radiOiJ ONZE STATENVERTALING GKSÉH ■'Ppi Tweede Rotterdammer-Marsch d'e Poolcirkel. VRIJDAG ii JUNI 1937 DERDE BEAD PAG. g III 3e adviezen der Buitenlanders Na zijn indrukwekkend gebed en zijn overtuigende rede legde Ds. Bogcrman aan de Synode drie vragen ter beantwoording .voor: 1. Is het ontwerpen van een nieuwe ver taling inderdaad noodig? 2. Hoe kan zij het geschikst en het snelst ischieden tot. profijt der Kerken? 3. Aan hoeveel personen en aan wie kan 'deze arbeid uit naain der Nederlandsche 'Kerken worden opgedragen? Deze vragen waren b e 1 ij n d en d u i d e- 1 ij k. I Nu waren er op de Dordtsche Synode niet aileen inlandsche, maar ook buiten- la 11 d s c h e afgevaardigden, die aan deze sedert zoo bekende vergadering een grootcn luister hebben bijgezet. Ook de adviezen dor buitenlanders ;*verden door Ds. Bogcrman gevraagd. Deze theologen bleven zelfs geruimen tijd aan et woord. Natuurlijk verklaarden zij, dat zij de be slissing in deze zaak gaarne aan de. Nederlandsche Kerken overlieten, daar deze het. best over de noodzakelijkheid eener nieuwe bijbelvertaling konden oordeelcn.' keuze van geschikte vertalers lie- l'ten zij ook gaarne aan de inlandsche broe ders over, daar dezen hun eigen mannen kennen. Toch wilden ze over sommige punten «'el hun gedachten ten beste geven. Maar, zooals het gewoonlijk gaat, hun ('adviezen liepen nog nl uiteen. Sommigen wilden het werk aan vele geleerden zien opgedragen, anderen slechts én of aan twee en hoogstens aan Idrie. Sommigen vonden, dat men zooveel mo egelijk de oude vertaling moest eerbicdi 'gen en alleen de voornaamste gebreken moest verwijderen. Anderon verklaarden zich voor een g e- eel nieuwe overzetting, uit de bronnen geput. 'aal De vreesachtigen wilden zooveel moge- jeijllijk de kerkelijke voorzichtigheid betrachten De vooruitstrevenden waren van gevoelen. ïn"jdat men nu maar eens flink moest door- Dan was men voor eeuwen klaar eQaien moest het volk- dat erg aan zijn Bijbel niet telkens weer verontrusten. Daarna kregen nog de Engelschen het 10Sfwoord om een korte verklaring voor te Me'lezen. In 1611 had de Koning van Engeland 134'Jacobus I, een nieuwe Engelsche ver 1-0ltaling laten uitgeven, vrucht van den arbeid Ig^van niet minder dan 45 mannen- De Engel schen konden dus over deze materie een -19woordje meespreken. Daarbij kwam, dat ze ou"*daardoor de gelegenheid kregen luide den a,,,~ if van hun Koning te bezingen, die voor pze lofprijzing heusch niet ongevoelig was Dat Ivonine Jacobus zoo voor een nieuwe ^Fngelsche vertaling geborneerd was. kwam door zijn geweldigen tegenzin tegen den vólks-Bijbel der Puriteinen, den zoogenaam den Geneefschcn Bijbel van 1560, indertijd opgedragen aan Koningin Elisabeth. Vooral de kanttekeningen vond hij partijdig en jevaarlijk. Zoo stond er bij Exodus 1 9. dat _jr-gehoorzaamheid tegenover de koningen f'ettig was. Geen wonden dat Koning acobus zulk een Bijbel gaarne verdrongen Engelschen vértelden nu, hoe zij den iïjbcl vertaald hadden. Het oordeel der Inlandsche Theologen Na de buitenlanders kregen nu de bin enlandsche godgeleerden het woord. Voorop gingen de Professoren, terwijl de 7! rij der sprekers door Ds. Bogerman zeiven iverd gesloten. Eenparig verklaarden allen zich noodzakelij kheid eener nie 1 Bijbelvertaling. Ergernis zou ze niet wek ken, omdat heel de Nederlandsche Kerk zulk een nieuwe overzetting met groote dankbaarheid zou begroeten. Ds. Bogerman zei nog, dat het billijk is de eigen stem van God Zeiven in de Kerk le hooien. Een slecht vertaald Woord Gods is niet het Woord Gods, maar dat .'an menschen. 