Politieke bloedwraak in Spanje
Een Franschman over Nederland
Broederschap tusschen
Duitschland en Oostenrijk
DINSDAG 14 JJU b3Ó
EERSTE BLAD PAG. 2
Buitenland
DE SPAANSCHE CHAOS
De toestanden in Spanje zijn sinds maan-
öen zoo verward, dat zij niet meer van dag
tot dag de publieke aandacht trekken. Het
lang is onder zijn volksfront-regiem, waar
in de socialisten de meerderheid, doch do
Moskou-mannen wegens hun agressiviteit
dè werkelijke leiding hebben, in een toe
stand van practische onbestuurbaarheid ge
raakt. Er zit geen gang meer in de open
bare zaken, en de eenige actie van belang,
.welke men nog waarneemt, is er een van
destructieve aard. De stakingen zijn geen
Oogenblik van de lucht', de terreur, die zich
bij voorkeur richt tegen de uitingen van
het godsdienstige leven, getuigen slechts
de vele kerkbranden en plunderingen, die
hebben plaats gegrepen, doodt zijn
slachtoffers door middel van bommen en
revolver; tegen-aanslagen, door de fascisti
sche Phalanx ondernomen, zooals onlangs
het overrompelen van de radio-studio te
Valencia, dragen er het hunne toe bij, de
desorganisatie nog te vergrooten. Bleek bij
dit alles reeds hoe onmachtig hel centraal
bewind is, zich als zoodanig te doen gelden,
de politieke moord uit weerwraak, welke
thans niet alleen Madrid, doch de geheele
wereld heeft doen opschrikken geeft eerst
duidelijk de maat der huidige Spaansche
zedenverwildering aan.
Het mag zeker een ongehoord ding wor
den genoemd dat leden van een officieels
politioneele organisatie, bij het vernemen
Van éen misdaad, tegen een hunner officie
ren gepleegd, zich verbinden het leven van
dezen gevallene zelfstandig te gaan wreken.
Waar overheidsdienaren zoo weinig ver
trouwen betoonen in de uitoefening van het
recht, dat zij het bestraffen van zulk een
bloeddaad niet aan de officieele rechtsorga-
nen meenen te moeten overlaten, daar werpt
dit wel een zeer schril licht over het ver
gane prestige der Madrileensche regeering
De details dezer wraakoefening zijn ove
rigens voldoende bekend. Met gebruik
making van een zoogenaamde overvals-
auto en gekleed in hun officieele unifor
men zijn deze politiemannen op het huis
van hun slachtoffer afgegaan. Naar ver
luidt zouden zij aanvankelijk niet den mo-
narchistenleider Sotcllo, dooh een tweetal
andere vooraanstaande figuren uit het
Spaansche politieke leven hebben thuis ge
zocht, om als prijs voor hun bloedwraak
te dienen. Eerst toen dezen beiden uitstedig
bleken, kozen zij zich een derde slachtoffer
uit, dat ditmaal zonder veel omhaal over
weldigd werd.
Sotello heeft reeds dadelijk, toen de auto
voor zijn deur stil hield, de zaak niet ver
trouwd. Hij kende genoeg de atmosfeer van
Madrid en van zijn vaderland om te weten,
dat zijn leven er niet veilig was. Eerst toen
gedreigd werd dat men zijn voordeur zou
intrappen, besloot hij voor de overmacht
open te doen. Zijn lot was toen spoedig be
slist; een kogel, hem van achteren in het
hoofd geschoten, een geneesheer heeft
later geconstateerd dat dez9 door het lin
keroog het lichaam heeft verlaten, nadat
hij de hersenen had doorboord, heeft
vermoedelijk op uiterst snelle wijze een
einde aan zijn leven gemaakt. De geruch
ten, als zou het slachtoffer door ontelbare
bajonetsteken zijn verwond, blijken volgens
nadere gegevens op volksfantasie te berus
ten, en zijn ongetwijfeld opgeroepen om de
verhitte gemoederen nog meer in venvar-
ring te brengen.
