Jlirtuer gCHitsdjr Courant
1
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
Dr van schelven in ons
land terug
'lifm.Jteflti
-MOTOROILS-
abonnementsprijs:
Pet kwartaal in Leiden en in plaatsen
waar een agentschap gevestigd is 2.35
Franco per post 2.35 portokosten
Per week0.18
Voor het Buitenland bij wekelijksche
zending4.50
Bij dagelijksche zending5.50
Alles bij vooruitbetaling
Losse nummers 5 ct. met Zondagsblad 7cL
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936
no. 5755 woensdag 15 april 1936 15e Jaargang
9bbtrtentteprij}cn:
Van I tot 5 regels!.l7'/>
Elke regel meer0.22'I»
Ingezonden Mededeelingeo
van 1—5 regels230
Elke regel meerQl45
Voor bet bevragen aan 't bureau
V wordt berekend 0.10
EEN HINDERLIJK ARTD
IN DE L.O.W.
De hoofdbesturen van de (Groote) Ver-
eeniging en van de Unie van Christelijke
onderwijzers hebben overeenstemming ge
zocht en verkregen met de Schoolraad ten
opzichte van de regeling, welke zal gelden
bij het op-wachtgeld-stellen van boventallig
personeel.
Leiding gevende gedachte bij deze rege
ling, waarvan men reeds kennis heeft kun
nen nemen, is, dat het laatst voor ontslag
in aanmerking komen gehuwden en kost
winners en dat voorts zij, die weinig dienst
jaren hebben eerder voor ontslag in aan
merking komen dan anderen.
Wij gelooven, dat deze gedachte, welke
ook in 't algemeen bij het rijk en de ge
meenten gevolgd wordt, vrijwel algemeene
instemming zal vinden, al zal ze hier en
daar in de praktijk wel eens pijn doen.
Echter, wie regelmatig en nauwkeurig nota
neemt van diverse raadsbesluiten, die zal
ervaren, dat deze regeling, althans bij het
openbaar onderwijs, doorkruist wordt door
artikel 29 der Lager Onderwijswet, waarin
gezegd wordt, dat het onderwijs in de twee
of drie laagste klassen, indien eenigszins
mogelijk, wordt opgedragen aan een onder
wijzeres met akte Nuttige Handwerken
En wal erger is, dit voorschrift heefl
blijkbaar dwingende kracht
Nog de vorige week kon men in de pers
lezen, dat twee gemeenteraden met groote
tegepzin een gehuwd en bekwaam onder
wijzer ontslag gaven, terwijl de onderwijze
res, die bovendien veel minder dienstjaren
had, en geen kostwinsier was, gehandhaafd
moest worden.
Namens het college van Burgemeester en
Wethouders werd verklaard, dat het een
voudig niet anders kon: in Koninklijke be
sluiten wordt als axioma aangenomen, da',
in zoo'n geval de onderwijzeres in dienst
blijft.
Deze regeling is onbevredigend. Toen ar
tikel ,29 in de L.O.W. opgenomen werd,
voorzag men niet, wat tegenwoordig aan de
orde van de dag is. Toen dacht men alleen
aan do benoeming van een leerkrachi
v.óor clc laagste klassen, niet aan het ont
slag wegens verhooging der leerlingen-
schaal.
Vooral de toevoeging dat het ook geldt
vóór de laagste drie klassen, maakt de
zaak zooveel ernstiger, omdat liet aantal
tweemansscholen gaandeweg toeneemt En
het wringt te meer, omdat het oordeel der
deskundigen lang niet eenparig luidt ten
aanzien van de bizondere geschiktheid van
onderwijzeressen voor de laagste klassen
en zeker niet, als men daar de derde jaar
klasse ook bij trekt
Hoe het zij: het bevreemdt ons, dat dit
vraagstuk voor zoover wij ons kunnen her
inneren, tot heden aan de aandacht van
onderwijzersorganisaties en Kamerleden is
ontsnapt
ONGELIJKMATIG OORDEEL
Gelijktijdig vestigden wij en andere bla
den de aandacht op het milde oordeel dat
de roode pers ten beste gaf over het fantas
tisch plan van prof. Goudriaan inzake lanos-
verdediging. En wij maakten meteen een
vergelijking tusschen dit zachtaardige be
scheid aan den vroegeren partijgenoot en de
hoonende wijze, waarop wij steeds bejegend
werden, wanneer we landsverdediging
plichtmatig achtten.
