Insïanffne
DONDERDAG 10 JUNI 1937
EERSTE BLAD PAG. a
de spaansche
burgeroorlog
Wolkbreuken belemmeren
de krijgsverrichtingen
Jsen interview met Franco
Aan het Baskisc-he front werd gister de
Btrijd ernstig belemmerd door wolkbreuken
en er viel dan ook slechts eenige activiteit
,van de lichte artillerie waar te nemen.
Volgens betrouwbare berichten van het
'Aaturische front bereiden daar thans de
nationalisten onder commando van kapitein
Aranda een groot offensief voor, waaraan
o.m. de kort geleden uit Marokko gearri
veerde troepen, een contingent van elf
twaalf duizend man, zullen deelnemen.
Bovendien zouden de nationalisten eerlang
«de beschikking hebben over een honderd
iduizend nieuwe re cru ten.
Jfaar godsdienstvrede?
Onder leiding van mgr. Beaupin is te
Parijs een Fransch comité voor godsdienst
vrede in Spanje in het leven geroepen,
waarin o.a. zitting hebben Georges Duhainel,
Daniel Halévy en Frangois Mauriac.
Het comité wil de middelen bestudeeren
torn een einde te maken aan den burger
oorlog.
Een oud-minister in arrest
Op last van de reehteche autoriteiten van
Pamplona is oud-minister Rahola gearres
teerd.
Pedro Rahola is Catalaan van geboorte en
was lid van ae „Regionalistische Liga".
Kort geleden heeft Rahola een meenings-
yerschil gehad met de requetes te San
Sebastian, waarna een blad hem beschuldig
de van separatistische neigingen. De oud
minister trok toen naar Pamplona, doch
hier werd dezelfde beschuldiging tegen hem
ingebracht, waarna hij werd gearresteerd.
Franco over de buitenlandsche politiek
Het Fransche blad „Le Journal" publiceert
een interview met Franco, waarin de
reehtsche generaal van zijn vriendschap
Voor Frarkrijk getuigt en de moreele breuk
tusschen Italië en Engeland betreurt.
Wat de vriendschap van het reehtsche
Spanje voor Italië en Duitschland betreft,
reide generaal Franco: „Frankrijk vindt
in zijn verleden het recht een weinig achter
dochtig te zijn. wanneer het om zijn veilig
heid gaat.Wat mij persoonlijk betreft, geloof
ik, dat deze argwaan ongerechtvaardigd,is.
Wat Spanje betreft, nooit zou dit land zich
leenen voor een. complot tegen Frankrijk.
jVoor de hulp bij onzen strijd heeft men
geenerlei belofte, welke dan ook, van ons
gevraagd. Wij zijn Spaansche nationalisten
en vastbesloten de toekomst der natie vrij
te houden van hypotheken".
Op de vraag van den journalist, of, wan
neer de regeering van Franco eens door ge
heel Europa zou zijn erkend, Franco bereid
zou zijn met Frankryk een onvoorwaardelijk
niet-aanvalsverdrag te sluiten, antwoordde
Franco: „Volgaarne, mits Frankrijk dit
wenscht cn, daar ben ik zeker van, zonder
een van onze vrienden te choquceren.
Belgische Vuurkruisen
tegen amnestie
Gistermiddag poogden de leden van den
Belgischen boud van oudstrijders, de Vuur
kruisen ,in de omgeving van 't parlements
gebouw tc Brussel te betoogen tegen de po-
litieke amnestie. De toegangswegen naar 't
parlementsgebouw werden evenwel door
een sterke politiemacht bewaakt, zoodat de-
poging mislukte.
Vervolgens kwamen de oudstrijders bij-
•n op het Congresplein, waar zij hun oor
logsdecoraties op het graf van den onbe
kenden soldaat wierpen. Het graf is thans
omringd door een politiecordon.
Een delegatie van de Vuurkruisen is door
den voorzitter van den Senaat en den vice-
oorzitter van de Kamer ontvangen. De
delegatie overhandigde de eischen van don
bond, waaronder het verwerpen van de am
nestiewet.
