DE FEESTDAGEN INGELUID!
Ons Jaareinde-nummer
1
ZATERDAG 19 DECEMBER 1936
EERSTE BLAD PAG.
Op het stadhuis te 's-Gravenhage
is het Vorstelijk Paar hedenmorgen
aangeteekend
Wapperende Vlaggen, een stralende
Oranjezon en oplaaiende geestdrift
Yaandelgroet en kinder-zanghulde
Nederland viert feest! Met een stralende Oranjezon wie had daarop in
de donkere dagen voor Kerstmis nog gerekend? zijn de Bruidsdagen van
H. K. H. Prinses Juliana en Z. D. H. Prins Bernhard aangevangen.
De Residentie is bruidsstad geworden en staat gereed het Bruidspaar on
vergetelijke dagen te bezorgen. De straten zijn versierd met slingers van
groen, oranjewimpels, wapenschilden en andere versieringsattributen. De
nationale driekleur wappert van de huizen en het Oranje domineert overal!
Om half elf hedenmorgen is ten stadhuize te 's-Gravenhage het Vorstelijk
Paar in ondertrouw opgenomen en onmiddellijk daarna heeft bazuingeschal
den volke kond gedaan van deze heuglijke nationale gebeurtenis.
Kiokkeklanken verspreidden zich over de Hofstad, het carillon van den
Haagschen Toren zong zijn hoogste lied en temidden van een jubelende
menigte reed het Bruidspaar terug naar het Palels.
Daar werd om elf uur aan het Vorstelijk Bruidspaar de cassette aangeboden,
waarin pl.m. 34000 handteekeningen van besturen en leden van de 424 bij
het Feestcomité aangesloten vereenigingen. Vervolgens vond de vaandel-
groet en de kinderzanghulde plaats waarna de kinderen een korte marsch
door de stad maakten, voorafgegaan door twee muziekcorpsen.
De Bruidsdagen zijn aangevangen. Nederland viert drie weken feest!
(Van onzen eigen verslaggever)
Hel sprankje hoop, dat in ons aller harte
leefde, wat het weer betreft, is zoowaar ten
volle in \ervulLing gegaan. Dagen achter
een hadden donkere wolken en regenbuien
aan de Residentie een karakter gegeven, dat
wel heel moeilijk viel te rijmen met wat
nnen onder een bruidstad pleegt te verstaan.
Triest en somber hingen gisteravond nog de
duizenden vlaggen en Omnjpbanen, en zie,
de dag der aanteekening is aangebroken en.
daar breekt tegelijkertijd onder een milde
wintertemperatuur het Oranjezonnetje door!
Niet zoo heel vroeg, am half negen onge
veer. namen de eerste Oranjeklanten hun
zitplaatsen in bij het Paleis en het stadhuis,
waarvoor zij klapstoeltjes hadden meegeno
men. Voor ile Koninklijke veste werd al ten
deele gebruik gemaakt van de tribunes voor
den trouwdag terwijl in de omgeving van
het stadhuis, vensterbanken en raamkozij
nen eveneens met dankbaarheid als plaat
een werden aanvaard.
Tegen tien uur werd het voller en voller
in de binnenstad. Langs de route die het
Paar na afloop van de korte plechtigheid op
het stadhuis zou afleggen, had zich ook
heel veel publiek opgesteld. Van gedrang
kon echter geenszins worden gesproken.
Als steeds bij bijzondere gebeurtenissen
was voor het Paleis ook nu weer een legertje
journalisten, persfotografen en filmopera-
tours op de been.-De reportagewagen van
de N.C.R.V. was eveneens present
Zelfs deze lieden maakten het de politie
niet al te lastig, zoodat op dit uur aan de
sterke arm geen al te hooge eisohen werden
gesteld. Ook wat het verdere deel van den
dag betreft zou blijken dat alles een heel
rustig verloop zou hebben.