Van verandering van gezindheid tegenover
prof. Goudriaan is bij ons geen sprake, re
pliceert nu de roode pers:
„Toen Goudriaan begin 1933 na de Indi
sche muiterij onze partij verliet, hebben wij
hem evenzoo geschetst als „een knap socia
list", wiens optreden te verklaren was uit
een gebrek aan voeling met de partij, zoo
als zijn huidig optreden uit tekort aan wer
kelijkheidszin te verklaren valt".
En daaraan wordt dan nog toegevoegd:
„Wij hebben bet al eens meer gezegd» niet
iri elk artikeltje van een burgerblad behoeft
noodzakelijk een nootje tegen ons voor te
komen".
Dat laatste zijn wij volmaakt met de re
dactie eens. En wij zijn in dat opzicht vaak
heel sober. Maar er was o.i. alle reden om in
dit verband een enkele opmerking te ma
ken.
Het ging trouwens niet over de vraag of
de roode pers wel eens ongunstiger over
prof. Goudriaan oordeelde dan thans, moge
lijk wel in verband met de gewijzigde hou
ding inzake ontwapening.
Waarop we en niet voor het eerst
wezen, was dit, dat prof. Goudriaan zoo
mild en objectief beoordeeld werd ondanks
het feit, dat hij een fantastisch plan -voor
droeg en dat wij, voor sobere uitgaven ten
bate van de defensie pleitend, immer weer
gescholden werden voor militaristen. Niet
tegen het feit. dat de roode pers onze opvat
tingen- bestreed, kwamen we op, maar we!
tegen de vaak ergerlijke wijze, waarop
voorsla- 'ers van nationale verdediging ge
hoond en beschimpt werden. In dat opzicht
verzoohten we revisie.
Schrikkelijke bijzonderheden
over den overval op de
ambulance
EEN ONNOEMELIJK LIJDEN
Voortgejaagd van dorp tot dorp
Naar men weet was dr. Van
Schelven met de „Chr. Huygens"
uit Port-Said vertrokken om, na
de emoties in Abessynië, in eigen
land herstel te zoeken van zijn ver
wondingen.
Zijn toestand was van dien
aard. dat een rustkuur noodzake
lijk was en daarom was het aan
vankelijke plan om aan boord te
blijven tot Amsterdam. De bootreis
heeft hem echter zoo goed gedaan,
dat dr. Van Schelven zich krach
tig genoeg gevoelde om in Genua
van boord te gaan en met den
boottrein van de Mij. Nederland
naar Arnhem te vertrekken, waar
hij hedenochtend is aangekomen.
Een redacteur van het A. N. P. Is Dr. van
Schelven tot Dusseldorf tegemoet gereisd en
heeft in dén trein een onderhoud met hem
gehad en van hem. na de min of meer frag
mentarische berichtgeving over zijn lotge
vallen. een-aaneengeschakeld relaas gehoord
van hetgeen hem is overkomen.
Dr. van Schelven zelf voelde er eerst niet
vee) voor. Zijn toestand was bevredigend,
zeide hij. Wel voelde hij zich, nog wat slap,
doch dit zou, naar hij hoopte, spoedig beter
worden. Voor het overige was, er, naar hij
opmerkte, weinig nieuws.
Toen kwam mevrouw Vau Schelven, die
1 gezelschap van haar 16-jarigen zoon, haar
man tot Port Said was tegemoet gereisd,
den journalist te hulp en samen wisten zij
Dr. van Schelven aan het praten.te krijgen
en hém verschillende bijzonderheden te la
ten vertellen.
Bij elkaar blijven!
„Wij konden niet wérken aldus Dr. van
Schelven als wij bij elkaar bleven. Do
ambulance moest zich splitsen. Dat was on
ze overtuiging en hoewel wij de gevaren
daaraan verbonden, niet onderschatten, heb
ben wij zulks gedaan. Het hoofdbestuur van
het Boode Kruis was er nooit voor ge
weest. Steeds had men in Den Haag gezegd:
bij elkaar blijven en, achteraf gezien, is ge
bleken, dat het splitsen in eenheden inder
daad buitengewoon groote risico's met zich
bracht.
