cdiftü
'Me^verttu^
wacn'
A UlfFQTJE verschyta
IMaafc d& Madwb oueX
GEESELING
DINSDAG 24 MAART 1936
DERDE BLAD PAG. 9
OP STEUNUITKEERING
GEKORT?
De aanleg van het Vliegveld
„Ypenburg"
Vorige \yeek werd bericht:
Op grond van de raadsbeslissing (om
liet sportnegveld niet in werkverschaf
fing uit to voeren) heeft de minister
thans bepaald, dat over de maanden
Maart tot en met Augustus van dit jaar
op liet bedrag aan uitkeeringen voor de
gesteunden te Rijswijk, een vermindering
van lZyö procent moet worden toegepast,
waarin dan ook geen subsidie zal wor
den toegekend. Het percentage van l'iy2
procent komt ongeveer overeen met het
aantal arbeiders, dat in die maanden
steun zou hebben ontvangen.
Hierover deelt de R e s.b ode thans mee.
dat definitieve conclusies voorloopig nog
niet getrokken kunnen worden. Maar,
schrijft het blad:
Zooals het bericht hier staat en als de
bedoeling van den minister goed is weer
gegeven, dan is volgens velen het stand
punt van den minister onhoudbaar. Zoo
gezien, heeft het er veel van weg, alsof
de minister een gemeente, welke zijns
inziens ondeugend is geweest, een straf
wil opleggen.
Wij gelooven vooralsnog niet, dat dit
de bedoeling kan zijn. In ieder geval
zien wij de ontwikkeling van deze „Straf
expeditie-affaire" met belangstelling te
gemoet.
Mocht het bericht inderdaad de juiste
bedoeling van den Minister weergeven,
dan zal de gemeente daardoor in haar
geheel worden getroffen, en zullen de
steungelden natuurlijk niet worden ver
minderd.
Dit ter geruststelling van hen, die zou
den kunnen meenen, dat zij de even-
tueele korting aan den lijve zullen onder-
Wij geven toe. dat men de beslissing
vooral in verband met het intrekken van
subsidie, ook zóó lezen kan; maar helder
is de zinsconstructie niet. Wie moet nu het
bedrag aan uitkeeringen voor de gesteun
den verminderen?
Bovendien maakt Vooruit de juiste op
merking:
Natuurlijk valt te voorzien, dat dit bij
passen uif eigen middelen niet wordl
goedgekeurd. Dit althans is de gebruike
lijke wijze, waarop gemeentebesturen ge
dwongen worden, dat te doen, wat langs
de rechtslreeksche weg niet van hen
geëischt kan worden.
Nader wordt echter gemeld:
„Op een desbetreffend verzoek om inlich
tingen is te bevoegder plaatse aan het A.N.P.
verklaard dat het niet 's ministers bedoeling
is, dat de vermindering van het bedrag aan
uitkeeringen aan het gemeentebestuur van
Rijswijk voor cle gesteunden op deze gesleun,-
den zal worden verhaald."
VAKKENNIS OVERBODIG
Zeg het met plakstrooken!
[ferinnert gc u nog de grove advertentie
„Vova', waarin geïnsinueerd werd, dat
men bij de benoeming van ministers alleen
politieke kleur en niet naar
bekwaamheid vraagt? Bij de N.S.B. is dat
Anders. Daar is „bekwaamheid" eerste
eisch.
Vandaar, dat wij via de Vrijheid
kennis namen van een advertentie in het
orgaan van de Kring Kennemerland der
N.S.B., waarin medewerkers voor een
rantiekantoor gevraagd worden:
Een loonende provisie kan
worden uitgekeerd. Vakkennis wordt
-niet direct gevraagd. Voorwaarde is dat
zij die hiervoor belangstelling hebben,
lid z ij n der N.S.B. Met
teit en werklust is veel te
bereiken.
1-Iet lidmaatschap der N.S.B. is grooter
recommandatie dan vakkennis! Toch is het
wachtwoord in de N.S.B.: maakt plaats
voor dc bekvvaamsten! Theorie cn praktijk.
Wanneer echter het lidmaatschap der
N.S.B. reden kan zijn om iemand te benoe
men ongeacht bekwaamheid dan
moet men er ook geen bezwaar tegen
maken als het een reden is om iemand
n i e t te benoemen.