't Is' ook schrikkelijk on dankbaar, dat wij de gaven en middelen, waarmee God ons heeft toegerust, onge bruikt zouden laten. Ook droeg het werk de goedkeuring van de Staten Generaal. Ds- Sibelius- de afgevaardigde van Deventer, verklaarde zich voor een gt- 1 nieuwe Bijbel-vertaling. Hij keerde zich tegen het oplappen en verbete en van de oude overzetting, daar de stijl dan minder vloeiend zou zijn. Op deze manier werd aan aller wensch en verwach ting voldaan. Nu zat er ook een Remonstrantsch afgevaardigde, een Ds. Frederick uit 1'Irecht, dien men wel gaarne wilde weg kijken. En wat deed nu onze Remonstrant- sclic gedelegeerde! Hij pleitte voor het b e- houd van de oude, gewone vertaling daar men immers alles uit haar halen kon at tot de kennis onzer zaligheid noodi? was. (Eén der Zwitsersche afgevaardigden deelt dit mede. De anderen namen van heel deze dwaze opmerking geen notitie). Ds. L y d i u s van Dordrecht vermaande dat men ook rekening moest houden met drt boekdrukkers, die nog met een 60 000 exemplaren van de oude vertaling in hun maag zaten. Nog gaven de inlandsche broeders tal van goede wenken ten beste. Maar tot een resultaat kwam men dien dag niet. Wat de Synode besloot Den volgenden dag deelde Ds. Boger man mede, dat hij met het moderamen de ingediende adviezen nauwkeurig hal doorgelezen. Hun was gebleken, dat de Synode eenparig oordeelde, dat eer nieuwe vertaling noodig en nuttig was (De meening van den Remonstrant werd geheel genegeerd). Besloten werd dus. dat een meer nauw keurige vertaling van den heiligen Bijbel uit de bronnen zelve in het Neder landsch voor onze Nederlandsche Kerken niet alleen nuttig zou zijn, maar voor haar ten zeerste noodig wa Een geheel nieuwe vertaling w 1 verkiezen boven een opknappen van oude Nederlandsche overzetting. Wel zou men, om aanstoot te vermijden, welke uit een al te groote verandering zo- kunnen voortvloeien, uit de o u d e vertaling alles behouden, wat zonder schade voor de waarheid en de zuiverheid eigenaardigheid van de Nederlandsche taal kon behouden wórden- Natuurlijk werd besloten de nieuwe taling uit de bronnen <zel ve of uit de oorspronkelijke talen der Heiligi Schrift te putten, echter met gebruik van de beste vertalingen, commentaren korte verklaringen en het oor deel van geleerde mannen bij meer m 0 e i 1 ij k e plaatsen. De volgende regels werden voorts vast gesteld: De vertalers moeten zich steeds z 0 r g- v u 1 d i g-aan den oorspronkelijken tekyi. houden en precies dezelfde uitdruk kingen weergeven van de oorspronkelijke talen- tenzij de duidelijkheid en de eigen schap der Nederlandsche taal dit ver hinderen. Men moest dus d'e „manieren van spreken der Hebreeuwen en Grieken" volgen. Of wil men: men moest zoo letterlijk moge- 1 ij k vertalen. De Engelschen hadden aanbevolen de meer moeilijke Hebraïsmen en Graecismen op den kant te plaatsen, als men v r ij ISfëaaS SS^cfeiaS J -*-=-51- Statenbijbel met verklarende kantteekeninq. Ontsierende Zomersproeten erdwijnen in korten lijd geheel door Sprutol. Bij alle Drogisten. moest vertalen. En de Synode nam dezen wenk gaarne ter harte. Ook mochten de