Wij meenden echter, dat het belang van
onzen arbeid het vorderde. De eenheid, waar
ik toe behoorde, ontmoette een aantal rebel
len. Nu moet men zich van rebelleu in
Abessinië geen verkeerde voorstelling ma
ken. Dit zijn eenvoudig wilden, die in bénden
•an de bergen komen, geheel naakt zijn en
ooven en plunderen waar zij maar kunnen.
Wanneer een Abessijnscb escorte dpreeiiikc
rebellen ontmoet, wordt er zonder meer op
hen geschoten. Ons escorte viel dan ook
dadelijk de rebellen aan en bij deze vecht
partij vielen verschillende docden. Wij
trachtten den strijd te doen eindigen en
toen onze hegeleiders twee gevangen rebel
len wilden dooden, hebben wij dit belet. Dit
gings zelfs niet zonder dat wij de menscben
op de meest krachtige manier dwongen met
de moordpartij op te houden.
Waarschijnlijk heeft dit optreden mij
het leven gered. Want de rebellen na
men wraak. Wij zagen ze om ons heen
sluipen en inderdaad werd onze eenheid
korten tijd later overvallen. Wij verde
digden ons zoo goed wij konden. Echter
was de overmacht te groot.
Onze gids zag ik tiaast mij neervallen
en daarna werd mij alles zwart voor le
oogen en zakte ik ineen. Ik was door
twee kogels in de borstkas getroffen.
Hoe lang ik daar bewusteloos gelegen heb,
reet ik niet. Toen ik echter bijkwam, stond
een Abessijnsch roover voor mij met de punt
van zijn speer op mijn buik. Ik dacht toen.
dat het met mij afgeloopen was en iedere
seconde verwachtte ik, dat de wilde toe zou
steken. Hij deed dit evenwel niet en ik be
merkte, dat hij bijzondere aandacht had vuur
mijn horlogeketting. Ik maakte die los en
gaf hem deze. Daarna maakte ik een bewe
ging alsof ik schieten wou hoewel ik mijn
revolver kwijt was en daarop retireerde
de roover langzaam.
De haat der rebellen ging in de eerste
plaats tegen de Abessiniërs zelf. Voor hen
kenden zij geen genade. De blanken var'-n
nog zoo kwaad niet, zoo dachten zij blijk
baar.
Een verschrikkelijk lijden
Nooit zal ik vergeten hoe ik twee dagen
daar gelegen heb in de woestijn, bij tijden
het bewustzijn verliezenoe. gekweld door
pijn en dorst, met een aantal lijken om mij
heen en de sluipende hyena's in de onmid
dellijke nabijheid.
Ik had geen kracht om op te staan.
Adem kon ik nauwelijks halen. Met
een riem trachtte ik mijn wonden af
te binden en uitgeput door het hevig
bloedverleis bleef ik uur na uur lig
gen. De dorst, welke ik leed was het
ergste. Ik voelde in mijn zakken en
vond een medicijn, dat ik gretig slikte.
Langzamerhand drong'het'tot mij door,
dat ik uit deze hel moest wegkomen, om
dat het anders onherroepelijk met mij ge
daan zou zijn. Ik sleepte mij voort en na
een niet te vertellen lijden, bereikle ik een
corp. Hier beduidde ik. dat ik water moest
hebben. Het duurde echter uren voor ik het
kreeg. Het geheele dorp liep eerst uit om
mij tc zien en toen begonnen alle inwoners
Dr van Schelven
te delibereeren wat zij met mij zouden doen
en of ze mij water zouden geven. Eindelijk
kreeg ik het lang begeerde drinken. Toen
werd ik het dorp uitgejaagd en kroop meer
dan ik liep naar het volgende dorp.
Het was een waanzinnige toestand. Alle
dorpen werden bewoond door rooverbenden,
die elkaar bevochten en die bang voor e1-
kander waren. Hoe ik eindelijk in Kworam
gekomen ben, weet ik nog niet".
