ÜJ i i üii 13 li, a s 1 «Kt EENZAMEN rn 1 door A.v.d. Vlugt-Walop (Slot) Maar dat wilde tante Matte niet. Nu haar taak was afgedaan, zooals ze zei, ging ze naar haar eigen huis aan de Vecht, naar Saterstein, het tehuis voor oude dames. Op het goed van haar voorvaderen wilde ze haar levensdagen slijten; dat was haar laatste wensch nu ze haar beide pupillen gelukkig wist. ^Zoo ver weg, tante," pruilde Bep. Maar Lars zou een auto koopen, dan konden ze er 's Zaterdagsmiddags heen. Op Beps aandringen bleef tante tot na hun hu welijksreis. En zoo maakte Matelone nog alle veranderingen in hun villa, waar Bep en Lars nu zouden komen wonen, mee. De oude meubelen werden opgeruimd, er werd verbouwd, geschilderd en behangen, en het geheel ingericht naar do smaak van de jongelui In het laatst van September trouwden ze in de kleine dorpskerk. De donkere bruid geheel in het wit gekleed, droeg als oenig sieraad een parelen halsketting. Achter het bruidspaar liep freulp van Kleveren, nu een teer en broos vrouwtje in haar dof zwart zijden japon, waar boven uit het frêle gezichtje blankte met het witte haar; klein men6chje, dat wel merkwaardig afstak bij de forsche gestalte naast haar van burgemeester Vronensteyn. De kerk was tot in het nokje gevuld, en zeker genoot geen bruidspaar in het dorp ooit zooveel belangstelling, als deze twee eenzamen, die aan de haard van freule van Kleveren een toevlucht hadden gevonden. Drie weken later kwamen de jongelui van hun huwelijksreis terug, en stond tante voor het raain als van ouds naar hen uit te zien. Maar boven stonden reeds haar eigen koffers gepakt, want ze wilde nu beslist de volgende morgen vertrekken. Zoo brachten Lars en Bep haar die morgen naar Satersteyn, met de auto die ze aangeschaft hadden. Met stille verwondering keken de beide jonge menschen naar het grootsche byiten. Matelone nam met gretige oogen alles in zich op, het park en het huis, dc vijver, de koepel, de oranjerie, de stallen,neen er was niets veranderd. De directrice, welwillende vrouw, had voor freule van Kleveren de grooto hockkamer in orde ge maakt waar zij het laatst gewoond had. Het oude meubilair stond er nog, en het kleurige Smyrna- sche tapijt dekte nog do vloer. Met gelijkmatige cadans rijden zich dc dagen tot weken, de weken tot maanden. Weer ging de herfst met zijn penseel rond en tooverde het loof met do solioonstc kleuren; weer rijpte het ooft aan do boomen, en als van ouds ging Matelone met een mandje aan haar arm rond, om wat vruchten voor het dessert te verzamelen. Maar wat kon zij er nu van genieten; nu zat zij niet meer alleen, maar ook andere dames gebruikten met haar de maaltijden in de oude eetzaal. Heel wat werd er afgebabbeld 's middags in de bibliotheek bij een kopje thee. En niet het minst droeg Matelone daartoe bij. Vaak moest zij ver tellen hoe of zij vroeger hier op dat groote Sater stein geleefd had, of de streek veranderd /as. en welke buitenplaatsen toen nog bewoond, welke er reeds gesloten waren. Ook de andere dames wisten altijd iets to vertellen, het waren immers allen menschen die reeds een geheel loven achter zich hadden; en zoo verstreek de tijd. Doch niet alleen met praten, o neen, er waren hier genoeg nijvere bijen bijeen, die ook de han den konden reppen, en al hadden zij misschien persoonlijk niemand die hun hulp of arbeid noo- dig had, er waren immers anderen, voor wie iets, ja veel gedaan kon worden. De armen hebt gij altijd bij u. Dit woord is voor ons allen geschreven, en ook de Vechtstreek telde zijn armen, dc hoofdstad, zoo dichtbij kon ook op dat gebied wel hulp gebruiken. Menige knot wol werd omgezet in