet meer dat
gevaarlijke, tot agressiviteit prikkelende
karakter. Het is een der merkwaardigheden
van de huidige internationale situatie, dat
dit verbrokkelde land zeer kwalijk geheel
op eigen beenen kan staan, dat het zich kan
noch wil voegen bij Duitschland, en dat
het als een trait-d'union tusschen Hitier en
Mussolini in ligt: het verdeelt en verbindt
Jezelf der tijd.
Wij zijn zeer benieuwd of binnenkort nog
Sets zal uitlekken van den geest, waarin de
jongste besprekingen zijn gevoerd en of er
inderdaad iets van belang mocht worden
bereikt. Wij zullen daaromtrent vermoede
lijk nog wel wat in het onzekere blijven,
doch ook wel niet langer dan tot den aan
staanden Duitschen Rijksdag. Leverde Berch
tesgaden iets van belang op, dan zal men
het alsdan hooren uitklaroenen.
HET LOT DER DRIJVENDE
POOLEXPEDITIE
vDe „Taimyr" is binnen
gezichtswijdte
Groente geestdrift heersóht onder de
Russen aarat flboord vam den ijsbreker
„Taimyr". Waanneer alles een vlot ver
loop heeft, schijnt de redding vcun
Papainin en de zijnen van hiuto in de
Groenland-zee drijvende ijsschots nog
slechts een kwestie van uren. Het con
tact tusscfhen de overwinteraars en
dien ijsbreker is perfect. Wamt niet. al
leen, dat de radioverbinding uitste
kend funotionneert, men kan thans
ook door middel van vuurpijlen en
zoekliobten aan elkaiudier seinen. De
marconist van de Papanin-groep, Kren-
kel, heeft bovendien medegedeeld, dat
hij en zijn metgezellen reeds de rook
pluimen van de „Taimyr" kunnen
waannieanen, en hij voegde er schert
send aan toe: „Ik zie een ijsbeer in
uw richting galoppeeren".
De „Taimyr" bevond zich volgens de laat
ste berichten op omstreeks 20 mijlen af
stand van Papanin en zijn kameraden. Doch
de ijsbreker ziet zich tegenover ernstige
moeilijkheden geplaatst Hij krijgt, zioh een
-eg te banen door een korst, van eenige ja-
m oud ijs, waarop zich in dezen Pool winter
'eer versdhe formaties hebben afgezet
Springstoffen moeten hulp bieden
De commandant heeft om deze laatsre
'hinderpalen te overwinnen besloten, zijn
toevlucht te nemen tot springstoffen. De
ijsmassa's zullen langs explosieven weg
uiteengereten worden en op deze wijze zal
een vaangeul geforceerd worden naar de
schot6 van Papanin. Overigens gaat dit de
bemaniming wel wat te langzaam naar den
zin. De Russen kimmen nauwelijks het
oogenblik afwachten, waarop de overwinte
raars bereikt zullen zijn en zij hebben dar
ook alles in het werk gesteld om dien kapi
tein te overreden, hen in de gelegenheid te
stellen, Papanin te voet over het ijsveld te
bereiken en zoo aan boord te halen. Maar.
zooals te begrijpen valt, is de commandant
op dit punt onverbiddelijk. Een dergelijke
expeditie zou te veel onnoodige gevaren met
zich medebrengen, afgezien nog van de
vraag, of het mogelijk is het voormalige
„Eenzaamheidseiland" te voet te bereiken
Er zal dan ook althans in dit stadium
niets komen van een triomftocht over het
Poolijs, met de „helden van het Poolstation'
op de schouders der „Taimyr"-manraen
Dit neemt niet weg, dat de gezagvoerder
van den ijsbreker niets liever wil, dan de
redding van Papanin en de zijnen zooveel
mogelijk te bespoedigen. Hij laat onafgebro
ken onderzoeken, of er geen ijsveld te ont
dekken va.lt, dat geschikt is om als start
plaats te fumgeeren voor de vliegtuigen
welke hij aan boord heeft. Te meer, daar
Ivrenkel heeft medegedeeld, dat het moge
lijk is om in de nabijheid van de ijsschots
een landingsterrein in gereedheid te bren
gen. Tot dusverre heeft de kapitein van ae
„Taimyr" nog tevergeefs het Poolijs afge
speurd.
