maandag 8 juni 1936
eerste blad pag. 2
STICHT U EEN
EIGEN WOONSTEE!
Vraagt aan
N.V. HYPOTHECAIRE BOUWKAS „HYBOS"
Tel.22289, Weverstraat 40, ARNHEM
hoe een
ONOPZEGBARE „HYBOS" Hypotheek
met lage rente door sparen ls te verkrijgen.
(Adv.)
Buitenland
arbeidsaccoord
in frankrijk
Na een maand van onzekerheid heeft
Frankrijk dan ten slotte toch weder een
regeering, die niet zooals 't geval was met
het kabinct-Sarraut gedurende dé laatste
weken van zijn bewind, van basis ontbloot
is en derhalve als in de lucht hangt. Nau
welijks werd aan Léon Blum de weg vrij
gegeven of hij heeft met haast dien afge
wandeld. Met andere woorden, hij is in het
snelle tempo, dat de omstandigheden ver-
eischten, met zijn medestanders bij den
president der republiek ter kennismaking
geweest, heeft nog dienzelfden avond de
lijst van zijn genooten gepubliceerd en
is tenslotte bij de eerst-mogelijke gelegen
heid voor Kamer en Senaat getreden. Beide
vertegenwoordigende lichamen hebben de
regeeringsverklaring aangehoord en met
een behoorlijke meerderheid heeft 't Palais
Bourbon aan dit plan de campagne haar
fiat verleend.
Blum stond daarop voor het groote pro
bleem, dat de arbeiders als een blok op
zijn pad hadden gewenteld, nog eer hij tot
optreden bevoegd was: de stakingsbewe
ging. Het moet worden geconstateerd, dat
hij met IJver en doortastendheid dit moei
lijke vraagstuk is te lijf gegaan en dat hij
liet heeft opgelost op de eenige manier, die
hem overig bleef, namelijk door een verge
lijk tusschen Frankrijks voornaamste werk
geversorganisatie en tusschen het Fransche
Vakverbond te forcecren. Zeggen wij er on
middellijk bij, dat dit accoord slechts be
reikt werd, doordat de Volksfront-regeering
zich achter de arbeiderseischen gesteld
heeft en deze heeft ondersteund door wet
telijke maatregelen in het vooruitzicht te
stellen, die de pil voor de getroffen werk
gevers eenigszins zullen moeten vergoeden.
Wat thans aanvankelijk is bereikt? Het
rèoht der arbeiders, om lid te zijn van een
vakorganisatie, is door hun patroons er
kend, waaruit als tweede concessie volgt,
dat de arbeidersgedelegeerden in een er
kende positie komen en niet langer terzijde
kunnen worden geschoven. Andere eischen
zooals het invoeren van een arbeidsweek
van veertig uur en een billijke, vacantie-
regeling hebben steun gekregen in het voor
nemen der Regeering, ze wettelijk voor te
schrijVen," zoodat aan het verzet der pa
troons hier verder alle uitzicht ontnomen
werd.
Aanvankelijk is dit snelle doortasten van
Blum voor hem een creditpost; hij heeft er
door aangetoond, dat hij zijn plaats niet
ten onrechte bekleedt, al blijft hem als een
blaam aankleven, dat zijn regeering niet
een einde heeft weten te maken aan het
bezet houden van de werkplaatsen en fa
brieken, een stakingsmaatregel van de
zijde der arbeiders die eiken redelijken
grond mist, en door de overheid zeker niet
had mogen getolereerd worden.
Intusschen blijft er aan dit alles een
„maar" kleven. De geheele stakingsbewe
ging, vanaf haar teugelloos begin ot op he
den, heeft zich gekenmerkt door onbe-
heerschtheid. Zij was, naar men zegt, niet
door de leiders der arbeiders van tevoren
beraamd en volgens een vast plan in wer
king gesteld, doch had meer van het in
brand geraken van een groot gebouw,
waarin het vuur geruimen tijd heeft ge
smeuld, totdat het op onderscheiden plaat
sen vrijwel gelijktijdig zich baan breekt.
Dit wilde karakter der staking stelt voor
de vraag, of er misschien „ondergrondsch"
door communisten of anarchisten de noo-
dige voorbereidende arbeid was verricht?
Mocht dit het geval zijn, en de waarschijn
lijkheid is niet gering, gezien de bijzondere
mate van bewegingsvrijheid, die den laat-
sten tijd aan de Moskoumannen in Frank
rijk ls ten deel gevallen, dan zal het nog
te bezien staan of het officieel accoord, dat
thans, onder regeeringsleiding is bereikt,
ook practische doorwerking in de rangen
dér stakers zal hebben.