kousen, das, muts, of warm jasje, meters stof werden geknipt en genaaid tot jurkjes, kieltjes, broekjes of blou ses; en menige moeder werd in de kersttijd ver blijd met iets nieuws, en warms voor haarzelf of de kinderen. Zoo schoof de winter weer op naar het voormar. Nu kwamen Bep en Lars, die in de winter dik wijls door het slechte weer verhinderd waren, weer iedere week, en nauwelijks was 's Zaterdags de koffietafel afgeloopen, of men hoorde in do verte al de toeter van Lars' auto. Nog enkele minuten en daar waren zij. Een har telijke begroeting als tusschcn moeder en kinde ren volgde. Ja, Matelone voelde het: als een eigen moeder be schouwden zij haar. Tante Matte moest van alles op de hoogte blijven; kleine voorvallen uit hun leven, nieuws uit Noordwijk; maar ook werd In vele dingen haar raad gevraagd, naar haar mcc- ning geluisterd. Soms bleven die twee dan op Saterstein thee drinken, maar ook wel ging Matelono met hen mee en maakten ze een heerlijk tochtje mot do wagen. Die zomer logeerde Matelone enkele wekan ln Noordwijk, genoot er nog eens van de zee en het strand, ja maakte zelfs nog wel een enkele duin wandeling. Doch het prettigst vond zij de avon den als de families Klots en Vronesteyn als van ouds 's avouds kwamen oploopcn. Bij het milde avondwecr zaten ze dan buiten, genoten van de zonsondergang, en later als aan de diepblauwe hemel millioenen sterren schitterden, was het dikwijls moeilijk om de dag te besluiten. Een tweede herfst en winter vond Matelono weer op Saterstein. Ook bij haar liet do ouderdom zich gelden, en het eertijds zoo vlugge dametje bewoog zich nu met meer zekere stapjes door de gangen en kamers. Veel zat zij in haar eigen hoekkamer, met het bekende en zoo geliefde uitzicht op het park en do Vecht Zoo in een gemakkelijke stoel gedoken, met een haak- of breiwerkje, bracht zij vaak de morgen uren door. Nu viel er nog meer werk voor haar te doen, want drie weken geleden had een klein meisje haar intrede gedaan in het huis van Bep en Lars. Wat een vreugde had dat gegeven, zoo wel bij dc jongelui als op huize Saterstein! „Oma van Kleveren" word door alle dames hartelijk gefeliciteerd, en zoodra er weer een brief was uit Noordwijk, werd aan alle kanten gevraagd of er goede berichten waren, of het kleintje voor spoedig was, en hoe Bep het maakte. Nu moest er weer gezocht worden naar een mooi patroon om een manteltje te breien, een mutsje en nog een jurkje ook; en vol ijver toog Oma aan den arbeid. Op een Zaterdagmorgen was zij zoo verdiept in haar werk, dat zij niet eens de auto gehoord liad, die reeds voor het bordes stilhield. Eerst versoheen Lars, die Bep hielp uitstappen, om daarna een reiewiegje van de achterbank te krij gen. 't Was een bruin pitriet mandje, waar Bep een zalmrose kapje over gemaakt had met gor dijntjes; een dekentje van dezelfde kleur hield de kleine warm toegestopt. Een klopje op tie deur deed Matelone opkijken van haar werk. Maar meteen trap Bep naar bin nen, gevolgd door Lai's met het wiegje. „Bep, Lars, kinders zijn jullie daar weer!" Hartelijk werd Bep omhelsd, dan ontdekte ze ooK het wiegje dat Lars op de sofa zette. „Kijk, tante, we hebben uw naamgenootje ook meegebracht." Voorzichtig deed Matelone de gordijntjes open. Wat schattig! Daar lag de kleine Matelone Rö- mersdorff, nog onwetend van alle dingen om haar heen, rustig te slapen. „Wat lief, wat is ze lief, Bep!" Vol verrukking keek Matelone naar de baby. „Als ze 6traks wakker is mag ze er uit," beloofde Bep. ,Dan drinken we nu eerst gezellig thee," zei Ma telone, maar ze ging zoo zitten, dat ze juist in het wiegje kon kijken. De gordijntjes