KERK EN ZENDING
Voor BETER SCHILDERWERK
JAC. BLOK
DE KARTEERINGS-VLIEGER
VONK VERTELT
ZATERDAG 2 MEI 1936
BINNENLAND
Snelle vrachtdienst naar Japan
Belangrijke aanwinst
voor de Rotterdamsche haven
I>e Nippon Yusen Kaisha is met
Kokusai Kisen Kaisha tot overeenstem
ming gekomen omtrent een gemeen
schappelijke vrachtdienst tusschen Ja
pan en Europa, onder de Directie van
de Nippon Yusen Kaisha.
De N.Y.K. en de Kokusai zullen 5 nieuw
motorschepen, welke in Japan gebouwd
zijn, in de vaart brengen. Deze schepen
hebben een maximum snelheid van 20 knoo-
pen, terwijl c.e dienst zal worden gebaseerd
op een behouden vaart van 16V2 mijl.
De nieuwe dienst zal worden geopend met
de „Kashii Maru", 9600 tons, welk motor
schip 13 Juli a.s. van Rotterdam als laatste
haven zal vertrekken en de afstand Rotter
damSingapore in 22 dagen, en Rotterdam-
Kobe in 33 dagen zal afleggen.
Het ligt in de bedoeling van de reeóerij
met de 5 nieuwe schepen een maandelijk-
sche sneldienst naar het Verre Oosten te
onderhouden, naast de thans bestaande pas
sagier- en vrachtdiensten. Voor Rotterdam
als laatste Europeesche aanloophav
deze uitbreiding van groot belang zijn door
ce snelle en directe verbinding welke met
China en Japan tot stand komt en een be
langrijke attractie voor het achterland biedt
om meer via Rotterdam te verschepen.
Het s.s. „Amsterdam"
naar Italië verkocht
Nederlandsch grootste vrachtschip
Naar wij vernemen is het grootste
vrachtschip van ons land, de ruim
li.500 bruto register ton metende „Am
sterdam" van de K.N.S. onder voorbe
houd van inspectie, verkocht aan Itali-
aansche reederij, welke te Napels is ge
vestigd.
De pogingen om de ..Amsterdam" te ver-
koopen zijn reeds geruimeu tijd gaande.
Enkele maanden geleden is ook met Duit-
sche belanghebbenden onderhandeld, die
het schip wilden inrichten als moederschip
voor de walvischvaart, doch deze oncerhan-
delingen zijn afgesprongen omdat geen over
eenstemming bereikt kon worden over de
bet al ingsvoorwaarden.
Waar het schip in uitstekenden staat ver
keert, mag thans verwacht wordon, dat de
verdere exploitatie eerlang onder Italiaan-
6che vlag zal geschieden.
Volkenbond en Vredt
Dr. H. Colijn zal spreken
Ter gelegenheid' van den Volkenbondsdag
'(18 Mei) organiseert de Vereeniging voor
Volkenbond en Vrede, evenals vorige jaren,
wederom een groote demonstratieve bijeen
komst in het gebouw van K. en W. tc 's
Gravenhage, op Maandag 18 Mei as. De ver
eeniging heeft den voorzitter van den raad
van ministers, Dr. H. Colijn, bereid gevon
den op dien avond een rede uit te spreken.
Voorts zal het woord worden gevoerd door
Mr. A. M. Joekes.
Inspecteur-generaal
voor de Scheep vaar
De heer C. Fock gaat heen
Aan den heer C, Fock, inspecteur-
generaal voor de Scheepvaart is eervol
ontslag verleend, met dankbetuiging
voor de belangrijke in die betrekking
bewezen dienste.
De nieuwe inspecteur-generaal voor de
scheepvaart, de heer P. S. van 't Haaff, die
met ingang van 1 Juni a.s. den heer Fock
zal opvolgen, werd in 1886 te Doesburg ge
boren. Hij kwam in 1902 bij bet Koninklijk
Instituut voor de Marine en werd in 1906
aoelborst eerste klasse. Eenige jaren daarna
werd hij bevorderd tot luitenant ter zee dei-
Me klasse en in 1916 verliet hij den zeedienst
Van dat jaar af is de heer Van 't Haaff ge
durende den verderen mobilisatietijd ver
banden geweest aan het crisis-bureau in
verbanc. met de scheepvaart en in Decem
ber 1920 werd hij benoemd tot inspecteur
voor de scheepvaart in algemeenen dienst,
-welke laatste functie hij thans verwisselt
voor die van inspecteur-generaal.