Hoe dichter inmiddels het tijdstip der
aanteekening naderde, dit vormde geen be
letsel voor een forsch gebouwde werkster
om nog even de glazen deuren van het bal
kon een extra beurt te geven, terwijl de de
corateurs van enkele naburige gebouwen
eveneens zoo lang mogelijk in tempo bleven
doorwerken, daar zij eigenlijk geen minuut
te verliezen hadden.
De route vrij
Om tien uur was de route vrij ge
maakt en onder het neuriën van het
Wilhemus en het volkslied van Lippe
kortten de langs den weg geschoarden
den tijd. Men kon het hen kennelijk
aanzien dat de vriendelijke zonnestralen
er niet weinig toe bijdroegen' om de
vreugdestemming te verhoogen.
Inspecteurs en agenten gaven nog enkele
aanwijzingen en toen werd het voor het
Paleis voortdurend stiller. Deze stilte werd
slechts af en toe onderbroken wanneer en
kele autoriteiten werden voorgereden. Fier
en zelfbewust wapperde de Koninklijke
Standaard op het Paleis, waarop zich aller
oogen concentreerden.
Het Comité voor de luisterrijke vie
ring bestaande uit 160 dames ern heeren,
nam zijn plaats in onder de colonnade,
waarna twee padvinders de zilveren
cassette met 31000 handteekeningen naar
binnen droegen, afkomstig van besturen
en leden der 424 bij het Comité aange
sloten vereenigingen.
Straks na de terugkeer van het onder
trouwde paar zal dit herinneringsgeschenk
aan de gelukkigen worden overhandigd. De
Padvinders waren vergezeld van een paar
afgevaardigden van het Comité, waaronder
de voorzitter en de secretaris resp. de hee
ren generaal J. C. Wagner en L. P. van der
Heijden. Klokslag half elf gingen de stati
ge paleisdeuren open en een luid gejuich
steeg op toen de Verloofden in de ondertus-
schen gearriveerde auto plaats namen. Bei
den waren op dat moment blootshoofds.
De Prinses was gekleed in blauw
groen fluweelen mantelpak. Het man
teltje was met zwart bont aan den
hals afgezet. Zwarte peau de suede
handschoenen en schoenen voltooiden
het toilet. De Prinses droeg een cor
sage van prachtige orchideeën.
Prins Bernhard droeg een donkere
jas en de witte anjer in het knoopsgat,
een dikke witwollen das om den hals.
Dit deed denken aan het gerucht dat
de Prins de laatste dagen eenigszins
last zou hebben gehad van griep.
Gelukkig lachend keken zij even naar
de menigte, waaruit eenige hooge meis
jesstemmen het Wilhelmus inzetten.
Toen wipten beiden vlug in de gereed
staande gesloten auto, welke slechts
voorafgegaan en gevolgd door motorrij
ders der verkeerspolitie langs het Noord-
einde in de richting van het Stadhuis
vertrok.
Door de Hoogstraat. Halstraat, tusschen
Stadhuis en Groote Kerk door werd gere
den naar den hoofdingang van het Stad
huis aan de Groenmarkt. Overal langs de
eg stond het zwart van menschen.
De aankomst bij het stadhuis
Bij het Stadhuis had zich lang van te vo
ren een ontzaglijke menschenmenigte verza
meld en een leger van agerten was noodig
om alle belangstellenden op de voor het pu
bliek aangewezen plaatsen te houden.
Een driehoekige ruimte tusschen de Groote
Kerk en het Stadhuis was voor verslaggi-
vers, persfotografen en filmoperateurs vrij
gehouden eq een waar bataljon foto-en film
toestellen was opgesteld.
