IKA V aan *elf n etc.^oS\ a'vcVv^
P H I LLP S'
Eerste Kamer begint met
de Begrooting
lp\CTfr'ieVen
0
GEMENGD NIEUWS
WETENSCHAP
VRIJDAG ig FEBRUARI 1937
DERDE BEAD PAG. g
Mr. van Lanschot,
Mr. de Savornin Lokman en
Prof. Anema voeren het woord
De bijna bovenmenschelijke
taak van het Kabinet
Overzicht
Op vlotte wijze heeft de Eerste Kamer
de behandeling der Rijksbegrooting voor-
bereid. Plus minus twee weken vroeger dan
verleden jaar wordt er mee begonnen.
Nieuwe dingen beleefden we uit den aard
der zaak niet, nadat nauwelijks drie maan
den terug aan de overzijde het groote poli
tieke tournooi is gehouden.
Wel hoorden we vele gelijkluidende
klanken.
Omtrent een hernieuwde samenwerking
der partijen van rechts op de basis der
christelijke beginselen, was er tuaschcn de
drie woordvoerders der onderscheiden frac
ties geen verschil. De nood dringt en naar
een concreet program zal moeten worden
gestreefd.
Eenstemmigheid was er ook omtrent de
beide dictatuurbewegingen, welke be
lichaamd zijn in communisme en nationaal-
sooialisme. Principieel is ei tusschen die
twee geen verschil. Het communisme is de
ruige belichaming van het botte materialis
me, het nalionaal-socialisme stoelt op de
Hegeliaanse lie wijsbegeerte, waardoor de
wijsbegeerte vergoddelijkt en boven de reli
gie verheven is. In de wijsbegeerte, zoo heet
het, komt de absolute geest tot bewustzijn
(leest is voor den Hegeliaan de oergrond
van de wereld, van het leven. Zijn en wor
den worden in hun onderscheiding opgehe
ven. De geschiedenis wordt een proces der
ontwikkeling van den wereldgeest. Alle te-
genstellingcn moeten daarbij verdwijnen.
De NatuUr, geschiedenis en wetenschappen
worden tot een trilogie,, welke correspon
deert met de heilige trilogie in het godde
lijk wezen en haar oplost. Ten slotte con
centreert alles en ook het hoogste zich in
den mensch, die met zijn kennis het al om
vat. Hij is de opperste, de leider, de Führer,
de dictator.
Geloofswaarheden en heilsfeiten, die ons
gansche leven beheerschen en onze ziel op
liet. diepst beroeren, worden tot begrippen
en ideeën. De ontwikkelde wereldgeest is
eigenlijk God-zelf. De verlossing door Chris
tus en het werk van den Heiligen Geest
vallen weg. De Kerk wordt tot een opvoe
dingsinstituut van een bepaalde moraal.
Staat en macht worden albeheerschende
vergoddelijkte ideeën; aan den kop staat de
Uebermensch., de incarnatie van den geest
van bloed en bodem. Militairisme en oorlog
vallen in het verlengde van dit alles.
In dezen spiegel ziet men niet alleen het
I Duitsche nationaal-socialisme, maar ook dat
van Mussert, dat fcijn waren aard wel on
der schoone woorden tracht te verbergen.
Soms ook zijn het vrome woorden, die ech
ter onmiddellijk verraden, dat het slechts
woorden cn begrippen zijn, gehanteerd door
hén, die den christelijken zin er van niet
kennen, maar ze aanwenden als ideeën in
den Hegeliaanschen, pantheïstischen ge-
dachtengang. Het is een gruwelijk mis
bruik, een weerzinwekkende methode om
eenvoudigen te misleiden.
Desondanks is het nationaal-socialisme
van Mussert even heidensch en verwerpe
lijk in zijn principieelen grondslag als het
Duitsche, dat door hem wordt nagebootst.
Onchristelijk, onhistorisch en revolutionair,
concludeerde Prof. Anema. En terecht.