toekomstige vertalers zoo einig mogelijk woorden ter aanvul I i n g erbij voegen. Deed men dit, dan moes ten deze woordjes, omdat zij in het oor- pronkcüjke ontbraken, met een kleiner lettertype en tusschen haakjes worden gedrukt, om ze terdege van den eigenlijken tekst te onderscheiden. (Eigenaardig, dat ook de Engelschen de voorden, die ingelascht wai-en, in tun 'ertaling door een kleiner lettertype hadden onderscheiden!) Hieruit blijkt, dat de Synode van Dor drecht den vertalers slechts enkele regels heeft voorgeschreven. Men wachtte zich er voor de nog te benoemen overzetters reeds van tevoren in een keurslijf van allerhande bepalingen en regelingen te rijgen. Er werd vertrouwen in hun kennis, door ziek en ijver gesteld. Ook wilde men den nieuwen Bijbel niet c c i d e n t e e r e n (in een Westerscb ge aad hullen), maar liever het pracht'g Oosterse h coloriet. behouden, waar- onze Nederlandsche vertaling hr.ar schoonheid cn onze taal veel van haar rijk dom te, danken heeft. De Bijbel is nu eenmaal uit het Oos ten tot ons gekomen. Tal van uitdrukkui gen °n heelden zijn Oostersch en niet Westerse h. Maar er komen in de Heilige Schrift uitdrukkingen voor die zoozeer sa menhangen met het Oostersch e leven, dat ze bij ons totaal onverstaanbaar zijn, bijvoorbeeld Genesis 19 27: uw aange zicht opnemen. Zulke uitdrukkingen zijn beter weer te geven door zonveel moge lijk overeenkomende Necerlandsche woor den. Maar hier zijn grenzen, die men moet eerbiedigen. Aan den inhoud mag niet worden geraakt. Ook verwarden onze Dordtsche vaderen niet vertalen met uitleggen Nog werd het volgende door de Dordtsche Svnode voorgeschreven- 1 De vertalers moeten aan elk boek en hoofdstuk korte en nauwkeurige inhouds-op- gavcn laten voorafgaan en overal op den kant de gelijkluidende plaatsen der Heilige Schrift aangeven. 2. De vertalers moeten er eeruge korte ver klaringen bijvoegen, waardoor bij meei duistere plaatsen rekenschap wordt gegeven van de vertaling, maar oimcrkinccn van leerstelligen aard, welke in som mige bijbels voorkomen, kunnen beter weg blijven, 't is onüoodig en niet raadzaam ze er hij te voegen. De Synode verklaarde zich dus voor de zoogenaamde „kantteekeningen", die zelfs nu nog een zekere vermaardheid bezitten. Om de nieuwe vertaling niet reeds a priori als Gereformeerd te stempelen en daardoor den lezers-kring te beperken wilde men in de kant-teekeningen liever geen dogmati sche opmerkingen ingelascht zien. Ten slotte, de Synode wilde wèl een nieuwe vertaling, nu uit de grondtalen zelve geput, maar met behoud van 't g 0 e d e uit de oude Overzetting. Met knutselwerk stelde men zich niet tevreden: toch schreef prudentie voor, tc groote veranderingen in den ouden Bijbel zooveel mogelijk te mijden. Prof. Grosheid' zegt zeer juist: „Wie den Bijbel vertaalt, arbeidt voor zijn volk en heeft daarom wel degelijk te rekenen, met wat er leeft onder bet volk". Hij stelt de vraag: „Waar ligt de grens tusschen op nieuw vertalen en herzien, niemand die het zeggen lean!" In elk geval, een nieuwe vertaling mag geen lappendeken zijn („geen nieuwe lappen op een verkleurd kleed") en aan de andere zijde is al wat schoon is in de oude ver taling te behouden. Onze Vaderen wilden echter van den grondtekst uitgaan en de oude vertaling slechts cebruiken als een der bronnen, die dienst doen om het nieuwe werk zoo goed mogelijk te doen zijn. Dr. H. KAAJAN II stond in ons blad van 4 Juni. Officieele Berichten LEGER EN VLOOT Aan den res.