De Palestijnsche regeering
en de terreur
Een ion aan aanbreng-premies
De Palestijnsche regeering heeft een lijst
met de namen van de 21 moordenaars ge
publiceerd op wier arrestatie zij prijzen
stelt, varieerend van 100 tot 500 pond ster
ling. Op dezo lijst komt ook een zekere Issa
Battat voor» een der terroristische leiders
nit Hebron, die er van verdacht wordt, den
moord op den archaeloog Starkey gepleegd
'Xe hebben. Verder komen eenige medeplich
tigen aan den moord op Starkey en de
moordeneaars van de inspecteurs van poli
tie Lewis en Andrews pp de lijst voor.
In totaal bedraagt do som der prijzen,
iwelke de regeering in haar strijd tegen de
terreur nu reeds uitgeloofd heeft, circa
■300.000 pond sterling. Tot dusver heeft ech
ter nog nimmer iemand op zulk een prijs
Een bende gemaskerde en in khaki-uni-
ïormen gestoken Arabieren heeft te Attara
nabij Nabloes het huis van een Arabischen
hulpagent van politie overvallen. De indrin
gers vuurden in 'het wilde weg op allen, die
zij in het buis aantroffen, met het gevolg,
'dat de hulpagent en een van zijn broers ge
'dood werden, terwijl een andere broer, de
Vader en een gast zware verwondingen op
diepen.
jDe Japansch-Chineesche oorlog
Een Chineesche voorhoede ingesloten?
De Japansche strijdkrachten in den front-
'sector van Zuid-Hopei hebben Kai-Tsjoe
(het vroegere Poe-Jang) bezet Hiermede Is
het hoofdkwartier van de in dezen sector
lopereerende Chineesche strijdkrachten in
handen van de Japanners gevallen, die thans
nog -vijf-en-twintig kilometer van de Hwang-
Ho (Gele Rivier) verwijderd zijn. De spoor
brug over de Hwang-Ho is tengevolge van
de Japansohe luchtbombardementen ver
hield. De Ghineesche tegenstand is volgens
Japansche berichten niet noemenswaard
meer.
De Japansche troepen, welke zich zuid
waarts langs de spoorlijn Peiping—-Hankau
bewegen, zouden er in Ecslaagd zijn ruim
20.000 man der Ghineesehr voorhoede in een
val te laten loopen, door om hun heen te
trekken en hun een terugtocht onmogelijk
te maken. Dit geschiedde te I-Kau-Tsjen, op
20 mijl ten z idon ven Tsjang-Teh. Tevens
wordt beweerd, dat de Japanners in zuide
lijk Hoped, Poe-Jang veroverd hebben.
japans vlootbouw-
programma
Tokio houdt zijn gegevens
geheim
JDe Japansche regeering heeft thans
de nota's ivan Engeland, Amerika en
Frankrijk, van 5 Februari, betreffende
d'e bewapening tea* zee, beaaitwoord, door
de overhandiging van een nota aan de
ambassadeurs dezer staten.
In dit antwoord verklaart de Japan
sche regeering, niet het voornemen te
hebben, zich een bewapening aan te
sohaffen, welke een bedreiging voor de
andere landen vormt, en geeft zij als
haar meening te kennen, dat het ver
strekken van inlichtingen betreffende
den vioolbouw niet tot een redelijke ont
wapening zou bijdragen, aangezien een
kwantitatieve 'beperking der bewapening
ontbreekt. De Japansohe regeering is
daarom niet bij machte aan den des-
betreffenden wensch dezer staten gevolg
te geven.
