Jik um gtrifcsdjr (üourant
TEGEN ALLE REVOLUTIE HET EVANGELIE
COLIJN
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
De Antirevolutionairen in de bekende
Tivoli-zaal in Utrecht bijeen*
Geen negatieve bestrijdingmaar positieve beginselen
iiiiiiiiiiig
LIJST
abonnementsprijs:
Per kwartaal in Leiden en in plaatsen
waar een agentschap gevesligd is 235
Franco per post 235 portokosten
Per week0.18
Voor hel Buitenland bij wekelijksche
zending430
Bij dagelijksche zending530
Alles bij vooruitbetaling
Losse nummers 5 ct. met Zondagsblad 7'/* ct
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
No. 6056
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936
VRIJDAG 9 APRIL 1937
Ibbertnttitpnjjen:
Van I tot 5 regel» 1.177»
Elke regel meer032'/»
ngezonden Mededeelingen
van 1-5 regels230
EJke regel meer0-45
Voor bet bevragen aan 't bureau
V wordt berekend 0.10
18e Jaargang
Dr. A.KUYPER. de groote leider der
Anti-Revolutionaire Partijwiens 100ste
geboortedag dit jaar herdacht wordt
Rondom het gebouw
Buiten, op de straat, was het dezelfde ge
zellige aanblik, welke de Kruisstraat in
Utrecht altijd te zien geeft, als het Depu-
tatenvergadering is.
Autobussen kwamen bij tientallen aan en
werden onder geleide van de politie veilig
geloodst naar het parkeerterrein, waar ze
konden blijven lot de „bemanning" weer
vrij zou zijn om den terugtocht naar huis
en haard te aanvaarden.
Verkoopers van oranjestrikjes maakten
ran de gelegenheid gebruik om hun waren
te slijten. Reeds lang voor het uur van aan
vang stroomde het naar Tivoli. Er waren
er die meer dan een uur voor het begin van
de vergadering naar Tivoli trokken om
zeker te zijn van een goede plaats. Want
heel het land wist, dat Tivoli weer tot op
de laatste plaats bezet zou zijn., en zoo wil
de geen de kans missen om goed te kunnen
zien en hooien.
Vanuit alle provincies zag men ze. Van
de Veluwe, en uit Groningen, van de
Zeeuwsche eilanden en uit het Limburg-
sche, uit het Gooi en van Westfriesland.
Per bus, per trein en per boot waren ze
gekomen, sommigen hadden er uren reizen
voor over gehad, en wanneer oude kennis
sen elkaar ontmoetten dan zette men ge
meenschappelijk den tocht naar Tivoli voort
Zoo was het door heel de binnenstad in
'de straten welke van het Centraal Station
naar Tivoli leiden, een drukte van belang.
In de zaal
Nadat men de controle gepasseerd was,
die zeer nauwlettend toezag, bereikte men
de groote Tivolizaal. Ver voor het begin van
de vergadering was het daar een drukte
van belang. Op het podium werden op een
orgel geestelijke en vaderlandsche strijd
zangen ten gehoore gebracht, welke door de
aanwezigen werden meegezongen.
Zoo kortte men zich den tijd. Verder wa
ren er.hernieuwde kennismakingen en be
sprak men de politieke vragen van den dag
De mogelijke uitslag van de stembusstrijd
Sverd gewikt en gewogen^ waarbij het feit,
dat nu nieuwe elementen in de electorale
strijd gaan meespreken, werd beschouwd
in de onderlinge discussies.
Op het podium waren de vooraanstaande
leden van de Partij, Kamerleden, Burge
meesters, Wethouders en leden van Gede
puteerde Staten. Wanneer een bekende
figuur verscheen, dan werd hij aangewezen
en de vergaderden hielden er zich terdege
an op de hoogte wie er aankwamen.
De aanvang
En toen, tegen elf uur, de leden van
het Centraal Comité met onzen
Minister-President en Minister
de Wilde op het podium kwamen,
barstte een handgeklap los, dat aanzwol
tot een grootsche demonstratie van aan
hankelijkheid en trouw. Een gejuich,
dat minutenlang aanhield, en eindelijk
pas bedaarde, toen de tijdelijk voorzit
ter van het Centraal Comité, de heer
J. Schouten de hand ophief en zoo
de storm van toejuichingen deed stillen.
Deputatenvergadering
Het is een heerlijk iets
met zooveel kloeke mannen
In 't hartje van het land,
in 't Sticht bijeen te zijn.
Niet om door 't groot getal
de kleine vrees te bannen.