Trouwens, ook daarvan geeft men zelf
het voorbeeld.
In datzelfde Kringblad beveelt men het
gebruik van plakstrooken aan om zoo
reclame voor de N.S.B. te maken:
Partijreclame op leege flesschen, die door
allerlei handen gaan, in boodschappenboek
jes en bij bestellingen aan winkeliers.
Laat een liberaal of christelijk patroon
een werknemer ontslaan, omdat hij N.S.B.'er
is; Vova zou daveren van verontwaardi
ging over broodroof enz. Maar zijdelingsche
druk op winkeliers
gunste van de N.S.B.
Zou er écn partij i
zakenrelaties ten
wél geoorloofd,
land zijn, die
zóó verpolitiekt is als de N.SB.? Wij zoch
ten tevergeefs.
"AKKERTJES" zijn ideale pijn-verdrijvers
die onmiddellijk helpen als Gij lijdt
aan hoofdpijnen, kies- en tandpijn,
maar ook U afhelpen van zenuwpijnen,
rheumatische pijnen, spit in den rug.
Jjovendien werken ze afleidend en kooris-
werend en zijn daardoor ongeëvenaard tegen
gevatte kou, griep en periodieke klachten.
Hel innemen is prettig, want Ge proeft niets,
omdat het fijne poeder is omgeven door smaak
loos ouwel. Ze veroorzaken nooit maagpijnen.
De samenstelling is een vinding van Apotheker
Dumont. Ge went er niet aan. Ze schaden nieL
Let evenwel op, dal Ge de echte "AKKERTJES
krijgt, want hel komt op den inhoud en niet
op den vorm aan. Wal goed is wordt nagebootst.
y. "AKKERTJES" dragen het nevenstaand
/k\ AKKER-merk. Let op. Weiger namaak!
\JÉ/Overal verkrijgbaar,
v 12 stuks voor
•knigbaar.
>r 52 cent. 0
De weij van Kampen naar Zwolle, welke kon bogen op fraaie iepenboomen, heeft deze
geleidelijk aan alle zien verdwijnen als slachtoffer der beruchte iepenzickte. De
laatste slachtoffers worden geveld.
Frondeurs in de R.-K.
Staatspartij?
Dat er een verschil in opvatting bestaat
tusschen de leden van -Ie R. K. Kamerfractie
onderling over de wijze om te komen tot
„ai'beid voor ons volk", is een feit, dat sinds
:ie partijraad in Den Bosch bijna niemand
meer kon ontgaan. De „Nieuwe Koerier"
constateerde:
,Zoo staat tegenover den anti-devaluïsti-
schen fractievoorzitter der Kamer, prof. Aal
berse, de devaluïstische partijvoorzitter mr.
Goselmg". En de „Tijd" veronderstelt een
misverstand tusschen deze twee, nadat het
blad uit de antwoorden van mr. Goseling op
de vragen var. Leiden en Amsterdam heeft
moeten lezen, dat prof- Aalberse op de hooL
te moet zijn geweest van de opzet van cle
Amsterdamschc Landdag. De „Utrechtsche
Courant" ziet dit misverstand tusschen prof.
Aalberse en Mr. Goseling zich uitbreiden
tot andere leden der Katholieke Kamerfr
tie en spreek» \an een fionde, welke zich
tegen prof. Aalberse's leiding aan 't vormei
Het blad wijst op de uitlating van ir. Fe
ber voor de Haagsche Kiesvereen., door on
ermeld, en op een artikel van de „Morgen",
caarvoor de hoofdredacteur, het Kamerlid
Max van Poll verantwoordelijk is, dat zich
1 de conclusies van prof. Aalberse's
Bossche rede verzet. De „Utr. Crt." vraagt
zich daarom af of het niet beter zou zijn,
dat de fractie haar inwendige verdeeldheid
s i e t langer met een niet-ondoorzichtig een-
heidskleed trachtte tc bedekken en liever
>or de bestaande economische
billen, die de leden verdeeld houden, in
alle oprechtheid en openbaarheid uitkwam'
,De katholieke kiezers kunnen dan straks
oordeelen" voegt het blad er aan toe, wel
ke bij db verkiezingen dc candidaat hunner
keuze is.
