SANCTIE-BESPREKINGEN
IN HET LAGERHUIS
Thans 400.000 stakers in Belgie
VRIJDAG 19 juni 1936
EERSTE blad pag 2
LUXE
DAMESSCHOENEN
IN ELKE SOLIEDE ZAAK
VERKRIJGBAAR
Buitenland
EDENS ECHEC
Het is gisteren in het Britsche Lagerhuis
een pijnlijke ure geweest voor den offïci-
eolen vertegenwoordiger van het Foreign
Office. De omstandigheden noopten hem tot
het afleggen van een verklaring, welke zoo
wel voor zijn persoonlijken trots als voor
het gevoel van eigenwaarde, dat het En-
gelsche volk in niet geringe mate bezit,
uiterst penible was. Het zal 'n man lichter
vallen, te betuigen dat hij zich heeft ver
gist, dan dat hij zich in zijn krachten over
schat heeft Op dit laatste kwam in feite
neer hetgeen Eden aan de volksvertegen
woordiging heeft moeten mededeelen; dit
was inderdaad voor Engeland een bijzonder
harde noot. Men heeft zijn ontstemming in
deze „historische" zitting dan ook geenszins
onder stoelen of banken gestoken, en waar
het aan interrupties soms ontbrak, daar
vulde „hoongelach", gelijk de term luidt,
deze leemte ruimschoots aan.
Geheel de scène roept de herinnering wak
ker aan het uur van beproeving dat een
ander Britsch minister van buitenlandscbe
zaken, Sir Samule Hoare tegen het einde
van het vorig jaar moest ondergaan. Hoare,
die destijds op instigatie van den Franschen
minister van buitenlandsche zaken Laval
een plan had goedgekeurd, waarbij althans
nog iets van de Abessijnsche zelfstandig
heid gered werd, was tot dezen stap geko
men op grond van de overweging, dat men
Hailé Selassié niet in zijn verzet steunen
moest door de voorsspiegeling, dat Groot-
Brittannie hem tenslotte wel uit zijn moei
lijkheden helpen zou. Eden's voorganger
bracht toen de zedelijke moed op om te ver
klaren, dat Engeland zulks niet k o.n, hetzij
dan ten koste van offers, die hij niet verant
woord achtte te brengen.
Men zal zich herinneren hoe deze nuch
tere en feitelijke zeer dappere houding hem
voor een v erbij sterend échec heeft geplaatst:
hij werd als het ware zoowel uit Lagerhuis
als publieke aandacht weggevaagd. Hij had
totaal afgedaan.
Velen zullen geneigd zijn, den huidigen
functionnaris van het Foreign Office even
min dank te weten voor de zelfbeperking,
die hij zich heeft opgelegd. Doch hoe be
treurenswaardig het schouwspel van een
falende Volkenbond op zichzelf moge wezen,
en hoe licht men er aanleiding in moge vin
den tot een soort van desperaat defaitisme,
beter is ook hier het ten halve keeren dan
het geheel en al dwalen. En met het ont
ketenen van een Europeesche oorlog zou in
dit siadium het Abessijnsche belang zeker
niet zijn gediend, gesteld al dat er iemand
toe geneigd ware, tot zulk een prijs de een
maal gemaakte politieke fouten te her
stellen.
Eden heeft gedaan wat hij doen kon. en
ïn zijn constateering, dat de Volkenbond tot
op heden niet de juiste middelen heeft aan
gewend om tot richtige uitoefening van zijn
preventieve taak te koenen, ligt een rustige
nuchterheid die aanleiding mag geven tot,
de verwachting, dat men zich niet weder
in zulk een verbijsterende mate aan uni
verseels illusies zal overgeven.
De stemming in het Lagerhuis was er
niet naar, 's ministers rede met iets wat
naar een academische rust zweemde verder
te beluisteren. Labour, welks evolution
rond het bewapeningsvraagstuk nog vrij
wat opmerkelijker zijn geweest dan die der
huidige Britsche regeering, heeft een luid
ruchtige oppositie gevoerd en op deze ma
nier de sfeer in het Huis bijzonder onpret
tig gemaakt Toch verdient het de aandacht
dat Eden zoowel Frankrijk als Italië heeft
opgewekt tot nieuwe samenwerking, om de
gevaren die boven ons werelddeel rond
waren te bezweren, en zoo tot een nieuwe
consolidatie te geraken.