De N.C.R.V.
en haar Palestinareis
Het Centraal Bureau der N.C.R.V. deelt
ons mede:
„Met meer dan gewone belastelling wordt
door onze landgenooten het verloop van de
N.C.R.V.-reis naar het Heilige Land ge
volgd.
Niet alleen vam de zijde van vrienden en
verwanten, maar ook anderzijds blijkt men
omtrent den gang van zaken bij de door
Prof. Dr. F. M. Th. Bob 1 en Ds. W. F. M.
Lindeboom geide tocht zeer benieuwd.
Een tweede radio- telegram brengt de be
langwekkende mededeeling, dat in i e a e r
geval Jeruzalem zal worden bezocht.
Het is echter onmogelijk gebleken om op
den vastgestelden datum. 9 Mei, weer in
het Vaderland terug te zijn. hetgeen voor
de predikanten onder de reisgenooten wel
licht moeite geeft omdat men nu eerst
Maanc-ag 11 M-ei zal kunnen repatnee-
ren. Alles is wel aan boord."
DE ECONOMISCHE BESPREKING
MET BELGIE
Overeenstemming tusschen
de onderhandelaars
Naar wij vernemen, zijn de economische
onderhandelingen met België thans zoover
gevorderd, dat de Nederlandsche en Belgi
sche onderhandelaars tot overeenstemming
zijn gekomen en dat nu de resultaten dezer
besprekingen bij de beide Regeeringen m
studie zijn.
DERTIGDUIZENDSTE INWONER
VAN ZEIST
Het aantal inwoners van de gemeente
Zeist is op 30.000 gekomen door de geboorte
van een zoon in het gezin van den los-
anbeider Van Zanten.
HET PRINSES JULIANA NOODFONDS
Bij de op 30 April gehouden trekking der
loterij van de vereeniging Simavi afdeeling
„het Prinses Juliana noodfonds", is de eere-
prijs een schilderij door H. M. de Ko
nrogin voor deze loterij geschonken ge
vallen op het lot nr. 10992.
Beroepen: Te Zwolle, J. R. Wolfensber-
ger te Sneek.
GEREF. KERKEN
ingenomen: Naar Emmer Compas-
cuur, R. Douma, cand. en hulppred. te Har-
denberg. Cand. A. de Groot, hulppred. te
Naaldwijk, heeft in het beroep van Poortu-
gaal nog geen beslissing genomen.
BEROEPBAAR
Cand. J. Blum van Deventer, die benoemd
werd tot hulpprediker van de Gerei. Kerk te
t, bljjft beroepbaar en is verschillende
Zondagen In de gelegenheid de kerken te
dienen. Adres na 15 Mei: Schoolstraat 4
te Olst
PROF. G. WISSE
Naar we vernemen heeft de classis Amster
dam der Chr Geref. Kerk het beroep va
gemeente Amsterdam-Oost, uitgebracht op
prof. G. Wisse, na wijziging van den beroep-
brief geapprobeerd. Prof. Wisse heeft zich
ook bereid verklaard naast zijn kanselarbeid
herderlijk werk te verrichten en dit is alsnog
in den beroepbrief opgenomen.
EV. LUTH. KERK TE ALKMAAR
De samenwerking tusschen orthodoxen
vrijzinnigen in de Évang. Luth. Gemeente te
Alkmaar heeft er toe geleid, dat één Zondag
per maand het kerkgebouw der gemeente ter
beschikking der orthodoxen wordt gesteld.
Voorbs zal de in groote meerderheid vrijzinni
gen Kerkeraad officieel den orthodoxen predi
kant Ds. M. P. Stal, van Haarlem uitnoodigen
het catechetisch onderwijs aan de kinderen
der rechtzinnigen te geven.