Niet om te huldigen
den man, den mensch Colijn,
Niet om in trotsche waan
te stoffen op de krachten
Die levend werkzaam zijn
in de A.R. Partij,
Maar om in stil gebed
Gods zegen in te wachten,
Te smeeken om Gods hulp
in 't huidig stormgetij.
Het is een heerlijk iets
de stuiukracht te versterken
In psalm en lofgezang,
tot eer van God alleen,
Om met vernieuwde moed
de plannen uit te werken
Opdat het Schip van Staat
komt door de branding hee,
Het is een heerlijk iets
eendrachtig te belijden
Hoe zwak wij zijn, maar ook:
hoe God de krachten geeft
Om één van ziel en zin
de zware strijd te strijden
Waartoe ons onze God
verplicht, geroepen heeft.
LEO LENS
(Nadruk verboden
ONS FUNDAMENT
IS ONZE KRACHT
De heer J. Schouten, tijdelijk voorzit
ter van het Centraal Comité van A.R. Kies-
vereenigingen. hield de Openingsrede
die tot titel droeg „Ons Fundament is
onze kracht".
Het einde nadert van een parlementaire
periode aldus spr. welke straks door
den objectieven geschiedschrijver ongetwij
feld als een van de moeilijkste der laatste
juw zal worden aangemerkt
De werkelijkheid is in eenige belangrijke
opzichten nog ernstiger gebleken te zijn, dan
de verwachting, welke men er in 1933 van
had.
De financieele en economische nooden.de
politieke situatie en de ontwikkeling der
internationale verhoudingen gaven steeds
ernstiger zorg.
Het was een voortdurende worsteling
tegen telkens nieuwe gevaren en nooden
welke niet alleen de resultaten van het ver
richte werk in gevaar brachten, maar
tevens ons in weerstand verzwakt volk op
nieuw met rampen bedreigden-
De uitkomsten van het regeeringsbeleid
moeten in dit licht worden bezien en be-
Een volledig financieel evenwicht werd
niet verkregen en is eerst te bereiken bij
een verdere verbetering in de budgetaire
positie van het Rijk van tenminste f lOOmil-
lioen, noodig voor dekking van het tekort,
de hervatting van de verplichte stortingen
uit 's Rijks kas in de sociale verzekerings
fondsen en in het spoorwegpensioenfonds
en het weer ten laste brengen van de ge
wone dienst van tijdelijk op de kapitaals-
dienst overgebrachte uitgaven.
In weerwil van het moeizaam en volhar
dend pogen werd opheffen van ons econo
misch leven uit zijn verval niet verkregen
voor al onze bronnen van volkswelvaart.
Belangrijke deelen van onze bodempro
ductie verkeeren, niettegenstaande de steun
maatregelen nog in een uiterst precairen
toestand.
De werkloosheid nam door inkrimping
van de arbeid, rationalisatie en de overi
gens gelukkige toeneming van onze be
volking nog toe.
Hieruit mag niet, zooals de tegenstanders
van de politiek der beide kabinetten-Colïjn
(1933 en 1935) doen. geconcludeerd worden,
dat de politiek der Regeering mislukt is-
Indien een politiek onder invloed van on
gekende tegenspoeden niet ten volle slaagt,
is ze daarom nog niet mislukt te bescliou-
wen.
Wie naar waarheid wil oordeelen, mag
van mislukking niet spreken, integendeel.
Met volle erkenning van de feiten zooals
ze zijn, zeide spr. aarzelen wij niet te
zeggen, dat dankbaarheid ons hart vervult.
Er is overvloedige reden tot dank aan
den Heere onzen God, wanneer we letten op
hetgeen ons volk doorstond zonder dat een
chaotische verwarring intrad, op hetgeen
behouden en verkregen werd en de toe
stand te onzent bij vergelijking met die in
verreweg de meeste landen.
Hij hield ons staande en bekrachtigde de
Regeering voor haar bovenmenschclijke
taak en zegende de aangewende middelen
tot herstel.
Wie zoo de balans opmaakt en de stel
lingen der oppositie tegen die politiek toetst
kiest partij in de strijd der staatkundige
meeningen, maar geeft daardoor tevens
blijk van objectiviteit en onpartijdigheid,
verschaft zich een onpersoonlijke, een zake-
Er is geen Partij in het land, die de grootsche manifestatie
kent van eenheid en kracht, zooals de Anti-Rev. Partij die
tentoonspreidt, voor de verkiezingen, in haar Deputaten-
vergadering. Deze instelling, welke, hoevele malen ook
herhaald, steeds weer haar eigen aparte bekoring bewijst,
heeft ook vandaag weer de honderden uit heel het land doen
samenstroomen om het laatste parool te ontvangen van de
leiding, en bemoedigd te worden tot de strijd.