-kapitein Ir J. Botermans, het reg. genietroepen, ts eervol ontslag van gezondheid 2e kl., de diei van de le comp. geneask. troi A. J. M. kl. bü de BURGEMEESTERS Aan W. C. baron van Rand wij ck is met ingang van 1 Aug. 1937, eervol ontslag ver leend als burgemeester der gemeente Heerde Waarom gaat een boomkweeker uit Dskoop en een aannemer uit Overschie, :n milicien uit Ede en een schoolmeisje uit Gorkumwaarom gaan vele hon derden op Zaterdag 26 Juni wandelen? Omdat het gezellig is en prettig, v neer men zich er op heeft voorbereid: omdat wandelen in on^en gejaagden tijd het correctief is. dat we hard noodig hebben, willen we niet aan fiets of auto vastgroeien. Maar toch ook, omdat bij den eersten Rotterdammer-marsch wel is gebleken, dat die eigenaardige sfeer van vele hon derden, die zich in kleurige costuums dan wel in correcte uniform verzamelen, dat marcheeren door de schoone natuur rondom Delft en Den Haag van eigenaardige bekoring is, dat wie eens heeft meegedaan dat niet graag weer wil missen. Daarom krijgen we inschrijvingen van een vader van 50 tezamen met zijn zoon van 18, van een vader met zijn zoon en z'n dochter, van een ouden heer Van Osselen uit Delft, die na 67 lentes kelijk nog niet tegen zoo'n marsch van 35 K.M. opzietja. van wie al niet! Vorig jaar hadden we uit de stad, van waar de marsch uit wordt gehouden, een jongen van 12 jaar, die meedeed. Dit j; komt hij prompt voor den dag met een complete jongens-wandelclub „De Tip pelaar", die met 16 knapen onder zijn leiding zal meedoen. De heeren hebben al duchtig getraind. En daar komt me „Kracht en Vlug heid" te Rotterdam met de mededeeling, dat men zich voorstelt met een groep van alleen al 90 adspiranten naar Delft te komen. Daar komen de ouderen dan nog bij. De Oranje-Garde uit Rotterdam komt met een groep „cup-fighters" en met een groep huis-tuin-en-keuken-loopers, die dus volgend jaar bij die cup-fighters- klasse zullen behooren. Er komt ook grooter militaire deelname dan vorig jaar en dat verheugt ons: er is '«geen beter middel om onze weermacht te zien als een onlosmakelijk deel van het geheele volk dan wanneer „de jongens" met flinke pas te midden van andere groepen deelnemen. Uit Leiden schreef al een groep van de intendance-troepen in en anderen zullen Gemeenteraad van Amsterdam Gen ambachtschool van Patrimonium Na uitvoerige discussies heeft de Raad van Amsterdam gistermiddag afwijzend beschikt over de aanvraag van „Patrimo nium" tot medewerking bij het stichten van een Christelijke Ambachtsschool. Tevergeefs zijn de pogingen geweest de drie Rcchtsche Raadsfracties om het recht der ouders erkend te krijgen op een school ook een ambachtsschool waai overeenkomstig hun overtuiging aan de op leiding hunner kinderen wordt gearbeid. Deze in meerderheid roode Raad is voo pacificatie-argumenten toegankelijk allee: als de wet dwingt. Zoodra de gelegenheid zich voordoet, komt de afkeer van bijzon der onderwijs, bij uiterst links vooral, voor den dag. Bij sociaal-democraten vóór en achter de tafel en natuurlijk bij de com munisten. Het voorstel van prof. W o 11 j e r (a.r.) om de medewerking alsnog te verfeenen.i? verworpen met 30 tegen 10 stemmen. Vóór stemden behalve Rechts de heeren Crucq (Nat. Herstel) en Roobol (C.D.U.). daar volgen. Uit Ede komen dit jaar niet alleen de tirailleurs maar ook een groep van de speciale afdeeling zware houwitsers. Natuurlijk zijn de mariniers weer van de partij en er is kans maar dat verklappen we nog niet! Stad en land zullen op 26 Juni te Delft tegenwoordig zijn: de jeugdklas uit Den Haag-Zuid. die zoo flink marcheerend naar de Princestad kwam om het pro gramma te halen, de Ned. Herv. Wijk- vereeniging uit Scheveningen, de Oranje garde uit Gorkum en Oranje-Wit Dordrecht en allen, die nu heel snel hun inschrijf-formulier uilen en naar Noordeind 65 te Delft zenden. Het gaat er naar uitzien, dat het in de Doelentuin heel vol zal worden en de inschrijving sluit definitief op 16 dezer, dus men weet er alles van. De deelnemerskaarten De inschrijfkosten bedragen: voor de hoofdmarsch 60 ct., voor de jeugdmarsch 35 ct., voor militairen 40 ct. Op verzoek vermelden wij dit nog eens. Leiders van jeugdgroepen betalen 35 cent. De startkaarten worden van Maandag a.s. af aan de inschrijvers toegezonden. Men kan ze dus op z'n vroegst Dinsdag in bezit hebben. Men make zich niet on gerust: het komt met de toezending in orde. Studie-hoofdpijn? Zoo'n „AKKERTJE" maakt U weei trlsefu rustig en kalm. Maak» da; Ge een goed examen zult doen. Zorg dus in dezen examen-tijd zoo'n metalen zakdoosje met 3 „AKKERTJES" bij U te hebben. Z& zijn; overal verkrijgbaar voor slechts 20 cent. Reisregeling Indien wij van de verschillende ver- eenigingen uiterlijk Woensdag laatste post de inschrijfbiljetten ontvangen, wil len we trachten een zoo billijk mogelijke treinreisregeling te ontwerpen. Is men echter van plan met een ander vervoer middel te komen, dan berichte men dat er even bij. Voor alle deelnemers, ook de indivi- dueele uit geheel Nederland, geldt reeds, dat een korting van omstreeks 20 pet. op den retourprijs wordt gegeven; 1 sommige steden zal de prijs lager kunnen worden naarmate de deelname grooter is. Warmte De groote warmte, die de laatste da gen heerscht, doet wel eens de vraag opkomen, of de marschorganisatie daar „verweermiddelen" tegen heeft. We kunnen mededeelen, dat bij alle controleposten op den weg ruimschoots drinkwater beschikbaar zal zijn terwijl bij de voorlaatste post dank zij de mede werking van de Kon. Intendance de deel nemers zich ook uitwendig zullen kun nen verfrisschen. Wellicht willen de be woners van Voorburg, waar de laatste loodjes zullen worden afgewogen, bij warmte wel medewerken door emmers water bij den weg te plaatsen. Maarhet is nog heelemaal niet gezegd, dat het op 26 Juni bijzonder warm zal zijn! Op desbetreffende vragen kun nen we antwoorden, dat in de Doelen een uitstekende kleedgelegenheid is voor een zeer groot aantal personen. Hoe de barometer ook staat op 25 Juni: op alle weersgesteldheden is zoo veel mogelijk gerekend. Aan de dames hopen we een tractatie van King-pepermunt aan te bieden. Voor vereenigingen en corpsen Vereenigingen en detachementen noo- digen wij uit voor zoover zij nog niet in schreven. daarover zoo mogelijk morgen een beslissing te nemen, wanneer men waarschijnlijk de laatste keer vóór den sluitingsdatum oefent. Storting per giro op 232133, ten name Chr. Gymn. Ver. Excelsior te Delft en op andere wijze bij D. de Zwart Jr., Noordeinde 65. Individueelen bij onze bureaux. ZATERDAG 12 JUNI HILVERSUM I 1875 M. KRO-Uitzending. 