waren nu open, die worden alleen gesloten als het in de auto wat koud was. Doch na een poosje begonnen de oogleden te tril len, twee saamgeknepen vuistjes kwamen in be weging, dc oogjes gingen open en een duimpje in do mond. Zo was wakker! Behoedzaam haalde Bep het kindje uit het mandje en gaf het Matelone op schoot. „Hier is nu uw kleindochter, tante." zei Lars. Vol bewondering keek Matelone neer op het wichtje. Wat een blijdschap, wat eep vreugde had dit kleine mcnschje gebracht. „Nu komen we voortaan 's Zaterdags met zijn drieën, tante; Bep heeft dit wiegje er extra voor gemaakt, we laten haar niet thuis." „Dat vind ik heerlijk hoor, zorg jullie maar goed voor haar." Dan werd de baby weer ingestopt en de thuisreis aanvaard. Die avond, toen de schemering aan kwam schui ven tusschcn de donkore boomen en een heldere maan haar schijnsel wierp door het hoekvenster van huizo Saterstein, zat Matelone op haar oude plaatsje. Met stillo dankbaarheid liet ze haar gedachten gaan. Wat had God toch alles goed voor haar ge maakt Hier zat zij nu in haar geliefd ouderhuis, niet moer als do eenzame van vroeger, maar als een die met stille vreugde terug kan zien op do afgelegde levensbaan, en met volle overgave do toekomst weet in de handen van Hem, Die allo dingen regeert. Zooals al zijn voorvaderen dit deden, zoo bewerkt ook thans nog de Tlongaarsche landbouwer In het voorjaar den schralen bodem van het land, dat slechts door harden arbeid vruchten oplevert, (160 De beste werktijd Zooals bekend, oefent do weersgesteldheid grootem Invloed uit op do arbeidscapaciteit van de men- aohen. Voorts oefent de wisseling der jaargetijden eveneens een grootcn invloed op de arbeidspresta tie uit Volgens observaties van den Amerikaanschen statisticus Kuntington zouden de maanden Octo ber en November de beste maanden om te werken zijn. In December bewegen de prestaties zich in dalende lijn, om in Januari hun laagtepunt to bereiken. Van Januari tot begin van den zomer toonen do cijfers weer een stijgende lijn, ora tijdens de zomermaanden weer af te nemen. Het menschelijk hart Het hart doet 75 slagen per minuut. Dat zijn ec '45000 per uur, 108.000 per dag. 756.000 per week, 3.240.000 per maand en 39.312.000 per jaar. KRUISWOORDRAADSEL 4 l i H 5 4 f s 9 do 11 il 43 ■fv 4S 5^ 1? 41 4J to 11 IX li u De oplossing die men ons niet behoeft toe te zonden geven wij in het nummer van volgende week. 1TORIZONTAAE. 1. Deel. 4. Meisjeenaam. 7. Rivier in Italië. 8. Rivier in Limburg. 9. Uitspruitsel. 10. Orgaan. 12. Sterk. 14. Hoofddeksel. 17. Losplaats. 20. Wereldtaal. 21. IJdele gedachte. 22. Windrichting. 23. Slot. 24. Vóór. VERTICAAL. 1. GymnastiektoesteL 2. West-Indisch eiland. 6. Indiaansch stamteeken. 4. Wijnmaat 6. Telwoord. 6. Toonverheffing. 11. Mollengang. 13. Stof. 14. Rivier in Zuid-Holland. 15. Licht gewapend ruiter. 16. Rivier in Frankrijk. 17. Verdikking. 18. Inlandsch dorp. 19. Nauwe doorgang. SCHAAKRUBRIEK Redacteur: W. J. H. CARON. Jacob Martsstraat 42, Amsterdam-West. Men wordt verzocht correspon dentie over deze rubriek aan bovenstaand adres te richten. Probleem no. 487 Van; G. GUIDELLI. m §p B 1 3? ii m 11 11 u ES B m fU Ei p? H u 'i fi ns Wit begint en geeft in twee zotten mat Wit (3): Ith3, Dal, Lb6. Zwart (4): Khl, Lbl, Pa3, pi. f0. Probleem no. 488 Van: F. Lo LIONNAISF. PALATZ. 