Het zal met de reorganisatie van den Vol
kenbond voorshands wel niet zeer vlot ver-
loopen. Het kan wel niet anders of op do
gevoerde, en zoo duidelijk mislukte actie
moet een algemeene inzinking volgen. De
volkenbondsaandeelen zullen voorloopig op
de wereldbeurs laag staan genoteerd. Dnt
Engeland ook ditmaal het initiatief neemt
tot opklaring van den toestand, ondanks
de zeer pijnlijke kanten, welke het sanctie-
vraagstuk bood, moge aanvaard worden
met een gevoel van opluchting en van
erkentelijkheid.
Overigens houde men, ook met het oog
op de reorganisatie verwachtingen voor Ge-
nève, het hoofd nog wat koel....
GARANTIE-STANDGROEN
GARANTIE -STAND BRÜIN
GARANTIE.STAND R O O D
GARANTIE-STANDZWART
GARANTIE-STANDBLAUW
Speciaal product voor Buitenwerk. HOUDT
HET IJZER ROESTVRIJ en BESCHERMT HET
HOUT. - Wordt 5 JAAR GEGARANDEERD
Levering uitsluitend aan den Handel
Wed. Boonstoppel Zn.
Lak- en Vernislabriek
WADDINXVEEN - TELEF. 50
(Adv.)
EDEN VERKLAART ZICH
VOOR OPHEFFING
„Het is nutteloos, verder
sancties toe te passen"
De oppositie ontketent
een tumult!
Gistermiddag heeft Eden in het
Britsche Lagerhuis een verklaring af
gelegd over de buitenlandscbe politiek
der Britsche regeering, en het vraag
stuk der sancties.
„Wij moeten toegeven", zoo zeide de
minister, „dat het doel, waarvoor wij
sancties hebben uitgevaardigd, niet is
bereikt.
Het is nutteloos verder sancties toe
te passen als middel van pressie op
Italië".
Wil de Volkenbond het doel bereiken,
dat hem oorspronkelijk werd gesteld, zoo
vervolgde Eden zijn verklaring, dan moet
hij bereid zijn geheel andere maatregelen
te nemen, dan die welke tot heden zijn toe
gepast.
Er is geen sprake van dat naar onze op
vatting het vonnis, dat de Volkenbond in
den vorigen herfst heeft uitgesproken tegen
Italië, zou moeten worden gewijzigd of in
tegengestelde zin zou moeten worden ver
anderd.
De regeering heeft ook, uit hoofde van
ervaringen, de laatste maanden opgedaan,
bepaald dat bet noodzakelijk is, in de Mid-
dellandsche Zee permanent defensieve strijd
krachten van grooter sterkte te stationnee-
ren, dan aldaar geweest zijn vóór het begin
van het geschil.
Eden bevestigde, dat Groot-Brittannië tij
dens het ItaliaanschAbessijnsch conflict
nimmer heeft opgehouden, op resolute wijze
de internationale actie te leiden ter voor
koming van een aanval.
Voor zoover 6preker weet, bestaat nergens
op Abessijnsch grondgebied een Abessijnsche
regeering. Niets zou den huidigen toestand
kunnen wijzigen dan een militaire actie
van buiten af. Is er één land bereid, een
dergelijke actie te ondernemen?
De oppositie protesteerde, toen Eden
zeide, dat het nutteloos is, de sancties
voort te zetten. Er werd geroepen: „Af
treden I"
De Britsche regeering zal zich voe
gen, aldus Bden, naar de opvatting
van de Volkenbondsvengadering.
Het tumult was intusschen
zoogroot, dat Edentien minu
ten lang zijn rede moest on
derbreken'.
Indien de volkenbond dus de sancties zou
willen opheffen, zoo ging Eden voort, zal
de Britsche regeering zeggen, dat dat ook
haar opvatting is. Zij wil op deze wijze
medewerken aan de tot standkoming. van
het vertrouwen.
Ten aanzien van Duitschland verklaarde
Eden te hopen, aat Duitschland nu spoedig
antwoord zal geven op de Britsche vragen
lijst, waardoor voortgang bij de onderhan
delingen zou kunnen worden bereikt, het
geen het voornaamste en eerste doel is. Het
gaat om de handhaving van den vrede.