Von Neurath naar Bulgarije
Na beëindiging van zijn beooelt aan de
Joegoslavische hoofdstad is de Duitsche mi-
mister Von Neurath thans van Belgrado
naar Sofia vertrokken. Hem werd o.a. uit
geleide gedaan dioor den minister-president
en minister van buitenlandsche zaken Dr.
Stojadinowitsj, en de gezanten van Oosten
rijk, Hongarije en Bulgarije.
De PoolschRoemeensche
vriendschap gestaafd
Moscicki reist hulstoe
Gistermiddag heeft Mosciski, de president
der Poolsche republiek, in het gebouw oer
Poolsche legatie te Boekarest zijn in Roe
menië wonende landgenooten ontvangen.
Hij onderhield zich geruimen tijd met hen
en spoorde hen aan, zich strikt loyaal te
gedragen jegens den Roemeenschen staat,
die Polena geallieerde is.
„Door te werken voor uw tweede vader
land, Roemenië, werkt gij voor Polen".
In oen namiddag vertrok de Poolsche
president naar Sinaia. Koning Carol, prins
Michael en een aantal autoriteiten verge
zelden hem.
Het station te Sinaia was schitterend ver
sierd, de muziek speelde het Poolsche volks
lied. Geestdriftig werd de president bij aan
komst door de talrijke menigte, die hem op-
achtte, toegejuicht
Vergezeld van koning Carol begaf Moscicki
zich allereerst naar het kasteel Pelesz, waar
Het toezicht op Spanje
Jfen wordt het ta Londen spoedig eens
Volgens de „Giornale d'Italia" zouden Ita
lië en Duitschland zich reeds bereid ver
klaard hebben, deel te nemen aan eon bij
eenkomst der vier groote mogenidlheden, die
met de controle in Spanje belasit zijn, ten
einde den tekst van het uiteindelijke accoord
«op t.e stellen.
De terugkeer van Italië en van Duitsch
land in de commissie voor de niet-inmen-
ging wordt dan ook als verzekerd beschouwd
Men zegt -dat het principieele accoord
'tusschen de vier mogendheden, die toe-zicht
in Spanje uitoefenen, een uitstekenden in
druk heeft gemaakt en men is er te Rome
over voldaan, dat een compromis ten aan
zien van heit derde punt van het Britsche
yoors'-el bereikt is.
De „Popoio d'Italia" schrijft: „De ge
rechtvaardigde eischen van Italië en
Duitschland sullen in h<x>fdzaak aanvaard
.worden en het toezicht zal voortaan kunnen
geschieden, zonder dat men al te veel vrees
\oor aanvallen met iroorbedachte-n rade oe
hoeft te koesteren".
Frankrijk overzwermd
met spionnen
De Fransche veiligheidspolitie krijgt het
[voortdurend drukker met het opsporen en
onschadelijk maken van personen, die voor
Vreemde mogendheden spionneeren.
De heer Mortessier, directeur der
i,Süreté" heeft in een interview verklaard,
dat sinds begin van dit jaar niet minder
dan 28 agenten van buitenlandsche mo
genetleden achter slot en grendel zijn ge
zet, terwijl er in 1933 slechts twaalf spion-
pen werden gearresteerd.
Een wet verbiedt de bladen melding te
maken van de arrestatie van spionnen. Zij
mogen slechts de vonnissen, welke tegen
spionnen zijn uitgesproken, publiceeren.
hij de koningin-moeder van Roemenië een
bezoek bracht.
's Avonds gaf koning Carol in zijn paleis,
den Poolsohen gast ter cere, een afscheids
diner, waaraan o.a. koningin Maria aanzat.
Om tien uur vertrok president Moscicki
weer naar Polen.
Als de Japansche Kamer
bijeenkomt 1
Verworpen wetten opnieuw In debat
De Japansche regeering"heeft besloten in
het nieuwe parlement dat 23 Juli wordt ge
opend, 23 wetsontwerpen in te dienen. De
meeste van deze ontwerpen werden door de
vorige Kamer verworpen.
Eén van de wetten heeft betrekking op
den gedwongen aankoop van nieuwgedolven
goud door de bank van Japan. Tot nu toe
werd dit goud alleen van bepaalde maat
schappijen gekocht.
