N AT I O N A L E
üam
Batavia viert Prinsessefeest
WOENSDAG 23 SEPTEMBER 1936
DERDE BLAD PAG. 9
Uit Oost-Indië
Blank en bruin verbonden
door den Oranjeband
je Chr. organisaties
ormden een prachtgroep
De heer P. Gilde te Batavia zendt ons
,er vliegpost een uitvoerig verslag van de
ildaar gehouden Oranje-feesten. Wij ont-
(Teenen er het volgende aan:
Het blijde bericht
Dinsdag 8 Sept. 1936, 's avonds
5 uur. Do telefoon gaat, wie zal dat
weer zijn. De andere zijde buldert mij
in 't oor: de Prinses is .verloofd,
hoerah!
Vlug mijn huisgenooten op de hoogte
gesteld. Als goede Oranjeklanten ging
er een gejuich op en direct de vlag
uit.
Vlug de straat op, om 't aan vrien
den en kennissen mede te deelen.
Er ging een golf van blijdschap doot
Jatavia, ouderen sprongen en jubelden even
iard als de jongeren, Batavia was spoedig
•en vlaggenzee.
Batavia was een m zijn Oranjeliefde en
jen des avonds een militaire taptoe ge-
Jiouden werd, was er één groote optocht en
■e lindigde men zeer laat in den avond
cestvreugde.
by De Vorstelijke radio-toespraken
=j»o<
Den 9en September des avonds 7 uur zag
ien niemand op straat, in tegenstelling
net de vorige dag, een stilte alom. Wat was
t oorzaak? Ge weet het reeds: onze zeer
•liefde Koningin zou ons zelf door de radio
2 medcdeeling doen van de verloving .van
jare Dochter Prinses Juliana.
Zou men dit verzuimen? Nee, dat nooit!
Hoe waren we verheugd, toen we van
leze Koninklijke Moeder zelf mochten
23 looren, dat dit huwelijk uit liefde zal
worden gesloten.
We hoorden een gelukkige Moeder, een
•elukkige Dochter en een gelukkige .Ver-
naam onzes Gods. De Heere vervulle all
Uwe begeerten." Hij toekende in gevoelvolle
woorden den band die er is tusschen Neder
land en Oranje, een band die gelegd is in
bloed.
Nadat Efr. van Andel den zegen had uit
gesproken, zong de gemeente staande twee
coupletten van het Wilhelmus.
Aanwezig waren alle officieele vertegen
woordigers, de Resident ter beschikking de
heer H. A. van Loghem en de hoofdcommis
saris van politie, de heer P. Dekker.
In de Willemskerk wachtte reeds lang
voor half 10 een geduldige schare op het
begin van den feestdienst. Links en rechts
van het orgel waren de Duitsche en de
Nederlandsche kleuren aangebracht. Op de
wandlen ter weerszijden van het spreekge
stoelte waren de wapenschilden van het
Huis van Nassau en van het Huis van
Lippe-Biesterfeld bevestigd.
Even over negenen arriveerden de autori
teiten, onder wie waren de vice-president
en leden van den Raad van Nederlandse!)-
Indië, de vlootvoogd, de divisie-comman
dant en de eskader-commandant met hun
adjudanten, de voorzitter, de secretaris en
leden van den Volksraad, de gouverneur
van West-Java, de resident en de regent
van Batavia, departementchefs, de consul-
van Batavia, departementchefs, dc consuls-
Brittannië, de procureur-generaal, de luite
nant der Chineezen en andererk
Precies om half 10 ontvingen de
voorzitter en de vice-voorzitter van
het Protestantsch Kerkbestuur, dr. N.
A. C. Slotemaker de Bruine en dr. E.
A. A. de Vreede, den Landvoogd en
mevrouw De Jonge, jhr. en freule De
Jonge, den heer en mevrouw Kiveron,
mr. Borgman Brouwer en den waar
nemend intendant van het Huis van
Z. E. den Gouverneur-Generaal en
mevrouw Van Vreeswijk.
Aan den feestdienst verleenden mede
werking een dames-zangkoor, onder leiding
van den heer De Ruyter Korven.
Een grootsche optocht
Des middags was er een groote optocht
die langs het paleis van den Gouvemeur-
GeneraaJ trok. Het was eeL indrukwekkend
défilé. Niemand is achter gebieven om te
getuigen van zijn blijdschap over dit ge
beuren.
