De Vierdaagsche Afsfandsmarschen
DUIZENDEN
VROUWEN
DAGERAAD
WOENSDAG 22 JULI 1936
Een zeldzaam bemoedigend begin
Vier uitvallers op den eersten
marschdag
Rik-fik-rikketikkefik
over asphalt- en graflwegen
„Hoofd rechts!" in Molen
hoek en „doe open de poort"
in Nijmegen
(\an ren specialer, verslaggever!
N ij m e g e n, Dinsdagavond
„Nou Dirk, haal je handjes maar uit je
zak!" zei de man van Oranje-Wit uit Dor
drecht, toen de afsluitboom was openge
gaan en de eerste individueele-vijf-en-vijf-
tigers op pad gingen. En daar begon de
groote tocht
Kapitein Dürst Britt, de man met de zon
nige glimlach, had warempel al moeite ge
noeg gehad om de van ongeduld trappelen
de loopei's aan de dagorde te houden, die
Voorschreef, dat te 5.25 en geen seconde
eerder mocht worden gestart. De kapitein
was echter onverbiddellijk. Ook de handige
Piet, die probeerde om 5 uur al samen met
e«m der groepen uit te knijpen, werd door
hem of door luitenant Brugma resoluut
teruggehaald.
Aardig al direct: dat vertrek der troepen.
Er zijn ei bij, liefst met 'n leeuw, of 'n
arend op d'r borst, die er direct een
parade-pas in zetten of zeop elke 100 M.
voor een generaal van het NederJandsche
leger moeten defileerenen dan is er de
commandant van een Groot Mokumsche
groep, die zegt „Nou mmaène, den salie me
maor 's wiggaon!"
Het is nog half duister, maar nu al geeft
al die kleurigheid der veelkleurige cos-
tuums een zoo vroolijke noot in de mor-
gengrauwte, dat het deugd doet.
Hagelwit zijn de Franschen en geel-wit'
groen de deelneemsters van een mij nog
onbekende damesgroep.
De Engelsclie „road walkers" hebben een
wat droger tempo dan de Galliërsho,
ho, heeren: dat gaat den verkeerden kant
uit! Rechts om naar Berg en Dal.
Wandelclub „Jan Pastoors", Haarlem
oude herinneringen doemen opoeeldcn
uit m'n kinderjaren, toen ik de naam Pas
toors honderden malen stempelde onder
de foto's van een coalitie-candidaat bij de
verkiezingen. Is het dezelfde Pastoors?
Never mind: de naam blijft me sympa
thiek!
Ahadaar gaat de Rotterdamsche poli
tie al: 27 man met 4 inspecteurs. Ze snap
pen nog net vóór de Hagenaars weg, die om
vijf uur al op hun startkaart stonden te.
3
wachten en nu eindelijk toch ook om half
zes de poort uit kunnen rukken.
Een mooie prestatie van al die politie
korpsen om in uniform 50 kilometers te
verslinden. Maar hoe mooi is dan de kracht
proef van de Leidsche Studenten Weerbaar
heid-vereen. „Pro Patria", die er nog een
„spuit" bij draagt ook!
Ja, die kerels kunnen nog wat méér dan
paradeeren met mooie hanenveeren,
Trom-ber-de-bom-ber-de-bom......
In het tentenkamp met z'n witte „stra
ten" klinken militaire commando's...... dof
dreunt even later de stap der regimenten
op een binnenplaatsofficieren brengen
hoogere officieren den sabelgroet en dan
trekken de troepen onder het trom-ber-de
bom-ber-de-bom-bom-bom" de achterpoort
uit. Groen zijn ze allen of ze komen uit
Groningen of Ede, Breda of Leiden, maar
toch hebben ze allen iets eigens: het vlagge
tje op het achterste rotde grenadiers
hebben hun granaat op een blauw veld, de
jagers den jagei'hoorn in 't groen en... hun
marketentster; alle infanterieregimenten
hun cijfer en de „vliegers'' uit Soesterberg
een propeller.
Mariniers en Jantjes uit Den Helder, de
.jonkers" met hun roode kragen, ze trek
ken er maar wat vief op uit, den nog kou
den morgen in.