Men vreest thans, dat 'de gevolgen van
'dezen politieken moord zich niet lang zul
len laten wachten; men is erop voorbereid,
dat een rechtsche reactie deze misdaad zal
trachten uit te wisschen. Zoo een-krachtig
ingrijpen der overheid zulks niet verhoedt,
zou een uitbreken van een Spaanschen bur
geroorlog van dit alles het betreurenswaar
dig resultaat kunnen zijn.
Het communisme ageert op het Iberisch
fechiereilandhet woelt om aan de macht
te komen. Terreurdaden als deze moord op
Sotello hijschen voor overig Europa hot
stormsignaal: Weest op uw hoede!
De zee.engten-confereiitie hervat
De conferentie voor de kwestie der Turk-
sc.he zee-engten is gisteren te Montreux op
nieuw in voltallige zitting bijeengekomen,
ter behandeling van de punten die hij eer
ste lezing niet tot oplossing zijn geraakt.
De Turksche minister van buitenlandsche
zaken, Roesjdi Aras, legde aan het begin
der zitting een belangrijke verklaring af,
die beschouwd wordt als een antwoord op de
Italiaansche weigering, op de conferentie te
.verschijnen.
De Turksohe gedelegeerde zeide, dat een
te Montreux uitgewerkte overeenkomst niet
door de afwezige staten zal kunnen worden
ge teekend.
Verder zal een dergelijke overeenkomst
van het oogenblik van haar sluiting af een
universeel karakter hebben. Ten slotte be
houdt Turkije zich het recht voor, zoo noo-
dig analoge verdragen in het kader van
het thans uitgewerkte verdrag te sluiten met
de staten, die het daarvoor in aanmerking
acht te komen.
Bekend monarchistenleider
vermoord
Roode politiemannen begaan
zelf ernstige misdaad
Zwart aüs de Nacht!
geen drie meter zicht en dan
nog zonder achterlicht?
'i Is 'n poging fot zelf moord om
zonder achterlicht te rijden (om
van stilstaan heelemèèl niet te
sprekenl) Alleen reeds het
transport naar een ziekenhuis
is heel wat duurder dan de aan-
schaffing van een veilig achter-
lichtl
Een bekend Spaansch monarchisten-
leider, Calvo S o t e 1 o, is gistermorgen
door marxistische politie-agenten eigen
machtig in zijn woning te Madrid ge
arresteerd en met een overval-auto weg
gevoerd.
Tijdens de rit met deze wagen heeft
men den man op beestachtige manier
vermoord en zijn lijk vervolgens aap een
kerkhof afgeleverd.
Het bericht van deze afschuwelijke
misdaad verspreidde zich als een loo
pend vuur door de stad. Onder de be
volking heerschte hevige opwinding.
Men heeft hier te doen met een geval
van politieke weerwraak.
Naar verluidt heeft de voorgeschiedenis
van deze moordpartij zich als volgt toege
dragen:
Toen bij de algemeene directie van den
Madrileensche veiligheidsdienst bekend werd
dat een zekere luitenant C a s t il 1 o van de
stormgarde door revolverschoten was ge
dood, verzamelde een vriend van het slacht
offer, eveneens een communist, de afdeeling
waarover Castillo het bevel voerde en zeide
tot deze politiemannen: „Wij moeten dien
moord wreken".
Na een korte beraadslaging besloten de
samenzweerders ten slotte, den leider der
monarchisten, Calvo So te lo, te dooden.
Twintig hunner nu maakten zich meester
van den overvalwagen no 17 en begaven
zich daarmee naar het woonhuis van Sotelo.
Sotelo weigerde aanvankelijk open te
doen. Een politie-officier gaf echter te ken
nen, dat hij de deur zou laten intrappen,
als zij niet onmiddellijk geopend werd en
hij voegde hieraan nog toe, dat beneden
m aanvalswagen klaar stond.
Alvorens open te doen, keek Sotelo nog
uit het venster en zag inderdaad een ge
heel met stormgardisten bezetten politie
wagen. Hij telefoneerde daarop den con
cierge, om zich ervan te vergewissen of het
wel echte stormgardisten waren. Toen de
concierge een bevestigend antwoord gaf,
opende Sotelo de deur.
De monarchisten-leider, die terstond om
ringd werd door met pistolen en mitrail
leurs gewapende politiemannen, vroeg ver
lof, om zich eerst te mogen aankleeden. Dit
werd verleend en de gardisten volgden
hem hierop in zijn kamer.
