DONDERDAG 9 JULI 1936
EERSTE BLAD PAG. 2
Buitenland
DUITSCHLANDS
MILITAIRE APPARAAT
Welhaast alle landen ter wereld houden
zich tegenwoordig bezig met het bewape
ningsvraagstuk. In de meeste landen wordt
officieel onderhandeld over de goedkeuring
van de hiertoe benoodigde cieaieten, maar
deze debatten dragen tenslotte maar al te
vaak geen parlem nair karakter meer. Zij
ontaarden in een woordenwisseling tusschen
sterk uitcenloopende politieke partijen, die
elkaar telijf gaan en dan meestal het vraag
stuk der militaire veiligheid op den achter
grond schuiven.
In het Der do Rijk gaat men te dien op
zichte heel anders te werk. Het groote p
bliek merkt er weinig of niets van en debat
ten over dit actueele vraagstuk kent men
hier allang niet meer. De bewapening geldt
hier klaarblijkelijk als een „Selbstverstiind
lichkeit" en de Duitsche regeering kan te
dien opzichte doen, wat zij voor wenscllelijk
houdt. De jaarlijksche begrooting wordt te
genwoordig niet meer in alle bijzonderheden
gepubliceerd en zoodoende mist men
gelijkheid, over den omvang en de kosten
der bewapening nadere en nauwkeurige bij
zonderheden te ervaren. De omvang
leger, vloot en luchtverdediging is niemand
precies bekend en zelfs omtrent de sterkte
van een garnizoen is de buitenwereld met
op de hoogte.
Van officieele zijde is niemand meer be
reid, om betrouwbare informaties te ver
strekken. Vooral omtrent de verdediging ter
lucht bewaart men een geheimzinnig stil
zwijgen!
Niettemin kan men veronderstellen, dat de
militaire bewapening in Duitschland op elk
gebied een omvang heeft aangenomen, welke
het mogelijk maakt, de naaste toekomst met
gerustheid tegemoet te zien, daar men klaar
blijkelijk op alles is voorbereid. Wie zoo nu
en dan ae gelegenheid heeft binnen of bui
ten Berlijn een „Truppenschau" bij te wo
nen, die wordt al dadelijk getroffen door de
moderne bewapening en het gedisciplineerd
optreden der verschillende troepen. Wat bij
zulke vrij zeldzame gelegenheden aan een
betrekkelijk kleinen kring van genoodigden
wordt getoond, doet onwillekeurig de vraag
rijzen: wat is er nu eigenlijk nog voorhan
den, wat ons niet getoond, maar als een
militair staatsgeheim zorgvuldig wordt ver
zwegen?
Als feit moet worden aangenomen, dat do
Duitsche bewapening den lioogsten graad
van technische volkomenheid en kracht
heeft bereikt, een sterkte, die de eischen van
een defensieven oorlog allang te boven gaat.
Zulks valt alleen reeds daaruit af te leiden,
dat de relaties tusschen den Duitschen en
den Turkschen generalen staf den laatsten
tijd alweer even vriendschappelijk geworden
zijn als in den glanstijd van het voormalige
keizerrijk.
Van betrouwbare zijde vernamen wij, dat
Turksche officieren hun opleiding in
Duitschland genieten, terwijl meer dan vijf
tig Duitsche officieren waaronder eenige
van den generalen staf in het Turksche
leger dienst verrichten. Deze uitwisseling
,van Duitsche en Turksche officieren komt
den Duitsch-militairen invloed a
Bosporus ongetwijfeld ten goede, zoodat men
kan verwachten, dat de militaire bevestiging
der Dardanellen in overleg en met Duitsche
samenwerking zal geschieden.