„Succes!" wensdhen de officieren van de
N.B.Y.L.O. en even later dreunen de straten
van Nijmegen onder den stap der regimen
ten en wie nog in bed is trilt er wel uit.
Individualisten
Over het vertrek der iirdividueele loopers
vertelde ik al wat
DaSr heb je typen onder!
„Recht door zee" heeft zich een man ge
noemd, die aan z'n naam verplicht is een
rit matrozenpak te dragen. „Dc flierefluiter"
noemt zich een ander, die hevig in den
vroegen dag staat te rooken en onwillekeu
rig kijk je dan naar Merijntje Gijzen, die je
meent te herkennen aan 'n jog dat voor het
eerst in de lange broek is en nog door z'n
moeder wordt afgezoend vóór hij met veel
zegenwenschen aan de 30 K.M. begint.
Daar gaat de Rotterdammer Van Santen
al met z'n populaire baard en onafscheide
lijke pijp.
De paden op, de lanen in......
Maar wat staan we hier nog bij het hek
te kijkende helft zit al in Berg en Dal!
En nog wat verder merken we al gauw.
Ja. er komt nog van aMes voorbij aan de
pensions, waar de gasten ongelooflijk mati-
neus hun kopje thee drinken op het terras,
maar de kop van de stoet der 3700 is al
verder.
Op den mooien weg van Groeske naar
Groesbeek vind ik de eerstelingen terug.
Hier daveren do liederen tusschen de
boschwanden en dwalen vreemdsoortige
klanken over de wijde bouwlanden.
Echte „vierdaagschè"-zang zooals:
„De paden op, de lanen inM
Jhr van Weiier. 'de voorzitter van de N.B.
V.L.O., informeert belangstellend bij het
Roode Kruis.
Ouwe zeerob laat je raaie...
Maak 'n einde aan die vrijerij
Anders ga je naar de haaie
Verschijnselen die zich anders niet voor
doen, duiken n u op. Heeft U wel eens 'n ka
pitein in de stad aan het hoofd van den
troep marcheerend een vreemdsoortig en
nooit eindigend lied van roovers en moor
denaars hooren voorzingen in z'n dooie
eentje
Hier gebeurt zoo iets, maar dan ergens
bij de Plasmolen.
Niet alleen regementen (gimenten zijn
hier onbekend, zetter!) zingen. Burgers
zingen méé.
En sommige heel kleine burgers loopen
óók mee.
Jentje van Groesbeek
Zooals de 4-jarige „Jantje" uit Groesbeek,
die parmantig achter elk infanterie-rege-
ment meestapte, zwaaiend met de armen
van inspanning, om die groote soldaten-
stappen ook maar eénigszins te kunnen be
naderen.
Leuk, zoo'n witte krullebol, die de „VierT
daagsche-koorts" óók al te pakken heeft,
éven hevig als al die vroolijke meisjes diè
met de groepen en de troepen meefietsten
op hoop van 'n knappe luitenant een knip
oogje te krijgen.
.....:Van de troep kan ze zeker zijn.
maar dat is de sport niet!
Door de graftwegen
Het is allemaal heel aardig, zoolang het
over vlakke banen gaat, maar voorbij Groes
beek begint pas het eieren eten. Eerst is het
een gezellig stukje weg dat met natte klei
en.kiezel wordt gewalst om in de toe
komst begaanbaar te zijn, maar dan ko
men de „graftwegen" (gegraven wegen)
zooals het landvolk ze noemt
Dat zijn op z'n Hollandsch doodgewone
karresporen. met af en toe 'n kei er
tusschen.
Een heerlijke natuur van gouden koren
velden en straks nabij de Plasmolen ook
van mooi hoogop gaand houtmaar oh
de voeten!
Nu is 't een kwestie van vast-trappen.
„Naar Molenhoek!" is de krijgskreet-, die
alle 50ers. 40ers en 55ers beheerscht.
Daar zijn de eerste 6 stippen op de kaart
gepasseerd en vooral de lange-afstand-
loopcrs willen over de helft zijn vóór ze
de groote rust nemen.
