PRACHTIG DEBUUT van den „ROTTERDAMMER-MARSCH"
deelnemers leggen het parcours af
MAANDAG 29 JUNI 1936
DERDE BLAD PAG. 9
Vatidan prachtige geslaagde eerste Rótt er'dammer-Marsch geven we hierboven en 'tusschen 'den tekst een aantel foto's. 'Boven van links naar rechts: „De Jonge Garde" uit Chariots: 'de Jeugdgroep van de HaagscKe Wahdelsportveeeeniginq
„De Schotsche Hooglanders" en de Chr. Ggmnastiek-Vereeniging Kracht en Vlugheid" te Rotterdam, die den tweeden prijs behaalde. Midden van links naar rechts: enkele afdeelingen van De Princevlag. „Vlaardingen" voorop- het Rotter-
damsche venedl van de Oranjegarde, dat den Rotterdammer-beker won: de kranige Mariniers, die natuurlijk den Burgemeester van Baren-bcker mee naar huis namen en de Oranjegarde uit Delft die met g euzentrommels en vlaggen door de stad
trok. Onder van links naar rechts: het hoofdpeloton van Excelsior voor de jeu gdmarsch. dat 200 keurig marcheerdeD s. Hagen en de commissaris van politie, de heer v. d. Zee, leden van het eere-co mi té in gesprek in de Doelentuin en ten
slotte een kijkje van de drukte bij de start. m
Mariniers, Oranjegarde-Rotterdam en Juliana-Gorinchem
winnen de hoofdprijzen
Zeldzaam mooi wandelweer
en een opgewekte stemming
Thuiskomst een gebeurtenis
voor Delft
Hoeveel „Rotterdammea,"-marsclien er
Ook nog komen mogen, de éérste zal niet
licht worden vergeten. Het is een zeldzame
Zaterdag geworden daar in Delft. Eerst 'was,
er de dreiging van regen, maar Gezelle kreeg
gelijk; want nauwelijks waren de wande
laars op marsch of het werd: „Fiat Lux
'de zonne ontembaar, zegepraalt!" En zoo
kwam het, dat de toch al goede stemming
onder de ruim 1500 deelnemers zich in
schallende juichkreten en gezellige marsch-
liederen begon te uiten.
De grootste Nurks zou zijn opgefleurd, als
!hij de kleurige stoeten wandelaars tusschen
ïièt Wassenaarsche loover had zien voorbij
trekken.
En, bleken bij de prijsuitreiking wel
fenkele verschijnselen van de organisatori
sche „kinderziekten" men moest wel wat
lang wachten ook dat was niet bij machte
om de goede stemming te breken.
Voor velen was de „Rotterdammer-Marsch"
hun eerste en we zijn er zeker van, dat hij
hen, maar ook de geroutineerde tippelaars,
Onvergetelijk zal blijven.
7» en om de Doelen
Men behoefde Zaterdagmiddag in Delft
taiet te vragen óf er wat bijzonders aan de
hand was. Dc treinen stortten wagenvrach
ten vol „speciale-n't-reizigers" op het perron
uit, autobussen zochten zich toeterend een
jveg langs de smalle grachten, sliet ten fiet
sers kwamen over de effen wegen naar Delft
en heel deze schare van honderden kwam,
veilig geleid door de kwieke „Excelsior"-
gidsen, zoo tusschen half twee en half drie
bij de Stadsdoelen aan.
Dat bleek een pracht verzamelpunt te zijn.
De grootc tuin bood ruime gelegenheid
voor de binnentrekkende groepen om zich
op te stellen, en, om alle gezoek overbodig
te maken, had de organiseerende vereenig:ug
nummerborden neergezet, die gemakkelijke
wegwijzers waren.
Het startbureau zetelde aan drie tafeltjes:
één voor groepen, één voor reeds ingeschre
ven individueele loopers en één voor nieuwe
inschrijvers.
Zoo tusschen half twee en twee uur was
het voor de dames en heeren nog om „bij te
beenen", al hebben de heeren Zuur, De
Zwart en Van Heusden, die als leiders op
traden, ook toen al menig transpiratie-drup-
peltje gelaten.
Maar tegen half drie werd het een over
strooming.
Het bleek, dat in Rotterdam de stormloop
van marschlievenden op de trein van half
twee zoo groot was geweest, dat deze in een
wip overvol was en velen moesten blijven
staan tot twee uur.
En zoo geviel het, dat tegen half drio de
stroom op het startbureau bijna niet was
te verwerken.