Inmiddels trachtte Sotelo met den minis
ter-president te telefoneeren, doch een dei-
gardisten rukte hem de telefoon uit zijn
hand en met geweld werd Sotelo hierop in
den politiewagen geduwd.
Zijn vrouw zag nog uit het venster, dat
de auto in plaats van naar het bureau van
de directie van den veiligheidsdienst de
Alcalastraat inreed.
Onmiddellijk telefoneerde zij naar een
vriend van haar man, die zich met de
directie van den veiligheidsdienst in ver
binding stelde. Deze verklaarde, dat geener
lei bevel tot aanhouding van Sotelo was
uitgevaardigd. De minister van Binnenl.
Zaken wist ook van niets.
De president van de cortes, Martinez
Barrio, die onmiddellijk van het gebeur
de op de hoogte werd gesteld, toonde een
levendige ontroering en begaf zich terstond
naar de woning van den minister-president.
Eerst toen daar de ministers bijeenge
komen waren, vernamen zij, dat het lijk
van Sotelo gevonden was.
Hoe de daad geschiedde
Het blijkt, dat Calvo Sotelo in den
politiewagen, waarin hij door de Mar
xistische politie-agenten, die hem arres
teerden, werd opgesloten, op beestach
tige wijze is afgemaakt.
Niet alleen hebben zij hem met een
revolverschot in een van zijn oogen ge
dood, doch het lijk werd bovendien,
naar later bleek, nog door een tachtig
tal bajonet-steken doorboord.
Om vier uur in den morgen leverden de
moordenaars het lijk af aan het kerkhof,
waar zij den daar aanwezigen geestelijke
zeiden, dat zij het op straat gevonden had
den. De geestelijke waarschuwde de autori
teiten, die inmiddels reeds door de vrouw
van Sotelo waren opgebeld.
In de wandelgangen van de cortes wordt
verzekerd, dat de stormgardisten, die Sotelo
ontvoerden, aangevoerd werden door een
politie-luitenant in uniform en een ander
in burger. De laatste gaf zich uit voor kapi
tein van de civiele garde.
Op het oogenblik, dat de gardisten hem
sommeerden, hen te volgen, zou Sotelo ver
klaard hebben: „Ik zie er geen bezwaar in,
mij aan een officier van de civiele garde
over te geven".
De toestand ernstig.
De president van de cortes heeft ver
klaard, dat de toestand in Spanje zóó ern
stig is, dat het onmogelijk te voorzien valt,
wat er zal gebeuren.
„Deze moord bewijst, zoo zeide hij, dat
zekere staatsinstellingen niet meer func-
tionneeren zooals zou behooren.
Wanneer officieele organismen aldus han
delen, zal het moeilijk zijn te voorkomen,
dat particulieren zich op straat schuldig
maken aan uitspattingen".
Er is een strenge censuur ingesteld op de
publicatie van berichten omtrent den moord.
Het kabinet heeft een zitting gehouden,
uitsluitend gewijd aan dezen aanslag.
De magistraat van het hooggerechtshof is
aangewezen om de instructie in deze aan
gelegenheid te voeren in samenwerking mei
den procureur-generaal der Republiek.
Onthoudt:
tegen
De pacificatie van Abessinië
Uit Addis Abeba wordt gemeld', dat de
troepen van generaal Geloso, gouverneur van
Gallas en Sidamos, Javello, op den weg tus-
schen Mega en Irgalos, hebben bezet. Het
spoorwegverkeer tusschen Djiboeti en Addis
Abeba was tot voor kort nog niet hervat
sedert den recenten aanval. Men had druk
werk met het herstellen van de brug, die de
Abessijnsohe benden in de lucht hadden
doen vliegen.
Er zijn weder verschillende treinen uit
Djiboeti te Addis Abeba aangekomen, waar
uit blijkt, dat de lijn hersteld is.
Erithreesche troepen, onder bevel van ge
neraal Gallina, zijn intusschen overgegaan
tot een krachtige politie-actie.
