7
UIT HET SOCIALE LEVEN
De saneering in het
Bloembollenbedrijf
VERGETEN WERKLOOZEN
Men schrijft ons:
Er wordt in ons land het mag onze
krachtige regeering tot groote eere en met
innige dank worden betuigd onnoemelijk
veel gedaan tot vermindering van het leed
dat duizenden, neen honderdduizenden cri
sisslachtoffers getroffen heeft.
Er is vrijwel geen tak van bestaan, welke
niet op een of andere wijze steun wordt ver
leend. Landbouw en veeteelt, visscherij en
handel, industrie en scheepvaart worden
door allerlei maatregelen voor ondergang
behoed en schatten gelds worden er beschik
baar gesteld maand uit maand in voor hen.,
die door het ontbreken van werkgelegenheid
niet in het onderhoud van zich en de hun
nen kunnen voorzien.
Er is echter helaas één categorie van
menschen, wier positie wel eens nader mag
worden bezien en geregeld, een categorie
van menschen, voor wie tot heden nog niets,
maar dan ook niets werd gedaan.
Wij bedoelen de 15.000 zegge vijftien
duizend! werklooze onderwijzers en on
derwijzeressen. Hier is een misverstand,
dat dringend en spoedig voorziening
eischt, zoowel uit oogpunt van rechtvaar
digheid als uit dat van volksbelang.
Rechtvaardigheid!
Is het niet zoo, dat .verreweg de meesten
dezer jonge menschen hun opleiding heb
ben genoten aan Rijks- en door de regeering
gesubsidieerde kweekscholen? M.a.w. de
geering zelf heeft hen klaar gemaakt
voor hun taak als opvoeder der jeugd. Met
opoffering nog wel van groote bedragen,
Maar, zijn zij eenmaal voor hun taak in
de school gereed gemaakt, dan snijdt de
zelfde regeering hun de pas af, die taak te
verrichten door allerlei beperkende bepalin
gen als verhooging van het aantal leerlin
gen per onderwijzer, verplichting wachtgel
ders te benoemen e. d.
En niet alleen dat aan de op deze wijze
gedupeerden de mogelijkheid wordt afge
sneden hun brood te verdienen, de regee
ring trekt zich ook verder van hun lot niets
aan. Werklooze onderwijzers hebben niet te
rekenen op eenige steun en staan mitsdien
bij een jongen arbeider mijlenver achter.
In dit alles zit iets zéér ongezonds.
Reeds jaren geleden wezen wij er op deze
plaats op, dat de regeering de opleiding
geheel in handen heeft en deze dus kan
regelen naar de behoefte, welke bestaat en
welke ze zal doen bestaan in de toekomst.
Bij een dalende conjunctuur, welke tot be
zuiniging op het onderwijs zal moeten lei
den, behoort zij t ij d i g in te grijpen en
de opleiding stop te zetten, ten einde een
toestand te voorkomen als welke thans be
staat
Rechtvaardigheid gebiedt, dat nu voor
elke door de crisis getroffen categorie
wordt gezorgd ook voor de 15.000 werk-
loozen bij het onderwijs iets wordt gedaan
tot verzachting van het crisisleed.
Hoe dit moet gebeuren, öf door vroegere
pensioeneering öf door verlaging der leer-
lingenschaal öf door verlenging van de leer
plicht öf up welke wijze ook, blijve thans
buiten beschouwing en kan een punt van
nadere overweging uitmaken. Hoofdzaak is,
dat er verandering komt in de uitzichtlooze,
grauwe toekomst van al die duizenden, die
niet mogen werken, maar ook niet in staat
gesteld worden om te leven.
Het is niet te verdedigen, elke klasse ge
troffenen te steunen, maar één bepaalde
klasse van elke hulp uit te sluiten.
Het is ook tegen het wezenlijk volks
belang. Werkverruiming bij het onderwijs
draagt direct bij tot verbetering van het
onderwijs en dus tot het verkrijgen „van
een steviger basis van het geheele Neder-
landsche volk in zijn, steeds moeilijker wor
dende, struggle for life", gelijk H e t
Schoolblad terecht opmerkt.
Werklooze onderwijzers hebben een mo
reel recht op steun, maar voor die steun
kan de regeering hen contraprestaties doen
verrichten. De werkobjecten liggen voor het
grijpen. Hier geen zoeken naar geschikte
werken, die men kan doen uitvoeren in
werkverschaffing: wegen, bruggen, slooten
en kanalen. De overbevolkte klassen, waar
in duizenden onderwijzers zich afbeulen op
een taak, welke vaak ver boven hun phy-
sieke kracht gaat, om van hun zenuwgestel
nog maar te zwijgen, ziedaar de objecten!