Een enkele maal wordt het een groep te
machtig. Als uit de reusachtige keukenwa
gen van de Amsterdamsche Burgenvacht
heerlijke koffiegeuren opstijgen en de cor
pulente kwartiermeesters met een voor
schoot aan ook nog ,,'n seiltje om op te
sitle" aanbieden, kruipt het bloed van de
hoofdstedelijke politie waar het niet gaan
kan en 'spoedig strijkt het detachement neer
Bij Molenhoek
Bij Molenhoek
De eerste dag is altijd de dag van Molen
hoek.
Hier treft men de leiders, hier treft men
ook de gasten,zooals ditmaal gen. Sillevis,
den commandant van do lie Divisie en zoo
omstreeks 10 uur zelfs de collega's die zich
per auto laten rijden
Wij zijn geen militair land, maar het doet
toch goed de marschorde en defileertucht te
kunnen opmerken als al die regimenten voor
den man met de vier sterren defileeren.
Even later kan men den plaisant bij een
kopje koffie opmerken dat zoo'n groep als de
blauwe jongens van „Thomson's Havenbe
drijf" hét ook al te pakken hebben en „rich
ten" en naar rechts zwenken of het zoo
hoort Kapt. Breunese, zelf militair, vindt
dat toch maar zóó-zóó: „Burgers moeien
an del en!" zegt hij, „liefst met 'n pijp
in den mond en zonder al te veel haast".
Maar ja, loop nu eens achter de tirailleurs
van het 11c R. I. en marcheer dan niet!
Till the happy end
De 40ers slaan, nadat het gezellige Heu
men veroverd is „bananen, heeren?
naar rechts af en loopen even later op den
Taaiedijk.
Of hij taai was weet uw verslaggever
niet, omdat hij levensgroot met de groote
nannen van de 55 meeehfietste.
En wat w,as dat niet alleraardigst! Blééf
ie opperbeste stemming, dank zij het zon-
ïige weer met een frisch windje niet tos
iet eind?
Vlak is het land van Overasselt en Dier-
volt, vlak zijn ook de wegenehop de
cuilen na.
„Wacht maar! Morgen hebben we nog heel
vat anders!" zegt een ouwe getrouwe.
Morgenis morgen, denkt de troep.
Nu gaat het nog recht op den Teersdijk
lan en vandaar langs St. Anna heeft men
niets dan gepolijste tegels. Daar krijgt ook
de eenzame tippelaar, die er maar moet
zien te komen, weer nieuwe moed. Hij
durft het niet te vragen, maar vraagt het
toch: „Mijnheer, zijn dat de torens van
Nijmegen?"en op het bevestigend ant
woord veert hij op.
Willen is kunnen!
„Willen is kunnen!" zegt hij met het de-
es van den N.B.VX.O. Zoo is hetvoor
wie getraind heeft. Dat hoort óók bij het
willen.
In naam van Oranje
Drie uur.
De stafmuziek van de Mar ne trekt door
de Nijmecgsche straten, waar duizenden
op de kleine steentjes staan.
Opwekkend jubelt de muziek „In naam
an Oranje: doe open de poort!" maar de
poort van de kazerne staat al wagewijd
open en kwiek draaien alle loopers naar
binnen.
,Hoe was het?"„Nee zeg, z-a-d-lig
gewoon!"
Alles goed en wel, maar nu morgen! Dat
is volgens alle wandel-psychologen de
vaarste dag.
Maar als dit nummer verschijnt zit die
er ook al weer op.
W ij c h e n, Woensdagmorgen
Nooit is het kruis zoo gemakkelijk ver
diend, zeggen do oude Vierdagenloopers,
Het. is ook vandaag weer ideaal wandel-
tot 9 uur een grijze lucht, dan afwis
selend een zonnetje en wat bewolking en
momenteel stralend zomerwee
Zooals te verwachten was, is gisteren het
aantal uitvallers laag gebléven: slechts 4
van de 3713 (het getal van gisteren is te
hoog dóorgekomén) hebben de strijd moetien
opgeven. Voorts waren er vanmorgen nog
zes, die niet den moed konden verzamelen
om door te zetten. Er zijn dus 3683 loopero
op den weg. Tot Wijdhcn heeft men asfalt
gehad, maar nu loopen de 55-ers op stoffige
landwegen. Zij loopen juist voor de 50-ers
en zoo juist tegen 11 uur is de eerste van
hen Wijchen binnen komen vallen.