GEREF. VRIENDENKRING
De Geref. Vriendenkring, kring van be
daarden inzake verschillende aangelegenhe
in in de Geref. Kerken, vergadert in tweede
algemeene vergadering Donderdag 21 Mei
(Hemelvaartsdag) in de Eendracht te Eot-
PREDIXANTEN VOOR NED.-INDIE
;n toe hebben wij aandacht gevraagd
voor het moeilijke probleem der predikan
ten-voorziening van Ned.-Indië. Enkele uit
zonderingen daargelaten, is het nog een zeer
sober aantal gebleven, dat zich losmaakt van
het moederland en naar Insulinde gaat, om
er te helpen voorzien in den grooten nood
aan geestelijke verzorging.
Ds. K. F. Creutzberg in Kediri noemt
in het Alg. Prot. Kerkblad feiten en ver
bindt daaraan, opmerkingen, welke hei
vraagstuk weer eens scherp belichten. Hij
deelt mede, dat hijzelf twee predikantsres-
sorten bedient, met enkele duizenden Pro-
testantsche inwoners, verspreid over een
oppervlakte \an pl.m half Nederland in
een zeventig-tal grootere en kleinere centra.
De R.K. Kerk, met veel minder lenen, heeft
in datzelfde gebied zeven pastoors.
Nu zijn er wel noodoplossingen gevonden
door het aanstellen hier en daar van Gods-
dienstonderwijzérs, maar men gevoelt, dit is
geheel onvoldoende. De bezwaren in 't moe
derland? „Te warm, te zielig voor schoon)-
ouders, „ik weet niet of ik er wel tegen
kan" en meer. Zoo pas kreeg ik nog een
erslag over een jong predikant, die op de
raas: waarom hij niet naar Indië ging, in
de me.est sprakelooze verbazing antwoordde,
dat hij dóarover nu nog nooit gedacht had!"
Ds. Creutzberg eindigt met een Indisch ge
peperde philippica:
„De dozijnen pastoors en zusters die over
Indië uitgestort worden, weten tenminste
één ding: wat gehoorzaamheid is. En on-
dertusschen zit het Protestantisme neer, en
zucht over offers die zóó zwaar zijn, dat de
I-Ieere zóó iets toch onmogelijk vragen kan,
_Als een Roomsche mij vraagt hoe dat bij
ons toch wel zit, schaam ik mij weg!
,,'t Is treurig 't te moeten erkennen, maar
wij zijn de rnenschen van de breede blik en
de groote mond: de daad laten wij over aan
Roomschen en Gereformeerden".
HET FRIESCHE N. TESTAMENT
De uitgave van het. Nieuwe Testament in
het Friesch heeft blijkens mededeelingen in
het orgaan van het Ned. Bijbelgenootschap
niet alleen succes gehad, maar ook groote
belangstelling gewekt in kringen, die tevo
ren niet bij het Bijbelgenootschap waren
aangesloten. Thans is ook een vraag inge
komen de Psalmen in het Friesch
uit te geven, welke vraag aan de Commis
sie voor de nieuwe uitgaven zal worden
voorgelegd.
ZIELSZORG EN ZIELVERZORGERS
Een ernstig en behartigenswaardig woord
schrijft dr. J. C. R oos e in de Nieuwe
Theol. Studiën over het zeer groote be
lang van de verzorging der ziel, inzonder
heid van theol. studenten en predikanten.
Hij stelt tal van vragen, en beoogt daarmede
het verantwoordelijkheidsbesef wakker te
roepen en te versterken van allen die de
Kerk dienen voor dit deel van haar taak:
zielzorg, ook voor de zielzorgers, tijdens hun
voorbereiding en daarna.
Wat de Academie betreft: is ei- in die
jaren voldoende leiding voor hen, die zoo
kort daarna verantwoordelijke leiders der
gemeente zullen zijn? Is de verhouding tus-
scheai intellectueele vorming en geestelijke
vorming e\enwichtig?
Anderzijds: ook de persoonlijke zielszorg
De heer B. Offringa. hoofd van de Chr. School te Hazerswoude, vierde qhltren zijn.
zilveren onderwijzers jubileum. Overzicht, tijdens de f eestbij eenkomst. Eerste rij, vijfde
van. links de jubilaris met zijn eclitgenoote
der gemeenteleden roept om voorziening. Dr.