De gast van den Negus
Mevrouw van Schelven viel haarman
in de rede en wees op zijn handen, wel
ke vol kerven en sneden waren. „Zóó is
hij over de rotsen gekropen", voegde zij
hieraan toe.
„Eigenlijk hebben de brieven van
mijn vrouw mij het leven gered", zoo
ging dr. van Schelven verder, want ik
had een pak brieven in inijn binnenzak
en daardoor werd de kogel iets gestuit.
Had deze een milimeter verder gegaan,
dan zou ik u naar alle waarschijnlijk
heid nu niets meer kunnen vertellen.
In Kworam kwam ik in een hemel verge
leken met wat ik had moeten doorstaan. Ik
was er de gast van den Negus en werd
twee dagen in den keizerlijken schuilkelder
verpleegd. Ik zou toen per vliegtuig naar
Dessie gaan, maar deze toezegging van den
Negus is hem duur te staan gekomen, want
beide vliegtuigen, welke hij voor mij be
stemd had. werden vernield. Op het velu
stond de machine voor mijn vertrek al ge
reed. toen Italiaansche bommenwerpers er
bommen op wierpen. Toen zou ik des na-
middags met een tweede vleigtuig vertrek
ken. Ik stond al gereed om in de cabine
te stappen toen wederom de Italianen na
derden en bommen lieten vallen. Ik maakte
dat ik uit de buurt kwam en de Italianen
misten aanvankelijk met hun bommenwer-
pcn. Daarna vlogen zij zeer laag over het
terrein en vernielden met mitrailleurs de
machine.
De Negus besloot toen, dat ik per auto
naar Dessie zou gaan. Daartoe stelde hij zijn
eigen muilezel te mijner beschikking.
Drie uur moest ik op dit dier rijden om
hij het begin van den autoweg naar Dessie
te komen. Met de keizerlijke auto ging het
toen verder.
Echter waren wij nog niet aan het, eind
van onze ellende, want bij het oversteken
van een rivier geraakte de benzinetank lek
vulde dezè zich met water. Wij moesten
toen wachten tot er een vrachtauto met
gewonden kwam en daarbij konden wij nog
ten plaatsje krijgen.
Zoo kwamen wij in Dessie, dat mij na
alle doorgestane ontberingen en verschrik
kingen werkelijk een paraoijs leek.
Men moet zich ook van die tocht naar
Dessie vooral geen te mooie voorstelling
maken. Herhaaldelijk werd onze karavaan
door Italiaansche vliegtuigen gebombardeerd
en het mag werkelijk een wonder heeten, dat
wij zonder groote ongelukken in ons basis
kamp aankwamen.
U kunt zich voorstellen hoe vreemd ik mij
oelde toen ik weer in een bed lag. Maar
nog merkwaardiger-vond ik. dat wij niet
geregeld gebombaroeerd werden. Aan bet'
front was ik daar zoo aan gewend geraakt,
dat de stilte in Dessie mij trof".
Abessinië en het Abessijnsche volk
Vervolgens vroeg de journalist dr. Van
Schelven wat zijn indruk was van het Abes
sijnsche volk, va nhun beschaving en cul
tuur.
„Het is een vrijgevochten tuchtlooze be
volking. Italiaansch protectoraat zal zonder
twijfel zegenrijk zijn voor dit volk. Maar aan
den anderen kant gun ik niemand, dat hij
zijn vrijheid verliest
Het land is eigenlijk te groot. De Abessi
niërs bewonen nauwelijks drie provincies.
De overige hangen er maar zoo wat aan. Zij
zijn nu eens voor den Negus, dan weer tegen
den Negus. Er is geen saamhoorigheidsge-
voel en men kan dan ook van een Abessijn
sche natie niet spreken.
Wat wij meegemaakt hebben, bewijst wel
duidelijk hoe primitief en ongeciviliseerd de
toestanden daar zijn en hoe er inderdaad
nog de eerste grondslagen voor een georden
de samenleving gelegd moeten worden.