8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek. 11.30 Godsdienstig halfuur. 12.15 De KRO- Melodisten en solist. 2.00 Voor de jeugd. 2.30 KRO-orkest. 3.00 Kinderuur. 4.00 KRO-orkest. 5.45 De KRO-Nachtegaaltjes. 6.20 Journalistiek weekoverzicht. 7.15 Een bezoek bij de Melaatschen, causerie. 7.39 Aetherflitsen. 8.00 Berichten ANP. 8.10 Overpeinzing met muzikale omlijsting. 8.30 Residentie-orkest. 11.00 Berichten: ANP. 11.10 KRO-Melodisten en solist. HILVERSUM n 301 M. VARA-Uitzending. 10.00—10.20 v.m. en 7.30—8.00 VPRO. 8.00 Gramofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.20 Orgelspel, radiotooneel en VARA- Grootorkest. 2.00 „Melody Circle". 2.40 Raketvliegen. causerie. 3.00 „De Fliere fluiters". 3.40 De Frans Hals-tentoonstel ling te Haarlem, causerie. 4.00 Viool en piano. 4.30 Esperanto-uitzending. 5.00 Zang en piano. 5.40 Literaire lezing. 7.30 Van Evangelie tot gemeente, causerie. 8.07| Berichten ANP. 9.15 „The Four Kaeths". 9.45 Accordeonconcert. 10.00 Berichten ANP. 10.05 VARA-Orkest. DROITWICH 1500 M. 11.05 Voor de vrouw. 11.50 Orkest. 1.20 Orkest. 2.50 Orgelspel. 3.20 Sextet. 5.20 BBC-Dansorkest. 6.20 Nieuws- en sportberichten. 6.50 Welsch intermezzo. 7.05 Solistenconcert. 9.40 Nieuws uit Amerika. 10.25 Reportage Al- dershot Taptoe. 10.45 Concert. 11.10 Ver volg reportage. 12.0012.20 Vervolg re portage. RADIO PARIS 1648 M. 12.20 Symphonie- concert en zang. 3.50 Violaconcert. 5.50 Andolfi-orkest. 8.50 Omroeporkest. KEULEN 456 M. 12.20 Omroeporkest. 4.20 Westduitsch Kamerorkest en solisten. 6.25 Kwintet. 7.20 Solistenconcert. 8.30 Om- roepkleinorkest. BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.: 12.50 Klein- orkest. 1.30 Salonorkest. 2.22 Kamermu ziek. 4.20 Ed. Loiseau's orkest. 5.35 Con cert. 6.35 Zang. 6.50 Pianovoordracht. 7.20 Zang. 8.20 Bonte Avond. 484 M.: 12.50 Salonorkest. 1.30 Klein- orkest. 2.23 Orkest. 3.20 Zang. 3.35 Orkest-* concert. 8.20 Kleinorkest. 9.50 Concert. HONIG S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. en 257e zwaarder dan de meeste andere. ZONDAG 13 JUNI HILVERSUM I 1875 M. 8.30 NCRV. 9.30 KRO. 5.05 NCRV. 7.45—11.30 KRO. 8.30 Morgenwijding van het Leger des Heils. 9.30 Gramofoonmuziek. 10.00 Hoogmis, 11.45 Gramofoonmuziek. 12.00 KRO- orkest. 12.45 Nieuws over de a.s. Radio- Missiedag. 12.50 Gramofoonmuziek. 1.00 Boekbespreking. 1.20 De KRO-Melodisten: en solist. 2.00 Godsdienstonderricht voori ouderen. 2.30 Gramofoonmuziek. 2.40 Relais Koloniaal Programma. 3.00 Het KRO-orkest en Gramofoonmuziek. 4.00 Zanghulde van de Amsterdamsche Jood- sche Jeugd (gr.pl.). 4.15 Ziekenlof. 4.53, Sportnieuws. 5.05 Geref.. Kerkdienst, Hierna: Gewijde muziek (gr.pl.). 7.45 Sportnieuws. 7.50 Causerie „Inlandsche Hulp bij het Missiewerk". 8.10 Berichten ANP. Mededeelingen. 8.25 De KRO-Melo disten en solist. 8.50 Gramofoonmuziek. 9.10 De KRO-Melodisten. 9.30 Gramo foonmuziek. 10.30 Berichten ANP. 10.40 Epiloog. 11.0011.30 Esperantolezing. HILVERSUM n 301 M. 8.55 VARA. 12.00 AVRO. 5.00 VARA. 6.30 VPRO. 8.00— 12.00 AVRO. 9.30 Gramofoonmuziek. 9.43 Lezing. 10.00 Kwartet. 10.45 Declamatie, 11.05 „Fantasia" en Gramofoonmuziek, 12.00 Orgelconcert. 12.30 Gramofoon muziek. 12.45 Orkest. 1.30 „De luchtvaart in en over Indië", causerie. 1.50 Gramo foonmuziek. 2.00 Boekenhalfuur. 2.30 Mannenkoor „Zanglust". 