In het feit, dal de Japansche regeering ld
gevraagde inlichtingen niet wensoht te ver
strekken, kan zij geen logische reden aien
voor de veronderstellng der mogendheden,
dat. de Japansche regeering bezig is aan een
vlootbouwplan voor schepen, welker tonnen-
maat de hij het verdrag van 1936 vastgestel
de grenzen overschrijdt. De Japansohe regee
ring maakt zich daarom dan ook niet be
zorgd, indien de andere staten de escalator
clausule zouden toepassen, zooals vervat in
genoemd verdrag, waarbij Japan niet is aan
gesloten.
Wat betreft de mededeel ing der staten, dat
zij bereid zijn hierna met de Japansche
regeering te praten over eenige beperking
van tonnenmaat en kaliber, vermeldt het
Japansche antwoord, dat de Japansche
rogeering van meening is, dat zulk een be
spreking in geen enkele wijze aou leiden tot
een verwezenlijking van de verlangens der
Japansche regeering betreffende de ontwa
pening. Niettemin is de Japansche regeering
te allen tijde bereid besprekingen aan te
gaan, waarbij een redelijke kwantitatieve
beperking der bewapening een eerste plaats
Gelijktijdig met dit antwoord aan de drie
vlootmogendheden, heeft de Japansche re
geering een medodeeling gepubliceerd, waar
in zij o.a. het, volgende verklaart:
„De Japansche regeering zou het diep be
treuren, indien de groote vlootmogendheden
tot een uitbreiding van haar bewapening en
van haar vlootbouw zou overgaan.
In dat geval zouden zij Japan geen ande
re keus laten, dan wijziging te brengen in
de bestaande japansche vlootbouwplannen.
ten einde aan de nieuwe ontwikkeling het
hoofd te. kunnen bieden".
De Spaansche burgeroorlog
Nieuw offensief tegen Madrid?
Volgens berichten uit Salamanca heeft ge
neraal Franco 300.000 man troepen op het
front van Guadalajara geconcentreerd. Men
concludeert hieruit, dat zeer binnenkort een
nieuw offensief c»p Madrid zal worden ont
ketend met als eerste doel de inneming van
Guadalajara. Generaal Franco heeft zich
gisteren naar Burgos begeven om met de le
den der regeering te beraadslagen.
Uit Madrid wordt door Havas gemeld',
dat de rechtsche artillerie gisteravond tegen
zeven uur de Spaansche hoofdstad weer
begon te bestoken. Talrijke projectielen kwa
men in de buitenwijken terecht.
De Britsche marinebasis te Singapore
HEDEN DE PLECHTIGE
INGEBRUIKNEMING
Drie Amerikaansche kruisers
nemen er aan deel
Vanrdlajag zal dloor die Britsche autoriteiten
de nieuwe Britsche vdootbasis worden in ge
bruik genomen, wellke het schiereiland Ma-
lakka beheerscht en dien zeeweg, welke de
verbinding vormt tusschen den Inddsohen
Oceaan en de Stille Zuidzee.
De nieuwe vlootbasis bevindt zich ten N.t
vain de stad Singapore, in de z.g. Sjangizone,
welke laatste gelegen is aan de Johore-
straat; verder zijn in de onmiddellijke^ na
bijheid van de oude vlootbasis versoheiden
moderne vestingwerken aangebracht.
Op uiterst hartelijke wijze hebben de of-
ficieeüe instanties van Singapore de A-men
kaansohe kruisers verwelkomd, die aan' de
plechtige inwijding der nieuwe marmebasis
zullen deelnemen, welker bouw 20 millioen
pond sterling heeft gekost.
Terwijl de Britsche kusJbatterijcn saluut
schoten losten, stoomden drie oorlogsbo
dems, „Memphis", „Milwaukee'' en „Trea-
ton" de Straat van Singapore binnen, waar
zij aan dien ingang der nieuwe vlootbasis
het anker uitwierpen. Britsche loodsen ge
leidden de Amerikaansche kruisers naar
hun ligplaats en boven de oorlogsschepen
cirkel-den vijf vliegtuigen, die neerdoken ten
teeken van groet.