Nauwelijks had de klok half elf gesila-
gen, of aan het gejuich, dat in de verte
reeds werd vernomen, hoorde men, dat
Het vorstelijk bruidspaar verlaat het stadhuis te Den
De acte van ondertrouw
De acte van ondertrouw, welke
door de Prinses en de Prins en
Burgemeester De Monchy, als
ambtenaar van den burgerlijken
stand is onderteekend, luidt als
volgt:
Heden, den negentienden De
cember negentienhonderd zes en
dertig verschenen voor mij. ambte
naar van den burgerlijken stand
der gemeente 's Gravenhage. Zijne
Doorluchtige Hoogheid Prins
Bernhard Leopold Frederik Ever-
hard Julius Koert Karei Godfried
Pieter van Lippe-Biesterfeld. oud
vijf en twintig jaren en Hare
Koninklijke Hoogheid Prinses
Juliana Louise Emma Marie Wil-
helmina der Nederlanden. Prinses
van Oranje Nassau. Hertogin van
Mecklenburg, enzoovoorts, enzoo-
voorts, oud zeven en twintig jaren,
beiden wonende alhier, hun voor
nemen te kennen gevend om met
elkander een huwelijk aan te gaan.
Hiervan is deze akte opgemaakt,
welke overeenkomstig de wet is
voorgelezen.
het Prinselijk Paar in aantocht was.
Eenige momenten later reed de sierlijke
limousine, voorafgegaan door een motor
van de politie, langzaam den hoek om
tot voor den ingang.
Het portier van de koninklijke auto
werd geopend en rustig stapte eerst
Prins Bernhard uit, die zijn toekomstige
bruid bij het verlaten van de auto be
hulpzaam was.
Na een moment op het bordes te heb
ben stilgestaan en de wach'end? menigte
te hebben toegewuifd, 1 erdween het
Prinselijk Paar naar binnen.
Twintig minuten lang moest de men-
schenmassa geduldig afwachten, voor
dat zij weer iets van het Prinselijk
Bruidspaar kon waarnemen. Toch bleef
er gedurende dien tijd een spanning
tusschen het publiek bestaan, die er
voor zorgde, dat het wachten geen mo
ment te lang werd.
Het beste hadden nog zij het, die op het
kerkplein stonden en door de ruiten van
het Stadhuis een glimp konden opvangen
van hetgeen er binnen gebeurde.
Zij konden ook het moment bepalen, dat
de Prinses en de Prins weer het stadhuis
zouden verlaten en op dat oogenblik werd
eerst zwak, daarna sterker, het Wilhelmus
aangeheven.
Het duurde evenwel nog eenigen tijd voor
burgemeester De Monchy op het bordes ver
scheen en het Prinselijk Paar naar de auto
begeleidde. Op dat momen', werd het aange
heven Wilhelmus luide overstemd door over
weldigend gejuich der menigte.
In het stadhuis
Enkele minuten over half elf verschijnt de
'burgemeester van Den Haag, Mr. S. J. R. de
Monchy, in de hall van het stadhuis, om
zich naar het bordes te begeven voor de
ontvangst van het jonge paar.
Weinige oogeniblikken later kondigt het
gejuich, dat uit de menigte, buiten verza
meld, opstijgt, de aankomst van Prinses en
Prins aan.
De Prinses straalt van geluk. Prins Bern-
hard heeft een donkere overjas aan en een
witte foulard. Hij draagt den hoogen hoed
in de hand.
In de hall is in de oude schouw een blik-
kenvuur aangemaakt. Boven den schouw
hangt een schilderij van den grooten Zwijger
een copie naar het bekende werk van van
Mierevelt.
Enkele fotografen die hier een plaats heb
ben gevonden, alsook een vertegenwoordiger
van de Haagsche amateur-filmclub, nemen
dan opnamen van het jonge paar.
De smalfilm die de Haagsche amateur-
filmclub van deze plechtigheid heeft ge
maakt, zal het jonge paar worden aange
boden. Er komen geen copieën van.
Nadat dfe filmopname is geschied
gaat de burgemeester, die een gekleede
jas draagt en zijn ambtsketen om heeft,
het jonge paar voor naar zijn kamer,
waar de plechtigheid van den Vorste-
lijken ondertrouw zal geschieden.