Het Fransche Vakverbond, de zoogenaam
de Confederation Général du Travail, dat
als vertegenwoordiger en gevolmachtigde
van de stakers ls opgetreden, heeft zich
met deze daad eigenlijk een recht aange
matigd, dat van de zijde der arbeiders niet
officieel was verleend. Immers, naar ver
luidt zou slechts één vierde hunner bij dit
Verbond behooren. en zou de overige vijf-
en-zeventig procent daarvan geheel vrij
staan.
In het Fransche Vakverbond, dat onder
leiding staat van Jouhaux, spelen de com
munisten ook hun rol; zij maken er deel
van uit.
Onzes Inziens zal dit niet behoeven te
verhinderen dat zij eventueel uit politieke
overwegingen 'de stakersmassa in tegen
overgestelde richting zullen drijven als de
officieele leiding. Het gaat er hierbij slechts
om naar weike kant zij de meeste voordee-
lèn kunnen behalen. Achten zij een alge
meen® onrust, uit de werkstakingen ont
staan, een geschikte atmosfeer om tot het
verbreiden van woelingen te geraken, dan
zullen zij wellicht reeds thans die kans
willen benutten. In zulk een geval zal rat
tenvanger Blum hard moeten pijpen om
Parijs van zijn moderne plaag te bevrijden!
iféi al dto wdf o»
■i# •miMflT.d—hl a Immtm
iniinl**it| kflUW. (Ho*
■MwM ede waar vm dtaa
ANDRE TARDIEU
HET FRANSCHE VOLK, EEN
GEVANGEN SOUVEREIN
In den strijd voor een gezond
parlement
Men schrijft ons uit Parijs:
Het nieuwste werk van Tardieu, waarvan
thans het eerste deel verschenen is, is meer
dan een gedenkschrift. Het is tevens een
aanklacht, want liet wil aantoonen, dat het
Fransche regime, hoewel het het tegendeel
beweert, noch vrijheid, noch gelijkheid, noch
gezag met zich brengt, en dat het derhalve
berust op leugenachtige basis. Het bestuur
in Frankrijk bestaat niet uit de concentratie
van macht in de handen van één persoon,
maar evenmin uit de democratie, zooals
Montesquieu zich die voorstelde.
In dit eerste deel onderwerpt Tardieu de
beginselen der Fransche revolutie, waarvan
hij zegt. dat ze thans evenzeer golden als in
1793, aan felle critiek, ze daarbij in het
bijzonoer beschouwend in hun historische
toepassing. Het geheele boek noemt hij „La
Révolution k refaire", en de eerste afleve
ring ,Xe 6ouverain captif", de souverein
gevangen, waarbij hij onder souverein het
volk verstaat, dat, uitgaande van de volks-
souvereiniteit, meent oppermachtig te zijn,
maar dat in werkelijkheid onderworpen is
aan de grillen van een groep, die zich uit
afgevaardigden acht te zijn samengesteld,
doch die slechts een kleine minderheid ver
tegenwoordigt Immers hebben er van de
40 millioen Franschen slechts 11.500.000
stemrecht, en van deze hebben zich steeds
meer dan 16 van stemming onthouden.
Tardieu gaat nog verder, en zegt dat de
Kamer zelfs niet de meerderheid der kiezers
vertegenwoordigt. Als voorbeeld haalt hij
het feit aan, dat zijn candidatuur in 1924
viel ondanks 76.000 stemmen, terwijl zijn
tegenstander, die slechts 24000 stemineu
bad. gekozen werd. Hierbij bedenke men.
dat in Frankrijk het districtenstelsel geldt.
Allereerst gaat Tardieu de voorgeschiede
nis der Fransche revolutie na, waarbij hij
de juiste opmerking maakt, dat haar voor
naamste denkbeelden niet van Franschen,
maar van Engelschen oorsprong waren, en
reeos door Locke geleerd waren. We her
inneren eraan, dat Dr. W. J. Goslinga in
zijn boek over: ,J)e rechten van den mensch
en burger" tot de conclusie komt, dat vóór
Voltaire, Rousseau en Montesquieu, de
Engelsche schrijvers ook in ons land invloed
hadden.
In dit verband maakt Tardieu de opmer
king, dat de reformatoren niets hebben
gedaan voor de revolutie. Deze juiste be
schouwing grondt hij echter op de bewering,
dat o.a. Calvijn de vrijheid van den mensch
ontkende als een beleediging voor de god
delijke majesteit, welke formuleering natuur
lijk in haar kortheid eenzijdig is.
Heftig trekt Tardieu te velde tegen het
materialisme der revolutie, het vooropstel
len der rede, en de door haar verkondigde
meening, dat de wetenschap alle mensche-
lijke problemen kan oplossen, waarbij dan
nog komt de abstractie van den „natuurlij
ken mensch", waarvan Joseph de Maistre
reeds had gezegd, dat hij hem nooit had
ontmoet.