Roose herinnert aan een pakkend beeld van
Dean Inge: als wij een aantal flesschen met
nauwe halzen (en wij zijn allemaal fles
schen met nauwe halzen!) met water moes
ten vullen, zouden wij ze dan op een rijtje
zetten en er een puts water over uitgieten?
Dót gebeurt op de preekstoel! Mogelijk, o^t
er hier en daar een droppel in een flesch
terecht komt, maar het meeste water is
verloren. Het belangrijkste deel van hst
werk van een predikant moet zijn: dc go-
neming der ziel.
Zijn doelstelling verbreedend, besluit de
schrijver: „De diepste nood der Kerk hangt
niet samen met geldgebrek of organisatie,
maar met het feit, dat Christus Zijn Woord
waar maakt: Zonder mij kunt gij niets
doen".
GIFTEN EN LEGATEN
Naar testamentaire beschikking van wijlen
den heer K. Duyser te Leimuiden-is
aan de Geref. Kerk aldaar gelegateerd f 5000
voor de kerk en f 2000 voor de diaconie.
Insulindestr. 258a, R'dam - Tel. 43251
Intern. Conferentie van de
Jodenzending
Te Heramen gehouden
Men schrijft ons over het vervolg en
van de deze week gehouden Internationale
Conferentie van werkere in de Jodenzending,
nog het volgende:
Er was op deze conferentie van -werkers in
de Jodenzending, nog het volgende:
Er was op deze conferentie een sterke nei
ging om op combinatie tusschen Joden en
Christenen aan te werken. Dr. Frank maakt
geen onderscheidd in Hamburg en tot de ge
meente die in zyn kerk samenkomt en die de
achtergrond vormt van zijn diaconessenwerk
liehooren Christenen van Joodschen en
niet-Joodschen bloede.
Ds. Simpson, die een gemeente leidt in het
Noorden van Londen, waarin weleer vele def
tige families woonden, welker huizen, het is
waarlijk geen vooruitgang zonder meer, tol
bewoning van meerdere Joodsche families die
nen, verhaalde van samenkomsten in kleinen
kring en het contact dat hij als wjjkpredi-
kant met de vele Joodsche bewonens vindt.
Hetzelfde doet reeds jaren Pastor Johnson,
die in dienst van de Noorweegsehe Luth.
Zending te Budapest werkzaam is. Hij komt
voortdurend in Joodsche clubs om daar
kleinen kring lezingen te houden. Dit bevor
dert verwijdering van vooroordeel en eerlijk
begrijpen van elkander, „removing of preju
dice and honest understanding", gelijk Ds.
Van zijn verblijf op Nieuw-Guinea
Wederwaardigheden op Efraan
Het eiland Efman
Wanneer men pier vliegtuig aan de West
punt van de Vogelkop de Straat Sele over
steekt ligt een paar kilometer zeewaarts in
een smal langgerekt eilandje temidden van
koraalriffen als een van de veelbezcu
Zuidzee-eilanden. Vanuit de lucht zijn de
koralen duidelijk zichtbaar en met hun
blauw-grijze kleur vormen ze een scherp
contrast met het hei-gele strand, dat het
eilandje Efman omzoomt.
Zoo zagen we onze tijdelijke woonplaats
eind November van het vorige jaar, toen
we voor een korte tijd met één vliegtuig Ef
man als basis namen om vandaar uit de
estlioek van Nieuw-Guinea te karteeren.
Midden over het eiland lag het vliegveld
kust tot kust met een lengte van onge-
600 meter. De heele kampong was
leeggeloopen toen we kwamen landen. De
meesten bleven op een eerbiedige afstand
staan, maar een paar knapen voelden zich
brani en durfden zelfs het vliegtuig aan te
raken. Toen ik op een gegeven moment ae
motoren weer startte om naar de hangar te
taxiën, tuimelde er eentje van onder de
machine vandaan. De schrik was 'em zeker
een beetje in z'n beenen geslagen, want op
een veilige afstand ging-ie op de grond zit
ten. Als z'n glaatskleur het toegelaten had,
waarschijnlijk ook wel bleek wegge
trokken zijn.