„Wij zijn hier enkel gasten en toescnou
w-ers", merkte admiraal Townse-ndop ln
een onderhoud met den correspondent van
de United Press. „Ik hecht geenerlei bijzon
dere beteekenis aan het feit, dat de Ver-
eenigde Staten het eenige eiet-Engelschê
land zijn, dat zich bij de inwijding der vloot
basis door oorlogsschepen laat vertegen
woorddgen. Vermoedelijk hebben andere lan
den de uitnoodiging niet aanvaard. De aan
wezigheid der drie Amerikaansche oorlogs
bodems weerspiegelt d-e Britsoh-Amerikaan
sdhe vriendschap. Het is een fraaie vriend-
echapsgeste, dooh mijns inziens dient men
er niet te veel intermiatiomale beteekenis aan
te hechten. Natuurlijk doet het ons genoe
gen, getuige te mogen zijn van iets, wat van
groot gewicht is in die Britsche strategie in
het Verre Oosten".
Fngelands strategische positie
De macht der Britten steunt hoofdzakelijk
op de strategische driehoek: Singapore
Port Darwin—Hongkong. Singapore en Port
Darwin zijn nu modern uitgerust Alleen
over Hongkong maken de Enge-lschen zien
nog bezorgd. Men aienlke hier aan de tegen-
vlootsteunpunten van Japan. (Makoe en
Keeloeng), de herhaalde luchtbombardemen
ten op Kantong en de bezetting van verschil
lende eilandjes in de Parelrivier.
Evenals Engeland Singapore tot een ves
ting heeft omgetooverd, besteden de Vereen.
Staten veel geld aan de vestingwerken (fort
„Mac Kiniley") in de booht yan Cavite.
Alhoewel de V. S. de Philippijnen in 1935
onafhankelijk verklaard hebben, blijven
deze nog 7 jaar medezeggenschap behouden,
hetgeen niet wegneemt, dat Amerika nood
de Philippijnen aaai de Japansohe invloed
sfeer zal prijsgeven.
Cavite en de kleine vlootbasis Zamlboanga
blijven de hoofd-verd-edigingsbasie voor de
Phi-liLppijnien.
Met den strategdschen driehoek en de Phi
lippijnsdie versterkingen wordt het verdere
opdringen van Japan naar bet Zuiden belet.
Met een bezorgd oog ziet Japan nog altijd
de eilandengroep Goean in handen van
Amerika, als een bescherming in den ring
ten opzichte van de Philippijuien.
Op de kaart ziet men het gebied hetwelk
onder controle staat van de Japansohe ma
rine. Op de Carolinengroep sticht zij schijn
baar steunpunten.
Van hieruit richt de Japansche politiek
haar blik naar het zuiden; daaronder ver
staat zij niet de voormalige Duitsche kolo
niën. Zij tracht invloedsferen te scheppen
io die landen, welke rijk zijn aan grond
stoffen.
Davao en Palan, gelegen op de Carolinen-
eilanden, zijn maar 1000 K.M. verwijderd
van Nieuw-Guinea. i
Het Japansche mandaat-gebied wordt
streng ne-controleerd, vreemde schepen moe-
rtitect ®en
'tl'
gfVeP
HITLER EN SCHUSCHNIG
ONTMOETEN ELKANDER
Consult in Berchtesgaden
Op initiatief vain Adolf Hitler
heeft Von Schuschnigg, verge
zeld van Guido Schmidt, een be
zoek aan den Führer te Berchtesgaden
gebracht, ter bespreking van de
Duitsch-Oostenrij'ksche verhoudingen.
Bij dit onderhoud, dat eenige uren
heeft geduurd, waren eveneens aaa*-
wezig Von Ribben trop en Von
Papen, de Duitsche ambassadeur te
Weenen.
Het plotselinge bezoek van bondskanselier
Schuschnigg a-ara- den Führer heeft in Ber-
liijnsohe politieke en diplomatieke kringen
de levendigste sensatie verwekt.
Men hecht een buitengewoon groote be^
teekenis aan de ontmoeting, welke zioh zal
voegen bij de reeks „sens-ationeele Zaterda
gen van het nationaal-socialistisch be
wind.