Tegenover Voltaire's bewering, dat alle
wezens, zonder uitzondering onderworpen
zijn aan dezelfde wetten, plaatst Tardieu de
stelling, dat hier gebieden moeten worden on
derscheiden. Zoo ook is de evolutie in 1789
•rd, in lijnrechte-tegenstelling tot de be
ginselen der revolutie, omdat van de drie
beginselen, waarvan ze uitgaat, determinis
me, selectie en strijd om het bestaan, de
eerste niet in overeenstemming is met de
vrijheid', evenmin als de tweede met de ge
lijkheid, en de laatste met de broederschap.
Achtereenvolgens worden dan de drie
hoofdpunten uit de leer der revolutionairen
aan critiek onderworpen. In het hoofdstuk
over de vrijheid komt hij tot de conclusie,
dat ze dikwijls het meest wordt aangetast
door hen, die zich het sterkst op haar be
roepen. Hierbij zegt hij met name over het
vrije onderwijs dingen, waarvoor een Groen
van Prinsterer zich niet zou behoeven te
schamen. Wat de gelijkheid aangaat, deze
bestaat noch voor de wet, noch voor de be
roepen, noch voor de verschillende omstan
digheden, waarin men leeft. En wat de
broederschap, althans de souvereiniteit van
het volk, aangaat, hebben we reeds vermeld,
dat volgens Tardieu het parlement slechts
eeai minderheid vertegenwoordigt. In dit
laatste feit heeft de schrijver mede een aan
leiding gevonden, om zich bij de laatste ver
kiezingen niet meer beschikbaar te stellen.
Vrij van wat hij „banden" noemt, meent tij
thans meer dan als afgevaardigde op het
vertrouwen van het volk aanspraak te
mogen maken. Hebben we in de geschiede
nis van de antirevolutionaire richting in
ons vaderland: hervan ook niet bekende
voorbeelden?
Tot een conclusie is Tardieu nog niet ge
komen. Hij is afkeerig van een valsche
volkssouvereiniteit, evenzeer al3 van het
fascisme, dat niet met den Franschen volks
aard overeenkomt. Wat hij wil is een par
lement, dat van fouten is gezuiverd.
Het thans verschenen eerste deel levert
een dergelijken overvloed van gegevens, dat
een enkele maal de historische juistheid het
slachtoffer wordt. Ook gaat de schrijver
steeds casuïstisch te werk en trekt hij uit
losse gebeurtenissen al te verstrekkende
conclusies. Merkwaardig ls bv. dat hij Cal-
vijns leer afmeet naar het proces tegen
Servet en dat hij waarschijnlijk daarom het
protestantisme het stempel van onverdraag
zaamheid opdrukt.
Het streven van Tardieu naar een gezond
staatsbestel a«.hten we echter onze belang
stelling waard, vooral nu in volksfront en
massastakingen de revolutiedenkbeeldcn
hoogtij schijnen te vier dn.
De nieuwe Russische grondwet
Stalin eal haar Inleiden
Naar uit betrouwbare bron wordt gemeld,
zal Stalin zelf de nieuwe Grondwet aan 't
volgende herfstcongres der Sovjets voorleg
gen. Bij die gelegenheid zal hij een groote
rede houden, hetgeen de eerste keer zou
zijn, dat Stalin in het openbaar, ook voor
de diplomaten en de buitenlandsche pers,
zou spreken.
Een der gevolgen van de nieuwe grond
wet zal zijn. dat aan een aantal buitenlan
ders het stemrecht en de verkiesbaarheid
welke zij thans bezitten, wordt ontnomen.
Voortaan zulten deze rechten slechts toege
kend wordep aan Sovjet-burgers.
Elke buitenlandsche arbeider, die in de
Unie der Sovjet-republieken woont, is vol
gens de huidige grondwet kiezer en herkies
baar, ondanks zijn hoedanigheid van bui
tenlander. Het is waarschijnlijk om de
vreemdelingen op de nieuwe regeling voor
te bereiden, dat men sedert twee jaar de
in Sovjet-ondernemingen wei-kende buiten
landers aangespoord heeft Sovjet-burgers te
worden of het land te verlaten,
leon blum in de
fransche kamer
EEN MEERDERHEID
VAN 384—210 STEMMEN
Geen staatsgreep
of monetaire operatie
Zaterdagmiddag heeft liet nieuwe Fran
sche ministerie zich in het Pelais Bourbon
aan de Kamer voorgesteld, in een zitting,
waarvoor zoowel van de zijde ven de Kamer
leden zelf als van het publiek een overwel
digende belangstelling bestond. De Kamer
werd gepresideerd door haar -nieuwe voor
zitter Edouard Her riot, die vrijwel on
middellijk het woord aan den minister
president Blum verleende.
