DE HUWELIJKS-INZEGENING
Bruidsdrukfe in de Maasstad
DONDFRDAG 7 JANARI 1937
EERSTE BLAD PAG. 3
■^toespraak van Prof. Dr H. Th. OBBINK
1.
ie£)e trouwtekst:Mijn oog zal op U zijn'
Een oogenblik, dat vele tienduizenden
in den geest meeleefden
'b^Ontvangst van het Prinselijk Paar
nigi
Aan do dour van de keTk werd het Prin-
elijk Paar ontvangen d'oor don opperkamor-
icer en een kamerheer en naar de consis-
jriekamer geleid, gevolgd door H. M. de
ioningin en de gasten van de stoet
Tevens was bij de deur der kerk ter be-
Eeting aanweöig een commissie uit de
keraad der Nod. Herv. Gom. te 's-Graven-
;e, bestaande uit de heeren Dr. L. D.
poot (voorzitter van die raad), Ds. J. Ra-
a'es 1 o01 (scriba), Mr. J. /E. A. Lisman,
kerkvoogd, L. Slag-ter, ouderling on Jhr
/c Mr. J. M. M. vanAschvan WijCk, ad-
nocaat-diaken.
c" De begeleidende cavalerie-officieren en de
tt escortoerende officieren, zoomede de chef
ran het militaire huis, <Je gouverneur der
Residentie en de overige officieren van het
If militaire huis stegen af en begaven zich naar
Ja de voor hen bestemde plaatsen in de kerk.
ec Inmiddels hadden ook de overige gasten, die
s* niet in het Stadhuis aanwezig waren, hun
ïC plaatsen in hef kerkgebouw ingenomen*.
,n De Groote Kerk was voor deze bijzondere
gelegenheid niet speciaal versierd; er was
n' Slechts weinig aan haar gewoon aspect ver
5- knderd. Alleen waren uit het middenvak
:ct alle banken verwijderd, waarvoor losse stoe-
Jeu in de plaats waren gekomen, de vloer
was bedekt met een wijnrood tapijt. Voorts
was er voor de preekstoel een knielbank go-
t, plaatst, welke eveneens dienst had gedaan
it bij de inzegening van het huwelijk van H.M.
de Koningin met wijlen Prins Hendrik,
evenals het tapijt, dat onder deze knielbank
n "op de knielbank lagen knielkussens, wel-
j ke een geschenk waren van de vereemging
LArbeid Adelt".
De preekstoel was met witte lelies en
jl groen op sobere doch smaakvolle wijze ver-
!- eierd. Recht tegenover de kansel waren de
1 Ketels geplaatst bestemd voor het Prinselijk
Paar. Op de rugleuning waren de wapens
van Lippe en Nederland aangebracht. Voor
de kansel was een katheder, vanwaar de
^•■voorgangers de dienst leidden. Op deze ka-
dcitheder lagen in een bakje de beide ringen
van Prinses Juliana en Prins Bernhard.
Ter weerszijden van de zetels voor het
"bruidspaar waren twee tabouretten ge
10$ plaats voor de voer bruidskinderen.
^Binnenkomst van de bruidsstoet
Twaalf paren bruidsjonkers en bruids-
enj meisjes gingen aan het Bruidspaar vooraf,
»Jdc vier bruidskinderen volgden.
j Daarna traden twee een twee binnen:
:e®H. M. de Koningin met prins Aschwin aan
>oI<haar linkerzijde, H.D.II. prinses Bernard van
ïeilLippe Biesterfeld met Z. H. hertog Adolf
„JFriedrich van Mecklenburg, H.H. hertogin
,*Adolf Friedrich van Mecklenburg met Z. D.
a"H. Prins .Tulius zur Lippe, H.D.H. prinses
lecJulius zur Lippe met graaf Rabe Oevnhau-
)ec6en-Sierstorpff, Jonkvrouwe L. P. van de
Poll met Jhr. Mr. F. Beelaerts van Blokland,
mevrouw Bee'aerts van Blokland met Prof.
)n«Huizinga en gravin von Oeynhausen-Sier-
ioa6torpff met kolonel von Pantschulitzew.