NadatMr. de Monchy de Prinses en den
Prins met enkele woorden welkom heeft ge-
heeten, stelt hij aan het paar voor den heer
P. C. Wesseling, chef van de afdeeling be
volking, verkiezingen en burgerlijken stand,
die als assistent-ambtenaar van den burger
lijken stand zal optreden.
Voordat de plechtigheid een aanvang
neemt, heeft het Vorstelijk paar, onder ge
leide van den burgemeester, de trouwkamer
bezichtigd, waar op 7 Januari de plechtig
heid van de huwelijks voltrekking zal plaats
vinden.
Dan geleidt de burgemeester de
Prinses en den Prins weer naar zijn
werkkamer, waar de plechtigheid een
aanvang neemt. Nadat aan de ver-
eischte formaliteiten zijn voldaan,
overhandigt de burgemeester in zijn
hoedanigheid van eere-voorzitter van
het Comité voor de Luisterrijke Vie
ring van het Vorstelijk huwelijk te
's-Gravenhage, het geschenk van
dit comité, den gouden veder, waar
mede de acte van ondertrouw zal
onderteekend worden.
De prinses teekent dan: ..Juliana,
princes der Nederlanden, van Oranje
Nassau, van Mecklenburg" en de
prins: ..Bernhard Leopold Prinz zur
Lippe-Biesterfeld"*
Vervolgens bood de burgemeester
de eerste gelukwenschen aan het
Bruidspaar aan. hij deed dit verge
zeld gaan van een oorkonde van den
gemeenteraad, die het volgende
opschrift draagt:
„Aan Prinses Juliana en Prins
Bernhard bieden wij, voorzitter,
leden en secretaris van den ge
meenteraad van 's-Gravenhage,
verheugd, dat wij de eersten z«d».
die tot Bruid en Bruidegom het
woord mogen richten, eerbiedig
onze hartelijke gelukwenschen aan
met de bede, dat U beiden lang
voor elkaar en voor het vaderland
gespaard moge blijven".
Twee kleinkinderen van den burgemeester,
Albert Hijmans van den Bergh en Beppie
de Kanter, boden vervolgens de eerste bloe
men aan, een bouquet, bestaande uit phale-
nopsis, lelietjes van dalen en Oranjebloemen.
De klokken luiden
Als dit gebeurd is, beginnen de klokken te
luiden en treden de heeren J. T. Terburgh,
oud-hoofdinspecteur van de volksgezondheid,
cr. A. J. G. P. Septer. ambtenaar van den
buigerlijken stand, beiden uit Amsterdam, de
werkkamer binnen om in hun hoedam jheid
van voorzitter en secretaris-penningmeeste:
van de stichting „Het Nederlandsch Gezins
beek", een exemplaar in prachtband van dit
werk het jonge paar aan te bieden.
De voorzitter van deze stichting sprak
hierbij de volgende woorden:
Koninklijke Hoogheid. Doorluchtige
HoogheidVorstelijk Bruidspaar,
Het zij mij vergund, met de laatste zoo
inhoudrijke woorden, Uwe Hoogheden toe
te spreken, wanneer wij namens de stich
ting „Het Nederlandsch Gezinsboek" een
exemplaar daarvan aanbieden, tevens
zen hartelijken dank betuigende voor de
daartoe geschonken gelegenheid. Het ge
zinsboek beoogt aan hen, die in den ouder-
trouw worden opgenomen, raadgevingen te
verstrekken, ten einde het huwelijksgeluk
te bevorderen. Zoo moge de aanbieding ten
bewijze strekken van onze hartgrondigen
wensch, dat ook uwe hoogheden een groot
huwelijksgeluk ten deel moge vallen.