Zijn er in het tegenwoordige Duitschland
öog samenzweringen of geheime militaire
organisaties? Van buiteniandsche zijde komt
men vrij geregeld met deze en soortgelijke
vragen voor den dag. Nu eens hoort men
fluisterend vertellen, dat de lijfgarde van
Hitier op verraad aan den Fiihrer is be
trapt, zoodat een groot aantal S. S.-mannen
ïlaar een speciaal concentratiekamp ge
bracht moesten worden, dan weer krijgt
men te hooren, dat een geheime organisatie,
Sl.R. (Böhm Racher) den 30 Juni 1934 wil-
(fcn wreken maar wij, die te Berlijn wo-
ftcn en werken, laten ons door zulke ge
ruchten niet al te gauw beïnvloeden, want
de serviliteit in het tegenwoordige Duitsch
land 'is al even groot als de militaire dril
in den keizerlijken glanstijd! Men ziet hier
bij als onbevoegde de macht en den invloed
Öer Gestapo der Geheime Staatspolitie
over het hoofd die haar relaties heeft
in alle lagen der bevolking. Himraler
ivoor wien men aanvankelijk een nieuw mi
nisterie voor Openbare Veiligheid wilde op
richten, maar die zich voorloopig tevreden
moest stellen met de rijksleiding zijner or
ganisatie beschikt over een machtig appa
raat, dat geheel zelfstandig fungeert en zich
aan geen enkel ministerie stoort Over deze
zelfstandige activiteit der Gestapo zou men
boekdeelen kunnen schrijven maar het
oogenblik is hiertoe nog niet gekomen! Vast
staat, dat elke geheime onderneming tegen
het tegenwoordige régime in de kiem kan
worden onderdrukt, zoodat de buitenwereld
slechts zelden betrouwbare berichten dien
aangaande zal vernemen. De macht der Ge
heime Staatspolitie gaat huizen hoog boven
de bevoegdheid van de Rijkswecr en de
gewone politie uit.
Wie tijdens de Olympische Spelen naar
Berlijn komt, die zal onwillekeurig aan den
keizerlijken glanstijd even terugdenken.
Ook nu weer is de uniform toonaangevend.
Zooveel variatie als twintig jaar geleden
kent men weliswaar nog niet Van de ele
gante Uhlanen en Kurassieren krijgt men
.vooralsnog niets te zien, maar daar gaan de
zelfbewuste S.S.-manneu voor in de plaats
en die doen in hun zwarte uniform aan de
„Totenkopf-Husaren" denken. Ook de ma
rine maakt zich de laatste weken opvallend
sterk bemerkbaar en de Rijksweer vertoont
voortdurend nieuwe uniformen, waarbij
yooral de luchtvaart de aandacht trekt.
Het practische voordeel hiervan is onge
twijfeld, dat overal in Duitschland weer
orde en rust heerscht, zoodat niemand be
vreesd behoeft te zijn, een bezoek aan de
Xlde Olympiade te gaan brengen. Het mo-
reele effect zullen wij pas kunnen nagaan,
als de Olympische Spelen achter ons liggen
en wij vernomen hebben, welken indruk het
tegenwoordige Duitschland op den vreem-
ideling maakt!
DUITSCH-OOSTENRIJKSCHE
OVEREENSTEMMING?
Een zeer onwaarschijnlijk
gerucht
Hitier zou Oostenrijks
integriteit willen erkennen
In Weensche kringen, welke io nauw
verband staan met officieele Oostenrijk-
sche instanties, voorspelt men binnen
kort een verrassing op het gebied der
buiteniandsche politiek, en wel niet
meer of minder dan e«n oplossing van
het reeds drie jaren bestaande Doitsch-
Oostenrijksche conflict
Binnenkort, wellicht nog vóór het be
gin der nieuwe Locarno-besprekingen,
zon de tot standkoming van een
Duitsch-Oostenrijksch accoord kannen
worden tegemoet gezien.
Vooral do geruchten over den inhoud van
dit accoord wekken verbazing!
Duitschland zou zich namelijk bereid
verklaard hebben, de integriteit van het
Oostenrijksche territoir te erkennen. Boven
dien zou het accoord gaan met een toezeg
ging van nffit-inmenging en het afleggen
de beloffle, de Oostenrijksche nationaal-
socialisten te desavoueeren.
In antwoord op een vraag naar de tegen
prestaties, welke van Oostenrijk in ruil
hiervoor zouden worden geëischt zelfs
den wensch inzake deelneming van natio-
naal-socialistische ministers aan het nieuw
te vormen kahinet zou Duitschland hebben
laten vallen werd gewezen op de huidige
internationale positie van Duitschland.