Wanneer het toestel opgeborgen is, blij-
nog geruimen tijd om de hangar
drentelen, terwijl wij ons te goed gaan doen
aan de rijsttafel.
Zwemmen en voetballen
Een attractie was, dat we hier in de zee
konden gaan zwemmen. In Babo was dat
onmogelijk; afgezien van het feit, dat het
ater modderig was, verschenen er van tijd
tijd wel eens krokodillen, op zoek naar
een lekker hapje. De kampmeester Ver-
steegh op Efman verzekerde ons, dat hier
voor dergelijke veelvraten geen gevaar be
stond; ook haaien kwamen niet voor. Ik
echter niet 7X>o zeker van, want Ver-
steegh zelf waagde zich niet verder dan een
metertje van de steiger. Dat deed-ie voor z'n
vrouw, vertelde hij me in vertrouwen. Aan
gezien wij nog geen zorgen op dat punt
lebben, was voor ons deze voorzichtigheid
erbodig.
Zoo zwommen we elke middag een uur
tje in het zilte nat. Wanneer je rnoe was,
ging je maar op de rug drijven. Door het
groote zoutgehalte levert dit ook voor min
der dikke rnenschen geen bezwaar op.
Het ging zoo een veertien dagen goed,
toen we op een gegeven oogenblik een vijf-
meter onder de kust een troep bruinvis-
schen van een paar meter lengte zagen voor-
bijzweinmen. Daarna bleven wij ook wat
meer binnen het bereik van de steiger. Het
feit. dat twee dagen later twee kleine kro
kodillen zich in de vischfuik verward had-
Het eerste artikel werd geplaatst in ons
blad van 25 Apri.
den, deed echter de deur dicht. Sindsdien
lieten we het verleidelijke gerulsch van
koele golfjes aan onze ooren voorbijgaan.
Om toch de noodige lichaamsbeweging te
hebben grepen we naar de voetbal.
Papoea's waren enthousiaste spelers en
toonden een goed begrip voor het spel. Al
les ging op bloote voeten en het is onge-
loofelijk hoe hard ze daarmee kunnen schie
ten. De tribune was altijd goed bezet en
op onmiskenbare w.ijze uiting aan haar
goed- of afkeuring, onverschillig wie daar
mee in het zonnetje werd gezet.
Wanneer het al te warm was om te voet
ballen, gingen we op ons gemak op de steiger
een potje visschen. Het is me wel gebleken,
dat het visschen met een ongeveer vijftig
meter lang vischlijn bijzonder routine ver-
eischt. Meerdere malen had ik een behoor
lijke knaap aan de haak, maar ik vermocht
'em niet op het droge te krijgen.
Het is dan wel een vernederend ge
zicht, wanneer je een klein Papoea-jon
getje met een reuze-visch op z'n nek
naar huis ziet gaan. Maar dat zijn van
die dingen, waar je je niets van aan
moet trekken; niet iedereen is een ge
boren hengelaar.
Behalve het zoeken naar vreemdsoortige
schelpen op het strand, waren dat de ge
neugten op ons kleine domein. Zeker mag
ik echter niet vergeten de prachtige zons
ondergangen achter de bergen van het
eiland Salawati. De kleurenrijkdom van de
lucht en de weerspiegeling van de zon in
het water, gescheiden door de scherpe
arte profielen, terwijl op de voorgrond de
romantische palmboomen hun bladeren
zachtjes met de wind laten meewiegen, vor
men tezamen een onvergetelijk schouwspel,
dat telkens opnieuw bekoort.
Snel krijgt daarna het licht der sterren
overhand en is de tropennacht ingegaan.
Varkensjacht op Salawati
Op een morgen na het vliegen, toen het
eer voor het verder gedeelte van de dag
geen fotografie-mogelijkheden beloofde, zou
den we gaan probeeren een varkensboutje
op de kop te tikken. Beschermd tegen bloed
zuigers door puttees en rijbroeken, togen we
met z'n drieën op pad. Een prauw, bemand
met vier Papoea-roeiers, moest ons naai
eiland Salawati brengen, ongeveer twee uur
varen. De prauw was op de bekende ma
nier uitgerust met evenwichteboomen en
een verhoogde bodera met dakbedekking.