Dat wordt o.i. een gevaarlijk scliibboleth
Nationale ontwapening exit!
V.D. en S.D.A.P. gaan overstag
Met de nationale ontwapening is het wel
haast gedaan. De groote meerderheid van
een Vrijz. Dem. Commissie, zoo meldden
reeds sprak zich uit voor een weermacht,
waarmee ons land .aan zijn Volkenbond.1
verplichtingen kan voldoen en bij aanrar
ding van zijn integriteit beginnen kan zich
daartegen te verdedigen"; en concludeerde:
„De instandhouding van een
gelijk orgaan vergroot, naar
imeening der meerderheid van
Commissie, in cle gegeven omstandig
heden de kans, dat een volqend conflict
niet op ons grondgebied zal worden uitge
vochten en dat onze bevolking dan voor
de ontzettende rampen van een oorlog zal
worden gespaard."
Wat hier gecursiveerd werd, is in de
Vrijz. Dem. vet gedrukt De stelling van
dr. v. Embden, don vereenzaamde in de V.
D., dat» „bewapening de oorlog aantrekt", is
hiermee van de baan.
Niet anders gaat het in de S.D.A.P. Het
Partijbestuur heeft besloten om naar aan
leiding van de ingekomen congrcsvoorstel-
len. betrekking hebbende op dc landsverde
diging en de ontwapening, aan het congres
de volgende motie voor te stellen:
„Het congres, enz..
constatcerende, dat in de Partij gebleken
is van twijfel omtrent de vraag, of het
programpunt der nationale ontwape
ning in den zin. waarin dit in 1921 is be
doeld, ongewijzigd kan worden gehand-
verzoekt, zonder op een beslissing over
die vraag vooruit te loopen, aan het Par
tijbestuur 'n commissie te benoemen. 0111
dat punt en de daarmee samenhangende
vraagstukken te ondei-zoeken en rapport
uit te brengen zoo tijdig, dat daarmee bij
het ontwerpen en vaststellen van het ver
kiezingsprogram voor 1937 rekening kan
worden gehouden".
Het is een moeilijk probleem, schrijft dc
heer Albarda, blijkbaar ter toelichting i
Soc. Gids:
„Reeds in 1934 moesten wij ons reken
schap geven, dat sedert 1931 de omstan
digheden zoo ingrijpend waren veranderd
dat ons congresbesluit van dat jaar i
nieuwe toestand onhoudbaar was gewor
den. Sedert 1934 zijn de omstandigheden
wederom dermate veranderd, dat zij nop
meer dan toen verschillen van die. welke
vóór de geboorte van het Derde Rijk be
stonden. Velen hebben nu het gevoel, dat
wij in ons congres van 1934 niet ver ge
noeg zijn gegaan voor de behoefte van
heden. De voornaamste vraag waarmede
zij worstelen, is, of ons programpunt
nationale ontwapening thans gehand
haafd kan worden. Onmiddellijk daarmee
verbondon is bij de meesten hunner de
vraag, of de sociaal-democratie in Neder
land het beginsel der landsverdediging
moet of mag erkennen."
Ja, dat is voor hen. die eiken niet-ontwn-
penaar voor militairist scholden, een heel.
hangijzer. Maar, het m o e t aangepakt wor
den, zij het dan ook op rood-elegante ma
nier, volgens eigen... „plan".
Daarna vervolgt de heer Albarda:
De landsverdedieing is nu op te vatten
als het aandeel, dat het volk zelf neemt
in de taak der collectiviteit. Het zal als
lid der Volkensemeenschap zijn aandeel
op zich moeten nemen, als liet de bescher
ming van een andere natie betreft, door
onwettig geweld bedreigd of aangerand.
Het kan nog veel minder weigeren dat
aandeel te leveren, als het zijn eigen land
en zijn eigen vrijheid betreft!
Zoo gezien, behoort in dit tijdperk de
zelfverdediging tot dc plichten, die een
volk heeft te aanvaarden, als hot de in
ternationale rechtsorde vil versterken en
de collectieve veiligheid tot werkelijkheid
wil maken. En als wij het er over eens
kunnen zijn, dat alleen door de bevesti
ging van de internationale rechtsorde en
de verzekering van de collectieve veilig
heid een duurzame vrede kan worden
bereikt mogen wij dan een plicht, hoe
zwaar ook. ontkennen, waarvan de
vulling voor de bereiking van het groote
doel noodzakelijk is?