Het gewicht van de aa. bijeenkomst van
den rijksdag wordt er door verhoogd en men
verwacht belangrijke verklaringen van Hit-
Ier over de betrekkingen met Oostenrijk.
Te Berlijn gelooft men, dat het initiatief
voor de ontmoeting van den Führer is uit
gegaan, die een snelle en merkbare verbete
ring der betrekkingen tusschen beide lan
den wensoht
Tn gezaghebbende Oosrtenrijksohe kringen
geeft men te kennen, dat de reis van
Schuschnigg en Schmidt naar Berchtesga
den geen wijziging beteekent van de Oosten
rijkeche politiek tegenover het Duitsöhe
Rijk. Deze politiek blijft onveranderd.
Men voegde hieraan toe, dat Schuschmlgg
dien rijkskanselier o.a. zou spreken over de
ilileg-aüe actie der nazie in Oostenrijk, en ver
klaren, dat hij deze actie niet kan dulden
Verwacht werd, dat na afloop der bespre
kingen een communiqué zon worden uit
gegeven, waarin het beginsel dei' niet-in
menging van Duitschland in de aangelegen
hedien van Oostenrijk opnieuw zou worden
bevestigd.
De aciviteit, welke Von Papen de laatste
dagen heeft ontwikkeld, is zeer groot. Eeni
ge d-agien geleden keerde hij uit B arch te?
gaden terug met een uitnoodiging vara H1'
Ier aan Schuschnigg en gisteren was hij
weer derwaarts vertrokken om de ontmoe
ting voor te bereiden. Hieruit blijkt der
halve, dat het initiatief van Duitschland is
uitgegaan-.
Was Mussolini erin gemengd?
Men wijst en* te Weenen op, dat de uitnoo
diging voor de bijeenkomst uitging van Hit
ler, doch dat, aangezien de telefonische op
roep uit Berchtesgaden voorafgegaan werd
door een telefotusoben oproep door Mus
solini, het vrijwel zeker is, dat Rome, zoo
wel als Von Papen de hand hebben gehad
in het arrangeenen van de bijeenkomst.
Bij de besprekingen was het, naar men
gelooft, weer Hitler, die den wensch te ken-
nien gaf met de Oostenrijkers schoorae lei te
hebben, en S c h u s c h m i g g, die, hoewel
hij instemde met dezen wensch, niet naliet
aan te dringen op vrijheid voor de Oosten
ten bij de Japarasche marine vergunning
aanvragen, om hier haven§ aan te doen.
Zooals de kaart weergeeft, heeft Japan
vanaf het moederland, naar Noord en Zuid
een reeks vlootsteunpunten.
Het is niet uitgesloten, dat het komende
voorjaar een Britsch eskader raar de Stille
Zuid-zee gezonden zal worden, om deel te
nemen aan de groote manoeuvres, welke de
Vereten. Staten willen houden in het Zuid
oostelijk deel van den Pacific; dit Britsch-
Amerika-ansdh vlootvertoon zou dienen om
Japans invloed en zucht naar expansie in
den Pacific af te dammen.
Japansche ontstemming
Naar „Docmei" meldt, is men in Japan ont
stemd, dat slechts aan één Japanner, dien
consul-generaal O k am o to, uit diploma
tieke hoffelijkheid is toegestaan de plech
tigheid te Singapore bij te wonen. Er is niet
één Japansohe journalist uitgenoodigd.
Niemand kan ontkennen, zoo vervolgt dit
Japansohe persbureau, dat Groot-Briitannië,
na er vóór den wereldoorlog in geslaagd te
zijn, Duitschland te isoleer-en, thans streeft
naar een isolement van Japan, door in de
Stille Zuidzee een gemeenschappelijk
Britsch-Amerikaansoh-Nederlandsch front
te vomen.
Ondanks h-et feit, dat Frankrijk wegens
dien delicaten internationalen toestand ge
weigerd heeft, zich bij zulk een frorait aan te
sluiten, zal, naar het bericht uit Singapore
voonspelt, Groot-Brittannië zijn streven naar
collectieve pressie o-p Japan niet opgeven.
rijkeche regeering, met haar eigen nationaal
socialisten te haimdelen, zooals zij wensohc-
lij'k ooi-deelt.