Wij zullen het hoofd bieden aan de wer
kelijkheid, vervolgde spreker, indien aat
zou beteekenen de erkenning van eon ge
deeltelijk echec.
Eden besloot met te zeggen, dat de door
hem uitgestippelde politiek kansen biedt
den vrede te waarborgen.
De meerderheid van het huis applaudis
seerde; de oppositie protesteerde en lachte.
De oppositie ageert
Na de redevoering van Eden sprak Arthur
Greenwood als woordvoerder van de
labour-oppositie. Hij diende een resolutie
in, waarbij wordt voorgesteld de begrooting
van buitenlandsche zaken te verminderen.
Greenwood zeide o.m.: Millioenen men-
schen zullen de verklaring van Eden met
schaamte en verontrusting vernemen.
Greenwood vergeleek de nobele gevoelens
enkele maanden geleden uitgesproken, met
wat hij noemde, de afkeurenswaardige hou
ding, welke de regeering thans in dezelfde
kwestie aanneemt
De regeering, zeide hij, is ontrouw aan
haar verkiezingsmanifest en begaat het
grootste verraad, dat ooit in de wereldge
schiedenis is gepleegd.
De terugkeer van Hoare in de regeering
is volgens Greenwood een beleediging voor
de millioenen, die hun stem hebben laten
hooren tegen de voorstellen van Hoare en
Laval.
Lloyd George, die dan aan het woord
kwam, was niet minder fel en beschuldig
de de Britsche regeering formeel de eerste
bres te hebben geschoten in het sanctie-
front. Hij had liever gezien, dat een ander
land dat zou hebben gedaan.
Hij vroeg Eden, of het waar is, dat Frank
rijk zich bereid verklaart, Engeland te steu
nen bij iederen maatregel, welke het zou
nemen voor de verzekering dor uitvoering
van het pact.
Eden antwoordde Lloyd George, dat hij
herhaaldelijk met de nieuwe Fransche re
geering heeft gesproken, zoodat hij haar
standpunt Inzake de sancties kent.
Zij antwoordde, niet bereid te zijn het
initiatief te nemen voor het opheffen der
sancties, maar gaf me, aldus spr., nooit
eenige aanwijzing, waaruit haar wensch zou
blijken, de sancties te handhaven.
Llovd George zeide hierop: Groot Brit-
tannië en het rijk hebben een onderneming,
welke zij ter hand hebben genomen, prijs
gegeven.
Hij noemde bet ongelooflijk, dat de groo-
te Britsche vloot niet in staat is, het hoofd
te bieden aan de Italianen. Do vloot, aldus
spr., is thans gereed, aan alle omstandig
heden het hoofd te bieden en tenslotte zijn
alle Middcllandsche Zee-mogendheden, be
halve Italië, bereid u te steunen en toch
gaat gij op de vlucht.
Wijzende op de regeeringsbank riep
Lloyd George uit: „Daar zijn de laf-
aa r d si"
Lloyd George ging, onder de toejuichin
gen der linkerzijde, die om Baldwin riep,
zitten.
Debat verdaagd
Onmiddellijk na Llovd George's redo stond
B a 1 dw i n op en zeide:
Het is niet laf te erkennen, dat men den
verkeerden weg heeft ingeslagen. Al wat
de regeering thans voorstelt, is het betreden
van een anderen weg, of het kiezen van de
verstandigste van twee maatregelen.
Tenslotte deed de premier een beroep op
Duitschland, Frankrijk en Groot-Brittanië
voor consolidatie van de vrede.
De leider der oppositie, majoor Att lee,
diende tenslotte een motie van afkeuring in.
Het debat werd daarop tot Dinsdag ver
daagd.
IS BLUM EEN LEIDER?
Of is hij een figurant?
PARIJS, 18 Juni. Het optreden van Léon
Blum als minister-president van het Volks
kabinet is niet vrij van tragiek. Na twintig
jaar lang den strijd te hebben aangebonden
tegen geld- en industrie-koningen, die het
Fransche volk onder hun macht hadden, ia
het geen reden tot onverdeelde blijdschap,
wanneer men tenslotte in het regeeren af
hankelijk is van een partij als de communis
tische, welker betrekkingen met een buiten
landsche financieele grootmacht onmisbaar
zijn. In z':n streven om r .krijk te Lcviij-
den heeft dc voorman der socialisten zijn
liefde verpand zoowel aan de volgelingen
van Iierriot. die gematigder zijn dan hij, als
aan de bolsjewisten, die veel verder willen
gaan. Terwijl hij meent, de vrijheid voor zijn
volk te hebben verworven, gaat hij zich to
builen aan het dienen van twee heeren.