Het nationaal-socialisme loopt uit men
zie het elders op vernietiging van de,
godsdienstige grondslagen van een volk,
van kerk, huwelijk, gezin, opvoeding en
maatschappij. Plet heidendom voert heer
schappij. De eeuwige natie, de absolute,
vergoddelijkte leider vragen ieders volstrek
te onderwerping, de wet en het gebod Gods
worden ondergeschikt aan den almachtigen
staat, de gewetensvrijheid wordt onderdrukt
en het volkskarakter vervalscht.
Zoo loopt de lijn van het beginsel. En
daarom is ook het z.g. Nederlandsche nat.-
socialisme in zijn wezen onchristelijk en
onnederlandsch en beteekent het een abso
lute vernietiging van het gezag der Kroon
en van onze volksvrijheden.
Een eensgezind front daartegen is noodig.
Maar valsche bondgenooten of onbetrouw
bare nieuwe vrienden zijn daarbij niet ge-
wenscht.
Ook dat is gisteren met grooten nadruk
in de Eerste Kamer uitgesproken.
Samenwerking op de basis der christe
lijke beginselen *s eisch van den tijd, om
dat deze beginselen den eenig hechten
grondslag vormen. „Eenheid door democra
tie" is een valsche eenheidsleus. Want als
men over den inhoud er van gaat praten,
dan willen de soc.-dem. haar vullen met
soc.-dem. idealen, die anderen echter ver
derfelijk vinden. En zoo is de .splitsing er
terstond.
Als nu die principieele grondslag voor
politieke samenwerking er is, moet daar
naast komen een bruikbaar program voor
practisch beleid.
Ook daarover dachten de heeren v. Lan
schot, Lohman en Anema niet verschillend;
evenmin was dit geval" omtrent de valsch-
heid van het dilemma: communisme of
nationaal-socialisme. Beide zijn dictatuur
stelsels en dus verwerpelijk. In de groote
beginselen van het Christendom hebben we
een anderen, hechteren grondslag, waarvan
zegen voor het volksleven kan uitgaan.
Wat zullen we nu nog verder zeggen?
Moeten we weer opnieuw gaan weerspre
ken de valsche vergelijking van den heer
Mendels tusschen Nederland en Zweden?
Zet Colijn in Zweden en het gaat er als bet
nu gaat, zet den Zweedschen minister-pre
sident in ons land en het zal er hier geen
haar anders door gaan. Zweden voert geen
socialistische politiek, verklaarde eens d?
soc.-dem. minister-president; we zijn er niet
voor gekozen, voegde hij er aan toe. Zwe
den profiteert van de wereldconjunctuur
door zijn bosschen, ertsen en lage loonen.
Wij kunnen onze hoofdproducten niet kwijt.
Overigens leverde de heer Mendels het
bewijs dat de evolutie tot nationale gezind
heid onder de zijnen terecht met zekere ge
reserveerdheid door velen wordt gadegesla
gen, bij alle belangstelling, die men voor
het proces heeft Aan deelnemen aan de
navigatie van het schip van staat zijn ze
zekpr nog lang niet toe. Op dit punt be
hoeft er bij hen geen twijfel te zijn, indien
ze gisteren goed geluisterd hebben.
Vandaag varen we voort.
Verslag
De Eerste Kamer heeft een begin gemaakt
met de behandeling der Rijksbegrooting voor
1937.
Rede Mr. v. Lanschot
De heer v. LANSCHOT (r.k.) opende het de
bat. Z.i. Is er in verband met het crisiakarakter
van het kabinet geen aanleiding tot een retro
spectief debat. De discussie over heden en toe
komst zal voornamelijk tusschen de partijen
kunnen gaan.
De vraag rijst: wat nu? In politiek opzicht
wordt zü het eerst bezien.
Aan den overkant stond het debat In het
teeken van bruggenbouw met het oog op een
hernieuwde samenwerking der drie christelijke
partijen.