Men wijst erop, dat Oostenrijk waarschijn
lijk geen verandering zal brengen in den
koers, dtien het de laatste vier jaar in mid
den-Europa heeft gevolgd, ofschoon in het
kabinet enkele wijzigingen zouden kuranen
worden gebracht.
De Duitsche Jood betaalt
zwaarder belasting
Geen kinderaftrek meer
Naar de „Courant" meldt zullen de
Duitschland wonende Joden voortaan geen
bela&tingfaciliteiten meer mogen genieten.
Evenals bij de inkomstenbelasting wordt
ook wat de loonbelasting betreft geen be
lasting-aftrek meer toegestaan voor Jood-
sche kinderen. Terwijl voor niet-Joden be
lasting-vrijdom bestaat voor de ondersteu
ningen ter gelegenheid van een huwelijk of
geboorte, blijven voortaan Joodsche werk
neemsters van deze belastingvrijstelling
verstoken. Ook belastingverlagingen, welke
worden toegestaan, indien een aanvrager
bijzonder zware lasten heeft te dragen, zul
len in de toekomst niet meer worden toe
gekend, als deze zware lasten zijn ontstaan
door Joodsche kinderen of andere Joodsche
verwanten.
Een auto-tunnel
EngelandFrankrijk
Plan van een jong Fransch. ingenieur
Een jong Fransch ingenieur. André I
devant, heeft volgens de „Petit Parisien"
plannen ontworpen voor een autoweg onder
het Kanaal, welke in twee jaar aangelegd
zou kunnen worden. Deze autoweg zou gelijk
worden aan de route, die uitgedacht was
voor een spoorlijn.
Een daling van 1 op 20 ten Oosten van
Folkestone zou de automobilisten 360 voet
dien in de kalksteen van de Kanaalbedding
voeren. Tot aan het midden van 't Kanaal
zou de weg langzaam stijgen tot een diepte
van 294 voet, om dan weer iets dieper te
gaan naar de kust van Sangatte, ten Wes
ten van Calais, waar hij langzaam, met een
glooiing van 1 op 50, naar de oppervlakte
zou terugkeeren.
De muren van den tunnel zullen circa
68 centimeter dik moeten zijn.
In ieder geval biedt de kalksteen zelf ge
noeg weerstand tegen den druk van buiten.
De bouw zal volgens Basdevant weinig
moeilijkheden opleveren. De kalksteen is
veel gemakkelijker te bewerken dan het
graniet van den Simplontunnel. Wel zal de
ventilatie nog eenige moeilijkheden met
zich meebrengen.
De kosten worden geraamd op tien mil
lioen ipond sterling. Het denkbeeld is ge
opperd dit bedrag aan beide zijden vlan het
Kanaal bijeen te brengen en de onderhouds
kosten goed te maken met de passagegelden.
VEERBOOT KAPSEIST
IN DE HAVEN VAN SYDNEY
Er waren 150 personen
aan boord
Vermoedelijk dertig dooden
In de haven van Sydney heeft zich
een scheepsramp voorgedaan, welke
aan tal van personen het leven heeft
gekost. Vast staat, dat vijf opvarenden
van een veerboot zijn gedood, doch er
worden nog 24 anderen vermist en men
heeft weinig hoop, dat zij op een of an
dere wijze gered zijn. Bovendien zijn
vijftien menschen zoo ernstig gekwetst,
dat zij in het ziekenhuis ter verpleging
moesten worden opgenomen.
De veerboot, die 150 menschen aan boord B
had, was een salonvaartuig met twee dek
ken. Het schip bevond zich in de nabijheid v
van den Amerikaanschen kruiser „Louis- s'
ville", die juist de haven verliet. a
De boot begon eensklaps over te hellen.
De oorzaak van het gebeurde staat op het M
oogenblik nog niet vast, maar een feit is
het, dat het vaartuig kapseisde en snel be
gon te zinken. Onder de opvarenden ont-1 s
stond een paniek. De meesten sprongen irf ih
het water, om niet met de veerboot in de s
diepte te verdwijnen.