Niet minder tragisch is het, dat het juist
de groep der arbeiders moest zijn, welke het
den leider van het Volksfront bij zijn op
treden zoo moeilijk heeft gemaakt. Dank zij
het verhond. gesloten met de andere partijen,
was de striici in de kamer niet zwaar. Een
aanmerkelijke meerderheid was gemakkelijk
te behalen.
Maar buiten het parlement zochten de
volgelingen van den prediker der vrijheid
hun heil in het schenden van eigendoms
rechten, in het bezetten van fabrieken en
magazijnen.
De figuur van dezen leider in enkele woor
den te omschrijven is niet gemakkelijk. In
de Fransche partijpolitiek vooral is de tac
tiek een belangrijk middel, en deze tactiek
heeft tot gevolg, dat door velen op het eene
oogenblik wordt begeerd, wat even later als
verwerpelijk van de hand gewezen wordt.
Nooit treft dit meer, dan wanneer een partij,
die zich stei in het opponeeren onder
scheidde, plotseling tot actief optreden ge
roepen wordt. Degenen, die niet met het
Volksfront accoord gaan. hebben een gemak
kelijke taak, indien ze de broederlijka liefde
tusschen socialisten en communisten verge
lijken met vroegere uitspraken van Léon
Blum en anderen, en hieruit netelige vragen
aan het adres der ministers wenschen te
distilleeren. Zoo vas een der grieven der re
volutionairen tegen Tardieu, dat hij steeds
ecu veel te groot ministerie samenstelde,
terwijl het nieuwe kabinet van het Volks
front niet minder dan 35 leden telt, zoodat
het waarlijk in meer dan en beteekenis een
„ministerie der massa" mag genoemd wor
den.
Het kan niet ontkend, dat Blum met veel
talenten gezegend is. Ten onrechte heeft hij
zich echter meermalen de gave der profetie
toegedacht Merkwaardig is het, hoe hij zich
telkens den afloop van een gebeuren anders
had gedacht. Men zegt, dat regeeren uit voor
uitzien bestaat. In dat geval mag het, gezien
het falen van den leider op dit terrein, be
twijfeld worden, of hem naast de gave der
profetie ook niet die van het besturen ont
breekt. Een der Parijsche weekbladen herin
nerde voor enkele dagen aan de meening van
Poincaré, dat Blum daarom steeds zoo be-
j vriend met den tegenwoordigen minister
van financiën, Auriols, was geweest, omdat
Uplocft de v'uichien
deze beiden zich altijd samen hadden ver
gist.
In een land als Frankrijk, waar do poli
tieke hartstochten steeds hoog oplaaien, i:
men van overdrijving meermalen niet vrij.
Wellicht zal dan ook Poincaré niet voor
honderd procent met zijn uitspraak gelijk
hebben gehad, maar zeker lag men zich
afvragen, of Blum wel heeft ingezien, welk
een gevaar er bestaat in een samengaan met
hen. die het Volksfront willen aanwenden
als een middel tot spoedige triumph van
sikkel en hamer.
Het tragische in het optreden van Blum
is daarom, dat hij in zijn langen strijd tegen
hen, aie hij cis de onderdrukkers van het
volk heeft beschouwd, een resultaat heeft
bereikt, waarvoor de betiteling van Pyrrhus-
overwinning nop te gunstig is.
Zal hij Frénkrijk een blijde toekomst ver
schaffen of behoort- hij slechts tot den inven
taris van den Russischen poppenkastman?
Deze vraag is thans nog niet te beantwoor
den maar dat de figuur van Blom het waard
is. aan een nadere beschouwing te wonl
onderworpen, zullen we nader aantoonen.
KON ZIJN ARM NIET OPBEUREN.
Nu vrij van alle pijn.