We kwamen aan in de nabijheid van. et
kampong, half verscholen in het bosch. Daar
moesten we, vóór we het bosch ingingen,
een gids opscharrelen. Wanneer je alleen
op het vertrouwen in je oriëntatievermogen
het dichte oerwoud poogt te doorkruisen,
loop je kans, dat je de zee niet meer terug
ziet. De Papoea'6 kennen als 't ware elke
boom; zoo oppervlakkig te zien zoeken
zich kris kras een weg. Teruggaande echter
gaat het recht toe recht aan en precies ko
men ze dan op het punt van uitgang uit.
Volgens de kepala-kampong, kampong
hoofd, hadden we niet veel kans om te
schieten. Meestal komen de.-varkens.'s mor
gens vroeg dicht bij de kust om te drinken.
We waagden het er toch maar op, al was
het alleen maar om een eindje de rimboe
in te trekken.
Voorop ging de Papoea, al kappende. Zoo
goed en zoo kwaad als het ging volgden we,
zooveel mogelijk de scherpe dorens ontwij
kend, die in lange slierten zich van boom
tot -boom kronkelden.
Na een poosje kwamen we op het strand
uit, dat we een paar minuten volgden om
dan weer naar binnen te zwenken door een
moeras-gebied. In het begni prolleerden we
droge voeten te houden over boomwortels
en omgevallen boomen, maar successievelijk
gleden we er es een keertje af en dan stond
je tot aan je knieën in de modder. Later
bleek het niet erg te zijn, want toen moesten
we een paar modderriviertjes doorwaden.
Om ons heen was alles stil, af en toe werd
de rust verstoord door een troep papa
gaaien, die krassend over onze hoofden vlo
gen of door een kraai, die in de verte op
een boomtak z'n onwelluidend geluid liet
hooren.
Op verschillende plaatsen ontdekten we
/arkenssporen, soms omgewoelde plekken,
vaar ze met elkaar gestoeid hadden. Scherp
luisterden wc uit of we niet het bekende
geknor van zoon beest kooiden opvangen,
maar alleen het suizen van de wind door
de boomkruinen bereikte ons.
Drie uur lang hebben we op die manier
rondgebaggerdik geloof, dat je nog beter
de vierdaagsche kunt meemaken. Dan heb
je nog vaste grond onder de voeten.
Langs een andere weg gingen we terug,
blijkbaar door de Papoea's begaanbaar ge
maakt, te oordoelen naar de dunne boom
stammen, waarover je moest balanceeren.
Door de modder waren onze schoenzolen
speigelglad geworden en de gevolgen bleven
dan ook niet uit. Een van ons liep zwaaiend
met z'n armen over zoo'n even wie h tsboom
gleed onder uit en kwam met een doffe
klap in de zwarte brij terecht. Alleen z'n
geweer kon-ie droog houden.
Onder groote belangstelling van de dor
pelingen maakten we onze entree in de
kampong. Ik geloof, dat ik me niet vergiste,
dat vooral liet jongere deel een beetje iro
nisch keek. Het was dan ook wel een have
loos stelletje, dat. daar met groote geweren
zonder buit kwam aansjouwen.
Een niet-alledaagsch verzoek
In het huisje van de kepala-kampong
rookten we een sigaret. De heer des huizes
bleek een vrij intelligente knaap te zijn. Hij
vroeg allerlei over de vliegtuigen, die hij hoog
in de lucht boven z'n eiland gezien had.
Tot slot deed-ie me de vraag of ik niet es
een keertje laag over kon vliegen, dan kon
hij beter zien hoe ze er uitzagen. Een heel
verschil met. het overgroote deel van het
Nederlandsche publiek, dat, in het geval
wanneer een vlieger in een blijmoedige
stemming is en met élan over Hollands
bodem scheert, een regen van klachten op
de hoofden van den Minister van Defensie
en 'den Commandant doet nederdalen.
Ik kon naderhand het kampong
hoofd dit genoegen niet ontzeggen. Of
hij inderdaad goed gezien heeft, hoe
het toestel er uitzag, durf ik niet be
weren, want ik heb em nogal hard
het strand zien afloopen het bosch in.