De 40-ers en de 30-ers zijn er reeds bijna
allen en genieten van de stafmuziek op het
marktplein.
Op het parcours hebben vandaag luite
nant-generaal Jhr W. Röell, commandant
van het veldleger, en gep. luit.-
die anders opzien tegen de
4 critieke dagen, vreezen ze
niet meer, dank zij
>5 een plantaardig middel,
fjjsS uitwendig aan te wenden,
HELPT ONMIDDELLIJK I 1
Origineele flac. 75 c. Proefflac. 15 c.
Bij Apotheken en Drogisterijen <-
Import: H. TEN HERKEL, Hilversum,
die U op verzoek gratis en franco
brochure over COS toezendt.
Laat Uw reis niet bederven;
neemt COS mee
Op reis onmisbaar!
zoo'n handig meialen zakdoosje met S
„AKKERTJES", want daarmee verdrijft
Ge direct elke hoofdpijn, onwelrijn, kou.
Praclisch en goedkoop, slechts 20 cenll
JEUGDIGE PREVENTIEF
GEDETINEERDEN
Bezwaren tegen concentratie in
bepaalde huizen van bewaring
Op de vragen van hef. Tweede-Kamerlid
mej. J. M. J. A. Meijer, betreffende jeugdige
preventief gedetineerden, het plaatsen in
huizen van bewaring van onherroepelijk
veroordeelde passanten en ingebruikstelling
van de jeugdgevangenis te Zutfen, heeft de
minister van Justitie o.a. geantwoord, dat
gelet op de bij een onderzoek in de zeven
voornaamste huizen van bewaring verkre
gen gegevens, waarbij als vergelijkingsdata
1 Juli 1935 en 25 Juni 1936 zijn genomen,
van een zeer sterke toeneming van preven
tief gedetineerden in de bedoelde leeftijds
groepen (beneden 25 en 18 jaar) niet kan
worden gesproken.
Door de overbezetting van de strafgevan
genissen is in den laatsten tijd in de huizen
van bewaring het aantal plaatsen, ingeno
men door onherroepelijk veroordeelde pas
santen, iets toegenomen.
Het is ook in verband met het toezicht
zeer gewenscht, dat het aantal der zich in
gemeenschap bevindende jeugdige preven
tief gedetineerden zoo gering mogelijk zij.
Van de preventief gedetineerden van IS tot
25 jaar, op 25 Juni j.l. aanwezig in de zeven
eerstbedoelde gestichten was 1/7 gedeelte,
waaronder slechts één gedetineerde bene
den 18 jaar, in de- gemeenschap geplaatst
Wanneer plaatsing in de gemeenschap on
vermijdelijk is, wordt zooveel mogelijk
selectie toegepast en scherp toezicht uitge
oefend.
Mocht het. aantal jeugdige preventief ge
detineerden onverhoopt blijven toenemen,
dan zullen waar dit noodig blijkt bij
zondere maatregelen met betrekking tot
leiding en toezicht worden genomen.
Ook naar het oordeel van "den minis
ter zou de indienststelling van de bij
zondere strafgevangenis voor jonge
mannen te Zutfen zeer gewenscht zijn.
De vraag of dit financieel mogelijk zal
zijn, is nog in overweging.
Tegen concentratie van jeugdige, pre
ventief gedetineerden in bepaalde hui
zen van bewaring bestaat o.a. het be
zwaar, dat daardoor een min of meer
groot aantal jeugdige en andere preven
tief gedetineerden buiten het dadelijk
bereik wordt gebracht, zoowel van de
instrueerende autoriteiten en de op hen
aangewezen reclasseeringsinstellingen
als van de familieleden. Intusschen
blijft de aandacht van den minister er
op gevestigd voor de bedoelde jeugdige
gedetineerden ter plaatse hunner inslui
ting het noodige to doen.