Alle rassen, blank en bruin werden bijeen
gebracht en gehouden door den Oranjeband.
Alle verdeeldheid, alle versplintering was
geweken, 't Nederlandsch Indische volk
toonde, dat er een eenheid bestaat wanneer
't om Oranje gaat. De optocht wordt door
sommigen geschat op 30.0G0, door anderen
op 70.000 deelnemers. Wij gelooven, dat er
zeker 50.000 waren. Ze bereikte een lengte
van plm. 6 K.M.
Verwonderlijk hoe alles in twee dagen
was georganiseerd.
Alles wat Christelijk was in zijn orga
nisatie had zich achter elkaar opgesteld.
Wij openden met de Chr. Oranje-
Vereeniging Batavia. Op het doek was
geschilderd 't Bondsvaandel met insigne.
Hierop volgde de P(rotestantsche)
J(eugd) C(lub), daarna het Christelijk
Onderwijs, omvattende de vier vereeni-
gingen op Batavia, de Chr. A.M.S., de
Chr. Kweekschool, de Chr. Onderwijzers
Vereeniging; het Chr. Jeugdwerk, o.a.
de padvinders(sters) en de driehoekjes
en tenslotte sloot de stoet met de Chr.
Staatk. Partij.
Om half zeven zette de optocht zich in
beweging en was om 7 uur voor 't Paleis.
In onafgebroken dichte rijen trok men
voorbij den minzaam groetenden Gouver
neur-Generaal en zijn gevolg; het was over
half negen toen de laatsten voorbij trokken
Uit den optocht trad de Resident
Batavia, Mr. H. Fievez de Malines
van G i n k e 1 naar yoren en sprak namens
de geheele burgerij van Batavia
Gouverneur-Generaal toe, die met een korte
rede antwoordde en besloot met een geest
driftig: „Leve de Koningin! Leve de Prinses!
Leve de Prins!"
Dit feest is weer achter den rug. Mogen
de jong verloofden thans verder genieten
van een rustig samenzijn. Mogen onze ge
dachten vaak vertoeven in dit Koninklijk
Desniettemin willen wij hier openlijk
ïze verzekering geven: men bespreekt en
bepleit de verwezenlijking van dd<t denk
beeld met liefde en met kracht. Men wil
er niet van hooren, dat het onmogelijk
zijn; men wijst op de voorbeelden van
Engedeche en Belgische koningszonen, die
Ook gingen naar eigen overzeesche gebie
den en naar die van andere rijken.
Om te bewijzen, hoe zeer de gedachte
aan een eventueele overkomst van
verloofde paar naar Indië leeft, moge die
nen, dat wij een brief ontvingen van een
onzer lezers, die daarin schreef, dat straks
natuurlijk Indië een huwelijksgeschenk
zal aanbieden. Dit behoorde dan, zoo was
zijn meening, te zijn een Koninklijk jacht,
waarmede Prinses en Prins dan naar
Indië zouden kuninen komen.
Ter zijde gelaten, of met een „jacht" de
reis over de Oceanen naar hier gemaakt
kunnen worden, wordt hiermede toch
niettemin treffend gedemonstreerd, hoe
levendig de gedachte, welke wij hier even
bespreken, heeft post gevat.
Daarom: laat men in Nederland
toch vooral begrijpen, dat men hier
niet te doen heeft met zoo maar een
opwelling, maar met een wens oh,
reoht uit het hart.
Daarom ook: laat men in Neder
land dezen wensch niet onmiddellijk,
als zijnde om allerhande redenen
niet uitvoerbaar, verwerpen.
Men overwege hem en deugdel'ijkl
ben1
ifde.
De laatste jaren hoorden we onze geliefde
'orstin woorden van weemoed tot ons spre
ien, thans was het in jubeltoon.
Code zij hiervoor de dank.
t grootsche huldiging
I De radio bracht ons spoedig het bericht,
Jat Batavia zich op moest maken voor een
jotsche huldiging op Zaterdag 12 Sep-
)er.
j dag werd ingezet met een kinder-
tada. Gezongen werd door de Inlandsche.
ibische, Chineesche en Europeesche kin
_..en.