Wat zijn er al hoop en illusie vergaan in
onderwijzerskringen. Wat is er al aan ver
wachtingen de bodem ingeslagen, omdat
een groot deel der 15.000 practisch voor het
leven is mislukt
De regeering, die blijk gegeven heeft zóó
veel sociaal besef te bezitten en zoo velerlei
sociale nooden te kunnen peilen en te wil
len lenigen, mag niet langer doof blijven
voor de noodkreet der vergeten werkloozen:
Helpt ook ons, laat ons niet langer geheel
aan ons zelf over! Maar geeft ons in elk
geval uitzicht en de kans, onze kracht aan
te wenden ten bate van het volkskind, dat
toch is de hoop der toekomst!"
Overval op automobilist
Een Jaar tegen chauffeur geëischt
Op 5 Juni j.l. had op den Rijksstraatweg
bij Diemen een roofoverval plaats op een
automobilist, welke gepleegd werd door een
Citax-chauffeur.
De automobilist werd bloedend verwond,
hij hield echter zijn positieven bij elkaar en
door achtervolging wist hij zijn aanrander
later te doen aanhouden.
Gisteren stond de chauffeur, een 23-jarige
Amsterdammer, voor de vierde kamer der
rechtbank terecht wegens poging tot beroo-
ving voorafgegaan door geweldpleging.
De'officier Mr. van Dullemen requi-
reerde een gevangenisstraf van een jaar met
aftrek van voorarrest.
De verdediger, Mr. B E. Asscher, be
pleitte een voorwaardelijke atraf.
Nog onbeantwoorde baconvragen
Zullen we nu Ingelicht worden?
Zooals we reeds in een ander artikel
(Klare wijn) opmerkten blijven er nog eeni
ge vragen te beantwoorden bij de bacon-
histone der laatste jaren (niet der laatste
maanden alleen). We zullen hopen, dat door
een ministerieel antwoord op de nieuwe
ragen van den heer v. d. Weyden licht
in deze vrij donkere zaak komt.
De positie van don regeeringsadviseur is
steeds een onverklaarbare geweest. Toen
de geruchten gingen dat de heer Van
Zwanenburg benoemd zou worden als leider
bii de rundvee-afslachtingen, hebben wij
daartegen geprotesteerd op grond van het
feit, dat over deze belanghebbende hee*
wat kwade geruchten waren gegaan. Toer
reeds, dat was Mei 1933. Sedert is het er
niet beter op geworden. Er zijn exhorbitant
hooge winsten gemaakt, dit erkende de Mi
nister zelf, doch deze miste, naar hij ver
klaarde, de bevoegdheid om dit geld terug
te vorderen.
Nu wordt een geheime afspraak gemaakt
Dat wist de regeeringsadviseur als belang
hebbende. Maar de Minister wist het paa
later toen het gebeurd was. Dusde re
geeringsadviseur heelt de Regeering nief
medegedeeld wat hij wist en wat zijn plicht
was om den Minister mede te deelen. Een
andere conclusie kan niet getrokken wor
den.
Maar nog vreemder wordt het. De Mi
nister had bezwaar om den heer Zwanen
burg als belanghebbende om advies te
ragen. Maar waarom was er dan geen be
zwaar hem te benoemen als regeeringsad
viseur? En dat nog wel, zooals het toen
heette „om zijn bijzondere positie op bacon-
gebied".
Vader Cats zou zeggen: dit is een ding.
dat niet en sluyt.
Regeeringscommissaris of -adviseur (dat
maakt niet veel verschil) vanwege zijn bij
zondere jiositie op dat gebied, maar als er
iets tot stand moet komen wordt zijn ad
vies niet gevraagd omzijn bijzondere
positie op dit gebied.
Wij hopen, dat het verwacht wordend
ministerieel antwoord deze puzzle zal op
lossen.
En er zijn nog meer puzzles op te lossen.
Radio-ontvangtoestellen
Wat Waldorp op de Jaarbeurs toont
De Jaarbeurs biedt immer een groote ver
scheidenheid radio-apparaten. Zoo ook dit
najaar weer. Onder de vele vertoonde mer
ken vindt men ook een vijftal nieuwe toe
stellen van N.V. Waldorp Radio, waarvan
vier zijn van het superheterodyne-type
met zes tot acht afgestemde kringen. De
hoog opgevoerde selectiviteit der Waldorp
toestellen moet vooral te danken zijn aan
het feit, dat bij alle apparaten ijzerkern
spoelen gebruikt worden. De bandbreedte
der toestellen is dank zij de steilheid der
selectiviteitskrommen zeer behoorlijk. Voor
een leek zijn deze toesjellen bijzonder
makkelijk, met name 69 V en 79 V. Door
een neonhuisje kan steeds 't juiste afstem-
punt gevonden worden. De klankrijkdom is
buitengewoon. Door een alfabetische stations
lijst (iets heel nieuws, waarvoor patent
aangevraagd) is de bediening heel eenvou
dig. Ook het uiterlijk der toestellen is aan
trekkelijk.
Naast deze ontvangtoestellen exposeert
Waldorp nog met versterkers, en onderdee-
len voor radio-centrales. Verder nog enkele
andere artikelen op electro-technisch ge
bied.