Duitschland heeft namelijk, aldus werd
betoogd, buitengewoon veel belang bij een
spoedig accoord met Oostenrijk, vooral om
aan Engeland zijn goeden wil te bewijzen
demonstratief te toonen, dat alle gissin
gen van het buitenland betreffende de voor
nemens van Duitschland om zich in
aangelegenheden van Oostenrijk te mengen,
ongegrond zijn.
Met een Duitsch-Oostenrijksch ..vriend
schapsverdrag" in den zak zou Duitschland
te Brussel, waar de Locarno-getrouwen zul
len bijeenkomen, alle vragen naar zijn
plannen in Centraal Europa tot zwijgen
kunnen brengen.
Scepsis in diplomatieke kringen
In diplomatieke kringen te Weenen
beschouwt men deze verklaringen met
een zekere scepsis. Men geeft toe, dat
er de Duitsche buiteniandsche politiek
in ieder geval zeer veel aan gelegen
moet zijn, juist bij den huidigen inter
nationalen toestand en toenemende ver
slechtering van de Engelsche stemming,
een opzienbarende geste te doen. Doch
men toont zich uiterst sceptisch ten op
zichte van de beweerde Duitsche con
cessies.
Met name wijst men er op, dat de heele
Oostenrijksche kwestie van de grootste be-
teekenis is in de Duitsche nationaal-socia-
listische ideologie en men verklaart daar
om, dat het opgeven van de „Anschluss"-
gedachte door een officieel bindende en in
Duitschland niet te verbloemen daad voor
Hitier en zijn partij onduldbaar zou zijn.
Minstens zou Hitler in staat moeten zijn,
gelijktijdig met deze daad een in het ooj
loopend succes op een ander gebied der bui
teniandsche politiek te behalen, een succes,
dat intusschen toch op de lijn Duitschland*
Oostenrijk-Hongarije-Italië moet liggen,
daargelaten, of daarbij op vergaande eco
nomische overeenkomsten tusschen deze
staten waarbij bovendien aan de Bal-
kanreis van dr. Schacht dient te worden
herinnerd dan wel misschien op een
mogelijk politiek accoord tusschen Duitsch
land cn Italië aangestuurd wordt.
Rome zeer belangstellend
ïtaliaansche diplomatieke kringen meencn
te weten, dat de onderhandelingen tusschen
Berlijn en Weenen over een modus vivendi
nog niet in een beslissend stadium zijn ge
komen.
Persberichten uit Weenen, waarin wordt
aangekondigd, dat binnenkort een briefwis
seling tusschen Hitier en Schuschnigg zal
worden geopend, worden daarom prematuur
geacht.
Het was te Rome bekend, dat von Papen
de Oostenrijksche regeering reeds verschei
den malen ontwerpen ten aanzien van een
accoord had voorgelegd. Geen enkel was
echtM* tot nu toe aanvaard en niets was
nog %ereikt, toen Schuschnigg te Rocca
Delia Caminate een maand geleden een
ontmoeting met Mussolini had.
Het is zeker, dat een Duitsche ver
klaring betreffende de eerbiediging van
de territoriale onaantastbaarheid van
Oostenrijk den laatsten hinderpaal uit
den weg zou ruimen voor een eventu-
eele Duitsch-Italiaansche toenadering
en tegelijkertijd de hervatting zou ver
gemakkelijken van een politiek, welke
die van Locarno zou 'volgen, waarbij
Italië zijn plaats onder de waarborgen
de mogendheden weer zou kunnen in
nemen.
De a.s. Locarnobesprekingen
Ook Italië uitgenoodlgd
De Belgische zaakgelastigde te Rome heeft
een bezoek gebracht aan graaf C i a n o,
den Italiaanschen minister van buiteniand
sche zaken, en hem de uitnoodiging aan de
ïtaliaansche regeering overgebracht, om deel
te nemen aan den arbeid der conferentie
an de Locarno-mogendheden.
Tevens wordt hierbij Italië verzocht to
doen weten, of de 22ste Juli dan wel een
andere datum aan het einde der maand
Italië voor het beginnen dezer besprekingen
het best gelegen komt.