10 HM Wm 11 pi 18 i w\p Ife KÉ i: - PI m Wit begint en geeft In drie zetten mat Wit (5): Kg2, Tg7, Fb2, Pc4, pi. c2. Zwart (2): Kei, Ph8. Men wordt verzocht de oplossingen binnen acht dagen in te zenden. Oplossing van Probleem 484 (no. 15 van den wedstrijd) Wit (4); Kd5, Df7, Lgl, Pg4. Zwart (3): Kg5, pi. f-i, h5. Mat in drie zetten. Sleutelzet: 1. Lglh2. Varianten: 1KXg4; 2. Df4f Kh3; 3. Dg3j 1Klvi; 2. DXf4 hXg; 3. Dh6t 1hXg; 2. LXf4f Kh4; 3. Dh7t 1f3; 2. Pf2 Kh6; 3. Lf4t 1f3; 2. Pf2 Kh4; 3. De7t; DfGt DMJ 1f3; 2. Pf2 h4; 3. Lf4t 1Kh4; 2. DXM Kh3; 3. Dg3 t 1...... h4; 2. Dg7f Kh5; 3. Pf6J 1h4; 2. D,g7+ Kf5; 3. Ph6t Totaal 9 verschillende matzetten. Een nevcnoplossing is: 1. Pg4c5. Varianten: 1Kh4; 2. DXU+ Kh3; 3. Dh2t 1f3; 2. Lf2 Kh6; 3. Dg6t 1f3; 2. Lf2 h4; 3. Le 3t Met 3 verechillende matzetten. Maximaal aantal punten voor sleutelzet, neven* opl. en varianten is 3 3 12 18. Goede oplossingen ontvangen van: M. v. d. Berg (17), W. Heinccke (6), G. Holleman (17), R D. v. d. Kooij (9; en 3-4 vor. rubr.), A. Snoek (6), J. Vermeulen (18), Th. Visser (16), Rotterdam; J. J. de Best (9) Scheveningen; C. H. v. d. Gaag (16), W. Korpor9hoek (16) Vlaardingen; H. Jan- sens (6), Langerak; G. G. den Hollander (18), Harderwijk; D. de Mos (8), Naaldwijk; H. P. Nel- leke (7), Ermelo; M. Opbroek (15), H. C. J. Spier (15), J. F. Stoffels (16), Den Haag; J. A. Scheep maker (1Z), Noordwijkerhout; A. Verduyn (10), Honselcrsdljk; Twee beginners (4), Dordrecht.; J. J. Ruitenberg (8), G. G. Verscndaal (10), C. W. Kieboom (6), Werkendam; D. Zemel (6), Lei- muiden. De uitslag van den wedstrijd wordt in de vol- gendo rubriek bekend gemaakt CORRESPONDENTIE Fransch Gespeeld te Woenen in een simultaanvoorstelling. Wit: Aljechin. Zwart: E. Kovacs en J. Keiler. 1. e2—c4 e7eO 2. d2—di d7d5 3. Pblc3 Pg8—f6 4. Lel—g5 Lf8e7 5. e4Xd5 Dit moet wel gebeuren, want na bijv. 5. Ld3 wint zwart een pion met Pf6Xe4, waarna Lg5 driemaal aangevallen staat, terwijl LX?1 met PXc3 beant woord kan worden. 5- e6Xd5 6. Lfl—<13 c7cG 7. h2h4 Van vereenvoudiging door Pf6e4 kan nu geen sprake meer zijn: de dekking van Lg5 is veilig, .wit zou «eenvoudig nemen op e4. OPLOSSING van het Karwielraadsel uit het vorige nummer Do spaken goven de volgende woorden te lezen: 2. synode; 3. voorde; 4. voeden; 5. tevree; 6. Ivanka; 7. vriend; 8. Zagreb; 9. niveau: m ->'unat. Binnencirkel: Kynologenvergaderin Buitencirkel: Gemeenteraadsbesluit. 7. 0-0 8. Pvl—e2 Tf8— e8 9. Ddld2 a7—a5 Een zeer goede zet, gebaseerd op wits rocnade- probleem. De korte rochade heeft wit niet ge- wcnscht, daar de h-pion tot oprukken voorbestemd schijnt, gesteund door een toren. De tekstzet neemt hij voorbaat maatregelen tegen de lanee rochade. 10. Kei—fl Dit ziet er gezond uit, de koning kon vanwege Te8 niet op el blijven. 11. a2—a3 Om Ld3 te behoeden voor afruil na PaGb4. 11Pa6—c7 12. Pe2g3 Pc7e6 13. Pc3c2 h7h6 Gevaarlijk werk, vooral tegen een aanvalsspclcr als Aljcchinl A I i i i I J 6 a i 14. Lg5Xl>6 Dit offer geeft wit kansrijk spel. 14 15. Pg3f51 16. Pf5Xh®fr 17. DdSXM 18. Pe2—g3 g7Xh6 Le7— f8 Lf8Xh6 Pe6f8 Dreigt Ph5 en Dg7 mat 18. Pf6g4 19. Dh6g5f Wit hoopt na ruil der koninginnen het zwarte paard to kunnen veroveren. 19 20. h4Xg5 21. f2—f3 22. Kflf2 23. Tal—el 24. Tol—e2 Dd8Xg5 Pf8g6 Pg4e3f Pg6fl Pf4Xg2 Kg8—f8 Om na het dreigende Pg3fl eenvoudig Pe3Xfl te kunnen spelen, waarbij dus Te8 de dekking van Kf8 behoeft 25. Pg3h5 Kf8c7 Biedt de beide paarden aan voor dei. tore (TX) «3, enz.). Hierna zou zwart minstens gelijk staan. 26. Ph5fG 27. Te2Xe3f 28. Kf2Xc3 Te8—f8 Pg2Xe3 Thans behccrscht wit meer terrein. Do loopcr wordt spoedig verdreven. Beter Ld7. 29. f3—f4 30. Pf6—h7 31. f4— f5 32. Ke3—f4 33. Thl'hGf 34. Ph7—f0 Tf8h8 Ta8g8 Le6—d7 Ke7d6 KdGc7 Th8XhO? zwart den tijd overschreed. Niettemin was de stelling verloren; dc witte koning marcheert naac g7! 163

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1936 | | pagina 14