'é-
in, De aanwezigen in de kerk
M
dt Onmiddellijk achter het bruidspaar he
rvonden zich de zetels voor de Koningin,
Prinses Douairière Bernhard van Lippe
-Biesterfeld, Prins Aschwin en de overige
'Cn.vorstelijke gasten. Deze namen, gezien van
'uit de preekstoel, in deze volgorde plaats:
,Jachter de Bruid had H. M. de Koningin
1 plaats genomen, achter den Bruidegom
Prinses Bernhard van Lippe-Biesterfeld, aan
a^de zijde van de Koningin was Z.D.H. Prins
lorAschwin gezeten, naast dezen de Vorstin
Aan Lippe en voorts de Vorst van Waldeck
Pyrmont, Prinses Carola van Lippe, de Groot
'hertog van Mecklenburg, de Vorstin van
Erbach-Schönberg, de Erfgroothertog van
Mecklenburg, Prinses Alice van Groot-
Brittannië en de Vorst van BentheimStein-
furt. Aan de zijde van Prins Bernhard wa
ren achtereenvolgens gezeten Hertog Adolf
von Mecklenburg, Groothertogin Douairière
van Oldenburg, de Vorst van Lippe, Prinses
^Douairière van Saksen—Meiningen. Prins
an Julius van Lippe, Hertogin Adolf Friedrich
j van Mecklenburg, de Erfgroothertog van
[f* Oldenburg, de Groothertogin van Meoklen-
ja burg en de Hertog van Kent. Op een tweede
u. rij zaten van links naar rechts Prins Ernst
August van Lippe, mevrouw Beelaerts van
Blokland, Kolonel von Pantschulitzew, lady
in May Henry Abel Smith, Graaf van der Goltz,
Prinses Julius van Lippe, Graaf van Athlo-
,i. ne, de Vorstin van Bentheim—Steinfurt, de
js Erfgroothertog van Oldenburg, Graaf Rabe
a, Oeynhausen—Sierstorpff, Gravin von der
tH Goltz. Jhr. Mr. F. Beelaerts van Blokland.
Gravin Rabe OeynhausenSierstorpff, Ma
ïs,1 joor Henry Abel Smith, Jonkvrouwe van de
ld Poll en Prof. Huizinga.
Aan weerszijden van de preekstoel waren
ig de plaatsen voor de bruidsmeisjes enbruids-
iil jonkers. Daarachter was een groote groep
van speciale gasten uitgenoodigd vanwege
it de Prinses en den Prins, onder welke een
A- groot aantal tijdgenooten en studiegenooten
van de Prinses. Op de rij achter die, be
st stemd voor de Vorstelijke genoodigden, wa
ren een aantal speciale gasten van de Konin-
rt gin gezeten. Daarachter zaten de grootmees-
ters van H. M. de Koningin en de Dames
'du Palais. De hofbank daarachter bood
plaats aan de grootofficieren van het Huis
H der Koningin. Aan weerszijden van genoem-
de personen hadden groote groepen dames
en heeren van de hofhouding plaats geno-
men. Een zeer fleurige groep werd verder
5 gevormd door alle actieve vlagofficieren en
3 oppemffirieren, waarbij tevens gezeten wa-
ren de leden der ridderlijke orden (het
j'Dnitsrhe huis Ralliie van Utrecht, do Joan-
J niters en de Malthesers) in hun veelkleu-
J rige uniformen. Aan de zijde van de weg,
J die de bruidsstoet van de consistoriekamer
J naar do plaats der huwelijksvoltrekking
ai (volgde, werd een andere groep, die zeer de
il We aandacht trok, gevormd door de Indische
Norsten. Ook hevonden zich aan deze zijde
1de Ministers, leden van het Kabinet, en de
&Iinisters san Staat met hun echtgenooten
en de voorzitters der hooge colleges van
Staat. Dit gedeelte van de kerk en het daar
aan grenzende gedeelte bevatte ook de
plaatsen voor de leden van de beide Ka
mers der Staten-Generaal en van de overige
colleges van staat. Ook waren hier de
plaatsen voor de Commissarissen der Ko
ningin, het college van Ged. Staten van
Zuid-Holland, den burgemeester der Resi
dentie die intusschen in verband met zijn
gezondheidstoestand de kerkdienst niet bij
woonde met de wethouders en den ge
meente-secretaris met hun dames, de burge
meesters van Amsterdam, Rotterdam, Delft,
Baarn, Soest, Apeldoorn en alle burgemees
ters van de provinciale hoofdsteden.Tal van
andere civiele autoriteiten hadden hier
eveneens hun plaatsen, evenals een groot
aantal kerkelijke autoriteiten van verschil
lende gezindten. Een andere groep werd ge
vormd door de raadsheeren van de Hooge
Raad. In hun nabijheid waren ook gezeten
de secretarissen-generaal en de directeuren-
generaal der verschillende departementen
van algemeen bestuur. Duidelijk kenbaar
was de groep der diplomaten, bestaande uit
de hoofden van missies met hun echtgenoo-
ten. In dit vak waren ook de rechters van
het Permanente Hof van Internationale
Justitie gezeten. De honneurs werden hier
waargenomen door den chef van 't kabinet
van den Minister van Buitenlandsche Za
ken, Jhr. Mr.G. C. J. vanReene n, bijge
staan door de gezantschap-attaché's, de hee
ren Dr. Boon en Crommelin. Verder waren
in de kerk en op de galerij een zeer groot
aantal mannelijke en vrouwelijke leden van
het personeel van de Koninklijke hofhou
ding aanwezig, naar wij vernamen een 450-
tal, waaronder de groene uniformen van de
boschwachters en jachtopzieners van het
Loo duidelijk herkenbaar waren. 0. m. was
ook tegenwoordig het geheele gepension-
neerde personeel van wijlen H. M. de Ko
ningin-Moeder. Ook waren aanwezig verte
genwoordigers van een aantal vereenigin-
gen, waarvan de Prinses beschermvrouwe
is, zoomede het geheele dagelijksche be
stuur van het Roode Kruis.