De Inlandsche kinderen zongen een door
wen Regent van Batavia, den heer Achmad
robonegoro zelf gemaakt lied, n.l. Slamat
ampoerna, ook de Arabische er\ Chineesche
tinderen zongen liederen speciaal voor deze
Gelegenheid gemaakt. De Europeesche kin
fren zongen het: „Wij willen Neerland
twee coupletten .van
flielmus.
iVas een mooi moment toen de kinderen
in iun lied 't verloofde Vorstelijke paar
Oile brachten.
[kdiensten
Om half 10 begonnen 'de kerkdiensten ïn
p Protestantsche Kerk waar Ds. iB. K e e r s
'ad en in de Gereformeerde Kerk
[Kwitang" waar Dr. H. A. van Andel
ging. 't Was wel een gelukkige om-
mdigheid, dat deze fijn besnaarde predi
cant van Solo juist in Batavia vertoefde.
[Dn van Andel had tot tekst Ps. 20\c 5
1 6: „Hij geve U naar Uw hart, en ver-
5 al Uwen raad Wij zullen juichen over
llw heil en de vaandelen opsteken in den
LEVENSVERZEKERING-BANK Rotterdam
NATIONAAL-TARIEF
(MET OPVOEOINQSRENTS)
Voor 124,80 V-jaars
verzekert 30-jarige
ƒ6000,» kapitaal pTuc
ƒ600,- epvoedingsrente
Ds. Keers zei om., dat deze dag ons
wijst op onze roeping om ons vorstenhuis
te schragen en om ons te scharen rondom
den troon. Wat vooral in dezen tijd noodig
is, dat is: eenheid. Hoe hopeloos ver
splinterd wij ook zijn, in dagen als deze is
bewezen dat eendracht mogelijk is. Menig
maal is onze eendracht geboren uit druk
en nood, laat ze nu opbloeien uit jubel ch
geluk.
En wanneer de twee koningskinderen
uitvaren op de zee des levens, dan moge'
onze bede hen vergezellen: „God zegen hen
en zegen hun levert."
Ook hier werd de dienst besloten met
het gezamenlijk zingen van het 6de couplet
van het „Wilhelmus", waarop de Landvoogd
met familie en gevolg vertrokken.
De organist ging nu over tot het spelen
van vaderlandsche liederen, welke spontaan
en met groote geestdrift werden meegezon
gen door het langzaam wegstroomende
publiek en terwijl wij de breede trappen
van het kerkgebouw afdaalden, klonk het
overal om ons heen: „Wij willen Holland
houen Wij geven Holland nooit!"
mlingeh van de Chr. Kweekschool „Salem" in de optocht
gezin, maar bovenal: bidden wij veel voc
ons geliefd Vorstenhuis.
God, Nederland en Oranje, deze zij
onverbrekelijk één.
Dring' luid van uit ons feestgedruisch
De béé ben hemel in:
Blijv* met ons oud Oranjehuis
I-Iet volk steeds één gezin!
Vorstinnen en Prins prijze onze zang
En 't klinke aan allen kant:
Bewaar het Vorstelijk stamhuis lang
En 't lieve Vaderland!
DE PRINSES EN
PRINS BERNHARD
Een bezoek aan Ned.-Indië
in zicht?
De Indiische Pers heeft zich met groote
vreugde uitgelaten over de verloving van
H.K.H. Prinses Juliana en er is op geest
driftige wijze feest gevierd in heel Ned.-
Indië.
Vanzelfsprekend zijn van meerdere
den stemmen opgegaan over een eventueel
bezoek van de beide Vorstelijke personen
aan onze Oost.
Men mag aannemen dat de vervulling
van deze vurige wensoh onbeschrijfelijke
vreugde in Ned. Indië zou teweeg brengen.
De „Ind. Crt.", en dit is een van de vele
persstemmen, schrijft het volgende:
Thans, n-u Prinses Juliana verloofd is
de gedachten van heel Indië zich met ma
gische kracht geconcentreerd hebben
het Oranjehuis, is opnieuw de vraag naar
voren gekomen: Zou het piet mogelijk zijn.
dat de Prinses en Haar verloofde naar
d-eze landen een reis maken?
De telegrammen uit Nederland maakten
er gewag van, maar ook even prompt volg
de een tegenspraak.
EEN COMMUNIST
GEARRESTEERD
Na huiszoeking in zijn woning
Jongste politieke razzia vestigde
opnieuw de aandacht op hem
Verleden week is te Batavia te
zijnen huize gearresteerd een em
ployé van een der scheepsagenturen,
zekere Ph., die verdacht werd van
communistische propaganda, zoo
mefldt het Bat. NbL
Hij had reeds eenigen tijd in den
trein, met welken hij dagelijks van
Kemajoran naar Priok en terug reis
de, de aandacht getrokken wegens
zijn opgewonden verhaLen.