3.00 Residentie orkest en soliste. (In de pauze: Declama tie). 5.00 Axbeiders-Muziekvereeniging „Oefening kweekt kennis" en Gramofoon muziek. 6.45 Nederd. Hervormde Kerk dienst. 8.00 Berichten ANP. Mededeelin gen. 8.15 Residentie-orkest en soliste. 9.15 Radiojournaal. 9.30 Causerie. 9.40 Het Omroeporkest, Gino Bordins Gitaren- Ensemble en solisten. 11.00 Berichten ANP. DROITWICH 1500 M. 12.50 Orkest. 1.50 Troise's Mandolineorkest en solist. 3.35 Gramofoonmuziek. 4.40 Het Cambridge Heath Leger des Heils orkest. 6.20 Film praatje. 6.35 Strijkkwartet. 7.408.IQ Orgel. 8.15 Kerkdienst. 9.10 Berichten. 10.15 Orkest. Y-ERMAAL UIT WET 'LEVEN OE« ESKIMO'S, f - - '=rSOOR R.E&INA V.D.tlAUW- V€LJMAN poj (49 Waarom weifelde hij nu hem te dooden. Eén schot uit lijn buks. Eén stoot met het mes van Watkins in dit wreede Waarom weifelde hij? Hij kon zich zelf geen antwoord feeven op deze vraag. Was het om de belofte, die hij den kapitein gegeven had? ^een, daarom niet. Hij wilde eerlijk zijn tegenover zich zelf. De lust dezen man te dooden was uit hem weggevloeid, ipis het water van de Khawa-rivier, dat zich spoedde naar pe open zee. Dit moest de macht zijn van dien Grooten God, Waarvan de kapitein gezegd had, dat Hij sterker was, dan 1 de booze geesten, waarvoor de Innuit altijd bang waren. Toen hij dit begreep, knielde hij bij de slede neer en be vrijdde met z'n handen het overige deel van Naa-anks ichaam. Gedachteloos bewoog hij de arm op en neer, alsof lij zoo het leven in het lichaam wilde brengen. Toen begon tij de handen en het gezicht te wrijven, omdat hij dit eens is—Cijn vader in een dergelijk geval had zien doen. En zijn moeite werd beloond. Na eenige tijd sloeg Naa- -s.atenk de oogen op en zuchtte diep. Doch toen hij een volgend logenblik Soak als zijn metgezel en helper herkende, kwam een bittere lach om zijn brecde mond. Dadelijk begreep Soak, dat Naa-ank hem voor een vijand hield. Naa-ank probeerde iets te zeggen, maar zijn stem was te zwak en zijn tong scheen stijf te zijn. Zwijgend sneed Soak een stuk vleesch in kleine stukjes én duwde die in de geopende mond van Naa-ank. Vanaf dat oogenblik veranderde het gezicht van Naa-ank, die af en toe zachtjes kreunde. Aarzelend stond Soak bij de slede en keek eens om zich heen. De hemel was weer opgeklaard, doch 't was koud. Het Noorderlicht vlamde aan de horizon in de schoonste, schitterendste kleuren. Wat moest hij nu? Voorttrekken zooals zijn plan was geweest? Naa-ank achterlaten? Hij stond in tweestrijd. Dezen man verlaten beteekende voor hem een zekere dood. Zonder hem zelf te dooden, zou hij sterven door kou en ontbering. Maar dit had hij toch gewild? Waarom weifelde hij dan? Ineens begreep hij, wat hem nog het meest in de weg zat. Niet de belofte, die hij den kapitein gedaan had, maar de woorden, die hij in de kajuit van het schip tot hem gespro ken had. Dat hij altijd zou denken aan den man, dien hij gedood zou hebben en dat de Groote Geest, die hij God noemde, Naa-ank straffen zou. Was dit wat Naa-ank nu overkomen was, misschien reeds de straf van den grooten God? Als dat waar was, mocht hij zijn hand niet opheffen tegen dezen man, omdat hij zijn hand dan ook ophief tegen den God, die Zelf over de mensch wilde oordeelen en hun leven in Zijn hand had. Daarvan had de kapitein gesproken en ook over de groote liefde die de Groote Geest voor de men schen had. Hoe