Mij zou de in het gezinsboek voorkomen
de raadgevingen bij een Vorstelijk huwe
lijk als overbodig kunnen beschouwen. Wij
weten uwe hoogheden omringd door tal
van deskundige adviseurs, die te allen tijde
en onder alle omstandigheden steun zullen
verleenen. Toch achtter wij het niet uit-
gesloten, dat het aan te bieden boekwerk
in stille uren welke qp de blijde, maar te
vens inspannende bruidsdagen mogen vol
gen, ter hand zal worden genomen.
Zoo mogelijk ter bevordering van eigen
geluk, doch tevens ter verkrijging van
inzicht in het streven van de stichting om
het Nederlandsch gezin, als hoeksteen van
onze nationale samenleving, tot krachtige
ontwikkeling te brengen".
Hiermede was de plechtigheid vani
den ondertrouw ten einde. Vergezeld!
van den burgemeester betrad het jonge
paar andermaal de hall van' hét stad
huis, om enkele oogenblikken te po
seeren voor de fotografen.
Vervolgens betraden zy het bordes.
Bliten het Stadhuis
Zoodra het ondertrouwde Prinselijk Paar
op het bordes verscheen, brachten de belang
stellenden, die in grooten getale in de omge
ving van het stadhuis waren opgesteld, de
Prinses en den Prins een ovatie.
De klanken van het volkslied waren
welijks hoorbaar, zoo juichte en jubelde de
menigte.
De terugrit ging tusschen dichte hagen van
belangstellenden door langs Groenmarkt,
Groote Halstraat, Prinsenstraat, .Prinsesse-
wal, Hoogewal en door het Noordeinde naar
het paleis.
Nadat het bruidspaar was vertrokken stel
den de herauten met trompetters zich op
achter het stadhuis. Een schetterende fanfare
weerklonk, terwijl vroolijke zonneschijn de
stad overstroomde en de kleurige trompetva
nen in den wind wapperden, door de wijde
en hooge luchten. Een der herauten las daar
na de oorkunde voor, welke van het feit van
den ondertrouw den volke kond deed.
Deze proclamatie, uitgaande van
het Comité voor de Luisterrijke Vie
ring te 's-Gravenhage van het Vor
stelijk Huwelijk, luidde als volgt:
Stadgenooten,
Wij vervullen de blijde taak, u
te mogen melden, dat heden ne
gentien December negentienhon
derd zes en dertig in ondertrouw
zijn opgenomen:
Zijne doorluchtige Hoogheid
Prins Bernhard, Leopold, Frederik,
Everhard, Julius, Curt, Karei,
Godfried, Pieter van Lippe
Biesterfeld.
en
Hare Koninklijke Hoogheid
Prinses Juliana, Louise, Emma,
Marie, Wilhelmina der Nederlan
den, Prinses van Oranje Nassau,
Hertogin van Mecklenburg, enz.
enz.
Het Vorstel ij k Bruids
paar h e il.
Daarna togen de herauten, elk vergezeld
van twee trompetters, langs zes verschillende
wegen de stad in om het blijde nieuws te
gaan uitbazuinen. Zij trokken alom veel be
langstelling.
De menschenmenigte in de binnenstad ver
spreidde zich geleidelijk. Van stonde aan
heerschte in alle straten en op alle pleinen
een stevige drukte, die voortdurend1 toenam.
De afkondiging
van het voorgenomen huwelijk
De afkondiging van het voorgenomen
huwelijk van Prinses Juliana en Prins
Bernhard, welke hedenochtend om 12 uur,
aan het Stadhuis is aangeplakt, luidt als
olgt:
De ambtenaar van den Burgerlijken
Stand der gemeente 's-Gravenhage ver
klaart, dat door aanplakking vaai dit ge
schrift aan het huis der gemeente, op,
van ons ZONDAGSBLAD, dat de lezers heden ontvangen, is naar
inhoud en vorm keurig verzorgd, 't Kan een vergelijking met alle z.g.n.
„Kerstnummers" met glans doorstaan. Dit nummer vormt een goed slot
van een mooien jaargang. Van den inhoud noemen we:
Eenige oude Kerstliederen, door A. J. de Weerdt.