De gasten, die niet in de stoet naar het
Raadhuis aanwezig waren, werden in de
kerk onder oppertoezicht van den oppercere-
moniemeester, door den eersten kamerheer-
ceremoniemeester, bijgestaan door kamer-
heeren ontvangen en naar hun plaatsen ge
leid. Op een der galerijen was het zangkoor
van Excelsior opgesteld. Op de galerij boven
het orgel bevond zich een zangkoor van
Sem Dresden.
De tribune voor de pers boven de con
sistoriekamer, recht tegenover het Bruids
paar, bood een uitnemend uitzicht over het
centrale gedeelto der plechtigheid en tevens
over de geheele kerk. Alleen waren niet
zichtbaar de onder deze tribune zich bevin
dende plaatsen, die gereserveerd waren voor
de officieren der cavalerie en verdere in
den stoet mederijdende officieren van het
Militaire Huis der Koningin en de officieren
die bij het vertrek uit de kerk van het
jonggehuwde Paar de sabelboog zouden
vormen.
De Kerkdienst
Na het votum, uitgesproken door den hof
prediker, Prof. Dr. Obbink, klonk plechtig
de zang der gemeente door het kerkgebouw:
„Dankt, dankt nu allen God
met blijde lofgezangen." (enz.)
Vervolgens ging de hofprediker voor in
gebed en hield daarna de volgende toe-
Toespraak
Een onstuimige vreugde brak over ge-
heel Nederland los bij het vernemen van
de zoo geheel onverwachte verloving on
zer beminde Prinses Juliana. Dagenlang
wapperden de vlaggen huis aan huis van
den Dollard tot de Schelde en tot in de
Overzeesche Gewesten toe. En die vreug
de laaide opnieuw op toen ons volk gele
genheid kreeg kennis te maken met Prins
Bernhard van Lippe Biesterfeldtoen hij
zich aan de zijde onzer Prinses op zoo
ongedwongen wijze onder ons bewoog en
aanstonds door zijn persoon en optreden
aller harten won. Met ongetemperde
vreugde zijn de Prinselijke Verloofden
door het Nederlandsche volk ontvangen.
Erof. 2h H. Ï7Ê, 'Ommi
Nu bleek weer eens hoe diep de liefde
voor 't Oranjehuis in de ziel van ons volk
is geworteldhoe onverwoestbaar de ban
den zijn die Vorstenhuis en Volk aan
elkander verbinden.
En nu staat Gij, Prins Bernhard en
Prinses Juliana, zoo pas in den echt ver
bonden. als man en vrouw in ons midden!
Niet alleen de oogen van die hier verga
derd zijn. maar de oogen van geheel Ne
derland en van overzee en over het rond
der aarde waar Nederlanders wonen,
richten zich naar deze plaats en uit dui
zenden harten stijgen gebeden op naar
den troon van God. dat Zijn liefde en
zegen U geleiden mogen op al uwe wegen.
In dit oogenblik gevoelen wij ook de
geestelijke aanwezigheid van hen die ons
reeds zijn voorgegaan en die wij thans zoo
gaarne in ons midden hadden gezien.