De \raagstukken zullen nog verder
breedte en diepte moeten onderzocht vóór
zij ter beslissing door de Partij rijp zijn
We zijn alleen nog maar benieuwd, hoe
d i t Plan aan de propaganda dienstbaar ge
maakt moet worden. Binnenkort i:
hieuw reclameobject onmisbaar
Justitie en N.S.B.
De roode pers kan de gedachte niet van
zich afzetten, dat leden der rechterlijke
macht, staan onder fascistische intimidatie,
die alles verdacht maakt, wat het fase
tisch ojitreden binnen de grenzen houdt. Ui
beduchtheid om voor partijdig tegen fascis
ten aangezien te worden, kunnen zij allicht
naar de andere kant omslaan en tot vrij
spraak van fascisten, zware veroordeelin;
van hun tegenstanders komen
De '-edactie bespreekt in dit verhand de
vonnissen der laatste dagen, en zegt van dc
Duindorprelletjes:
De proceseen betroffen een zaak,
bij wel zeer klaarblijkelijk de fascis en
in het ongelijk, de anderen in het gelijk
waren. De fascisten gaan telkens weer
in de wijk Duindorp „colportceren" op de
beructe uitdagende en provoceerende ma
nier. eron berekend, om door geschreeuw
en gevechtsformaties de bewoners
dend te maken Zij gaan zoover, om een
woning, waarin men van hun „colportee-
teeren" niet gediend is. langs de trap
binnen te stormen, waarna de bewonei
hen er natuurlijk weer uil willen
ken. Daarbij vallen dan klappen van
weerszijden. Maar de gewelddadige bin
nendringers worden vrijgesproken, terwijl
een bewoner, die zijn huisrecht en daar
enboven zijn moeder verdedigt, veroor
deeld wordt.
Onmisbare kantteekeningen
In do N. Tilb. Crt. deelt een medewer
ker mee, dat de evolutiepoli'tiek in Mr. Mar-
chant een zoo geducht bestrijder gevonden
had, omdat hij zag dat in zulk „monsterver
bond" er slechts weinig van de mooie soci
ale denkbeelden terecht zou komen.
Hier hooi en een paar kantteekeningen bij,
alsdus de Volkskrant-
Voorecrst' kon het „monsterverbond*
0111 dc- opgegeven reden niet worden ge
wraakt voor de periode van dr Kuyper
noch voor die van minister Talrna.
Op de tweede plaats moot worden cx--
kend dat ook thans in de anti-x-evolutio-
nairc, wellicht nog meer in de christe-
lijk4xistorische partij sterke sociale sym
pathieën worden aangetroffen.
Ten slotte mag niet worden vergeten,
dat. toen 11a het Kersten-incident in 1925
de vrijzinnig-democraat mr. Limburg een
kans kreeg om een ministerie te vormen,
zijn geestverwanten met mr. Marchant
voorop de kans met succes hebben gesa
boteerd.
WOENSDAG 25 MAART
HILVERSUM I 1875 M. VARA-Uitzendin^.
8.00 Gram.pl. 9.30 Onze keuken. 10.00
Morgenwijding VPRO. 10.15 Kamermu
ziek. VARA-Tooneel, de Flierefluiters,
causerie. 12.001.45 VARA-Orkest. 2.00
Voor de vrouw. 2.15 Orvitropia. 3.00 Voor
de kinderen. 5.30 De Notenkrakers. 6.15
Orkest. 7.15 De Roodborstjes. 7.40 Zang.
7.55 Berichten. 8.03 „Mattbaus-Passion"
Bach, m.m.v. Residentie-orkest, Toon
kunstkoor, jongenskoor en solisten. 11.00
Berichten.
HILVERSUM n 301 M. NCRV.-Uitzending.
8 00 Schriftlezing, meditatie. 8.159.30
Giram.pl. 10.30 Morgendienst door Ds. J.
\V. S i e r t e m a, Geref. Pred. te Haar
lem. 11.00 Harmonium en sopraan. 12.30
Klein-orkest der H.O.V. 2.15 Sopraan.