Verder hebben de ontwerpen betrekking
op eon nationalo gezondheidsverzekering,
een herziening van de wet op militaire ge
heimen, controle op de ijzerindustrie en
regeling van den handel.
In officieole kringen wordt verklaard,
„dat er geen redenen zijn, waarom Japan,
welks buitenlandsche politiek wordt geleid
door het beginsel van non-agressie, 't aan
bod van don Australischen minister-presi
dent Lvons inzake een niet-aamvalspart
in den Stillen Oceaan niet zou aannemen".
Men wijst er evenwel op, „dat de voor
stellen van Lyons niet concreet zijn en de
regeering kan moeilijk haar houding be
palen, voor zij nadere bijzonderheden weet"
Een lijk in de drinkwaterleiding
In het stuwingsreservoir van de water
leiding der Poolsche stad Bielitz is Zondag
j.l. een toerist verdronken. Het lijk van den
verongelukte kon tot nu toe nog niet ge
borgen worden. Men vreest, dat het drink
water vergiftigd zal worden.
De watervoorziening van Bielietz, een
stad van 20.000 inwoners, is in gevaar ge
bracht.
Een duiker, die uit Gdingen met een vlieg
tuig was -fgehaald, is gister twaalf maal
in het reservoir afgedaald, zonder dat het
hem tot nu toe gelukt is. het lijk te vinden.
Men kan zich voorstellen, dat men thans
in Bielitz met zeer gemengde gevoelens het
leidingkraantje opendraait.
'L Ft
Hoofdpijn en juist nul
Hoe moeilijk is hef soms zich qoed
te houden en niemand iets te laten
merken. Het lukt nauwelijks.
Instantine echter zal de pijn onmid
dellijk doen verdwijnen!
Onthoudt daarom
Stilt n voorkomt pijn
Electriciteitsstaking te Flint
Gouverneur Murphy
mobiliseert de nationale gard8
De gouverneur van den staat Michi
gan, Murphy, heeft de mobilisatie
gelast van de nationale garde, opdat zij
onverwijld kan ingrijpen, indien de toe
stand, welke is ontstaan door het in
staking gaan van de arbeiders in de
electriciteitsbedrijven te Flint, zich
mocht toespitsen.
Wijl deze staking niet is geautoriseerd
door het onder leiding van John Lewis
staande comité voor industrieele organisa
tie/waarbij de stakende arbeiders zijn aan
gesloten, .heeft gouverneur Murphy var
Lewis geëischt. er voor tc zorgen, dat de
lévering van de normale hoeveelheid stroom
aan de stad Flint cn aan het Saginawdal,
nog vóór het vallen van het duister
-verzekerd.
Murphv heeft gedreigd, dat hij hiervoor
persoonlijk zou zorgen, indien de vakver-
eeniging van Lewis daartoe niet in staat
blijkt te zijn.
Door de onverwachte staking van
arbeiders bij de electriciteitsbedrijven. die
-moet worden beschouwd als een bewijs van
afkeuring tegen een eerst Woensdagavond te
Washington tusschen de vakvereeniging
van Lewis en de electriciteitsma-atschappijen
gesloten salarisregeling, zijn alle bedrijven
in niet minder dan 23 steden stilgelegd.
De te Washington gesloten salarisregeling
'bevatte zekere loonsverhoogingen voor de
arbeiders in de electriciteitsbedrijven. welke
verhoogingen evenwel door de arbeiders te
gering weiden geacht.
De bedrijven, waar gestaakt wordt, be-
hooren tot de Milwaukee-stroomverbruikers-
maatschappij, welke het geheele Saginaw
dal van licht- en krachtstroom voorziet
Stalins moeder is overleden
Liefst sprak zij over
haar zoon
Had zij zich weder tot
de kerk gekeerd?
Aan het Tiflis verschijnende blad
„Zarja Wostoka" ontleent het D.N.B. de
tijding, dat Stalins moeder aldaar op
77-jarigen leeftijd aan longontsteking
zou zijn overleden.