In diens aanvankelijk met weinig overtui
ging voorgelezen regeeringsverklaring viel
op, dat de regeering zich over twee uiterst
belangrijke vraagstukken niet heeft uitge'a-
ten, namelijk over de kwestie van een even-
tueele devaluatie, en over de huidige sta
kingsbeweging, welke het Fransche bedrijfs
leven teistert.
BJ het debat is het daarop bijwijlen ze«r
bewogen toegegaan.
De reohtsche afgevaardigde Laurent
stelde o.m. de vraag, of de huidige regee
ring voornemens was, de vrijheid van den
arbeid en den persoonlijken eigendom te
beschermen.
Gesteld het geval, zoo zeide hij, dat een
industrieel, wiens fabrieken door de sta
kers bezet zijn, zich tot de overheid wendt
met het verzoek hem bij te staan om de
vrije beschikking over zijn eigendommen
terug te krijgen, wat zal daio de houding
van het gouvernement zijn?
Ook over het ontwapeningsvraagstuk
wenschte spr. te worden ingelicht. Hij ver
wonderde zich er tevens over, dat de mi
nister-president deelnam aan manifestaties,
waarbij een couplet van de internationale
gezongen werd, met o.m. deze woorden: „Unze
kogels zullen voor onze eigen generaals
zijn". Spreker verklaarde zich onder gejoel
van de linkerzijde bereid, met alle mannen
van goeden wil samen te werken om dit
mooie land, zijn erfgoederen en zijn kinde-
rer te redden vao den ondergang, waarme
de zij bedreigd worden.
De heer Paul Reynaud hield een plei
dooi voor devaluatie, en werd daarbij rus
tig aangehoord. Anders verding het Xavier
Vallat, die er op wees, dat hij zijn steun
niet aan het gouvernement kon geven, o.m.
omdat het land thans door een jood gere
geerd werd. Hij zou de voorkeur geven aan
een minister-president, die uit het volk is
voortgekomen, boven iemand, „wiens intel
ligentie vooral gebaseerd is op een stu
die van den Talmoed".
Deze woorden ontketenden een heftig
protest bij de linkerzijde, vergezeld van
oorverdoovend lawaai. Toen Herriot er ten
slotte in geslaagd was. de orde te herstellen,
verklaarde hij, dat hij joden, noch katho
lieken, noch protestanten kent, Blechts
Franschen. Met dezen dooddoener werd het
iincident gesloten.
Blums antwoord
In zijn antwoord verklaarde Blum, dat de
regeering aan de Kamer geen volmachten
zal vragen, doch korte projecten zal indie
nen, die het parlement de gelegenhejd zul
len geven, zich daarover te uiten.
Binnenkort za' de minister van
Financiën de balans van de flnan-
cieele situatie aan de Kamer voorleg
gen. De regeering zal haar program
ma echter niet uitvoeren mot behulp
van een monetaire operatie ol staats,
greep.
De oorzaak van de stakingen is de cri
sis. De loonen zijn gedaald, doch de kosten
van levensonderhoud gestegen. Misschien
hebben ook andere factoren een rol ge
speeld. Verdachte manoeuvres zijn gesig
naleerd. Als men aan den president van den
ministerraad vraagt, of deze toestand legaal
is, dan antwoordt hij neen. Maar de patroons
hebben niet de overheid verzocht, de fabrie
ken met eeweld te doen ontruimen. Zou men
dan willen, dat de minister-president op
eigen initiatief geweld zou gebruiken? De
taak der regeering is te bemiddelen en de
patroons tot toegevendheid aam te moedigen.
De arbeiders daarentegen moeten overtuigd
worden, dat de regeering slechts in orde
haar taak kan vervullen.
Ten slotte heeft de Kamer in een motie
met 381210 stemmen haar vertrouwen in
het kabinet uitgesproken.
REGEERINGSVERKLARING
Twee reeksen van
wetsvoorstellen aangekondigd
Do regeeringsverklaring van het kabinet-
Blum is Zaterdagmiddag door den minister
president voorgelezen in de Fransche Ka
mer, en door D a 1 a d i e r in den Senaat.
Wij ontleenen daaraan het volgende:
De taak der regeering is van den aan
vang af door de uitspraak van het volk be
paald: het behoud van de democratische
vrijheden tegen alle pogingen tot geweld, het
behoud van den vrede. Het regeeringspro-
gram zal bestaan in het verwezenlijken van
het program van het Volksfront.