O, ah al die menschen, wier oogen op
U zijn gericht in dit plechtig uur, het
eens vermochten, het levensgeluk dat zij
U toewenschen, voor U tot werkelijkheid
te maken! Uw beider leven zou één stra
lende vreugde zijn. Want geheel Neder
land heeft U lief en ziet op U met ont
roerde en eerbiedige dankbaarheid aan
God. dat Hij het zoo heeft willen maken
als het heden is: Gij beiden, leden van ons
beminde Koningshuisdoor den huwelijks
band vereenigd
Maar de tallooze getuigen van dezen
dag. door wier liefde Gij U omringd en
gedragen weet. hebben het niet in de
hand uw huwelijksleven rijk en mooi te
maken. Van hen en hun vriendelijke ge
zindheid hangt uw beider levensgeluk niet
af noch van de goede en hartelijk gemeen
de wenschen waarmede zij U op uw le
vensweg vergezellen, doch waarvan de
vervulling niet in hunne hand ligt.
Gij beiden weet dat ook zeer wel.
Daarom is uw eerste daad na uw officieele
echtelijke verbintenis, dat Gij hier temid
den der Christelijke Gemeente U 'komt
stellen voor Gods aangezicht om Zijn
zegen af te smeeken over den gesloten hu
welijksband. Ik vergeet dus niet en weet
mij daarmee in overeenstemming met uw
gevoelen dat deze plechtigheid een zuiver
godsdienstig karakter draagt en een ker
kelijke handeling is. Ik ga dan ook stil
zwijgend voorbij allerlei dat bij een gele
genheid als deze zou kunnen worden ge
zegd of misschien verwacht.
Ik sta hier niet om bij de goede wen
schen der duizenden nog mijn wenschen
te voegen, maar ik ga uit van een woord
Gods dat geen wensch maar een belofte
inhoudt want Hij alleen kan belo\
zonder falen. Ik bedoel het woord uit
32en Psalm het laatste gedeelte van
achtste vers: ..Mijn oog zal op u zijn". En
ik leg den nadruk hierop dat onder de
duizenden, wier oogen in dit oogenblik op
U zijn gericht, ec Eén is die meer kan dan
toezien en wenschen uitspreken.
Die wolken, lucht en winden
wijst spoor en loop en baan.
Die ook een weg zal vinden
waarlangs uw voet kan gaan.
Hij belooft het: Mijn oog zal op U zijn
Dat is een woord vol troost en kracht
voor U beiden, nu Gij voortaan samen
den levensweg zult gaan. Het zegt U dit:
dat God li zal begeleiden op al uwe
wegen, dat Hij U zal sterken in den levens
strijd, dat Hij U zorgend en bewarend zal
omringen, dat uw gebed niet tegen 'n ge
sloten hemel zal stuiten, maar dat uw
Vader in den hemel uw gebeden hoort en
er op antwoordt.
/ecfer huis heeft zijn kruis, zegt een
Nederlandsch spreekwoord, en ook uw
huis zal zijn kruis wel hebben. Maar of
een kruis zwaar is of licht, of wij er onder
bezwijken of het met vreugde dragen,
hangt niet af van de zwaarte van het
kruis maar van de kracht van den drager.
En dé bron van alle ware levenskracht
is een leven in Gods gemeenschap.
Of ons leven rijk is of arm. hangt niet
af van de veelheid van aardsche goede
ren. noch van het getal der voor- of
tegenspoeden, die ons op onzen levens
weg ontmoeten, maar van de vraag of
wij ons leven met zijn blijde en smarte
lijke ervaringen mogen zien in het licht
der eeuwigheid, dat is in het licht
Gods liefde.
Of een huwelijk slaagt of mislukt,
hangt niet af van de vraag of de beide
echtgenooten het altijd en in alles eens
zÜn bet aan elkander aanpassen van
twee karakters hééft zijn moeilijke zijden
maar of zij samen kunnen knielen voor
Gods troon met gebed en dankzegging en
of hun liefde in Christus geheiligd is.
Soms mislukt een huwelijk van twee
goedwillende menschen. wanneer zij trach
ten er buiten God om door eigen kracht
en wijsheid iets van te maken.
Te mogen gelooven dat God, die twee
levens samenbracht, ook die beide levens
samen leiden wil door Zijne liefde, dat
Hij hun samen een levenstaak geeft en
hun voor die levenstaak Zijn Goddelijke
hulp toezegt, dat is het geheim van het
waarachtig huwelijksgeluk.
En waar elk huis het noodig heeft te
leven onder open hemel, zal uw huis dat
noodig hebben in dubbele mate: Uw
hooge plaats te midden van het Neder
landsche volk. uw meer dan gewone ver
antwoordelijkheid tegenover elkander
tegenover ons Vaderland en daarmee
tegenover God. stelt U tot plicht met
groote wijsheid te wandelen in uw per
soonlijk èn in uw openbaar leven. Het
Nederlandsche volk wil hoog tegen U
opzien met eerbiedige liefdetegen U
beiden, zooals wij het tot nu toe deden
tegen onze beminde Pr Wij willen in
U beiden zien ons voorbeeld in trouw, in
eenvoud, in plichtsbetrachting, in Gods
vertrouwen.