Dr. Van Schelven was vol lof over de
hulp, welke hij van tal van autoriteiten
heeft ondervonden. Dr. Lampe van de Ne-
derlandsche ambulance heeft als een vader
voor hem gezorgd in de eerste dagen van
zijn verwonding.cn. Ook oe heer Boddard, de
Fransche gezant in Addis Abeba, heeft ge
daan wat hij kon. Ten slotte was de Mij,
„Nederland" zoo vriendelijk om ons van
Port Said naar Den Haag gratis terug te
brgen. Dit medeleven en deze hartelijke gast
vrijheid heeft ots zeer getroffen.
kan maar de beste zijn
Verkoop „TWENTOL"
voor Holland DEVENTER
Ik heb, zoo besloot Dr. van Schelven,
van den negus voor mijn vertrek nog
een onderscheiding gekregen. Ik ben
namelijk benoemd tot officier in de orde
van de Heilige Drieëenheid.
Ten slotte wist dr. van Schelven ook nog
mee te deelen, dat jhr. dr. van der Does
zich eveneens op de terugreis bevindt.
Het perspectief voor de ambulances
De Ned. «ambulance is eigenlijk de eenige,
welke nog niet gebombardeerd is, zoo ver
leide dr. van Schelven nog onder zijn
dore reisavonturen door. Daarom is de
stemming in Dessie in liet Nederlandsche
kamp zoo goed. Zij, die op de vooruitge
schoven posten zijn, worden door de voort
durende bombardementen wel down.
Wij hebben wel iets bereikt, doch
na&r verhouding van het geld, de moei
te en inspanning, is dit toch eigenlijk
bitter weinig. Wel hebben wij zeer veel
informatief werk gedaan eu dat kan
later van grootè waarde zijn voor het
Roode Kruis. In elk geval hebben wij
geleerd, dat men niet moet beginnen
met den bovenbouw van een ambulance
maar dat. vooral in ongeciviliseerde
streken, de onderbouw het bélangrijk-
ste is.
Al pratende was Zevenaar bereikt en
daar deed zich nog een aardig voorval voor
bij de douane. Deze verzocht mevrouw- van
Schelven een koffer open te maken, doch
.toen de beambte den naam „Dr. van Schel
ven" en het roode kruis-embleem zag. bood
hij zijn verontschuldigingen aan en zei: „Ik
zie al wie u bent en u behoeft niets open
te maken".
Om zeven uur stoomde de trein het sta
tion Arnhem binnen. Hier waren de kinde
ren van dr. van Schelven op het perron
aanwezig om hun vader en moeder
broer te verwelkomen. Namens het hoofd
bestuur van het Ned. Roode Kruis was de
heer B. W. de Kanter ter begroeting aan
wezig.
Een hartelijk welkom tusschen ouders en
kinderen volgde en daarop ging de familie
van Schelven naar haar woning in Velp.
„Ik ben een avontuur rijker", zoo zei-
de dr. van Schelven bij het afscheid,
„maar bij alles wat .ik mee heb ge
maakt in Oost en in West, zal ik mijn
lotgevallen in Abessinië nooitverge
ten."
De Glasfabriek te Leerdam
Een telegram aan de Koningin
Door de afdeeling Patrimonium 'te Leer
dam is het volgende telegram gezonden aan
H. M. de Koningin:
Het bestuur van de werkliedenvereeniging
Patrimonium afd. Leerdam wendt zich met
erschuldigde eerbied tót U om Uw Hoogst
Derzelver medewerking in te roepen om de
dreigende ramp, die door een eventueel slui
ten der Witglasfabriek Leerdam zou komen,
•an ons af te wenden. Het is een noodkreet
an Uw onderdanen, tevens de poorters van
Uw graafschap Leerdam. Een smeekbede:
helpt ons.
Bidstond
In verband met de dreigende sluiting vai
de glasfabriek te Leerdam zal op Donder
dagavond a.s., in de Ned. Herv. Kerk een
bidstond worden gehouden, waar zal voor
gaan Ds. Enkelaar. Op Zondag a.s. zal in io
Geref. Kerk eveneens de groote nood waar
in de gemeente verkeert, den Heere in het
gebed worden opgedragen.
DESSIE IN ITALIAANSCHE
HANDEN
Een bericht uit Rome meldt dat de
Italiaansche troepen thans Dessié
zouden hebben bezet. Nadere bijzon
derheden daaromtrent zijn nog niet
gepubliceerd.