Jhr Wittert, zoomede luitenant Rieber, com
mandant van de achtste infanterie-brigade,
de loopers geïnspecteerd.
Drie toestellen uit Soesterberg cirkelden
boven het wijde land. om hun collega's op
de grond te groeten.
DONDERDAG 23 JULI
HILVERSUM I 1875 M. AVRO-Uttï
8.00 Orgelspel; 8.15 Gram.nvuziek: 9.0
Ensemble Kroon; 10.00 Morgenwijd:^
Gram.muz.; 10.30 Ensemble Kroon. 11.0
Het Omroeporkest; 12.30 Ensemble Fas
berow; 2.00 Orgelspel en zang; 3.00 Gras
muziek: 4.00 Voor zieken en ouden va»
dagen; 4.30 De VioMers; 6.30 Sportpraatjej
7.00 Per fiets door Nederland; 7.2®
Radiotooneel; 8.00 Berichten ANP; 8.10
Omroeporkest en soliste; 9.00 Voordracht;
9.20 Omroeporkest en soliste; 10.00 Cau^
serie: 10.20 Dansmuziek: 11:00 Berichte
ANP; 11.1012.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II 301 M. 8.00—9.15 KRO lO.Olf
NCRV, 11.00 KRO, 2.00—11.30 NCRV
8.00—9.15 en 10.00 Graimpl.; 10.15 MorJ
gendienst door Ds. A. Zwiep, Cliri
Geref. pred. te IJmuiden; 10.45 Gram.pfll
11.30—12.00 Godsd. halfuur; 12.15 Gramj
pl. en KRO-orkest; 2.00 Gram.pl.; 2.45-^
3.45 Orgelspel: 4.00 Bijbellezing door DsJ
D. J. Vossers, Ned. HerV. pred. tt
Vlissingen; 5.00 Voor de jeugd; 5.30 Ds!
Gooilanders: 6.45 CNV-kwartiertje; 7,Wj
Berichten: 7.15 Gram.pl.; 7.30 Causerid
over Lichamelijke Oefening; 7.45 Report
tage; 8.00 Berichten ANP; 8.15 Haarlemj
sche orkestvereeniging mm.v. solist; 9.13
Natuur-hisrtorische causerie; 9.45 Vervolg
concert: 10.35 Berichten ANP; 10.40-J
11.30 Gram.pL Na afloop: Schriftlezing!
DROITWICH 1500 M. 11.25 Orgelconcert;
12.20 BBC-orkest en solist; 1.35 ZigeunerJ
orkest en solist; 2.20 Orkest; 3.20 R. Tap*
ponnier en zijn orkest: 5.05 Het Harpi
trio; 5.35 Orkest; 6.50 Kwintet en zang;
7.35 BBC-orkest: 8.20 Geraldo's orkest en
solisten; 10.00 Korte kerkdienst; 10.40, I\^
mer muziek.
RADIO-PARIS 1648 M. 9.50 Orgelconcert;
10.20 Orkestconcert 8.20 Zang: 10.05 Na»
tionaal orkest; 11.50—12.35 Populair com
cert.
KEULEN 456 M. 6.20 Blaasconcert en balai
laikamuziek; 8.20 Boerenkapel en vocaal,
kwartet; 9.20 Orkest; 11.20 Ferdy KauN
mann's orkest en solisten; 12.20 Het Omi
roeporkest; 2.20 Gevarieerd programma
4.20 orkest en solisten; 5.50 Zang ca
piano; 6.20 Blaasorkest en Omroepkleinj
orkest.
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.: 12,50 KeJ
orkest; 5.20 Leharconcert; 8.20 Omroep!
orkest en solist.
484 M.: 1.30 Kleinorkest; 6.35 Salonorkes
8.20 Sympbonieconcert.
KOLSTER BRANDES RADIO
SUPERIEURE TOONKWALITEI7
Ged. zomermaanden:
inruil campagne
Vraagt condities bij:
Imp.: N.V. PH. J. SCHUT,
Keizersgracht 684 AMSTERDAM (C.)