Een vleiend oordeel
(Bijzondere correspondentie)
TSJANG KAI SJEK
HOUDT DE OVERHAND
De Kanton-regeering moet
voor hem zwichten
Het executieve comité van de Kwo-
mintang heeft besloten den politieken
raad en den partij-raad van de zuid
westelijke Chineesche provincies af te
schaffen.
De commandant van het eerste Kwan-
tocngleger, generaal Joe Hei Mo, die
tegenover de centrale regeering een
loyale houding had aangenomen, is in
de plaats van generaal Tsjeng Tsji Tang
benoemd tot pacificatie-commissaris
voor Kwantoeng.
Joe Hel Mo moet zoo snel mogelijk
naar zijn troepen terugkeeren, om de
militaire voorbereidingen te doen ein
digen.
De commandant der Kwangsi-troepen,
generaal Li Tsjeng Ren, die tot dus
verre tegen Nanking is opgetreden, is
tot pacificatie-commissaris voor Kwangsi
benoemd. Deze benoeming wordt be
schouwd als een uitnoodiging tot sa
menwerking.
De laatste gebeurtenissen zijn slechts
te verklaren uit de ineenstorting van
den Kantonneeschen opstand tegen de
centrale regeering.
Blijkens deze besluiten der Ivwomintang
is maarschalk Tsjang Kai Sjek dus erin ge
slaagd, het gezag der Centrale Chineesche
regeering ten volle tegenover de weerbarstige
Kantonleiders te handhaven.
Tsjang Kai Sjek heeft in een rede
klaard, dat er in de politiek der Chineesche
regeering ten opzichte van Japan geen ver
andering zal komen.
De beginseden van het zuid-westen zijn
daarmede officieel verworpen.
In Nanking is men van meening, dat de
opstandige beweging in het Zuiden hier
mede practisch heeft afgedaan en men hecht
dan ook aan de berichten, volgens welke het
op verschillende plaatsen tot botsingen zou
zijn gekomen tusschen Nanking-getrouwe en
Kantonneesche troepen, weinig beteekenis.
Een indirect antwoord op de
vragen van Londen
aan Berlijn
Een der vurigste wenschen
van Hindenburg in
vervulling gegaan
,(Van onzen Duitschen corres pon dent)
Briider, reicht die Hand zum
Bunde,
Diese schone Feierstunde
F dhr' uns bin zu lichten Höh'n!
,,1-Iet is de groote fout van Genève, da't
men zooveel jaren aan bijkomstigheden hceit
verspild en daarbij het geheel, het einddoel
uit 't oog heeft verloren. Hoe dikwijls heb
ben wij op de leugenachtige tegenspraak
gewezen: eerst betoogen alle regeeringen te,-
wcreid haar vredelievendheid en haar wil
tot toenadering en dan stapelen ze op do
achtereenvolgende congressen alle moeilijk
heden en chicanen opeen, waardoor zij haar
ongeloof en wantrouwen demonstreeren. Met
één slag zou dit alles ophouden, wanneer
de staten het doel der toenadering eerlijk
nastreefden en aan zijn verwezenlijking ge
loofden".
Door wien is deze scherpe en rake kritiek
op cle na-oorlogsche politiek uitgeoefend"?
Is het wellicht een citaat van Adolf Hitier
uit de moeilijke jaren van zijn propagandis
tisch optreden? In werkelijkheid citeeren
we een Fransch staatsman, die thans ais
minister-president de aandacht der gansche
wereld op zich gevestigd houdt: Léon Blum!
Wij omlleenen het aan zijn boek „Les problé-
mes de la Paix", geschreven in clcn begin
tijd der ontwapeningsconferenties, en wij
voegen er. lettende op de radicale woelingen
in heel Frankrijk, onwillekeurig: aan toe: la
théorie vous la savez bien, mais la pratique?
Hitler heeft bijtijds de practische waarde
loosheid van den Volkenbond voor zijn land
ingezien en de gebeurtenissen der laatste
maanden hebben hem in 't gelijk gesteld.
Thans komt hij de wereld verrassen met een
overeenkomst tusschen Oostenrijk
Duitschland, welke ver-strekkende gevolgen
voor de naaste toekomst kan hebben. Twee
stamverwante volken, die vier harde jaren
lang tegen 'n wereld van tegenstanders een
drachtig hebben gevochten, geraakten min
of meer vijandig tegenover elkaar te staan,
om thans door middel van een nieuw
bondgenootschap den weg tot toenadering te
banen.