Onbegrijpelijke houding
Uitvoering van de Ongevallenwet 1921
De Minister van Sociale Zaken overweegt
een wijziging van de Ongevallenwet 192'
ten einde ook organen van het bedrijfsleven
met de volledige uitvoering van dit onder
deel der sociale verzekering te kunnen
belasten.
De Chr. Middenstander juicht
herziening toe, maar is pijnlijk getroffen
door deze passage uit de Memorie van Toe
lichting van den Minister:
„De ondergeteekende heeft daarbij
uitsluitend het oog, voor zoover
werkgevers-organisaties betreft, op het
Verbond van Nederlandsche Werkgevers,
de Vereeniging van Roomsch-Katholieke
Werkgevers en de Vereeniging van Chris
telijke Werkgevers, en voor zooveel
betreft de vakorganisaties van arbeiders,
het Nederlandsch Verbond van Vakver-
eenigingen, het Roomsch-Katholieke Vak
verbond, het Protestantsch Christelijk
Vakverbond en de Nederlandsche Vak
centrale. Voor de erkenning van
vereeniging als bedrijfsvereeniging zal
derhalve medewerking van vier deze;
organisaties noodzakelijk zijn."
(De aanduiding der organisaties is voor
een officieel stuk niet erg sekuur).
Genoemd orgaan begrijpt niets van deze
uitschakeling van de Middenstandsorgani
saties en vraagt:
Hoe men er toe gekomen is zich deze
wijze van uitvoering voor oógen te stel
len, is ons onbegrijpelijk.
Weet men op het Departement van So
ciale Zaken nu nog steeds niet, dat er
naast de drie centrale organisaties van
industrieele werkgevers ook drie
stens even belangrijke centrale organi
saties van werkgevers in de midden-
standsbedrijven bestaan?
Heeft men vergeten, dat deze drie cen
trale middenstandsorganisaties, zoowel
bij de samenstelling van de Hooge Raad
van Arbeid als bij het geregeld overleg
met de Rijksverzekeringsbank en bij de
uitvoering van de Ziektewet op geheel
gelijke voet met de industrieele werkge
versorganisaties worden behandeld? En
volkomen terecht, wanneer men bedenkt
dat de middenstandsbonden gezamenlijk
zeker twintigmaal meer leden omvatten
dan de groot-werkgevrestoonden, terwijl
zij in het bouwbedrijf, een der belangrijk
ste bedrijfstakken hier te lande ca. 10.000
werkgevers tellen.
„Het is dan ook duidelijk zoo heet het
aan het slot dat de middenstandsbonden
met hun ca. 60.000 georganiseerden deze
voorgenomen uitschakeling niet over hun
kant kunnen laten gaan. Een gemeenschap
pelijk protest wordt reeds voorbereid: wij
vertrouwen, dat het van alle kanten adhae-
sie zal verkrijgen, omdat hier inderdaad
een onrecht dreigt worden aangedaan".
S.D.A.P, EN COMMUNISTEN
Van fusie geen sprake
„Men herinnert zich, dat de „Nieuwe Rolt
Courant" op IS Augustus een bericht heeft
gebracht omtrent een persgesprek, dat er
gens met Vandervelde zou zijn gevoerd. Het
bericht was door den Brusselschen corres
pondent van het blad ontleend aan de Ant-
werpsche „Matin". Deze had het geput uit
de „Christian Science Monitor", een te Bos
ton. in de Vereenigde Staten, verschijnend
blad van internationale reputatie.
Volgens het bericht zou Vandervelde heb
ben verklaard, dat de fusie (samensmel
ting) van de sociaal-democratische en com
munistische partijen in België nog slechts
een kwestie van tijd is. Onze Belgische par
tijgenoot zou daarbij hebben gevoegd, dat
zulk een fusie ook op internationaal gebied
wordt nagestreefd. Na op Frankrijk on
Spanje te hebben gewezen, zou Vandervelde
hcM.on gezegd, dat de mogelijkheid van een
soortgelijke fusie ook in Engeland, Zweden,
Nederland enz. door de leiders der arbeiders
partijen „met sympathie wordt bestudeerd"."
Aldus begint 'n artikel van den heer Al
ba r d a in de roode pers. Ook wij hebben
van dii bericht melding gemaakt en willen
dus ook iets citeeren uit het betoog van
den heer Albarda, dat juist het tegendeel
Vil bewijzen.
Do roode pers heeft direct de waarheid
au het interview ontkend; de heer Albarda
•oerdo voor die ontkenning argumenten
Enkele dagen later kwam ook van Yi
dervelde zelf een zeer besliste tegen
spraak. Onze Belgische partijgenoot (al
dus de schrijver in de roode pers), ver-
klaarde met de grootste stelligheid, dat
hij geen enkel persgesprek over samen
werking van sociaal-democraten en com
munisten had gevoerd. Hij voegde erbij,
dat hij de fusie in België geqpszins aan
staande achtte. Hij noemde de uitlatin
gen, die men hem had toegeschreven,
bloote verzinsels.