„Ik kan niet dankbaar genoeg zijn voor
hetgeen Kruschen Salts voor mij gedaan
heeft. Ik neem lederen morgen op mijn
nuchtere maag de dagelijksche dosis tegen
rheumatiek. In mijn werkkring ben ik
blootgesteld aan weer en wind, terwijl ik
bo en dien bijna 20 K.M. per dag moet fiet
sen. Het was zoo erg, dat ik mijn arm niet
meer kon opbeuren; mijn beenen deden mij
ontzettend pijn als ik een kleine afstand
gereden bad. Nadat ik vrijwel alles gepro
beerd had, en zelfs alle tanden had laten
trekken .raadde een vriend mij eens eon
proef met Kruschen Salts te nemen. In
koiten tijd verminderden toen de pijnen en
heden ten dage blijf ik volkomen gezond
door mijn dagelijksche dosis Kruschen
Salts." D. G. T. tc B.
Rheumatischo pijnen hangen samen m«t
in overmaat van urinezuur in het bloed.
Dit gevaarlijke zuur ontstaat als gistings
product van afvalstoffen, die zich in het
lichaam hebben opgehoopt. Kruschen Salts
nu spoort de afvoerorganen: ingewanden,
nieren en lover aan tot krachtiger werking,
waardoor de afvalstoffen lang: de natuur
lijke kanalen zacht en volkomen uit het
lichaam zullen worden verwijderd. Het
bloed wordt gezuiverd, waardoor de pijnen
afnemen om tenslotte geheel to verdwijnen.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en erkende drogisten
a 0.70 en 1.(30 per flacon, omzetbelasting
inbegrepen. Let op. dat op het etiket op de
flesch. zoowel als op de buitenverpakking de
naam Rowntree Handels Maatschappij, Am
sterdam voorkomt, (Adv.)
MAXIM GORKI OVERLEDEN
Een auteur van groot formaat
Te Moskou is overleden Alexei Maximowitsj
esjkow, die als schrijver onder het pseudo
niem Maxim Gorki beroemd is geworden.
Hij werd op 28 Maart 1868 te Nizjni Novgorod
geboren. Zijn ouders behoorden tot de kleine
burgerstand van arme handwerkers, waarin
ook door de kinderen al spoedig aan de strijd
het zorgelijk bestaan werd deelgenomen.
Zoo was de kleine Alexei reeds van zijn ne-
BARRICADEN IN DE
BORINAGE
De gendarmerie treedt
krachtig op
Een voorloopig accoord bereikt?
De Belgische minister van Binnenland-
sche Zaken De Schrijver heelt gister
omtrent de stakingsbeweging ln België
voor de pers een verklaring afgelegd.
Hij zeide o. m., dat de stakingen zich
nog hebben uitgebreid, o.a. in de textiel
nijverheid.
Een poging van stakers om een fabriek
te bezetten in de omgeving van Brussel
werd verijdeld.
Alle samenscholingen en optoohten
blijven verboden.
Ook in de Borinage is het aantal sta*
kers toegenomen.
Te Grand-Leez heeft een 100-tal stakers
gepoogd de suikerfabrieken te bezetten,
wat echter mislukte door het tijdig Ingrijpen
tier gendarmerie.
Te Gent ligt de textiel-nijverheid thans
'olkomen stil; meer dan 30.000 arbeiders
hebben het werk neergelegd. In de metaal
nijverheid worden 14.000 arbeiders door de
staking getroffen.
Te Ronsse in Oost-Vlaanderen werd het
bedrijf stilgelegd in eenige weverijen.
Voor wat de toestand in Limburg betref',
de staking is daar algemeen in alie kolen
mijnen en 18.000 arbeiders zijn erbij betrok
ken. Slechts in 't zuiden der provincie doen
zich nu en dan incidenten voor, veroorzaakt
door stakers, die uit Luik komen afzakken
De gouverneur der provincie heeft er het
verkeer per rijwiel op de openbare wegen
verboden, alsmede elk personenvervoer mot
autobussen of vrachtauto's, behoudens het
ervoer met gcconcessionneerde diensten, in
alle gemeen'en ten zuiden van de spoorlijn
flaelen. Hasselt. Maastricht.
De toestand in het Antwerpcche
Het personeel der sleepbooten in de bin
nenvaart heeft het werk neergelegd uit soli
dariteit met de havenarbeiders en tevens
verhooging van loon geëischt met 25 pet
en verbetering der arbeidsvoorwaarden. Dit
botreft niet alleen de haven van Antwerpen,
doch ook die van Gent en Luik. Hierdoor
metaal fabriek, waarbij 700 arbeiders betrok
ken zijn. Men vreest, dat de staking daar op
andere industrieën zal overslaan.