Bondskanselier dr. Schuschnigg heeft dit
historisch feit in zijn radio-rede, die te Wee-
nen op het oogenblik gehouden werd, toen
dr. Goobbels te Berlijn over alle zenders
sprak, aldus vastgelegd: „Ik wil er in dit
uur mijn oprechte voldoening over uit
spreken, dat alhier en daarginds het be
wustzijn der „Schicksalsverbundcnheit" ?-
der historische verbondendlieid sterk ge
noeg is gebleken, om een met succes be
kroonde poging te ondernemen, alle moei
lijkheden uit de weg te ruimen, die zooeven
nog onoverbrugbaar schenen".
De spanning tusschen beide landen da
teert van 1933, toen rijksminister dr. Frank
in de zomermaanden een bezoek te Weenen
aflgde. ITij stak er hetgeen van zijn stand
punt begrijpelijk is zijn symypathie voor
heit nationaal-socialistisch bewind niet on
der stoelen of banken en vond hierbij weer
klank bij duizenden jeugdige Oostenrijkers,
sen directe aansluiting bij den voor-
maligen 'bondstaat als het eenige midd&l
beschouwden, om ook Oostenrijk weer tot
macht en aanzien te brengen. De bloedige ge
beurtenissen te Weenen waaraan Bonds
president Dollfuss ten offer viel vrscherp-
ten de politieke spanning tusschen beide
landen en duizenden Oostenrijksche nazi's
moesten naar Duitschland vluchten, orn
den kerker te ontkomen. In de stille
Viotoriastraait ligt ook nu nog het voor
name huis, waar professor Frauenfeld en
Habi'cht de leiding hebben in de verzorging
hunner landgenooten en men is benieuwd,
wat de Wilhelmstrasse thans hiertoe zal
zeggen.
Op de practische gevolgen van het Duitsch-
Oostenrijksche „Abkommen" is men noch te
Weenen, noch te Berlijn nader ingegaan.
Meri heeft den nadruk gelegd op het ge
meenschappelijk „Deutschtum", men zal el
kaar niet langer dwars zitten met de volks
liederen en de vlaggen, ook zal de „Tau-
send-Mark-Sperre" worden opgeheven, zoo
dat Duitsohers weer naar Oostenrijk en
wat meer zegt: Oostenrijkers tijdens de
Olympiade weer naar Duitschland kunnen
•eizen! Economische en politieke onderhan
delingen zijn reeds begonnen eil ongetwijfeld
zal de pers in beide landen een wat meer
vriendscnappelijken toon aanslaan dan tot
dusver het geval was! Maar op de vraag,
of men Oostenrijk ook voortaan nog als een
gouw der N.S.D.A.P. zal blijven beschou
wen, is nog geen antwoord gpgeven en het
lijkt ons van groote beteekenis voor beide
landen, dat ook hier een duidelijk
wordt gesproken. Waarschijnlijk wil het
ions toeschijnen, dat de Oostenrijksche
nazi's in den vorm eener eigen partij wor
den erkend, maar 't gaat dan nog slecht;
om een interne aangelegenheid, waarmee
Duitschland niets meer te maken heeftl
In indirecten vorm heeft Hitier hier
mede tevens een antwoord gegeven aan de
netelige vragen, welke kortelings door Lon
den aan Berlijn zijn gesteld. Tot de kern
dezer vragen behoorde immers Duitsch-
lands toekomstige politiek ten opzichte
van den vrijstaat Danzig en den voorma-
ligcn bondsstaat Oostenrijk. De Führer
schijnt van nature voor zulke diplomatieke
correspondenties wednig te voelen en geeft
er de voorkeur aan, door daden aan ande
ren duidelijk te maken, wat hij voor juist
houdt. Erkend moet worden, dat hij door
de verzoening met Oostenrijk een der vurig
ste wenschen van zijn grootcn voorganger,
wijlen Rijkspresident von Hindenburg,
vcrvuïling heeft gebracht.
Berlijn, 13 Juli 1936.