Katharina Dzjoegasjwili, een
Georgische boerin, die wellicht tot aan
haar dood toe nimmer een duidelijke
voorstelling gekregen heeft van de
hoogte, waartoe haar zoon gestegen is,
was reeds bij haar leven een legendari
sche figuur, die door de zorg welke zij
voor de eerste opvoeding van haar zoon
gedragen heeft, hem misschien wel den
weg geopend heeft, waarlangs hij een
maal de eerste van zijn land zou wor
den, maar voor wie hij tot het einde
toe „Soso", het troetelkind gebleven is,
de eenige, die haar van haar drie zonen
gebleven was, nadat de beide andere
jong waren gestorven.
De laatste jaren van haar leven heeft
Katharina Dzjoegasjwili gesleten in een
kleine twee-kamerwoning in het voormalige
palcis van de onderkoningen van Georgië,
in de buurt van Tiflis, thans de zetel van
de regeering van Transkaukasië. De ka
mers waren eenvoudig gemeubeld. „Het leek
alsof de oude dame de meeste meubelstuk
ken uit haar vroegere huis had meege
bracht, schreef eins een buitenlandsch be
zoeker. Het geheel maakte een indruk van
armoede." Behalve foto's van haar zoon
hingen er een portret van Lenin en een
olieverfschilderij, waarop de executie van
de 26 commissarissen van Bakoe, tijdens
den burgeroorlog was afgebeeld- Aldus be
schreef twee jaar geleden de correspondent
\an het Sovjet-telegraafagentschap den in
druk dien de oude vrouw- op den binnen
komende maakte: „Op een gemakkelijke
met een tapijt bedekte divan achter de ta
fel zit een eenvoudig gekleede bejaarde
vrouw met een hoornen bril, op. Haar hoofd
is bedekt met een zwarten doek." De bui
tenlander weet te vertellen, dat-haar haar
sneeuwwit was. Maar haar trekken verrie
den nog de schoonheid, welke ;zij had be
zeten. Nog maakte zij den indruk van jon
ger te zijn dan zij in werkelijkheid was.
.Zij is frisch en converseert intelligent en
gaarne over de dingen van den dag."
Maar het liefst sprak zij oyfer haar
zoon en uit deze gesprekken zijn aar
dige, anecdote-achtige gezegden be
waard gebleven,, waaruit van een een
voudig, maar krachtig karakter en een
groote moederliefde Tdijkt. - In» een wan-
die gesprekken herinnert zij eraan, dat
zij altijd haar jongen een goede opvoe
ding had willen geven, zij had hem in
Gori, waar Stalin ook géborén is,' op
school gedaan, hij leerde uitstekend,
maar zijn vader wilde hem van school
nemen om hem schoenmaker te laten
worden, zooals de Dzjoegaswili's van
vader op zoon waren geweest.
„Ik verzette mij zooveel als ik kon, ik
had er zelfs ruzie met mijn man over, maar
niets hielp, hij hield voet bij stuk." Maar
later, toen haar man dood was, deed zij
Soso toch weer op school. „Hij was de eer
ste van de klas. Hij kreeg een stipendium
van drie roebel in de maand." „Soso was
altijd een goede jongen, vertelde zij bij een
andere gelegenheid. Ik hoefde hem nooit te
straffen. Hij leerde graag en er was niets,
dat hij niet leeren wou." Nog lang zou Keke,
zooals Katharina Dzjoegasjwili in Georgië
genoemd werd, de bewering van de biogra
fen van haar zoon tegenspreken, dat hij
van het seminarium, waarop zij hem ge
daan had, was weggejaagd, nadat onder
zijn boeken marxistische geschriften waren
aangetroffen: „Het is niet waar, dat Soso
van het seminarium is gestuurd. Hij is er
niet afgestuurd. Ik heb hem er af genomen
vanwege zijn gezondheid. Toen hij van Gori
naar Tiflis ging en op het seminarie kwam,
was hij vijftien en een van de sterkste jon
gens, die ik gezien heb. Maar hij overwerk
te zich en toen hij negentien was, was hij
zoo op, dat de dokters dachten, dat hij
tering zou krijgen. Daarom nam ik hem
van school. Ik heb hem er af genomen.
Hij was mijn eenige zoon."