De matrozen van de „Louisville" aarzel
den geen oogenblik op radicale wijze hulp u
te verleenen. Zij sprongen in het water,
hetgeen op zichzelf al gevaarlijk is, daar g]
zich in de haven van Sydney dikwijls
haaien vertoonen. De matrozen slaagden er
nog in verschillende ruiten van de zinken- 111
de salonboot in te slaan, ten einde den
passagiers het verlaten van het vaartuig te
mogelijk te maken. <j.
Ook op het land was alles in rep en roer.
Alle ambulances werden op de kaden ge
concentreerd, waar zich inmiddels ook dui
zenden verzameld hadden, die het schouw- s<
spel ontzet gadesloegen. Er is druk werk vi
geweest voor de ambulances. Vijf en zestig
personen werden, na aan wal te zijn ge-
bracht, naar de ziekenhuizen vervoerd;
vijftien hunner, die ernstig gewond waren, a'
bleven er in verpleging.
Gelijk reeds gemeld, worden nog 24 per- „Noc
sonen vermist. Men neemt aan, dat deze ?are
ongelukkigen geen kans hebben gezien
tijdig van de veerboot te komen en even-*
eens in de diepte verdwenen zijn. Li-
Duikers zullen thans in de haven afdalen!;
en het wrak onderzoeken. Gepoogd zal wor-1
den, het vaartuig weer aan de oppervlakte
te brengen.
JOH's JOL - SCHEVENINGEN:
TKEILERWEG 49—51, Telef. 550521^°
HARING- en VISCHHANDEL Lg
Specialiteit in gerookte Bokking eneWa
gestoomde en gerookte Makreel.
De beslissing der Ned. Spoorwegen viel:
de wachthuisjes werden afgebroken, bet
personeel ontslagen en de overwegen onbe
waakt. Er was geen veranderen meer aan,
het publiek moest maar door schade en
dood wijs worden. De schade kwam en de
dood kreeg zijn deel een zeer groot deel
zelfs maar de onbewaakte overweg vraagt
elke week nieuwe slachtoffers.
Verschillende groote steden maken sta
tistieken van verkeersongevallen: bestaat
er ook zoo'n overzicht van allen, die op de
onbewaakte overwegen omkwamen? Het
moet een ontzettend getal zijn.
Helaas, getallen maken op ons niet zoo
veel indruk meer. Zelfs niet als het dooden
en gewonden betreft. We lezen immers da
gelijks van rampen met auto's, vliegtuigen
en schepen, waarbij velen omkomen; we
zien groote getallen van gevallenen in oor
logen, welke niet zóó genoemd worden;
en zoo wennen we ook aan het dooden-
register van de onbewaakte overwegen.
Maar, als het ons zelf eens treft? Dan
verscheurt de droefheid ons hart, zooals we
in een ingezonden stuk lazen over de oude
moeder in Lange Ruige Weide, die op 1
Januari haar kinderen verwachtte... tever-
daar in die stille boerenwoning heeft
Moeder met haar kinderen haar leed uit
gesnikt als een klacht tegen de Overheid,
evenals elke mokerslag een aanklacht
was, toen daar de hechte en sterke
wachthuizen met dien grond werden ge
lijk gemaakt (ook daar waar onze auto
bus 10 A 12 keer bij mist en gladde we
gen moet asseeren) in plaats eenige
wachtgelders een levensdoel te geven.
De onbewaakte overwegen zijn een
nationaal gevaar. En ernstige protesten
bij de overheid geven niets.
Aldus schreef ons een abonné in arren
moede. Heelemaal waar is dat niet. Want
hier en daar worden weer overwegen be
waakt, al vallen sommige zeer gevaarlijke
plaatsen er buiten. Die bij Lange Ruige
Weide blijkt er een van te zijn. Want reeds
vielen er 7 dooden.
Bij Kethel zijn niet minder dan drie on
bewaakte overwegen. Het aantal slacht
offers loopt in de tientallen,. Wij kennen
families, waar de rouw niet wil wijken.