(Adv
(Adv.) Een aardige groep jonge dames neemt vol goede moéd deel aan hel zware pareoun
Feuilleton
(64
door H. KINGMANS
Regelmatig bereikten, naar Munco wist, brieven uit de stad
Willem Lodewijk. Onder meer hield stadsschrijver Julsing hem
tamelijk trouw op de hoogte. En ook anderen.
Het werd in het leger, onder de officieren, algemeen beken 1,
dat de magistraat van Groningen wanhopig werd, nu de stad
meer en meer werd ingesloten en als het ware alleen overbleef
in het Noorden. Naar Brussel werden dringende brieven
gezonden, om hulp te vragen. Zij werden alleen beantwoord
met vage beloften en vermaningen, waarmede men niet verd -r
kwam. Teneinde raad werden boden naar Spanje, rechtstreeks
naar den Koning gezonden en zelfs naar den Duitschen keiz?r,
wien herinnerd werd aan de oude betrekkingen van Groningen
met het Duitsche Rijk en wien om hulp werd gevraagd
Het was alles tevergeefs. Met zekerheid wist Willem Lodewijk
van Nassau, dat de ontevredenheid tegen het Spaansche bewind
in de stad meer en meer toenam. Er was absoluut geen handel
en vertier. Alleen de plunderingen van het krijgsvolk in
den wijden omtrek brachten levensmiddelen in de stad.
Munco had gaarne weer een poging gewaagd, in de stad te
komen, om de zijnen te ontmoeten, maar de Graaf Van Nassau,
met wien hij er over sprak, achtte de onderneming thans te
gevaarlijk; vond bnnr ook niet noodig, want hij kreeg inlich
tingen te over
Er was een v - rende briefwisseling, ook van de staten
Generaal, waarin de vrienden in Groningen werden opgewekt,
zich aan te sluiten bij de opgestane gewesten, brieven, die op
de bevolking diepen indruk maakten. Groningen wankelde.
Maar Verdugo bedreigde met zware straffen hen, die neiging
.vertoonden, van Spanje af te'vallen.
Aan Staatsche zijde was dat alles zeer wel bekend. Groningen
was te nemen, als werd doorgetast. Maar er werd niet door
getast, al drong Willem Lodewijk er ook nog zoo op aan.
Zelfs zijn eigen vrienden in Friesland vonden een beleg niet
noodig, daar naar hun oordeel Groningen door nauwe insluiting
en uithongering wel te winnen zou zijn. Zij rekenden daarbij op
de koele gezindheid van het grootste deel der burgerij, wel
Roomsch-, maar niet Spaanschgezind, en afkeerig van dïa
brandenden ijver der Jezuïeten.
Door dat treuzelen had Verdugo, die bovendien eenige hulp
van de regeering te Brussel kreeg, weer moed gevat. Hij
waagde een aanslag op Delfzijl, die bijna gelukte en sloeg zelfs
het beleg voor Koevorden.
Het werd een gevaarlijke situatie. Want als Koevorden viel,
dreigden alle veroveringen in het Noorden verloren te gaan en
dan lag Groningen weer open.
In Den Haag werd dat eindelijk ingezien. De Staten-Generaal
gaven tenslotte in het voorjaar van 1594 Prins Maurits toestem
ming een groot leger samen te stellen, teneinde Groningen tc
reduceeren.
Het was dat leger, dat dien dag voor de beide vorsten van
Nassau had gedefileerd.
In Munco Ketel was de hoop weer levendig geworden. Wel
moest nog rekening gehouden worden met Verdugo, die met
een 6000 man vóór Koevorden lag en met wien mogelijk een
heet gevecht geleverd zou moeten worden, doch een over
winning was niet geheel onmogelijk, te meer daar het
Spaansche leger voor een deel gedèsorganiseerd werd, omdat
velen de vaandels verlieten wegens het niet uitbetalen der
soldij. Zoo was de kans dus zeer groot, dat Verdugo's troepen
konden verstrooid en opgerukt kon worden naar Groningen, d:it
vermeesterd worden" zou, naar Munco's vaste overtuiging.
Zou Groningen den overwinnaar van Steenwijk, Nijmegen en
Geertruidenberg kunnen weerstaan?