Gij. Prinses Juliana, hebt reeds over
vloedig getoond en toondet het onver
vaard tot in uw bruidsdagen toe, welk
een hooge opvatting Gij hebt van uw
taak en verantwoordelijkheid en hoe Gij
medeleeft met de belangen en nooden
van ons volk. Tot welke terreinen van
socialen en filantropischen arbeid Gij uw
belangstelling en onvermoeide werk
kracht uitstrekt en welke offers Gij U ge
troost om te helpen en te steunen waar
dat noodig is, behoef ik waarlijk niet te
zeggen: het ligt voor aller oogen.
En Gij, Prins Bernhard. hebt van
stonde aan. dat Gij de Nederlandsche
grens overschreedtopgemerkt, hoe onze
Prinsesthans uwe Gemalin, door ons
volk op de handen wordt gedragen niet
alleen, maar ook hoe Zij de haar toege
brachte verecring en liefde eerlijk heeft
verdiend èn door Hare persoonlijkheid èn
door Hare volkomen toewijding aan het
welzijn van ons volk.
Het moet voor U een heerlijke gedachte
Zijn Haar daarbij terzijde te staan om nu
samen te doen, wat Zij tot nu toe alleen
deed. En wijdie reeds hebben opge
merkt uw vitaliteit, uw breede belang
stelling. uw open oog, uw blijmoedig hart,
wij zijn overtuigd, dat Gij samen de
schoone lijn zult doortrekken, die van
Grootmoeder over Vader en Moeder
heen naar de Dochter loopt: de lijn van
werken der barmhartigheid en sociale zorg
voor hen, die lijden of in nood zijn. Er is
voor U samen prachtig werk te doen in
Nederland, waarvoor het gansche volk
U dankbaar zal zijn.
En op dezen voor U en voor ons ge
liefde Vaderland zoo gewichtige dag. zegt
God U toe, dat ook voor het volbrengen
van deze taak Zijn oog op U zal zijn en
dan houdt dat in, dat Gij in uw hoogen
staat veel genade Gods behoeft, maar
ook. dat die genade Gods uw deel zal zijn.
U gedragen te weten door de liefde en
de gebeden van ons volk, moge reeds een
lichtend spoor zijn op uw levensweg,
maar de zekerheid, dat uw Vader in den
Hemel weet. wat Gij van noode hebt,
zelfs eer Gij Hem bidt en dat Hij in LI
ook ons volk wil zegenen, zij U een ster
kende gedachte.
De duizenden, getuigen van dit plech
tig oogenblik, gaan straks huns weegs en
nemen de beste wenschen voor uw wel
zijn mee in hun hart. Maar die Eene Ge
tuige, die 11 belooft, dat Zijn oog op U
zal zijn, blijft bij U met Zijn Goddelijke
hulp en liefde. Zooals een moeder haar
kind voortdurend volgt met een oog vol
waakzame liefde, zoo is Gods oog op 11
nu en voortaan.
Maar dan ook uw oog op HemOm
het van Hem te verwachten, zooals Zijn
oog op 11 rust om te geven. Hij zij de
derde, neen de eerste in uw verbond. En
uw weg zal licht en vrede zijn.
Hoogvereerde en geliefde Koninginl
God geve U de genade lange jaren de
blijde getuige te mogen zijn van het
luk Uwer Kinderen, wandelend in den
weg des Heeren, waarin Gij Uw Dochter
hebt opgevoed.
En Gij. Prinses Armgard. Moeder van
onzen Prins Bernhard, die Uw Zoon af
staat aan een vreemd volk om onze
Prinses gelukkig te maken en zelf daarin
gelukkig te zijn. houd U overtuigd, dat
Hij reeds nu de liefde van ons volk heeft
gewonnen en dat Nederland Hem met
vreugde ontvangt als de Gemaal onzer
Prinses Juliana. Amen.
De inzegening
Ds We Iter, de oud-hofprediker, stond
op en nam zijn plaats achter de catheder ia.
Hij sprak als volgt:
„Moge ik u thans eerbiedig verzoeken,
op te staan, van uw plaatsen, elkander de
rechterhand te reiken, u ten volle te door
dringen van de heiligheid en heerlijkheid
van dit oogenblik en zoo staande, als voor
Gods aangezicht, God, die u ziet en hoort,
te antwoorden op de vragen, die ik u thans
van Zijnentwege ga voorleggen.