De volgende week zullen voorstellen
worden ingediend betreffende amnes
tie, 40-urige werkweek, collectieve ar
beidsovereenkomst, vacantie met be
houd van loon, een plan voor groote
openbare werken, nationalisatie der
wapenfabricage, een graanbureau, dat
tot voorbeeld zal dienen voor de reva
lorise tie van de andere landbouwpro
ducten, zooals wijn, vleesch, melk; ver
hooging van den leerplichtigen leef
tijd; hervorming van het statuut van
de Bank van Frankrijk, waardoor over
wicht van de nationale.beiangen wordt
gewaarborgd; een eerste herziening
van de wetsdecreten.
Wanneer deze maatregelen zullen zijn
aangenomen, zal de regeering een tweede
reeks voorstellen indienen, met name be
trekking hebbend op een nationaal werk
loosheidsfonds, pensioenregeling voor oude
arbeiders, en ten slotte een breedvoerig
systeem voorstellen strekkende tot een doen
herleven van de algemeene bedrijvigheid
met name door een fiscale ontspanning en
een onderdrukking van fraude.
De Internationale politiek
Ten opzichte van de internationale poli
tiek wordt gezegd, dat de wil van het land
uitgaat naar het behoud van den ondeel-
baren vrede. Frankrijk wenscht organisatie
van de collectieve veiligheid en controle
over de nationale bewapeningen.
Trouw aan onze verplichtingen zal onze
stelregel zijn; het openbaar welzijn zal ons
doel vormen.
Luwen de Fransche stakingen?
Accoord bereikt tusschen
patroons en arbeiders
Het is de vraag of de stakers
zich eraan houden zullen I
Afgevaardigden van de Confederation Gé
nérale de la Production Francaise, de Fran
sche werkgeversvereeniging, en van de Con
federation du Travail, het Fransche Vak
verbond, hebben Zondag onder aandrang der
Fransche regeering besprekingen gehouden
om tot een oplossing te komen der arbeids
conflicten.
Minister-president Léon Blum en de mi
nister van binnenlandsche zaken S a 1 e n-
g r 0 hebben deze besprekingen geleld, wel
ke een zeer moeizaam verloop hadden. Ten
slotte werd het volgende accoord bereikt:
1. Erkend wordt het recht der arbeiders,
lid te zijn van een vakvereeniging;
2. de bedrijfsgedelegeerden zullen door de
patroons bij besprekingen worden gekend;
3. De loonen zullen over de geheele linie
van 7 tot 15 pet. worden verhoogd.
Door de werkgevers werden voorts bij
voorbaat reeds aanvaard de teksten van di
door de regeering in te dienen wetsvoorstel
len aangaande de Invoering van een collec
tief arbeidscontract, de 40-urige arbeidsweek
en van vacantie met behoud van loon.
Ofschoon dit accoord tot zekere ontspan
ning heeft geleid moet nog worden afge
wacht, wat het voor uitwerking zal hebben.
De invloed op de stakers van het Fransche
Vakverbond is wellicht niet al te groot. Ze
ker 75 pet. hunner ls _vari dit verbond_g;eeji_
lid. Ook het gezag der arbcidersleiders is vrij
beperkt te noemen.
Te Parijs zijn Zondag alle kranten weder
verschenen, doch slechts met 4 pagina's,
daar er papierschaarschte heerscht
De bond van warenhuis-eigenaars heeft
verklaard alle onderhandelingen tot bijleg
ging van het conflict te zullen afbreken,
indien het personeel de bezette warenhui
zen niet ontruimde.
Zaterdag werd ook de rivierscheepvaart
door de stakingsbeweging getroffen. Vooral
in Noord-Frankrijk, in de omgeving van
Rijssel, zijn de bemanningen van talrijke
vrachtschepen in staking gegaan. Zij legden
hun schepen dwars over rivieren en kana
len, teneinde op deze wijze elk verkeer on
mogelijk te maken.
Ook in Reims heeft de staking zich ver
der uitgebreid. De staking in de Parijsche
metaalindustrie schijnt echter te verminde
ren. Tusschen de directie der Renault-
fabrieken en de arbeiders schijnen de on
derhandelingen reeds zoover gevorderd te
zijn, dat nog slechts een enkel geschilpunt
te regelen overblijft.
De werkgevers hebben zich bereid
klaard 72 werkuren als betaalde vacantie
toe te staan, de arbeiders eischen echter
uur. Desniettemin hoopt men, dat de arbeid
i-eeds heden weder zal kunnen worden her
vat.
In Versailles ls de staking ook overge
slagen op het personeel der begrafenis
ondernemingen. De prefect heeft daarom
opdracht gegeven aan de stedelijke politie
een aantal begrafenissen te verrichten.