3.00 Gram.pl. 3.45 Het Haagsche Trio. 5.00
Kinderuurtje. 6.00 Landbouwpraatje. 7.00
Berichten, reportage. 7.40 Lezing. 8.00
vrouwenkoor. 9.00 Lezing. 9.30 Vervolg
Berichten. 8.15 NCRV-Strijkorkest en
Vrouwenkoor. 9.00 Lezing. 9.30 Vervolg
concert. 10.00 Berichten, dampraatje. 10:20
Vervolg concert. 10.4511.30 Gram.pl.
DROITWICH 1500 M. 12.05 Orgelconcert.
12.35 Orkest concert. 1.352.20 Orkest.
3.10 Pianorecital. 3.35 Orkest. 5.05 Kwin-
tetconcert. 5.35 Populair concert. 6.50
Vocaal concert. 8.35 Causerie. 8.50 BBC-
Symphonie-orkest. 9.25 Vervolg concert.
10.40 „Ski Heil", Tiroolsch programma,
11.10 Het Vario-Trio.
RADIO PARIS 1648 M. 11.20 Orkestconcert,
4.20 Pianorecital. 5.50 Orkestconcert. 8.20
Harp en zang.
KEULEN 456 M. 11.20 Populair concert. 1.35
Schrammelconcert. 3.50 Orkestconcert,
5.20 Omroeporkest en solisten.
BRUSSEL 322 en 484 M. 322 M.: 12.20 Zi*
geunermuziek. 1.302.20 Omroeporkest,
6.50 Omroeporkest. 8.50 Symphoniecon-
484 M.: 12.20 Omroeporkest 1.30—2.20
Zigeunermuziek. 6.50 Zigeunermuziek.
8.20 Operette-uitzending.
Loonsverhooging bij devaluatie?
In het geval van devaluatie zal inderdaad
de drang naar salaris- en loonsverhooging
zich zeer sterk doen gevoelen meent de
„Mox-gen
Dodh als de'immtcorrectie de economi
sche conjunctuur inderdaad kan doen
zwenken van de neergang naar de opgang
dan komen daar ook weer kansen voor.
Terwijl een" voortschrijdend vei'armings,
proces de regeerders allicht in de verlei
ding brengt om ondanks de totstand ge
komen verlagingen maar weer naar het
domme potlood te grijpen en met „bloe
dend hart" nog iets van de reeds voldoen
de verlaagde salarissen af te peuteren-
Waarom zal er na devaluatie drang zijn
naar loonsverhooging? En, schuilt er in
het slot van het citaat niet een tikje....,,
demagogie'?
Geen valsche gerustheid
Er is van meer dan een zijde een streven
waar te nemen om het voor te stellen, alsof
het ergste van dc crisis achter de rug is,
mei'kt het „Huisgezin" op.
Het blad wijst echter even op do meest
actueele cijfers beti-effende de werkloos
heid in ons land en vraagt dan: meet nu
de zedelijke ellende aan dat cijfer af en
erken dan, dat oppervlakkige redeneerin
gen ons op dit punt niet moeten sussen:
de werkloosheid is een colksramp gewor
den die ons dag en nacht voor oogei*
dient te staan. Hier past werkelijk geen
valsche gerustheid, gebaseerd op door
niets gemotiveerd optünjisme.
„Afzijdig houden".
Ook de „Gelderlander" is gestruikeld over
de jongste redevoering \an Minis-er Oud,
sj>eciaal waar deze het had over ordening,
„die verstarrend werkt en verbeteringen
tegenhoudt„Leiding kan de overheid niet
geven", heette het voorts. Maar wat is dan
de taak van de overheid, vraagt de „Gelder-
lande
De zaken maar op haar beloop laten?
Maar dat is vrij spel laten aan de econo
misch sterkste krachten. Het is een heer
schappij van "t economisch liberalisme.'
Dc rede van minister Oud is een aanwij
zing temeer, dat de oudjiberale gêdach-
tengang een stempel drukt op de politiek
van liet kabinet-Colijn, oen politiek, welke
de onze niet kan cn niet mag zijn.
Het wordt tijd, dat men zegt, welke dan
wel „de onze" is.
Feuilleton
(27
door D. K R IJ G E R
He executie van die gevangen negen roovers was barbaarsch.