In de Kempen
In de steenkolenmijnen van de Kempen is
do staking algemeen. Achttienduizend arbei
ders hebben het werk neergelegd. Het is
volmaakt rustig, behalve in net zuiden der
provincie, waar uit Luik afkomstige stakers
zich aan eenige excessen schuldig hebben
gemaakt
Het socialistische algemeene vakverbond
van bedienden in het gebied van Charleroi
heeft het parool tot de algemeene staking
uitgegeven voor alle bedienden van handels
firma's, fabrieken en banken. De plaatselijk»
nfdeeling van het Christelijke Nationale
Vakverbond van bedienden heeft een derge
lijke beslissing genomen.
Talrijke taxi-chauffeurs in de stad staken.
Schietpartij te Quaregnon
Gisteravond tegen negen uur heeft te
gende jaar af leerling ïn verschillende werk
plaatsen, en van het bezoeken van een school
of het verkrijgen van onderricht in eenige an
dere vorm kon niets komen. Gorki was dan
ook een autodidact iu da meest volstrekten
zin van het woord. Uitsluitend zyn dorst
kennis en zyn aangeboren intelligentie heboen
hem geleid bij de studie, die hem op het peil
van ontwikkeling heeft gebracht, d3t hy zoo
vurig wenschte te bereiken. Zyn eerste lec
tuur bestond in hoofdzaak uit werken op reli
gieus gebied, later kwamen daar de groote
Russische klassieken by, zooals Poesjkin, Ler-
montow e.a. Op 16-jarige leeftijd deed hy'
een vergeefsche poging om tot de universiteit
te Kazan te worden toegelaten. Gedwongen in
zyn levensonderhoud te voorzien werd hij
toen havenarbeider en later bakkersgezel in
die stad. Voor 't eerst kwam hij daar in contact
met radicaal en revolutionair gezinde groepen
van arbeiders. Vanaf 1890 leidde h\j een zwer
vend leven door geheel Rusland. Op die zwerf
tochten leerde hij de merkwaardige vagebon
den en buiten de burgerlijke maatschappij en
conventie levende droomers kennen, die hy in
sommige zijner boeken beechreven heeft.
In 1892 verscheen zyn vertelling „Makar
Tsjoedra" in een Tiflische krant. Twee in 1898
gepubliceerdde bundels korte verhalen v
een groot succes, en in 1900 is Maxim Gorki
reeds een beroemd en veelgelezen schrijver.
In die periode sympathiseerde hy sterk met de
door lênin geleide groep sociaal-democraten.
Wegens zijn revolutionaire werkzaamheid
werd hy eenige malen gearresteerd, zoo o.a.
bij de revolutie van 1905, toen hy in de Peter
en Paul-vesting werd opgesloten. Van 1906 tot
1913 zwierf hij als banneling in het buitenland
rond: zyn agitatie tegen de Tsarenregeering
maakte hem den terugkeer naar het vaderland
onmogelijk. Omstreeks 1908 vestigde hij zich
in Zuid-Italië, waar hij met Bogdanow en Loe-
natsjarski op Capri een partij school stichtte
voor Russische arbeiders.
Oorspronkelijk was Gorki het niet met de
bolsjewistische opvattingen eens. Na de Oc-
toberrevolutie van 1917 veranderde hy echter
van meening en nam sindsdien actief aan het
werk der sovjet-unie deel.
Zijn zwakke gezondheid dwong hem vaak in
het buitenland te vertoeven, maar waar hij
kon wydde hij zich aan de opvoeding van jonge
proletarische schrijvers, die ook altijd op zijn
raad en steun konden rekenen. In zijn eerste
werken beschrijft hy voornamelijk het typi
sche milieu van kleine burgers en arbeiders,
waarin hij werd grootgebracht. Later zijp het
de zwervers, de droomers en de a-sociale
elementen, die hij op zijn zwerftochten ont
moette, welke hy schetst met die stille en
voorname melancholie, maar ook met dm
scherpen humor, waarvan hy het geheim bezat.