De évolutle tot gematigder geest van de
soc. dem. Is een verblijdend verschijnsel,
maar hun sympathie met Spanje en het
bewind In Frankrijk, is toch een ernstig
verschtinsel. In die landen wordt samen
gewerkt met communisten, die misbrui
kers zijn van de democratie en met dat
begrip een gevaarlijke lading dekken.
Op grond van haar beginsel, geschiedenis en
traditie gaat de voorkeur der R.K. uit naar een
parlementair kabinet met een uit de program
ma's der christelijke partijen voortgékomen
program met beslist concreten christelijken in
houd.
Kan het daartoe niet komen, dan moeten we
liever van samenwerking afzien. En zeker
moeten we thans
niet op de politieke berenjacht
gaan.
Voor alles Is echter in 's lands belang nood
zakelijk dat we krjjgen een krachtige Regee
ring. Want we zijn nog lang niet uit de moei
lijkheden. Hoe breeder het kabinetsfront is,
hoe mogelijker het is de politieke eenheid te
bewaren. De principieele politiek is op den
duur niet te ontgaan.
Katholieken en soc. dem.
De soc. dem. moeten nu eens gaan nalaten om
telkens weer het versleten argument van der.
politleken rommelzolder te halen, dat de ka
tholieken alles veranderen kunnen als ze maar
met de soc. dem. zouden willen samenwerken.
Men late toch iedere party vrij In het bepalen
van haar gedragslijn en in het opkomen voor
haar beginselen.
Bij ontstentenis van de mogelijkheid om
parlementaire kabinetten
te vormen, wordt de taak van de Kroon moei
lijker. Zij heeft in tijd van 10 jaar tot twee
maal toe een uiterst gelukkig zakelijk prece
dent gesteld. De formateur die geen parlemen
tair kabinet kon vormen kreeg onmiddellijk op
dracht een extra-parlementair kabinet te vor
men. Wat in 1935 is gebeurd was een afwijking
die den gulden regel uit het verleden beves
tigt. Maar toen waren er geen periodieke ver
kiezingen geweest en het gevaar voor den
gulden dreigde. Daarom heeft de heer v. Lan
schot het gebeurde ln 1935 ook aanvaard.
De toestand is er niet naar, dat ook maar
een partij er zich over zou moeten verheugen,
iemand uit haar midden tot kabinetsformateur
te zien gekozen. Nooit toch was regeeren een
minder dankbare taak.
Wat nu
op economisch gebied?
Noodig Is nu niet meer aanpassen, maar
aanpakken; constructieve welvaartspolitiek
moet gevoerd en Is gevoerd, zonder dat de Re
geering het bedoelde en wordt, thans mee,-
doelbewust gevoerd
Het staat thans zoo, dat de mentaliteit van
den minister-presVent niet veel verschilt met
die van den leider der R.K. fractie ln de Twee
de Kamer.
De depreciatie is een sterk constructief ele
ment geweest ln het economisch beleid.
Ten slotte kwam de heer v. Lanschot op de
critiek van de N.S-B.
die buiten de Kamer de grenzen van het be
tamelijke ver overschrijdt.
Deze partij heeft haar eigen kinderen opge
geten. Haar beginselen uit brochure 3 werden
ln een brochure 5 over boord gesmeten. Het
was een vreemde verandering van „hls mas
ter's voice". Deze heeren vergeten, dat men
niet van beginselen verandert, gelijk van hemd
zooala de Franschen zeggen.
Het is weerzinwekkend, öièp treurig, het
beroep der N.S.B. te lezen op de souverei-
nitelt Gods en hun verwantschap te hooren
uitspreken met Groen en pauselijke ency
clieken. Dat betoog ls onchristelijk, onhis
torisch en revolutionair.
Hulde werd ten slotte gebracht aan het
Kabinet, vgpr de kennis, de toewijding en de
vaderlandslfcfde. waarmee het zijn moeilijke
taak ten bate van het volk heeft volbracht.
Mr. de Savornin Lohman aan het woord
De heer DE SAVORNIN LOHMAN (c.h.) wees
op de ontzaglijk zware taak, die het kabinet en
zijn leider heeft te veivullen gehad.