Men schrijft ons uit Parijs:
Soms is het wcnsclielijk, bij een vrcem-
leling in de leer te gaan, als men de ken
nerken van het eigen land goed wil onder
scheiden. In meer dan één geval zal de
toerist uit verre streken getroffen worden
door iets, waarvan wij de schoonheid sinds
lang niet meer opmerken. Niet in de laat
ste plaats dient men zich daarbij te wenden
tot den Franschman. Immers, deze behoort
tot een volk, dat getoond heeft, op alle ter
reinen uitblinkers te kunnen voortbrengen.
Hij heeft in den regel een helderen kijk, een
snel inzicht en een vermogen om wat hij
ziet, in klare woorden weer te geven, waar
bij hij zich bedienen kan van een taal,
die, meer dan welke ook, rijk is aan uit
drukkingsmogelijkheden. Reeds in de his
torie heeft de Fransche toerist van zijn
talenten blijk gegeven. De reisbrieven van
een Stendhal met name zijn nog steeds het
lezen alleszins waard. En behalve een kijk
op het eigen land krijgt men een beeld van
den reiziger, omdat men kan constateeren,
voor welke indrukken zijn geest ontvanke
lijk is en voor welke niet
De bekende auteur Georges Duhamel, van
wien we kortgeleden konden melden, dat
hij is opgenomen in de Académie franchise,
heeft enkele herinneringen aan tochten, die
hij in Nederland, Griekenland en Finland
heeft gemaakt, uitgegeven onder den titel
„Mijn Europa". Het behoeft geen verbazing
te wekken, dat we ons vooral geïnteresseerd
voelden voor wat hij schrijft van ons land.
En waar we wisten, hoe meedoogenloos hij
te velde getrokken is tegen den nieuwen
geest in Amerika en Rusland, namen we
tevens niet zonder schuchterheid van zijn
geschrift kennis. Weldra echter kon alle
vrees gebannen. Duhamel heeft in ons land
weinig anders, dan lofwaardige dingen aan
getroffen. De roem wordt op zoo ondubbel
zinnige wijze gezongen, dat we ons een ge
ring wantrouwen niet konden verhelen. De ten onrechte echter.
Hollander is van nature sceptisch, vooral
als het betreft het nationaal bezit. Met den:
Franschman is het net andersom. Hij oor
deelt graag snel en soms lichtvaardig, maar
het vaderland heeft in zijn hart een ruime
plaats.
De schrijver beschouwt Nederland als te
zijn het land van de discipline en het land
van het individualisme. Van de discipline,
omdat dag in dag uit een onmetelijk rader
werk bezig is, in slooten en vaarten het
'ater op peil te houden; als er een is, die
hierbij zijn plicht verzaakt, loopt alles on
herroepelijk vast. Van het individualisme,
want nergens is de verdeeling sterker dan
hier. In elk dorp kan men kiezen tusschen
meerdere scholen; in het land zelf tusschen
wat hij noemt „religieuze secten", als men
er niet de voorkeur aan geeft, zelf een
nieuwe richting in het leven te roepen en
bovendien moet een keus gedaan uit „47
politieke partijen".
Mooi gezien lijkt ons, dat Duhamel schrijft
van Amsterdams plattegrond, welke hij ver
gelijkt met een doorgezaagde beuk, waarin
de eene „jaarring'' zich naast den anderen
schaart. Maar we achten ons „voor het
lapje gehouden" als hij het heeft over „da
gratieuse bewegingen", waarmee de tram
conducteurs den weg wijzen. Hij meent, dat
het voor den Hollandschen scholier geeni
groote verdienste is, een geleerd man ta
worden; daartoe zijn immers de onderwijs
inrichtingen te goed ingericht Vermeldens
waard is ook, wat Duhamel meedeelt over
polders en dijken. Hij wïl ons volk bëoor-
deelen, naar wat het heeft gedaan voor het
water.