Maar... bewaking kost geld en dus gebeurt
het niet.
In de gemeente Kethel was men zoozeer
van de noodzakelijkheid van bewaking
overtuigd, dat men een gedeelte van de
kosten, n.l. de helft van 4000.— per jaar,
wilde dragen. Zelfs toen de Ned. Spoor
wegen nóg eens rekenden en tot 6000
kwamen, was de gemeente in beginsel be
reid er 2000.— bij te doen als het moest
Want men zit voortdurend in vrees, hoe
veel slachtoffers de dag of de week zullen
brengen.
Echter, het gemeentebestuur hoorde vans <i-
een goedkooper systeem. Want ook dit is jen
van belang: toen de Spoorwegen moesten
erkennen, dat hier en daar toch i e t s^nn
diende te gebeuren kon men natuurlijk de Gi
afgebroken wachtposten niet weer opbou-jNoc
wen en nieuwe seinwachters aanstellenen
hoe waakzaam deze ook gedurende jaren,-an
waren geweest: men moest het nu
mechanisch doen. He
De resultaten zijn niet schitterend. De en
overweg bij Steenwijk bewijst het. En de raki
prijs is niet laag. Gerekend met rente, af-tan
schrijving en onderhoud zal de bezuiniging Ora
gering zijn. ten
Maar als het dan toch mechanisch enr
automatisch moet gebeuren, dacht de heer'
H. G Teunissen te Schiedam, danjj^,
weet ik een beter systeem. Hij ontwierp entt001
verbeterde het, hij maakte het bedrijfs-pu
klaar, hij demonstreerde het op de Jaar- De
beurs... het werkte perfect En nu vroeg hij toa
den vorigen Minister van Waterstaat om'5311
het aan de praktijk te toetsen, bij een over*'00^
weg dus. Die toestemming werd niet ge-,
makkelijk verleend. Want de Spoorweg
directie krijgt zooveel uitvinders op visite,n 111
dat ze er beu van wordt en dus een af-
poelerïngssysteem heeft ingevoerd.
T-» rr, fan
De heer Teunissen, die werkelijk^
iets had. liet zich daardoor niet ont-ve&r
moedigen. Hij hield aan en kreeg het, napn
allerlei hindernissen overwonnen te hebben^ari1
zoover, dat Minister van Lidth de Jeude. e
hem een eerlijke proefnem i ngjortl
beloofde. De directie der Spoorwegen wees0^
den overweg aan de Condorviastraat te^
Utrecht aan en de heer Teunissen maakteje r
de proefinstallatie op eigen kostenedd
reeds op 4 November 1937 klaar. laar
Echter, de Spoorwegen verstaan onder0!?'1
een onpartijdige keuring dat zij zelf11^0
de resultaten zullen nagaan en de conclu-'
sies trekken. De heer Teunissen voert daar-j^.
tegen terecht aan, dat de Directie part ijLg
in het geding is en dat dus een werkelijkieflie
onpartijdige instantie, b.v. de Kema con-iailf
tröle moet oefenen. Maar wat hij ook pro-^'l
beert, hij stoot overal het hoofd en vindt?n">
tot heden nergens medewerking.
Dit stelt te Leur. Wij kunnen natuurlijk^
niet oordeelen over de doelmatigheid vanun
het systeem, maar wanneer iemand er dui-J^e
zenden aan besteedt en tot dit resultaat'chitK
komt, dan heeft hij o. i. volkomen rechte R
op een eerlijke, onpartijdige controle, welke D'e
absoluut vrij tegenover de spoorwegen staat.,en-
Is er dan niemand, die dit bevorderend
wil? 'lak
Intusschen wacht Kethel op uitsluitsel.
Het gemeentebestuur heeft er geld voor e£
over om de veiligheid te verhoogen. Maar w
wanneer het systeem van eran particulier re
minstens zoo sekuur en f 2000— goedkoo- d'
per is, waarom mag d&t dan niet gebruikt m<
worden? Neen, waarom neemt men geen h
eerlijke proef op de moeilijke som?.