Volgens de „Christian Science Monitor"
zou in België, Engeland, de Scandinavi
sche landen en Nederland het voorstel
van Moscou (tot eenheid van actie en
zei Is fusie) „met groote sympathie »/ur-
den bestudeerd". Dit zou een omkeer aan
kondigen in de houding der sociaal-de
mocratische partijen van die landen, die
tot dusver onverzettelijke tegenstanders
var. zulke voorstellen zijn geweest
Voor zoover België betreft, kunnen .vij
toegeven, dat daar in de laatste maan
den inderdaad meer dan tevoren neiging
schijnt te bestaan tot het vormen van
een volksfront. Hierbij wordt echter je-
dacht aan een samenwerking op breede-
re basis dan met de communisten alleen.
De schrijver had ook op Spanje kunnen
wijzen Ondank9 de herhaalde verzekering,
dat de communisten in Spanje bij de laat
ste verkiezing slechts een paar procent van
het aantal stemmen op zich vereenigden,
worden deze thans al uitgenoodigd in de rë-
geering zitting te nemen. Zoo groeit men
Chr. Arbeidersbonden i n de
Voedings- en Genotmiddelen-
bedrijven
Een resolutie over de internationale
verhoudingen
Het Intern. Verband van Chr. Arbeiders
bonden in de bedrijven van Voedings- en
Genotmiddelen hield een bestuursvergade
ring samen met gedelegeerden van de bestu
ren der aangesloten bonden uit België en
Holland.
Aan het einde van de vergadering werd
een resolutie aangenomen, waarin wordt
verklaard dat de bedrijfsverhoudingen, be
schouwd vanuit internationaal gezichtspunt
een chaotisch karakter dragen, waarvan de
thans in de wereld heerschende onrust en
onzekerheid mede oorzaak zijn, terwijl daar
bij de extremistische agitatie zoowel van
rechts als van links, een zoodanige invloed
uitoefent, dat geen herstel van rust en orde
in de samenleving te hopen valt, tenzij deze
agitatie verdwijne.
De vergadering spreekt hierbij opnieuw
als haar oordeel uit, dat slechts heil voor de
samenleving te verwachten is, van het in
practijk brengen van de chr. beginselen, op
alle gebied des levens, en bijzonder op eco
nomisch terrein, daar de economische om
standigheden waaronder de volken leven,
va;i zoo ontzaglijke beteekenis zijn, ook in
wel bedenkelijk naar elkaar too.
Beteekenisvol is dan ook het volgende in
het artikel:
In de vergadering van 24 Juli 1.1. van
de partijraad der Belgische Werklieden
Partij bleken de meeningen onder de so
ciaal-democraten verdeeld. Vandervelde
zelf zeide:
„dat de samentrekking van alle de
mocratische krachten noodzakelijk i<?;
maar dit wil niet zeggen, dat men z>h
in de armen van de communisten
moet werpen en zich door hen moet
laten leiden. Het voorstel van de com
munisten om zich bij de B.W.P. lan
te sluiten, is een manoeuvre".
Intusschen vermelden we gaarne, dat de
leidende besturen der sociaal-democraten in
Denemarken, Zweden en Engeland an het
roode Belgische partijblad „Le Peuple"
schreven:
De communisten staan niet op de
grondslag der democratie en wij wen-
schen dus met hen niet samen te werken.
Daarom zegt de heer Albarda: „Een
streep er onder"!
Wij hebben daar niets op tegen; maar de
opmerking moet ons van het hart, dat de
S.D.A.P. niet zelden even vlug is met het
uitvegen hls met het trekken van strepen.
Het is immers de partij, die nêar zij
zegt altijd op de bodem der realiteit staat.
D.w.z., de wankele bodem èener vlottende
levensbeschouwing.
Teeltregeling alleen niet voldoende
v
Wij eindigden ons vorig artikel met onze
meening uit te spreken dat een teeltregeling
alléén niet voldoende zal zijn om een bevre
digende toestand in het bloembollenbedrijf
te verkrijgen of te handhaven, en wij willèn
deze meening thans nader motiveeren.
Misschien ten overvloede willen wij -iog-
maals verklaren dat wij een door de Regee
ring opgelegde ordening van het bedrijf on
der normale omstandigheden niet wensohe^
lijk achten.
Maar de omstandigheden waren niet nor
maal toen de saneering werd ter hand ge
nomen, en zij zijn er ook thans helaas nog
verre vandaan.
Het is ook zeer wel te begrijpen dat er bij
tal van menschen een zekere weerzin tegen
de verschillende maatregelen wordt ge
voeld. Niet alleen dat de vrijheid den door
snee Hollander lief is, en dat banden hem
gauw knellen, maar bovendien is een zóó
afdoende controle dat alle knoeierij uitgeslo
ten is, vrijwel onmogelijk .Er zijn altijd men
solien die buitengewoon vindingrijk zijn in
het vinden van mazen, en die een groote
vaardigheid bezitten om door de gevonden
maas heen te kruipen. En natuurlijk is het
voor een eerlijk man, die zich stipt aan alle
voorschriften houdt, pijnlijk om te ervaren
dat andere menschen, met een ruimere
consciëntie, voordeelen of voordeeltjes bin
nen halen, die hij missen moet.
