RIJWIELDYNAMO S
en -LANTAARNS
Economische Zaken en
Onderwijs aangenomen
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
vas.m "iïj". i
mmr
iisÜ
S2S,
i?iSSsr£dSr,jk
ss.gvan
1ÜSBI!
s''ï5fS.3
-t£!3
SS38»M5fe£5
FSiFsl
PHILIPS7
FHILIDYNE
{ISMJ
pietje pluis en jantje joppe
Waar Liefde Woont
ixrx™ !de n°9 enkek b,°"
VRIJDAG 24 DECEMBER 1937
DERDE BEAD PAG. g
VOOR 1938
Tweede Kamer-verslag
[Voor de kleine tuinders wil de
Eëss
voor de kleine boeren
Ook de begrooting voor het
Landbouwcrisis] onds is
goedgekeurd
to?e^Tuarde
kïïf: SS
LANDBOUWBELANGEN
Kon. Nederl. LandbouwComité
Op de te Utrecht gehouden maandelij
che tergadering van het K.N.L.C. we
i.m. gesproken over het prijspeil der
rogge, dat voor de landbouwers, die^
^SEi^en'bedraagt
van^re^eringszijde'maattegelwa to hrtpl
dientengevolge niet genegen zijn hun rogge
voor den geldenden prijs van omstrecns
f 7.25 per 100 kg. van de hand te doen. Men
berekent dan ook, dat in een gebied als de
'T'Miaa^enT
reid is, de regeling van de con
sumptie-aardappel teel t over
FC"". m.Se ÜT,
•S^JESS Betwijfeld wegrot het zal gelukken toor
ie \?t V£°
kn^aden^n^O°kJk^eTpr.^n
de1 beste,r docV^oor6'de^gendddelde6^^1 -
teit, wettigde de opmerking, dat de cultuur
Reeds thans beschouwen experts de Philips' rijwiel-
ei yn^rno s en -lantaarns als de b^ste ter werela toch
aanwinst rijker! Let op de Phillps „PhilidynB SeriBl
RIJWIELLANTAARNS
icht prijs welke in
Een echte ZAALBERG deken kost flO--
^nTran^finS^f
werd het eindelijk Maart. Pietje en
r„,Xko^
of'er werd aan hun
eKSSSS ftK
keken. Ja, daar stond: „Verbaden bui-
te worden. Wat er op'staat moet je als
ordentelijk burger doen! Als ik het weet
zie krijg je 'n bekeuring!" Nu. ze beloof
den, dat ze 't in hun ooren zouden'
knoopen. Maandag vervolgd)d J
„Wil je wel gelooven, Charlotte, dat ik je haast niet i
i in dat a
VAN GRACE S. RICHMOND
(12
troeteld en op de handen g
lijk leeren schikken in de
Nietdat'^ilf hier zooveel* zal verblijven, maar als ik nu
eens een gast heb in de keuken, moet ik haar toch ergens
kunnen neerzetten. Waar je daar op zit, is mijn echte foto
bank je wel. Neen, ik ben ook niet hetzelfde meisje. Ik
heb nu al vier jaren in mijn eigen onderhoud moeten
zien en zoo heb ik mij leeren redden, 't Is mij niet altijd
akkelijk gevall,
Je hebt je meester- „Dat weet ik ook wel, kind. maar tegen dien tijd heb ilt al
n, kind! Ik maak je geld verdiend als water! Ik heb je immers al verteld, dat ik
ch ben: te trotsch. om trotsch te zijn! Ik heb nooit ge-
mij niet altijd even "ie je".
gemakkelijk gevallen, maar toch zal het mij nooit te veel zijn, „Een schitterende opvatting! Waar heb je die vandaan?" „Geen denken aan! Den eersten nacht wil ik tenminste 1
zoolang ik Groopje mag behouden. - Maar laat ons nu naar „Dat weet ik niet. Maar ik stel mij zeer veel voor van dat mijn eiqen huis doorbrenqenl"
beneden gaan Tegen dat Groopje hier komt. is het ook vee! Jaar hier buiten" „Nu, sla dan maar een roffel met een paar potdeksels, a!
koeler geworden, zoodat we hier best kunnen slapen". „Ik ook. Ik vind het heerlijk. Je zoo dicht bij mij te hebbenl" je soms onraad vreest", zei Macauley, „dan zullen wij je or
Zoodra ik thuis ben, zie je tw
beloofde Ellen.
je nu eens
hè!" lachte Charlotte
e's nestje zien?"
over de steilheid van
„Ik zal je helpen, Lotte. Wat zal het
„O. kind, ik ben dadelijk klaar. Tom brengt dat in een
paar vrachtjes boven: een karpet, een waschtafel en een bed".
Maar Ellen liet haar vriendin niet in den steek en toen het
„Ik ook. Ik vind het heerlijk, je zoo dicht bij mij te hebbenl"
ze het op met het I
digd over de steilheid van de trap. riep I
irlotte. die kan Mrs. Chase toch niet op!"
ook niet. Lift altijd bij de hand!" - En
„Dat hoeft ook niet. Lift altijd bij de hand!" - En Char
lotte strekte haar beide handen uit. „Die zijn sterk genoeg en
Groopje is zoo licht als een veer!"
af te dragen". P
zegd; ze laat er zich eenvoudig afglijden. En
draag ik er haar op. Je weet, een gewicht, dat je lief hebt. is
bijna in het geheel geen gewicht! - Vind je deze kamer ook
niet prettig? Ja, nu een beetje te warm. maar in den winter
heerlijk zonnig. En is het te kond. dan steken we
evè'n^opmakenV''S(ircMig ze^'n^dat^ze^n'o^ verscheidene kleine
d „oVaTkomt"^ terecht!" zei Charlottee^bleef intusschen
aan het koper poetsen.
„Ja, maar ik heb in het geheel geen bed gezien! Jullie
slaapt er toch niet samen in?"
„In Groopje's ledikant? Hoe kóm je er bij? „Neen, ik heb
Dit was bijna al het meubilait
up^nWstenJnnlmidd,
"M'Se^en d9e Bur
om te kijken, hoe ver
Nog een heelen tijd bleef Ch:
laatste hand leggend aan tal va
den dag geen gelegenheid voor
den dag tegen den avond was
den trein kon nemen naar het z
was gekomen. Zij zelf had een schoon wit j
avonds „In Groopje's ledikant? Hoe kór
hebt. is een opvouwbare stoel; wat mooi!"
"DaFhebik ook niet nSg"Groopje'uat me welbij haar
t *,Ze9. wij moeten toch eigenlijk ook wat doen. Wat zou je
ze zich geheel overheen moest I
vlak op de ooren te leggen.
„Ziet het er hier niet gezellig
Wordt vervolgd