Bernhard Leopold Frederik Everhard
Julius Coert Karei Godfried Pieter
van Lippe-Biesterfeld. bekent gij voor
God en allen die hier zijn vergaderd,
dat gij genomen hebt en neemt tot uw
wettige vrouw haar, wier hand in de
uwe rust, haar nimmer te zullen ver
laten. haar lief te hebben en te eeren
gelijk een getrouwe en godvreezende
man zijn wettige vrouw schuldig is,
dat gij heiliglijk met haar leven wilt
naar uitwijzen van het heilig Evange
lie?
Wat is daarop uw antwoord?
Nadat Prins Bernhard deze vragen beves
tigend had beantwoord, richtte Ds Weiter
zioh tot Prinses Juliana en stelde haar de
vragen in gelijken zin.
Ook Prinses Juliana antwoordde beves
tigend.
De grijze predikant strekte toen zijn han
den zegenend naar het jonge paar uit en
sprak:
,,Mag ik u than6 verzoeken, samen neder
te knielen tot het ontvangen van den zegen
des Heeren?"
Prins Bernhard en Prinses Juliana kniel
den op het kussen neer, waarop Ds Weiter
hun als volgt toesprak:
„De Vader der barmhartigheid die u tot
dezen heiligen staat des huwelijks geroepen
heeft, verbinde u met rechte liefde en
trouw en geve u Zijnen zogen.
Ja, de Hoer zegene u en behoede u. De
Hedr doe Zijn aangezicht over u lichten en
zij u genadig. De Heer verheffe Zijn aange
zicht over u en geve u vrede. Amen".
Ds Weiter verzocht het paar zijn plaatsen
weder in to nemen: „Mag ik u thans ver
zoeken als Koninklijk echtpaar uw plaatsen
weder in te nemen?"
Dank zij een perlecfe
organisatie verloopt
alles zeer vlot
Ruim 40.000 menschen van
de stations vertrokken
Vanmorgen leek de
stad uitgestorven
Carillon spel en marschen
Rotterdam, Donderdag.
Zes uur in de vroege morgen van 7 Ja
nuari. Haastig begeven we ons stadwaarts
in een heerlijk winterkoutje, om eens pools
hoogte te gaan nemen aan de verschillende
stations, ©enigszins bevreesd eigenlijk 'lat
we wol wat laat uit ons warme bed gestapt
zijn...
Met eenige verbazing zien we telkens
trams voorbij zoemen, die... voor het groot
ste deel leeg zijn. Het autoverkeer is nog
niet eens zoo druk als op een gewone werk
dag, maar toch rijden er nog wel meer
auto's dan gemeenlijk op een Zondagmorgen
op dit vroege uur. Zouden de menschen
door het minder prettige weer van de laatste
dagen afgeschrikt zijn, en het niet wagen
naar de Bruidsstad te gaan? Dat lijkt toch
wel zeer onwaarschijnlijk, want de Oranje-
lievende Rotterdammers hebben warempel
wel eens meer bij minder aangenaam weer
hun liefde voor het Vorstenhuis getoond,
j En zouden ze dan vandaag, op een hoogtij
dag voor het heele Nederlandsche volk, dat
zoo intens met de Koninklijke Familie mee
leeft, hetgeen het in de laatste maanden
op zeer ondubbelzinnige wijze gedemon
streerd heeft, achter de warme kachel blij
ven zitten? Zou de burgerij van Rotterdam
nu heusch genoegen nemen met een radio
reportage, hoe mooi die ook zijn mag? We
believen het niet te gelooven.
Eén agent en één man
Dan maar naar de stations. Eerst de
Beurs. Maar daar beginnen we nu toch
heusch een beetje aan ons zelf te twijfelen.
Stil en verlaten ligt daar de helder verlichte
ingang voor het stille Beursplein. Wat er te
zien is? Eén agent en één man. Meer niet.
In de binnenstad is er ook zeer en zeer
weinig te beleven en zoo gaan we met stij
gende ongerustheid verder, tot we bij het
station Hofplein komen. Daar fleurt uw ver
slaggever weer een beetje op. Ja, ge moét
u maar eens indenken, dat ge strenge op
dracht hebt een artikel over „de Bruids-
drukte" in Rotterdam te schrijven, terwijl er
heelemaal geen drukte te bespeuren is. Dat
werkt bepaald een beetje deprimcerendl
Èen regelmatige stroom aan
het Hofplein
Zooals gezegd, in de buurt van het Hof
plein begonnen zich de eerste symptomen
van levendigheid te openbaren. Er was een
regelmatig af- en aanrijden van taxi's, er
kwamen wat menschen uit de overigens
lang niet volle trams en uit de verte hoor
den we al het geschreeuw van de lieden, die
dezen dag een zoet winstje hoopten te ma
ken met de verkoop van Oranje-speldjes.