Bovendien heeft de afname van het sur
plus en de uitbetaling hiervan al heel wat
narigheid opgeleverd. Wij herinneren slechts
aan het feit dit jaar voor het artikel vroege
tulpen, niettegenstaande de f 500.000 die
door de Regeering uit het Landbouwcrisis-
fonds ter beschikking werden gesteld ter
oorzake van de onverwachte tegenvallers in
Duitschland en Denemarken, toch nog
slechts 54 pet. van de minimum prijs kon
worden uitbetaald, in plaats van de voor
gestelde 85 pet.
En toch wettigt dit alles niet de vraag om
opheffing van alle saneringsmaatregelen,
behoudens de teeltbeperking.
Stellen de klagers zich wel voldoende dui
delijk voor oogen hoe in het jaar 1935 de toe
stand geweest zou zijn, zonder bindende
prijsbepalingen?
Nu kreeg men voor zijji ingeleverd surplus
van vroege tulpen slechts 54 pet. uitbetaald,
maar wij zijn er van overtuigd dat men.
zonder prijsregeling, ook voor de vroege tul
pen die op de vrije markt werden verkocht
niet meer had gemaakt, allicht wel minder!
Is men dan nu de jaren 1931 en 1932 ver
geten? Een ieder weet toch, dat zelfs een
klein surplus al van groote invloed op de
prijzen kan zijn, en dat een groot surplus,
als dat van 1935, ongetwijfeld een totale in
storting van 't prijzenpeil ten gevolge zou
hebben gehad1
Wat wil men dan?
Zou men wenschen dat b.v. de Duitsche
afnemers, die toch slechts een gedeelte van
hun vroeger gebruik kunnen koopen, en die
juist door deee beperking in staat zijn een
behoorlijke prijs te betalen, en hierop een
zeer bevredigende winst te maken, in staat
zouden worden gesteld het beetje bollen dat
men invoeren mag, tegen afbraakprijzen te
koopen? Dat zou toch al te gek zijn!
Men zal antwoorden dat door een 6ehoor-
lijke teeltbeperking al te groote prijsschom-
melingen kunnen worden voorkomen.
Maar deze opvatting moeten wij, onder de
tegenwoordige omstandigheden, juist ten
sterkste bestrijden.
De heerschende onzekerheid is te groot.
In de eerste plaats hebben wij juist gedu
rende de laatste jaren in bijzondere mate
ervaren, welke groote rol een meer of min
der goed gewas speelt
Het zou wel interessant zijn, eens
nauwkeurig overzicht te zien van wat over
het geheele land in 1935 per R.R. aan tulpen
werd geraapt, en hoeveel dit in 1936 be
draagt. Natuurlijk houdt dit geen verband
met de crisis, maar de. crisis maakt het wel
veel moeilijker, zoo niet onmogelijk, om een
onverwacht surplus als gevolg van een ex
tra goed gewas, te plaatsen zonder het prij
zenpeil al te zeer te verstoren.
Ook kan men niet van te voren met de
noodige zekerheid vaststellen hoeveel bloem
bollen ongeveer zullen kunnen worden ge
plaatst.
Wie kon in het najaar 1934, toen de oogst
1935 moest worden uitgeplant, voorzien dat
Duitschland en Denemarken in 1935 zulke
groote tegenvallers zouden veroorzaken?
En te scherpe teeltbeperking is ook een
groot gevaar, daar er voor gewaakt dient te
worden dat alles wat tegen behoorlijke prij
zen kan worden verkocht ook kan worden
geleverd.
Een tekort tengevolge van een te sterke
inkrimping zou nog ernstiger zijn dan een
surplus.
En dat dit gevaar niet denkbeeldig is
bleek dit jaar zeer duidelijk, waar verschil
lende soorten van tulpen, waarvan verleden
jaar nog belangrijke hoeveelheden als sur
plus werden ingeleverd, nu boven den mi
nimumprijs werden verkocht;
Een te sterke prijsstijging is onder de te
genwoordige omstandigheden ongewenscht.
Het buitenland moet niet door te hooge prij
zen worden opgeschrikt, en de Hollandsohe
exporteurs moeten niet bang behoeven te
zijn om te verkoopen.
Daarom is volgens onze meening het tot
dusver gevolgde systeem juist.
Het is beter dat er iets te veel geteeld
wordt, dan iets te kort, omdat er steeds eeni
ge speelruimte moet zijn om vermeerderde
vraag, om een minder goed gewas op te
vangen.
Is er echter bij eenigszins ruime teeltver
gunningen geen prijsregeling, dan zal een
eventueel surplus noodlottige gevolgen 'heb
ben.
En een prijsregeling kan alleen gehand
haafd worden, indien er tevens maatregelen
zijn getroffen om het surplus op te vangen.