Gorki was niet sterk in den bouw van een ro
man, en zyn kracht lag zeker niet in het
scheppen en uitwerken van een intrige. Die
moet veeleer gezocht worden in zijn 6cherpe
opmerkingsgave, in zyn heldere typeering en
bovenal in het prachtig schetsen en volhouden
van een stemming, zoo suggestief, dat zij lang
na de lectuur nog de ziel van de lezer gevangen
houdt.
Misschien dat daarom ook tot het beste wat
hij geschreven heeft in de eerste plaats het
autobiografische werk behoort, zooals „rneine
Kindheit' (1914) en „Unter fremden leuten'
(1918).
Bekend zyn ook zyn romans „De Moeder'
(1907) en „Een biecht", welk laatste boek
vooral opmerkelijk ie door de opvattingen,
welke de schrijver daarin verkondigt.
Quaregnon een heftige botsing tusschen gen*
darmes en stakers plaats gevonden. Een
sraker loste op dat tijdstip, toen liet duister
werd een aantal revolverschoten op een
groep gendarmes nabij het daar gevestigdo
volkshuis. Deze staker werd door een aan*
tal stakers bijgestaan. De gendarmes beant*
woorddon het vuur met hun karabijnen,
waarop de stakers op de vlucht sloegen.
Een hunner werd tn den buik getroffen. Een
52-jarige vrouw, die toevallig passeerde en
getuige was' van het gebeurde, schrok zoo
danig, dat zij ter plaatse overleed.
De gendarmes drongen vervolgens het,
olkshuis binnen, deden dit ontruimen cn
erichtten verscheiden arrestaties. Por
vrachtauto werden de arrestanten vervoerd.
Onderweg echter werd de vrachtauto door
ton aantal stakers overvallen, zoodat de
gendarmes zich ten tweeden male gedwon*
gon zagen van de vuurwapens gebruik te
maken.
Zij slaagden erin de stakers te verdrijven
en de arrestanten in verzekerde bewaring te
stellen.
In Quaregnon-Monsville is het vrij heftig
toegegaan tusschen stakers en gendarmerie.
l)e arbeiders hadden de toegangswegen tot
deze in de Borinage gelegen plaats met bar
ricaden versperd en ter belemmering van
de gendarmes ook glasscherven uitgestrooid.
Laat in den middag werd een bereden af*
dealing gendarmes naar Monsville gezonden!
om de orde te herstellen. Deze werd mat
,teenen ontvangen. Later vielen ook schoten.
De gendarmes hebben alle barricaden bezet,
In de omgeving van Brussel
In de omgeving van Brussel is op ver»
schillende plaatsen staking uitgebroken.
In Brabant worden de gasfabrieken en da
electrische eentrales door militairen be
waakt Pogingen werden aangewend om het
spoorwegpersoneel te bewegen zich bij da
stakingsbeweging aan te sluiten. Er wer»t
zelfs gedreigd met het opblazen der sporen.
Ook in Brussel zelf begint het te spannen,
o. m. in de groote warenhuizen en bij de
verzekeringsmaatschappijen. Er wordt een
krachtige stakingspropaganda, vooral m
Brabant, gevoerd, waar dc gendarmerie da
gas- en electriciteitsbedrijven heeft bezei,
o. m. ook te Leuven.
Volgens de „Libre Belgiquc" houden mill*
tairen de belangrijke fabrieken in de omga*
ving van Luik bezet
Het aantal stakers
Het socialis'iscbe dagblad „Le Peuple"
raamt het aantal stakers in geheel Bel
gië op 350 tot 400.000 man.
Naar een acooord?
Na de laatste bijeenkomst tusschen ver*
Iegenwoordigers van patroons en werkne
mers, gepresideerd door minister-president!
Van Zeeland, is een ontwerp-accoord tot
Stand gekomen van den volgenden inhoud:
I-Iet loonminimum van den volwassen ar
beider ln vollen dienst bedraagt 32 francs,
bij een werktijd van 8 uur per dag.
Op korten termijn wordt 'n vacantle vanB
dagen ingesteld, de werktijd zal progressief
verminderd worden tot 40 uur in de gevaar
lijke en ongezonde industrieën.
Daar de gedelegeerden geen mandaat had
den gekregen, konden zij zich slechts ver
hinden, dit ontwerp aan hun. .organisafies
voor le leggen. De ministerraad is na het tot
stond komen van dit ontwerp bijeengeko
men.