Groote moeilijkheden, ook van politleken
aard, vond het op zijn weg. Daarom temeer
verdient het hulde voor zijn arbeid, die gericht
was op het blijvend geluk van het volk. Tijde
lijk succes werd niet nagejaagd. Dat doet d6
„politiek van de korte baan", zooals die bijv.
voorkomt ln het Plan van den Arbeid.
Het was natuurlijk niet mogelijk alles in
vier jaar weer te herstellen. In de groote
lönen is de politiek van het kabinet geslaagd.
Op het juiste oogenbllk is de gouden stan
daard losgelaten; ongunstige gevolgen daarvan
konden, dank zij het in het verleden gevoerde
beleid, worden voorkomen Het vertrouwen in
het kabinet bleek zeer groot.
Voor het oordeel van het nageslacht behoeft
het kabinet niet bevreesd te zijn.
Het politiek aspect besprekende, wees de
heer Lohman op de
bedreiging van de vrijheid
In menig land.
Over het satanisch karakter van het listig
communisme behoeven we niet te spreken. Ook
het fascisme en nat.-soeiallsme ondermijnt de
eeuwenoude grondslagen van ons nationale en
gezinsleven in de oersoo-nlfcjke vrijheid.
Geen van beide dictatuurbewegingen heeft op
zich zelf in Nederland een toekomst. Maar
Nederland is geen eiland. In 1795 was ons volk
ook niet in meerderheid revolutionair.
Het is een valsch alternatief als beweerd
wordt, dat de keus staat tusschen: communisme
of fascisme. Beide ziin dictatuurvormen, die den
mensch tot maatstaf van alle dingen maken.
Het wezen van het christendom verdraagt zich
niet met een door de overheid gedecreteerde
levensbeschouwing.
Over de „souvereiniteit Gods" orakelt
brochure 5 met aan de Duitsche literatuur
ontleende machtspreuken en ln overeen
stemming van .de Hegeliaansche denkbeel
den. Niet een leider beslist over Gods wil
en wet, maar voor den Christen geldt
een hoogere dan menschelijke wet.
Daaruit volgt, dat ook „democratie" zonder
meer geen beslissende kracht heeft. Democratie
In geen zedelijke norm voor hei leven. De heer
Albarda zeide dit wel, maar daarmee herstelde
hjj de oude antithese. Dictatuur en democratie
vormen geen verstrekte tegenstelling.
Het Evangelie geeft beginselen, maar geen
ncrete oplossingen voor maatschappelijke en
politieke problemen.
In dit verband wordt gewezen op
de ordeningsgedachte
Het ls geen kwestie van voor of tegen, maar
ran concrete oplossingen. Pin dan behoeft men
elkaar niet te veroordeelen, omdat de een er
anders over denkt dan de ander.
Op dit terrein zal groote vrijheid moeten
worden gelaten aan het oordeel der Regeering.
Een ordenaar-minister behoeft nog geen minis
ter-ordenaar te zijn. Een theoreticus-ordenaar
:an als verantwoordelijk bewindsman een beel
vat minder radicaal standpunt innemen dan in
zijn theoretische beschouwingen.
Het heeft geen zin zich te verdiepen In de
toekomstige
kabinetsvorming
Het eerste woord ls aan de Kroon en voorts
moet de verkiezingsuitslag worden afgewacht
De SDAP heeft groote
schade gedaan aan de ziel van ons volk
Ze probeert thans de rollen om te keeren en
gooit over boord wat vroeger groote wijsheid
heette.
De heer Albarda waarschuwde echter reeds
tegen te veel ijver ln de evolutie tot natio
nale gezindheid. Hun bekeering schijnt nog
tb weinig een bekeering des harten. Ook
in de defensie treden ze nog gereserveerd op.
De SDAP zal den klassenstrijd moeten af
weren; zal voor 10U pet nationaal moeten
orden. Zoolang blijft een diepe kloof tuaaciien
haar en de groote meerderheid des volks be
staan. z,eker tusschen haar en de Chr.-H.isto-
rischen.