Op het wijde plein was een schavot opgesteld, bestaande in
een paar planken op schragen, zoo ongeveer als de kaas-
verkoopers op dc markt er vroeger oji nahielden, wiebelende en
doorzwikkende dingen. Op die tafel een blok hout en een beul
met een vervaarlijken sabel, een beetje krom en aan het einde
breed uitloopend, uiterst geschikt om er flink mee te zwaaien,
Daar kwamien de gevangen roovers a»an. De handen op den
rug gebonden en als kameelen achter elkaar gedreven. Bij de
krakende stellage aangekomen, die boog onder het gewicht van
den reusachtigen beul, wenkte deze den voorste der roovers
naderbij te komen. Aan het gezicht der veroordeelden was hoe
genaamd niets te speuren. Hadden zij eenig besef van het
verschrikkelijke, dat hun stond te gebeuren? Drong het tot de
ongclukkigen door, dat in het volgende oogenblik de stap in
de eeuwigheid door hen gemaakt moest worden? Welk mcnsch
zal de ziel dier ongelukkigen doorgronden? Wij mienschen
zekerlijk niet.
De vei'oordeelden toonden niet de minste ontx-oex-ing; zelfs de
stereotiepe Chineesche glimlach niet.
Do toegewenkte trad nader, en omdat hij met gebonden
handen moeilijk alleen op de stelling kon komen, greep de beul
hem in den nek en trok hem er op. Daarna werd hem beduid
te knielen en in het volgende oogenblik was niet een flinken
houw van het in het zonlicht fonkelende zwaard het hoofd van
den romp gescheiden. D*oor de kracht van den zwaai vloog h-t
hoofd van de planken af, terwijl het verminkte lichaam werd
nagezonden door een voetstoot van den beul. Deze wenkte claai--
na bedaard met den vinger nummer twee der wachtende
verooi'deelden, die kalm kwam toeloopen en even gelaten zijn lot
ondei'ging als zijn voorganger.
Barbaax;sch als deze terechtstelling was, hadden de verooi*-
declde misdadigers physielc nog niet te lijden gehad, maar liet
werd anders, toen nummer vijf en zes en de overigien aan do
beux-t kwamen. De beul scheen vermoeid te worden, althans met
een zweetdoek veegde hij zware druppels van het hoofd. Veel
tijd om te rusten nam hij evenwel niet; ging zijn zwaard er bij
den eex-sten slag niet vlot door, welnu, dan maar bij den tweeden.
F.11 zoo kon men het gruwelijke zien gebeuren, dat de beul, na
een breed uitgehaalden zwaai met zijn zwaard moest onder-
x inden, dat het in den hals steken bleef, zoodat hij het er mei
kracht weer moest uittrekken, dikwijls het lichaam met dpn
voet tegenhoudend) om het hoofd met een of twee volgende
slagen van deti romp te scheiden. Verschikkelijk moet die aan
blik voor de veroordeelde roovers geweest zijn, die hun beurt
stonden af te wachten. Maar ook vx-eeselijk voor de in grooten
getale opgekomen menigte, die op dat afschuwelijk bloedblad
moest toezien.
De afgehouwen hoofden werden met een touw tegen de
hoornen gebonden, ook al weer ter afschi'ikking van de bevolking.
De verminkte lichamen werden begraven in een gat., dat
fluks nabij het schavot gedolven was en met een klein laagje
aard werd bedekt, niet voldoende om de honden te beletten
er 's nachts, hun.prooi van te maken. Toen de hoofden aan het
ontbinden gingen en het een na het ander ter aardo viel, zag
men er eveneens de honden mee wegloopen.
HOOFDSTUK XXII
Steeds benauwender werd de toestand in de stad. De soldaten
sloegen gex-egeld uit den band en i*» bevolking moest het ont
gelden. iBovendien spande de vijand zijn ki'achten geducht i'l
om dooi- het werpen van bommen den schrik er behoorlijk in
te ho&den.
Het pei-soneel van Herberts fabriek had een fonds bijeenge
bracht om enkele ondergrondsche schuil plaatsen of kazematten
te kunnen bouwen. Practisch waren die dingen ingericht en zij
boden wel eenige veiligheid bij een vlicgovex-val, maar toch
maakte Herbert er geen gebruik van.