In een officieele mededeeling wordt de
hoop uitgesproken, dat de voorgenomen:
maatregelen tot ontspanning zullen leiden.
Men meent, dat het werk Maandag zou
kunnen worden hervat.
DE FRANSCHE LIGA'S
WORDEN ONTBONDEN
Zal dit veel veranderen?
eD Fransche ministerraad heeft gis
teren een viertal decreten aangeno
men, waarbij de nationalistische liga's
worden ontbonden, met name de Vuur-
kruisen van kolonel De Ia Rocque, de
Patriottische Jeugd van Tailtinger, de
Solidarité Franqaise van Jean Renaud
en de Francisten van Bucard.
Naar aanleiding van dit besluit hebben
verschillende liga-leiders hun meening over
dit verbod uitgesproken.
De Saivre, een van de adjudanten van
Taittinger, herinnerde eraan, dat de Patriot
tische Jeugd sinds November van het vorig
jaar is omgevormd tot een politieke partij,
de Nationale Volkspartij, welke partij a.i
Zondag een congres zal houden. Het ontbin
dingsdecreet, zoo zeide hij, laat ons volko
men koud.
Kolonel De la Roque van de Vuurkruisen
heeft tegenover de „Intransigeant" ver
klaard, dat hij zijn vrienden heeft verzocht
kalm te blijven en zich te wachten voor
iedere opwinding, totdat van officieele zijde
nadere m ededeelingen zullen worden
daan.
Interpellaties in de Kamer
Xavier Vallat en Ybarnegaray, die bij de
debatten in de Kamer over de strijdhonden
de aandacht hebben getrokken en verklarin
gen hebben afgelegd ten gunste van een
nationale verzoening, hebben een interpella
tie ingediend aangaande de ontbinding van
dc strijdhonden.
De ontbinding der nationalistische bonden
zal practisch niet veel gewicht in do schaal
leggen, aangezien de rechtsche groepen zich
reeds lang op zulk een gebeurtenis hadden
voorbereid, en er wel zorg voor zullen dra
gen, dat hun ideeën in nieuwe vereenigingen
en bonden opnieuw belichaamd worden. Een
maatregel ais deze eigent zich er echter bi
zonder toe, de verbitterdheid te doen toene
men. Men zal ongetwijfeld in nationale krin
gen erop wijzen, dat de regeering-Blum be
ter zou hebben gedaan revolutionaire exces
sen, als het wederrechtelijk bezetten van
fabrieken, tegen te gaau.
Tot zulk een houding konden Blum en de
zijnen blijkbaar niet de noodige moed op
brengen
Zware brand nabij Brussel
Een benzine-zee in vlammen!
In een fabriek te Vorst, nabij Brussel is
gistermiddag tengevolge van eon ontploffing
brand uitgebroken. Een half raillioen liter
benzine bleek in lichter laaie te 6taan. Tweo
arbeiders ontsnapten als levenoe toortsen
uit den vuurpoel. Zij liepen zware brandwon
den op. Vermoed wordt, dat er nog twee le
den van het personeel in de brandende fa
briek zijn. Het personeel dat zich in de kan
toren bevond, moest langs de ramen gered
worden, evenals een tiental arbeiders, die
in óe fabrieken werkzaam waren.
De Duitsche rijksminister voor kerkelijke
aangelegenheden, Hans Kerrl, heeft zijn
werkzaamheden om gezondheidsredenen
moeten onderbreken. Hij lijdt aan een ern
stige leverkwaal, terwijl ook zijn hart niet
in orde is.
In geheel Frankrijk neemt de stakings
beweging gaandeweg af. In het geheel sta
ken er thans nog 248.300 personen.
O AN HELPEN WIJ ELKAAR!
N.V. DORDRECHTSCHE ASPHALTFABRIEK
ORANJESTRAAT 11
DEN HAAG
H. LANG ZOON ULFT (Gld.)
RIETMEUBELFABRIEK
„INDUSTRIA"
Opgericht 1875. TcL 213.
Rietmeubelen voor serre's,
terrassen, schepen, zie
kenhuizen, sanatoria, etc»
Levering door den hands)
voor Teakhout
N.V. ».h. D. MATAK FONTEIN
HARLINGEN.TEL.22a