De SDAP is op het nationale schip overge
stapt, maar het is nog niet zoover, dat ze met
de navigatie zou kunnen worden belast.
De NSB maakt van onze constitutie en con-
stitutioneele veriioudtngeu een caricatuux-, 't ls
boter aan de galg
De gemeenteveldwachter D. Viergever te Oude-Tonge hoopt 1 Maart a.s. de
politiedienst met pensioen te verlaten. In verband hiermede werd deze week in
het gemeentehuis op hartelijke wijze van hem afscheid genomen. Op onze foto
ziet men den jubilaris temidden van zijn collega's. De eerste persoon van rechts
is de heer H. Vooijs. burgemeester van Oude-Tonge.
gesmeerd, als van NSB-zijde getracht wordt een
Jroeniaan w(js te maken, dat een autocratisch
staatsbestel door Groen v. Pnnsterer ooit zou
Un aanvaard. Zijn geschriften, die de NSB
uunt niet te kennen, leeren het tegendeel.
Groen noemt het erkennen van het staatsalver-
mogen het ontkennen yan het staatsaifabet.
De N.S.B. plaatst de Kroon in de scha
duw en maakt haar positie in ons staats
bestel waardeloos.
Over de positie van do Kroon komt er be
zinning. Prof. Komme hield daarover een rede,
die volkomen ln overeenstemming was niet de
leer van anti-rev. en chr.-hlst. op dit punt. De
eenheid in de opvatting van de bron van het
gezag, leidde hiertoe.
Die leer van het gezag legt den grond
slag voor goede constltutioneele verhou
dingen en doet zoowel democratie als auto
cratie afwijzen, omdat in geen van beide
plaats ls voor Oranje.
Prof. Anema spreekt
Na de pauze was het woord aan Prof. ANEMA
(a.r.j. Deze wees er den heer v. Lanschot op,
dat dr Kuyper nooit de protectie als eisch van
Christelijke politiële verdedigd heeft. Hij be
toogde alleen, dat het vrijhandelsdogma niet
in de Goddelijke orde der menschelijke
samenleving. Dat is heel iets anders.
Voor de anti-rev. fi actie is er geen aanlei
ding om over het beleid van het kabinet breed
te spreken. Met den opzet er van en met de
grondlijnen van züi\, beleid konden ze zich ver
eenigen.
Wie billijk wil zijn, moet er mee rekenen,
dat het kaïblnet voor een bijna bovenmen
schelijke taak stond gelijk een zijner
tegenstanders heeft gezegd en boven
dien met veel tegenslagen te kampen had.
Het gevoerde beleid heeft aan redelijke
ischen voldaan. Aanpassing werd algemeen
„oodig geacht. Wie actieve welvaartspolitiek
vroegen, bleven in gebreke de wegen en mid
delen aan te geven, die zonder gevaar hadden
kunnen worden bewandeld.
Met kracht is tegen het kwaad der werkloos
heid gestreden en daarmee wordt voortgegaan.
Geheel zal het wel niet worden overwonnen.
Een gezonde samenwerking is mogelijk ge
weest tusschen kabinet en parlement, al moes
ten aan het kabinet groote bevoegdheden wor
den gegeven. Het constltutioneele stelsel is vol
doende elastisch gebleken om ook ln onrustige
en moeiijke tijden een krachtig bewind te kun
nen voeren.
De crisis van 1935 liep over practlsche zaken.
Er past waardeering voor wat het Ka
binet in de afgeloopen vier jaar heeft
gedjaan.
Over de
parlementaire samenwerking
sprekende, stelde prof. Anema voorop, dat sa-
werking tusschen de Chr. partijen door de
omstandigheden geboden is, of ze een meerder
heid hebben of niet.
De tegenstelling tusschen
communisme en nat. socialisme
is valsoh en gevaarlijk.