Over Dordt, Rome en een Ruïne, door J. Schipper Jr.
Het onderwijs in de Nederlandsche literatuurdoor M. J. Leendertse.
Het Kasteel te Dussen wordt Raadhuis, door Ph. J. G. Roest.
Herinneringen aan Februari 1901. Bijzonderheden van de groote
plechtigheden bij het huwelijk van H. M. de Koningin.
Als ijzer en staal, een mooie Kerstvertelling door H. W. Aalders.
Kort Verhaal: Toch Kerstfeest, door S. W. Williams.
Verder de gewone rubrieken: Meditatie en gedichten. Binnen- en
Buitenlandsch Overzicht, Vervolgverhalen, Damrubriek, Ruilbeurs enz.
Dit keurig gedrukte nummer bevat vele illustraties.
Ook de Kinderkrant met Kleuter-bijvoegsel zal door onze jongens en
meisjes weer gretig worden gelezen.
Banden
Zondagsblad
Hebt u al een band besteld? Zoo niet,
doe 't dan nog heden en maak daarvoor
gebruik van de bon, die wij in de krant
van heden weer afdrukken.
heden, Zaterdag den 19den December 1936,
des middags te 12 uur., afkondiging ge
schiedt van het voorgenomen huwelijk van
Z.D.H. Prins Bernhard Leopold Frederik
Everhard Julius Curt Karei Godfried Pieter
van Lippe-Biesterfeld, oud 25 jaren en
H.K.H. Prinses Juliana Loui«e Emma Marie
Wilhelmina der Nederlanden, Prinses van
Oranje-Nassau, Hertogin vam Mecklenburg,
enz. enz., oud 27 jaren, beiden wonende
alhier.
De ambtenaar van den Burgerlijken Stand
voornoemd: De Monchy.
ONTROERENDE ZANGHULDE
KINDEREN BIEDEN
BLOEMHULDE AAN
Eindelooze rij van vaandels
Terwijl de ondertrouwplechtigheid op het
Stadhuis voltrokken werd, bracht een aan
tal zusters van de Scheveningsche vereeni-
ging tot Uitzending van particuliere ver
pleegsters nog een fraai, groot bloemstuk
met de letters J. en B. in het Palei6. Doch
niet. alvorens zij er op minzame wijze het
publiek kennis van hadden doen nemen.
Doordat de eenige klanken in deze oogen
blikken gevormd werden door de beierende
klokken hadden we dier met een heel teer
momentje te doen.
Om kwart voor elf marcheeren een aantal
dames van de Princevlag het Voorplein on,
voorzien van wapperende dundoeken, óm de
noodige luister bij te zetten. Als zij goed en
wel zijn opgesteld voor het bordes krijgen
we nog een tooneeltje te aanschouwen, dat
even grappig is als paradoxaal. De bevallige
Princevlag-dames komen namelijk juist te
genover de tw'èe diep ontzag inboezemende
soldaten te staan, die met hun bajonetten
op het geweer uiteraard niet van wijken
weten.
Al gauw maken vervolgens de ruim 500
leerlingen van bijzondere en openbare Haag
sche scholen hun entree om zich voor de
zanghulde in gereedheid te brengen.
Allen zien er even frisch en opgewekt uit,
ja sommigen zijn zoo dartel als veulens in
de weide.
Ook de deputaties der 424 vereenigingen
nemen geleidelijk hun plaatsen in, zich op
stellend in eon kring achter de scholieren,
die rondom het podiuni van den dirigent
den heer J. D. van Ramshorst zijn ge
schaard. Dan opeens, wat later dan het pro
gramma aangeeft, om elf uur twintig, wor
den de groote glazen deuren van het balkon
geopend.