Papieren regelingen alleen geven niets.
De man die het gevaar ziet dreigen dat hij
met een gedeelte van zijn oogst blijft zitten,
moet de grootst mogelijke zekerheid worden
geboden, dat hij hiervoor een redelijke scha
deloosstelling zal ontvangen. Anders zijnde
kansen tien tenen, één dat hij bezwijken zal
voor de verleiding om, door tegen een lage-
ren prijs te verkoopen, zichzelf zoo veel mo
gelijk veilig te stellen.
Het is bovendien in het belang van het
geheele vak dat er eenige speelruimte is, en
op grond hiervan is het alleszins bilijk, dat
ook het geheele vak het risico van een sur
plus draagt.
De tegenwoordige regeling is met deze ge-
dachtengang in overeenstemming. Daarom
dient ze o.i. voorloopig te worden behouden.
Dit wil echter niet zeggen dat naar onze
meening, verbetering wat bepaalde onder
deden betreft niet wensrheliik of niet moge
lijk zou zijn. In een volgend artikel hopen
wij hierop nog nader terug te komen.
IV stond in ons blad van 27 A'urs. hl-.
geestelijk en zedelijk opzicht. Dat mede als
voorwaarde tot herstel van betere economi
sche verhoudingen een nieuwe ordening van
het bedrijfsleven moet worden tot stand
gebracht, waarbij als richtsnoer zullen kun-
dienen de beginselen ontwikkeld in de
bekende Pauselijke encycliek Quadragesimo
Anno. die ook in niet R.K. kringen warme
instemming vond.
Waar de Chr. arbeidersbeweging,
nationaal als internationaal haar arbeid
wil verrichten in overeenstemming
met, en overeenkomstig de onver
anderlijke wetten Gods, neemt zij het
standpunt in, dat het de plicht is van
allen, die het met deze opvattingen
eens zijn, deze beweging te steunen,
waarbij de overtuiging wordt uitge
sproken, dat die beweging een mach
tige hulp moet worden geacht in de
strijd tegen het extremisme in eiken
vorm.
De vergadering besluit dat het Internatio
naal Verband in de Voedings- en Genotmid-
delenbedrijven naast het werken voor de
speciale belangen der binnen haar vertegen-
oordigde arbeidersgroepen naar alle kant
steun zal verleenen voor zoover zijn krach
ten reiken aan de bestrijding van de begin
selen waarop het extremisme steunt, onge
acht of het zich aandient als communisme,
nationaal socialisme of welke benaming ook."
Vrij vervoer niet vrij meer
Gelijk te begrijpen is vindt het spoorweg
personeel de beperking van „vrij vervoer",
elke 1 Jan. 1937 zal ingaan, noch aan
gen&am, noch billijk.
Het zal ieder duidelijk zijn, schrijft
Het Seinlicht, het weekblad der
Christelijke Organisatie, dat de Per-
soneelraad, als het instituut van overleg
tusschen bedrijfsleiding en de organi
saties, onmiddellijk een actie is begon
nen om tegen de nieuw aangekondigde
verslechteringen zoo krachtig mogelijk
stelling te nemen. Dat de Raad er niet
in geslaagd is om de oude bestaande
regeling ten volle te handhaven, is dan
ook niet zijn schuld; hij en zijn voor
zitter, daarvan zijn wij ten volle bewu3t,
hebben alles gedaan wat in omstandig
heden als deze gedaan had moeten
worden.
Dat het de Raad gelukt is, om in het
oorspronkelijke voorstel der Directie zeer
belangrijke wijzigingen en verbeteringen
te brengen, stemt tot dankbaarheid
maar niet tot volle tevredenhi
Want hoe men de nieuwe regeling ook
beziet of probeert te belichten, feit is hel
dat het vrij vervoer, wanneer we ah
voorheen op „vrij" de klemtoon leggen,
tot het verleden behoort. Wie van h -t
spoorwegpersoneel na 1 Januari 1937 van
de spoorwegen gebruik zal willen maken
hetzij voor zichzelf, hetzij voor zijn ge
zin, zal daarvoor een zeker bedrag moe
ten betalen. Dat dit bedrag lager is dan
de gewone reiziger verschuldigd is, doet
aan het feit niets af dat het „vrijver
voer" zooals we dat thans kennen,
stónds niet meer zal bestaan. Irflmefs
naar ruwe schatting zal het vervoer, op
dé wijze zooals het personeel daarvan
na 1 Januari 1937 profiteert, zoo ongeveer
700.000 gulden opleveren.
Een onthulling
De Regeering heeft het gedaan
In Ons Bondsblad, orgaan van de
Chr. Schoenmakerspatroons herinnert een
medewerker aan de verongelukte „Centrale"
in het Lederbedrijf:
De Centrale is een teleurstelling ge
worden zoo ge weet en de oorzaak
daarvan was niet gelegen in de leiders...
en niet de schuld van den Theunissen,
die groep L bestuurde.
Doch aan wie dan toch de schuld van
deze „Miszgeburt"?