In de woning van Ph. werd, bij de
huiszoeking, welke aan die arrestatie
vooraf ging, zooveel communistisch
materiaal gevonden, o.a. pamfletten,
dat er alle aanleiding was om den
man voorloopig voor onderzoek aan
te houden.
PTl was tweede man van zijn kan
toor te Priok; hij is Nederlander
van geboorte.
Ph. kwam ongeveer twintig jaar geleden
als twintigjarig soldaat naar Ned. Indië.
Zijn militaire loopbaan was geen succes.
Na enkele zware disciplinaire straffen
kwam het einde met gevangenisstraf we
gens zijn politieke activiteit: het was iio
de dagen van Sneevliet.
Hij werd uit den dienst ontslagen met
vervaUien-verklaring van den militairen
stand. Hij vond toen in het burgerlijke een
betrekking en wel bij een Nederlandsche
firma, die optrad als agente voor enkele
buibenland6che reederijen. Hierbij heeft Pb
tien jaar lang gewerkt Ook in dezer
werkkring stak Ph. zijn politieke overtui
ging niet onder stoelen of banken. Doch
daar hij zijn werk uitstekend deed en in
de arbeidsuren niet over politiek sprak
nam zijn werkgever er geen aanstoot aan
Na bij deze firma gewerkt te hebben-
was hij werkzaam bij verschillende veem-
bedrijven en was ook eenigen tijd werk
loos. Vier jaar geleden trad hij in dienst
bij de buitenlandsche firma, bij welke hij
werkte op het moment van arrestatie. Zijn
directe chef was zeer goed op de hoogte
van zijn antecedenten. Hij nam van Ph
de gelofte af, dat dvaze zich nimmer zou
inlaten met het communisme. De firma is
agente van Duitsche reederijen, welker
schepen onder Hakenkruis-vlag varen, ter
wijl de leden van directie en personeel
overtuigd nationalist zijn», Ook hier deed
Ph. zijn werk uitstekend en hij maakte
als tweede man te Priok, een goede kans
op promotie, zoo de gelegenheid zich zou
hebben voorgedaan. Maar Ph. is commu
nist gebleven, een vurig bewonderaar van
de leer van Stalin.
Zijn echtgenoote, een Inlandsche, is ex-
Digoeliste. Deze vrouw was tijdens de ar
restatie van haar man niet thuis en voorts
schijnt niemand in de buurt er iets van
gemerkt te hebben. Althans mevrouw Ph
kwam den volgenden morgen bij den chef
van haar echtgenoot vragen, of deze wist
cP
G** c Y^SV*
\pO^ Aao °°vV: C0Ü&"9
aoe^OPle\^ie^t^3ripaVs
v 7eeP s Ae
oW" r0aV\ke°
„A\a<3epf LnVe^;
waar haar wederhelft toch kon zitten.
De Politieke Inlichtingendienst had Ph
nog niet vergeten, maar na de verhooren
van hen die bij de jongste politieke razzia
werden gearresteerd, werd de aandacht op
nieuw op hem gevestigd.
Het verhoor van Ph. was heden nog niet
ten einde.
DONDERDAG 24 SEPTEMBER
HILVERSUM I 1875 M. AVRO-Uitzending.
8.00 Gram.pl. 9.00 Kovacs Lajos' orkest.
10.00 Morgenwijding. Gram.pl. 10.30
Gram.pl. 11.30 Ensemble „Marcello". 71.00
AVRO-Aeolian-orkest. 2.00 „Eten en drin
ken ook bij andere volkeren", causerie.
2.30 Viool- en piano-recital. 3.00 Omroep
orkest. 4.00 Voor zieken en ouden van
dagen. 4.30 Gram.pl. 4.50 Voor de Jeugd.
5.30 Kovacs Lajos' orkest en orgelspel.
6.30 Sportpraatje. 7.00 en nu, naar
bed. 7.10 Causerie over de „Zonnestraal-
collecte". 7.20 Gram.pl. 7.30 De „Staal
meesters". 8.00 Berichten ANP. 8.10 So
listenconcert. 8.40 „Verruim uw kennis",
causerie. 9.20 Omroeporkest en soliste.