Daar zijn ze dan, de lang verbeide
Vorstenkinderen die 't Paleis door de
tuinpoort aan de Prinsessewal hebben
betreden. De muziek van de Posthar-
monie laat het Wilhelmus weerklin
ken en uit ontelbare kelen stijgen de
zoo vertrouwde klanken met een
zekere devotie op. Na het eerste couplet
nog het voor ons volkskarakter zoo
sterk sprekende:
Mijn Schilt ende betrouwen
Zijt Gij, o God, mijn Heer.
Na gaan bij het standbeeld van Wil- F
lem de Zwijger eenige groote borden
omhoog, waarop voor het publiek in l
suggestieve letters te lezen staat; Stil- j.
te, stilte, stilte.
Er wordt prachtig op gereageerd, fj
zoodat men wel een speld kan u
hooren vallen. Weer volgt er thans I
een fijn momentje, wanneer Anges
Loocks, leerlinge van de Bijzondere
School aan de Brandt6traat, en Hans r1
Stein van de Openbare school aam de
Koningin Sophiestraat onder leiding
van Drs; D. G. G. van Ringelestein en
Dr. W. J. Goslinga, namens de zingen
den het blijde paar keurige bloemen
aanbieden. Het betreft hier een mand
met witte seringen, waaromheen linten
in Oranje en Lippe-kleuren, die als
opschrift dragen: „De Haagsche
Schooljeugd." B
Iets dergelijks geschiedt door Ansje
zing en Didv Blok, die een fraai gecalligB
feerd programma overhandigen, dat met xè
kunstzin is vervaardierd door de heeren W.l
Calliber, hoofd der Bijzondere School arx
het Westeinde en D. Blok, hoofd der Bijzife
dere School aan de Zuid-Oost-Buitensing^,
De vier scholieren krijgen daarna efe
plaatsje links en rechts van het vorstel#
Paar en dan zetten de 500 kinderen li
Bruidslied in „Jong Nederland viert feest®
Het wordt onberispelijk vertolkt, zoowel do£
de kinderen als door de musici en het Pa»l
toont zich na afloop uitermate dankbaajt
Het geeft daarvan blijk door een langdurfc
wuiven in de allerbeste stemming.
Vervolgems klinkt van alle kanten hoer.
geroep. De vaandels nijgen zich en het ovP
rige deel van het Zangprogramma bestaamr
uit nog enkele liederen wordt even enthoP
siast uitgevoerd. Bepaald ontroerend is hè
slot: de Zegenbede .uit Psalm 134. h
Opnieuw wuiven de Vorstenkinderen zotc
der ophouden, waarna het publiek onveL
vachts uiting geeft aan zijn Oranjelief L
door het „Lang zalilen ze laven" aan te lier
fen. Hiep, hiep, Hoera! besluit deze zanf
hulde, nadat het „Lang zullen ae leven" mf
een3 uit volle borat is herhaald.
Marsch door de stad j
Zwaar tromgeroffel van de Padvinders I
dan het sein voor de opstelling van de stoet
die een korte marsch door de stad gaat of
dernemen. De Padvinders starten als eeï
sten, daarachter de Postharmonie en o
Princevlag. J
Het gaat de Heulstraat in en onder 4
tonen van het Lippe-lied huppelen de schf
lieren er achter aan. Hierna volgt een eiifc
delooze rij van vaandels, die door de depf
taties der ruim 400 vereenigingen twee air
twee naast elkaar worden gedragen. Het I
een prachtig schouwspel, al die kleurige dol
ken aan het oog te zien voorbijtrekken
Wanneer de laatste gepasseerd zijn stornji
het publiek er achter aan, en zoo verdwijn
de geestdriftige stoet uit ons gezichtsveli
cwn langs len Kneuterdijk naar het Binnef
te trekken, waar de stoet, na een toespraal'
van generaal Wagner, die namens hl
Bruidspaar en de Koningin allen die aair
de hulde hadden deelgenomen, bedank»
werd onthbonden. F
Herauten doen den volke kond. dat Prinses Juliana en Prins Bernhard in ondef'
trouw zijn opgenomenp