Ge raadt het reeds, nietwaar?
't Was de schuld der Regeering.
De heer Theunissen, onze groep-L-
voorzitter, de man die 't krachtens zijn
verantwoordelijke functie weten kan,
heeft dat op de vergadering van zijn
Bond onthuld.
„Tot op heden Is hij de overtuiging
toegedaan, dat Prof. Kaag de opdracht
van de Regeering had de Centrale, die
te machtig dreigde te worden, de nek om
te draaien."
Aldus lees ik in „De Schoen" van
20 Augustus. Onze ex-voorzitter acht
het schijnbaar nu de tijd dit zijn geheim
aan de openbaarheid prijs te geven.
Het zij zoo. In ons land loopt men met
schelden op de Regeering geen gevaar.
Maar, zegt de schrijver:
Ik begrijp niet, dat „onze" menschen
onder zulke redevoeringen niet op
springen.
Er waren op die vergadering, waja;
onze ex-voorzitter van die „nek-om
draaierij der Regeering" sprak, mannen,
die Dr. Colijn bij verschillende gelegen
heden dë bekende zegenbede toezingen...
Er 'Waren er, die in hun kerkelijke
functie al hun krachten gaven aan
bearbeiding van hen, die ook tegen het
5e gebod ingaan.
Er waren kloeke anti-revolutionairen
in de zaal te Haarlem mannen
direct aanvoelen wat men alzoo bedoelt
met de critiek op de overheid.
En ik lees niet dat ze gesproken heb-
ken over deze onthulling.
Jammer acht ik dat hoewel be
grijpelijk!
SOCIALE VERZEKERING
Tweede Internationaal Congres te Dresden
Gelijk reeds bericht, wer,j van 4 t.m. 8 Sep
tember te Dresden het tweede internationaal
congres gehouden voor vakkundlgen op 'het ge
bied der sociale verzekering, waarvoor met
twee anderen ook de Voorzitter van den Raad
van Arbeid te Nijmegen, Dr. J. J. A. Bakker
uitgenoodigd was, een referaat te houden over:
„Die zwischenstaatlichen Zusammenhange in der
Sozialversicherung".
Tn zijn op 4 September J.l. uitgesproken rede
voering heeft Dr. Bakker o.a. bepleit, dat ook
internationaal de kleine middenstander moet in
geschakeld worden bij de verplichte verzeke
ring. zulks op grond van het feit, dat tot de
groep der economisch-zwakkeren zoowel de ar
beiders als deze kleine middenstanders behooren
en derhalve in het algemeen belang de rechts
grond tot een dergelijke verplichte verzekering
ile verzekering der dl
gellikberechtlgd worden.
g heeft spreker gewezen op de ze«
e sociale verzekeringswetgeving dl
in Duitschland bestaat, welke wetgeving
herhaling zelfs ten voorbeeld was aan a
anden en dat hU het tot stand brengen
naatregelen te Genève, dit land daartoe als et
onmisbare schakel moet worden beschouwd.
Dr. Bakker heeft op het Congres voorges
m resolutie in dien geest te nemen.
rganlsatie do<
ichelden conventies i
LAND- EN TUINBOUW
BEETWORTELSUIKER-
FABRIKANTEN EN
RAFFINADEURS
Algemeene vergadering te den Haag
De leden van de Algemeene Technisch
Vereeniging van Beetwortelsuikerfabrikan
ten en Raffinadeurs, vergaderden voor ht
laatst in dit jaar, vóór dat de wintercampag
ne is begonnen.
De voorzitter, de heer M. G. Hummt
1 i n c k, herdacht in de huishoudelijke ver
gadering allereerst het overlijden van prof
fessor dr. Hondius Boldingh, eere-lid van c
A. T. V. gedurende vele jaren.
In de hierop volgende algemeene verga|"
dering besprak de voorzitter verschillend
technische onderwerpen. Nieuwe vindinge 1
op het gebied van de suikerindustrie, o.^C
continue diffusie, procedé-Teatine enz. D
secretaris, Dr. Schonebaum, vertelde een e
ander over het congres voor eenvormig
werkwijzen voor suikeronderzoek, dat enke»
le dagen geleden te Londen werd gehoudei I
Men heeft weinig of geen besluiten kunne
nemen. Het volgende congres op dit gebie
zal over vijf jaren te Berlijn worden gehouu
den.
De voorzitter gaf hierna het woord aan dij I
A. L. van Scherpenberg, die een l«|e
zing hield over „Wat is filtreeren?", De.spm,
ker verduidelijkte zijn uiteenzettingen doo
eenige proeven te doen met oplossingen va
norit en methyleenblauw.