We mogen den Franschen auteur wel zeetf
dankbaar zijn, dat hij zijn volksgenooten op
zoo vriendelijke wijze over ons land wilde
inlichten. Wat' dit aangaat is er nog wel
een en ander te verrichten, want meer
malen stuit men bij den overigens vrij in-
telligenten doorsnee-Franschman op een be
klemmende onkunde. Te betreuren is het'
slechts, dat de schrijver zich meermalen ta
buiten gaat aan profaneeren, zonder het
welk een geschrift volgens enkele prozaïs-
ten uit het land van Marianne, blijkbaar
niet voldoende lezenswaard mag geoordeeld,
Aanstaande Locarno-conferentie
Wordt mogelijk uitgesteld
Het is mogelijk, dat de Locarno-confo-
rentie, die tusschen 22 en 25 Juli te Brus
sel zou worden gehouden, zal worden uitge
steld in verband met het bekend worden
van hot Duitsch-Oostenrijksche accoord.
Tusschen Frankrijk, België en Engeland
worden hierover thans diplomatieke bespre
kingen gevoerd.
Een definitieve beslissing zal te Londen
niet worden genomen voor de kabinetszit
ting van Woensdag, wanneer Eden terug
zal zijn te Londen.
De „Giornale d' Italia" schrijft, dat ItMië,
door te verlangen, dat ook Duitschland
wordt uitgènoodigd tot de bespreking van
het Locarno-vraagstuk, een blijk heeft ge
geven van zijn vriendschap voor Duitsch
land, doch ook van gezonde rechtvaardig
heid en politiek realisme.
Italië, dat trouw blijft aan zijn vriend
schappen, laat Duitschland niet in den
steek en staat niet toe, dat dit land c--
isoleerd wordt, terwijl men een probleem
bespreekt, waarvan het een vitaal deel
uitmaakt.
Duitschland, dat ten tijde van de sanc
ties zijn genegenheid voor Italië heeft
bevestigd, heeft zoojuist aan Europa een
nieuw bewijs van zijn vredesgezindheid
gegeven door het nieuw accoord met
Weenon.
Thans kan men Duitschland niet de voor
waarden opleggen van een contract, dat is
opgesteld, zonder dat het erbij tegenwoor
dig was, doch men dient alle deuren open te
:etten voor een algemeene bespreking op
boet van gelijkheid.
Het is duidelijk, dat een nieuw Locarno-
gebouw op zijn onvoldoende grondvesten
wankel zou staan, indien Duitschland niet
aan het grondwerk zou deelnemen. Duitsch
land later erbij roepen, zou zijn het te laa'<
roepen.
Noodweer in boven-Italië
Een buitengewoon hevige orkaan heeft in
de bekende wijnstreek Asti ontzaglijke
woestingen aangericht.
De storm duurde ongeveer een half uur.
Wijnbergen en heele bosschen werden vol
komen vernield, evenals de te velde staande
oogst.
Over groote oppervlakten zijn de wijncul
tures met den grond gelijk gemaakt. Zware
boomen werden ontworteld. Een boer is door
den bliksem gedood, verscheidene personen
werden gewond. Talrijke huizen werden van
hun daken beroofd.
De zware regenval der laatste dagen
heeft geleid tot een sterk wassen van den
waterstand in het Como-meer. Het water
staat reeds 2% nieter boven normaal peil.
Op vele plaatsen is het meer buiten zijn oe
vers getreden. Het voornaamste plein van
Como staat onder water. Er moesten kleine
bruggetjes gebouwd worden voor het pu
bliek.
Storm in de golf van Biscaye
Vijf visschersbooten vergaan
In de golf van Biscaye heeft een hevigi
storm gewoed, terwijl zich op zee vele vis
schersbooten bevonden. Deze begeven zich
meestal meer dan zes uren uit de kust, zoo
dat velen niet in de gelegenheid waren de
havens tijdig te bereiken. Tijdens dezen
storm verging er een vijftal booten, terwijl
het aantal personen, dat omgekomen is,
geveer 25 A 30 bedraagt.
Bovendien wordt er van Santona een
schersboot vermist met 16 opvarenden.
Vele booten kwamen zeer gehavend bin
nen. De visschers waren allen op van ver
moeienis. De verslagenheid onder de bevol
king is zeer groot.
De hittegolf in de Ver. Staten
Reeds 1431 slachtoffers
Het aantal dooden, dat de hittegolf in de
Vereen. Staten, welke elf dagen duurde,
heeft geëischt bedraagt 1431.