Beide stroomingen staan vijandig tegenover
de Chr. grondslagen van ons volksleven. Tegen
hun heidensche staatsvorm staan de Christelij
ke beginselen In onverzoenlijken strijd.
De nu misbruikte tegenstelling is even valsch
als die tusschen liberalisme en conservatisme
in het verleden.
Groen heeft zich ook daar steeds tegen
verzet. Conservatisme en liberalisme wa
ren principieel één voor hem. Dwingelan
dij over de aanhangers der Christelijke
e» oin teWerVc
cotice-1«^°„ye\e
r\-T^Tvat
TYPE 695 A
PR/JS f 145.-
Voor een uiterst bescheiden bedrag treedt de Philips' Rondo op als
leidsman door Europa's concertzalen, cultuur-centra en ontspannings
oorden. Een toestel, waarin de kenmerkende eigenschappen der
„Symphonische Serie" duidelijk te ontdekken vallen, van het karak-
teristiek-natuurgetrouwe geluid af, tot de uiterst gemakkelijke - af
stemming toe.
beginselen vereenigde hen. Dat bleek la
den aanslag op de Chr. school.
Het communisme spreekt van de proletarische
dictatuur, het nat.-socixlisme staat de dictatuur
eigen beweerde élite voor. Het wil alles
tot machtsmiddel van den staat maken en tast
de vrijheid van kerk, kroon en gezin aan.
Het nat.-socialisme verwijt zijn tegen*
standers hetgeen het zelf wil: dictatuur.
Dat ls de tactiek.
De ruige figuur van het communisme als salet
jonker getooid, is eveneens een gevaar, 't Zegt
zelfs het Chr. onderwijs te willen beschermen:
Tusschen deze beide dictaturen gaat de strijd,
zegt men. Maar het dilemma ls valsch.
De Chr. partijen hebben zich voor behoud vam
de Chr. grondslagen van ons volksleven en de
instellingen, die hun lief zijn, teweer te stellen.
De kleine Chr. partijen huldigen een
stelsel, dat alleen met dictatuur is te
verwezenlijken en de Chr. democraten
steunen de prinoipieele tegenstanders der
Chr. partijen. Van hen is in den grooten
strijd dus niets te verwachten.
De vraag is of de drie partijen van rechts
overtuigd zijn van de noodzakelijkheid van
samenwerking en of voldoende practische over
eenstemming is te verkrijgen over concrete
maatregelen. Deze laatste vraag ls het best te
beantwoorden als we practisch er voor gesteld
worden.
De eerste vraag bevestigend beantwoorden,
ligt geheel in de lijn van het parlementaire stre
ven der anti-revolutionairen.
Democratie biedt wankele basis
Op de basis van de democratie is geen krach
tig bewind mogelijk. Daaraan kan de antlrev.
partij niet meewerken.
Medewerking van soc.-dem. zou groote moei
lijkheden opleveren. Ben kabinet met soc.-dem.
ministers zou moeilijk de nationale saamhoorlg-
heid tot uitdrukking kunnen brengen. En al
zouden de leiders willen, dan hebben ze een
macht achter zich, die in revolutionaire begrip
pen, in verzet tegen de nationale gezindheid en
In groepspolitielc is geboren en getogen.
De kentering bij de soc.-dem. verdient belang
stelling; maar alles is nog van jongen datum
en van het oude komt nog teveel tot uiting.
Daarom is het uitgesloten, dat het re-
geerlngsbeleid een belangrijken steun
zou kumnen vinden ln de medewerking
der soc.-democratie.
Nationale eenheid is niet te vinden onder den
hak van een dictatorslaars. Nationale eenheid
ls wel te verkrijgen bij principieelen beginsel
strijd. mits die gevoerd wordt met waardeering
van elkanders persoon en bedoelen, omdat we
wel partijman zijn, maar ook Nederlander en.
vooral mensch. Daartusschen is wel onderschei
ding, maar geen tegenstelling.
De stem der S.D.A.P.