Tientallen jaren later uitte deze liefde
zich niet anders. Nadat Stalin zijn moeder
kort na haar '5sten verjaardag nog eens
weer had opgezocht vertelde zij in een in
terview: „Daar komt onze Lawrenti (Berija,
de secretaris van het Transkaukasische
partijcomité) en zegt, dat Soso er is. dat hij
meegekomen is en dadelijk zal binnen
komen. De deur gaat open en op den drem
pel staat hij, mijn eigene. Ik kijk hem aan
en geloof, mijn. oogen niet. Hij is ook blij.
Hij komt.naar mij toe en kust mij. Hij zag
eri goed, flink en vroolijk uit. Hartelijk
vraagt hij naar mijn gezondheid, naar ver
wanten en vrienden. Opeens bemerk ik in
de haren van mijn zoon zilveren draden. Ik
'raag'zelfs: „Wat nu, zoon. word je grijs?"
En hij antwoordt: „Dat beteokent niets,
moeder, grijze haren komen er niet op aan.
Ik voel me best. Daaraan hoef je niet te
-twijfelen^
Dan vraagt Keke naar haar kleinkinde
ren, Swetlana. Jasja, Waso. „En Soso zegt
voor da gra,p. ..dgt hjj spec) aal in. opdracht
vhn Swotlana gekomen is, die grootmoeder
vraagt, of zij haar notenjam wil sturen.
Soso houdt ook van die jam. Dat is nog een
zwak. uit zijn kindsheid." En als Stalin ten
slotte weggaat, vergeet zij niet hem wat
mee te geven „voor onderweg" en een potje
notenjam voor Swetlana. Het moederhart
is bedroefd over het afscheid. „De tranen
kwamen in mijn oogen. Maar ik hield piij
goed. Ik wou mijn zoon niet laten zien, dat
het mij zoo moeilijk viel van hem te schei
den. Het was immers zoo begrijpelijk, dat
hij haast had, dat hij groote, belangrijke
dingen te doen had"
Een laatste kerkgang?
Opzien en ook ontroering heeft ge
baard het bericht dat ®en maand gele
den door de wereldpers circuleerde over
een kerkgang van Stalins moeder. Zij
was sinds twintig jaar niet meer in de
kerk gezien. Haar verschijnen bij het
laatst-gevierde Russische Paaschfeest
veroorzaakte in het gebouw een hevige
paniek aangezien vele geloovigen in
haar een handlangster van de Gepoe
zagen en daarom de kerk in allerijl
verlieten.
De oude vrouw- had met baar bezoek
evénwel in het geheel geen kwade be
doelingen, hetgeen zij bewees door een
gift van duizend roebel tot verfraaiing
van het kerkgebouw.
Het toenmalige gerucht, dat Stalin
bevel zou hebben gegeven, dat zijn moeder
haar woonplaats moest verlaten, om zich
elders te vestigen, waar haar kerkbezoek
minder sensatie zou verwekken, heeft nim
mer bevestiging gevonden.
Hevige brand te Halle
Dooden, gewonden en vermisten
In den afgeloopen nacht is brand ontstaan
in een der loodsen op .het stationsempla-
cement van Halle (Duitschl.) Het vuur
greep zeer snel om zich heen. Van de 80
man tellende nachtploeg kwamen vijf per
sonen om het leven, terwijl eenige -perso
nen gewond werden.
Het aantal vermisten kon nog niet wor
den vastgesteld. De brand werd met 53
slangen op de waterleiding aangetast. Het
was evenwel niet mogelijk het ongeveer
25.000 vierk. meter beslaande complex ge
bouwen. waar op zes verlaad-perrons onge
veer 300 goederenwagens, zoomede tal van
vrachtauto's stonden, te behouden. Voortdu
rend kwamen benzinetanks tot ontploffing.
De geweldige warm te-ontwikkeling en de
aanhoudende instortingen maakten het on
mogelijk de brandende gebouwen
naderen.
Alle opslagplaatsen zijn tot den grond toe
afgebrand. Slechts enkele kantoorgebouw-
tjes van de spoorwegen en van de douane
konden worden behouden.
Van de overige gebouwen staain
slechts enkele muren overeind.
Over de oorzaak van den brand la nog
niets bekend. De bergingswerkzaamheden
zullen nog geruimen tijd in beslag nemen.