In den namiddag gaf Ir J. A. van de
eer, ingenieur in dienst van de machina(T
fabriek „Werkspoor" te Amsterdam, een vet .j:
volg op de lezing van dr. van Scherpenberj
door aan de hand van een groot aantal latf
taarnplaten de verschillende soorten van 1
ters, die welke onder geen of lage druk w
ken. die onder hoogen druk werken en
onder luchtledig filtreeren, nader te besprifI
ken. Voor alle soorten van deze drie groepae
van filters gaf ir. van der Veer het voor 'a
tegen, liet hij duidelijke doorsneden en grj 1
fieken zien, en gaf hij aan, voor welke doe}111
einden zij ieder op zichzelf het beste geschife
zijn.
DE BOERDERIJEN IN HET LAN
VAN VOLLENHOVE
Bijzonderheden over de verpachting
Zoover we reeds eerder mededeelden zura
len in het Land van Vollenhove 23 boentar
rijen gesticht worden Ovei de verpachtii
van deze boerderijen deelt de rentmeesfeL
der Staatsdomeinen het een en ander medj,
De te verpachten bedrijven liggen alle
Polderafdeeling IV, van het reeds gedeeïw»
lijk ingepolderde gebied van het Land vu
Vollenhove in de gemeenten Giethoorn tt
Steenwijkerwold, dat in het Noorden w<
begrensd door het Steemvijkerdiep en in
Zuiden door de Beulaker Wijde.
De aanbesteding van den bouw zal op
terdag 12 September geschieden. Met
wel algeheele zekerheid kan worden
kiaard, dat hij vóór 1 Mei 1937 gereed
zijn
Van de 23 boerderijen zullen er 14 komt
te liggen aan het 8 K.M. lange kanaal Stei
wijkGiethoorn, de overige zullen
maal op een afstand van 2 K.M. I
verwijderd komen te liggen. Daar ze bovt
dien aan verharde wegen komen te ligge
de gemiddelde afstand naar het dorp Gii
hoorn 2 K.M. bedraagt tn die naar Str
wijk 5 K.M. mag men zeggen, dat de com
nicatie, voorloopig althans, voldoende is
regeld.
De oppervlakten der te verpachten bëdi
ven varieeren van 16 tot 40 h.a.
De reeds in cultuur gebrachte terreli
waarvan ze de-ü uitmaken vormen 'pn
derdeel van een in totaal in te polderen
bied van circa 6000 HA., die achtereen-
gens zullen worden ontgonnen, zoodat
wacht kan worden, dat de streek zich,
gens een vast plan, verder zal ontwikkeld
eenmaal waarschijnlijk tot een welvarenl
gebied.
Ingezonden Stukkei
(Bul
sUJkheld
RedactU
ïeeft Dr. Bakker
i vm den Arbeid
ivoerlg betoogd.
ORGANISATIE VAN BOTER- EN
MARGARINE HANDELAREN
Mijnheer de Redacteur,
Beleefd verzoeken wij U eenige plaat/
ruimte in Uw veelgelezen blad, waarv<
U btJ voorbaat danken.
Hoe langer hoe meer maakt zich bemerl
baar, dat de ordening In de bedrijven thai
wel op den voorgrond is geko-men.
De slechte toestanden in alle bedrijven, i
met den handel ln producten, afkomstig va
het zulvelbedrUf, samenhangen, hebben
reeds veed toe bijgedragen, dat de orga
in déze vakken op een hooger niveau
dan ooit het geval is geweest, en dat de b
treffende Instanties thans wel degelijk
deze organisaties rekening houden.
Uitzonderingen bevestigen den regel, en i
is het Jammer dat de handelaren ln rooi l
boter en margarine er nog steeds n'
kunnen besluiten, zich hechter aan
sluiten. Denkt U niet. mijnheer de Re<
dat de toestand ln het betreffende bedil
zoodanig is. dat er geen organisatie noodig
Waaraan het dan ligt, zult U ongetwljfe
vragen? Het ligt daaraan, dat de toestand
het bedrijf zoo bitter slecht Is, dat de I
treffende handelaren behalve hun Idealen, o
binnenkort hun keel aan de kapstok zuil
kunnen hangen, zoodat de doorsnee-hande'ls j
- margarine zich reeds lang op b
faire en laisser allei^
andpunt
>eft gesteld.
-haaldell
blijkt, dat het begrip van den handel dikwf
bij de betrefende instanties, en het begrip vi C
organisatie dikwijls bU de betreffende ged;u
peerden vèr te zoeken is.
Voornamelijk op Christelijk
hier een opgave, die wij op
hebben, naar ons beste weten
dat die handelaren ln boter en
nog niet georganiseerd zijn,
dlgS'te bij onderstaand adres opgeven, terw r
die organisaties, die slechts ln plaatsell
daardoor onbewust
zien sDoedte m
ndlng stellen.
Laten wij hopen, mijnheer de Redf
lat deze vraag niet te vergeefs is gewees
rü spoedig komen tot een hechte orgai...
an den boter- en margarlnehandel, die di
ia.nd In hand met andere organist"
cunnen samenwerken tot saneering i
de
jrleende plaat
ruimte en teekenen,
Hoogachtend,
Ohr. Bond van Kleinhandelaren I
Boter en Margarine ln Nederland.
Mandarijnstraat 84, Den Haag,