De persoonlijkheid van den minister-presl
dent b.v. spreekt zoo voor zich zelf. dat hij zijl
witte haren, niet behoeft te laten verven. We
hebben geen verzekering zwart op wit noodig.
(Vroolijkheld).
De bezwaren der soc.-defm. tegen de diagnose
en de gevolgde geneesmethode van de crisis
ziin bekend. Zij spraken steeds van het struc
tureel karakter er van en verdedigden een stl-
muleerende politiek. In dit verband werd Zwe
ten geciteerd en een vergelijking gemaakt met
Nederland, welke vergelijking ten -voordeele
van het Skandihavisch gebied uitviel.
Geïnformeerd werd hoe met het egalisatie
fonds gemanipuleerd wordt. Het bïiikt thans,
dat er volop geld ls en dat veel is uitgebleven
van wat van devaluatie gevreesd werd.
Actief is de Régeering geweest ten aanzien
van handhaving van het gezag. Toch waren niet
alle maatregelen toe te juichen. Men spreekt
van revolutie, maar wie denkt daaraan? De wet
va i 1855 stelt In staat op te' troelen tegen groe-
pei die onbehoorlijk optreden. Dat zegt echter
niet-, dat hét gezag ongewapend moet zijn; het
behoeft echter ook geen bar gezag te zijn. Spe
ciale maatregelen tegen excessen zijn niet
i.oodiig.
De theorie over het eigen reoht der Kroon,
ut o.a. doo-r Prof. Eomme pas is verdelgd,
aakt de Kroon tot leidster der oppositie. Dat
is een gevaarlijk systeem.
Wat de heer v. Lanschot over de samenwer
king tusschen R.K. en S.D. zeide, leek op een
afwijzing-. Maar was dat namens alle groepen
gesproken? We spreken elkaar nader.
Rechtsche samenwerking stuitte herhaaldelijk
9 moeilijkheden. Dat moet men niet vergeten
als dit onderwerp thans weer besproken wordt.
De soc.-democratie ls steeds nationaal
geweest Dat begip willen de soc.-dem,
echter met socialistische Idealen vullen.
De democratische grondslag ls voor de
soc.-dem. een beginsel, een levens- en
wereldbeschouwing. Over wat we er door
willen bereiken, kan men natuurlijk ver*
schillen.
De heer DROOGLEEVER FORTUTN (Lib.) be
tuigt zijn instemming met het standpunt der
Regeering. die de zelfstandigheid van ons land
wil handhaven en geen politieke verdragen met
andere landen wenscht.
Over onafhankelijkheid valt niet te praten.
Ter verdediging van die onafhankelijkheid heb
ben we zorg te dragen. Wat we op dit gebied
hebben, moet go-ed zijn.
Dat N.S.B. en communisten zich over
een uitzonderingspositie
beklagen, Is eigen schuld. Dat de regeering
atregelen meende te moeten nemen. Is gevolg
a de sfeer van verdachtmaking, die door de
genoemde groepen in het leven werd geroepen.
Gevraagd werd waarom ook tegen onderwijzers,
diie zich aan deze dingen schuldig maken, geen
maatregelen ziin genomen.
Aanpassing is een leelijk ding, maar ls noo
dig geweest. De hulpbronnen, waarover ons
land beschikt, zijn niet onuitputtelijk en daar
om was aanpassing onvermijdelijk.
Herstel van rechtsche samenwerking zal een
uit nationaal oogpunt ongewenschte soheidings
lijn trekken.
De S.D.A.P. maakt een merkwaardige
evolutie door. ZiJ vraagt jntusschen re
geeren op de basis van het plan van den
arbeid. Op dien grondslag is echter sa
menwerking niet mogelijk.
De financieel® toestand des lands is minder
gunstig dan velen denken. De technische bezui
nigingen en de positie der gemeenten moet men
ln d'it veTband niet uit het oog verliezen.
De werkloosheid zal ten deele blijvend ziin
ten gevolge van mechanisatie en rationalisatie
Te meer is daarom noodig krachtige bevorde
ring van het vakonderwijs.