Het Mexicaansch dorpje Tonaya is bijna
geheel door een hevig noodweer verwoest.
Een wolkbreuk, die zich boven het plaatsj'e
ontlastte, veranderde de beek, die er door-
heen stroomt, in korten tijd in een wildo
rivier, die do huizen binnendrong en deze
voor het grootste deel deed instorten.
Verschillende bewoners werden onder de
puinhoopen begraven cn kwamen om het
leven, terwijl veel vee Is verdronken.
De schade is zeer -groot.
COMMUNISTEN
IN FRANKRIJK
Hun leider: Maurice Thorez
(Bijzondere correspondentie)
Men schrijft ons uit Parijs:
Onder de Fransche partijmannen is
vooral één. wiens beteekenis niet moet wor
den onderschat. We doelen hier op Maurice
Thorez, secretaris-generaal en leider der
communisten in Frankrijk. Voor en na de
verkiezingen heeft men kunnen bemerken,
dat de invloed van deze partij en haar voor
zitter niet tot een kleinen kring beperkt is,
maar dat deze richting, welke in de Kamer
.slechts' 72 afgevaardigden telt op
taal van zeshonderd, herhaaldelijk den toon
aangeeft, in welken toon men zonder moeite
den beginklank der „Internationale" kaD
ontdekken
In 1900, dus tegelijk met de nieuwe
onder mijnwerkers geboren en opgegroeid,
moet Thorez reeds op 12-jarigen leeftijd de
handen uit de mouw steken. Als de oorlog
uitbreekt, wordt het terrein waar hij zijn
werk vindt, door de oorlogvoerenden bezet,
zoodat hij landarbeider wordt, om drie jaar
later dit beroep voor dat van varensgezel
in te ruilen. Al uit deze dagen dateert zijn
eerste politieke optreden. In 1919 lid gewer
den van de communistische partij, maakt hij
snellen opgang en vijf jaar later reeds word.
hij gekozen als leider van het Noordelijk
district Sinds geruimen tijd is hij aanvoerder
der Fransche bolsjewisten.
Van hem is afkomstig het plan, om een
eenheid van actie tot stand te brengen tus
schen de linksche partijen, welke zoodoende
een z.g.n. Volksfront konden vormen tegen
de rechtsche en fascistische groepen. Frank
rijk heeft voor een groot gedeelte aan de
roode roepstem gehoor gegeven, met het
gevolg, dat het thans bestuurd wordt door
een conglomeraat van socialisten en radicaal
socialisten. Het eigenaardige is hierbij, dat
de communistische partij, bij monde van
haar voorzitter, wel het initiatief tot het ver
drag tusschen de linksche groepen heeft ge
nomen, maar dat ze weigerde, door het leve
ren van ministers direct aan de regeering
van het land mede te werken. Intusschen
komt dit afzijdig-blijven volkomen overeen
met het strijdplan van deze richting, oindat
ze, zooals we reeds eerder aantoonden, een
Volksfront uitsluitend beschouwt als een
middel, om gemakkelijker aan den Russi-
sclien staat een provincie toe te voegen.
Hoe ver de invloed der communisten reikt,
is gebleken tijdens de thans goeddeels achter
ons liggende stakingen. Symbolisch was
daarbij bijvoorbeeld, dat In de groote fabrie
ken van Renault het werk volkomen is stil
gelegd op aansporen van niet meer dan tien
man.
De kracht, welke van deze partij uitgaat,
is des te grooter, omdat alles wordt verricht
in de grootste discipline. De communistische
fractie is alleen reeds een bezoek aan de
Fransche Kamer waard. Alle 72 afgevaardig
den zijn steeds zoo goed als altijd aanwezig.
De „werkzaamheden" worden in eensgezind
heid verricht Men applaudisseert tegelijk,
men interrumpeert tegelijk, men schreeuwt
tegelijk, en vorige week hebben de verbaasde
toeschouwers zelfs kunnen constateeren,
dat de communistische député's allen op liet
zelfde moment een krant gingen lezen, om
dat een spreker hun niet beviel. Deze een
vormige actie kenmerkt hun optreden.