jammer, dacht hij op dit oogenblik, dat hij niet meer gevraagd had aangaande deze zaak. Maar zijn weifelen verdween. Nu wist hij wat hem te doen stond. Hij nam zijn groot mes, dat alleen dienst deed bij het snijden van sneeuwblokken en begon terzijde van de sleden een igloe te bouwen. Zwijgend deed hij zijn werk. Geen woord was nog over zijn lippen gekomen. Spreken tegen dezen man viel hem te zwaar. Van tijd tot tijd keek hij even naar Naa-ank, die al zijn bewegingen volgde. Eens had hij geprobeerd zich op te richten, doch als machteloos was hij weer teruggevallen, en Soak had begre pen, dat Naa-ank er slecht aan toe was. Hij zette nu de cirkel van sneeuwbloken zóó. dat Naa-ank als vanzelf in de igloe kwam te liggen. Een paar onverstaanbare klanken kwamen uit Naa-anks mond. Waren 't woorden van dank? Eindelijk, na veel gezwoeg, was de igloe klaar en Soak haastte zich. zijn primus-toestel aan te steken. Hij zette er een pan. gevuld met sneeuw op. Ook haalde hij een traanlarap voor de dag, om de igloe zoo spoedig mogelijk warm te krijgen. Hij vulde de rand met stukjes walvischspek en plaatste daar een pan van speksteen boven, waarin hij een vleeschsoep wilde koken. De laatste dagen had hij niets dan rauw bevroren vleesch gegeten en hij verlangde zeer naar een warme vette soep. De pit, die Nana voor hem gedraaid had van mos en heide kruid walmde wat. doch dit hinderde de beide mannen niet. Voor het geheel donker werd. voederde hij de honden nog eens. en zette ze vast aan de lijn. Toen dekte hij, nadat bij pelzen voor dekking had te voorschijn gehaald, zijn sleden af en maakte de thee klaar. Het werd al gauw lekker warm in de igloe en Soak trok dan ook spoedig zijn bovenpels uit, die hij ophing te droo- gen. Ook trok hij drooge schoenen aan en spreidde huiden! uit op de sneëuwbank. Het lukte hem alles wonderwel en al zijn bewegingen! verrieden de yaste wil. die hem van binnen uit bestuurde. De vleschsoep kookte en verspreidde een heerlijke geur, die zijn honger des te grooter maakte. Doch voor hij zelf er iets van gebruikte, schepte hij warme thee in een drinknap, knielde bij Naa-ank neer en bood het hem aan, terwijl hif zei: „Men heeft thee gemaakt." Naa-ank dronk van de thee, die hij Beter door z'n keel kon krijgen, dan het vleesch. dat hij le voren gehad had. Hij knapte er zichtbaar van op. want toen Soak hem van dc soep gaf, beurde hij het hoofd even op. Toen ging ook Soak eten. en hij voelde zich ondanks zijn! vreemd en ongewenscht gezelschap, tevredener dan gei durende de laatste stormachtige dagen. De lampen brandden' cn wierpen een fantastisch licht op de versche sneeuwwam lur 200 zc schitterden in alle kleuren. Maar toen Soak verzadigd was. en werkeloos op zijit bank neerzat, viel de doodsche stilte op hem als een sneeuw- lawine, waaronder hij dreigde te stikken. En nog eens bei gon in hem de strijd. Wat moest hij beginnen met dezen man. die zijn grooti ste vijand was. De moordenaar van zijn vader en moeder. Als een hond had deze wreedaard z'n vader neergeschoten. En z n lieve moeder was om hem te ontvluchten in de dom kere nacht verdronken. Moest hij z'n ouders niet wreken? Eischte de bloedwraalc niet de dood van den moordenaar? Was de zoon van den! grooten jager van Ikoetha een lafaard geworden? Wordt vervolgd),

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1937 | | pagina 9