Kort Nieuws
Besloten Is thans de Parijsche expositie
eiken dag van 's morgens negen uur tot
middernacht voor het publiek open te stel
len, ofschoon het nog zeer lang zal dureu,
voor zij werkelijk gereed zal zijn.
De internationale arbeidsconferentie te
Genève heeft besloten reeds dit jaar defini
tieve besluiten te nemen oirotrent de 40-urige
arbeidsweek.
Hierop zijn de debatten over het jaarrap
port van den directeur van het arbeidsbu-
bureau. Butler, begonnen.
De Chineeesche pers meldt, dat vier
duizend bewoners van Johol in opstand te-
gen de Mandsjoerijsche en Japansche troe
pen zijn gekomen. De opstand zou zich tot
Noord Tsjahar dreigen uit te breiden. De
Mongoolsche autonome regeering van
pser zou tot krachtige maatregelen be
sloten hebben.
Met het gebruikelijke schilderachtige
ceremonieel is graaf Baldwin gistermitl-
dag in het hoogerhuls geïnstalleerd.
Baldwin legde voor de voltallige vergade
ring der peers en peeresses den eed af, ter
wijl de gaanderij-en vol waren met parle
mentsleden.
VRIJDAG 11 JUNI
HILVERSUM I 1875 M. Algem. Programma,
verzorgd door den KRO. 8.00-9.15 en
10.00 Gramofoonmuziek. 11.30 Bijbelsche
causerie. 12.00 Berichten. 12.15 KRO-
Melodisten. 2.20 KRO-orkest en gramo
foonmuziek. 5.15 Orgelspel. (Om 6.00
Land- en tuinbouwhalfuur). 7.00 Berich
ten. 7.15 Luchtvaartkroniek. 7.35 Musica
Catholica. 8.00 Berichten ANP. 8.15
Operetteconcert. 10.30 Berichten ANP,
10.40 Paul Godwins orkest.
HILVERSUM II 301 M. 8.00 VARA. 10.00
VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO. 4.00
VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA. 10.40
VPRO. 11.00 VARA. 8.00 Gram.muziek.
10.00 Morgenwijding. 10.20 Declamatie.
10.40 Zang, piano. 11.10 Vervolg declama
tie. 11.30 Orgelspel. 2.00 Declamatie. 2.30
Orgelspel en zang. 5.00 Declamatie. 5.30
Orgelspel. 6.00 „Fantasia". 7.00 Kinder
bescherming, causerie. 7.30 Berichten
V.G.P. 7.35 Lezen in den Bijbel. 8.00 Zang
en piano. 8.30 Vervveys Vondeluitgave,
causerie. 9.00 VARA-Theaterorkest, dub
belmannen-kwartet „Smetana" en solisten.
10.30 Belichten ANP. 10.40 Avondwij
ding.
DROITWICH 1500 M. 11.40—11.50 Piano-
soli. 12.10 Orgelconcert. 4.40 Reportage.
5.15 Sportreportage. 5.35 Fred Sextet.
6.45 Strijkkwartet. 7.20 Voor tuinliefheb-
bers. 7.40 BBC-orkest, 9.40 The Responsi
bilities of Empire, causerie.
RADIO PARIS 1648 M. 12.35 Goldy-orkest.
4.20 Reitlingerkwartet. 5.50 Pianovoor
dracht. 6.05 Zang. 6.50 Pianovoordracht.
7.05 Zang. 8.05 Zang. 8.35 Pianovoor
dracht. 8.50 Piano, zang en viool. 11.20—
1.05 Orkestconcert.
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.: 12.50 Klein-
orkest. 1.30 Salonorkest. 5.20 Orkest. 6.20
Salonorkest en zang. 8.20 „Clivia", ope
rette.
484 M.: 12.40 Zang. 12.50 Salonorkest. 1.30
Kleinorkest. 1.40 Zang. 5.20 Omroeporkest.
6.50 Brahms-concert. 7.35 Zang.
LEVENSVERZEKERINGMAATSCHAPPIJ
„VITALIS"
N IJ M E G E N
Burg. van Schaeck MathonsingeJ 2
HET GOEDE ADRES!
schaken
Capablanca tegen den nieuwen
wereldkampioen
Reeds geruimen tijd houdt men zich in
de internationale schaakwereld bezig met
het vraagstuk, welke meester het eerst in
aanmerking komt om den winnaar van de
in dit najaar te houden revanchematch tus
schen Euwe en Aljechin, voor een kamp
om den wereldtitel uit te dagen.