Toen ik wat hooger steeg, kwam hij
weer voor de dag en stond hij druk
met een of andere doek te zwaaien.
Om op het verhaal terug te komen, toen
we wat uitgerust waren, klommen we in de
prauw en lieten ons zacht meedeinen op de
wiegelende golfjes. Het was intusschen al
vrij laat geworden en zienderoogen werd het
donker en binpen een half uur hadden de
sterren de heerschappij verkregen.
Door het inmiddels ingetreden laag water
liepen we zoo nu en cian vast op een koraal
rif. Op het gewicht minder te maken spron
gen de Papoea's in 't water en duwden ons
over de onveilige plaats heen. Bij de
kust van Efman werd het zoo erg, dat de
prauw regelmatig over de bodem schuurde
op het laatst heelemaal vast zat. Toen
hielp er geen vadertje of moedertje
maar moesten ook wij het water in om aan
de kant te komen.
Dien avond hebben we geen varkensbout
gegeten.
(Nadruk verboden)
JOH. VONK
Landtchup pp Soron.4*
-Dajdkkers op Babo.
Simpson het noemt. Het is een eerst® stap.
Zoo ook het Joodsche dames-gezelschap dat,
geheel uit eigen beweging, in Budapest sa
menkwam om in de zaal van een koffiehuis
samen de Bijbel te lezen en waarmede Mevr.
Forgan eerst later in aanraking kwam, ver
toonde uitgesproken heilbegecrigheid.
Het schy'nt dat de nood in Midden-
Europa de harten doet openspringen.
Niet dat de leden der conferentie zich
illusies maken, het wantrouwen laat zich
niet met één slag overwinnen. Geloof is
niet hetzelfde als bereidheid om te dis
cussieeren. Maar zeker is dat de weg voor
een diepere toenadering wordt geëffend.
Dit ook van elders bekende feit, wordt
door vele leden bevestigd. Juist nu, nu
niemand het zou verwachten, komen vele
Israëlieten in Duitschland om dooponder-
richt vragen. Het is de Geest des Hoe
ren zelf, die hier aan het werk is, aldus
Ds. Forgasz uit Budapest.
Breed discussieerde de conferentie over d«
vraag waar de volgende conferentie-zitting
zal plaats vinden. Het bestuur ontving man
daat om in 1937 een nieuwe conferentie voor
te bereiden, liefst in midden-Europa. Ook de
vraag omtrent de modus quo werd bespro
ken. Het zal geen gewone comité-vergadering
zijn, ook geen groote conferentie als te War
schau en te Budapest, maar een kleine con
ferentie die de organische eenheid van het
werk met de andere zendingsarbeid der Oir,
kerken zoo mogelijk zal doen uitkomen.
De conferentie werd door den voorzitten
Ds. Pemow, met dankzegging gesloten.
OM DE TRANSSUBSTANTIATIE
De hoogkerkelijke Kerk-Ume (Chunfi
Union) in de Engelsche staatskerk, heeft
een resolutie aangenomen, waarin ver
klaard wordt, dat de Kerk van Engeland
tot het geloof in de werkelijke tegew-
tegenwoordigheid van lichaam era
bloed van Jezus Christus onder de gestalten
van brood en wijn in het allerheiligst altaar
sacrament verplicht is; dat verder de vooit
durende l>ewaring (reservatie) van het al
taarsacrament voor stervenden en voor uii>
deeling der communie aan zieken en wia
overigens buiten de godsdienstoefeningen
communiseercn noodzakelijk ia en tenslotte
dat de in het altaarsacrament aanwezig»
Christus aanboden moet worden.
Hoe groot de tegenstellingen in de Ang-
licaansche kerk zijn blijkt, wanneer men
aan het bovenstaande een gelijktijdig be
richt toevoegt, namelijk dat de Anglicaan-
sche bisschop van Liverpool den hoogker
kelijken predikant van St. Helen heeft aan
geschreven om zijn amibt neer te leggen,
wijl deize predikant op een Zondag eucha
ristische Godsdienstoefeningen hield. Naar
het oordeel van den bisschop behooren
zoodanige diensten in de Anglicaansche
kerk niet thuis, noch een predikant die
zulke diensten leidt.