In de mijnstreek van Douai is het aantal
stakers tot ongeveer 20.000 gestegen. Ook
het personeel der cokes- en brikettenfabrie
ken heeft zich bij de mijnstaking aangeslo
ten.
De bond ven bouwvakarbeiders In
tusschen zou hebben besloten, dat
heden alle bouwvakarbeiders in het ge
bied van Parijs in staking zullen gaan.
Nader nieuws daaromtrent ontbreekt
echter nog.
HET BEZETTEN
DER FABRIEKEN
Men schrijft on6 uit Parijs d.d. 6 Juni:
Eenige dagen geleden is een boekje ver
schenen, getiteld „Men heeft gekozen... En
nu?" Dat is een vraag die de overwin
naars en verliezers van 26 April en 3 Mei
zich nu reeds meerdere weken stelden, doch
die door de partijleiders niet met dezelfde
geestdrift werd beantwoord, «Is waarmee
ze voor dien tijd de ecne belofte na de an
dere deden. De verkiezingsuitslag heeft wel
iswaar het Volksfront aan het bewind ga-
bracht, maar het bleek lang te moeren du
ren, voordat de leiders het eens waren ge
worden over de verdeeling dor functies. In
die periode heeft Blum heel weinig van zich
doen hooren. De woorden, die hij tot het volk
richtre, waren niert veel meer dan de nagalm
der redevoeringen, waarmee hij in den
strijd, die aan het begin van de vorige
maand werd beslist, de massa aan zich bond
Zoo goed als de overwinning van hel
Volksfront .voor het noodige enthousiasme
zorgde, zoo goed heeft bert lange, geheim
zinnige onderhandelen russchen de aanvoer
ders niet nagelaten, de kiezers, welke meen
den door hun stem bet beloofde land binnen
hun grenzen te hebben gehaald, tot ongeduld
tc brengen..Deze beide fau'oren hebben de
enorme stakingsbeweging tot gevolg gehad.
'Wanneer dan ook thans de socialistische
voormannen beweren, dat hot neerleggen
van den arbeid allerwege spontaan ge
schiedt, miskennen ze den verderfelijken
invloed, welke van hun propaganda is ui 3-
gegaan. Hun voornaamste werkzaamheid
bestaat thans in het zeggen, dat, indien
de werkgevers maar toegeven, he»t gevaar
dadelijk is bezworen. Parolen geven ze niet
uit. Da? laatste is ook inderdaad niet meer
noodig, nu, zooals we reeds opmerkten, de
heide vereischten voor deze staking aanwe
zig zijn.
Hieruit volgt reeds, dat, ook voor het ge
val de communistische partij nies tot neer
leggen van het werk aanzette, ze toch alle
gelegenheid heeft, uit de troebelen politiek
voordeel re behalen, een kans die ze niet
onbenut laat. Het is in Parijs een publiek
geheim, dat de Sovjetaanhangers in heel
de onderneming de leiding hebben.
De socialisten verkeeren daarentegen ln
een moeilijk parket. Hert moet met name voor
Leon Blum wel eenigszins pijnlijk zijn, 3(
bemerken, hoezeer de arbeiders meer ver
trouwen hebben in zichzelf dan in hem. Hij
kan er zich alleen op beroemen, dat de sta
king een ordelijk verloop heeft, doch dan
verheft hij zich nog op iets, dat hij niet in
de eerste plaaits aan zichzelf heeft 3e dan
ken, maar aan een zeker conservatisme, een
zekere behoudzucht, die de Franschen niet
spoedig verliezen, ondanks alle stout ge
schreeuw.
Ook als de eischen der srtakers op zichzelf
gerechtvaardigd zijn, is her inbeslagnemen
der fabrieken njet te vcrdedigen^Hert is wel
kenmerkend, hoe in dit land op het eene
oogemblik de eigendom als een vrijheidsrecht
yvordt verheerlijkt, terwijl men even larer
in de grootste onteigening geen bezwaar ziet.
Bij het wandelen langs de voornaamste
krantenbureaux, kon ik constareeren, hoe de
werkplaatsen ingenomen zijn door de arbei
ders, terwijl de expeditieanto's'irT langë rijen
stonden opgesteld. en_jpok een énkele maal
gratis voor~rondrTtlen werden gebezigd. De
leiders wetten dit bezetten der fabrieken
slechts te verdedigen met de phrase, dart het
recht is gemaakt voor de menschen, en niet
de menschen voor het recht. In wezen is het
vervanging der rechtszekerheid door wille
keur. Voor Frankrijk zelf wordt de zaak er
niet beter door.