De schade, welke aan de oogst en boerde
rijen is aangericht, beloopt meer dan 309
millioen dollar. Te Detroit en Michigan zijn
de lijkenhuizen overvuld met slachtoffers
van de hitte. Dr. Ryan, de eerste geneeshee'
van het gerechtshof, verklaarde in 16 jaar
niet zulk een sterftecijfer te hebben gezien
In drie dagen hebben bij en zijn helpers 150
lijkschouwingen verricht. In het krankzin
nigengesticht zijn 63 verpleegden overleden.
32 tengevolge van de hitte en 31 doordat
hun zielde door de warmte verergerde.
Het is nog niet zeker, dat de regen, welke
in het Midden Westen is gevallen een duur
zame verlaging van temperatuur brengt.
De onlusten in Palestina
Zeven Arabieren gedood
In een gevecht tusschen Arabieren en Brit-
sche militairen nabij Jenin zijn 7 Arabieren
gedood en 1 gewond. Een Britsch soldaa
werd licht gewond.
Arabische terroristen hebben thans een
offensief geopend tegen de Arabieren, die da
staking willen beëindigen.
Ruim 150 personen, onder wie 5 Britsche
militairen en 41 Joden, zijn sedert 19 April,
d.w.z. sedert het begin der Arabische onlus
ten gedood. Het aantal gewonden wordt ge
raamd op 300. Het aantal Arabische slacht-
offers is niet nauwkeurig bekend, aangezien;
de Arabieren de gewoonte hebben hun ge
bonden en dooden mee te nemen. Het totale
antal moet echter groo t er zijn dan 120. De
door Joodsche eigenaars in den loop van do
gebeurtenissen geleden scli,ade wordt ge
raamd op 200.000 pond sterling, in 150 dor
pen zijn tot dusverre gewapende huiszoekin
gen gehouden.
Mijnontploffing in Seraing
In een steenkolenmijn te Seraing (Belg.)'
heeft zich een ontploffing voorgedaan, waar
van tot dusver de oorzaak nog niet kon
worden vastgesteld.
Een arbeider werd op slag gedood, eert
andere arbeider, die zwaar gewond werd',
overleed, toen men hem naar het ziekenhuis
vervoerde. Een derde mijnwerker, die min
der ernstig gekwetst werd, moest ter verple
ging in het ziekenhuis blijven.
Chileensche havenstad verwoest
Aardbeving maakt haar tot puinhoop
Een erns'lige aardbeving heeft de Chileen
sche havenstad Taltal geteisterd en in een
puinhoop veranderd. Ook het stadhuis, liet
postkantoor en het ziekenhuis werden ver
nield.
Daar de verbindingen met de. naasbij-
gelegen stad Antofagas'a verbroken zijn, is
het nog niet mogelijk, de juiste cijfers om
trent slachtoffers en schade te vernemen.-
Men vreest echter, dat die cijfers zeer hoog
zijn.
Vertegenwoordigers der autoriteiten zïjiï
uit Antofagasta naar rle plaats des onheils
gegaan om het reddingswerk te organi-
seeren.
In de geteisterde stad houden zwaar ge
wapende soldaten de wacht, om de rust 'e
handhaven.
Op de aardbeving volgde een springvloed,
die de Noordkust van Chili zwaar teisterde.
Behalve Taltal werd ook Copiape zwaar;
getroffen. De telefoon en andere verbindin
gen werden ook daar verbroscn.
Kort Nieuws
De Poolsc.be minister van buitenlandsche
zaken, Beek, heeft een kort bezoek aan de
vrije stad gebracht en een onderhoud gehad
met zijn gevolmachtigd minister over den:
toestand, die ontstaan is na de jongste rede,
die senaats-president Greiser te Geneva
heeft gehouden.
Baldwin heeft tegenover een delegatie
uit het Britsche parlement gezegd, dat cle
nationale regeering zich niet kon verbinden
tot wetgevende maatregelen ter hervorming
van het Hoogerhuis.
In de regeering heerscht geen eensgezinde
opvat!ing te dien aanzien, terwijl bovendien
een reeks ander ernstige problemen deaaa<
dacht in beslag neemt.