Stalen stoelen voor een
halve piek
Thans trad Prof. Obbink wederom
naar voren tot het verrichten van de cere
monie van het verwisselen der ringen.
Plechtig klonk zijn stem:
„Deze ringen mogen voor u het symbool
zijn van de onkreukbare en onverbrekelijke
trouw, die gij elkander hebt toegezegd".
Onmiddellijk hierop zette het orgel de
zegenbede in., welke staande door allen
werd medegezongen:
U zeegne God,
Hij stelle u tot een zegen,
Gezegend zij uw hoofd, uw hart,
uw wegen,
Uw aardsch, uw eeuwig lot.
0 God, verhoor
en schenk ons deze bede:
Toon hun Uw gunst, doordring
hen van Uw vrede.
-,icht met Uw licht hen voor.
De trouwbijbel
Nadat de laatste orgeltonen verklonken
waren, heeft Prof. Obbink, aan Prins
Bernhard een Bijbel uitgereikt, hot ge
schenk, dat elke man ontvangt bij de ker
kelijke inzegening zijns huwelijks.
De aangeboden Bijbel is in quarto for
maat. gebonden in zwart leder.
Prof. Obbink zeide daarbij ongeveer het
volgende:
..Gij hebt reeds vele geschenken ont
vangen. Geen van deze overtreft in in
nerlijke waarde het geschenkdat ik u
aanbied namens den kerkeraad der Ne-
derduitsch-Hervormde gemeente van 's
Gravenhage: een huwelijksbijbel. De
kerkeraad biedt u dezen bijbel aan in het
vertrouwen, dat hij voor u zal zijn een
lamp voor uw voet en een licht op uw
pad. Dat gij veel daarin zult lezen en er
kracht uit putten".
Daarna ging de predikant voor ln dank
gebed.
De slotzang: „Halleluja, eeuwig dank en
eere", werd nog door de gemeente gezon
gen, gevolgd door het uitspreken van de
zegenbode.
Tot slot zong het koor Psalm 138, deD
lofpsalm van J. P, Sweelinck.
allen ook met een echt Oranje-gezicht,
alleen ook met een echt Oranje-gezicht
Dank zij de uitstekende ordemaatrege
len die genomen waren, had alles een
zeer vlot verloop. Er waren op de
perrons en in de tunnels groote hek
ken aangebracht om de stroom in
ordelijke banen te lelden, er stonden
groote borden, die onwetenden de weg
wezen, en zoodoende was het ondanks
de drukte toch kalm. De meeste herrie
maakten nog wel de venters van ver
schillende waren. De verkoopers van
Oranje-strikjes deden zoo te zien wel
zaken, maar de man, die met stentor*
stem verkondigde dat hij „stalen stoelen
voor een halve piek" verkocht, vond
niet veel klanten.
Op het station zelf waren de noodige voor
zorgsmaatregelen genomen. Er liepen heel
wat agenten en Roode Kruismannen rond,
die echter een zeer gemakkelijke taak had
den: alles liep zeer gesmeerd. De stations
chef, bij wien we ons licht eens even gingen
opsteken, was dan ook zeer te spreken over
de gang van zaken. Wie echter mocht mee-
nen, dat er niet veel menschen naar den
Haag gegaan zijn, vergist zich sterk. Op het
Hofplein bijvoorbeeld stond er vanmorgen
om vier een heele queue van menschen voor
de deur, en toen die om vijf uur dan ook
ojx>n ging, was do eerste trein direct stamj>
vol. Iedere zeven minuten ging er weer een
nieuwe trein en aldoor waren de treinen
volbezet Dat is zoo tot zeker negen uur
doorgegaan. Indien men nu weet dat de
treinstellen, die van het Hofplein naar Den
Haag reden, ieder 450 menschen konden be
vatten, leert een eenvoudig rekensommetje
dat er tusschen vijf uur en negen uur vanaf
dit station toch altijd nog een goede 16000
passagiers naar de Residentie getrokken
zijnl
Kalmte aan station D.P.
Op het Stationsplein lhad men wel zeer
uitgebreide maatregelen getrofen. Het was
immers te verwachten dat de groote stroom
van bruiloftsgangers via het D.P. station
zou reizen. Reeds aan de ingang van het
plein stonden groote borden, die de reizigers
naar de overzijde dirigeerden, waar een spe
ciale tweebanige „verkeersweg", respectie
velijk voor'menschen met en zonder kaartjes
was aangelegd. Dit alles was zoo geregeld,
dat de uitgang ditmaal als ingang dienst
deed. Een maatregel, die uitstekend voldeed,
want het heeft geen oogenblik gehaperd.