Dat deze eenheid van handeling veel aan
trekkingskracht heeft, vooral op de jeugd,
wordt telkens bewezen. De bolsjewistische
jongerengroepen hebben een grooteren aan
hang, dan die der socialisten en radicaal-
socialisten. Do communisten zijn temidden
van de troebelen de eenigen, die weten wat
ze willen. Op hun beurt echter krijgen ze
weer hun consignes van het centrale bureau
dat in Moscou zetelt In werkelijkheid zijn ze
niet veel meer dan een stuk op het bolsjewis
tische wereldschaakbord. Het is te begnjpen,
dat deze afhankelijkheid den jongen partij-
genooten wel eens verdriet doet. ,',Moet meu
nu vanuit het buitenland aan het Frankrijk
der klassieke revolutie leeren, hoe een ge
slaagde omwenteling kan tot stand ge
bracht?" De leiders achten het juiste mo
ment blijkbaar nog niet aangebroken om
hun slag te slaaji en voorloopig wordt het
duistere spel doorgespeeld.
DE ZEE-ENGTENCONFERENTIE
TE MONTREUX
RUSLAND DREIGT
MET HEENGAAN
Te Montreux zijn tijdens de conferentie
over het 6tatuut der Turksche zee-engten
ernstige moeilijkheden gerezen tusschen
Britsche en de Russische delegaties.
De Russen zijn voorstanders van een auto-
matisoh sluiten van de zee-engten, onver
schillig waar en onder welke omstandighe-
Jen een oorlog uitbreekt
Aan Engelsche zijde gelooft men daarente
gen, dat dit standpunt te algemeen en tege
lijkertijd te nauw is gehouden en dat het
doelmatiger is, zooals het Engelsche ont
werp dat wil, de beslissing in dat geval aan
Turkije zelf over te laten.
Bij deze besprekingen is trouwens ook de
kwestie van de vereenigbaarheid van neu
traliteit en. volkenbondsactie een factor van
beteekenis.
Terwijl de Rus&isahe gedelegeerden trach
ten de formeele Geneefsohe bepalingen zoo
veel mogelijk te benaderen, heeft men den
indruk, dat aan de Engelsche voorstellen de
praktijk of op zijn minst een verzwakkende
interpretatie der sanctiebepalingen van het
handvest ten grondslag ligt.
Het gerucht, blijkbaar van de sovjet-dele
gatie zelf afkomstig, dat de Russen uit
Montreux zouden vertrekken naar aanlei
ding van deze meeningsverschillen heeft te
Montreux ontstemming veroorzaakt, omdat
de Russen blijkbaar pressie willen uitoefe
non op den gang der discussies.
Men wijst er bovendien op, dat nog geen
enkele eisch der Russische delegatie defini
tief is afgewezen en dat de meeningaverschil-
len, welke ten aanzien van twee of drie
punten nog bestaan, hoe belangrijk zij ove
rigens ook zijn, toch niet als onoverkome
lijk moeten worden beschouwd, temeer wijl
alle diplomatieke besprekingen er op gericht
zijn, ze uit den weg te ruimen.
De besprekingen ter conferentie over het
Engelsch-Russisch amendement op art. 1.6
hebben intusschen niet tot een resultaat
geleid, aangezien de meeste delegaties ver
klaarden, dat zij eerst de opvatting harer
regeeringen wilden vragen.
De beide amendementen werden dan ook
hoofdzakelijk besproken voor zoover betreft
hun effect ten aanzien van de niet-onder-
teekenaars der zee-engtenconvcntie en de
niet-leden van den volkenbond.
OM HET STATUUT
VAN DANZIG
PAPEE TE WARSCHAU
Het laat zich aanzien, dat de senaat
van Danzig ihans met de oppositie
wenscht af te rekenen. Aan de leiders
en de vooraanstaande leden der opposi
tie-groepen werd reeds de vergunning
tot het dragen van wapens verboden.
Uit vrees voor repressaillcs hebben
verschillende socialisten- en communis-
tcnleiders reeds bij voorbaat het grond
gebied der vrije Stad verlaten.
Alle oppositiebladen zijn verboden.
De Poolsche commissaris-generaal voor
Danzig, do heer Pa pee, is dezer dagen
naar Warschau gereisd, om aldaar met den
Poolschen minister van buiteniandsche za
ken. Beek, overleg te plegen.