De Koningin op de Primavera
Hedenmorgen bracht Hare Majesteit de
Koningin een bezoek aan de Primavera.
De toeloop van het publiek, om daarvan
getuige te zijn, was overweldigend.
Reeds te kwart over 10 moest de toegang
tot de hall stopgezet worden, daar deze
al zeer vol was.
Te kwart over 11 kwam H. M. met gevolg
per auto aan bij het met vlaggen getooide
terrein, dat op dezen schitterenden dag een
recht feesteüjken indruk maakte.
De Koningin werd door de duizenden
wachtenden met gejuich begroet.
Bij de ingang werd Zij ontvangen door
den Burgemeeester. met den Hoofdcommis
saris van politie Mr. L. Einthoven, alsmede
door het bestuur van de Kon. Mij. voor
Tuinbouw en Plantkunde en dat der Pri
mavera.
Hare Majesteit vertoefde geruiman tijd
in de hall en toonde groote belangstelling
en bewondering voor de bloemen en plan
ten, waarvan in het bijzonder de polyantha-
rozen van de firma De Ruiter, te Hazers-
woude. Haar aandacht trokken.
Ongeveer 12 uur was het Koninklijk be
zoek ten einde en nam H M voldaan van
het tentoonstellingsbestuur en de andere
autoriteiten afscheid, om de terugtocht naai
de Residentie te aanvaarden.
Treinontsopring te Woerden
Geen persoonlijke ongelukken
Hedenmorgen te kwart voor negen zijn
door tot nu toe onbekende oorzaak van
trein nr. 102 van UtrechtRotterdam—Den
Haag even voorbij het station Woerden
acht wagens ontspoord. Persoonlijke onge
lukken kwamen niet voor- De materieele
schade is vrij aanzienlijk.
Het verkeer met Rotterdam en Den Haag
wordt over een lijn onderhouden. De pas
sagiers van de verongelukte trein werden
met volgende treinen naar de plaats van
bestemming gebracht.
Nieuwe verkeerssignalen
te Amsterdam
Geperfeclionneerde automatische
verkeersregeling
Nu de verkeerslichten op het Leidsche-
plein en op het Spui en in de Leidsche-
straat te Amsterdam geruimen tijd be
vredigend gewerkt hebben, zullen op Don
derdag 16 April a.s. des morgens te half
tien op zes nieuwe kruispunten in de hoofd
stad de automatische verkeersseinen in
werking worden gesteld. Het zijn de kruis
punten langs de Stadhouderskade bij dc
Hobbemastraat, bij het Rijksmuseum, de
Ferdinand Bolstraat en de van Woustraat,
en langs de Weteringschans bij het kruis
punt Vijzelgracht en Spiegelgracht, tegen
over het Rijksmuseum.
Het ontwespen van deze regeling was
geen gemakkelijke taak. De inspecteurs
van de gemeente-telefoon hebben in samen
werking met de inspecteurs van politie
echter op 1 ingenieuze1 wijze de moeilijke
problemen weten op te lossen.
Dinsdagavond kort na rrtiddemacht heb
ben de verkeersseinen op de nieuwe pun
ten voor de eerste maal proef gebrand.
Ongetwijfeld zal men veel voordeel van
deze nieuwe regeling ondervinden.
Door Dieseltrein gegrepen
Doodclijk ongeval
Hedenmorgen reed de 67-jarige S. II.
Kerklaan, wonende le Tuinsingel te
Schiedam, per fiets van Kethel naar
Schiedam, toen hij door de Dieseltrein,
die om 10.04 van Schiedam vertrekt,
op den onbewaakien overweg aldaar werd
gegrepen. Hij was onmiddellijk dood. Het
stoffelijk overschot is naar Schiedam ver-
oerd tot onderzoek.
Aangezien het uitzicht daar ter plaatse
vrij goed is, is het een raadsel hoe dit onge
luk is kunnen gebeuren.
voornaamste
nieuws
Dit nummer bestaat uit DRIE bladen
Dr. van Schelven is vanmorgen uit
Abessinië in ons land teruggekeerd.
dertien komt morgen
opnieuw bijeen.