Voortdurend stroomde het door, maar er is
voor zoover ons bekend, geen oogenblik een
file gevormd, zoodat de groote houten hek
ken er eigenlijk meer voor het mooi stonden,
dan omdat ze zoo hard noodig waren.
Dat er ook van het Delftsche Poortstation
ondanks deze rust een massa menschen ver
trokken zijn, moge blijken uit de volgende
ciifers: Om.de tien minuten vertrok een
trein naar Den Haag, bestaande uit acht
wagons, zoodat er 800 menschen, als het
moest duizend personen tegelijk vervoerd
konden worden. Aannemende.- dat de treinen
telkens 800 menschen bevatten (dat zal niet
zooveel gescheeld hebben), zijn er dus van
dit station, waar om vier uur de eerste
trein vertrok, ongeveer 24000 menschen ver
trokken voor negen uur. Totaal vertrokken
dus naar schatting van de beide groote sta
tions hier ter stede een goede veertigduizend
menschen. Dat is toch een alleszins behoor
lijk aantal. Het is slechts aan de uitnemen
de organisatie te danken geweest, dat men
hiervan zoo weinig gemerkt heeft. Huldq
riaarvoorl
Vlot verloop op de tramlijnen
De trams, die naar het station rijden, zijn
vanmorgen om half vijf hun diensten al
aangevangen, iedere vijf minuten vertrek
kend. Ook hier waren de maatregelen zeer
lofwaardig, want het is slechts zeer spora
disch druk geweest. Een conducteur van
lijn 3, die we nog even spraken, zeide zelfs
dat het de heele vroege morgen door buiten
gewoon 6til geweest was. Omstreeks half
zes is >het op verschillende lijnen even wat
drukker geweest Op dat uur is bijvoorbeeld
Kralingen leeggestroomd, waardoor de trams
het een oogenblikje maar net aankonden.
Stilte in de stad
Er heerschte een serene stilte in de stad
vandaag, althans vanmorgen. Alle men
schen hadden immers vrij om het feest van
onze Prinses en Haar Prins te gaan vieren!
Dat was een der vendels toch wat al te
machtig, en met vlaggen, vaandels, trommen
en trompetten ging men de slapende men
schen wakker maken, hen beduidende, dat
het op een hoogtijdag als deze niet past
zoo lang in bed te liggen. Aan de Schiekade
kwamen we ze tegen. Verder hebben we aan
de overkant, in de buurt van het Tuindorp
Vreewijk, nog het jonge vendel van de
Oranje-garde aan de Linker Maasoever ge
signaleerd, dat eveneens zeer duidelijk liet
hooren, dat het er was.
Om half negen deed de stadsbeiaardier de
klokken van het stadhuis-carillon jubelen.
In zonnige en vroolijke klanken klonk het
Wilhe'mus allereerst, zioh verspreidende
over de daken der stil'e stad, waarvan een
ander deel zich voorloopig nog schuil hield.
Andere jubelliederen volgden gedurende een
half uur. Jammer, dat er zoo weinig men
schen waren om naar al dit schoons te
luisteren!
Er komt wat meer leven
Maar daarna werd het velen toch te mach
tig. Heerlijke zonnestralen uit een helder
blauwe lucht kwamen aan het feest van
twee Koningskinderen luister bijzetten, en
wie in de stad gebleven was, ging dan toch
nu eens genieten van de het heerlijke win
terweer, zooals we het de laatste tijd zoo
weinig gekend hebben. Tot de radioreportage
om kwart over tien begon. Daar moest ieder;
natuurlijk bij zijn.
Wie niet thuis of bij een kennte of fami
lielid kon luisteren, wel, in verschillende
groote gebouwen en kerke t waren daartoe
mnatregp'en gptroffen. zoodat letterliik ieder,
die maar W'lde, in de gelegenheid was do
plechtigheden te hooren. Bovendien werden
een aantal bioscopen speciale voorstel li n-
II in verband mej het vorstelijk huwelijk
seven, waarvoor naar we vernamen, veel
helangstolling was.
Rotterdam viert wel zeer stil het feest van
7 Januari. Althans in de morgenuren. Maan
vanmiddag en vanavond, als er een zang-
uurtje is. als 17 muziekcorpsen de versierde
stad gaan doorkruisen, dan zullen we nog
eens zien!