Nu is eenigen tijd geleden een commissie
door den internationalen schaakbond inge
steld, die een ranglijst zou opmaken van de
spelers, die voor een titelmatch tegen Euwe
of Aljechin in aanmerking zouden komen.
Deze commissie bestaat o.m. uit A. Aljechin
uit Frankrijk en mr A. Rueb uit Nederland,
den president van den bond die tevens het
voorzitterschap van de commissie waar
neemt.
Het aanstaand congres van den Interna
tionalen Schaakbond zal op 10 Augustus te
Stockholm worden gehouden. De commissie
zal op dit congres een advies uitbrengen.
Levensverzekering-Maatschappij
CONFIDENTIA NV
Catharlfneelngel 48 UTRECHT
KAPITAAL- en VOLKSVERZEKERING
LIJFRENTEN
Actieve Vertegenwoordiger» gevraagd.
Naar wij van welingelichte zijde ver
namen, hebben alle commissieleden
Capablanca als nummer 1 op de lijst
geplaatst. Dit in verband met zijn resul
taten in 1936 behaald op de groote tour-
nooien te Moskou en Nottingham.
Mocht Euwe er in slagen zijn titel var.
wereldkampioen in zijn match tegen Alje
chin te behouden, dan mag men wel aan
nemen, dat de eerstvolgende ontmoeting om
het wereldkampioenschap niet eerder dan
in 1939 zal plaats vinden.
Reshevski over EuweAljechin
Op doorreis naar Kemeri, in Letland,
waar de volgende week een internationaal
schaaktournooi begint, vertoefde de kam
pioen van de Ver. Staten de 25-jarige groot
meester Reshevski voor één dag in de Ne-
derlandsche hoofdstad.
Voor de tweede maal in zijn leven is hij
daar. Van zijn eerste bezoek aan de hoofd
stad kan hij zich weinig herinneren. Hij
was toen 8 jaar oud en maakte een tournee
door Nederland. Het wonderkind van 17
jaar geleden gaf simultaan-seances en te
Amsterdam was ,een jongeman. Euwe ge
naamd, een van zijn tegenstanders. De
jongeman won van den jongen, met welk
succes Euwe toendertijd erg blij schijnt to
zijn geweest
Gevraagd naar zijn meening over den
wedstrijd om het wereldkampioenschap
tusschen Euwe en Aljechin. sprak hij als
zijn meening uit, dat Euwe de meeste kan
sen heeft, maar van een genie als Aljechin
is alles te verwachten. Euwe heeft alle
capaciteiten van een wereldkampioen, hij
is een harde, serieuze werker en het merk
waardige is. dat door zijn bescheidenheid
hij niet zoo sterk op den voorgrond is ge
komen.
Het transpireeren
van oksels, voeten en andere lichaamsdeelen
wordt door Purolpoedcr tegengegaan en het
stukloopen wordt er door voorkomen. Werkt
verkoelend, opdrogend en reukwegnemend.
Bussen 40 en 60 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
cBbven d'e PbotefrksL
RE&INA V.D.4HAUW- VEUTMAN.
I (48
De dieren toonden zich zeer ongeduldig en huilden en trók-
Ken aan de zeelen, dat het een lust was. doch de hoogopge-
yvaaide sneeuw langs de bergwand belette hun wel er van
door te gaan voor het nog tijd was. Even plotseling als de
storm opgestoken was, was ze ook uitgeraasd. Boven de
welvende wit bestoven wereld koepelde de hemel met het
'diepste blauw. Enkele losgebroken wolken zwierven nog aar
zelend hier en daar. Aan den einder raakten hemel en aarde
.elkaar.
Verblindend wit lag het zwaarbesneeuwde uitgestrekte
land. Dadelijk zette Soak zijn sneeuwbril op, die bestond uit
houten oogkleppen, waarin smalle spleten waren en die met
riemen om het hoofd gebonden werd.
Hooge hoopen sneeuw lagen overal verspreid over de
lagere gedeelten, zooals de wind de sneeuw in grillige wil
lekeur had verspreid of opgeworpen.