Ontstane verhoudingen na Greisers
geruchtmakende rede te Genève
In de kringen van het Poolsche ministerie
van buiteniandsche zaken is men van mee
ning, dat het voor den senaat van Danzig
veel voordeeliger zou zijn indien men geen
enkele essentiecle wijziging zou brengen
het s"atuut van Danzig.
Indien de senaat een der essentieele clau
sules. welke hem hinderlijk voorkomt, zou
willen wijzigen, zou Polen er toe kunnen
komen verschillende wijzigingen te vragen
in clausules, welke geen voldoening gevea
aan de belangen van den Poolschen staa'
Slechts onder die omstandigheden zouden
de partijen tot overeenstemming kunnen
komen. In ieder geval zou de Poolsche re-
geering zich dan genoodzaakt zien voor zich
zelf regelingen te eischen, welke haar zou
den veroorlooven zich niet te vaak, zooals
tot nu toe, bezig te houden met de aange
legenheden van Danzig, welke veelal onbe-
teekenend zijn, en den handel van Polen het
voordeel zouden geven gebruik te maken
van Danzig onder rustige cn veilige om
standigheden, zonder dat zich voortdurend
politieke complicaties voordoen.
Hagelsteenen van
buitengewone grootte
Vijftienhonderd doken vernield
Het Zuid-Fransche stadje Tarbes, in de
nabijheid van de Pyreneeen, is geteisterd
ooor een cycloon van ongekende hevigheid,
gepaard gaande met ontzettende regen- en
hagelbuien. Er vielen hagelsteenen van bui
tengewone grootte, waarvan enkele zelfs
een kilo zwaar wogen.
Men schat, dat van meer dan 1500 huizen
in de stad de daken door den hagel zijn
-ernield.
De schade, welke is aangericht, kan moal-
lijk worden geschat, daar duizenden huizen
zwaar zijn beschadigd.
In het plaatselijke entrepot voor tabak is
naar schatting voor ruim een millioen
francs schade aangericht.
Door den bliksem is tweederde der stede
lijke telegraaf- en telefoonlijnen verniold.
Verscheiden personen liepen min of meer
ernstige verwondingen op.
De Zeppelin-vluchten
boven Engeland
Protesten in het Lagerhuis
In het Britsche Lagerhuis heeft de conser
vatieve afgevaardigde Vyvyan Adams
geprotesteerd tegen (ie laatste vlucht van de
„Hindenburg" over Engeland.
De afgevaardigde wees vooral op het feit,
dat het luchtschip zoo laag vloog boven
Leeds.
Dat was nu al de tweede maal binnen en
kele weken en spreker wenschte dan ook
van de regeering te weten, of zij zoo maar
aan buitcnlandsch luchtmateriaal toestond,
op geringe hoogte boven Engeland te koer
sen, zonder den buitenlanders een bepaalde
route aan te wijzen en een redelijke hoogte
voor te schrijven.
Sir Philip Sassoon, onderstaats-
retaris van luchtvaart antwoordde, dat
overeengekomen was, dat de „Hindenburg"
niet zonder noodzaak boven Britseh gebied
zou vliegen; wat de jongste vluchten be
treft, aldus Sassoon, is de Britsche regee-
ring reocis met Berlijn in bespreking.
Vyvyan Adams wees er nog op, dat
de industrieelo districten van Noord-Engc-
land in ieder geval buiten de route van de
„Hindenburg" liggen en dat het Duitsche
luchtschip daar dus weg kan blijven.
„Overigens", merkte de labour-afgevaar-
gde Thome ironisch op, „is Duitsch
land ai voldoende ten aanzien van onze ar
senalen en onze haveninrichtingen ingelicht,
zoodat het zich de moeite kan besparen, er
zeppelins op af te 6turen."
i»ROTT5Kg)AMME^
be ideale zomerdrank
■Ook bij dames zeer ge/iefc/
IS'spuit,,mineraal-of sodaivaler,
al of met met ruiker, cn een scheutje
(Adv.)