Steeds maar nieuwe drommen kwarpen de
hoofdingang binnen: tromgeroffel en bazuin
geschal annonceerde de komst van pijpers
corpsen; stram militair kwamen de Mari
niers aanmarcheeren om eerst na verschil
lende commando's „op de plaats rust" te
krijgèn; Oranjegardisten met hun fraaie ba
retten kwamen in tal van groepen binnen
en wisselden af met de frissche Princevlag-
wandelaars met hun militante kwartiermut
sen. Fel-kleurig in Hemelsblauw, rood, geel
en oranje dromden daartusschen de sport
verenigingen en de honderden individueele
wandelaars, sommigen gekleed in eenvoudig
polohemd met flanellen broek, anderen in
hun doodgewone colbertje vormden te mid
den van al deze kleurigheid de meer gedra
gen noot.
Uit alle oorden
Het was over een weer een vroolijk begroe
ten van oude bekenden.
Zoo'n wandel marsch is feitelijk een groot
verbroederingsfeest. Uit alle oorden kwam
men samen en alle lagen der maatschappij
waren, vooral onder de individueele deelne
mers, vertegenwoordigd: een bekend? dok
ter uit Rotterdam herkende een evenzeer be
kend schoolhoofd, beiden waren verrast el
kander hier terug te zien; de eenvuudige
ambachtsman vond hier z'n opdrachtgever
terug in dezelfde wandelkleedij.
Wij zeiden: ook uit alle oorden des lands
kwam men i:i Delft samen.
Zuid-Holland was uiteraard wel het sterkst
vertegenwoordigd, maar de lijst der deelne
mers telde ook namen van personen uit
Bruinisse en Velsen, Bloemendaal en
Utrecht, Nijmegen en Ede, Asperen en
Apeldoorn.
Uit 51 gemeenten van ons mooie vaderland
kwam men ditmaal naar de oude Princeslad
en we zijn er zeker van, dat, ware het mo
gelijk voor den marsch een der feestdagen
uit te kiezen (het gaat niet, want ze zijn
alle overbezet), dat men nog van verder zou
komen.
De start
Het was kwart voor drie geworden, toen
•de voorzitter van „Excelsior", de heer C.-
van Heusden voor de microfoon een
kort woord van welkom sprak. Namens het
Chr. dagblad „De Rotterdammer" en „Ex
celsior" zegde spr. dank voor de zeer tal
rijke inschrijving en uitte hij den wenscli,
dat men een heerlijke wandeling zou hebben.
Eereleden, jury, directie en redactie van
De Rotterdammer werden welkom geheeten
en de verwachting uitgesproken, dat allen
met sympathie en belangstelling deze eerste
poging van „Excelsior" voor het doen slagen
van een nationalen wandelmarsch zouden
volgen. „De Rotterdammer" had op allerlei
wijze geholpen en daarvoor zegde spr. dank.
Spr. herhaalde zijn leuze in het programma
geuit: „Vooruit! met flinken pas!" Dat bc-
teekent: wandelen, niet in den slakkengang,
maar ook niet als in een wedloop. Tot de on-
getrainden zeide spr. op dit laatste oogonblik
nog: treedt terug, want de marsch moet geen
bravourstukje worden cn de gevolgen zijn
"voor uw rekening als zülk een krachtproef
niet slaagt
Tot de goed getrainden zeide spr. echter
met het klokkenspel, dat van de Delftsrhc
toren tingelde: „Op, naar buiten heenge-
sneld!"
Na dit openingswoord Toste de com
missaris van politie van Delft, de heer
U. van der Zee, lid van het eere
comité" hef startschot, de groepen stel
den zich in postuur en onder daverend
tromgeroffel van Excelsiors band trok
een groep van 1100 wandelaars dc Doe
lenpoort uit.
Door
stad
We konden de lust niet bedwingen althans
het eerste deel van den tocht mee te wan
delen en we hebben er geen spijt van gehad.
Het is op zichzelf al een genoeg ra om
door het oude Delft te wandelen, maar te
midden van deze opgewekte groen wande
laars, met pijpers- en trommelsmuzieit voor
op, was het een dubbel voorrecht.
Bijna alle individueele loopers hadden zich
achter het hoofdpeloton geschaard.
Dat was een goed begin, want de indivi
dueele loopers vormden voor de wandelsport
wel de grootste propaganda. Zij waren im
mers veelal de nieuwelingen, die pas tot het
stelselmatig wandelen waren gebracht.
Dat zagen de duizenden en duizenden, die
langs den weg stonden geschaard om den
stoet te zien passeeren, wel degelijk en er
zal bij hen de lust zijn opgekomen om een
volgenden keer ook mee te doen.
Vroolijk pijpte de muziek voorop van „Tn
naam van Oranje doe open de poo~t" en
deinend volgden de rijen van drie, in een
stoet van onafzienbare lengte.
Bij de Brasserskade kregen we voor het
eerst gelegenheid heel de stoet voorbij te
zien firekken. De zon was al doorgekomen en
gaf het vroolijk en kleurig tafereel uog meer
gloed.