11.00 Berichten ANP. 11.3012.00 Gram.
pL
HILVERSUM II 301 M. 8.00—9.15 KRO.
10.00 NCRV. 11.00 KRO 2.00—11.30 NCRV
8.009.15 en 10.00 Gram.pl. 10.15 Mor
gendienst te leiden door Ds. A. W. F.
Waardenburg, Vrij Evang. pred. te
Oldebroek, 10.45 Gram.pL 11.3012.00
Godsd. halfuur. 12.15 KRO-orkest en
Gram.pl. 2.00 Handwerkcursus. 3.00 Gram.
pl. 3.153.45 Voor de Vrouw. 4.00 Bij
bellezing te houden door Ds. B. E. J. Bik,
Herst. Evang. pred. te EnMiuizen. 5.00
Cursus handenarbeid voor de jeugd. 5.30
Alt, cello en piano. 7.00 Berichten. 7.15
Joum. weekoverzicht. 7.45 Reportage. 8.00
Berichten ANP. 8.15 Arnhemsche Orkest-
vereen. 9.00 „Het Capitulantenstelsel",
causerie door den heer J. V e n n i k, te
Rijswijk. 9.30 Vervolg Concert (Om 10.00
Berichten ANP). 10.30—11.30 Gram.pL
Schriftlezing.
DROITWICH 1500 M. 12.10 Het BBC-Welsh-
orkest. 1.05 De BBC-Zangers. 3.30 Het
Bronkhurst Trio. 4.30 Strijkkwartet en so
liste. 7.00 Piano-recital. 8.20 Het BBC-
Symphonie-orkest m.m.v. solist. 9.25 De
„Roosters". 10.30 Korte Kerkdienst. 10.50
Het Londensch Strijktrio.
RADIO-PARIS 1648 M. 11.20 Orkest-concert,
5.20 Radio-tooneeL 8.20 Cello en Zang,
10.05 Nat. Orkest. 11.50—12.35 Robert-
orkest.
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.: 12.50 Klein
orkest. 1.30 Omroeporkest. 9.20 Omroep
orkest
484 M.: 12.50 Omroeporkest. 8.20 Omroep
orkest. 9.35 Symphonieconcert. 10.30—
11.20 Gram.pl.
~EUTSCHLANDSENDER 1571 M. 8.30 Ge-
var. programma uit Frankfort. 9.20 Ope
ra-uitzending. 10.50 Blaas-trio-concert,
11.2012.20 Het Omroepkleinorkest.
De Chr. padvinders en de driehoeksmeisjes ontbraken 'natuurlijk evenmin
GESCHIEDENIS VAN EEN HOUANDSOH -
AMERIKAANSGHEN MILLIONAIR
DOQRK JONKHEID
XIII
(13
Bulders laat zijn kinderen te bed gaan, de oudste twee
bi 9ckleed, de jongsten in gewone nachtkleedij.
3e „Gaan jullie maar rustig slapen. Als er wat bijzonders is,
•njj°ep ik wel."
„Moet u dan niet slapen?"
„Oom Waterman en ik zullen elkander aflossen."
Hij wijst eenige mannen aan, die om beurten aan dek zullen
>lijven en raadt de anderen, vooral de vrouwen en kinderen,
SJekleed op hun bedden te gaan rusten.
„Ik heb mijn eigen kinderen ook te bed gebracht."
Op de schrik en de inspanning volgi een zware rust. Het
Wordt stil op de Cornelia.
De wind blijft waaien. Het schip zit on bewegelijk, het water
E 6chuurt langs de wanden.
Als de grootste vermoeidheid geweken is, doet onrust de
menschen ontwaken. Ze komen aan dek, waar de felle wind
hen angstig maakt, ze turen in de duisternis, ze hooren het
water stooten tegen het schip en in de verte de branding op
de kust.
Waar blijft de vloed? Komen we niet los?
Ze gaan zitten op de rand van hun kooi of geheel gekleed
liggen met schoenen aan
Waarom eigenlijk? Ze kunnen toch niet weg, wat er ook
gebeurt.
Kwam de morgen maar. Ze willen weer naar buiten. Ze
drentelen heen en weer. Ze maken elkaar onrustig. En het
blijft maar donker.
Als de schemering eindelijk de morgen aankondigt, staat
alles aan dek.