Onder zijn huis bevond zich een groote kelder, die veel minder
veiligheid bood dan die kazematten, want er was een venster
in gebouwd, dat op den tuin zag en half boven den grond uit
stak. Maar daar zijn personeel dit gebrek aan veiligheid niet
inzag, geloofde Herbeit zijn mcnschen niet ongeruster te mogen
maken dan zij reeds waren cn door zelf mede in den kelder
zich te verbergen hun moed te moeten versterken. In welk ge
vaar ook, zij waren immers'nooit veilig dan alleen in Gods hand.
Maar daax-om begreep Herbert toch, dat er biddend gebruik
gemaakt moest worden van de vooivorgsinaatregelen, die men
nemen kon.
Bij den eersten dreigenden stamal Herbert bevond zich juist
tehuis riep hij het personeel tezamen en leidde het den
kelder in. Daama gebood hij stilte, want de mcnschen waren
onrustig en zagen bleek van angst. Toen zond hij een gebed om
hulp op in den nood. De mcnschen stonden eerbiedig, de handen
gevouwen, te luistex-en, hoewel alleen de kok het gesprokene
had kunnen begrijpen. Deze fluisterde het den andei-en later in
de ooren.
Toen het gevaar over was veiTiet mien den kelder weer.
„Kok", riep Herbei*t, „luister eens even". Dadelijk kwam de
man nadex-bij. „Wanneer er weder een bomaanval gesignaleerd
wordt en ik mocht niet thuis zijn, roep dan de menschen bij
elkaar en gaat allen rustig den kelder in. Je kent nu „Lui Ton
Papa" cn „Lui Ton Fils" en weet dat de Heere God machtig is
jelui in gevaar te beschermen."
„Ja", knikte de kok, en zijn oogen tintelden.
„Welnu", hei-vatte Herbert, „in dat geval doe jij het gebed voor
allen cn blijft dan rustig wachten tot liét-gevaar voorbij is."
Op zekeren dag gebeurde het, dat er een vliegaanval aan
gekondigd word, terwijl Herbert nog aan de iabriek was
Dadelijk vertrekken was het werk van een oogenblik. Herbert
hoopte nog bijtijds zijn woning tc kunnen bereiken. Maar liet
was reeds te laat. Nauwelijks buiten gekomen hoorde hij liet
gegons eener vliegmachine vlak boven zijn hootd en een oogen-
lik daarna het sissend geluid van een neergeworpen, door de
lucht suizende bom. Dit geluid maakt de menschen nog zenuw
achtiger dan de ontploffing der bom zelf. He: is een satanisch
gierend gelui i.
Aan alle kanten vlogen de menschen uiteen en trachtten zich
onder allerlei uitsteeksels, tot zelfs onder houten hruggetjes toe
te verstoppen. Hoewel die dingen natuurlijk nicl de minst*
dekking boden, voelde Herbert toch lust eveneens weg 'o
kruipen. Maar hij wist, dat dit niet ging. Een „vreemde duivei"
52 gv,e?;i'eeaS t0°,nen; Z6lfs niet,in het allerdreigendste gevaar.
Doet hij dit, dan heeft cijn penhmeel slechts verachting voor
hem over cn behoeft hij niet veel gehoorzaamheid van hun kant
meer te verwachten.
Met op elkander gebeten tanden, het ratelend gesis van vallen
dc bommen om hem heen en het angstwekkende gegons van
vliegmachines boven zijn hoofd, schreed Herbert voor liet
oog der menschen rustig - voort, in de richting zijner woning
Voortdurend bad hij om bescherming. Even hield hem ook de
gedachte bezig, hoe goedkoop men een held worden kan. Hij
Herbert de Vlte, liep daar met opgeriehten hoofde rustig langs
den weg, bewonderd door do enkele menschen, die zijn moed
kondon waarnemen, onderwijl hem het zweet in de lenden
stond van ingehouden doodsangst, en zijn eenig en vurig ver
engen daarin bestond spoedig ongedeerd zijn huis te mogen
bereiken. Mat zou hij gauw de tuindeur binnenschieten en als
een wervelwind zijn kelder invliegen! Dat die k -Ider niet vee!
veilmh- bood, kon hem thans niet bezig houden. Hie kelder
dat toevluchtsoord, lokte licm toe, dien kelder moest liii zien
te "ercikm- (Wordt vervolgd