Soak ging nu niet op de slede zitten, doch liep voor de
honden uit om hun de beste weg te wijzen. Bovendien had
hij het voordeel dat zijn bloed na de lange gedwongen rust.
ayeer eens goed ig beweging kwam. Ook wilde hij de last
voor de honden niet verzwaren, omdat ze het in de hooge
sneeuwval moeilijk genoeg hadden.
Op sommige plaatsen liep het zwaar en de voorste hon
den zakten soms tot de buik in de sneeuw, hoewel Soak zijn
best deed, de beste weg uit te zoeken. De honden, die ach
teraan kwamen, liepen weer gemakkelijker in het spoor van
de voorste dieren.
Zoo nu en dan, wanneer hij zag, dat de achterloopers de
zeelen uit gemakzucht wat slap lieten hangen, spoorde Soak
hen met de zweep aan beter te trekken, opdat de voorste
dieren het niet al te moeilijk zouden krijgen.
Midden op de dag, weigerden de honden opeens verder
te gaan. Ook Pitha en de beide hulpleiders huilden alsof
ze in angst zaten, doch een stap verder gaan, deden ze niet.
Soak opmerkzaam geworden, haalde een houweel voor de
dag en onderzocht het sneeuwdek dat voor hem lag. Toen
merkte hij, dat ze vlak voor een toegevroren meer stonden,
dat door het sneeuwdek niet van de overige omgeving te
onderscheiden was. Ze maakten een omweg en trokken
moeizaam verder. Geen levend wezen was deze dag te zien.
Een grijze hemel koepelde nu over de golvende witte on
eindigheid.
In de late middag toonden de honden een plotselinge on
rust. Zij trokken in een richting die Soak niet gaan wilde
en toonden een haast en treklust, die hij de heele dag nog
niet had opgemerkt. Het was of ze menschen roken en
speurend zag hij rond of hij hier of daar sneeuwhutten ont
dekken kon, hoewel hij in deze buurt nog nooit een neder
zetting had aangetroffen.
Doch dit beteekende niet de onmogelijkheid, omdat de
Eskimo's zich soms tijdelijk op nooit bewoonde plaatsen
neerzetten, wanneer ze weten, dat er zich wild in de buurt
bevindt.
Hoewel hij zeer op zijn hoede was, omdat hij niet wist,
welk gevaar hem bedreigen kon. liet hij de honden gaan,
waar ze wilden.
Doch opeens, in een streek, waar de dikwijls opeenge
hoopte sneeuw wel bewees, hoe de wind hier huis gehouden
had. zag hij een hondekop tusschen de sneeuw uitsteken en
donkere uitsteeksels, die aan een ingesneeuwde slede moes
ten toebehooren.
Onmiddellijk liet hij halt houden. En gewapend met schop
en houweel groef hij allereerst de hond uit, die klagend
huilde en tevergeefs probeerde op zijn pooten te staan. Bij
het opruimen der sneeuw ontdekte Soak twee doode hon
den, die stijf en uitgestrekt naar elkaar lagen.
Doch hij sloeg niet veel acht op deze vondst, maar begon
in alle haast de slede uit te graven, omdat hij begreep, dat
hier een ongeluk was gebeurd, waarbij wellicht menschen
waren omgekomen.
Al spoedig stiet hij op een berenpels, die stijf vol sneeuw
zat en daaronder lag bewegingloos een mensch. Met zijn
handen begon hij in koortsachtige haast, de sneeuw van het
gezicht te krabben, zoodat mond en neus weer bloot kwa
men in de vrije lucht. Maar toen
Het was of een krachtige hand hem achterover sloeg. Zijn
hart leek stil te staan bij deze aanblik. Het was Naa-ank, de
moordenaar van zijn ouders.
De eerste oogenblikken wist hij van ontzetting en schrik
niet %at hij doen moest. Heel deze voorbije tijd had hij zich
dikwijls ingedacht: dat hij dezen man ontmoeten zou. en voor
de gedachte hem te dooden, was hij nooit teruggedeinsd.
Maar nu?
M~oit had hij gedacht hem z 6 te zullen vinden. Hulpe-