DE STATENVERKIEZINGEN
IN BELGIE
De winst is voor de Rex,
de Fronters en de Communisten
Zondag hebben in België de verkiezingen
voor de provinciale staten plaats gehad,
die wederom hebben aangetoond, welk een
invloed aan de Rex-beweging van Léon
D e g r e 11 e moet worden toegekend, terwijl
bovendien is gebleken, dat ook de Vlaamsch
Nationalen, dat zijn dan de zoogenaam
de Fronters en de Communisten, aan
kracht hebben gewonnen.
In de provincie Namen kregen de katho
lieken 17 zetels tegen 27 in 1932, de Rexis-
ten 11, liberalen 10 (11), socialisten 22 (22)
Henegouwen: katholieken 14 (22), li
beralen 12 (13), socialisten 49 (52), commu
nisten 10 (3), Rexisten 5.
Luik: katholieken 11 (29). liberalen -
(11), socialisten 34 (41), communisten 10
(3), Rexisten 18, Groot-België en Katho
lieke lijst 2, Heimatbund 3 (2).
Luxemburg: katholieken 18 (29), libe
ralen 8 (8), socialisten 9 (11), Rexisten 15.
De landbouwgroep had in 1932 twee zetels,
welke zij thans heeft verloren.
W e s t-Vl aanderen: katholieke 38 (45)
liberalen 3 (5), socialisten 19 (21),Vlaamsch
nationalen 14 (9), Rexisten 6.
Antwerpen: katholieken 35 (43), libe
ralen 10 (10), socialisten 31 (32), Vlaamsch
nationalen 9 (5), communisten 1 (0), Rexis
ten 4.
Brabant: katholieken 24 (36), liberalen
17 (21), socialisten 25 (30), Vlaamsch natio
nalen 4 (3), Rexisten 15, communisten 5.
Limburg: katholieken 30 (41), libera
len 8 (5), socialisten 7 (6), Vlaamsch-natio
nalen 13 (18), 2 afgescheiden katholieken.
Oost-Vl aan deren: katholieken 37
(46), liberalen 13 (11), socialisten 25 (26).
Vlaamsch nationalen 10 (6), communisten
1 (1), Rexisten 4
De partijen, die de grootste verliezen
boeken zijn ook thans weder de katholieken
en de socialisten. De winst is toegevallen
aan de Rex-beweging, de Fronters en de
Communisten.
De staking
in de Antwerpsche haven
Nog geen sprake van overeenstemming
Daar zoowel de werkgevers als de werk
nemers in het Antwerpsche havenbedrijf
onverzettelijk op hun standpunt blijven
staan, is het uitzicht op een vergelijk voors
hands uiterst gering.
In de omgeving der dokken is het over
het algemeen rustig. Alle rijwiel- en motor-
verkeer is echter verboden, teneinde de ac-
tivitei? te breken van de vliegende brigaden
der stakers, die op zoek zijn naar werkwil
ligen.
Zaterdagmiddag heeft een troep sdakers
«.en tram aangehouden en enkele vracht
auto's. Men wilde het personeel dwingen,
eveneens het werk neer te leggen. Uit een en
auder ontstonden handtastelijkheden, waar»
bij een man werd verwond. Ook vier politie*
agenten liepen kwetsuren op.
Aanvankelijk hebben ook de autobusdien-
slcn her werk neergelegd, zoodat de stad er
doodsch begon uit te zien. De direorie heeft
echter een loonsverhooging toegezegd, op
voorwaarde, dat de regeering de niaatschaiv.
pij van zekere hclasringen zal ontlast?n,
waarover reeds vroeger was onderhandeld.
Indien de maatschappij niet binnen korten
tijd aan de-zen eiseh voldoet, zal het perso
neel volgens zeggen opnieuw tot staking
overgaan.
Her schijnt dat ook onder de metaalarbei
ders de onrust toeneemt. Het zal de vraag
zijn of het in dezen tak van Industrie op
den duur rustig zal kunnen blijven.
In'lussclien lijd? Antwerpen toenemende
schade uit het havenconfliot, daar talrijke
schepen zich genoopt zien in andere havens
te gaan lossen.
DE TOESTAND
IN PALESTINA
Overal vuurgevechten
en aanslagen
Een compromis onmogelijk
Uit betrouwbare bron wordt vernomen,
dat Emir Abdoellah, die over Trans-Jordanië
regeert, niet geslaagd is in zijn pogingen,
een accoord tot stand te brengen tusschen
de regeering en de Arabische stakers. Vijf
leden van het Arabisch comité, waaronder
de burgemeester van Jeruzalem, zouden
hebben verklaart dat zij geen einde kunnen
maken aan oe gewelddaden, tenzij de Brit-
sche regeering haar politiek radicaal wijzigt
en de Joodsche immigratie stopzet.