Van de Balische Christenen
In het Zendingsblad komf een artikel
x>r over de Zending op Bali in verband
met een bezoek van den Gouverneur-Gen^
raai aan Bali. Een groep vertegenwoordi
gers van de Heidensche bevolking wilde
defileeren voor den Gouverneur-Generaal.
Ook een groep vertegenwoordigers van het
Mohammedaansche deel der bevolking wilde
dat doen. Daarbij moest ook hun religie
uitkomen. Elke groep wilde daarom defileer
ren voor den Gouverneur-Generaal, zoo als
dat paste bij hun godsdienst
N uwilde het kleine groepje Christenen
niet achterblijven in eerbetoon aan den
Gouverneur-Generaal. Daarbij moeet dan
echter duidelijk uitkomen, dat zij Christe-
i waren, maar tevens Baliëre wilden blij-
i. Zij kleedden zich in hun eigen Balisch
stgewaad. Maar bij hun optocht voorbij
den Gouverneur-Generaal voerden zij een
witte vlag mede, waarop in goud was ge
stikt een gouden kruis met daaronder het
woord van Jezus: „Zoo iemand dorst heeft^
die kome tot Mij en drinke". En toen zij
voorbij den Gouverneur-Generaal trokken,
zongen zij Ps. -421: „'t Hijgend hert der
jacht ontkomen". Zoo toonden zij, dat zij
echte Baliërs waren, maar tegelijk ook Chris^
ten. Die demonstratie was hun niet door een
ander aan de hand gedaan, maar geheel
door hen zelf zoo bedacht.
Te Emmen (Dr.) bestaan plannen vooj?
den bouw van een Ned. Herv. Diaconessen-
UIT DE TIJDSCHRITEN
„Onder eigen vaandel" van April beval
o.m. een artikel van Prof. Dr. J. N. Bakhui
zen v. d. Brink, over: die evolutie van
het dogma; het is een belangwekkend
historisch overzicht, maar tevens een in zijn
eenheid sterk betoog tegen hen, die bij het
woord „dogma" alleen maar denken aan
iets, wat stabiel, zoo niet verstard is. Neen,
zegt de schrijver, „hier geldt het woord van
Schleiermaoher: das Ohristentum ist durch
und durch polemisch; vooreerst naar bui
ten, maar niet minder binnen eigen kring
en dat maakt, dat de geschiedenis van het
dogma niet eindigen zal, zoolang er Kerk
bestaat en voorts, dat deze „geschiedenis"
altijd weder bij het begin beginnen moet.
Dit begin is de vervulde Openbaring".
In deze aflevering vertelt Ds. C. J. H. Ver-
veys een en ander over jeugdpreeken uit
den ouden tijdi; in het begin der 19e eeuw
reeds heeft de jeugd afzonderlijke belang
stelling gëhad.
In zij® Kroniek deelt Ds. A. B. te Winkel
mede,
dat in de brieven uit de lading van de
Uiver heel wat propaganda-lectuur van
het communisme gevonden is.
sommige brieven hadden zelfs tot op
schrift: „Vereeniging tot verspreiding
der Heilige Schrift".
Ook wijst Ds. te Winkel op de verschui
vingen in de Scandinavische Kerken.
„Met blijdschap leest men, dat in de
Noorsche Kerk de koers der theologische fa
culteit van de Frederik-universiteit van rie-
gatief-critisch allengs verlegd wordt naar po
sitief-orthodox en dat in de Noorsche intel
lectueele wereld een beweging van dezen
aard vrij algemeen en vrij sterk is. Prof.
Althaus kan golijlk hebben, als hij zegt, dat
dit Noorsche reveil in verband staat met in
vloeden der dialectische theologie en der
Nooit te veel
boeken kunt ge Uw kinderen ten geschenke
geven. Boeken van Meinema zijn- altijd
Daarbij ongelooflijk goedkoop.
50 a 75 cent hebt ge reeds een flink
boek in band. Vraagt Uw boekhandelaar
steeds de uitgaven van Meinema. Catalogus
gratis op aanvrage.
N.V. W. D. MEINEMA, Delft