Hij haakte naar het oogenblik, .waarop het marschbavel
gegeven worden zou.
Het kwam. Twee dagen na het 'défilé.
De troepen gingen over de Vecht en marcheerden in slagorde,
om elk oogenblik tot krachtigen weerstand gereed te zijn, op
Koevorden aan. Op deze wijze beheerschte men, althans een
eindweegs Oostwaarts, de geheele breedte van het terrein, dat
zich uitstrekte Noordwaarts van de Vecht tot aan de yenen en
moerassen.
Te meer was groote voorzichtigheid geboden, daar ter ver
kenning vooruitgezonden cavaleristen wisten te vertellen, dat
Verdugo niet meer vóór Koevorden lag. Het Staatsche leger
verkeerde in de stellige meening, dat de niet te verachten
tegenstander aanvallend optreden zou. Nabij Ommen werd dan
ook een versterkt legerkamp ingericht, om eiken aanslag zoo
mogelijk te verijdelen.
Op aanraden van Graaf Willem Lodewijk werden eenige
soldaten verkleed naar Koevorden gezonden, om na te gaan,
wat Verdugo in zijn schild voerde. Hij wees Munco als de aan
voerder aan.
Na een gevaarvollen tocht belandden zij in den nacht van
6 op 7 Mei niet vóór, maar i n Koevorden, want Verdugo had
het beleg in dien nacht opgegeven en trok met het grootste
deel van zijn troepen naar Twente, terwijl het kleinste deel
naar Groningen werd gezonden.
In Koevorden kwam Munco met zijn mannen, daar brengend
het heugelijke nieuws van des vijands aftocht. Maar eenige
uren later keerden zij weder naar Ommen, om daar mede te
deelen, hoe de zaken stonden.
Het was verrassend nieuws, dat eerst nauwelijks geloofd werd
al moest het wel worden aanvaard.
Het bleek den volgenden dag, dat Verdugo naar Heemse
en Hardenberg was gegaan, maar ook daar niet gebleven
was. Hij trok nog verder Oostwaarts cn hield te Laarwo' J
halt. Vooruitgeschoven ruiterafdeelingen hielden de bewegingo
van Prins Maurits in het oog, zoodat herhaaldelijk schermuts
lingen plaats vonden.
Te Ommen heerschte onzekerheid, wat te 'doen. Wel ww
Koevorden onmiddellijk van het noodige voorzien, werden 4
wallen en schansen versterkt, om te voorkomen, da-
eventueel terugkeerende vijand er zich meester van maken zo
maar de vraag rees, wat er nu moest gebeuren: verder trekk«
naar het doel: Groningen of: Twente en de Graafschap ys
vijanden zuiveren.
Munco vernam al spoedig, 'dat de beide veldheeren ge?
beslissing durfden nemen op eigen verantwoordelijkheid,
was een brief gezonden naar den Raad van State, die nog
Zwolle vertoefde met de vraag, hoe er gehandeld wordi
moest
Het waren spannende dagen voor Munco, daar hij Vreead
dat Groningen weer niet aan de beurt komen zou.
Eerst den 14den Mei kwamen de leden van den Raad
State in Ommen aan. Onmiddellijk werd krijgsraad beleg
Het bleek toen, dat twee afgevaardigden naar Den Haag wart
gezonden, waar geantwoord was, dat alles aan het goede inzie!
van de heeren en de beide Stadhouders werd overgelaten, mi
er voldoende voor gezorgd werd, dat Overijssel en het Zutfei
sche niet geheel onbeschermd en voor den vijand open blcve
Gedreven door zijn groote belangstelling en door zijn vur
verlangen, naar Groningen te trekken, vertoefde Munco in
buurt van de groote tent, waar krijgsraad gehouden werd, 0
zoo spoedig mogelijk op de hoogte van de genomen beslissii
te zijn.
De eerste, die de tent verliet, was Graaf Willem Lodewij
Hij hinkte, toen hij zijn hopman gewaar werd, op dezen toe
zeide: „Het gaat op Groningen los, hopman. God Almachtig mty
ons geluk geven."
(Wordt vervolgd).