Voorop ging na het uitstekende, hoofd
peloton, dat de individueele loopers als het
ware vanzelf meetrok, de Chr. sportvereoni*
ging „D.O.S." te Rotterdam in heldere blauw
witte voetbal-kleedij. Daarop volgde het
Jeugddienstkoor „Licht in Lijden" te Rotter
dam, een kleine maar fijne groep, die zich
keurig in een aparte wandelkleedij had ge
stoken.
Een fiksche groep was die van de klassen
III, IV en V van het Marnix-gymnasium met
een groote oranjevlag voorop. Tamboers en
pijpers uit Iiillegersberg brachten er veer'
muziek in. Na de goed wandelende groep
van „Sunlight" uit Vlaardingen volgden
twee Chr. wandelsportvereenigingcn, „De Re
sidentie" te Den Haag en „Wandellust" te
Rotterdam, beide pioniers in onze kringen,
die er een eer in stellen hen, die op Zater
dag willen marschen, daartoe in staat te stel
len eri die er gelukkig welvarend aan toe
zijn.
Prachtig was ook de groep van de Oranje
garde te Rotterdam, prachtig in eenheid van
kleedij, in marschtucht, in goede stemming,
met trommels en vlaggen voorop.
Maar hoe zouden we dóór kunnen gaan
alle groepen te beschrijven.
Er is immers geen beginnen aan!
We d.oen dan ook maar een greep uit de
meest markante en opvallende detachemen
ten: de mariniers onder leiding van luite
nant Ahrends, die met hun kranig morchee-
ren ook in Delft aller bewondering trokken,
de C.J.M.V.'ers met hun roode driehoekjes,
Rotterdam-Zuid in hemelsblauw, de kranige
Roode Kruismannen, de tirailleurs uit Ede,
de talrijke Oranjegarde-vendels cn Prinee-
vlagwandelgroepen, de Burgerwachten: grijs
groen gekleed in Rotterdam, zwart in Voor
burg, groen in Velsen.
De Velser burgerwacht had pech gehad
met de autobus en zoo kwam het, dat we
deze groep eerst op het Oude Delft nog als
„toeschouwers" zagen. Ze waren echter spoe
dig gestart en samen met de „Schotsche
Hooglanders" uit Den Haag, die met hun
opvallende kleedij zeer de aandacht trokken
en de wandelgroep van de Chr. Gymn.ver.
„Oranie Nassau" uit Den Haag zetten ze er
zoo'n tempo in, dat ze in Wassenaar al vele
groepen hadden ingehaald.
Op weg
Nauwelijks was de nieuwe Rijksweg bui
ten Delft bereikt of er kwam beweging in de
tot nu toe als 'n eenheid rnarcheerende,
slechts af en toe voor het verkeer onderbro
ken, stoet. Men mocht hier het hoofdpeloton
passeeren en iedere wandelgroep ging zijn
eig entempo uitzoeken. Het „veld" van indi
vidueele loopers lag al heel spoedig uit el
kaar: enkele wandelaars, die een zeer snel
tempo hadden, 6toven vooruit, de hoofdgroep
vooral der nieuwelingen, bleef achter het
hoofdpeloton, maar spoedig zag men daar
onder heel wat „afzakkertjes" komen, die
dan achter een groep gingen loopen, die het
wat kalmer aan deden. Ook vormden indivi
dueele loopers onderling groepjes onder het
Lange beenen heeft, de eene,
Korte heeft de and're;
Zonder beenen gaat er geene,
Wij gaan met elkand're.
Na heel wat heen en weer geschuif had el
ke wandelgroep zoowat de lengte te pakken
en vroolijk zingend passeerden ze het kruis
punt Hoornbrug.
Aan VFoolijke momenten had het onderweg
al niet bntbroken.
Drie sportieve jongedames met groote an
kers op hun truien vonden blijkbaar het
passeeren op den eigenlijken wandelweg niet
gezellig en kozen daarom maar den smallen
streep beton naast den nieuwen Rijksweg,
waar ze in de ganzenpas, een voor een ach
ter elkaar, bleven loopen.
Op den terugweg zagen we ze wéér, nog
steeds in de ganzencolonnemaar nu
met drie mannelijke ganzen er achter. Tja,
dat heb je dan!
Door Voorburg en de Laan van N.O.I. ging
het naar het Haagsche Bosch.
De hoofdgroepen waren nog lang en breed
op den Rijksweg, toen de eerste individueele
loopers al ove«r den Benoordenhoutschenweg
passeerden.
Je had daar typen onder:
De een hield steevast z'n linkerarm op de
rug en zwaaide met den rechter, weer een
ander had een handdoek in z'n gordel ge
stoken en wischte daarmee af en toe het
gelaat af, een derde deed het heel gezellig
met pijp cn wandelstok, of hij zoo maar eveu
een straatje om ging.
99De commissaris van politie
te Delft, de heer U. van der Zee. lost het,
startschot vooc den 35 KM.-marsch