Honderden waren het, die bijna tot duizenden werden. Als
Tivoli drie- of viermaal zoo groot geweest was, dan zou de
zaal nog tot op de nok gevuld geweest zijn, zoo groot was
de begeerte om dezen Toogdag der Partij bij te wonen.
kelijke basis, stelt zich op Schriftuurlijke'
en tevens historische grondslag en hoedt
zich voor een te laken eenzijdigheid.
Karakter en wezen van
de dictatuur
In de laatste jaren, voor velen vol druk
kende moeiten en bange zorgen, is zich de
belangstelling van een belangrijk deel van
ons volk meer gaan richten op de inner
lijke zijden van het leven, op de geestelijk-
zedelijke grondslagen van staat en maat
schappij.
In tijden van crisis doet de vitaliteit,
dank zij Gods genade, zich krachtiger gel
den, openbaart zich de drang naar zelfbe
houd sterker en moet dientengevolge het
denken zich wel bezighouden met de dieper
liggende oorzaken van hetgeen zich in de
levensverschijnselen openbaart.
De zeer ingrijpende gebeurtenissen in an
dere landen, die elkaar in een snel tempo
opvolgden noodzaken de eigen fundatie te
onderzoeken en pUatsen op politiek gebied
de grondslagen van staat en maatschappij
in het centrum van de belangstelling.
De vraag inzake de dictatuur dringt zich
aan een ieder op.
Europa kent er drie: een communistische,
Z.Exc.Dr. H. COLIJN, lijstaanvoerder der Anti-Rev. Partij bij
de aanstaande Tweede Kamerverkiezingen
een fascistische en een nat ionaal-socialis
tische- Deze hebben brute kracht, doortas
tendheid, organiseerend talent en stelsel
matige geraffineerde propaganda aaneenge
smeed tot een indrukwekkend geheel, en
het leven van tientallen millioenen ge
knecht.
Voor den anti-revolutionair is het ant
woord op de vraag: „Wat is uw mecning
over de dictatuur?" niet moeilijk. Zijn be
ginselen veroordeelen absoluut de dictatuur,
zoowel die van voorheen als van thans,
Spr. herinnerde aan de dictatuur van het
Schrikbewind en aan die van Napoleon,
beide ontwikkelingsphasen in de Fransche
revolutie. Groen van Prinsterer noemde in
„Ongeloof en Revolutie" de eerste „het nee
plus ultra der practische ontplooiing van
een valsch beginsel". Hij handelde afzon
derlijk over dit bewind, om te „doen zien,
dat bet laatste bedrijf met het ganscha
treurspel in gruweldaden homogeen was;
dat het, wel verre van een wanklank, veel
eer, in deze harmonie der hel, een zuiver
acoord en waardige finale gevormd heeft"
De dictaturen van onzen tijd zijn even
eens ontwikkelingsphasen van de Revolutie
d.w.z. van de openbaring van dien geest,
die zijn uitgangspunt, zijn beginsel vindt in
opstand tegen God, in stelselmatige ver
werping van Zijn gezag en Zijn wet
Men wijst op de toestanden en misbrui
ken in de landen waar de dictatuur baan
brak, om haar te verdedigen of te veront
schuldigen.
Dit is misleiding van zichzelf en van an
deren- Men slaat in zijn wanhoop, verdwa
zing of verwarring zoo betoogde spr.
verder geen acht op het klare onderwijs
van Schrift en historie, op het glashelder
betoog van Groen van Prinsterer, die op
Schriftuurlijke en historische gronden heeft
uiteengezet, dat men te midden van de
verschijnselen,, de gebeurtenissen en den
strijd, het spoor bijster wordt als men het
onderscheid tusschen aanleidingen tot en
diepere oorzaken van een revolutie uit het
oog verliest, als men niet gedachtig is daar
aan, dat het verkeerde, waaraan men met
behulp van een revolutie een einde wil ma
ken, evenals die revolutie zelve zijn oor
sprong vindt in ongehoorzaamheid aan God
De nuttige resultaten, die de dictatuur
heeft bereikt kunnen evenmin aangevoerd
worden om haar recht van bestaan te ver
dedigen. Elke revolutie kan bogen op een
reeks van daden, welke positieve vruchten
beteekenen, doch dit geeft geen recht het
kwade te aanvaarden en te verdedigen en
de toevlucht te nemen tot bewegingen en
middelen, die in strijd zijn met Gods ge-
openbaarden wil.