ABESSINIE IS NOG
ONVEILIG
VOORAANSTAANDE
ITALIANEN GEDOOD
Gaat de guerilla opnieuw
beginnen ?4
De geruchten, die sedert twee dagen
de ronde deden en volgens welke een
aantal ïtaliaansche officieren.in de pro
vincie Jimma door de Abessyniërs zou
den zijn gedood, worden thans, naar
Reuter uit Rome meldt, officieel be
vestigd.
Betreffende het gebeurde meldt een
Slefani-telegram uit Addis Abeba de
volgende nadere bijzonderheden:
Drie ïtaliaansche vliegtuigen, welke uit
Addis Abeba waren vertrokken voor een
verkenningsvlucht met een missie aan
boord., bestaande uit den luchtvaartgene-
raai Vincenzo Maglocco, den kolonel van
den generalen staf Mario Calderini, majoor
Antonio Locatelli, drager van de gouden
medaille, een ingenieur en een missionaris,
hebben een noodlanding gemaakt in de zone
van Lekemti, in de streek van Wollega.
In den ochtend van 28 Juni heeft een
aantal gewezen Abessijnsche soldaten, dia
een rooversbende hebben gevormd, ontsnapt
aan 'het toezicht van dc plaatselijke hoof
den, plotseling de missie overvallen, cn ze
ondanks haar heldhaftige verdediging,
dood. Alleen de missionaris wist te ontko
men en meldde 5 dezer de ïtaliaansche auto
riteiten hetgeen gebeurd was.
ïtaliaansche vliegtuigen hebben onmiddel
lijk repressailles toegepast op de roovers en
de huizen, waarin zij hun toevlucht hadden
genomen.
Naar Reuter nog uit Rome meldt, heeft
de dood van de Italianen, die in de streek
van Wollega zijn vermoord, aldaar leven
dige opwinding veroorzaakt. Vooral de per
soon van Locatelli was bijzonder populair.
In Italië zal men nooit zijn heldendaden ge
durende den oorlog vergeten, vooral zijn
'vlucht over Weenen. Locatelli heeft voorts
deelgenomen aan de expeditie naar Fiume,
terwijl hij een poging heeft gedaan den
Atlantischen Oceaan over te vliegen, welke
poging ech'er mislukte. Zijn vliegtuig werd
later door een Amerikaansche kruiser ge
red
Uit Afrika terug
Het eerste groote troepentransport uit
Oost-Afrika. bestaande uit 3500 man van de
divisie Gavinana, die bijna anderhalf jaar
geleden als een der eerste naar Masoea is
vertrokken, is te Napels aangekomen en
daar feestelijk ontvangen.
Vrijwel tegelijkertijd zijn nieuwe arbei-
derstransportcn naar Oost-Afrika vertrok
ken.
Ook de tien dagen geleden benoemde
plaatsvervangende gouverneur van Oost-
Afrika Petretti, is naar Abessynië verirok
ken.
De spoorweg opgeblazen?
Volgens te Djiboeti ontvangen be
richten hebben Abessijnsche benden den
spoorweg Addis Abeba—Djiboeti hij
Mojjo, Arba en Hadama overvallen.
Op verschillende plaatsen zijn de
rails ernstig beschadigd, terwijl een
spoorbrug in de lucht is gevlogen.
Bij deze overvallen is blijkbaar een
aantal Italianen gedood.
De guerilla tegen de Italianen lijkt
begonnen en neemt blijkens berichten
uit het binnenland steeds grooteren
omvang aan.
Op verschillende punten hebben zich
blijkbaar reeds sterke Abessijnsche
troepen geconcentreerd.
OP ZOEK NAAR
NAPOLEONS SCHATTEN
Duikers zullen arbeiden
vóór de Nijldelta
Goud, zilver en antiquiteiten
Tijdens de campagne, weJke Napoleon
in den zomer van 1798 in Egypte voerde,
ontving admiraal Nelson, die met zijn
a loot voor de Nijlmonding lag, van het
Britsche oppercommando bevel, een
tweetal Fransche linieschepen op te van
gen, die, naar de Britsche admiraliteit
vernomen had, den Corsicaanschen veld
heer versterkingep zouden brengen.