Vrijwel overal rondom Jeruzalem wordt
geschoten. Zelfs de Joodsche universiteit op
den berg Scopus, het krankzinnigengesticht
to Jeruzalem en de stedelijke slachthuizen
hebben te lijden gehad van het vuur dec
Arabische franctireurs. Bijna overal zijn oe
telefoondraden tusschen Jericho en Bethle*
hem doorgesneden. Een joodsche fabriek,
gelegen bij het klooster van St. Ell op den
weg naar Bethlehem is door een groep Ara*
bieren volkomen vernield. De Arabieren
schieten thans niet alleen op joden, maar
hebben zelfs reeds verscheidene salvo's ge
lost od wagens, waarin zich een afdeeling
Engelsche soldaten bevond.
Volgens een te Jeruzalem gepubliceerd
communiqué, is een kleine brug op den weg
Ramallah-Latrum met behulp van spring
stoffen beschadigd. Te Motza op den weg
Hebron-Beersteba zijn In den loop van den
nacht schoten gelost. In de laatste plaats
heeft dc ..olitie een voorraad kruit gevon
den, die gestolen was van de diensten dec
openbare werken.
Te Ajami is een menigte van 300 betoo-
gera door de politie verspreid, zonder dat
van de wapenen gebruik behoefde te wor
den gemaakt.
Aan de gave kent men den mensch.
Biedt Hulp in Nood,
Koopt ZOMERPOSTZEGELS
(Adv.)
OM HET LOT
VAN NOORD-CHINA
Wat wil de Kanton-regeering?
Slechts een „gebaar" tegen Japan
Een lid van de Kantonneesche regeering
heeft verklaard, dat deze door haar jongste
militaire besluiten een gemeenschappelijken
afweer van China tegen Japan wil tot stand
brengen, dat de in Zuid-China genomen
stappen vóór alles dit doel willen dienen,
doch dat zij niettemin louter als' een „ge
baar" moeten worden beschouwd.
De Nanking-regeering zoo seint Reuter
gelooft niet, dat Kanton ernstige plannen
heeft, doch wijst er niettemin met nadruk
op, dat iedere inval zal worden terugge
wezen. 't Japansche persagentschap Domei
verwacht geen werkelijken oorlog tusschen
Noord- en Zuid-China, doch is van oordeel,
dat onderhandelingen tot bijlegging van 't
geschil voortgang zullen vinden. Deze mee
ning heerscht trouwens eveneens in krin
gen der Nanking-regeering.
De gouverneur van de prov. Tsje-kiang,
Wang Tsjau-sjoeng, heeft zich per vliegtuig
naar het Zuiden begeven om het antwoord
van generaal Tsjang Kai-sjek aan de Kan-
fon-regeering te overhandigen. De Chinee-
sche bladen nemen aan, dat de politieke
raad van Kanton geen verdere, beslissingen
zal nemen alvorens van Nankings ant
woord kennis te hebben genomen.
Niettemin loopen geruchten, dat de
voorhoede der troepen uit Kiangsi reeds
de Noordgrens heeft overschreden en
in de provincie Hoenan is doorgedron
gen. Het heet echter, dat elk door
Nanking-strijdkrachten bezet gebied zal
worden vermeden, ten einde zooveel
mogelijk ieder contact te vermijden.
Volgens mededeelingen uit Peking aan de
Japansche bladen zou na besprekingen tus
schen een der leiders van Nankings minis
terie van Buitenlandsche Zaken en verte
genwoordigers van den politieleen raad van
Hopei en Tsjahar in zooverre overeenstem
ming zijn bereikt. dat
1. zou worden getracht Chineesch-Japan
sche onderhandelingen te openen met het
doel de hangende kwesties, met inbegrip
van die van Noord-China. op te lossen,
2. de Nanking regeering de huidige situa
tie in Noord-China zou erkennen en
3. de souvereiniteit der Nanking-regeering
over Noord-China zou worden erkend.
Kort Nieuws
De correspondent van de „Matin" re Rome
meld't, dat lusschen Duitschland en Italië
een non-agressie-pact wordt voorbereid het
welk zal onderteekend worden z<x, op 30
Juni de sancries niet worden opgeheven.
In Engeland is een crediet aangevraagd
ter uitbreiding van de Britsche luchthavu
in Alexandric. Er zal 500.000 pond sterling
aan worden ten koste gelegd.
De neg-us zal binnenkort zich naar
Zwitserland begeven, zonder zich eciuea-
persoonlijk in re laten met de Volkenbonds
activiteit
De Hamburger ballonvaarder Zinner
heeft het voornemen een ballonvaart te ma
ken van Afrika naax Zuid-Amerika. dus
over den Zuidelijken Ariamtischen Oceaan.
Hij hoopt dit ?e kunnen doen in omstreeks
acht dagen, mat behulp van den passaat
wind.