Uitvoerig betoogde spr. vervolgens, dat de
Revolutie, hoewei tijdelijk een gematigd ka
rakter kunnende vertoonen, altijd met ge
weld en wreedheid gepaard gaat. De Revo
lutie, eenmaal aanvaard en toegelaten, legt
zich met geweld op. De dictatuur eenmaal
binnen gehaald manifesteert zich in wreed
heid.
Groen teekende hoe de kracht der begin
selen de menschen meesleepte, hen tot gru
welen bracht. Napoleon werd niet enkel
door eergierigheid verteerd hij werd tegen
wil en dank tot oorlogen en veroveren
gedrongen en voorteezweept
De Christen verwerpt de revolutie om des
beginsels wil en mitsdien alle dictatuur.
Alle dictaturen hebben wezenskenmerken
met elkander gemeen, waardoor zij voor
den Christen onder het veroordeelend von
nis vallen. Zij zijn een ontkenning van Gods
Majesteit, een verwerping van Zijn souve-
reiniteit- Daarin zijn de theorieën van de
volks,, de staats- en rechtssouvereini-
teit één. Zij ontkennen alle, dat het aard-
sche gezag afdaalt uit de Majesteit Gods,
dat het aan Hem gehoorzaam moet zijn.
De Staat wordt de algebieder. Zondige
menschen kennen aan zich zelf het recht
toe, naar eigen welbehagen anderen te over-
heerschen. Het absolutisme van den staat
aldus Groen van Prinsterer, vernietigt de
individueele vrijheid, doet de politieke vrij
heid te niet gaan, kent peen grenzen, is met
vaderlandsche en naiionale belangen in
strijd, en is onvernietigbaar, zoolang de re
volutieleer niet uitgeroeid wordt.
Gezag en vrijheid
De dictatuur schept orde, doch een orde
zonder geestelijke en politieke vrijheid. Ge
zag en vrijheid hooren bijeen en zijn beide
vrucht van de gehoorzaamheid aan God.
De geestelijke en politieke vrijheid zijn
kostelijke vruchten van Gods genade, zij be-
hooren tot de hoogste, de edelste aardsche
goederen. Hiervan gaf spr. een nadere uit
eenzetting.
Onder geestelijke vrijheid verstaan wij
een verhouding tusschen Overheid en bur
gens, waarbij geestelijke dwang is uitge
sloten.
De Overheid heeft het recht, de staats
orde, de openbare orde en de goede zeden ir
.Z-
De heer J. SCHOUTEN, tijdelijk Voor
zittec van het Centraal Comité, tijdens dé
'andeling „genomen".
de publieke samenleving te handhaven,
maar zij heeft geen heerschappij over des
menschen geest-
Deze beschouwing Houdt geen aanvaard
ding van den neutralen staat in, noch een
verheffen van het indifferentisme tot maat
staf voor de Overheid.
Zij houdt wel in, ja, zij poneert voor d€j
relatie tusschen Overheid en volk: gehoor
zaamheid aan de ordening des Heeren, en
daarom handhaving van de gewetensvrij
heid erkenning van het ouderrecht, eerbie
diging van de godsdienstvrijheid, van da
souvereiniteit der Kerk. d.w.z. van het Ko
ningschap van Jezus Christus over haar.
Niet een neutrale, evenmin een GodloozQ
staat. De Overheid is dienaresse Gods. Zij
heeft zich als zoodanig te gedragen.
Geestelijke vrijheid vordert gewetens
vrijheid, maar ook godsdienstvrijheid.
De laatste is noodzakelijk, wil de Kerk
haar roeping in dit leven kunnen yer-
yullen.
In de politieke vrijheid kan het volk
zijn rechtmatigen invloed oefenen op
het landsbestuur, kan het gemeen over
leg tusschen Regeering en volksverte
genwoordiging werken als een positieve,
vruchtdragende factor in wetgeving en
bestuur. Daarbij moet het eigen recht
der Overheid worden geëerbiedigd: de
gehoorzaamheid aan haar ten volle
worden erkend-
In de volledige erkenning van het ge
zag ligt juist de waarborg voor het be
houd der vrijheid. Te onzent zijn de
geestelijke en de politieke vrijheid de
/i
3
Een zeer suggestieve plaatdie het wel
doen zal straks op muren en voor ramen
De uitvoering is in oranje en zwart op wit.
(Uitgave van het Centraal Comité);
lil—