De beide Fransche schepen slaagden
er desondanks in, door de blokkade heen
te breken en de troepen veilig aan land
te zetten. Nauwelijks echter hadden ze,
met allerhande buit beladen, den terug
tocht aanvaard, of ze werden door de
Engelschen in do bocht van Abockir ge
signaleerd, overvallen en na korten
strijd lot zinken gebracht.
Het verlies, dat Frankrijk hierbij leed,
moet zeer zwaar geweest zijn; althans ge
redden vertelden den Engelschen, dat de
beide schepen met fantastische hoeveelhe
den goud en zilversehatten beladen waren
en bovendien antiquiteiten van ongekende
waarde met zich voerden, afkomstig uit de
antieke graven van Alexandria.
De Franschen zijn hun beide linieschepen
blijkbaar niet vergeten, noch ook de verha
len over de rijkdommen, welke zij aan boord
hadden, want een Fransche bergingsmaat
schappij wil een poging ondernemen, de
'beide oorlogsbodems te lichten.
Bedoelde maatschappij heeft reeds, naar
de „United Press" verneemt, den te Spezia
woonachtigen ingenieur Seminati met de
uiterste moeilijke opdracht belast, te trach
ten de schepen op te sporen en aan de op
pervlakte tc brengen. En Seminati heeft die
opdracht aanvaard.
Hij zal zich eerlang, aan boord van een
speciaal toegerust bergingsvaartuig naar de
Nijlmonding begaven, om met de hem opge
dragen taak een aanvang te maken. Twee
ervaren diepzee-duikers. Oihste Taverna en
Armando Calea, zullen hem vergezellen.
Men veronderstelt, dat de beide gezonken
„schatkamers" ongeveer 120 K M. ten N.-O.
van Alexandrië, voor de Nijl-delta liggen
en dat zo dus onder een geweldige massa
slib cn zand bedolven zijn.
De diepte, waarop ze zich bevinden, wordt
op ongeveer 35 M. geschat.
„Hebben we eenmaal de plek ontdekT,
waar de schepen zonken", aldus ver
klaarde Seminatie, „dan zal het zeker
nog vele weken duren, weken van den
allerzw aarsten arbeid, vóór we de vaar
tuigen uit hun slikgraf hebben bevrijd,
terwijl er allicht een jaar mee zal heen
gaan, voor we de interessante opdracht
tot een goed einde hebben gebracht".
Aan Seminati is een aandeel toegezegd
in de te vinden schatten, maar te dien
aanzien schijnt de ingenieur vrij scep
tisch.
„Het cenige. wat we met zekerheid weten",
zei de hij dezer dagen tot zijn vrienden, „is,
dat we op elk der beide schepen 50 bronzen
kanonnen zullen aantreffen"
Communistische nederlaag
in China
Uit Singan, de hoofdstad van Sjensj,
wordt gemeld, dat de troepen der Nanking-
regeering een belangrijke overwinning
hebben behaald op de communistische troe
pen in het gebied van Kwcitsjau.
Vierhonderd communisten werden gedood
en tweehonderd andere gevangen genomen.
Driehonderd geweren en achttien mitrail
leurs vielen den Nankingtroepcn in handen.
De roode afdeelingcn vluchtten naar het
Westen, om zich te voegen bij andere groe
pen, die reeds in de provincie Ningtsjai zijn
binnengedrongen.
Kort Nieuws
Een 100.000 man van het ILaliaanschè
expeditiecorps in Abessinië zullen ter plaat
se worden gedemobiliseerd, om aldaar bur
gerbetrekkingen te aanvaarden. Zij blijven
echter direct mobilisabel.
In een plaatsje op 100 mijl afstand van
Lahore (Br.-Ind.) is tengevolge van zware
regenval een school ingestort. Veertien kin
deren werden gedood, achttien gewond.
In de laboratoria van het tuighuis van
Woolwich (Eng.) heeft zich een ontploffing
voorgedaan, waarbij vijf slachtoffers te be
treuren zijn.
Kanwq Edward Vlïl inspecteerde In gezelschap van zijn oom, den oraal van Athlone (links) ie Roml Liteauards te Wind™,
waarna een rondrit door. -.ie stad werd .qemaaht. J leguaras ie winasof