De conversie der leeningen Is een succes ge
weest; aan den anderen kant brengt deze vorm
van aanpassing nadeel voor fondsen, beleggen
de maatschappijen en indtvidueele beleggers.
Over ordening spreken dient met voorzichtig
heid te geschieden. Ordening kan een uiterst
conservatieve maatregel zijn. Zulk een maat
regel moet bij voorkeur uit de bedrijven zelf
opkomen; zoo noodig moet de overheid steunend
optreden.
Te 4 uur wordt de vergadering verdaagd.
Felle boerderij brand
onder Alkmaar
Gisteravond om acht uur is aan den West-
dijk, buiten Alkmaar een felle brand uit
gebroken in een oude boerderij, bewoond
door de gezinnen Koenen en Verbeek. De
brand, welke vermoedelijk zijn oorzaak vindt
in een lek i>n den schoorsteen, werd ontdek'
door den heer Koenen, die het voorste ge
deelte van de boerderij bewoonde. Terstond
waarschuwde hij zijn medebewoners. Samen
brachten zij de twee kinderen vajn Koenen}
en de vier van Verbeek in veiligheid.
De brand greep, aangewakkerd door dm
sterken wind uit den open polder, zeer snei
om Ziich heen, zoodat de spoedig aanwezige
brandweer uit Alkmaar niets verm.oc.ht to
redden. Huis en inboedels gingen geheel in
de vlammen verloren.
Door de naastgelegen boerderij van dem
heer Akkermans met. twee stralen nat ts
houden, wist de brandweer overslaan va-tf
den brand te voorkomen. Alles was vflrze*
kerd.
Kolendampvergiftiging
te Achttienhoven
Oude vrouw overleden.
Haar man in levensgevaar
In een vriendelijk huisje aan den St. An*
thoniedijk te Achttienhoven is gis
termorgen een tragische ontdekking gedaait
Het bejaarde echtpaar Verbeek, dat in 't
twee jaar geleden gebouwde huisje den
ouden dag in rust doorbracht, is in bewus-
teloozen toestand te bed aangetroffen ten
gevolge van kolendampvergiftiging. Bij na-'
der onderzoek bleek dat de 74-jarige vrouw
reeds was overleden. De 75-jarige man is
in bewusteloozen toestand naar het St. An-
tonius ziekenhuis te Utrecht vervoerd.
Tragisch is wel, dat het echtpaar, dat al
tijd in een oude boerderij had gewoond, nu
sinds twee jaar rustig in een mooi nieuw
huisje woonde. De vrouw tobde met haar
gezondheid. Daartoe was het noodig dat er
bijzondere maatregelen getroffen werden.
Een van die maatregelen was o.m. op dok
tersadvies een kachel plaatsen in de slaap
kamer daar deze kamer des winters veel te
koud was voor de ziekelijke vrouw.
De kachel werd geplaatst en bleef dan
des nachts branden. Hierdoor is het onge
val gebeurd. De slaapkamer was geheel
met kolendamp vervuld en de'ontwikkeling
van deze gevaarlijk^ dampen was zoo he
vig dat het geheele huis tenslotte vol kolen
damp stond.
NIET BLAFFENDE HONDEN
Gemeld wordt, dat biet voortdturerud geblaf
vain een aamtall honidien die patiënten van
een inrichting in Sydney (Nieuw Zuid Wa
le in die mate verontrustte, dat aan de
eigenaars de keuze werd gelaten hun hon
den weg te doen of ze hiervoor te laten
opereeren. De stembanden van die handen
werden weggenomen, waarbij geen ongun
stige veireOhijnseBen ziah voordedien dan 't
verlies van 't vermogen te blaffen.
Inltiussdhien zijn <nu honden gefokt iirt een
inrichting in de Ukraine, waai- op groote
schaal proeven worden genomen mieit het
kruiaen van dieren, die niet blaften kuninen
Zoo is een soort honden gefokt, die niec
blaften, maar oen buitengewoon fijnen reuk
hebben.