Te Madrid hebben bij de herdenking der.
republiek ongeregeldheden plaats gehad
De 2iste jaarvergadering van de Bond
voor Geref. Jeugdorganisatie.
Vergadering van de Vereeniging voor Chr
Paedagogiek.
De algemeene vergadering van de Chrisle-
lijk-Historische Unie.
Jaarvergadering van de Vereen, van Pre
dikanten van de Geref. Kerken.
Te Utrecht is heden de algemeene verga
dering gehouden van de Schoolraad voor de
Scholen met den Bijbel.
Prachtige Buitenplaats DUINRELL
110 H.A. GROOT ENTREE F 0.15
Gem. Wassenaar, Ingang hek Katvvljkscheweg Hoog
ste duin van Z.-H. met prachtig uitzicht over de omg
en de zee. Eeuwenoude eiken. Schitterende wande
ling door duin en bosCh. Mooie waterpartijen. Thee
tuin aanwezig met billijke prijzen. Noordwl|ksche bus.
vertrek staatsspoor Den Haag stop! bij den ingang
H.M. de Koningin bracht hedenmorgen een bezoek aan dc „Primavera" te Botterdam
De vorstelijke bezoekster werd rondgeleid door den heer F. J. Abbing, architect van
den buitendienst.
J. Bulthuis t
In den ouderdom van ruim 61 jaar is fe
U1 r u m overleden de heer J. Bulthuis, die
gedurende een aantal jaren de anti-re v„
partij in den Gemeenteraad vertegenwoor
digd heeft, en ook eenige malen wethou
der is geweest.
Morgen heeft de teraardebestelling plaats.
Voerman van de bok geslingerd
Gisteravond wilde de automobilist S. uit
Sneek op den Leeuwarderweg te S n e e k
melkwagen passeeren, toen van de an
dere zijde een auto naderde. De manoeuvre
mislukte en S. reed eerst tegen een boom en
vervolgens tegen den melkwagen. De be
stuurder van dit voertuig, S. de Boer uit
Loenga, werd van den bok geslingerd en met
een gecompliceerde beenbreuk en ernstige
hoofdwonden naar het. St. Antoniuszieken-
huis te Sneek vervoerd. Zijn toestand is ern
stig. Het paard moest worden afgemaakt.'
De automobilist kreeg geen letsel. De ern
stig beschadigde auto is voor onderzoek in
beslag génomen.
Villa te Soesterberg uitgebrand
Gistermiddag te vier uur is brand uitge
broken in een alleenstaande villa aan de
Amersfoortschestraat 78b te Soesterberg, be
woond door den eersten luitenant-vlieger J.
Linthout.
In een der benedenkamers was mevrouw
Linthout bezig met papier een open haard
vuur aan te maken, toen door den 'trek van
den schoorsteen eenige brandende stukken
papier naar buiten kwamen en op 't rieten
dak vielen. Ai spoedig vatte dit vlam. De
vrijwillige brandweer uit Soesterberg was
weldra ter plaatse, maar kon niet verhin
deren. dat 'het geheele huis uitbrandde. De
inboedel, waaronder een uitgebreide hiblio-
teek kon. op slechts eenige meubelstukken
na, geheel in veiligheid worden gebracht.
Verzekering dekt de schade.
DE GEVAREN VAN HET PAASCHVUUR
Het vierjarig dochtertje van den heer W.
Wegers te Lobith, dat Maandagavond bij 't
aansteken van een Paaschvuur ernstige brand
wonden had opgeloopen, ie hedenmorgen on
der hevige pijnen bezweken.
Reeds eenigen tjjd geleden konden wij mel
den dat in Kralingen de eerste koekoek ge
hoord was. Than»? deelt men ons mede dat ook
in Nieuwendyk de roep van de koekoek
gehoord is. Deze koekoek geniet dus in ieder
geval nog de eer de eerste plattelands-koekoea
te zjjn, die dit jaar gehoord is.
Wederverkoopers en Vertegen
woordigers gevraagd voor mijn
Verpakte Kamerplantenmest
Particulieren ontvangen na toe
zending van 30 cent aan post
zegels franco een pakje thuis.
L. KRUIDENIER, Alblasserdam
Zaad- en Kunstmesthandel
Plantenziekten-Bestrijdings
middelen