Ze turen naar het land, of ze leven zien. Ze hopen, dat er
een schip zal uitvaren. Het wordt helder dag. En nog is er
niets te zien. Op het land niet en op de zee niet.
Bulders denkt weer aan Paulus. De menschen moeten
spijze nemen.
De kapitein heeft de sleutels meegenomen. De voorraad
kamer wordt open gerammeid en een betrouwbaar man bij de
verbroken deur op post gezet. De kok heeft gisteren brood
gebakken. Dat kan vandaag gegeten worden.
Op twee kilometer afstand ligt het land. Aller oogen keeren
zich daarheen. De menschen bekijken de boot en bespreken
de mogelijkheid van heen en weer varen en zoo allen aan
land komen. Maar de zee is onrustig en er zijn geen zeelui.
En misschien overal verborgen klippen of banken en ook
haaien. Dat is veel te gevaarlijk. Misschien gaat de wind
liggen. Misschien komen er schepen. Misschien wordt het
schip door kustbewoners gezien.
Het wordt middag en er gebeurt niets.
„We moeten roepen," zegt er een. Met de handen als een
wijde koker aan de mond geeft hij een langgerekte schreeuw.
De anderen beginnen ook. Allen loopen te hoop. Allen
schreeuwen. Zelfs de kinderen doen mee. 't Wordt een chaos
van geluiden.
Bulders vraagt stilte.
„We moeten allen tegelijk roepen", zegt hij, „en allen het*
zelfde woord. We roepen: Ahoi! Ik zal het voordoen."
Hij zet zijn handen aan de mond en roept; „Ahooooi!"
„Nu allen tegelijk. Een, twee, drie."
„Ahóóóói!"
't Gaat goed. Nog eens. En nog eens. Allen kijken vol
verwachting. Zoo dadelijk zullen er silhouetten verschijnen
boven op de heuvels en menschfiguren zullen heen en weer
bewegen langs het strand.
Maar er verschijnt niets. Geen teeken van leven.
Het geroep verflauwt.
Bulders raadt de menschen, hun eten te koken en de maal
tijd gereed te maken.
Dat geeft afleiding.
Een paar uren gaan voorbij en dan komt de onrust als een
vloedgolf, die allen overstroomt.
„Wat moeten we doen? De avond komt en alles is onver
anderd. Laat ons niet voor de tweede maal hier overnachten."
Ze begrijpen de toestand. Ze lichten elkander in. Op het
eiland wonen geen menschen, er komen hier ook geen sche
pen, want de plek ligt buiten de route. Het schip is uit de
koers gedreven, hier komt niemand.
Een diepe neerslachtigheid overmeestert allen. Ze zullen
moeten sterven met het beloofde land voor oogen, als Mozes
op Nebo.
Ook Bulders voelt zich ontmoedigd. Hij herinnert zich de
woorden van dominé Brummelkamp: „De reize derwaarts
vergt een vaarwel, dat aan een sterfbed doet denken."
Zal dat woord een profetie blijken? Is niet een groot
schip in 't gezicht van de kust verbrand, waarbij van de drie
honderd menschen tweehonderdvijftig omkwamen, waaronder
honderd zeven en twintig Nederlanders?
„Vrienden", zegt hij, „misschien zijn de kapitein en zijn
mannen aan land gekomen. Dan worden er schepen gezonden
om ons te halen en om de lading te bergen en te trachten, het
schip los te maken. Een kostbaar schip met waardevolle
lading en tientallen menschenlevens wordt zoo maar niet in
de steek gelaten,"
Dat is zoo. Dat moet ieder toestemmen.
„Maar waarom duurt het dan zoo lang?"
„Dat weten we niet, vrienden. We weten hier niets. Ge
lukkig is de wind gaan liggen. Voorloopig is er geen gevaar.
We moeten weer rustig wachten tot morgen."
De nacht is stil. Alles ligt onbewegelijk. De maan is helder,
maar over de zee hangt een waas van nevel, stil en dood als
een kerkhof.
Tegen de morgen komt de wind weer op. Als het storm
wordt, is het gauw gedaan.
't Wordt geen storm, maar toch een stevig windje.
In hun bed liggend hebben de menschen allerlei plannen
bedacht, maar nu de dag er is met zijn felle werkelijkheid
liggen alle plannen machteloos.
De lucht wordt dik en 't gaat regenen, de zee wordt guur
en de onrust grooter-
(Wordt vervolgd))
